ျဖစ္ပ်က္ျခင္းနဲ႔ တေထာင့္တည
ဘုုန္းထက္ေလလြင့္
ဒီဇင္ဘာ ၃၊ ၂၀၁၃
ေက်နပ္စရာ အသင့္အတင့္က ေန႔ရက္ေတြေပၚ ကခုန္ေနတယ္။
ကုိယ့္အုိးနဲ႔ကုိယ့္ဆန္ကေတာ့ လုံေလာက္….
အပူအပင္ဆုိတာ လူငယ္ဆုိတာနဲ႔ လန္႕ေျပးသြားရ…
အလုိက္သင့္ေလး ေမ်ာပါေနယုံ….တိမ္လုိလြင့္….
မႈိလုိေပါက္ေနတဲ့ အသစ္အဆန္းေတြကုိ လ်စ္လ်ဴရူဖုိ႕
ေခတ္ကလက္မခံေတာ့လည္း……
လုိခ်င္မႈေတြက လုိက္မမွီေအာင္ အေျပးျမန္ေနတယ္။
စုပုံထပ္ေနတဲ့ လုိအပ္ျခင္းဟာ…..
ေကာင္းကင္တစ္ခုလုံးထြန္းလင္းလုိ႔
မနက္လင္းတုိင္း ဘ၀င္မက်ေအာင္ ေဆးထုိး
အဆင္မေျပဘူး…အဆင္မေျပဘူး..။
ၾကာရင္ မလြယ္ဘူး….အျဖဴေရာင္ကုိေရြးခ်ယ္ဖုိ႔
ႏွစ္သက္စရာ ရုိးသားျခင္းေတြ ေပ်ာက္ဆုံးေတာ့မယ္။
ေရတိမ္နစ္ရင္ေတာင္ ကယ္မဲ့ လက္တစ္စုံမဲ့
ေခတ္ကေရးတဲ့ သမုိင္းကဒါလား…
ေရဆန္ကုိဆန္တက္ဖုိ႕ အေပးအယူအေနနဲ႔
ညင္သာစြာ ႏုံအပါရေစ…..
တစ္ခါ…ႏွစ္ခါ….သုံးခါ…ျဖစ္ၿပီး
ပ်က္ဆုိေပမဲ့.........။