ေအာင္တင္ထြန္း - ေမ့ေပ်ာက္၍မရႏုိင္ေသာ ျပည္သူ႔တပ္မေတာ္ရဲ႕ေအာင္ပြဲ
မိုးမခမွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္၊ စက္တင္ဘာ ၁၂၊ ၂၀၁၄
၁၉၈၀ မဆလတပါတီ
စစ္အစုိးရလက္ထက္ မင္းရန္ေအာင္ စစ္ဆင္ေရးနဲ႔ ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္းက ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီနဲ႔
၎၏လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႔မ်ားကို စစ္ဆင္ေရးဆင္ႏြဲခဲ့စဥ္က ဗကပ၏ လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႔မ်ားက
ျပန္လည္ တြန္းလွန္တိုက္ခိုက္မႈ ျဖစ္စဥ္ကို မွတ္တမ္းျပဳစုေရးသားထားသည့္ စာတမ္းကို သိရွိ
မွတ္သားႏိုင္ရန္ မိုးမခက တင္ဆက္လိုက္ပါသည္။ ယခုလက္ရွိ ၾကံ့ဖြံ႔အစုိးရလက္ထက္တြင္ ယခင္မဆလစစ္ဗိုလ္ေဟာင္းတဦးျဖစ္ျပီး အဆိုပါစစ္ဆင္ေရးတြင္ ပါ၀င္ခဲ့သူက "ေမာင္ေဆြသက္ရဲ႕ ကဒူးမမွ ေမာ္ဖသို႔ " အမည္ျဖင့္ ၎ဘက္က အေတြ႔အၾကံု အထင္အျမင္ကို ရန္ကုန္တြင္ စာအုပ္အျဖစ္ ထုတ္ေ၀ခဲ့ဖူးသည္။ တိုက္ဆိုင္ဖတ္ရႈၾကည့္ႏိုင္ၾကပါသည္။
နိဒါန္း
ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ႕လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးသမိုင္းမွာ
မႀကံဳစဖူး ႀကီးမားလွတဲ့ ထိုးစစ္ႀကီး တခုကို ရန္သ ူမဆလစစ္တပ္က ပါတီရဲ႕အေျခခံေဒသႀကီး
အေပၚလုပ္ေဆာင္လာခဲ့ပါတယ္။ဒီထိုးစစ္ႀကီး ကို`မင္းရန္ေအာင္စစ္ဆင္ေရးႀကီး´လို႔အမည္နာမတပ္ျပီး ၁၉၇၉ခုႏွစ္ ႏုိ၀င္ဘာ(၁၉)ရက္ေန့ကစျပီး ၁၉၈၀ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ(၆)ရက္ေန႔အထိကို မင္းရန္ေအာင္အဆင့္(၁) အျဖစ္သတ္မွတ္လုပ္ေဆာင္ခဲ့တယ္။ပါတီရဲ႕
တရုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္တေလွ်ာက္ ရွည္လ်ားက်ယ္ျပန္႔လွတဲ့ အေျခခံေဒသႀကီးကို ရန္သူ တပ္မ(၇၇)
(၈၈) (၉၉) (၆၆)စတဲ့တပ္မ(၄)ခုမွ တပ္ရင္းေပါင္း(၃၄)ရင္း--အေရွ႕ေျမာက္တိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္
အေရွ႕ပိုင္းတိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ ေျမာက္ပိုင္းတိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ လက္ေအာက္ခံေျခလွ်င္တပ္ရင္း(၂၂)ရင္း
ႏွင့္ အျခားလက္ရံုးတပ္ဖြဲ႕မ်ား အေျမာက္တပ္ဖြဲ႕ ေလတပ္တပ္ဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ တမ်က္ႏွာလံုး
ထိုးစစ္ဆင္ခဲ့တယ္။
မဆလစစ္အစိုးရရဲ႕
အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္က ဗမာျပည္မကို ထိုးေဖါက္၀င္ေရာက္ျပီး ရွမ္းျပည္ အလယ္ပိုင္းနဲ႔ေတာင္ပိုင္းမွာ
အေျခခံေဒသေတြတည္ေဆာက္ေနတဲ့ မိမိတို႔ရဲ႕တပ္မဟာ(၆၈၃)ရဲ႕ေထာက္ပံ့ ေရးလမ္းေၾကာင္းႀကီးကို
ျဖတ္ေတာက္ပိတ္ဆို႔ဖို႔နဲ႔ ၎တပ္မဟာရဲ႕ေနာက္တန္း
ေမာ္ဖါေဒသကို တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ရန္ျဖစ္တယ္။
ရန္သူတပ္မ(၇၇)ဟာ အဓိကထိုးစစ္ရည္ရြယ္ခ်က္တာ၀န္ကို
ထမ္းေဆာင္ဖို႔ မိမိတို႔ေမာ္ဖါေဒသ ကို ထိုးစစ္ဆင္တိုက္ခိုက္ခဲ့ပါတယ္။
ရန္သူတပ္မ(၈၈)က တပ္မ(၇၇)ရဲ႕ေဘးနံလံုျခံဳေရးအတြက္တာ၀န္ယူရျပီး
မိမိတို႔ရဲ႕မံုးေပါက္ေဒသ ႀကီးအျပင္စည္းခံစစ္စခန္းေတြျဖစ္တဲ့ ပန္မေကာက္-ေရာင္ေခါက္-လြယ္ဆီး-လြယ္ဟိုကာေဒသေတြကို
သိမ္းယူေရးအတြကဲ ၀င္ေရာက္တိုက္ခိုက္ခဲ့တယ္။
အလားတူ ရမခတိုင္းတပ္မ်ား
တပ္မ(၉၉)မွ တပ္ရင္းတပ္ဖြဲ႕မ်ားဟာ မိမိတို႔ရဲ႕အေနာက္ေျမာက္ေဒသေတြျဖစ္တဲ့ `၀နယ္`ေတာင္ပိုင္း`၀နယ္`ေျမာက္ပိုင္း
နဲ႔ ေျမာက္ပိုင္းဗဟိုဌာနခြဲေဒသေတြကို ၀င္ေရာက္ တိုက္ခိုက္ခဲ့တယ္ ။၎တပ္ဖြဲ႕မ်ားရဲ႕အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ေတြဟာမိမိတို႔ရဲ႕ညီေနာင္တပ္ဖြဲ႕မ်ားကို
အဓိကေမာ္ဖါစစ္မ်က္ႏွာသို႔ စစ္ကူမပို႔ေပးႏုိင္ရန္ထိမ္းခ်ဳပ္ဖို႔နဲ႔ တဖက္မွာလဲ ေယာင္ျပ
ထိုးစစ္ႀကီးမ်ား သ႑ာန္အျဖစ္ပါ၀င္ၾကျပီး အေျခအေနေပးပါကမိမိတို႔ရဲ႕လြတ္ေျမာက္ေဒသ အခ်ိဳ႕ကိုဖဲ့ယူရန္ျဖစ္ပါတယ္
တပ္မ(၇၇)ရဲ႕ေမာ္ဖါထိုးစစ္စတာနဲ႔
တျပိဳင္နက္ ရမခတိုင္း လႈပ္ရွားစစ္ဗ်ဴဟာ(၂)ရဲ႕ကြပ္ကဲမႈ ေအာက္ ခလရ(၃၃)ခလရ(၆၇)ႏွင့္တပ္မ(၆၆)မွတပ္ရင္းအခ်ိဳ႕ဟာ
မိမိတို႔ရဲ႕`၀ေတာင္ခရုိင္´မန္ခူး-
မန္ခါ ေဒသ လြယ္ပန္လံု-မန္ကန္ေဒသမ်ားကိုအခ်ိန္ကိုက္ တျပိဳင္နက္တိုက္ခိုက္၀င္ေရာက္ခဲ့တယ္။
စစ္ဆင္ေရးႀကီးစတင္ျပီး
ရက္ပိုင္းအတြင္းမွာ မိမိတို႔စစ္ဦးစီးအဖြဲ႕ကို အျမန္တိုးခ်ဲ႕ဖြဲ႕စည္းခဲ့ျပီး ရန္သူရဲ႕ထိုးစစ္ကိုရုိက္ခ်ိဳးဖို႔
ျပင္ဆင္ခဲ့တယ္။ေဒသအသီးသီးရဲ႕ေဒသခံလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕မ်ား(ခရုိင္ တပ္ ျမိဳ႕နယ္တပ္ဖြဲ႕မ်ား)ႏွင့္လက္နက္ကိုင္ျပည္သူ႕စစ္မ်ားကို
စုစည္းျပီးေဒသအသီးသီးမွာ ခုခံကာကြယ္ ေရးစစ္ပြဲေတြကို ဆင္ႏႊဲခဲ့တယ္။
အျခားတဖက္မွာ မိမိတို႔ရဲ႕အဓိကတပ္ဖြဲ႕ႀကီးေတြျဖစ္တဲ့
တပ္မဟာ(၇၁၇)(မူရင္းတပ္မဟာ-၈) တပ္မဟာ(၇၄၉)(မူရင္းတပ္မဟာ-၁၂)နဲ႔တပ္မဟာ(၅)(မူရင္းတပ္မဟာ၆၈၅)တို႔မွတပ္ဖြဲ႕မ်ားက္ိုဆုပ္ကို္င္
ျပီးက်ယ္ျပန္႔ရွည္လ်ားလွတဲ့စစ္ဆင္ေရးေဒသတေလွ်ာက္
လႈပ္ရွားစစ္ဆင္တိုက္ခိုက္ျပီး ရန္သူရဲ႕ထိုးစစ္ဆင္မႈကို ရင္ဆိုင္ခဲ့တယ္။
ရန္သူရဲ႕ေယာင္ျပနဲ႔
ထိမ္းခ်ဳပ္ေရးစစ္ေၾကာင္းေတြကိုလဲ ခရိုင္တပ္ ျမိဳ႕နယ္တပ္ လက္နက္ကိုင္ျပည္သူစစ္တပ္ဖြဲ႕မ်ားနဲ႔
တက္ႀကြတဲ့ေနရာယူခံစစ္ရွင္မ်ားနဲ႔ ျပန္လည္ထိမ္းခ်ဳပ္ျပီး အေျခခံေဒသခုခံကာကြယ္ေရးစစ္ပြဲကို
ဆင္ႏႊဲခဲ့ပါတယ္။
စစ္ဆင္ေရးရဲ႕ အစဦးကာလေတြမွာ
မိမိတို႔ရဲ႕တပ္ဖြဲ႕မ်ားဟာ ခံစစ္ရွင္တိုက္ခိုက္ျပီး လႈပ္ရွားရန္သူ ကိုေခ်မႈန္းဖို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ႀကိဳးစားခဲ့ေပမဲ့ မိမိတို႔ရဲ႕ခံစစ္စခန္းတခ်ိဳ႕လက္လြတ္ဆံုးရွံဳးမႈေတ
ြျဖစ္ခဲ့ရျပီး ေကာင္းမြန္တဲ့လႈပ္ရွားစစ္နဲ႔ ေခ်မႈန္းေရးစစ္ေတြ မရယူႏုိင္ခဲ့ပါဘူး။
မိမိတို႔ရဲ႕-မြတ္ႏုိး
-၁၈၃၇ပိြဳင့္(၆၀၂၈ပိြဳင့္)နဲ႔ပန္ခါ-ေရာင္ေခါက္-ပန္မာေကာက္စတဲ့ ခံစစ္စခန္း မ်ားကိုခံစစ္ရွင္ျဖင့္
တပ္မ(၇၇)-(၈၈)တို႔မွ ရန္သူ(၇၀၀)ေက်ာ္ ေသေက်-ဒါဏ္ရာရေစျပီးေနာက္ ၁၉၈၀ခုႏွစ္-ဇန္န၀ါရီ(၄)ရက္မွာ
ပန္မာေကာက္စခန္းမွ မိမိတပ္ဖြဲ႕မ်ား ဆုတ္ခြာခဲ့ၾကပါတယ္။
ရန္သူဟာ ပန္မာေကာက္ခံစစ္စခန္းႀကီးကိုသိမ္းပိုက္ရယူျပီးေနာက္
`မင္းရန္ေအာင္´စစ္ဆင္ေရး ရဲ႕ပထမဆင့္ျပီးဆံုးျပီ
လို႔သတ္မွတ္ျပီး ဇန္န၀ါရီ(၇)ရက္ေန႔မွစလို႔ ဒုတိယအဆင့္ စစ္ဆင္ေရးကို စတင္ဖို႔ ျပင္ဆင္လာခဲ့တယ္။
