ေမာင္ေမာင္လတ္ (ေရႊအင္းေလးစာေပ) - တခ်ိန္က တခါက မွတ္မွတ္ရရ (သုိ႔) မီးခိုးႂကြက္ေလွ်ာက္ အေတြးမ်ား (၄)


ေမာင္ေမာင္လတ္ (ေရႊအင္းေလးစာေပ) - တခ်ိန္က  တခါက  မွတ္မွတ္ရရ (သုိ႔) မီးခိုးႂကြက္ေလွ်ာက္ အေတြးမ်ား (၄)
ၾသဂုတ္ ၁၁၊ ၂၀၁၄

 
     ရာသီဥတုက ေအးေနၿမဲ  ေအးေနဆဲ..ေပၚထြက္လာဆဲ  ေနရဲ ႔ အလင္းက  ၿမဴႏွင္းေတြ ကို ေခ်ဖ်က္ေနဆဲ...
     ေန႔စဥ္ ပံုမွန္လွဳပ္ရွားသြားလာေနတဲ့   ၿမိဳ ႔သူၿမိဳ ႔သားေတြရဲ ႔ အေနအထားက  ....
     အနည္းငယ္ ေလးလံ ေႏွးေကြး ေနသေယာင္ေယာင္..
     ၿပံဳးရႊင္ ရယ္ေမာေနတဲ့မ်က္ႏွာသြင္ၿပင္ထက္   ဝမ္းနည္း ေၾကကြဲ ဆို႔နင့္တဲ့ အရိပ္အေယာင္ေတြ
     အထင္းသားေတြ ႔ၿမင္ရတာကလဲ    လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ရက္က အၿဖစ္အပ်က္ဆိုးၾကီးတခု ..............
     မေမွ်ာ္လင့္ မထင္မွတ္ဘဲ ၾကံဳခဲ့ရတဲ့အၿဖစ္ဆိုးတခုေၾကာင့္ ..ဆိုရင္  ဘယ္သူမွ ၿငင္းႏိုင္မွာမဟုတ္...၊၊

     မနက္ ၁၀ နာရီခြဲသာသာ..ႏွင္းကြဲစအခ်ိန္.  ၅ ရက္တခါ ေစ်းေန႔မို ႔...
     ၾကက္ပ်ံမက် စည္ကားခဲ့တဲ့ ေစ်းၾကီးက  .. လက္ပန္းက်ခ်ိန္  ေစ်းကြဲခ်ိန္.....
     ရံုးသူရံုးသားေတြက  ႏွင္းကြဲခ်ိန္ အေအးေလွ်ာ့ခ်ိန္ အခိုက္အတန္႔ ရံုးလုပ္ငန္းအတြက္  အရွိန္ယူခ်ိန္..
     ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြလဲ  ပံုမွန္အခ်ိန္ဇယားအတိုင္း စာသင္ခ်ိန္မပ်က္ စာသင္ေနခ်ိန္....
     အိမ္ရွင္မေတြလဲ မနက္ညစာ အတြက္ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ စတင္စီမံခ်က္ၿပဳတ္ေနခ်ိန္....
     အရာရာ လွဳပ္ရွားမွဳေတြက   အသားက်လာစအခ်ိန္ေလး အတြင္းမွာေတာ့........................
     "ဒိုင္း.. ဒိုင္း .....ဒိုင္း.....'
     ေသနတ္က ၃ခ်က္ ထြက္ေပၚလာတာက  အဲဒီနံနက္ခင္းအခ်ိန္ေလးပါဘဲ........၊၊

