အရွင္စႏၵိမာ (မြန္စိန္ေတာရ) - ရင့္က်က္မႈကုုိ ဘယ္လုုိအဓိပၺါယ္ဖြင့္မလဲ ဦးရဲထြဋ္ကုုိ ေမးခ်င္တယ္
(မိုုးမခ) ႏိုု၀င္ဘာ ၁၄၊ ၂၀၁၄
သီရိလကၤာႏုုိင္ငံမွာ ႏွစ္အနည္းငယ္မွ် ေနခဲ့စဥ္က ျမန္မာသံအမတ္ႀကီးရဲ႕ ေနအိမ္ကုုိ ဖါးေအာက္ဆရာေတာ္ဘုုရာႀကီးကုုိမွီၿပီး ဆြမ္းစားပင့္ သြားေရာက္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဟိတ္ဟန္နည္းပုုံရတဲ့ သံအမတ္ႀကီးနဲ႔ ထုုိမတုုိင္ခင္ကလည္း ေတြ႔ဆုုံစကားေျပာဖူးပါတယ္။ သံအမတ္ႀကီးဟာ တပ္မမွဴးဘဝကေန သံအမတ္ႀကီးျဖစ္လာတယ္လုုိ႔ သိရတယ္။ ေနာက္ပုုိင္း ထုုိသံအမတ္ႀကီးဟာ တျခားအာရွႏုုိင္ငံတႏုုိင္ငံကုုိ သံအမတ္ရာထူးနဲ႔ပဲ ေျပာင္းေရႊ႕သြားတယ္လုုိ႔ ၾကားသိခဲ့ရတယ္။ ဒီရက္ပုုိင္းအတြင္း သတင္းတပုုဒ္ကုုိ ဖတ္ေနစဥ္ သတင္းထဲမွာ ထုုိသံအမတ္ႀကီးရဲ႕ နာမည္ကုုိ မထင္မွတ္ဘဲ ေတြ႕လုုိက္ပါတယ္။ သူ႔နာမည္ေရွ႕မွာ ႏုုိင္ငံျခားေရးဒုုဝန္ႀကီးဆုုိတာကုုိပါ ေတြ႕လုုိက္ရေတာ့ ပုုိစိတ္ဝင္စားသြားပါတယ္။ ရုုတ္တရက္ အံ့ၾသသလုုိျဖစ္သြားခဲ့ေပမယ့္ အံ့ၾသစရာမဟုုတ္မွန္း ခ်က္ခ်င္းပဲ သတိျပန္ဝင္လာပါတယ္။
သူ႔မိသားစုုလွဴတဲ့ဆြမ္းကုုိ စားဖူးၿပီး ပုုဂၢိဳလ္ေရးအရ ဘာျပႆနာမွ် မျဖစ္ဖူးတဲ့ သူ႔ကုုိ ယခင္ထက္ ပုုိအဆင့္ျမင့္တဲ့ ရာထူးေနရာမွာ ေရာက္ေနပါလားဆုုိတာ သိရေတာ့ ဝမ္းနည္းဝမ္းသာ အေထြအထူး မခံစားရေပမယ့္ မိမိတုုိ႔ႏုုိင္ငံဟာ ဒီလုုိပုုံစံမ်ိဳး ဘယ္အခ်ိန္တုုိင္ေအာင္ ဆက္သြားေနအုုံးမလဲ ဆုုိတဲ့အေတြး ဝင္လာျပန္ပါတယ္။
ဟုုိတေန႔ကပဲ VOA ေဒၚခင္စုုိးဝင္းနဲ႔ အင္တာဗ်ဴးမွာ ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီး ဦးရဲထြဋ္က ျမန္မာ့ႏုုိင္ငံေရးမွာ ပါဝင္ပတ္သက္သူေတြအားလုုံး ရင့္က်က္သြားတဲ့တေန႔က်ရင္ စစ္တပ္ဟာ ႏုုိင္ငံေရးကေန စြန္႔ခြာသြားမယ္လုုိ႔ ေျပာသြားပါတယ္။ စစ္အစုုိးရအရာရွိႀကီးေတြရဲ႕ ဒီလုုိအေျပာမ်ိဳးေတြကုုိ ယခင္ကလည္း မၾကာခဏ ၾကားခဲ့ရပါတယ္။ ဦးရဲထြဋ္ကုုိ ေမးခ်င္တာက ရင့္က်က္မႈကုုိ ဘယ္လုုိ အဓိပၺါယ္ဖြင့္မလဲ ဆုုိတာပါ။