မင္းရန္ေအာင္ကို တြန္းလွန္ျခင္း
မိမိတို႔ရဲ႕စစ္ဦးစီးအဖြဲ႕ဟာ
ေရာက္ရွိေနတဲ့အေျခအေနအဖက္ဖက္ကို သံုးသပ္ျပီး ရန္သူရဲ႕ဒုတိယေျခလွမ္းကို ရုိက္ခ်ိဳးဖို႔ျပင္ဆင္ခဲ့တယ္။
မိမိတို႔ရဲ႕ ေမာ္ဖါေဒသနဲ႔
ပန္မာေကာက္ေဒသေတြကို သိမ္းပိုက္ရရွိသြားတဲ့အတြက္ တက္ၾကြေနတဲ့ ရန္သူရဲ႕တန္ျပန္ေတာ္လွန္ေရးမာန္စြယ္ကို
ရုိက္ခ်ိဳးျပစ္ဖို႔ စစ္ဆင္ေရးကာလအစပိုင္းမွာ မလႊဲမေရွာင္သာေရာက္ရွိေနတဲ့ အတိုင္းအတာတခုအထိလက္ဦးမႈမဲ့ေနတဲ့အေနအထားကို
ေျပာင္းလဲပစ္ဖို႔ မိမိတို႔ရဲ႕ တပ္ဖြဲ႕မ်ားနဲ႔ ျပည္သူေတြရဲ႕တိုက္စိတ္ခိုက္စိတ္ကို ျမွင့္တင္ဖို႔အတြက္
ေရွ႕တန္းဦးစီးအဖြဲ႕မွ စစ္မ်က္ႏွာတခုလံုးရွိ ရန္-ငါ (၂)ဖက္အေျခအေနတခုလံုးကို ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာျပီး
ေခ်မႈန္းေရးတိုက္ပြဲႀကီးတပြဲအတြက္ တိုက္ကြင္းတိုက္ကြက္ကို ရွာေဖြခဲ့ၾကပါတယ္။
ရရွိထားတဲ့အေျခအေနေတြအနက္
၀ေတာင္ခရုိင္-လြယ္ပန္လံု-မန္ခူး-မန္ခါေဒသမွာ တိုက္ကြက္ ေဖၚႏုိင္ဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကတယ္။၎ေဒသသို႔သြားေရာက္ကာ
ရန္-ငါ(၂)ဖက္အေျခအေနကို အကဲခတ္ ေထာက္လွမ္းျပီး
အက်ိဳးရွိတဲ့ တိုက္ပြဲအခါအခြင့္ကို
ေရြးခ်ယ္ရန္ စိတ္ပိုင္းျဖတ္လိုက္ၾကတယ္။
ဇန္န၀ါရီ(၁၉)ရက္ေန႔မွာ
မိမိတို႔ေရွ႕တန္းဦးစီးအဖြဲ႕မွ ေခါင္းေဆာင္အခ်ိဳ႕(ဦးေဇာ္မိႈင္း ဦးဖုန္ၾကာဖူး ဦးအုန္းၾကည္)ဦးေဆာင္မႈေအာက္မွာမိမိတို႔ရဲ႕(၅၀၁)တပ္ဖြဲ႕
(၃၀၃၅)တပ္ဖြဲ႕(၅၀၃)တပ္ဖြဲ႕နဲ႔စစ္ေဒသအေျမာက္တပ္ဖြဲ႕မွ ခြဲအထက္ေကဒါေတြ မိမိအပါအ၀င္စစ္ဦးစီးဌာနမွ
ေကဒါမ်ားဟာ ရန္-ငါအေျခအေနမ်ား ကိုအခိုင္အမာအကဲခတ္ေထာက္လွမ္းေရးအတြက္ ဦးစြာခ်ီတက္ခဲ့ၾကပါတယ္။
မန္ရွန္ေဒသ(ရန္သူအေခၚမန္မိုင္းဆိုင္)ကိုေရာက္ရွိျပီးေနာက္
မန္ရွန္စစ္မ်က္ႏွာကို တာ၀န္ယူခဲ့ တဲ့ ဒုစစ္ဦးစီးမွဴး ရဲေဘာ္အင္ဖန္(ကြယ္လြန္) ခရိုင္တပ္ရင္းမွဴးရဲေဘာ္ေဇာ္လ(ယခု-အရပ္သား)
ခရုိင္တပ္ ႏုိင္ငံေရးမွဴးရဲေဘာ္လဗ်(ကြယ္လြန္)တို႔ရဲ႕ ရန္-ငါအေျခအေနမိတ္ဆက္ခ်က္ကို မိမိတို႔တဖြဲ႕လံုးေလ့လာ
နားေထာင္ခဲ့ၾကပါတယ္။လြယ္ပန္လံုစခန္းေပၚမွေန၍ လက္ေတြ႕ေျမအေနအထားမိတ္ဆက္ခ်က္မ်ားကိုလဲ
ေလ့လာမွတ္ယူခဲ့ၾကပါတယ္။
ရန္သူရဲ႕အေရွ႕ေျမာက္တိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ရဲ႕တန္႔ယန္းအေျချပဳ
စစ္ဗ်ဴဟာ(၂)ကို ဒုတိုင္းမွဴးကိုယ္တိုင္ဦးစီးျပီး ၁၉၇၉ ႏုိ၀င္ဘာလကုန္ပိုင္းမွာ တန္႔ယန္းျမိဳ႕အေရွ႕ေတာင္ဖက္
သံလြင္ျမစ္အေရွ႕ကမ္းရွိမိမိတို႔ရဲ႕၀ေတာင္ခရုိင္မန္ရွန္ျမိဳ႕အတြင္းသို႔ သံလြင္ျမစ္ကိုျဖတ္ေက်ာ္
ထိုး၀င္ေရာက္ခဲ့တယ္။ရန္သူ ခလရ (၃၃) (၂၃)(၆၇) --၃ရင္းအင္အားပါ၀င္ျပီး မိမိတို႔ရဲ႕မန္ခါဒိုင္နယ္ရံုးကိုသိမ္းပိုက္ျပီး
ဒိုင္နယ္ေနရာတ၀ိုက္ စခန္း ၅ခု ၆ခုတည္ေဆာက္ကာ အခိုင္အမာတပ္စြဲခဲ့တယ္။ခလရ(၆၇)ကသံလြင္ျမစ္ကမ္း
အေနာက္ဖက္ ကိုတာ၀န္ယူခဲ့ျပီး ခလရ(၃၃)ကအဓိက၀င္ေရာက္တိုက္ခိုက္ကာ ေနရာယူတပ္စြဲခဲ့တယ္။ခလရ(၂၃)က
ခလရ(၃၃)ရဲ႕ဆက္သြယ္ေရးလမ္းေၾကာင္း(L.O.C)နဲ႔သံလြင္အေရွ႕ဖက္ကမ္းေျခကိုခ်ဳပ္ကိုင္ထားခဲ့တယ္။
မိမိတို႔ပန္ဆန္းဌာနခ်ဳပ္မွာ
ရရွိခဲ့တဲ့ ရန္သူအင္္အားနဲ႔တပ္တည္ေနရာမ်ားဟာ လက္ရွိမိမိတို႔ေတြ႕ရွိမႈမ်ားနဲ႔ အတန္ငယ္ကြာျခားေနပါတယ္။
မိမိတို႔ရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္ေဒသ
မန္ခူး-မန္ခါေဒသမွာရန္သူဟာနဂိုမိမိတို႔ရရွိထားတဲ့သတင္းမ်ားအရ တပ္ခြဲ(၂)ခြဲေက်ာ္(၃)ခြဲနီးပါးျဖစ္ေပမဲ့
လက္ေတြ႕မွာတပ္ရင္းတရင္း(၅ ခြဲ)အင္အားျဖစ္ေနတယ္။ခလရ (၃၃)ရဲ႕စစ္ေၾကာင္း(၁)(၂)ရံုးမ်ားနဲ႔
တပ္ခြဲ(၅)ခြဲျဖစ္တဲ့အတြက္ အင္အား(၄၀၀)ေက်ာ္ရွိေနတယ္။သူတို႔ရဲ႕ အေထာက္အကူအျဖစ္သံလြင္အေရွ႕ဖက္ျခမ္း
မန္ကန္ေဒသ-မန္ကန္ သံခေမာက္-ကံ့ေကာ္ နဲ႔သံလြင္ အေနာက္ျခမ္းမွာ ခလရ(၆၇)နဲ႔တပ္မ(၆၆)မွခလရ(၈၀)တပ္ရင္းမ်ား တာေကာ္ဖက္ လြယ္အင္တ၀ိုက္မွာအရန္အျဖစ္ စုစည္းရွိေနတယ္။
ဒီလိုရန္သူအေျခအေနမ်ားေၾကာင့္
မိမိတို႔ရဲ႕ ေရွ႕တန္းဦးစီးအဖြဲ႕နဲ႔တပ္ဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္မ်ားဟာ ရန္သူအေျခအေနကို ေစ့စပ္ေသခ်ာစြာ
ခြဲျခားစိတ္ျဖာေလ့လာခဲ့တယ္။
မိမိတို႔ရဲ႕ခြဲျခားစိတ္ျဖာခ်က္မ်ား
(၁)မန္ခူး-မန္ခါေဒသရဲ႕စခန္းထိုင္အင္အားဟာ(၄၀၀)ေက်ာ္(၅၀၀)နီးပါးရွိတယ္။သံလြင္ျမစ္နဲ႔အနီးဆံုး
တပ္စြဲထားတဲ့ခလရ(၃၃)တပ္ခြဲ(၁)ကိုဖယ္ထားျပီး မန္ခါ-မန္ခူးဂြင္ထဲမွာရန္သူအင္အားဟာစစ္ေၾကာင္း
ရံုး(၂)ခုနဲ႔တပ္ခြဲ(၄)ခြဲ စုစုအင္အား(၃၀၀)ေက်ာ္(၄၀၀)နီးပါးရွိတယ္။မိမိတို႔သတ္မွတ္ထားတဲ့တိုက္ပြဲဂြင္ထဲမွာ
ရန္-ငါအခ်ိဳးအစားဟာ ၁:၄ ျဖစ္ေနတယ္။မိမိတို႔တပ္ဖြဲ႕ရဲ႕တပ္အင္အားစုစည္းထားႏုိင္မႈေၾကာင့္
မိမိတို႔ရဲ႕အင္အားသာလြန္မႈရွိေနတယ္။
(၂)ရန္သူခံစစ္စခန္း(၁၀)ခုဟာ (၈)ကီလိုမီတာက်ယ္၀န္းတဲ့ဂြင္ထဲမွာရွိျပီး
ေျမအေနအထားအရလဲ နည္းဗ်ဴဟာက်တဲ့ စိုးမိုးကုန္းမွာမဟုတ္ဘူး။ခြဲ(၁)စခန္းဟာလဲက်န္အင္အားစုမ်ားနဲ႔
(၁)ကီလိုနီးပါးေ၀းတဲ့ျမစ္ေဘးမွာရွိေနျပီး တသီးတျခားစီလိုျဖစ္ေနတယ္။
မိမိတို႔ဖက္မွာေတာ့
လြယ္ပန္လံုမွအစျပဳလို႔သာလြန္တဲ့ေျမအေနအထားမွာ မ်ားစြာရွိေနတယ္။ရန္သူဟာကာလတိုေရာက္ရွိေနမႈေၾကာင့္
ခံစစ္စနစ္ဟာမျပည့္စံု မခိုင္ခန္႔ဘူး။မိမိတို႔ဖက္မွာေတာ့ရန္သူကို လွ်ိဳ႕၀ွက္ဖံုးကြယ္မႈရွိစြာလႈပ္ရွားခ်ီတက္ျပီး
၀ိုင္းပတ္ထားႏုိင္တယ္။ေျမအေနအထားဟာမိမိတို႔အတြက္အလြန္အက်ိဳးရွိေနတယ္။
(၃)မန္ခူး - မန္ခါစခန္းေစာင့္ ရန္သူေတြဟာ စစ္ေၾကာင္း(၁)နဲ႔(၂)ရံုးမ်ားပါရွိေနတဲ့အတြက္
လက္နက္ႀကီးအရည္အတြက္ မနဲလွဘူး။ အေထာက္အကူစခန္းေတြျဖစ္တဲ့မန္ကန္-ကံ့ေကာ္စခန္းမ်ားက တပ္ရင္းသံုးလက္နက္ႀကီးမ်ားသာမက
လြယ္အင္ေက်ာက္ေတာင္ေပၚကအေ၀းပစ္(၂၅)မမေပါင္ဒါအေျမာက္ႀကီးမ်ားလဲရွိေနတယ္။ဒါေပမဲ့အေျမာက္မ်ားရဲ႕တည္ေေနရာဟာ
ျပန္႔က်ဲေနတဲ့အတြက္ လက္ေတြ႕အသံုးခ်မႈမွာ ႀကီးစြာအကန္႔အသတ္ရွိေနႏုိင္တယ္။
မိမိတို႔ကသာအျမန္အဆံုးသတ္စစ္ဆင္ႏုိင္ယင္
ရန္သူရဲ႕လက္နက္ႀကီးမီးအားမ်ားဟာမိမိတို႔ကို ျခိမ္းေခ်ာက္ဖိႏွိပ္မထားႏုိင္ပါဘူး။ အေ၀းကရန္သူအကူလက္နက္ႀကီးမ်ားဟာ
၎တို႔ရဲ႕စြမ္းရည္ကို အျပည့္အ၀ဖြံ႕ျဖိဳးႏုိင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္တိုက္ပြဲအတြင္းမိမိတို႔ရဲ႕လက္နက္ႀကီးမီးအားမ်ားဟာစုစည္းမႈေရာ
အင္အားမွာပါအလြန္သာလြန္မႈရွိေနတယ္။
(၄)မိမိတို႔ရဲ႕ခရိုင္တပ္ဖြဲ႕နဲ႔ေဒသခံျပည္သူစစ္မ်ားဟာမန္ခူး-မန္ခါ
