ဇာဝါရီ - စာအုပ္ပြဲေတာ္သို႔
စက္တင္ဘာ ၃၊ ၂၀၁၄
စက္တင္ဘာ ၃၊ ၂၀၁၄
စက္တင္လာလ ပထမပတ္ တနလၤာေန႔ကို အလုပ္သမားေန႔ (Labor
Day) အျဖစ္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာ သတ္မွတ္ထားၿပီး အစိုးရရံုးမ်ားပိတ္၊
စက္ရံုအလုပ္ရံုမ်ားနဲ႔ ပုဂၢလိက စီးပြားေရးလုပ္ငန္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း
ပိတ္ၾကလို႔ ကာယဥာဏ အလုပ္သမားေတြ ရက္ရွည္ (စေန၊ တနဂၤေႏြ၊ တနလၤာ) အားလပ္ရက္
(holidays) ရၾကလုိ႔ အထူးေပ်ာ္ရႊင္ေက်နပ္ၾကတယ္။ ျမန္မာေတြ ရင္းႏီွးသိၾကတဲ့
ႏိုင္ငံတကာအလုပ္သမားေန႔ (May Day) က ေမလ (၁) ရက္ေန႔။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီ
ႏိုင္ငံတကာအလုပ္သမားေန႔ စခဲ့တဲ့ ဘူမိနက္သန္က အေမရိကန္အလယ္ပိုင္း၊
ခ်ီကာဂိုၿမိဳ ႔ ျဖစ္ၿပီး၊ ၁၈၈၆ ခုႏွစ္ ေမလ (၁) ရက္ေန႔မွာ အလုပ္သမားေတြ
ခ်ီကာဂို၊ နယူးေရာ့ခ္ နဲ႔ ၿမိဳ ႔ႀကီးေတြမွာ စုရံုးခ်ီတက္ၿပီး လုပ္ခ
မေလွ်ာ့မျဖတ္ဘဲ အလုပ္လုပ္ခ်ိန္ တစ္ေန႔ ရွစ္နာရီ (Eight-hour day with no
cut in pay) သတ္မွတ္ေပးေရး စတဲ့ အလုပ္သမားအခြင့္အေရးေတြကို
ဆႏၵျပေတာင္းဆိုခဲ့ၾကတာ။ အစိုးရက ဆႏၵျပသူေတြကို အၾကမ္းဖက္ေျဖရွင္းလို႔
အလုပ္သမားေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား အသက္ဆံုးရႈံးခဲ့ရတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ႏွစ္စဥ္ ေမလ
(၁) ရက္ေန႔ကို အလုပ္သမားေန႔လို႔ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုနဲ႔ ႏုိင္ငံတကာမွာ
က်င္းပျပဳလုပ္ၾကတဲ့အခါ ကြန္ျမဴနစ္ဝါဒကို ဆန္႔က်င္ရႈတ္ခ်တဲ့ အရင္းရွင္ဝါဒ
ႀကီးစိုးတဲ့ အေမရိကန္အစိုးရအေနနဲ႔ ေမလ (၁) ရက္ အလုပ္သမားေန႔ဆိုတာ
ကြန္ျမဴနစ္၊ ဆုိရွယ္လစ္ေတြ ဦးေဆာင္ခဲ့တဲ့ လႈပ္ရွားမႈနဲ႔
ဆက္ႏႊယ္ေနတာေၾကာင့္ တားျမစ္ပိတ္ပင္ၿပီး၊ ေမလ (၁) ရက္ေန႔အစား စက္တင္ဘာလ
ပထမပတ္ တနလၤာေန႔ကို အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုရဲ ႔ အလုပ္သမားေန႔လို႔
သတ္မွတ္က်င္းပခဲ့တယ္။ ဒီ အေၾကာင္း အျပည့္အစံုကို အခ်ိန္ေပးၿပီး
ေနာက္မွတင္ျပေတာ့မယ္။
ဒီလို ႏုိင္ငံေရးအယူဝါဒ ကြဲလြဲမႈေတြေၾကာင့္ အလုပ္သမားမ်ားကို ဂုဏ္ျပဳေန႔ မတူတာ ခဏေဘးခ်ိတ္။ (၃) ရက္ဆက္တိုက္ အလုပ္မ သြားရေတာ့ အမ်ားျပည္သူ မိသားစုေတြ ေက်နပ္ၾကတာေပါ့။ အထူးသျဖင့္ ပူစပ္ပူေလာင္ ေႏြဦးရာသီကာလ ကုန္ဆံုး၊ သားသမီးေတြလည္း ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္ကုန္ စက္တင္ဘာလ (၂) ရက္ေန႔ ေက်ာင္းျပန္တက္ရမယ္ဆိုေတာ့ ဒီ (၃) ရက္ အလုပ္အားရက္မွာ မိသားစုေတြ၊ သူငယ္ခ်င္းအေပါင္းအသင္းေတြ စုဖြဲ႔ၿပီး ပင္လယ္ကမ္းေျခ၊ ေရကူးကန္ေတြကို ေနာက္ဆံုးအခြင့္အေရးဆိုၿပီး အေျပးအလႊာသြားၾကတယ္ (အေမရိကန္အေရွ ႔ဖက္ျခမ္းနဲ႔ အလယ္ပိုင္းေဒသေတြမွာ ဥတုရာသီေျပာင္း (ေႏြအကုန္ ေဆာင္းအကူး) အနည္းငယ္ေအးလာေတာ့ ပင္လယ္ကမ္းေျခ နဲ႔ အျပင္ေရကူးကန္ေတြ ေနာက္ဆံုးဖြင့္ရက္က အလုပ္သမားေန႔ ျဖစ္ၿပီး ေဆာင္းအကုန္မွ ျပန္ဖြင့္ၾကတယ္)။
