ၿငိမ္းခ်မ္းေအး - တေမာ့ေမာ့ ေဝေလေလ ဒို႔တေတြ
၁၉ ၾသဂုတ္ ၂၀၁၄
အိုင္တီ နည္းပညာေခတ္ လူသားေတြဟာ အြန္လိုင္း လူမႈကြန္ရက္စာမ်က္ႏွာေတြကို
ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳး နဲ႔ အသံုးျပဳ၊ အသံုးခ် ၾကတယ္။
အေပ်ာ္တမ္း၊ အပန္းေျဖ၊ လူမႈဆက္သြယ္ေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ လူမႈေရး၊ ဘာသာေရး၊ အႏုသုခုမ၊
ရုပ္ရွင္၊ သဘင္၊ ဂီတ ဝါသနာပါရာ အသီးသီး၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ နိစၥဓူဝ အလုပ္တခုလိုကို
သံုးလာၾကတယ္။ ဒီ့အတြက္ အေကာင္း၊ အဆိုး၊ အားသာခ်က္၊
အားနည္ခ်က္ မ်က္ႏွာစာ ႏွစ္ဖက္ ရွိပါတယ္။ လူမႈကြန္ရက္
စာမ်က္ႏွာ မ်ား ေပၚကေန ယူတတ္ရင္ အေတြးသစ္ အျမင္သစ္ေတြ ရတယ္၊ တၿပိဳင္နက္ သံေဝဂ ယူစရာေတြ
ေတြ႕ရတယ္၊ သင္ခန္းစား ယူစရာ ေတြ ရွိတယ္။ ဒီအထဲမွာ
ႏိုင္ငံေရး က႑ တခု လည္း ထင္ထင္ရွားရွား ပါ ပါတယ္။
အခု လက္ရွိ စစ္တပိုင္း အစိုးရေခတ္ မွာ အေနာက္အုပ္စု
နဲ႔ ဆက္ဆံေရး ေခ်ာေမြ႕ေစဖို႔၊ စစ္အုပ္စု နဲ႔ အေပါင္းအပါ ခရိုနီ တသိုက္ စီးပြား လုပ္ငန္း
အဆင္ေျပေစဖို႔ရာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး အေထြေထြ ေျဖေလ်ာ့မႈ လစ္ဘရယ္လိုင္ေဇးရွင္း လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ
လုပ္ျပရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စာနယ္ဇင္း လြတ္လပ္ခြင့္
နဲ႔ လူတဦးခ်င္း လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုေရးသားခြင့္ ဟာ အထိုက္အေလ်ာက္ လူစဥ္မီလာတယ္။ အက်ိဳးဆက္ အေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး တက္ၾကြ စိတ္ဝင္းစား
သူမ်ားဟာ ကြန္ရက္စာမ်က္ႏွာမ်ားကိုသံုး အာေဘာ္ေတြ၊ သတင္းေတြ လွံႈ႕ေဆာ္မႈ ေတြ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔
ေပၚေပၚထင္ထင္ ျပဳလုပ္လာႏိုင္ၾကတယ္။ လူသာမန္
အမ်ားလည္း တိုင္းျပည္ေရးရာ သတင္းေတြ၊ အျမင္ေတြ ကို ပုဂၢလိက အြန္လိုင္း မီဒီယာ စာမ်က္ႏွာမ်ားမွာ
ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေရးသား ေျပာဆို ျဖန္႔ခ်ိ လာၾကတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဒီ ျဖစ္စဥ္ ဟာ တလမ္းသြား မဟုတ္ပါ၊ ႏွစ္လမ္းသြားပါ။ စစ္အုပ္စု ဘက္ကလည္း အလားတူပဲ ကြန္ရက္စာမ်က္ႏွာ အြန္လိုင္း
ကို ျပန္္ အသံုးခ် တာပါပဲ။ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္
တိုင္းျပည္မွာ သက္ဆိုးရွည္ ရျခင္း အေၾကာင္းအရင္းခံမ်ားထဲက တခုဟာ စစ္အုပ္စု ဟာ အစဥ္အဆက္
စိတ္ဓာတ္ စစ္ဆင္ေရး နဲ႔ ဝါဒျဖန္႔ခ်ိေရး ကို ပိုင္ႏိုင္ ကၽြမ္းက်င္ ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ခဲ့ႏိုင္ျခင္းေၾကာင့္ပါ။ ဥပမာ - ပါပီမ နဲ႔ ႀကီးလာတဲ့ ၁၉၉၀ မ်ိဳးဆက္ ဟာ ရွစ္ေလးလံုး
အေရးေတာ္ပံုႀကီး အၿပီး ေက်ာင္းသားမ်ား လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး လမ္းစဥ္ကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့ရျခင္း
ရဲ႕ သမိုင္း ခန္႔ထည္မႈ မ်ိဳးကို နားဝင္၊ နားလည္ေပးႏိုင္ဖို႔ ခက္ခဲတာမ်ိဳးဟာ မ်က္ေမွာက္ေခတ္မွာ
အမ်ားအျပား ဝမ္းနည္းဖြယ္ ျမင္ေတြ႕ေနရတယ္။
ဆိုေတာ့ စစ္အုပ္စု ဟာ ဝါဒျဖန္႔ခ်ိ မႈိင္းတိုက္မႈမ်ား
ကို လက္နက္ေကာင္း သဖြယ္ စနစ္တက် အသံုးျပဳေလ့ရွိတယ္။ အခု စာဖတ္ေနတယ္ ဆိုတဲ့ တပ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းႀကီးဆိုရင္
စိတ္ဓာတ္ စစ္ဆင္ေရး မွာ ပါရဂူ လို႔ေတာင္ ေလ့လာသူ ပညာရွင္မ်ားက သံုးသပ္ၾကတယ္။ သူရဲ႕ အေမြကို ဆက္ခံတဲ့ သားတပည့္၊ ေျမး တပည့္၊ ျမစ္တပည့္
တီ၊ ကၽြတ္၊ တြတ္မ်ား လက္ရွိ ဗမာ့ အြန္လိုင္းေလာက မွာ ေဖာျခင္းေသာျခင္း ေတြ႕ႏိုင္တယ္။ အစစ္အမွန္ နာမည္ခံ လူလံုးျပ သူမ်ား၊ နာမည္ဝွက္ အပုန္းအလွ်ိဳးမ်ား
ပံုစံမ်ိဳးစံုနဲ႔ ေတြ႕ရတယ္။
အမ်ား သတိထားမိတဲ့ ပံုစံ တခု ကေတာ့ စစ္ဘုရင္ ပံုေတြ
တင္ စစ္အေရာင္အေသြး ေနာက္ခံတခုခုနဲ႔ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ေကာင္းေၾကာင္း၊ စစ္တပ္ အနစ္နာခံခဲ့ေၾကာင္း၊
အမ်ိဳးသားေရး အတြက္ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား စြမ္းေဆာင္ခဲ့ေၾကာင္း၊ “ဒီမိုကေရစီ အေရာက္