ေဒသေျမအေနအထားကို အလြန္ကၽြမ္းက်င္သိရွိထားတဲ့အတြက္ ရန္သူေတြကိုအဖက္ဖက္မွ ၀ိုင္းရံပိတ္ဆို႔ဖို႔နဲ႔
မိမိတို႔ရဲ႕တိုက္ခိုက္ေရးတပ္ဖြဲ႕ေတြကို လံုျခံဳေခ်ာေမြ႕စြာ လမ္းျပပို႔ေဆာင္ႏုိင္ၾကမယ္။တဖက္မွာလဲ
ရန္သူလာေရာက္တပ္စြဲထားမႈဟာ မၾကာလွေသးတဲ့အတြက္ ေျမအေနအထားကိုကၽြမ္းက်င္စြာမဆုပ္ကိုင္ႏုိင္ၾကေသး။
အထက္မွာေဖၚျပခဲ့တဲ့တပ္အင္အား
ေျမအေနအထားစတဲ့ အခ်က္အလက္မ်ားအရ မိမိတို႔ရဲ႕ေရွ႕ တန္းဦးစီးအဖြဲ႕ဟာ ယခင္ကမတိုက္ခိုက္ခဲ့ဘူးတဲ့
တပ္ခြဲခံစစ္စခန္း၃-၄ခုကိုတျပိဳင္နက္တိုက္ခိုက္တဲ့ တပ္ရင္းအဆင့္ စခန္းသိမ္းတိုက္ပြဲႀကီးကို
တိုက္ခိုက္ဖို႔ ျပတ္ျပတ္သားသားဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္။
တိုက္ပြဲစီမံကိန္း
တိုက္နည္းသ႑န္အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကိုအျပန္ျပန္အလွန္လွန္စူးစမ္းေလ့လာျပီးေနာက္
တိုက္ပြဲစီမံကိန္းကိုခ်မွတ္ခဲ့တယ္။
တိုက္ပြဲဟာ
(က)အျမန္အဆံုးသတ္ရမယ္။
(ခ)ေခ်မႈန္းေရးစစ္ျဖစ္ရမယ္။
ဆိုတဲ့တိုက္ပြဲလမ္းညႊန္ခ်က္ကိုတိတိက်က်ညႊန္ၾကားခဲ့တယ္။
(၁) ပထမအဆင့္အေနနဲ႔-ရဲေဘာ္အိုက္က်ံဳးရဲ႕(၅၀၃)တပ္ဖြဲ႕-ေျခလွ်င္တပ္ခြဲ(၃)ခြဲဟာမိမိတို႔ရဲ႕အေျမာက္
တပ္ဖြဲ႕(၂)ရဲ႕မီးအားအကာအကြယ္ေအာက္မွာ ရန္သူရဲ႕အမွတ္(၁)ေတာင္ကုန္း(ဗိုလ္ႀကီးညိဳ၀င္းျမင့္-တပ္
ခြဲအေျချပဳေနရာ)ကိုအခ်ိန္တိုအတြင္းသိမ္းပိုက္ရန္ ၎ေနာက-္(က)အမွတ္(၂)မီးအားအဖြဲ႔ဟာသိမ္းပိုက္
ရရွိထားတဲ့အမွတ္(၁)ကုန္းေပၚသို႔အျမန္ေရႊ႕ေျပာင္းျပီး(၅၀၁)တပ္ဖြဲ႕နဲ႔(၃၀၃၅)တပ္ဖြဲ႕တို႔ရဲ႕အမွတ္(၆)နဲ႔အမွတ္(၇)စခန္းမ်ား(ရန္သူစစ္ေၾကာင္းရံုးမ်ားတည္ရွိရာ)ကိုသိမ္းပိုက္ေရးအတြက္
မီးအားပစ္ကူေပးရန္။ (ခ)အမွတ္(၁) စခန္းကိုရျပီးေနာက္(၅၀၃)ရဲ႕ခြဲ(၂)ခြဲဟာဆက္လက္တိုက္ခိုက္ေနတဲ့(၃၀၃၅)တပ္ဖြဲ႕ရဲ႕
အရန္အျဖစ္ဆက္လက္ပါ၀င္ရန္။
(၂)ရဲေဘာ္အိုက္လြန္းရဲ႕(၃၀၃၅)တပ္ဖြဲ႕ရဲ႕ေျခလ်င္တပ္ခြဲ(၄)ခြဲ(၅၇
မမေနာက္ပြင့္အေျမာက္ ၃လက္၊ ၄၀မမဗဆူကာ ၁၂လက္ ၊၇.၆၂မမကိုလိုေနာဖ့္စက္လတ္ ၁လက္၊၆၀မမေမာ္တာ
၃လက္ တြဲဖက္လွ်က္) ဟာတိုက္ပြဲစတင္တာနဲ႔ တျပိဳင္နက္ မန္ခါစခန္းရဲ႕အေနာက္ဖက္ကေနျပီး ရန္သူအမွတ္(၉)နဲ႔(၁၀)စခန္းေတြကို
တက္ေရာက္တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ျပီး ေနာက္ဆံုးအမွတ္(၇)ေတာင္ကုန္း(စစ္ေၾကာင္း ၁ ရံုး)ကို
တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ႏုိင္ေရး (အဓိကတာ၀န္)ကို ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ရန္။
(၃) ရဲေဘာ္ဆမ္ဘလူးရဲ႕(၅၀၁)တပ္ဖြဲ႕မွခြဲ(၃)ခြဲ(၅၇မမ ၃လက္၊၄၀-မမဗဆူကာ
၁၂လက္၊၆၀မမ ၂လက္ ၇.၆၂စက္လတ္ ၁လက္အပါအ၀င္)ဟာတိုက္ပြဲစတင္တာနဲ႔တျပိဳင္နက္ထဲမွာ မန္ခါစခန္းရဲ႕အေရွ႕ဖက္မွ
ခ်ဥ္းကပ္ျပီး ရန္သူစစ္ေၾကာင္း(၂)ရံုးရဲ႕ကာကင္းစခန္း(၃)နဲ႔(၄)ကိုအခ်ိန္တိုအတြင္း တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္
ရန္။မိမိတပ္ဖြဲ႕ရဲ႕အျခားေျခလွ်င္တပ္ခြဲတခြဲျဖင့္ မန္ခါေျမာက္ဖက္ရွိ ရန္သူရဲ႕တပ္စိတ္စခန္း
အမွတ္(၅)ကုန္းကို တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ရန္။၎ေနာက္တပ္ခြဲ(၄)ခြဲစလံုး ရန္သူရဲ႕အမွတ္(၆)ကုန္း(စစ္ေၾကာင္း
၂ရံုး) ကိုဆက္လက္တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ရန္။
(၄)ရဲေဘာ္လီနင္မိန္ရဲ႕(၄၀၄၈)တပ္ဖြဲ႕ကတပ္ခြဲ(၂)ခြဲဟာ (၅၀၃)တပ္ဖြဲ႕ရဲ႕တိုက္ခိုက္မႈစတင္တာနဲ႔
တျပိဳင္နက္ ရန္သူကာကင္းတပ္စုရဲ႕အမွတ္(၂)ေတာင္ကုန္းကို တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ျပီး(၅၀၁)တပ္ဖြဲ႕ရဲ႕ေနာက္
ေၾကာကို လံုျခံဳစြာကာကြယ္ေပးရန္။ ၎ေနာက္(၅၀၁)တပ္ဖြဲ႕ရဲ႕အရံတပ္ဖြဲ႕အျဖစ္စုဖြဲ႕၍ ေရွ႕တန္းစစ္
ဦးစီးအဖြဲ႕၏ညႊန္ၾကားမႈကိုေစာင့္ဆိုင္းရန္။
(၅)(၅၀၃)တပ္ဖြဲ႕ရဲ႕ခြဲ(၄)နဲ႔ခရုိင္တပ္မွတပ္ခြဲတခြဲဟာ မန္ခါတပ္စခန္းရဲ႕အေနာက္ေျမာက္ဖက္
အမွတ္(၅)နဲ႔ အမွတ္(၁၀) ေတာင္ကုန္းအၾကားရွိ ရန္သူဆုတ္လမ္းကို ျဖတ္ေတာက္ပိတ္ဆို႔ရန္။
(၆)ခရိုင္တပ္ရဲ႕တပ္ခြဲတခြဲနဲ႔လက္နက္ကိုင္ျပည္သူ႔စစ္(၅၀)ေက်ာ္တို႔ကိုစုဖြဲ႕ျပီးရန္သူအမွတ္(၁)ေတာငိကုန္းရဲ႕အေနာက္ေျမာက္ဖက္မွရန္သူဆုတ္လမ္းကိုပိတ္ဆို႔ျဖတ္ေတာက္ရန္။
(၇)(၄၀၄၈)တပ္ဖြဲ႕ရဲ႕ခြဲတခြဲနဲ႔ခရုိင္တပ္ရဲ႕အားျဖည့္တပ္စုတစုတို႔ဟာ
၈၂ မမစိန္ေျပာင္း(၁)လက္ ကိုလိုေနာ့္စက္လတ္(၁)လက္တြဲဖက္ျပီး မန္ခူးနဲ႔မန္ေမာက္ၾကားမွာ
အက်ိဳးရွိတဲ့ေျမအေနအထားကို ေရြးခ်ယ္ ဆုပ္ကိုင္ျပီးရန္သူတပ္ကူကိုတားဆီးျဖတ္ေတာက္ထားရန္နဲ့
မန္ခူးရဲ႕ ၇၅ မမ အေျမာက္ကိုဖိထားျပီး (၃၀၃၅)တပ္ဖြဲ႕ရဲ႕ေနာက္ရန္ကိုေလ်ာ့နဲေစရန္။
(၈)ခရိုင္တပ္ရဲ႕ေျခလ်င္တပ္ခြဲ(၂)ခြဲဟာ ၇၅မမ အေျမာက္တလက္၊၈၂ မမ စိန္ေျပာင္းတလက၊္
၀.၅ ေလယာဥ္ပစ္စက္ႀကီးတလက္တို႔နဲ႔တြဲဖက္ျပီးမန္ကန္-မန္ပံုရွိရန္သူရဲ႕အေထာက္အကူစခန္းမ်ားရွိအေျမာက္
မ်ားကိုဖိႏွိပ္ထိမ္းခ်ဳပ္ထားရန္။
(၉)မိမိတို႔ရဲ႕အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသရဲ႕လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕နဲ႔တပ္မဟာ(၄၁၇)လက္နက္ႀကီးတပ္ခြဲတို႔ကို
ပူးေပါင္းျပီး မိမိတို႔ရဲ႕မီးအားပစ္ကူအဖြဲ႕(၂)ဖြဲ႕အျဖစ္ဖြဲ႕စည္းလိုက္တယ္။မီးအားအဖြဲ႕(၁)မွာ
၁၂၀မမ စိန္ေျပာင္းႀကီး(၂)လက၊္ ၇၅ မမေနာက္ပြင့္(၁)လက္ ၊၀.၅စက္ေသနတ္ႀကီး(၂)လက္ပါ၀င္ျပီး
တိုက္ပြဲ စစခ်င္း ရန္သူရဲ႕အဓိကစစ္ေၾကာင္းကုန္း ညႊန္ၾကားေရးစခန္းကုန္း(၆)နဲ႔(၇)ကို အဆက္မျပတ္ပြဲျပီးသည္
အထိ ဖိအားေပးပစ္ခတ္ရန္။ မီးအားပစ္ကူအဖြဲ႕(၂)ဟာ
၇၅ မမေနာက္ပြင့္(၃)လက္ ၊၈၂ မမစိန္ေျပာင္း(၃)လက္၊၀.၅ စက္ ႀကီး(၃)လက္တို႔ပါ၀င္ျပီး (၅၀၃)တပ္ဖြဲ႕ရဲ႕ အမွတ္(၁)ေတာင္ကို
သိမ္းပိုက္ေရးအတြက္ ဖိအားပစ္ခတ္ေစျပီး အမွတ္(၁)ေတာင္ကုန္းကို (၅၀၃)တပ္ဖြဲ႕မွ သိမ္းျပီးတာနဲ႔တျပိဳင္နက္
အမွတ္(၁)ေတာင္ကုန္းေပၚသို႔ အျမန္ေရႊ႕ေျပာင္းေစျပီး (၅၀၁)၊ (၃၀၃၅)တပ္ဖြဲ႕တို႔ရဲ႕ အမွတ္(၆)နဲ႔(၇)
ေတာင္ကုန္းသိမ္းပိုက္ေရးအတြက္ ဆက္လက္ပစ္ခတ္ေပးရန္--တို႔ျဖစ္ပါတယ္။
(၁၀)တိုက္ပြဲ၀င္တပ္ဖြဲ႕အားလံုး(၂၉)ရက္ညအေမွာင္ထုကိုအကာအကြယ္ယူျပီးသတ္မွတ္ထားတဲ့ေနရာအသီးသီးကို
လွ်ိဳ႕၀ွက္လံုျခံဳစြာနဲ႔ထြက္ခြာၾကျပီး ထိုးစစ္စတင္ရန္သတ္မွတ္ထားတဲ့(စ)မွတ္မ်ားသို႔(၃၀)
ရက္ေန႔ နံနက္၀၅.၀၀နာရီမတိုင္ခင္ေရာက္ရွိေနရာယူထားရန္။
(၁၁)ဇန္န၀ါရီ(၃၀)ရက္နံနက္၀၆.၀၀တိတိမွာအမွတ္(၁)မီးအားပစ္ကူအဖြဲ႕ရဲ႕အေျမာက္မ်ားစတင္ပစ္
ခတ္ျခင္းျဖင့္စစ္မ်က္ႏွာတခုလံုးစစ္ဆင္ေရးစတင္ရန္ျဖစ္ပါတယ္။
(၁၂)တိုက္ပြဲအေျခအေနေျပာင္းလဲမႈေၾကာင့္ မူလစီမံကိန္းမွာ မပါ၀င္တဲ့
(၄၀၄၈)တပ္ဖြဲ႕တဖြဲ႕လံုးကိုပါ တျခားတပ္ဖြဲ႕မ်ားနဲ႔အတူ မန္ရွန္စစ္မ်က္ႏွာသို႔ ေခၚယူလာရန္ ေနာက္တန္းသို႔ အေၾကာင္းၾကားရန္ တို႔ျဖစ္ပါတယ္။
၁၉၈၀-ဇန္န၀ါရီ-၂၅-၂၆
ေန႔မ်ားမွာ ေနာက္တန္းမွာခ်န္ထားခဲ့တဲ့ (၅၀၁)(၅၀၃)(၃၀၃၅)တပ္ရင္း မ်ားနဲ႔ စစ္ေဒသအေျမာက္တပ္တပ္ဖြဲ႕အားလံုး
ေရွ႕တန္းမန္ရွန္ျမိဳ႔နယ္ရွိ သက္ဆိုင္ရာစုရပ္မ်ားသို႔ ေရာက္ရွိ လာတယ္။၂၇ ရက္ေန႔မွာထပ္မံေခၚယူထားတဲ့(၄၀၄၈)တပ္ဖြဲ႕ဟာလဲေရာက္ရွိလာတယ္။
၂၉ရက္နံနက္ပိုင္းမွာမိမိတို႔တိုက္ပြဲစီမံကိန္းအတြက္လိုအပ္တဲ့
လက္နက္ခဲယမ္းမီးေက်ာက္မ်ား ၉၀ ရာႏွံဳးေက်ာ္ေရာက္ရွိျပီးျဖစ္တဲ့အတြက္ မိမိတို႔ေရွ႕တန္းဦးစီးအဖြဲ႕ကမူလသတ္မွတ္ထားတဲ့အတိုင္း ၃၀ ရက္ေန့နံနက္မွာတိုက္ပြဲစတင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။
၂၈ ရက္နံနက္မွာတိုက္ပြဲ၀င္တပ္ဖြဲ႕မ်ားအားလံုးကိုလက္နက္ခဲယမ္း
စစ္ေဆး-ျဖည့္တင္းျခင္းမ်ား လုပ္ေဆာင္ခဲ့တယ္။
၂၈ ရက္ညေနခင္းမွာ ပါ၀င္ၾကမဲ့တပ္ဖြဲ႕မ်ားရဲ႕တပ္စုအထက္အဆင့္ေကဒါမ်ားအားလံုးကို
လြယ္ပန္လံုစခန္းႀကီးေပၚမွာ စုစည္းျပီး မိမိတို႔ေရွ႕တန္းဦးစီးအဖြဲ႕စစ္ဆင္ေရးဌာနခြဲမွ
သဲေျမပံုၾကမ္းျဖင့္၎၊ လက္ေတြ႕ေျမအေနအထားတိုက္ပြဲဂြင္ကို၎၊ ရွင္းလင္းမိတ္ဆက္ေပးခဲ့ၾကတယ္။ဦးေဇာ္မိႈင္းနဲ႔ဦးဖုန္ၾကားဖူးက
တိုက္ပြဲစီမံကိန္းကိုရွင္းလင္းျပျပီးေနာက္ သက္ဆိုင္ရာတပ္ဖဲြ႕မွတပ္မွဴးမ်ားနဲ႔အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ညွိႏွိဳင္း
ေဆြးေႏြးၾကတယ္။
၂၉ ရက္ေန႔ညေနပိုင္း
မန္ပတ္ရြာေဘးက ကြက္လပ္ႀကီးမွာတိုက္ပြဲ၀င္တပ္ဖြဲ႕မ်ားကို ေရွ႕တန္းဦးစီးအဖြဲ႕မွ ႏုိင္ငံေရးမွဴးရဲေဘာ္အုန္းၾကည္ကႏုိင္ငံေရးလံႈ႕ေဆာ္မႈနဲ႔ပိုင္းျဖတ္ခ်က္စတဲ့
တပ္ထြက္မိန္႔ခြန္းေပး ပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရးမွဴးရဲ႕အားပါလွတဲ့တပ္ထြက္မိန္႔ခြန္းေပးေနတဲ့အလြန္တက္ၾကြဖြယ္ျမင္ကြင္းဟာ
မိမိတသက္မွာေမ့ေလာက္စရာမရွိေအာင္ စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္ေကာင္းလွပါတယ္။
၂၉ ရက္ညေန ၁၈.၀၀နာရီေရာက္ခ်ိန္မွာမိမိတို႔ရဲ႕တပ္ဖြဲ႕မ်ားမန္ပတ္မွ
အေနာက္ဖက္ေတာတန္းမ်ား ဆီသို႔ခ်ီတက္၀င္ေရာက္သြားၾကပါတယ္။ အလားတူ ျဖတ္ေတာက္ေရး-ပိတ္ဆို႔ေရး-အရံတပ္စုဖြဲ႕မႈ
တာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္မဲ့မိမိတို႔ရဲ႕(၄၀၄၈) တပ္ဖြဲ႕၊ခရိုင္တပ္ဖြဲ႕နဲ႔လက္နက္ကိုင္ျပည္သူစစ္မ်ားကို
၀ေတာင္ခရုိင္အတြင္းေရးမွဴး ရဲေဘာ္တာရွီဂန္က တပ္ထြက္မိန္႔ခြန္းေပး-းႏုိင္ငံေရးလံႈ႕ေဆာ္မႈျပဳလုပ္ျပီးတာ၀န္က်ရာ
စုရပ္အသီးသီးသို႔ ထြက္သြားၾကတယ္။
မိမိတို႔ေရွ႕တန္းဦးစီးအဖြဲ႕မွာလဲ
တိုက္ပြဲကို အနီးကပ္ကြပ္ကဲရန္အတြက္ ဖါက်ပ္ ရြာသို႔ ဆက္လက္ခ်ီတက္ခဲ့ၾကပါတယ္။
တိုက္ပြဲ ျဖစ္စဥ္
မိမိတို႔ေရွ႕တန္းဦးစီးအဖြဲ႕ဟာဇန္န၀ါရီ(၃၀)ရက္နံနက္၀၄.၃၀မွာမိမိတို႔အဖြဲ႕ရဲ႕စုရပ္
ဖါက်ပ္ ရြာေဘးရွိေက်ာက္ေတာင္ကုန္းသို႔ေရာက္ရွိျပီးေရွ႕တန္းဦးစီးအဖြဲ႕ရဲ႕ကြပ္ကဲမႈကိုစတင္လုပ္ေဆာင္ခဲ့တယ္။
နံနက္ ၀၅.၃၀မွာတပ္ဖြဲ႕အသီးသီးဟာ(အေျမာက္မီးအားအဖြဲ႕ ၂ မွလြဲ၍)သက္ဆိုင္ရာ သတ္မွတ္စု
ရပ္အသီးသီးသို႔ ေရာက္ရွိခဲ့တယ္။အေျမာက္တပ္မီးအားအဖြဲ႕(၂)ရဲ႕ သက္ဆိုင္ရာစုရပ္သို႔ ေနာက္က် ေရာက္ရွိမႈေၾကာင့္၎၊ မီးအားအဖြဲ႕(၂)ရဲ႕ပစ္ခတ္ရန္ျပင္ဆင္မႈေႏွာင့္ေႏွးမႈမ်ားေၾကာင့္၎၊
တိုက္ပြဲကို သတ္မွတ္ခ်ိန္ထက္ ၀၀.၃၅မိနစ္ေနာက္က်ျပီးမွ စတင္ႏုိင္ခဲ့တယ္။
နံနက္ ၀၆.၃၅မွာအေျမာက္တပ္ပစ္ကူအဖြဲ႕(၁)ရဲ႕(၁၂၀)မမစိန္ေျပာင္းႀကီး(၂)လက္ရဲ႕စတင္ပစ္
ခတ္မႈနဲ႔တိုက္ပြဲႀကီးကိုစတင္လိုက္ပါေတာ့တယ္။သံလြင္ အေရွ႕ျခမ္း တန္႔ယန္းျမိဳ႔ရဲ႕အေရွ႕ေျမာက္ဖက္
မန္ခူး-မန္ခါေဒသတခုလံုးမိမိတို႔ရဲ႕အေျမာက္ပစ္သံမ်ားနဲ႔ဟိန္းဟိန္းညံေနပါေတာ့တယ္။
တိုက္ပြဲစတင္တာနဲ႔တျပိဳင္နက္ထဲမွာ
(၃၀၃၅)တပ္ဖြဲ႕နဲ႔(၅၀၁)တပ္ဖြဲ႕တို႔ဟာရန္သူအမွတ္(၄)(၁၀) (၉)(၅)ေတာင္ကုန္းမ်ားကိုမိမိတပ္ဖြဲ႕ရဲ႕ပင္ကိုယ္မီးအားေအာက္မွာ
ျပင္းျပင္းထန္ထန္တိုက္ခိုက္ခဲ့ၾက တယ္။နံနက္ ၀၈.၂၅ မွာအထက္ပါရန္သူစခန္းကုန္းအားလံုးကိုေအာင္ျမင္စြာ
တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ရရွိခဲ့ ျပီး ရန္သူအဓိကကုန္း(၆)နဲ႔(၇)မ်ားကိုဆက္လက္တိုက္ခိုက္ဖို႔ခ်ဥ္းကပ္ႏုိင္ခဲ့ျပီးျဖစ္တယ္။
ရန္သူစစ္ေၾကာင္းရံုး
၂ရံုးရွိတဲ့အမွတ္(၆)နဲ႔(၇)ကုန္းေပၚရွိရန္သူမ်ားဟာ အေျမာက္တပ္ တပ္ဖြဲ႕(၁) ရဲ႕(၁၂၀)မမစိန္ေျပာင္းႀကီး(၂)လက္ရဲ႕ပစ္ခတ္မႈအပါလက္နက္ႀကီးမ်ားရဲ႕ထိေရာက္မႈရွိတဲ့မီးအားျပင္း
ထန္မႈေၾကာင့္ ဖရိုဖရဲျဖစ္ကာ စစ္မ်က္ႏွာတခုလံုးဆက္သြယ္ညႊန္ၾကားႏုိင္မႈျပတ္ေတာက္သြားခဲ့တယ္။
ရန္သူတပ္ရင္းဟာ တိုင္းတပ္ရင္းတရင္းျဖစ္ျပီး(၁၂၀)မမစိန္ေျပာင္းၾကီးမ်ားရဲ႕ပစ္ခတ္ခံရမႈ
အေတြ႕အၾကံဳ
မရွိတာကတေၾကာင္း၊ မိမိတို႔ပစ္ခတ္မႈရဲ႕တိက်အားေကာင္းမႈေၾကာင့္တေၾကာင္း၊
စခန္းအလိုက္ ခံစစ္ ခုခံတိုက္ခိုက္တာနဲ႔ မိမိတို႔ရဲ႕၀ိုင္း၀န္းပိတ္ဆို႔မႈကို ေဖါက္ထြက္ဖို႔ႀကိဳးစားတာကလြဲယင
္တခုလံုးအျပန္ျပန္အလွန္လွန္အကူအညီေပးႏုိင္ျခင္း၊လက္နက္ပစ္ကူေပးျခင္း၊စတဲ့စီမံညႊန္ၾကားမႈတခုလံုးကိုမလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေတာ့တဲ့အေျခအေနကိုဆိုက္ေရာက္သြားပါေတာ့တယ္။
မိမိတို႔ရဲ႕(၅၀၃)တပ္ညႊန္ၾကားေရးတပ္ဖြဲ႕ဟာ
ရန္သူအမွတ္(၁)ကုန္းကိုစတင္တိုက္ခိုက္ခ်ိန္မွာ
အမွားႀကီးတခုကိုက်ဴးလြန္ခဲ့ၾကတယ္။အမွတ္(၁)ကုန္းဟာ မိမိတိုံနဲ႔အနီးဆံုးကုန္းစခန္းျဖစ္တဲ့ အတြက္ရန္သူတပ္ခြဲမွဴးညိဳ၀င္းျမင့္ဟာ
ကာကင္းတပ္စိတ္ေတြကို ေတာင္ကုန္းေအာက္ေျခအထိထုတ္ထားျပီး တခ်ိဳ႕ကိုေျဗာင္ေဖၚထားျပီး တခ်ိဳ႕ကိုလွ်ဳိ၀ွက္္ကင္းပံုး
၀ပ္ထားေစတယ္။တိုက္ပြဲစတင္တာနဲ႔ ေျခ
လ်င္တပ္ျခင္း စတင္ထိေတြ႕တာနဲ႔
တျပိဳင္နက္ရန္သူဟာ(၁၀)မိနစ္ခန္႔ ထိေတြ႕မႈယူျပီး
အဆင့္ဆင့္ ဆုတ္ခြာကာ ပင္မစခန္းကုန္းေပၚရွိ အင္အား
မ်ားနဲ႔ပူးေပါင္းျပီး ခံစစ္ဆင္ခဲ့တယ္။
(၅၀၃)တပ္ညႊန္ၾကားေရးအဖြဲ႕ဟာ
ရန္သူ၇ဲ႕ကာကင္းေတ ြအျမန္ဆုတ္ခြာမႈကို မွားယြင္းစြာတြက္ ခ်က္မိျပီးအေျမာက္တပ္မီးအားအဖြဲ႕(၂)ရဲ႕မီးအားကိုမီးက်ည္ပစ္ျပီးရပ္ခိုင္းပါေတာ့တယ္။အမွတ္(၂)မီး
အားအဖြဲ႕ဟာမီးက်ည္ကိုျမင္တာနဲ႔တျပိဳင္နက္ မူလစီမံကိန္းအတိုင္း အေျမာက္ပစ္ရပ္ျပီး အမွတ္(၁)ကုန္း