အမ်ားတကာလို ပင္လယ္ကမ္းေျခသြား အနားယူ၊ ခရီးေဝးသြားလာ မလည္ပတ္ခ်င္သူေတြက အခုေနာက္ပိုင္း အေမရိကန္ေတြ ထြင္လိုက္တဲ့ staycation စကားအသံုးအႏႈန္းအတိုင္း ကိုယ့္အိမ္မွာ ေအးေအးေဆးေဆး အနားယူ၊ အိမ္နဲ႔ မနီးမေဝးမွာရွိတဲ့ ပန္းၿခံ၊ ရုပ္ရွင္ရံု၊ စားေသာက္ဆိုင္ေတြသြား၊ ေစ်းဝယ္ထြက္ၾကေပါ့။ စာေရးသူလည္း ခရီးေဝးသြားခ်င္တဲ့စိတ္မရွိ၊ နားနားေနေန စာေရးစာဖတ္လုပ္ခ်င္တာနဲ႔ အိမ္မွာ အနားယူေနခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ စေနေန႔ ေနလယ္ပိုင္းမွာေတာ့ အိမ္ကေန ေျမေအာက္ရထား နာရီဝက္ေလာက္စီးၿပီး သြားႏိုင္တဲ့ ဝါရွင္တန္ဒီစီၿမိဳ ႔လယ္ရွိ ဝါရွင္တန္ ကြန္ဗန္ရွင္းစင္တာႀကီး (Washington Convention Center) မွာ ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲ က်င္းပေနတဲ့ အမ်ဳိးသားစာအုပ္ပြဲေတာ္ (National Book Festival) ကို သြားေရာက္ခဲ့တယ္။ ဒီ စာအုပ္ပြဲေတာ္ကို အေမရိကန္ကြန္ဂရက္ စာၾကည္တိုက္ႀကီး (Library of Congress) က ႀကီးမွဳးက်င္းပလာခဲ့တာ အခုႏွစ္ဆုိရင္ (၁၄) ႀကိမ္ ရွိလာခဲ့ၿပီ။ ဒီပြဲေတာ္ကို အရင္ႏွစ္ေတြက သြားေရာက္ခဲ့ေပမယ့္ စာေရးဖို႔စဥ္းစားၿပီး မေရးျဖစ္ခဲ့။
ဝါရွင္တန္ဒီစီရဲ ႔ စာအုပ္ပြဲေတာ္ကို သမၼတေဂ်ာ့ခ်္ဘုရွ္ (George Bush) ရဲ ႔ကေတာ္ ေလာ္ရာဘုရွ္ (Laura Bush) က ၂၀၀၁ ခုႏွစ္မွာ ကြန္ဂရက္စာၾကည္တိုက္ နဲ႔ စာေရးဆရာမ်ား ပူးေပါင္းက်င္းပျပဳလုပ္ဖို႔ အႀကံျပဳတုိက္တြန္းၿပီး စတင္ခဲ့တယ္။ သမၼတကေတာ္ မျဖစ္ခင္ ပညာေရး နဲ႔ စာၾကည္တုိက္နည္းပညာဘြဲ႔ေတြ ရရွိခဲ့သူ မစၥေလာ္ရာဘုရွ္ က မူလတန္းဆရာမ နဲ႔ စာၾကည္တိုက္မွဴး အလုပ္ေတြကို တက္ဆက္ျပည္နယ္ (Texas) မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လုပ္ခဲ့ၿပီး၊ ခေလးသူငယ္မ်ား ပညာေရး နဲ႔ စာေပမ်ားကို အထူးစိတ္ဝင္စား၊ အားေပးၿပီး၊ ခေလးသူငယ္၊ လူရြယ္မ်ား စာမ်ားမ်ား ဖတ္ၾကဖို႔၊ စာေပခ်စ္ျမတ္ႏိုးဖို႔ လံႈေဆာ္ေဆာင္ရြက္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ တက္ဆက္ျပည္နယ္ (Texas) အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးကေတာ္ ျဖစ္ခ်ိန္မွာ တက္ဆက္ျပည္နယ္ စာအုပ္ပြဲေတာ္ (Texas Book Festival) ကို ဦးေဆာင္က်င္းပခဲ့တယ္။ သမၼတကေတာ္ ျဖစ္လာေတာ့လည္း ကြန္ဂရက္စာၾကည္တုိက္နဲ႔ လက္တြဲၿပီး အမ်ုိးသားစာအုပ္ပြဲေတာ္ ျဖစ္ေျမာက္ေရး၊ ႏွစ္စဥ္က်င္းပႏိုင္ ေရးကို