ႏုုိင္ငံေရးမွာ ပါဝင္ပတ္သက္ေနၾကသူေတြ မရင့္က်က္ေသးဘူး။ ဒါေၾကာင့္ စစ္တပ္က ဝင္ထိန္းေပးေနရတယ္ဆုုိတဲ့သေဘာ။ စဥ္းစားၾကည့္ရင္ အေတာ္ကုုိ တင္စီးတဲ့စကားပါ။ စစ္တပ္က ႏုုိင္ငံေရးမွာ ဝင္ထိန္းခဲ့တာေၾကာင့္ ႏုုိင္ငံဘယ္အေျခဆုုိက္သြားခဲ့ၿပီလဲ။ တကယ္ေတာ့ ထိန္းတာမဟုုတ္ဘဲ ႏုုိင္ငံကုုိ ရစရာမရွိေအာင္ ဖ်က္ဆီးခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ယခုုေတာ့ ရာစုုႏွစ္ထက္ဝက္ေက်ာ္ ႏုုိင္ငံကုုိ ဖ်က္ဆီးခဲ့တာ အားမရႏုုိင္ေသးလုုိ႔ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကုုိ အဓမၼအတည္ျပဳၿပီး ႏုုိင္ငံေရးမွာသာမက စီးပြါးေရးမွာပါ လက္ဝါးႀကီးအုုပ္မယ့္ စစ္ဗုုိလ္ခ်ဳပ္ေတြရဲ႕ ေရရွည္မဟာဗ်ဴဟာစီမံကိန္းကုုိ ျပည္သူေတြ ေကာင္းစြာ သေဘာေပါက္ေနၾကပါၿပီ။
တသက္နဲ႔တကုုိယ္ ႀကဳံဖူးသမွ် ႏုုိင္ငံရဲ႕ သမၼတေတြမွာ အရပ္သားသမၼတဆုုိလုုိ႔ တလေလာက္ သမၼတလုုပ္သြားတဲ့ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္မွတပါး က်န္တဲ့ သမၼတအားလုုံးဟာ စစ္ဗုုိလ္ခ်ဳပ္ေတြခ်ည္းသာ။ က်န္တဲ့ ဝန္ႀကီး ညႊန္ခ်ဳပ္ ညႊန္မွဴး သံအမတ္ စတဲ့ ရာထူးေတြကုုိလည္း စစ္အရာရွိေတြနဲ႔ စစ္အရာရွိေဟာင္းေတြပဲ အမ်ားစုု ယူထားခဲ့တာ ယေန႔အထိပါ။
မဆလေခတ္တေလွ်ာက္လုုံးမွာ အာဏာအရွိဆုုံးသူဟာ ဦးေနဝင္းပါ။ ရာထူးနာမည္ကေတာ့ အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းခဲ့တာေပါ့။ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီဥကၠဌအျဖစ္မွာ အာဏာအရွိဆုုံးသူဟာ ဦးေနဝင္းပါ။ နုုိင္ငံေတာ္သမၼတအျဖစ္မွာလည္း အာဏာက သူ႔လက္ထဲမွာပါ။ သမၼတရာထူးကုုိ တျခားဗုုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတေယာက္ဆီကုုိ လႊဲၿပီး ျမန္မာ့ဆုုိရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီဥကၠဌအေနနဲ႔လည္း တကယ္အာဏာရွိသူက ဦးေနဝင္းပါပဲ။ ၈၈ ေနာက္ပုုိင္း သူအနားယူသြားခဲ့ေသာ္လည္း ႏွစ္အေတာ္ၾကာတုုိင္ေအာင္ ေနာက္ကြယ္မွာေနၿပီး သူ႔ရဲ႕ ၾသဇာဆက္လက္တည္ၿမဲခဲ့တယ္။