ေပၚသို႔ေရႊ႕ေျပာင္းရန္ လုပ္ေဆာင္ပါေတာ့တယ္။(၅၀၃)တပ္ဖြဲ႕ဟာ အေျမာက္တပ္မီးအားမပါဘဲဆက္
လက္တက္ခဲ့ရာ အဓိကစခန္းမွာ ညိဳ၀င္းျမင့္တပ္ခြဲရဲ႕ျပင္းထန္တဲ့ စနစ္က်တဲ့
ခုခံမႈကိုရင္ဆိုင္ခဲ့ရျပီး ေရွ႕ ကိုဆက္ျပီး မတက္ႏုိင္ေအာင္ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ဒီအေျခအေနေအာက္မွာ
(၅၀၃)တပ္ဖြဲ႕မွမီးအားပစ္ကူေပး ဖို႕ျပန္လည္ေတာင္းဆိုလာချဲ့့ပန္တယ္။အဲဒီအခ်ိန္မွာ အေျမာက္တပ္မီးအားအဖြဲ႕(၂)ဟာစီမံကိန္းအတိုင္း
ေရႊ႕ေျပာင္းေနတဲ့လမ္းခုလတ္မွာျဖစ္ေနတယ္။အမွတ္(၂)တပ္ဖြဲ႕ဟာ ပစ္ခတ္မႈေတာင္းဆိုခ်က္ရရျခင္း
ေရာက္ရွိေနရာမွ ပစ္ကူေပးဖို႔ျပင္ဆင္ျပီး ဆက္လက္ပစ္ခတ္ေပးခဲ့ရတယ္။
(၅၀၃)တပ္ဖြဲ႕ဟာမိနစ္(၄၀)ခန္႔မီးအားပစ္ကူမပါဘဲတိုက္ခိုက္ေနခဲ့ရတယ္။အမွတ္(၂)တပ္ဖြဲ႕မီးအား
ျပန္လည္ပစ္ခတ္ႏုိင္ျပီးေနာက္ အမွတ္(၁)ေတာင္ကုန္းကို နံနက္၀၈.၅၅နာရီ(သတ္မွတ္ထားတဲ့ အခ်ိန္
ထက္တနာရီနီးပါးေနာက္က်ျပီးမွ)က်မွ အက်အဆံုးမ်ားနဲ႕သိမ္းပိုက္ရရွိႏုိင္ခဲ့တယ္။တိုက္ပြဲအတြင္းဒဏ္
ရာအနာတရမ်ားတဲ့အတြက္ သတ္မွတ္စီမံကိန္းအတိုင္း(၃၀၃၅)တပ္ဖြဲ႕ရဲ႕အရံအျဖစ္တပ္ခြဲ(၂)ခြဲမေပး
ႏုိင္ေတာ့ဘဲ အင္အားျဖည့္(၁)ခြဲသာေပးပို႔ႏုိင္ခဲ့တယ္။
နံနက္၀၈.၂၅ နာရီမွာ(၅၀၁)တပ္ဖြဲ႕နဲ႔(၃၀၃၅)တပ္ဖြဲ႕တို႔ဟာမိမိတို႔ဦးတည္ခ်က္ျဖစ္တဲ့
အမွတ္(၆) နဲ႔(၇)ကုန္းမ်ားကိုအေျမာက္တပ္မီးအားအဖြဲ႕(၁)မီးအားေအာက္မွာသာဆက္လက္တိုက္ခိုက္ေနခဲ့ရတယ္။
မူလစီမံကိန္းအရျဖစ္တဲ့မီးအား(၂)အဖြဲ႕ရဲ႕မီးအားပစ္ကူမႈကိုမရရွိခဲ့ဘူး။(၅၀၁)တပ္ဖြဲ႕ရဲ႕ခြဲ(၆)ညႊန္ၾကားေရးမွဴး
ညီတံုး ဦးစီးတဲ့တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားဟာ အေရွ႕ေတာင္ဖက္မွ၀င္ေရာက္ျပီး အႀကိမ္ႀကိမ္ရဲ၀န္႔စြာ
က်ား တက္ထိုးျပီး စစ္ေၾကာင္းရံုးစခန္းထဲကို ၀င္ေရာက္သိမ္းပိုက္ႏုိင္ခဲ့တယ္။
အလားတူ(၃၀၃၅)တပ္ဖြဲ႕ရဲ႕ခြဲ(၄)တပ္ခြဲမွဴး
စံခြန္းရဲ႕ဦးစီးမႈေအာက္မွာစစ္ေၾကာင္း(၁)ရံုးရဲ႕ ခံစစ္စခန္းကိုအေရွ႕ေတာင္ဖက္နဲ႔အေရွ႕ဖက္မွတဟုန္ထိုး
က်ားတက္ထိုးခဲ့ျပီးသိမ္းပိုက္ရရွိႏုိင္ခဲ့တယ္။
နံနက္၀၈.၂၅ မွ၀၉.၀၀အထိျပင္းျပင္းထန္ထန္တိုက္ခိုက္ၾကျပီးေနာက္
၀၉.၀၀မွာစစ္ေျမျပင္ရွိစခန္း အားလံုးကို သိမ္းပိုက္ရရွိခဲ့ပါတယ္။၀၉.၂၀ေလာက္မွာတပ္ရင္းတပ္ဖြဲ႕အသီးသီးကေရွ႕တန္းဦးစီးအဖြဲ႕သို႔သတင္းပို႔ခ်က္မ်ားအရ
စစ္ေျမျပင္မွာရန္သူစုစုေပါင္း(၅၇)ေသျပီး သံု႔ပန္း(၄၁)ဖမ္းမိေၾကာင္းသိရပါတယ္။
ဒါဟာတိုက္ပြဲဂြင္ရွိ
ရန္သူအင္အားရဲ႕(၃၀) ရာႏွံဳးမရွိေသးပါ။ ဒီအေျခအေနမွာ ေရွ႕တန္းဦးစီးအဖြဲ႕က ဆုတ္ခြာထြက္ေျပးတဲ့ရန္သူမ်ားကို
စီမံကိန္းအတိုင္းတိတိက်က် ပိတ္ဆို႔ျဖတ္ေတာက္ လိုက္လံတိုက္ခိုက္ဖို႔ ထပ္မံအမိန္႔ေပးခဲ့တယ္။တပ္ဖြဲ႕မ်ားဟာရရွိထားတဲ့စခန္းေတြမွာအင္အားအခ်ိဳ႕ျဖင့္ထိမ္းသိမ္းခံစစ္ျပင္ဆင္ေစျပီး
က်န္အင္အားမ်ားျဖင့္(၈)စတုရန္းကီလိုမီတာက်ယ္တဲ့ စစ္ေျမျပင္တခုလံုး ေတာနင္းရွာေဖြ ပိတ္ဆို႔ေခ်မႈန္းေရးတာ၀န္ကို
မနားတမ္းဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကတယ္။
ညေန၁၅.၀၀နာရီေလာက္မွာ
တပ္ဖြဲ႕အသီးသီးမ ွလိုက္လံျဖတ္ေတာက္ပိတ္ဆို႔ေခ်မႈန္းျခင္း အစီရင္ခံခ်က္အရ တိုက္ပြဲႀကီးရဲ႕ေအာင္သီးေအာင္ႏွံကို
ေအာင္ျမင္စြာတိုးခ်ဲ႕ႏိုင္ေၾကာင္းသိရွိရပါတယ္။
(၃၀)ရက္ေန႔၁၅.၀၀ အစီရင္ခံခ်က္မ်ားအရ
ရန္သူစုစုေပါင္းေသ--၁၁၂ ေယာက္။
(၃၀၃၅)တပ္ဖြဲ႕ဖက္မွ
ရန္သူေသ--၃၇ ေယာက္
(၅၀၁) ။ ။
။ --၃၉ ။
(၅၀၃) ။ ။
။ --၁၅ ။
(ခရိုင္တပ္) ။
။ -- ၂၀ ။
(၄၀၄၈) ။
။ -- ၁ ။
၎တို႔အနက္ ရန္သူခြဲမွဴးဗိုလ္ႀကီး(၁)ေယာက္၊
စုမွဴးဗိုလ္ (၁) ။ ဒုဗိုလ္ (၁)
။ ၊ ပါ၀င္တယ္။
စုစုေပါင္းဖမ္းမိ သံု႔ပန္း --(၁၂၁) ေယာက္။
(၃၀၃၅)တပ္ဖြဲ႕ကဖမ္းမိ ၃၂ ေယာက္
(၅၀၁) ။
။ ၇၂ ။
(ခရိုင္တပ္)။ ။
၁၅ ။
(၅၀၃) ။
။ ၂ ။ တို႔ျဖစ္ပါတယ္။
ဖမ္းဆီးရမိသူေတြထဲမွာ ေရွ႔တန္း ခလရ(၃၃)တပ္ရင္းမွဴး ဒုဗိုလ္မွဴးႀကီးသူရစိုးမင္း၊
တပ္ရင္းေထာက္လွမ္းေရးအရာရွိ ဗိုလ္ႀကီးစေအး၀င္း၊
တပ္ခြဲမွဴး ဗိုလ္ႀကီးသန္းေဌးလြင္၊
။ ဗိုလ္ႀကီးညိဳ၀င္းျမင့္၊
တပ္စုမွဴး ဗိုလ္ညီထြန္း၊
။ ဒုဗိုလ္တင္ထြန္းေက်ာ္ အပါ အရာရွိ(၆)ဦး ပါ၀င္တယ္။
ေဆး အရာခံဗိုလ္လွေသာင္းအပါအၾကပ္(၂၈)ဦးပါ၀င္တယ္။စစ္ေၾကာင္း(၂)
မွဴးဗိုလ္မွဴးစန္းေမာင္နဲ႔ဒဏ္ရာသမားမ်ားအပါ(၇၀)နီးပါးထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္သြားပါတယ္။
ရရွိထားတဲ့အခ်က္အလက္မ်ားအရ
ရန္သူေခ်မႈန္း ၂၆၈-ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။(ရန္သူထုတ္ျပန္ခဲ့တဲ့ စာအုပ္မ်ားအတြင္း-ေသဆံုး-၇၀။ဒဏ္ရာ-၄၂။ေပ်ာက္ဆံုး-၁၁၂--စုစု
၂၂၄ ေယာက္လို႔ ေဖၚျပထားတယ္။)
သိမ္းပိုက္ရမိ---လက္နက္ငယ္--၂၂၁--လက္
(ဂ်ီ-၂-၃-၄ --၁၄၀--လက္။ကာဘိုင္--၆၅--လက္။ေန၀င္းစတင္း-၄--လက္။ပစၥတို--၁၂-လက္)
စက္လတ္---MG-၄၂--၂--လက္၊အေျမာက္စံု ---၁၈--လက္(၇၅ မမ ၂ လက္၊၃လက္မစိန္ေျပာင္း -၂-လက္၊၂လက္မစိန္ေျပာင္း-၅-လက္၊M-၄၀-လက္ေထာက္ေမာ္တာ-၅-လက္၊၉၀
မမ-၅-လက္)
ႀကိဳးမဲ့ေၾကးနန္းစက္---၅-လံုး။စကားေျပာစက္--၁-လံုး။အေျမာက္ဆန္မ်ိဳးစံု--၃၀၀
ေက်ာ္။က်ည္မ်ိဳးစံု-၂-သိန္းေက်ာ္။ လက္ပစ္ဗံုး အလံုး ၄၀။ ။မိုင္း ၁၀၀ ေက်ာ္။တို႔ကိုသိမ္းပိုက္ရရွိခဲ့တယ္။
တိုက္ပြဲျဖစ္ပြားေနစဥ္ရန္သူအေထာက္အကူအရန္တပ္ဖြဲ႕မ်ားဟာအလစ္ အငိုက္မိခံရျပီး မိမိတို႔စီမံကိန္းအတိုင္း ထိမ္းခ်ဳပ္တိုက္ခိုက္ႏုိင္တဲ့အတြက္
လြယ္အင္ ရွိ ၂၅ မမ အေျမာက္မ်ားမွလႊဲ၍ အျခားမွ အကူအညီပစ္ခတ္ေပးႏုိင္ျခင္းမရွိပါ။ လြယ္အင္ရွိ
၂၅မမအေျမာက္မ်ားမွာလဲ စစ္ေျမျပင္(၂)ဖက္တပ္မ်ားရဲ႕ အေျခအေနမွန္ကို မဆုပ္ကိုင္ႏုိင္တာေၾကာင့္
ထိထိေရာက္ေရာက္ပစ္ကူေပးႏုိင္ျခင္းမရွိခဲ့ပါ။
ရမခ တိုင္းမွဴးဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္လွဦးကေလေၾကာင္းပစ္ကူအတြက္
တိုက္ေလယဥ္(၂)စီး၊ဗံုးႀကဲေလယာဥ္ၤ(၂)စီးကို နံနက္ ၁၁.၀၀အခ်ိန္မွာစစ္ေျမျပင္ကိုေစလႊတ္ခဲ့တယ္။စစ္ေျမျပင္ကက်ယ္ျပန္႔ျပီး
လက္နက္ငယ္ပစ္ခတ္သံႀကိဳးၾကားႀကိဳးၾကား ရွိေနေသးျပီး (၂)ဖက္တပ္ဖြဲ႕အေျခအေနကို ခိုင္ခိုင္မာမာမသိႏုိင္တဲ့အတြက္
ေလေၾကာင္းမွ အဓိကစစ္ေျမျပင္ကို္ တိုက္ရုိက္ပစ္ခတ္ကူညီႏုိင္ျခင္းမရွိဘဲ အရပ္သားေက်းရြာမ်ားနဲ႔
မိမိတို႔မန္ရွန္ျမိဳ႕နယ္ရံုးကို ပစ္ခတ္ဗံုးႀကဲမႈအၾကိမ္အခ်ိဳ႕ လုပ္သြားပါတယ္။
ရမခ ဒုတိုင္းမွဴးနဲ႔အဖြဲ႕ကိုတန္႔ယန္းသို႔ခ်က္ခ်င္းေစလႊတ္ျပီးတန္႔ယန္းရွိအမွတ္(၂)စစ္ဗ်ဴဟာကို