ေဆာင္ရြက္လုပ္ကိုင္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္း အခုလက္ရွိ သမၼတကေတာ္ မစ္ရွယ္လ္ အိုဘားမား (Michelle Obama) က တာဝန္ယူၿပီး ဆက္လက္က်င္းပခဲ့တယ္။ ႏွစ္စဥ္ ၾသဂုတ္လ ေနာက္ဆံုးပတ္မွာ ဒီ စာအုပ္ပြဲေတာ္ကို ဝါရွင္တန္ေက်ာက္တိုင္ (Washington Monument) နဲ႔ Capitol လႊတ္ေတာ္အေဆာက္အဦးၾကား စမစ္ဆိုနီယမ္ (Smithsonian) အမ်ဳိးသားျပတိုက္မ်ားေရွ ႔ Mall ျမက္ခင္းျပင္ႀကီးေပၚမွာ က်င္းပခဲ့တယ္။ ဒီႏွစ္မွာေတာ့ လူစည္းကားတဲ့ ဝါရွင္တန္ဒီစီ တရုတ္တန္းအနီးရွိ မိုးလံုေလလံု ကြန္ဗန္ရွင္းစင္ တာႀကီးမွာ ျပဳလုပ္ခဲ့တယ္။
မနက္ (၁၀) နာရီကေန ည (၁၀) နာရီအထိ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ပြဲေတာ္ကို အေမရိကန္ နဲ႔ ႏိုင္ငံတကာမွ အထင္ကရ စာေရးဆရာမ်ား၊ ကဗ်ာဆရာမ်ား၊ သတင္းစာဆရာမ်ား၊ ပန္းခ်ီ ဓါတ္ပံုဆရာမ်ား၊ ကာတြန္းပန္းခ်ီဆရာမ်ား (၈၀ - ၁၀၀) ေက်ာ္ ပါဝင္ဆင္ႏႊဲၾကၿပီး၊ သူတုိ႔ရဲ ႔ စာေပဘဝခရီး၊ စာေပလုပ္ငန္းမ်ား၊ ေရးသားထုတ္ေဝခဲ့တဲ့ စာအုပ္မ်ားအေၾကာင္းကို ေဆြးေႏြးေဟာေျပာၾကတယ္ (စာဖတ္ပရိသတ္ကလည္း ေမးခြန္းမ်ားေမး၊ အေတြးအျမင္မ်ားကို အျပန္အလွန္ တင္ျပေဆြးေႏြးႏိုင္တယ္)။ ဒီပြဲေတာ္ကို ပံုမွန္အားျဖင့္ စာဖတ္ပရိသတ္ (၅) ေသာင္းနီးပါး လာေရာက္ၾကတယ္။ တေန႔ကုန္ တခန္းဝင္တခန္းထြက္ စာေရးဆရာမ်ားရဲ ႔ ေဟာေျပာေဆြးေႏြးပြဲေတြကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ နားေထာင္ႏိုင္တယ္၊ ပါဝင္ေဆြးေႏြးႏိုင္တယ္။ အခမ္းအနား တက္ေရာက္ေဟာေျပာၾကတဲ့ စာေရးဆရာမ်ားရဲ ႔ စာအုပ္ေတြကို စာအုပ္မ်ားေရာင္းခ်တဲ့ ခန္းမမွာ ဝင္ယူၿပီး၊ သတ္မွတ္ထားတဲ့ အခ်ိန္မွာ စာေရးဆရာမ်ားက စာဖတ္သူမ်ား၊ စာအုပ္ဝယ္သူမ်ားကို အလွည့္က်ေတြ႔ဆံုၿပီး ေအာ္တုိဂရပ္ဖ္ လက္မွတ္မ်ား ေရးထိုးေပးတယ္။
ၾကက္ပ်ံမက် စည္းကားတဲ့ စာအုပ္ပြဲေတာ္ရဲ ႔ အလြန္ၾကည္ႏူးစရာ အေကာင္းဆံုးက ခေလးသူငယ္မ်ားအတြက္ သီးသန္႔စီစဥ္ေပးထားတဲ့ ခေလးစာေပျပခန္း “Let’s Read America” ျဖစ္တယ္။ အဲဒီေနရာမွာ မိသားစုေတြ နဲ႔ မ်ားျပားလွတဲ့ ခေလးေတြကို တိုးမေပါက္ေအာင္ ေတြ႔ရတယ္။ အဲဒီျပခန္းနဲ႔တြဲၿပီး ခေလးမ်ားအတြက္ စာေတြအရုပ္ေတြ ေရးဆြဲဖို႔ေနရာ၊ ခေလးေတြ အလြန္ႏွစ္သက္တဲ့ ပံုျပင္စာအုပ္ေတြထဲက ဇာတ္ေကာင္အရုပ္ေတြနဲ႔ ဓါတ္ပံုရိုက္ႏိုင္ဖုိ႔၊ ေဆာ့ကစားဖို႔ကိုလည္း စီစဥ္ေပးထားတယ္။ အထူးသျဖင့္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ျပည္နယ္ (၅၀) နဲ႔ အေမရိကန္ပိုင္ ကၽြန္းႏုိင္ငံမ်ား ခင္းက်င္းျပသထားတဲ့ ျပည္နယ္ျပခန္းမ်ားကို တျပည္နယ္ဝင္ တျပည္နယ္ထြက္ၿပီး အခမဲ့ ေပးေဝတဲ့ ျပည္နယ္ေဒသမ်ားရဲ ႔ စာေရးဆရာေတြအေၾကာင္း၊ လက္ကမ္းစာေစာင္၊ စာညႇပ္ကပ္ျပား၊ ရင္ထုိး၊ ရုပ္ပံုကားခ်ပ္၊ လမ္းညႊန္ေျမပံု၊ ေခ်ာ့ကလတ္၊ သၾကားလံုးေတြကို အခမဲ့ ရယူႏိုင္တယ္။ ခေလးေတြ အႀကိဳက္ဆံုးက အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ေျမပံုစာရြက္ေပၚမွာ ျပည္နယ္တဆိပ္တံုးေလးေတြကို ျပည္နယ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားရွိတဲ့ ေနရာမ်ားကို သြားေရာက္ရယူျခင္းျဖစ္တယ္။
ကမာၻ႔အႀကီးဆံုး ကြန္ဂရက္စာၾကည္တိုက္ကလည္း လူငယ္လူရြယ္လူႀကီး စာဖတ္ပရိသတ္အတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရရဲ ႔ အဓိက စာၾကည္တိုက္ႀကီးျဖစ္တဲ့ ကြန္ဂရက္စာၾကည္တိုက္အေၾကာင္း ရွင္းလင္းျပသထားတယ္ - အထက္လႊတ္ေတာ္၊ ေအာက္လႊတ္ေတာ္ အမတ္ေတြ၊ အစိုးရဝန္ထမ္းတာဝန္ရွိသူေတြ ဒီ စာၾကည္တိုက္ႀကီးမွာ ဘယ္လို အသံုးခ် ေလ့လာၾကပံုေတြကို ေလ့လာႏိုင္တယ္။ ႀကိတ္ႀကိတ္တိုး စည္းကားလွတဲ့ ေနာက္တေနရာက စာအုပ္ပြဲေတာ္ တက္ေရာက္ ေဟာေျပာၾကတဲ့ စာေရးဆရာမ်ားရဲ ႔ စာအုပ္ေတြ၊ အေရာင္းရဆံုး (best sellers) စာအုပ္ေတြကို အမ်ဳိးအစားခြဲၿပီး ေရာင္းခ်ေပးတဲ့ စာအုပ္အေရာင္ခန္းမ ျဖစ္တယ္။ အီးဘုတ္ (e-book)၊ ဒစ္ဂ်ယ္တယ္ (digital) စာအုပ္ေတြ ေခတ္စားလာေပမဲ့ ဒီေန႔ဒီအခ်ိန္အထိ စာအုပ္ကိုင္ၿပီး ဖတ္ရတာကို ပိုႏွစ္သက္တဲ့ စာခ်စ္သူေတြက စာအုပ္ေတြဝယ္ယူၿပီး၊ စာေရးဆရာေတြရဲ ႔ လက္မွတ္ကို သူတုိ႔ဝယ္ထားတဲ့ စာအုပ္ေတြေပၚမွာ အမွတ္တရလက္မွတ္ (autograph) ရယူၾကျခင္းျဖစ္တယ္။
ညီလာခံခန္းမႀကီး (၃) ထပ္အျပည့္ ခင္းက်င္းျပသထားတဲ့ စာအုပ္ပြဲေတာ္ကို တေန႔ကုန္ တခန္းဝင္တခန္းထြက္ စာေရးဆရာတခ်ဳိ ႔ရဲ ႔ ေဟာေျပာခ်က္ေတြကို နားေထာင္၊ ျပခန္းေတြ ၾကည့္၊ စာအုပ္ဝယ္၊ အခမဲ့ေပးေဝတဲ့ စာရြက္စာတမ္းေတြကို C-SPAN booktv.org က ေပးတဲ့ အမွတ္တရ လက္ေဆာင္အိတ္ႀကီးထဲထည့္ၿပီး ညမိုးခ်ဳပ္ ပြဲေတာ္ပိတ္ခ်ိန္မွ ျပန္လာခဲ့တယ္။ ဒီ ပြဲေတာ္ကိုေရာက္တိုင္း ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ခံစားခ်က္က ျမန္မာျပည္မွာ ဒီလို တခမ္းတနား စာအုပ္ပြဲေတာ္မ်ုိးေတြ ၿမိဳ ႔ရြာေတြမွာ က်င္းပႏိုင္ရင္ ေကာင္းမယ္ေပါ့။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ စာေပေဟာေျပာပြဲေတြ (ဓမၼသဘင္ တရားပြဲေတြေလာက္မမ်ား) က်င္းပၾကေပမဲ့ လူေတြရဲ ႔ စာေပတန္းဖိုး ကၽြမ္းဝင္မႈ၊ နားလည္းမႈက အေတာ္အားနည္းေသးတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာ စာအုပ္ျဖန္႔ေဝမႈ ေစ်းကြက္က တိုးတက္လာမႈမရွိ။ အထူးသျဖင့္ ေက်းရြာေတြမွာ စာအုပ္စာတမ္းရွားပါး၊ စာဖတ္လူဦးေရ အထူးနည္းေသးတာ မိုးမခ စာဖတ္သူမ်ားအသိ။ ၿမိဳ ႔ရြာတခ်ဳိ ႔မွာ စာၾကည္တုိက္မ်ား ႀကိဳးစားတည္ေထာင္ဖြင့္ၾကေပမဲ့ စာအုပ္စာတမ္းေတြ မျပည့္စံု၊ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္မႈ စနစ္မက်၊ ဖြင့္ခ်ိန္မွာ စာဖတ္သူရွိၿပီး ေနာက္ပိုင္း စာဖတ္သူ မရွိသေလာက္ျဖစ္တာကို ေတြ႔ရတယ္။ အေစာပိုင္း ထြန္းကားခဲ့တဲ့ စာအုပ္အငွားဆိုင္မ်ားလည္း လက္ရွိအေျခအေနမွာ ေပ်ာက္ကြယ္နည္းပါးလာ၊ လူေတြလည္း ေန႔တဓုဝ ရုန္းကန္ေနရတဲ့ စားဝတ္ေနေရး အခက္အခဲေၾကာင့္ ဂ်ာနယ္စာေစာင္၊ စာအုပ္ေတြ မ်ားသေလာက္ (ထုတ္ေဝျဖန္႔ခ်ီတဲ့ အေရအတြက္ အလြန္နည္းေသး - လူသန္း ၅၀ ေက်ာ္ရွိတဲ့ ႏိုင္ငံမွာ အုပ္ေရ ၅၀၀-၁၀၀၀ ထုတ္) ဝယ္မဖတ္ႏိုင္ၾကဘူးလို႔ အသိမိတ္ေဆြ စာအုပ္လုပ္ငန္းရွင္က ေျပာျပဖူးတယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ သက္ဆိုင္ရာ အစိုးရအဖြဲ႔အစည္း၊ စာအုပ္တိုက္မ်ား၊ စာေရးဆရာမ်ား၊ အႏုပညာရွင္ေတြ ပူးေပါင္းၿပီး ပြဲႀကိဳက္တဲ့ ျမန္မာလူမ်ဳိးကို စာအုပ္ပြဲေတာ္မ်ားနဲ႔ စြဲေဆာင္တိုက္တြန္း လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ၾကရင္ ေကာင္းေလစြလို႔ ေတြးျမင္မိပါတယ္။
စာအုပ္ပြဲေတာ္မွာ ရိုက္ခဲ့တဲ့ ဓါတ္ပံုတခ်ဳိ ႔ -- ဒီလို ႏုိင္ငံေရးအယူဝါဒ ကြဲလြဲမႈေတြေၾကာင့္ အလုပ္သမားမ်ားကို ဂုဏ္ျပဳေန႔ မတူတာ ခဏေဘးခ်ိတ္။ (၃) ရက္ဆက္တိုက္ အလုပ္မ သြားရေတာ့ အမ်ားျပည္သူ မိသားစုေတြ ေက်နပ္ၾကတာေပါ့။ အထူးသျဖင့္ ပူစပ္ပူေလာင္ ေႏြဦးရာသီကာလ ကုန္ဆံုး၊ သားသမီးေတြလည္း ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္ကုန္ စက္တင္ဘာလ (၂) ရက္ေန႔ ေက်ာင္းျပန္တက္ရမယ္ဆိုေတာ့ ဒီ (၃) ရက္ အလုပ္အားရက္မွာ မိသားစုေတြ၊ သူငယ္ခ်င္းအေပါင္းအသင္းေတြ စုဖြဲ႔ၿပီး ပင္လယ္ကမ္းေျခ၊ ေရကူးကန္ေတြကို ေနာက္ဆံုးအခြင့္အေရးဆိုၿပီး အေျပးအလႊာသြားၾကတယ္ (အေမရိကန္အေရွ ႔ဖက္ျခမ္းနဲ႔ အလယ္ပိုင္းေဒသေတြမွာ ဥတုရာသီေျပာင္း (ေႏြအကုန္ ေဆာင္းအကူး) အနည္းငယ္ေအးလာေတာ့ ပင္လယ္ကမ္းေျခ နဲ႔ အျပင္ေရကူးကန္ေတြ ေနာက္ဆံုးဖြင့္ရက္က အလုပ္သမားေန႔ ျဖစ္ၿပီး ေဆာင္းအကုန္မွ ျပန္ဖြင့္ၾကတယ္)။
အမ်ားတကာလို ပင္လယ္ကမ္းေျခသြား အနားယူ၊ ခရီးေဝးသြားလာ မလည္ပတ္ခ်င္သူေတြက အခုေနာက္ပိုင္း အေမရိကန္ေတြ ထြင္လိုက္တဲ့ staycation စကားအသံုးအႏႈန္းအတိုင္း ကိုယ့္အိမ္မွာ ေအးေအးေဆးေဆး အနားယူ၊ အိမ္နဲ႔ မနီးမေဝးမွာရွိတဲ့ ပန္းၿခံ၊ ရုပ္ရွင္ရံု၊ စားေသာက္ဆိုင္ေတြသြား၊ ေစ်းဝယ္ထြက္ၾကေပါ့။ စာေရးသူလည္း ခရီးေဝးသြားခ်င္တဲ့စိတ္မရွိ၊ နားနားေနေန စာေရးစာဖတ္လုပ္ခ်င္တာနဲ႔ အိမ္မွာ အနားယူေနခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ စေနေန႔ ေနလယ္ပိုင္းမွာေတာ့ အိမ္ကေန ေျမေအာက္ရထား နာရီဝက္ေလာက္စီးၿပီး သြားႏိုင္တဲ့ ဝါရွင္တန္ဒီစီၿမိဳ ႔လယ္ရွိ ဝါရွင္တန္ ကြန္ဗန္ရွင္းစင္တာႀကီး (Washington