     ဘဝအေမာေၿဖဆဲ  အသားက်ခါစ အေၿခအေနတခုေအာက္မွာ  လူေတြလူေတြ
     ဆတ္ကနဲ  ေခါင္းေထာင္ ေဘးဘီ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ဂရုတစိုက္ နားစြင့္လိုက္ေတာ့..
     ေသနတ္သံ ၃ ခ်က္ကလြဲၿပီး  ရုတ္တရက္ ၿငိမ္သက္သြားသလို  ........
     "ဒါက ...ရိုင္ဖယ္ေသနတ္သံဘဲ "  လို႔  စစ္မွဳထမ္းေဟာင္းဦးေအာင္ဒင္ (ဆံသဆိုင္) က
     ေၿပာလိုက္တာကို  ဘယ္သူမွ အတိုက္အခံ မၿငင္းခဲ့.......
     ေသနတ္သံ ၃ ခ်က္ကလြဲၿပီး  ထပ္မၾကားရေတာ့တဲ့ အေၿခအေနက  ထူးၿခားတဲ့ ...စိုးရိမ္ရတဲ့..
     အေၿခအေနေတာ့ မၿဖစ္ႏိုင္...........သုိ႔ေသာ္   နားနဲ႔ဆပ္ဆပ္ၾကားလိုက္ရတဲ့
     ေသနတ္သံ ၃ ခ်က္ကိုက  ထူးဆန္းေနသေယာင္ေယာင္........၊၊

     သုိ႔ေလာ သုိ႔ေလာ  ေတြးေတာ စဥ္းစားဖို႔အခ်ိန္က  မ်ားမ်ားမယူရဘဲ
     တခဏတာအခ်ိန္အတြင္း   ေတာမီးပမာ ပ်ံႏွံလာတဲ့သတင္းဆိုးၾကီးတခု ကို
     ဒီၿမိဳ ႔ကေလးက  လက္သင့္မခံခ်င္ဘဲ  လက္ခံၾကားလိုက္ရတာကိုက  စိတ္မခ်မ္းေျမ႕စ၇ာ...
     "ကိုတိုနီတေယာက္  အခ်ဳပ္ခန္းက ထြက္ေၿပးလို႔ ..
      ရဲက ေသနတ္ပစ္ဖမ္းလိုက္တာ   ေသသြားၿပီ  ..."  တဲ့
     "ဟင္...ဟယ္  ၿဖစ္မွ ၿဖစ္၇ေလၿခင္း" ..ဆိုတဲ့ အာေမဋိတ္ဝမ္းနည္းစကားသံေတြ.....
     "ဟုတ္မွ ဟုတ္ရဲ ႔လား " လို ႔ေမးေနတဲ့ သံသယေမးခြန္းေတြ.....
     "ေၾသာ္  ...ဒီေကာင္ေလးႏွယ္ မိုက္တြင္းနက္လွပါလား " ဆိုလာတဲ့ မခ်ိတင္ကဲ စကားသံေတြ..
     "ဒီသူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္  အၿဖစ္က ဆိုးလွခ်ည္ရဲ ႔ " လို႔ ညည္းၿငဴေနတဲ့ ယူၾကံဳးမရစကားသံေတြ..
      ၿမိဳ ႔လြိဳင္လင္ ....တၿမိဳ႕လံုး ပဲ႔တင္သံလွိဳင္းရိုက္ခတ္ သြားခဲ့တာ.....
     လုပ္လက္စ  သြားလက္စ  ေၿပာလက္စ  အရာရာအားလံုး ရပ္တန္႔သြားတဲ့အထိ မွင္တက္ခဲ့....၊၊

     မႏၱေလးတကၠသိုလ္က ေက်ာင္းပိတ္ခ်ိန္  ခဏၿပန္လာတဲ့ လိြဳင္လင္သား ေဘ့စ္ဂီတာ တီးတဲ့သူတေယာက္..
     ရိုးရိုးေအးေအး..လူတကာေတြကို ခင္ခင္မင္မင္  ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေၿပာဆိုတတ္တဲ့သူတေယာက္....
     အေမတခု သားတခု ဘဝနဲ႔ဂီတ တခုကိုဘဲ ခံုမင္ စြဲလန္းတဲ့သူတေယာက္....
     သူ ႔ဇာတိၿမိဳ ႔အေရာက္....
     ငယ္ေပါင္းေက်ာင္းေနဖက္သူငယ္ခ်င္း  ကိုတိုနီဆိုသူနဲ႔အေတြ ႔...........
     ညတည.......တိတ္ဆိတ္လြန္းတဲ့ညတည...ေအးခ်မ္းေမွာင္မိုက္လြန္းတဲ့ ညတည......
     ဟုတ္ပါတယ္  အဲဒီ ညပါဘဲ...........................
     တၿမိဳ ႔လံုးတုန္လွဳပ္ေၿခာက္ၿခားေစတဲ့  အၿဖစ္ဆိုးၾကီးတခု....
     မၾကံဳခ်င္ မဆံုခ်င္မၾကားခ်င္ဘဲ  ၾကံဳဆံု ၾကားလိုက္ရတဲ့  ကံၾကမၼာ အၿဖစ္ဆိုးၾကီးတခု...
     ၾကားလိုက္ရသူတိုင္း   မင္သက္အံ့ၾသ အသက္ရွဳေမ့လုမတတ္ ၿဖစ္ေစရတဲ့အၿဖစ္ဆိုးတခု ...
     မဖိတ္ မေခၚဘဲ ေရာက္လာလို ႔  လက္ခံလိုက္ရတာ   ေမ ႔ရက္စရာမရွိ.........၊၊