လြယ္အင္သို႔ ေရႊ႕ေျပာင္းအေျခခ်ေစျပီးေနာက္ တပ္မ(၆၆)ရဲ႕နဗဟ(၆၆၁)နဲ႔ ခလရ(၇၅)၊(၈၀)တပ္ရင္း
မ်ားကိုလြယ္အင္နဲ႔ တာေကာ္အက္ ၾကားမွာစုစည္းထားပါတယ္။
တိုက္ပြဲျဖစ္ပြားေနခ်ိန္ (၃)နာရီေက်ာ္ကာလမွာ ရန္သူအေထာက္အကူတပ္စခန္းမ်ားျဖစ္တဲ့
မန္ကန္ -ကံ့ေကာ္-သံခေမာက္စခန္းရွိရန္သူမ်ားဟာ မိမိတို႔တပ္ဖြဲ႕မ်ားရဲ႕ထိမ္းခ်ဳပ္တိုက္ခိုက္မႈေၾကာင့္ စစ္ေျမျပင္ကိုအကူအညီမေပးႏုိင္ဘဲ ၎တို႔ခံစစ္စခန္းမ်ားကိုပါအတိုက္ခံရမွာ
ဟုယူဆျပီး ၎တို႔ခံစစ္စခန္းမ်ားမွာသာစုစည္းေနၾကပါတယ္။
ထို႔ေၾကာင့္ရန္သူ
ခလရ(၃၃)ရဲ႕စစ္ေၾကာင္း(၁)(၂)နဲ႔တပ္ခြဲ(၄)ခြဲဟာ ေျမျပင္-ေ၀ဟင္ အကူအညီမဲ့စြာ မိမိတို႔တပ္ဖြဲ႕မ်ားရဲ႕၀ိုင္း၀န္းေခ်မႈန္းျခင္းကိုခံလိုက္ရပါတယ္။
(၃၀)ရက္ေန႔စခန္းထိုးတိုက္ပြဲမ်ားနဲ႔လိုက္လံပိတ္ဆို႔ေရးတိုက္ပြဲတေလွ်ာက္မိမိတို႔ဖက္ကလဲအရင္းအႏွီးေတြေပးခဲ့ရတယ္။သူရဲေကာင္းရဲေဘာ္မ်ားရဲ႕အသက္ေသြးေခၽြးေတြေပးဆပ္ခဲ့ရတယ္။စုစုေပါင္း
ရဲေဘာ္(၃၅ဦး)က်ဆံုးခဲ့တယ္။
(၅၀၁-မွ-၁၀-ဦး၊၅၀၃-မွ-၁၃-ဦး၊၃၀၃၅-မွ-၉-ဦး၊၄၀၄၈-မွ-၃-ဦး၊)
ထိုအထဲမွာ--၅၀၁-ခြဲေကဒါ-၁-ဦး၊၅၀၃-ခြဲေကဒါ--၂-ဦး၊၃၀၃၅-စုေကဒါ-၂-ဦးပါ၀င္ပါတယ္။(ရန္သူက
အေလာင္း(၁၀၀)ေက်ာ္က်န္ခဲ့တယ္လို႔ေက်ညာပါတယ္။)
ထိခိုက္ဒဏ္ရာရသူ--(၁၃၁)ဦး။(၅၀၁--၄၆။၅၀၃--၃၇။၃၀၃၅--၃၈။အေျမာက္တပ္ဖြဲ႕--၂။ခရိုင္တပ္--၂။)
ျပင္းထန္ဒဏ္ရာ--၁၈ဦးသာပါ၀င္တယ္။
ရန္သူစစ္ဆင္ေရးမွဴး
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထြန္းရီနဲ႔ ရမခတိုင္းမွဴးဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္လွဦးတို႔ဟာ ခလရ(၃၃)ေခ်မႈန္း ခံရတဲ့အတြက္တုန္႔ျပန္လက္စားေခ်ဖို႔ျပင္ဆင္ခဲ့ျပီး
ရမခ-ဒုတိုင္းမွဴးကိုတန္႔ယန္းမွကြပ္ကဲေစျပီး နယ္လွည့္ စဗဟအမွတ္(၂)လြယ္အင္မွာ ခလရ(၆၉)-(၆၇)-၂ရင္းျဖင့္၎၊တပ္မ(၆၆)၏နဗဟ(၆၆၁)နဲ႔
ခလရ(၈၀)(၇၅)-၂ ရင္းစုစု(၂)ဗ်ဴဟာ၊(၄)ရင္းတို႔ျဖင့္ျပင္ဆင္ခဲ့တယ္။
ဒါေပမဲ့မိမိတို႔ရဲ႕သာလြန္္တဲ့အင္အားစုႀကီးျဖင့္မထင္မွတ္တဲ့ေနရာမွာအခ်ိန္တိုအတြင္းလက္နက္ႀကီး
မီးအားအမ်ားမျပားျဖင့္တပ္ရင္းလိုက္ေခ်မႈန္းေရးလုပ္ေဆာင္သြားႏုိင္မႈေၾကာင့္အလြန္ေျခာက္ျခားတုန္လႈပ္သြားျပီးမိမိတို႔၏တပ္ဖြဲ႕ႀကီးမ်ားျမစ္အေနာက္ဖက္ကမ္းအထိတက္ေရာက္တိုက္ခိုက္လိမ့္မည္ဟုယူဆျပီး
လက္စားေခ်ရန္ျပင္ဆင္ထားတဲ့ တပ္ရင္းတပ္ဖြဲ႕မ်ားကိုခံစစ္အတြက္ျပင္ဆင္စုစည္းေျပာင္းလဲခဲ့တယ္။
မိမိတို႔ေရွ႕တန္းဦးစီးအဖြဲ႕နဲ႔တိုက္ပြဲ၀င္တပ္ဖြဲ႕မ်ားမန္ရွန္ေဒသတြင္(၂)ရက္ခန္႔အနားယူျပီးတိုက္ပြဲ
နိဂံုးခ်ဳပ္မ်ားလုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ဗဟိုစစ္ေကာ္မရွင္ရဲ႔တာ၀န္ေပးခ်က္အရေဖေဖၚ၀ါရီ(၃)ရက္ေန႕မွာ
ေမာ္ဖါစစ္ဆင္ေရးအတြက္ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ရန္ထြက္ခြာခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒီတိုက္ပြဲႀကီးရဲ႕အဓိကအေတြ႕အႀကံဳနဲ႕သင္ခန္းစာမ်ားကိုဆက္လက္တင္ျပပါမယ္။
သင္ခန္းစာမ်ား
(၁)သာလြန္တဲ့တပ္အင္အားကိုစုစည္းျပီး၀ိုင္းပတ္ေခ်မႈန္းစစ္ဆင္တာဟာရန္သူရဲ႕ထိုးစစ္ကိုရိုက္ခ်ိဳးတဲ့
အက်ိဳးရွိတဲ့နည္းနာတခုျဖစ္တယ္။တခုလံုးအေျခအေနအရရန္သူကအင္အားသာလြန္ဲပီး မိမိတို႕ကႏိႈင္း
ယွဥ္ခ်က္အရအင္အားခ်ိနဲ႕ေနေသးတဲ့လက္ရွိအေျခအေနေအာက္မွာယာယီအားျဖင့္-ရန္တက္-ငါဆုတ္ နည္းနာကိုက်င့္သံုးျပီးမိမိအင္အားကိုထိမ္းသိမ္းထားျပီးအခါအခြင့္ေကာင္းကိုေစာင့္ျပီးရန္သူအားေခ်မႈန္းတဲ့လမ္းညႊန္မႈဟာလံုး၀မွန္ကန္ပါတယ္။ဒါဟာလက္ဦးမႈမဲ့ေနျခင္းမွလက္ဦးမႈရွိျခင္းသို႔ေျပာင္းလဲေစတဲ့
ရန္သူကိုအထိနာေစတဲ့ မိမိတို႔တပ္နဲ႔ျပည္သူေတြကို စိတ္ဓာတ္တက္ၾကြေစတဲ့ထိေရာက္တဲ့တိုက္ခိုက္ေရး
နည္းနာျဖစ္တယ္။ ဒီအခ်က္မွန္ကန္ေၾကာင္းကိုမန္ခါ တိုက္ပြဲရဲ႕ေအာင္ပြဲမ်ားကသက္ေသျပလွ်က္ရွိပါတယ္။
(၂)အခ်ိန္တိုတိုနဲ႔အျမန္အဆံုးသတ္တဲ့စစ္ဆင္ေရးနည္းနာဟာယခုလိုတိုက္ပြဲမ်ိဳးမွာအလြန္လိုအပ္ျပီးအလြန္ထိေရာက္တဲ့တိုက္ခိုက္ေရးနည္းနာျဖစ္တယ္။ မိမိတို႔ရဲ႕တပ္ဖြဲ႕မ်ားဟာ မေမွ်ာ္လင့္တဲ့အခ်ိန္မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ေနရာမွာ
မေမွ်ာ္လင့္ႏုိင္တဲ့အင္အား ကိုစုစည္းျပီးျပင္ဆင္မႈအားနည္းတဲ့မန္ခူး-မန္ခါရွိရန္သူမ်ားကို
အျမန္အဆံုးသတ္တဲ့နည္းနာနဲ႔တိုက္ခိုက္ ေခ်မႈန္းခဲ့တယ္။ စစ္ေျမျပင္မွာ ေသနတ္သံစထြက္ျပီး
တိုေတာင္းတဲ့အခ်ိန္(၂နာရီခြဲ)အတြင္း လက္နက္ႀကီးသံ လံုး၀ရပ္သြားေအာင္ အျမန္ထီုးစစ္ဆင္ႏုိင္ခဲ့တယ္။
ေနာက္ထပ္အခ်ိန္တို(၂-၃နာရီ)အတြင္း စစ္ေျမျပင္ ရွင္းလင္းျခင္း၊ ထြက္ေျပးရန္သူလိုက္လံျဖတ္ေတာက္ပိတ္ဆို႔ျခင္းနဲ႔
သိမ္းပိုက္ရရွိတဲ့စခန္းမ်ားကိုယာယီထိမ္းသိမ္းထားႏုိင္ခဲ့တယ္။ တိုေတာင္းတဲ့အခ်ိန္အတြင္းမွာ အဟုန္ျပင္းျပင္းနဲ့တိုက္ခိုက္အဆံုးသတ္ႏုိင္မႈေၾကာင့္
ရန္သူေလေၾကာင္းအကူနဲ႔ အေ၀းပစ္လက္နက္ႀကီးပစ္ကူေတြဟာ တိုက္ပြဲျဖစ္စဥ္အတြင္းလံုး၀အသံုးမ၀င္ျဖစ္ခဲ့ရ
တယ္။ ယခုလိုအျမန္အဆံုးသတ္တဲ့နည္းနာဟာ မန္ခူးမန္ခါ တိုက္ပြဲႀကီးရဲ႕ျပတ္ျပတ္သားသားေအာင္ႏုိင္ရျခင္းရဲ႕
အေၾကာင္းတရားတရပ္ျဖစ္ပါေတာ့တယ္။
(၃)လွ်ဳိ႕၀ွက္လံုျခံဳမႈကိုတိတိက်က်ထိမ္းခ်ဳပ္တဲ့လုပ္ဟန္၊မိမိတို႔ရဲ႕ေရွ႔တန္းဦးစီးအဖြဲ႕ဟာ
ပထမအဆင့္အေနနဲ႔ လူအနည္းငယ္နဲ႔ေရွ႕တန္းရဲ႕အခိုင္အမာအေျခအေနကို သြားေရာက္ေလ့လာခဲ့တယ္။
မိမိရဲ႕တိုက္ပြဲ၀င္မဲ့ တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားကိုမန္ရွန္ေဒသထဲသို႕လွ်ဳိ႕၀ွက္လံုျခံဳစြာျဖင့္ခ်ီတက္လာေစျပီးရန္သူေရွ႕တန္းစခန္းမ်ားနဲ႔(၂)ကီလိုေက်ာ္သာ
ေ၀းတဲ့ေဒသထဲမွာ လံုျခံဳမႈရွိစြာေနရာယူထားႏုိင္ခဲ့တယ္။ ေသနတ္သံမထြက္မွီ(၃) ရက္တာ အခ်ိန္အေတာ္အတြင္းတိုက္ခိုက္ေရးအင္အား(၂၀၀၀)ေက်ာ္စုရံုးေရာက္ရွိေနမႈနဲ႔လႈပ္ရွားမႈ
သတင္းေတြကို လံုး၀ပိတ္ဆို႔ထားႏုိင္ခဲ့တယ္။ ဒီလိုသတင္းလံုျခံဳစြာထားႏုိင္ခဲ့ျခင္းဟာမန္ခူး-မန္ခါတိုက္ပြဲႀကီး
ေအာင္ျမင္ရျခင္းရဲ႕အေၾကာင္းရင္းတရပ္လဲျဖစ္ပါတယ္။
(၄)ရန္သူအျုခအေနအခ်က္အလက္ေတြကိုတိက်မွန္ကန္စြာဆုပ္ကိုင္ႏုိင္ျခင္း။မိမိတို႔တိုက္ခိုက္ေရးတပ္ဖြဲ႕၀င္ေတြဟာရန္သူအေျခအေနေတြကိုအျပန္ျပန္အလွန္လွန္ေထာက္လွမ္းခဲ့ၾက၊အျပန္ျပန္အလွန္လွန္
သံုးသပ္ေလ့လာခဲ့ၾကတယ္။ ေဒသခံအစိုးရ၊ေဒသခံျပည္သူနဲ႔ျပည္သူစစ္မ်ားထံမွရန္သူအေျခအေနမ်ားကိုအႀကိမ္ႀကိမ္နားေထာင္ခဲ့ၾကတယ္။တိုက္ပြဲ၀င္မဲ့တပ္စုအထက္ေကဒါေတြဟာအႀကိမ္ႀကိမ္မတူတဲ့ဖက္အသီးသီးကေျမအေနအထားကိုေထာက္လွမ္းခဲ့ၾကတယ္။သဲေျမပံုမ်ားျပဳလုပ္ျပီးေလ့လာသံုးသပ္ခဲ့ၾကတယ္။ဒီိလိုေလ့လာမႈေတြနာယူမႈေတြေအာက္မွာ ရန္သူရဲ႕အင္အား ၊တည္ေနရာ၊ပစ္ခတ္မႈမီးအား၊ စတဲ့ရန္သူအခ်က္အလက္မ်ားကို