ဘာသာ၊ သာသနာ အေပ်ာက္” ပဲ စတဲ့ မဟုတ္တယုတ္ အေတြးအေခၚေတြ ကို ေပၚတင္ ေျပာဆို ဝါဒျဖန္႔၊
ဆက္စပ္ သတင္းေတြ ဟုတ္တာေကာ၊ မဟုတ္တာပါ တင္ၾကတာမ်ိဳးပါ။ ဒါက လူသာမန္ အမ်ားကို မသက္ေရာက္ သေလာက္ပါပဲ။ သူတို႔ ဓာတ္တူ၊ နာမ္တူခ်င္းမ်ားၾကားသာ တြင္က်ယ္တာ
မ်ားပါတယ္။
ေနာက္တမ်ိဳးကေတာ့ လူမ်ား သတိျပဳမိနည္းေပမယ့္ ပို ထိေရာက္
အမ်ားေပၚ လႊမ္းမိုးေစပါတယ္။ ဒါကေတာ့ စာအေရးအသား
ေကာင္းေကာင္း နဲ လစ္ဘရယ္ တရား မ်ားကို လုိအပ္သလို ထုတ္ႏႈတ္ ေျပာဆို ကိုးကား ဒီမိုကေရစီ
အသံ ေပးရင္း နဲ႔ မသိမသာ စစ္အုပ္စု သမိုင္းဆိုး နဲ႔ စစ္ဝါဒ အေတြးအေခၚ အပုပ္အသုိး ကို
ပံုဖ်က္ သနပ္ခါးလိမ္း ပတ္တီးရိုက္ ေရေမႊးဆြတ္ေပးတဲ့ နည္းပါ။ သူက အႏၱရာယ္ ပိုႀကီးပါတယ္။ ဗမာ့အြန္လိုင္းေလာက က သာမန္ လူၿပိန္းမ်ား အၾကား
မွာ အဆိုပါ စစ္ေလာ္ဘီ ဝါဒျဖန္႔ခ်ိေနသူမ်ားကို အမွတ္မွား အဟုတ္ထင္ေနၾကတာေတြ အမ်ားႀကီး
ေတြ႕ရတယ္။
သူတို႔ အဓိက မိႈင္းတိုက္ လမ္းေၾကာင္းတာကေတာ့ လက္ရွိ
စစ္လႊတ္ေတာ္ ႏိုင္ငံေရး လမ္းေၾကာင္းရဲ႕ သိမ္ေမြ႕ညင္သာ မွန္ကန္မႈ၊ စစ္တပ္ ရဲ႕ အခန္းက႑
ႀကီးပံုေတြပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔က လိမၼာပါးနပ္
ပညာသားပါပါ နဲ႔ သၾကားအုပ္ၿပီး စစ္ဝါဒ အပင္းကို ေကၽြးေတာ့ သာမန္ ေယာင္ဝါးဝါး မ်ားၾကားမွာ
ေရပန္းစားတယ္။ အထူးသျဖင့္ စနစ္တက် ဖ်က္ဆီးထားတဲ့
ကိုယ္ပိုင္ ေတြးေခၚ ေျမာ္ျမင္ အေၾကာင္းရွာမႈ မပါ ႏို႔ပိန္ပ်င္းတြဲ ပညာေရး စနစ္ဆိုးဒဏ္ခံ
လူငယ္ကေလးမ်ား ၾကား ထင္ေယာင္မွားမႈေတြ ျဖစ္ကုန္တယ္။
ဒီထဲမွာ ပို သိမ္ေမြ႕ ဒါ က စစ္အုပ္စု ဒူးမနာသား “တတိယအင္အားစု”
သမား မ်ားပါ။ ဗမာျပည္မွာ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ဆိုး
ရာစု ႏွစ္ဝက္ အျမစ္တြယ္ ရွင္သန္မႈ ျပႆနာ၊ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးစုမ်ားၾကား ခြင့္တူညီမွ်မႈ
ကင္းမဲ့ မႈ ျပႆနာ စတဲ့ ႏိုင္ငံေရး ေရေသာက္ျမစ္ ေရာဂါႀကီးကို သာမန္ ႏို္င္ငံေရး အယူအဆ
ဝိဝါဒ ကြဲမႈပံုစံ၊ ပုဂၢိဳလ္ေရး၊ ပါတီ အုပ္စု ႏိုင္ငံေရး အာဏာလုမႈ ပံုစံ ပံုေဖာ္ကာ စစ္အုပ္စုဘက္လည္း