Convention Center) မွာ ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲ က်င္းပေနတဲ့ အမ်ဳိးသားစာအုပ္ပြဲေတာ္ (National Book Festival) ကို သြားေရာက္ခဲ့တယ္။ ဒီ စာအုပ္ပြဲေတာ္ကို အေမရိကန္ကြန္ဂရက္ စာၾကည္တိုက္ႀကီး (Library of Congress) က ႀကီးမွဳးက်င္းပလာခဲ့တာ အခုႏွစ္ဆုိရင္ (၁၄) ႀကိမ္ ရွိလာခဲ့ၿပီ။ ဒီပြဲေတာ္ကို အရင္ႏွစ္ေတြက သြားေရာက္ခဲ့ေပမယ့္ စာေရးဖို႔စဥ္းစားၿပီး မေရးျဖစ္ခဲ့။
ဝါရွင္တန္ဒီစီရဲ ႔ စာအုပ္ပြဲေတာ္ကို သမၼတေဂ်ာ့ခ်္ဘုရွ္ (George Bush) ရဲ ႔ကေတာ္ ေလာ္ရာဘုရွ္ (Laura Bush) က ၂၀၀၁ ခုႏွစ္မွာ ကြန္ဂရက္စာၾကည္တိုက္ နဲ႔ စာေရးဆရာမ်ား ပူးေပါင္းက်င္းပျပဳလုပ္ဖို႔ အႀကံျပဳတုိက္တြန္းၿပီး စတင္ခဲ့တယ္။ သမၼတကေတာ္ မျဖစ္ခင္ ပညာေရး နဲ႔ စာၾကည္တုိက္နည္းပညာဘြဲ႔ေတြ ရရွိခဲ့သူ မစၥေလာ္ရာဘုရွ္ က မူလတန္းဆရာမ နဲ႔ စာၾကည္တိုက္မွဴး အလုပ္ေတြကို တက္ဆက္ျပည္နယ္ (Texas) မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လုပ္ခဲ့ၿပီး၊ ခေလးသူငယ္မ်ား ပညာေရး နဲ႔ စာေပမ်ားကို အထူးစိတ္ဝင္စား၊ အားေပးၿပီး၊ ခေလးသူငယ္၊ လူရြယ္မ်ား စာမ်ားမ်ား ဖတ္ၾကဖို႔၊ စာေပခ်စ္ျမတ္ႏိုးဖို႔ လံႈေဆာ္ေဆာင္ရြက္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ တက္ဆက္ျပည္နယ္ (Texas) အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးကေတာ္ ျဖစ္ခ်ိန္မွာ တက္ဆက္ျပည္နယ္ စာအုပ္ပြဲေတာ္ (Texas Book Festival) ကို ဦးေဆာင္က်င္းပခဲ့တယ္။ သမၼတကေတာ္ ျဖစ္လာေတာ့လည္း ကြန္ဂရက္စာၾကည္တုိက္နဲ႔ လက္တြဲၿပီး အမ်ုိးသားစာအုပ္ပြဲေတာ္ ျဖစ္ေျမာက္ေရး၊ ႏွစ္စဥ္က်င္းပႏိုင္ ေရးကို ေဆာင္ရြက္လုပ္ကိုင္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္း အခုလက္ရွိ သမၼတကေတာ္ မစ္ရွယ္လ္ အိုဘားမား (Michelle Obama) က တာဝန္ယူၿပီး ဆက္လက္က်င္းပခဲ့တယ္။ ႏွစ္စဥ္ ၾသဂုတ္လ ေနာက္ဆံုးပတ္မွာ ဒီ စာအုပ္ပြဲေတာ္ကို ဝါရွင္တန္ေက်ာက္တိုင္ (Washington Monument) နဲ႔ Capitol လႊတ္ေတာ္အေဆာက္အဦးၾကား စမစ္ဆိုနီယမ္ (Smithsonian) အမ်ဳိးသားျပတိုက္မ်ားေရွ ႔ Mall ျမက္ခင္းျပင္ႀကီးေပၚမွာ က်င္းပခဲ့တယ္။ ဒီႏွစ္မွာေတာ့ လူစည္းကားတဲ့ ဝါရွင္တန္ဒီစီ တရုတ္တန္းအနီးရွိ မိုးလံုေလလံု ကြန္ဗန္ရွင္းစင္ တာႀကီးမွာ ျပဳလုပ္ခဲ့တယ္။