မွန္ကန္စြာဆုပ္ကိုင္ႏုိင္ခဲ့တယ္။ ဒိေနာက္မိမိတို႔ရဲ႕စစ္ေရးေခါင္းေဆာင္
မ်ားဟာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ပိုင္ပိုင္ႏုိင္ႏိုင္ခ်ႏုိင္ခဲ့တယ္။ အထက္မွေအာက္အထိ
စစ္ေရးဒီမိုကေရစီကို အျပည့္အ၀ထြန္းကားေစျပီး တိုက္နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးကိုအျပန္ျပန္အလွန္သံုး့ုးသပ္ခဲ့ၾကတယ္။ဒိေနာက္ႏွိဳင္းယွဥ္ခ်က္အရလက္ေတြ႕နဲ႔ကိုက္ညီတဲ့တိုက္နည္းဗ်ဴဟာနဲ႔တိုက္ပြဲစီမံကိန္းကိုခ်မွတ္ႏုိင္ခဲ့တယ္။
ဒီတိုက္ပြဲစီမံကိန္းဟာအဖက္ဖက္မွေထာင့္ေစ့ျပီးေစ့စပ္ေသခ်ာမႈရွိေၾကာင္းကိုဒီတိုက္ပြဲႀကီးရဲ႕ရလာဒ္မ်ားကရွင္းလင္းျပသခဲ့တယ္။ဒီလိုမွန္ကန္တဲ့တိုက္ပြဲစီမံကိန္းကိုခ်မွတ္ႏုိင္ျခင္းဟာရန္သူအေျခအေနကိုမိမိတို႔ျပည့္ျပည့္၀၀ဆုပ္ကိုင္ႏုိင္မႈေၾကာင့္ဆိုတာတိုက္ပြဲႀကီးလက္ေတြ႕ကအေျဖေပးခဲ့ပါတယ္။
(၅)အားေကာင္းလွတဲ့ႏုိင္ငံေရးလံႈေဆာ္မႈလုပ္ဟန္။ဇန္န၀ါရီ(၂၇)ရက္နံနက္မွာမိမိတို႔ေရွ႕တန္းဦးစီးအဖြဲ႕၀င္မ်ားကတိုက္ပြဲ၀င္ၾကမဲ့တပ္စုအထက္ေကဒါေတြကို
ဒီတႀကိမ္တိုက္ပြဲရ႕ဲ ရည္ရြယ္ခ်က္ ၊စိတ္ပိုင္းျဖတ္ခ်က္ေတြကို ရွင္းလင္းေျပာၾကားခဲ့တယ္။
တဆက္ထဲမွာလဲ-မဆလ-စစ္အစိုးရရဲ႕ လူမ်ိဳးေပါင္းစံုျပည္သူေတြအေပၚ က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ႀကီးမားလွတဲ့
ရာဇ၀တ္မႈေတြ၊ ဖိႏွိပ္မႈေတြကိုေျပာျပခဲ့တယ္။ ဒိေနာက္ တိုတိုတုတ္ တုတ္နဲ႔အားေကာင္းလွတဲ့ႏုိင္ငံေရးလံႈ႕ေဆာ္မႈေတြကို
လုပ္ႏုိင္ခဲ့တယ္။
ဇန္န၀ါရီ(၂၉)ရက္ညေနပိုင္းမွာတိုက္ပြဲ၀င္တပ္ဖြဲ႕အားလံုးကိုတပ္ဖြဲ႕အလိုက္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက
တပ္ထြက္မိန္႔ခြန္းမ်ား ေျပာၾကားျခင္းျဖင့္တိုက္ပြဲမ၀င္မီေနာက္ဆံုးႏုိင္ငံေရးလံႈ႕ေဆာ္မႈမ်ားလုပ္ေဆာင္ခဲ့
တယ္။ ဒီလိုႏုိင္ငံေရးလံႈ႕ေဆာ္မႈ႕ေတြဟ ာမိမိတို႔တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားရဲ႕တိုက္စိတ္ခိုက္စိတ္မ်ားကို
ျမင့္မားေစခဲ့ျပီး ေအာင္ပြဲေတြကို ရေစႏုိင္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္းတရားတရပ္လဲ ျဖစ္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။
(၆)ျပည္သူ႕စစ္ပြဲဟာရန္သူကိုအႏုိင္တိုက္ႏုိင္တဲ့ျပဒါးရွင္လံုးျဖစ္ပါတယ္။ယခုတိုက္ပြဲႀကီးမွာျပည္သူစစ္
(၅၀၀)နီးပါးကို ေဒသကမိမိတို႔ကိုတြဲဖက္ေပးျပီး တိုက္ရုိက္တိုက္ပြဲထဲမွာပါ၀င္ေစခဲ့တယ္။၅၀၁
တပ္ဖြဲ႕ ကို (၁၀၀)၊ ၃၀၃၅ တပ္ဖြဲ႕ကို (၁၀၀)၊ လက္နက္ႀကီးတပ္ဖြဲ႕ကို(၁၀၀)၊ခရုိင္တပ္ကို(၂၀၀)စသျဖင့္တြဲဖက္
ေပးခဲ့တယ္။ေထာင္အခ်ိဳ႕ရွိတဲ့ေဒသခံျပည္သူလူထုဟာ ရိကၡာ ခဲယမ္းမီးေက်ာက္နဲ႔ဒဏ္ရာရလူနာေတြ
ကိုသယ္ယူေပးျခင္းျဖင့္ မိမိတို႔ရဲ႕ အရန္အင္အားကိုျဖည့္စြက္ေပးခဲ့တယ္။ ထို႔အျပင္စစ္ေရးတာ၀န္ျဖစ္တဲ့
ရန္သူအေျခအေန သတင္းေပးပို႕ျခင္းနဲ႔ တိုက္ခိုက္ေရးတပ္ဖြဲ႕မ်ား လံုျခံဳေခ်ာေမြ႕စြာတိုက္ပြဲစုရပ္မ်ားသို႕
ေအာင္ျမင္စြာပို႔ေဆာင္ေပးႏုိင္ခဲ့တယ္။
တဖက္မွာလဲမိမိတို႔တပ္ဖြဲ႕မ်ားရဲ႕သတင္းအခ်က္အလက္မ်ားကိုလံုျခံဳစြာထိမ္းသိမ္းႏုိင္ျခင္းေၾကာင့္
ရန္သူမ်ားအတြက္ မ်က္စိပိတ္-နားပိတ္ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ဒီလိုအခ်က္အလက္ေတြေၾကာင့္ဒီတိုက္ပြဲႀကီးရဲ့
႕ေအာင္ပြဲဟာ ေဒသခံျပည္သူေတြရဲ႕ အင္တိုက္အားတ္ုိက္ကုညီပံ့ပိုးမႈေတြနဲ႕ခြဲျခားလို႔မရႏုိင္ပါ။
(၇)ေသမွာမေၾကာက္ဆင္းရဲပင္ပန္းမွာမေၾကာက္တဲ့တိုက္ပြဲ၀င္တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားရဲ႕လုပ္ဟန္။မိမိတို႔ရဲ႕အဓိကတပ္ဖြဲ႕ေတြဟာရန္သူ`မင္းရန္ေအာင္´စစ္ဆင္ေရးစတင္တဲ့ ၁၉၇၉ခုႏုိ၀င္ဘာလကစျပီး
(၂)လေက်ာ္ ကာလအတြင္း စတုရန္း ကီလိုမီတာ(၂၀၀) ေက်ာ္ရွိတဲ့တို္႔က္ပြဲဂြင္ထဲမွာတေတာ၀င္တေတာင္တက္မနား
တမ္း ခ်ီတက္ လႈပ္ရွားတိုက္ခိုက္ခဲ့ရတယ္။ ရန္သူကိုျပတ္ျပတ္သားသားေခ်မႈန္းလိုစိတ္နဲ႕
ခဲယမ္းမီးေက်ာက္အျပည့္အစံုကို ထမ္းျပီးေတာင္မွေျမာက္သို႕ အေရွ႕မွအေနာက္သို႕(၂)လေက်ာ္အခ်ိန္အတြင္း
လြန္းထိုးသလိုသြားလာလႈပ္ရွားျပီး တိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကရပါတယ္။ ဒီတပတ္တိုက္ပြဲစဥ္ႀကီးမွာမိမိတို႕တိုက္ခိုက္ေရးတပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားဟာေသမွာမေၾကာက္-ဆင္းရဲပင္ပန္းမွာ
မေၾကာက္စိတ္ဓာတ္ေတြကိုအျမင့္မားဆံုးေဖၚျပခဲ့ၾကတယ္။ ဒီစိတ္ဓာတ္ဟာ ေအာင္ပြဲကိုရရွိေစခဲ့တဲ့
အေၾကာင္းတရပ္လဲျဖစ္ပါတယ္။ တိုက္ပြဲစဥ္အတြင္း အားေကာင္းခ်က္ေတြေအာင္ျမင္မႈေတြရခဲ့သလို
တဖက္မွာလဲ မိမိတို႔တပ္ဖြဲ႕ရဲ႕ခ်ိနဲ႔ ခ်က္အားနဲခ်က္မ်ားကိုလဲ ေနာင္အနာဂါတ္တိုက္ပြဲမ်ားအတြက္
သင္ခန္းစာမ်ားအျဖစ္ရရွိခ့ဲတယ္။
မိမိတို႔နဲ႔အနီးဆံုးရွိရန္သူမ်ားကိုစတင္တိုက္ခိုက္စဥ္မွာ(၅၀၃)တပ္ဖြဲ႕ညႊန္ၾကားေရးမွဴးေတြဟာရန္သူအေျခအေနေတြကိုမွန္မွန္ကန္ကန္မဆုပ္ကိုင္ႏုိင္ခဲ့။
အေျခခံစိတ္ဓာတ္အရေသနဂၤဗ်ဴဟာအရ ရန္သူကိုအထင္ေသးျပီး နည္းပရိယာယ္အရ ရန္သူကိုသတိျပဳရမဲ့ေဆာင္ပုဒ္ကိုမွန္ကန္စြာမဆုပ္ကိုင္ခဲ့တဲ့အတြက္
တိုက္ပြဲစီမံကိန္းအခ်ိဳ႔ အေကာင္အထည္မေဖၚႏုိင္ခဲ့။ ထို႕အျပင္မျဖစ္သင့္တဲ့ထိခိုက္က်ဆံုးမႈမ်ားျဖစ္ေစခဲ့ျပီး
အမွတ္(၆)နဲ႔(၇)စခန္းမ်ား ထိုးစစ္ဆင္ရာမွာထိခိုက္နစ္နာမႈေတြရွိခဲ့တယ္။ ဒီစခန္းေတြကိုထိုးတဲ့မိမိတို႔ရဲ႕
တပ္ဖြဲ႕ေတြဟာ မီးအားအဖြဲ႕(၁)ရဲ႕အကူအညီနဲ႔သာတိုက္ခိုက္ခဲ့ရတယ္။ (၅၀၁)နဲ႔(၃၀၃၅)တို႔ရဲ႕ျပင္းျပင္း
ထန္ထန္ ရဲရဲရင့္ရင့္တိုက္ဟန္မ်ားေၾကာင့္သာ ေအာင္ပြဲရခဲ့တာျဖစ္တယ္။မျဖစ္သင့္တဲ့က်ဆံုးဒဏ္ရာရမႈ
မ်ားျဖစ္ခဲ့တယ္။
တိုက္ပြဲစတင္ျပီးေနာက္
၀ိုင္းပတ္ျဖတ္ေတာက္ေရး တိုက္ဖြဲ႕ေတြဟာ တိုက္ပြဲဂြင္တခုလံုးရဲ႕အိတ္ေပါက္၀ကို ဆြဲယူမစုစည္းႏုိင္ခဲ့တဲ့အတြက္
၀ိုင္းပတ္မႈဂြင္ကို က်ဥ္းေျမာင္းေအာင္မလုပ္ႏုိင္ခဲ့။ ထို႔ေၾကာင့္ ရန္သူစစ္ေၾကာင္း(၂)မွဴး
ဗိုလ္မွဴးစန္းေအာင္နဲ႔ ဒဏ္ရာသမားအခ်ိဳ႕အပ ါရန္သူဆယ္အခိ်ဳ႕ထြက္ေျပးသြားႏုိင္ခဲ့တယ္။ စခန္းေတြကို တိုက္သိမ္းျပီးေနာက္ ေအာင္ပြဲကိုတိုးခ်ဲ႕ဖို႔လုပ္ေဆာင္တဲံ့ရန္သူကိုလိုက္လံပိတ္ဆို႔တဲ့
တပ္မ်ားၾကား အျပန္အလွနစည္းရံုးဆက္သြယ္မႈ အားနည္းခ်က္ေတြျဖစ္ေပၚခဲ့တယ္။ ဒီအေျခအေနမွာ