မလိုက္၊ အတိုက္အခံ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုဘက္လည္း မလိုက္ဘူး ေၾကြးေၾကာ္ကာ စစ္အာဏာရွင္
“ႀကီးေတာ္ ရဲ႕ ႏြား” ကို အက်ိဳးစီးပြား၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္၊ ေနရာ၊ ေက်ာ္ၾကားမႈ “အခယူ”
ေက်ာင္းေပးေနသူမ်ား ဟာ တတိယအုပ္စု သမားမ်ားပါပဲ။
သူတို႔ဟာ ပညာရပ္ဆိုင္ရာ စကားလံုး အသစ္အဆန္းမ်ား ေဝေဝဆာဆာ နဲ႔ ေလတိုက္အားကလည္း
ေကာင္းတယ္၊ က်ိဳးေၾကာင္း ဆက္စပ္ ယုတၱိ ခ်ျပမႈေတြလည္း ပါေတာ့ လူအမ်ားကို အဟုတ္ထင္ေစတယ္။
သူတို႔ပါးစပ္က ထြက္ေနက် စကားေတြကေတာ့ အနာဂတ္ ႏိုင္ငံေရး လမ္းေၾကာင္းမွာ စစ္တပ္က မျဖစ္မေန
ေနရယူ ပါမွ ျဖစ္မယ္၊ “ခ်ိန္ခြင္လွ်ာ မွ်ေျခ” ရွိရမယ္ (အစကတည္းက စစ္ဖြဲ႕စည္းပံု နဲ႔
ခ်ိန္ခြင္လွ်ာ တဖက္ေစာင္းနင္း ထားတာကို ထည့္မေျပာ)၊
“ရွဥ့္လည္းေလွ်ာက္သာ ပ်ားလည္းစြဲသာ”ပဲ လုပ္ပါ၊ မဟုတ္ရင္ ဗိုလ္ေအာင္ဒင္ ျပန္လာလို႔ ပို
ဒုကၡေရာက္ကုန္ပါမယ္ဆိုၿပီး ေနာက္ျပန္လွည့္ အေၾကာက္တရား နဲ႔ ေျခာက္မယ္၊ စစ္ဖိနပ္ တဖက္တည္း
ေအာက္မွာ ေနရတာ၊ တခါေထာင္း ပဲ ခံရေတာ့တာက စံုလံုးကန္၊ ႏွစ္ခါ၊ သံုးခါ၊ အခါခါ ေထာင္းခံခဲ့ရတာနဲ႔စာရင္
အမ်ားႀကီး သက္သာပါတယ္ စတဲ့ စတဲ့ အရံႈးေပးေရး၊ ေပါင္းစားေရး၊ “မႏိုင္ဘူး မဟုတ္လား၊ ေပါင္းလိုက္”
ဒါမွ လက္ေတြ႕က် အက်ိဳးေက်းဇူးတခုခု ရမယ္ ဆိုတဲ့ အေပၚယံ သေဘာ သကာရည္ေလာင္း ခ်ိဳၿမိန္ေအာင္
စနစ္တက် စီမံ ပံုဖ်က္ဖန္တီးထားတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ ေဆးခါးႀကီးကို လူအမ်ား မ်က္ႏွာမပ်က္၊
ႏွာေခါင္းမရံႈ႕ မ်ိဳခ်ႏိုင္ေအာင္ ေလာ္ဘီ လုပ္ေပးေနတဲ့ စကား ေတြပါ။
ဒီတတိယ လမ္း ကို တခ်ိဳ႕က တကယ့္ကို ကိုယ္က်ိဳးမပါ လက္ေတြ႕
အလုပ္ျဖစ္မယ္ ယံုၾကည္ လို႔ လမ္းေၾကာင္းသူမ်ားလည္း ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ပဲ လမ္းေၾကာင္း ေၾကာင္း ဒီလမ္း ဟာ ျပည္သူလူထုအမ်ားစု
ၾကား လူမႈတရားမွ်တမႈရွိရွိ၊ လူမႈ စီးပြား ခြင့္တူညီမွ် ရကာ ျပည္သူ႔ဒီမိုကေရစီ အၿပီးသတ္
ေအာင္ျမင္ တည္ေဆာက္ႏိုင္တဲ့ လမ္းေတာ့ မဟုတ္တာ ေျမႀကီး လက္ခတ္မလြဲ ဧကန္ ပါပဲ။ ဒီ့အတြက္ အေၾကာင္းျပခ်က္ ေတြ၊ ပညာစကားေတြ၊ ဥပမာ