     "သူငယ္ခ်င္း......သူငယ္ခ်င္း..ရန္ႏိုင္ေရ......."  ရယ္လို ႔ ေအာ္ဟစ္ေခၚသံ အက်ယ္ၾကီး  .....
     ၾကားလိုက္တဲ့ပတ္ဝန္းက်င္ အီမ္နီးခ်င္းေတြ   လွဳပ္လွဳပ္ရွားရွားၿဖစ္ေစခဲ႔တာတဆက္တည္း....
     "ကယ္ၾကပါအံုး ...ရန္ႏိုင္တေယာက္  ေခၚလို႔မရေတာ့ဘူး  .....ကယ္ၾကပါအံုးဗ်ာ..."  ဆိုေတာ့
     အေၿပးအလြား သူထက္ငါ ဦးေအာင္ သြားၾကည့္လိုက္ေတာ့.........
     ကိုခြန္ရန္ႏိုင္တေယာက္....................................
     သူ႔အသက္နဲ႔ထပ္တူခ်စ္ရတဲ့ သူ ႔အေမ.....သူခ်စ္လို႔ မဝႏိုင္တဲ့ သူ႔ခ်စ္သူ........
     သူ ႔ရဲ ႔တသသအသဲစြဲ ဂီတာေလးတလက္....သူခင္မင္ရင္းႏွီးတဲ့သူငယ္ခ်င္းအားလံုး......
     သူ ခင္တြယ္တဲ့ ၿမိဳ ႔.....ဒါေတြ ဒါေတြ အားလံုးကို  စြန္ ႔ခြာပစ္ေၿပး  ...
     ကမာၻ ႔ရဲ ႔ အေဝးဆံုး   ....အေဝးဆံုးကို  ႏႈတ္မဆက္ဘဲ  ...ထြက္သြားလိုက္ပါၿပီ................၊၊

     ေစာေစာက ဆူညံလွဳပ္ရွားသံေတြ  တခဏ ၿငီမ္သက္သြားသေယာင္ေယာင္........
     အေၿခအေန မ်က္ၿမင္အၿဖစ္အပ်က္က  အားလံုးကို မင္သက္ေတြေဝခဲ့ရေစတာမို ႔
     ရုပ္ရွင္ အေႏွးၿပကြက္လို  တိတ္တိတ္္ဆိတ္ဆိတ္  ...ၿငီမ္ၿငီမ္သက္သက္.......
     "အမေလး...သားရဲ ႔....ဘယ္လိုၿဖစ္တာလဲ  ...အေမ ႔ကို ေၿပာၿပပါအံုး ..." ႕ရယ္လို ႔..
     ေအာ္ငိုသံအစမွာေတာ့...လူေတြ  ပတ္ဝန္းက်င္ေတြ   အသိတရား  သတိတရားေတြ ...
     ၿပန္သက္ဝင္လာၿပီးတဲ့ေနာက္............
     လမ္းမေပၚ လူတခ်ိဳ ႔ ေၿပးလႊား  လမ္းေလွ်ာက္သံ ေတြ.....
     လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီး အလင္းေရာင္တဖ်ပ္ဖ်ပ္နဲ႔အတူ
     ေမာ္ေတာ္ကားတစီး ဆိုက္သံၾကားရၿပီးေနာက္
     ကိုခြန္ရန္ႏိုင္နဲ႔အတူ  အစမ္းသပ္ခံသားေကာင္ ကိုတိုနီတေယာက္  လက္ထိပ္တန္းလန္းနဲ႔
     ရဲကားေပၚတက္သြားလိုက္တာ  ပတ္ဝန္းက်င္မီးေရာင္အၾကား   ထင္ထင္ရွားရွား......၊၊