မိမိတို႔တပ္ဖြဲေတြျခင္း မွားယြင္းတိုက္ခိုက္မႈေတြျဖစ္လာႏုိင္တဲ့အတြက္ ပိတ္ဆို႔ျဖတ္ေတာက္ရမဲ့ေနရာေတြမွာ
လံုး၀ပိတ္ဆို႔ႏုိင္ျခင္းမရွိပါ။ ဒါေၾကာင့္ဘဲရန္သူအခ်ိဳ႕လြတ္ေျမာက္သြားႏုိင္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
တပ္ဖြဲ႕တခ်ိဳ႕ဟာ ရန္သူနဲ႔ အနီးကပ္ခ်ဥ္းကပ္လႈပ္ရွားခ်ိန္မွာ တပ္ျဖန္႔ခြဲမႈေကာင္းစြာမလုပ္ေဆာင္ႏုိင္
လို႔ ဦးတည္တိုက္ခိုက္မႈဟာ တမ်က္ႏွာဖက္ဘဲျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဒီလိုအေျခအေနေၾကာင့္တခ်ိဳ႕တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားမ
ျဖစ္သင့္တဲ့ထိခိုက္မႈမ်ားျဖစ္ခဲ့ရတယ္။
အားနည္းခ်က္နဲ႔ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္အနဲနဲ႕အမ်ားရွိခဲ့ေပမဲ့လဲဒီတိုက္ပြဲဟာမိမိတို႔ျပည္သူ႕တပ္မေတာ္ရဲ့
စစ္ေရးစြမ္းရည္နဲ႔ ရဲစြမ္းသတၱိကိုျပသႏုိင္ခဲ့တယ္။မိမိတို႔အေျခခံေဒသရွိတပ္နဲ႔ျပည္သူေတြရဲ႕ေအာင္ပြဲခံယံုၾကည္စိတ္ကိုအႀကီးအက်ယ္ခိုင္မာေစခဲ့တယ္။
မန္ခူး-မန္ခါစခန္းသိမ္းတိုက္ပြဲႀကီးဟာရန္သူခံစစ္စခန္းမ်ားကိုသိမ္းပိုက္တဲ့အေတြ႕အႀကံဳအတြက္
အဖိုးတန္လွတဲ့ အေတြ႕အႀကံဳေတြကို ရရွိေစခဲ့တယ္။
ဒီတိုက္ပြဲဟာေနရာယူခံစစ္စခန္းႀကီးေတြကို
မတိုက္ခိုက္သင့္ဆိုတဲ့အေတြးအေခၚက လြတ္ေျမာက္ေစခဲ့တယ္။ ဒီတိုက္ပြဲအေျခအေနမ်ိဳးလို ရန္-ငါ(၂)ဖက္
အခ်က္အလက္မ်ားျပည့္စံုရင့္မွည့္တယ္ဆိုယင္ ေခ်မႈန္းႏုိင္သမွ် ရန္သူကိုေခ်မႈန္းရမွာဘဲ။ ဒီတိုက္ပြဲဟာ မိမိတို႔အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသ(၁၀)ႏွစ္ေက်ာ္ကာလအတြင္း
အတိုင္းအတာႏႈိင္းယွဥ္ ခ်က္အရႀကီးမားတဲ့ စခန္းသိမ္းတိုက္ပြဲႀကီးျဖစ္တယ္။ ေအာင္ျမင္တဲ့စခန္းသိမ္းတိုက္ပြဲလဲျဖစ္တယ္။
ဒါေပမဲ့ တျပည္လံုးအတိုင္းအတာအရ ရန္သူကအားသာျပီး မိမိတို႔အားနည္းေနေသးတ ဲ့ အေျခအေနေအာက္မွ
အေျခခံေဒသတြင္း လူအင္အားရုပ္၀တၱဳအင္အား ျပည္သူမ်ားရဲ႕ေထာက္ခံမႈ၊ေျမအေနအထားနဲ႔ ရန္သူ႕
စစ္တပ္ရဲ႕ တိုက္ခိုက္ေရးစိတ္ဓာတ္စတဲ့ ဖက္ေပါင္းစံုက မိမိတို႔အတြက္အာမခံခ်က္နဲ႔အက်ိဳးရွိတဲ့အေျခအေနေအာက္မွာသာ
ဒီတိုက္ပြဲလိုတစံုတရာႏိႈင္းယွဥ္ခ်က္အရ ႀကီးမားတဲ့စခန္းသိမ္းတိုက္ပြဲေတြကိုတိုက္ ႏုိင္ပါတယ္။
ဒီေလာက္မျပည့္စံုမရင့္မွည့္တဲ့အေျခအေနေအာက္မွာေတာ့မတိုက္သင့္ပါဘူး။
ဒီတိုက္ပြဲဟာအခ်ိန္တိုအတြင္းတပ္ရင္းလိုက္ေခ်မႈန္းေရးပြဲတပြဲသာျဖစ္လို႔ရွည္ၾကာတဲ့တိုက္ပြဲစဥ္
ႀကီးမဟုတ္ပါ။ သို႔ေပမဲ့အခ်ိန္တိုအတြင္းလွ်င္လွ်င္ျမန္ျမန္နဲ႕သာလြန္တဲ့အင္အားစုစည္းျပီးတပ္ရင္းလိုက္
ေခ်မႈန္းေရး လုပ္ေဆာင္ႏုိင္တဲ့အတြက္ ျမန္မာျပည္အေရွ႕ေျမာက္နဲ႔အေရွ႔ပိုင္းစစ္မ်က္ႏွာႀကီးတခုလံုးကို
ႀကီးမားစြာ ဂယက္ရုိက္ေစခဲ့တယ္။
`မင္းရန္ေအာင္´ပထမအဆင့္စစ္ဆင္ေရးမွာ မိမိတို႔စခန္းအခ်ိဳ႕လက္လြတ္ဆံုးရွံဳးရမႈအတြက္ထိုး
တက္လာတဲ့ ရန္သူရဲ႕တန္ျပန္ေတာ္လွန္ေရးမာန္စြယ္ကိုလဲ ရုိက္ခ်ိဳးလိုက္ႏုိင္ခဲ့တယ္။ေအာင္ပြဲအခ်ိဳ႕နဲ႔ယစ္
မူးေနတဲ့ ကစထမွဴးဗိုလ္ခ်ဳပ္ထြန္းရီ ရမခတိုင္းမွဴးဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္လွဦး (၇၇)တပ္မမွဴးဗိုလ္မွဴးႀကီးခ်စ္ေဆြ
စတဲ့ တပ္မွဴးႀကီးမ်ားအားလံုး တုန္လႈပ္သြားၾကတယ္။မူလက ဒုတိယအဆင့္ထိုးစစ္အတြက္ျပင္ဆင္ထားမႈအားလံုးကိုရပ္ဆိုင္းလိုက္တယ္။
ေမာ္ဖါ-က်ိဳင္းတံုေဒသတြင္းျဖန္႔က်ဲထားတဲ့ရန္သူတပ္မ်ားအားလံုးကိုခ်က္ျခင္းစုစည္းလိုက္တယ္။စု
စခန္းေတြကို ခြဲစခန္းေတြအျဖစ္ ခြဲစခန္းေတြကိုစစ္ေၾကာင္းစခန္းေတြအျဖစ္စုစည္း ျပီး တမ်က္ႏွာလံုး
ခံစစ္အတြက္ျပင္ဆင္မႈေတြ အျမန္လုပ္ေဆာင္ရတဲ့ အထိ ရန္သူဟာ ေၾကာက္ရြံ႕တုန္ လႈပ္သြားခဲ့တယ္။
မန္ခူး-မန္ခါေဒသမွာခလရ(၃၃)တရင္းလံုးဖြဲ႕စည္းပံုပ်က္ေလာက္ေအာင္ေခ်မႈန္းခံရလို႔လက္စား
ေျခဖို႔ ခ်က္ခ်င္းျပင္ဆင္ခဲ့တဲ့ ရမခရဲ႕ထိုးစစ္စီမံကိန္း(ဗ်ဴဟာ ၂ ခု၊တပ္ရင္း ၅ရင္း)ကို
ဖ်က္လိုက္ရျပီး ခံစစ္ ျပင္ဆင္လုပ္ေဆာင္ရတဲ့အထိ ဂယက္ရုိက္ခဲ့တယ္။
ဒီတိုက္ပြဲတပြဲထဲနဲ႔
မိမိတို႔ဟာစစ္မ်က္ႏွာတခုလံုး အခ်ိန္(၂)လနီးပါး လက္ဦးမႈမဲ့ေနရာမွ စစ္ေရးလက္ဦးမႈကို
ျပန္လည္ရရွိခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ပါတီရဲ႕လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးခရီးၾကမ္းႀကီးမွာ အတက္အက်ရွိစျမဲပါဘဲ။
ယခုလိုဒီေရနိမ့္ေနခ်ိန္မွာမိမိတို႔ေအာင္ပြဲရတိုက္ပြဲမ်ားသမိုင္းအတြင္းမွာဒီ မန္ခူး-မန္ခါတိုက္ပြဲႀကီးဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့ေပ်ာက္ႏုိင္မွာမဟုတ္ဘဲ ထာ၀စဥ္ဥဒါန္းတြင္ေနပါလိမ့္မယ္။
မွတ္စုမ်ား
တိုက္ပြဲအတြင္းသံုပန္းမ်ားအျဖစ္အဖမ္းခံရျပီးျပန္လႊတ္ေပးလိုက္သူမ်ားအေၾကာင္းအက်ဥ္း။
(၁)ဒုဗိုလ္မွဴးႀကီး သူရစိုးမင္း---- မိမိတို႔ျပန္လႊတ္လိုက္ျပီးေနာက္သူရဘြဲ႕နဲ႔စစ္ဖက္ရာထူးျပဳတ္၍
မႏၱေလးစစ္ဖက္တရားရံုးက ေထာင္ခ်၊ ေထာင္ကလ႔ြတ္ျပီး (၂)ႏွစ္အတြင္းကြယ္လြန္သြား။တရားရင္ဆိုင္စဥ္အတူအဖမ္းခံရသူအားလံုးကိုယ္စား
တာ၀န္ယူသြား။ ထို႔ေၾကာင့္က်န္အရာရွိမ်ားတပ္ထဲျပန္ေရာက္။
(၂) ဗိုလ္ႀကီးညိဳ၀င္းျမင့္။ စစ္တပ္ထဲျပန္ေရာက္ျပီး ဒုဗိုလ္မွဴးႀကီးျဖစ္လာ။နယ္စပ္စည္ပင္ဌာနေျပာင္းလာ။
ရခိုင္ျပည္နယ္ တိုင္းနယ္စပ္စည္ပင္ ညႊန္ၾကားေရးမွဴးျဖစ္လာ။ ၂၀၁၁-ရွမ္းေျမာက္တိုငး္ နယ္စပ္စည္ပင္မွဴး
ျဖစ္လာ။၂၀၁၂ ေလာင္ကိုင္းမွာ ဖ်ား-ကြယ္လြန္။
(၃)ဗိုလ္ႀကီးသန္းေဌးလြင္။ စစ္တပ္ထဲျပန္ေရာက္။ အလယ္ပိုင္းတိုင္းမွာဒုဗိုလ္မွဴးႀကီးအျဖစ္
တပ္ရင္းမွဴးျဖစ္လာ။ ေနာက္အရပ္ဖက္သို႔ေျပာင္းေရႊ႕သြား။
(၄)ဗိုလ္ညီထြန္း။ စစ္တပ္ထဲျပန္ေရာက္။အဆင့္ဆင့္ရာထူးတက္ျပီး၊ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ျဖစ္လာ။D.S.Aေက်ာင္း
အုပ္ႀကီးျဖစ္၊၀န္ထမ္းေရြ႔းခ်ယ္ေရးေကာ္မတီအျဖစ္အရပ္ဖက္ေျပာင္း။
(၅)ဒုဗိုလ္တင္ထြဋ္ေက်ာ္။စစ္တပ္ျပန္ေရာက္။ဗိုလ္မွဴးရာထူးအထိေရာက္။စစ္ကိုင္းနယ္စပ္စည္ပင္လ/ထ
ညႊန္မွဴးအျဖစ္ ေျပာင္းေရႊ႔သြား။
(၆)ဗိုလ္မွဴးစန္းေမာင္(ထြက္ေျပးျပီးလြတ္သြားသူ)။ ၁၉၇၈ မတ္လ ေနာင္လိႈင္ပန္ဖန္တိုက္ပြဲမိမိတို႔လက္
မွခြဲ(၅)မွဴးအျဖစ္နဲ႔ ပထမအႀကိမ္လြတ္ေျမာက္ခဲ့။ မန္ခါတိုက္ပြဲတြင္စစ္ေၾကာင္း(၂)အဖြဲ႕မွဴးအျဖစ္ထပ္မံ
ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္။ ေနာက္ရာထူးအဆင့္ဆင့္တက္ျပီး နမခတိုင္း(မံုရ႔ြာ)မွာဒုတိုင္းမွဴးျဖစ္လာ။
ေနာက္ သစ္ေမွာင္ခိုမႈနဲ႔ျပဳတ္။
၂၀၁၄-၇-၂၀ ရက္ေန႔။