ေတြ ရွည္ရွည္ေဝးေဝး ကိုးကား ရွာ ေပးစရာမလိုပါ။
စစ္အုပ္စု နဲ႔ အေပါင္းအပါ တသိုက္ေတာ့ “မနာ”၊ အမ်ားျပည္သူ
လယ္သမား၊ ယာသမား၊ အလုပ္သမားမ်ား ေျမမဲ့၊ လယ္မဲ့၊ ယာမဲ့၊ အားကိုးရာ မဲ့၊ အရာရာမဲ့ ကာ
လိုတမ်ိဳး မလိုတမ်ိဳး ဥပေဒကို အသံုးခ် ရန္သူမ်ိဳးငါးပါးဝင္ မင္း နဲ႔ သူခိုးဓါးျပ ဟာ
စစ္ခရိုနီ အျဖစ္ ပူးေပါင္း ကာ ႏွိပ္စက္ျခင္းဒဏ္ခံ၊ လူအမ်ား “မသာ” ျဖစ္ေနတဲ့ လက္ရွိ
မ်က္ျမင္ “စစ္ခရိုနီ အရင္းရွင္” စနစ္ ေျပာင္း ေခတ္ႀကီးက သက္ေသပါပဲ။
ေက်ာမြဲျပည္သူ နင္းျပားမ်ား “နင္းခံ” ေနရဆဲ မ်က္ေမွာက္
ဒီမိုကေရစီ နဲ႔ ကားပါမစ္ အခြင့္အေရး “ေပါကၡရ ဝႆမိုး” ရြာေနတဲ့ ကလိယုဂ္ေခတ္ပ်က္ႀကီးက
အထင္ရွားပါပဲ။ အခု အြန္လိုင္း ပံုႏွိပ္ မီဒီယာ
ႏွစ္မ်ိဳးလံုးမွာ ဆိုခဲ့တဲ့ မသိမသာ ေဆးသၾကား စစ္ခ်ိဳခ်ဥ္ခြံ႕သမားမ်ား၊ တတိယလမ္း ဆရာမ်ား
ရဲ႕ အာေဘာ္ လမ္းေၾကာင္းမႈမ်ား တင္းက်မ္းျပည့္ လူထုကို လမ္းလြဲ၊ လမ္းမွားကို ဦးေဆာင္ေနတယ္။
ေခတ္သစ္ လူမႈကြန္ရက္စာမ်က္ႏွာမ်ား မွာ ေနာက္တမ်ိဳး
ေလာ္ဘီ ေနသူမ်ားကေတာ့ စစ္တပိုင္းအစိုးရ နဲ႔ စစ္လႊတ္ေတာ္ ရဲ႕ ထိပ္ပိုင္း ပုဂၢိဳလ္တခ်ိဳ႕ပါ။ အခု ျပန္ၾကားေရး ဝန္ႀကီး အျဖစ္ ရာထူး တက္သြားတဲ့
စစ္ဗိုလ္ေဟာင္း ဒုဝန္ႀကီး ဘဝ တုန္းက နာမည္ အမွန္ နဲ႔ အြန္လိုင္း စေရာက္လာတယ္။ သူ႔ကို အရင္တုန္းက နာမည္ဝွက္္နဲ႔ ဝါဒျဖန္႔ခ်ိေရး
ကို စနစ္တက် လုပ္ခဲ့တယ္လို႔လည္း ယိုးစြပ္ၾကတယ္။
အခု လတ္တေလာ အင္တာဗ်ဴးတခုမွာ သူဟာ တာဝန္ေပးရင္ အကုန္ ေက်ေအာင္ လုပ္ပါတယ္လို႔လည္း
ဝန္ခံထားတယ္။
ေနာက္ သမၼတရံုးက ပုဂၢိဳလ္ဆိုသူ ေပၚလာတယ္။ အခုေနာက္ဆံုး မီဒီယာေတြကို စကားလံုး အသစ္အဆန္းေတြ
နဲ႔ ငါ့စကားႏြားရ ေျပာတတ္သူ ဗုိလ္ေဟာင္း အမတ္ တက္လာတယ္။ ၾကမ္းပိုး (ဂ်ပိုး) ကို လိပ္ျဖစ္ေအာင္ ေျပာတယ္ ဆိုတာ
လူ႔ အရည္အခ်င္း မဟုတ္ အႀကီးအစား လိမ္လည္တတ္သူ
သာ ျဖစ္တယ္။
သူတို႔အားလံုး ဖာတယ္၊ ေထးတယ္၊ ခ်ဳပ္တယ္၊ ျပဳတ္တယ္၊
ေၾကာ္တယ္၊ ေညွာ္တယ္၊ ေလွာ္တယ္၊ ေဆာ္တယ္။ မသိမသာ၊ သိသိသာသာ နည္းနာ ႏွစ္ခုလံုး သံုးတယ္။ တရားဝင္ စာနယ္ဇင္းေတြမွာပါ သူတို႔ အာေဘာ္ ေဆာင္းပါးေတြ