     ဟီးရိုးအင္း ရယ္လို ႔ အမ်ားေခၚဆိုေနတဲ့ မူးယစ္ေဆးကို  လူငယ္သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္
     ပထမဦးဆံုး စမ္းသပ္ၿခင္းအက်ိဳးဆက္က  တေယာက္ေသာသူက ေသ...၊
     က်န္သူတေယာက္က  အခ်ဳပ္ခန္းေရာက္ခဲ့ရတဲ့ ဇာတ္လမ္းေလးက ...
     ေအးခ်မ္းတည္ၿငိမ္တဲ့ၿမိဳ ႔ကေလးကို  အရွိန္ၿပင္းၿပင္း ရိုက္ခတ္သြားခဲ့တာ  ဒီေန႔ထိ ေမ႔မရႏိုင္.....၊၊

     "သူငယ္ခ်င္းရာ....မင္းအစား မင္းမေသနဲ႔...မင္းခဏေလးၿဖစ္ၿဖစ္ၿပန္ရွင္ဖို ႔.....
     တေယာက္ေယာက္က ေသေပးရမယ္ဆိုရင္  ငါေသေပးမယ္ကြာ  "...လို ႔
     ေၿပာေၿပာငိုငို  ေနတဲ့  ပန္းခ်ီဆရာ ခြန္ေက်ာ္စိုးရဲ ႔မခ်ိတင္ကဲစကားေတြက.....
     ငိုသံ ..အံ႔ၾကိတ္သံ...ႏွေမွ်ာတမ္းတသံေတြၾကား  တိုးလ်လ်.......၊
     ဘယ္သြားသြား  မခြဲမခြာအတူတူ....ကေလးဘဝကထည္းက ညီအကိုရငိးႏွယ္ေပါင္းသင္းလာခဲ့သူ..
     ပအို႔ဝ္ ေခတ္ေပၚဂီတရဲ ႔ ပထမဦးဆံုးအဆိုေတာ္ၾကီး...ခြန္ရႊီးငယ္တေယာက္လဲ   ..
     ထိုင္ရက္သား   ေက်ာက္ရုပ္အလား.....၊
     "ဝက္သစ္ခ်ပင္ေအာက္က ေမာင္ " ...သီခ်င္း အသံသြင္းတံုးက    ေဘ့စ္ဂီတာတီးခပ္ေပးတဲ့...
     အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းကို မ်က္ေတာင္မခပ္ စူးစိုက္ၾကည့္လ်က္.....
     ေခၚမၾကား  ေမးမထူး ေၿပာနားမဝင္..................၊၊

     သူခ်စ္တဲ့အေမ...သူခ်စ္တဲ့ ခ်စ္သူမိန္းခေလး..သူခင္တြယ္တဲ့အေပါင္းအသင္းအားလံုး  ....
     သူတြယ္တာတဲ့ၿမိဳ ႔က လူငယ္ေတြအတြက္  မူးယစ္ေဆးရဲ ႔ အႏၱရာယ္ကို
     သူ ႔အသက္နဲ႔ေပးဆပ္ မီးေမာင္းထိုးၿပခဲ့လို႔ တၿမိဳ ႔လံုး တသသေၿဖမဆည္ႏိုင္ေအာင္ၿဖစ္ခဲ့ရတာ
     ယေန႔ထက္တိုင္ ၿမင္ေယာင္ေနဆဲ  ရိုက္ခတ္ေနဆဲ...............၊၊