မနက္ (၁၀) နာရီကေန ည (၁၀) နာရီအထိ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ပြဲေတာ္ကို အေမရိကန္ နဲ႔ ႏိုင္ငံတကာမွ အထင္ကရ စာေရးဆရာမ်ား၊ ကဗ်ာဆရာမ်ား၊ သတင္းစာဆရာမ်ား၊ ပန္းခ်ီ ဓါတ္ပံုဆရာမ်ား၊ ကာတြန္းပန္းခ်ီဆရာမ်ား (၈၀ - ၁၀၀) ေက်ာ္ ပါဝင္ဆင္ႏႊဲၾကၿပီး၊ သူတုိ႔ရဲ ႔ စာေပဘဝခရီး၊ စာေပလုပ္ငန္းမ်ား၊ ေရးသားထုတ္ေဝခဲ့တဲ့ စာအုပ္မ်ားအေၾကာင္းကို ေဆြးေႏြးေဟာေျပာၾကတယ္ (စာဖတ္ပရိသတ္ကလည္း ေမးခြန္းမ်ားေမး၊ အေတြးအျမင္မ်ားကို အျပန္အလွန္ တင္ျပေဆြးေႏြးႏိုင္တယ္)။ ဒီပြဲေတာ္ကို ပံုမွန္အားျဖင့္ စာဖတ္ပရိသတ္ (၅) ေသာင္းနီးပါး လာေရာက္ၾကတယ္။ တေန႔ကုန္ တခန္းဝင္တခန္းထြက္ စာေရးဆရာမ်ားရဲ ႔ ေဟာေျပာေဆြးေႏြးပြဲေတြကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ နားေထာင္ႏိုင္တယ္၊ ပါဝင္ေဆြးေႏြးႏိုင္တယ္။ အခမ္းအနား တက္ေရာက္ေဟာေျပာၾကတဲ့ စာေရးဆရာမ်ားရဲ ႔ စာအုပ္ေတြကို စာအုပ္မ်ားေရာင္းခ်တဲ့ ခန္းမမွာ ဝင္ယူၿပီး၊ သတ္မွတ္ထားတဲ့ အခ်ိန္မွာ စာေရးဆရာမ်ားက စာဖတ္သူမ်ား၊ စာအုပ္ဝယ္သူမ်ားကို အလွည့္က်ေတြ႔ဆံုၿပီး ေအာ္တုိဂရပ္ဖ္ လက္မွတ္မ်ား ေရးထိုးေပးတယ္။
ၾကက္ပ်ံမက် စည္းကားတဲ့ စာအုပ္ပြဲေတာ္ရဲ ႔ အလြန္ၾကည္ႏူးစရာ အေကာင္းဆံုးက ခေလးသူငယ္မ်ားအတြက္ သီးသန္႔စီစဥ္ေပးထားတဲ့ ခေလးစာေပျပခန္း “Let’s Read America” ျဖစ္တယ္။ အဲဒီေနရာမွာ မိသားစုေတြ နဲ႔ မ်ားျပားလွတဲ့ ခေလးေတြကို တိုးမေပါက္ေအာင္ ေတြ႔ရတယ္။ အဲဒီျပခန္းနဲ႔တြဲၿပီး ခေလးမ်ားအတြက္ စာေတြအရုပ္ေတြ ေရးဆြဲဖို႔ေနရာ၊ ခေလးေတြ အလြန္ႏွစ္သက္တဲ့ ပံုျပင္စာအုပ္ေတြထဲက ဇာတ္ေကာင္အရုပ္ေတြနဲ႔ ဓါတ္ပံုရိုက္ႏိုင္ဖုိ႔၊ ေဆာ့ကစားဖို႔ကိုလည္း စီစဥ္ေပးထားတယ္။ အထူးသျဖင့္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ျပည္နယ္ (၅၀) နဲ႔ အေမရိကန္ပိုင္ ကၽြန္းႏုိင္ငံမ်ား ခင္းက်င္းျပသထားတဲ့ ျပည္နယ္ျပခန္းမ်ားကို တျပည္နယ္ဝင္ တျပည္နယ္ထြက္ၿပီး အခမဲ့ ေပးေဝတဲ့ ျပည္နယ္ေဒသမ်ားရဲ ႔ စာေရးဆရာေတြအေၾကာင္း၊ လက္ကမ္းစာေစာင္၊ စာညႇပ္ကပ္ျပား၊ ရင္ထုိး၊ ရုပ္ပံုကားခ်ပ္၊ လမ္းညႊန္ေျမပံု၊ ေခ်ာ့ကလတ္၊ သၾကားလံုးေတြကို အခမဲ့ ရယူႏိုင္တယ္။ ခေလးေတြ အႀကိဳက္ဆံုးက အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ေျမပံုစာရြက္ေပၚမွာ ျပည္နယ္တဆိပ္တံုးေလးေတြကို ျပည္နယ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားရွိတဲ့ ေနရာမ်ားကို သြားေရာက္ရယူျခင္းျဖစ္တယ္။
ကမာၻ႔အႀကီးဆံုး ကြန္ဂရက္စာၾကည္တိုက္ကလည္း လူငယ္လူရြယ္လူႀကီး စာဖတ္ပရိသတ္အတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရရဲ ႔ အဓိက စာၾကည္တိုက္ႀကီးျဖစ္တဲ့ ကြန္ဂရက္စာၾကည္တိုက္အေၾကာင္း ရွင္းလင္းျပသထားတယ္ - အထက္လႊတ္ေတာ္၊ ေအာက္လႊတ္ေတာ္ အမတ္ေတြ၊ အစိုးရဝန္ထမ္းတာဝန္ရွိသူေတြ ဒီ စာၾကည္တိုက္ႀကီးမွာ ဘယ္လို အသံုးခ် ေလ့လာၾကပံုေတြကို ေလ့လာႏိုင္တယ္။ ႀကိတ္ႀကိတ္တိုး စည္းကားလွတဲ့ ေနာက္တေနရာက စာအုပ္ပြဲေတာ္ တက္ေရာက္ ေဟာေျပာၾကတဲ့ စာေရးဆရာမ်ားရဲ ႔ စာအုပ္ေတြ၊ အေရာင္းရဆံုး (best