ေရးတယ္။
သူတို႔ သံုးတဲ့ ပရိယာယ္ တခုကေတာ့ လူထု ဆက္ဆံေရး ပံုရိပ္
ေကာင္းေအာင္ ႀကိဳးစား ျမွင့္တင္ ထားတာပါ။ သေဘာထားႀကီးတယ္၊
အေဝဖန္ခံတယ္၊ ဒီမိုကေရစီ ကို လိုလားတယ္၊ လစ္ဘရယ္ သမားႀကီးပါပဲ ဆိုတာ ပံုေဖာ္ျပခ်င္ေတာ့
သူတို႔ေတြဟာ အမ်ားစု အဆဲခံတယ္၊ လြတ္လပ္ခြင့္ ေပးတယ္။
တာဝန္ႀကီးႀကီး ယူထားသူမ်ား ေခတ္နည္းပညာ အကူအညီ ယူ လူထု
နဲ႔ တိုက္ရိုက္ ဆက္ဆံတာ မေကာင္းဘူးလား ဆိုရင္ ေကာင္းပါတယ္၊ လက္ခံပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ ဒါေတြ လုပ္ေနျခင္းရဲ႕ ေနာက္ကြယ္က
အရင္းခံ “ေလာ္ဘီအမႈ” ကိုေတာ့ လူအမ်ား သိနားလည္ ျမင္တတ္ရပါမယ္။
သူတို႔ အဓိက အသံတူ၊ ပံုစံတူ လမ္းေၾကာင္းၾကတာကေတာ့ တပ္မေတာ္ႀကီး
ရဲ႕ အနာဂတ္ ႏိုင္ငံေရး အာဏာ၊ စစ္အုပ္စု၊ ဦးပိုင္ နဲ႔ အေပါင္းအပါ သူၾကြယ္ႀကီးမ်ားရဲ႕
အက်ိဳးစီးပြား အခန္းက႑၊ တည္ျမဲၿပီး ဥစၥာ ဓန ေတြ အတြက္၊ အတိတ္ ရာဇဝတ္မႈ က်ဴးလြန္ခဲ့မႈေတြ
အတြက္ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ အေရးအယူ မခံရေရး၊ တိုင္းရင္းသား ျပႆနာ က “သင္းတို႔ လက္နက္မခ်လို႔
ကြ” စတဲ့ စစ္ဝါဒ အေျခခံ သေဘာ၊ ဒါေတြပါပဲ။
ဒီလို လူထု ဒီမိုကေရစီ အတြက္ အန္ခ်င္ဖြယ္ အေတြးအေခၚ
စကား၊ တရားေတြကို အေနအစား အထိုက္အသင့္ ေခ်ာင္ေနတဲ့ လူလတ္တန္းစား နဲ႔ ေခတ္အဆက္ဆက္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕
ဆီဦးေထာပတ္ ကိုသာ မ်ိဳဆို႔ ေနခြင့္ရတဲ့ အထက္တန္းလႊာ လူ႔မလိုင္မ်ား ႀကီးစုိးရာ ဗမာ့
အြန္လိုင္းေလာက က ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး အားေပးၾကတယ္။
ေထာက္ခံသူေတြ ရွိၾကတယ္။
လူအမ်ားက ျပန္လည္ ေဝဖန္ေနၾကတာ အမ်ားႀကီးပါပဲ ဆိုႏိုင္ေသာ္လည္း
အဓိက ကေတာ့ အႏွစ္သာရ ျပည့္ဝ ဝါဒ အယူအဆေရးရာ ခိုင္ခိုင္မာမာနဲ႔ စစ္အာဏာရွင္ သရုပ္ကို
ခြာခ် သံုးသပ္ ေဝဖန္တာ နည္းတယ္။ တေန႔ တေန႔
သူတို႔ ေပါက္တတ္ကရ ေရးတာ၊ သားတာ ဖာသည္လုပ္တာေတြ ကို မေနႏိုင္ မထိုင္ႏိုင္ သြားဖတ္၊
သြားေမာ့ ၿပီးရင္ ပံုရိပ္ဖမ္း ဓာတ္ပံု ျပဳ၊ ေသာက္တင္းခ်၊ ဆဲ ဒီ အဆင့္ထက္ မပိုၾကတာက