     အကုသိုလ္ ကံၾကမၼာဆိုးက  စံုၿပံဳ ဝင္လာတတ္တယ္ဆိုတဲ့အတိုင္း.....
     ေနာက္ထပ္ အၿဖစ္ဆိုးၾကီးက  ထပ္ခ်ပ္မခြာ...ရက္ပိုင္းအတြင္း ...ထပ္ၾကံုရေတာ့
     တၿမိဳ ႔လံုး အပ္က်သံၾကားရေလာက္ေအာင္ ၿငိမ္သက္သြားရတဲ့အၿဖစ္.......၊
     တရားရံုးကို  ရမန္ယူဖို႔အသြား  ခပ္ထားတဲ့ လက္ထိပ္ကေန  လက္ေခ်ာ္ထြက္ၿပီးသကာလ...
     လြတ္လိုလြတ္ၿငား ထြက္ေၿပးေနတဲ့တဲ့  ကိုတိုနီတေယာက္.....
     ေနာက္က အတန္တန္ သတိေပးေနတဲ့ၾကား    သူခ်စ္ဇနီးရွိရာ ထ (၂) ေက်ာင္းဖက္ ေၿခဦးအလွည့္
     ၿပည္ေထာင္စု ကားလမ္းေပၚအေရာက္မွာေတာ့.......................
     ပစ္ခတ္လိုက္တဲ့ က်ည္ဆံက သံုးေတာင့္ထဲသာ.................၊
     ကားလမ္းမနံေဘး...ေခြေခြေလး လဲက်ေနတာကို  ၿမင္လိုက္ရ  ၾကားလိုက္ရတာ..
     နားမခံသာ  ရင္တုန္ပန္းတုန္..........၊    ႏွလံုးသားတဖ်ပ္ဖ်ပ္ နာက်ည္းခံၿပင္းရမလား..
     ဝမ္းနည္းေၾကကြဲရမလား  ...မသိႏိုင္ေတာ့..မသိႏိုင္ခဲ့ေတာ့.........၊၊

     ဥပေဒတာဝန္ရွိသူနဲ႔ဥပေဒမဲ့ သူႏွစ္ေယာက္အၾကား...
     ၿမိဳ ႔မိ ၿမိဳ ႔ဖ  ..လူငယ္လူရႊယ္အားလံုး ေခါင္းတခါခါ နဲ႔မည္သုိ႔မွ် ေစာဒကမတက္ႏိုင္.....
     ကံကိုယံု ၿပီး ဆူးခင္းလမ္းေပၚေလွ်ာက္မိမွေတာ့......
     အေလွ်ာ္အစားက ေၾကာက္ခမန္းလိလိ.....၊၊

     လူ ႔အညြန္ ႔တံုးေစတဲ့...လူေတြအတြက္ ဘယ္လိုမွ် ေကာင္းက်ိဳးမေပးႏိုင္တဲ့...
     လူသားအားလံုးအေပၚ အလံုးစံု ေခ်မွဳန္းဖ်က္စိးႏိုင္တဲ့.....
     ဒီမူးယစ္ေဆးရဲ ႔ အႏၱရာယ္ကို    အတူတူ လက္တြဲ သက္ေသၿပခဲ့တဲ့....
     သိပ္ခ်စ္တဲ့သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ရဲ ႔အုတ္ဂူေလးက   သုသာန္တစၿပင္ေပၚယွဥ္တြဲလွ်က္
     ရွိေနတာက  ယေန႔ထက္ထိတိုင္.................၊၊

     လက္ခံ သံုးစြဲဖို ႔ေနေနသာသာ တႀကိမ္တခါမွ်ေတာင္...စိတ္အလိုလိုက္...
     မစမ္းမိေစပါနဲ႔လား..ရယ္လို႔ ဥပမာေပး  သက္ေသၿပခ်က္ေတြက ...
     တန္ဖိုးၾကီးမားလြန္းပါေပ့ ...၊ေပးဆပ္ၿခင္းပမာဏ မ်ားလြန္းပါေပ့...............၊၊

     ေရွာင္ေလ  ေဝးေဝး ........မူးယစ္ေဆး ၊၊
     ေရွာင္ေလ  ေဝးေဝး ........မူးယစ္ေဆး ၊၊
     ေရွာင္ေလ  ေဝးေဝး ........မူးယစ္ေဆး ၊၊