sellers) စာအုပ္ေတြကို အမ်ဳိးအစားခြဲၿပီး ေရာင္းခ်ေပးတဲ့ စာအုပ္အေရာင္ခန္းမ ျဖစ္တယ္။ အီးဘုတ္ (e-book)၊ ဒစ္ဂ်ယ္တယ္ (digital) စာအုပ္ေတြ ေခတ္စားလာေပမဲ့ ဒီေန႔ဒီအခ်ိန္အထိ စာအုပ္ကိုင္ၿပီး ဖတ္ရတာကို ပိုႏွစ္သက္တဲ့ စာခ်စ္သူေတြက စာအုပ္ေတြဝယ္ယူၿပီး၊ စာေရးဆရာေတြရဲ ႔ လက္မွတ္ကို သူတုိ႔ဝယ္ထားတဲ့ စာအုပ္ေတြေပၚမွာ အမွတ္တရလက္မွတ္ (autograph) ရယူၾကျခင္းျဖစ္တယ္။
ညီလာခံခန္းမႀကီး (၃) ထပ္အျပည့္ ခင္းက်င္းျပသထားတဲ့ စာအုပ္ပြဲေတာ္ကို တေန႔ကုန္ တခန္းဝင္တခန္းထြက္ စာေရးဆရာတခ်ဳိ ႔ရဲ ႔ ေဟာေျပာခ်က္ေတြကို နားေထာင္၊ ျပခန္းေတြ ၾကည့္၊ စာအုပ္ဝယ္၊ အခမဲ့ေပးေဝတဲ့ စာရြက္စာတမ္းေတြကို C-SPAN booktv.org က ေပးတဲ့ အမွတ္တရ လက္ေဆာင္အိတ္ႀကီးထဲထည့္ၿပီး ညမိုးခ်ဳပ္ ပြဲေတာ္ပိတ္ခ်ိန္မွ ျပန္လာခဲ့တယ္။ ဒီ ပြဲေတာ္ကိုေရာက္တိုင္း ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ခံစားခ်က္က ျမန္မာျပည္မွာ ဒီလို တခမ္းတနား စာအုပ္ပြဲေတာ္မ်ုိးေတြ ၿမိဳ ႔ရြာေတြမွာ က်င္းပႏိုင္ရင္ ေကာင္းမယ္ေပါ့။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ စာေပေဟာေျပာပြဲေတြ (ဓမၼသဘင္ တရားပြဲေတြေလာက္မမ်ား) က်င္းပၾကေပမဲ့ လူေတြရဲ ႔ စာေပတန္းဖိုး ကၽြမ္းဝင္မႈ၊ နားလည္းမႈက အေတာ္အားနည္းေသးတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာ စာအုပ္ျဖန္႔ေဝမႈ ေစ်းကြက္က တိုးတက္လာမႈမရွိ။ အထူးသျဖင့္ ေက်းရြာေတြမွာ စာအုပ္စာတမ္းရွားပါး၊ စာဖတ္လူဦးေရ အထူးနည္းေသးတာ မိုးမခ စာဖတ္သူမ်ားအသိ။ ၿမိဳ ႔ရြာတခ်ဳိ ႔မွာ စာၾကည္တုိက္မ်ား ႀကိဳးစားတည္ေထာင္ဖြင့္ၾကေပမဲ့ စာအုပ္စာတမ္းေတြ မျပည့္စံု၊ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္မႈ စနစ္မက်၊ ဖြင့္ခ်ိန္မွာ စာဖတ္သူရွိၿပီး ေနာက္ပိုင္း စာဖတ္သူ မရွိသေလာက္ျဖစ္တာကို ေတြ႔ရတယ္။ အေစာပိုင္း ထြန္းကားခဲ့တဲ့ စာအုပ္အငွားဆိုင္မ်ားလည္း လက္ရွိအေျခအေနမွာ ေပ်ာက္ကြယ္နည္းပါးလာ၊ လူေတြလည္း ေန႔တဓုဝ ရုန္းကန္ေနရတဲ့ စားဝတ္ေနေရး အခက္အခဲေၾကာင့္ ဂ်ာနယ္စာေစာင္၊ စာအုပ္ေတြ မ်ားသေလာက္ (ထုတ္ေဝျဖန္႔ခ်ီတဲ့ အေရအတြက္ အလြန္နည္းေသး - လူသန္း ၅၀ ေက်ာ္ရွိတဲ့ ႏိုင္ငံမွာ အုပ္ေရ ၅၀၀-၁၀၀၀ ထုတ္) ဝယ္မဖတ္ႏိုင္ၾကဘူးလို႔ အသိမိတ္ေဆြ စာအုပ္လုပ္ငန္းရွင္က ေျပာျပဖူးတယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ သက္ဆိုင္ရာ အစိုးရအဖြဲ႔အစည္း၊ စာအုပ္တိုက္မ်ား၊ စာေရးဆရာမ်ား၊ အႏုပညာရွင္ေတြ ပူးေပါင္းၿပီး ပြဲႀကိဳက္တဲ့ ျမန္မာလူမ်ဳိးကို စာအုပ္ပြဲေတာ္မ်ားနဲ႔ စြဲေဆာင္တိုက္တြန္း လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ၾကရင္ ေကာင္းေလစြလို႔ ေတြးျမင္မိပါတယ္။