အမ်ားစုပါ။
က်ေနာ္တို႔ လူအမ်ား ဟာ လက္ရွိ ႏိုင္ငံေရး မွာ ေဟးလားဝါးလား
ေဝေလေလ က အမ်ားစု ဝမ္းနည္းဖြယ္ ျဖစ္တယ္။ ဒီအထဲမွာ
စင္ျမင့္ ႏိုင္ငံေရး ေပ်ာ္ေမြ႕ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရး သမား ဆိုသူေတြလည္း ပါတယ္။ စစ္အုပ္စု က ဒီမုိကေရစီ ေညွာ္နံ႔ ေလးျပရံုနဲ႔ ဟပ္တပ္စြဲ
ငါးမွ်ားခ်ိတ္ ဟပ္မိေနသူေတြ မ်ားတယ္။ ေထာင္ေခ်ာက္တဲ
တြန္းမခ် ခင္ကတည္း က ဟပ္ထိုးလဲခ်င္ေနသူမ်ားက မ်ားေနသလုိ ျဖစ္ေနတယ္။
နိဂံုးခ်ဳပ္ရရင္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ကို အေမရိကန္နဲ႔ေပါင္း
လစ္ဘရယ္ တရား ဒီမိုကေရစီ သကာရည္ က်ဲက်ဲေလာင္းရင္း ပံုဖ်က္ ခြံ႕ေကၽြး အြန္လိုင္း၊ ျပင္ပ
ေလာ္ဘီ လုပ္လိုက္၊ အစြန္းေရာက္ အမ်ိဳးသားေရး လမ္းေၾကာင္း ပံုေဖာ္လိုက္၊ ဟို ဘုရား ဒီေရြ႕
ဒီ ဘုရား ဟိုပင့္၊ ေရႊ ခ်၊ ထီးေတာ္တင္၊ ဟို ေခါင္းေလာင္း ဒီ ေခါင္းေလာင္းရွာ ဘာသာ သာသနာ
ေစာင့္ေရွာက္သူႀကီးမ်ား အျဖစ္ အေရျခံဳလိုက္နဲ႔ စစ္အုပ္စုရဲ႕ ရာသက္ပန္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္
တည္ျမဲေရး ၾကံေဆာင္ေနတဲ့ လက္ရွိ စစ္လႊတ္ေတာ္ ႏိုင္ငံေရး ဟာ ခရီးအေတာ္ ေရာက္ခဲ့လို႔လာပါၿပီ။
က်ေနာ္တို႔ တေတြ ကေတာ့ စစ္ေလာ္ဘီမ်ား တေန႔တမ်ိဳး မရိုးရေအာင္
ကျပ အသံုးေတာ္ခံ တင္ဆက္ေနတဲ့ ဇာတ္လမ္း၊ ဇာတ္ကြက္မ်ား ကို နတ္ကရာ က်ီးေမာ့ “တေမာ့ေမာ့ ေဝေလေလ ဒို႔တေတြ” ျဖစ္ေနဆဲပါ။ ဒါမ်ိဳးနဲ႔ေတာ့ ဗမာျပည္ရဲ႕ ရွစ္ဆယ္ ရာခိုင္ႏႈန္း
လူထု ဆင္းရဲသား ေကာင္းစားေရး “လူထုဒီမိုကေရစီ” တိုင္းျပည္ အနာဂတ္ မွာ ထြန္းကားလာမွာ
မဟုတ္ေၾကာင္း ေဆြးေႏြး တင္ျပလိုက္ရေၾကာင္းပါ ခင္ဗ်ား။
ၿငိမ္းခ်မ္းေအး
ၾသဂုတ္ ၁၄၊ ၂၀၁၄
(ေဆာင္းပါး ပါ အာေဘာ္ ကို ေဝဖန္ရန္ nyeinchanaye81@gmail.com ထံ စာေရး ဆက္သြယ္ႏိုင္သည္။)
The Ladies News Weekly Journal, Vol. (2), No. (26),
15-Aug-14 (Friday) ထုတ္တြင္ ပံုႏွိပ္ ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ မိုးမခ တြင္ အြန္လိုင္း ထပ္မံ ပံုႏွိပ္သည္။