Thaw Moe Thit - Poem

အျဖစ္အပ်က္
ေသာ္မုုိးသစ္
စက္တင္ဘာ ၃၀၊ ၂၀၁၃



အသိတခ်က္မွမလြတ္ေစနဲ႔ 
ကြန္ယက္ေတြနဲ႔ရႈပ္ရွက္ခက္ေနတဲ့ ကမၻာႀကီးထဲ မွာ 
မြန္းက်ပ္မႈေတြသာ ျမန္ႏႈန္းျမင့္တက္လာၿပီ 
ဆာေလာင္မႈနဲနဲ ခ်ဥ္ျခင္းတပ္အာသာနည္းနည္း 
ရမၼက္ခိုးေ၀ေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြနဲ႔ 
အရက္ခိုးေ၀ေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြ 
ဘယ္ဟာပိုေၾကာက္စရာေကာင္းလဲ 
စီးပြားျဖစ္ အမွန္တရားစိုက္ခင္းေတြ ေတာထလာၿပီ။ 

ေလးျမတ္ဖြယ္ရာတရားမွာ ကိုယိ့ကိုကိုယ္ႏွစ္ႁမႈပ္ထား 
အသံမထြက္ရဘူး... 
မ်က္ႏွာထိ မ်က္ႏွာထားနဲ႔ေတာင္ မျပရဘူး... 
ေရငံုမထားခိုင္းလည္း ဗီဇသိလို စိတ္မ်ိဳးနဲ႔ ႏႈတ္ပိတ္ထားတတ္ရတယ္ 
ေညာင္သီးေတြအကုန္ ေႁကြကုန္လည္း 
ေလးသံက မစဲႏိုင္ေသးဘူး 
အေစာႀကီးရွိေသးတာလည္း ညီအကိုက မသိခ်င္ေတာ့ဘူး။ 

ေခတ္ကိုက သံခင္းတမန္ခင္းကိုပဲ ပိုေတာင္းတေနတာ… 
ေခတ္ကိုက အခ်ိဳကိုပဲ ႀကိဳက္ေနေတာ့တာ… 
ေခတ္ကိုက သဲသဲလႈပ္ဇာတ္အိမ္ဖြဲ႔ျပ ခ်င္ေနတာ… 
ေခတ္ကိုက ထစ္ခနဲရွိ စိတ္ေကာက္ ျပခ်င္ေနတာ 
ေခတ္ကိုက ေပါ့ေပါ့ပါးပါးနဲ႔လည္း စိတ္နာျပခ်င္ ျပတတ္ေနတာ… 
အဲဒီ ေခတ္ကိုက တက္တူးေတြ တခုၿပီး တခု ထပ္ထပ္တင္ရင္း သိပ္ဟုတ္ေနၿပီလို႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ထင္ေနတတ္တာ… 

အေစာဆံုးစိတ္နဲ႔ ဘယ္ေလာက္ အိမ္ျပန္ျပန္ 
ၾကပ္ပိတ္သိပ္ေနတဲ့ လမ္းမေတြေပၚက ဆင္ျခင္ညဏ္ဟာ 
ေနာက္အက်ဆံုးမွ ေရာက္လာတတ္ေနၿပီ… 
ဆိုေတာ့… 

မနက္ျဖန္မွထပ္ေျပာမယ့္ဟာကလည္း တက္တူးအသစ္ေတြအေၾကာင္းေတြပါပဲ….။ 

Comments