ျမန္မာ့ႏုုိင္ငံေရးမွာ ေနာက္ကြယ္မွ အာဏာႀကိဳးကုုိင္တဲ့ ဦးေနဝင္းခ်မွတ္ခဲ့တဲ့ အစဥ္အလာကုုိ ဦးသန္းေရႊ ဆက္ခံေနဆဲပါ။ အမ်ိဳးသားကာကြယ္ေရးႏွင့္ လုုံၿခဳံေရးေကာင္စီ(ကာလုုံ)မွာ ပါဝင္သူေတြရဲ႕ အခ်ိဳးအစားအရ ယေန႔ စစ္တပ္သြားေနတဲ့ ဒီမုုိကေရစီအေရၿခဳံေခတ္မွာ ဗီတုုိအာဏာဟာ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္လက္ထဲ ေရာက္ေနပါတယ္။ (၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ အခန္း ၅၊ အပုုိဒ္ခြဲ ၂၀၁)။ ကာခ်ဳပ္ေနာက္မွာ ဦးသန္းေရႊ ရွိေနတာကုုိလည္း ျပည္သူအမ်ား နားလည္လက္ခံထားၾကတယ္။ သေဘာက တကယ့္ဗီတုုိအာဏာအစစ္ကုုိ ဦးသန္းေရႊြ ပိုုင္ဆုုိင္ထားပါတယ္။
ကာခ်ဳပ္ကလည္း ဒုုိ႔တာဝန္အေရးသုုံးပါးဆုုိတဲ့ မႏၱာန္ကုုိ မျပတ္ရြတ္ၿပီး ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ မျပင္ဆင္ေရး၊ အစုုိးရနဲ႔ လႊတ္ေတာ္မွာ ႏုုိင္ငံေရးအာဏာေတြကုုိ စစ္တပ္က ဆက္လက္ယူထားေရးကုုိ အေသဆုုပ္ကုုိင္ထားမယ့္ သေဘာပါ။ (၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ အခန္း ၁၊ အပုိုဒ္ခြဲ ၆)။ ၿခိမ္းေျခာက္တဲ့ ေမးခြန္းေတြနဲ႔ သူတိုု႔ အေၾကာင္းျပခ်က္ေပးေလ့ရွိတာက အီရတ္ ဆီးရီးယားစတဲ့ အေရွ႕အလယ္ပုုိင္းေဒသက ႏုုိင္ငံတခ်ိဳ႕လုုိ ျဖစ္သြားေစခ်င္သလား။ ဒါမွမဟုုတ္ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္သြားေစခ်င္သလားေပါ့။
ေသခ်ာတာက ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒတည္ၿမဲေနသေရြ႕ ျမန္မာႏုုိင္ငံဟာ သူတုုိ႔အေျပာအရ ဘယ္ေတာ့မွ ရင့္က်က္လာမွာ မဟုုတ္ပါဘူး။ မရင့္က်က္မွလည္း ျပည္သူေတြကုုိ ဆက္လက္ စစ္ကြ်န္ျပဳထားႏုုိင္မွာ မဟုုတ္လား။ ျပည္သူေတြရဲ႕ ရာစုုႏွစ္ထက္ဝက္ေက်ာ္ ခံစားလာခဲ့ရတဲ့ ဘဝေပးအသိကုုိ စကားလုုံးေတြနဲ႔ ေဝ့ဝုုိက္ေကြ႕ပတ္ၿပီး တဖက္မွာ အာဏာနဲ႔ ဖိထားလုုိ႔ မရႏုုိင္ေတာ့တာကုုိ သူတုုိ႔ မသိၾကတာလား။ သိလွ်က္ လူမုုိက္အေတြးနဲ႔ ဇြတ္တုုိးေနၾကတာလား။
တကယ္ေတာ့ ျမန္မာ့ႏုုိင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲဟာ က်ားသနားမွ ႏြားခ်မ္းသာအဆင့္မွာပဲ ရွိေနပါေသးတယ္။ က်ားသနားဖုုိ႔ဆုုိတာကလည္း လက္ေတြ႔မွာ အင္မတန္ကုုိ ျဖစ္ႏုုိင္ေျခနည္းတဲ့ ကိစၥပါ။
နဝတစစ္အစုုိးရေခတ္က အေရွ႕ေတာင္တုုိင္းစစ္ဌါနခ်ဳပ္က ဗုုိလ္မွဴးႀကီးတေယာက္ရဲ႕ အိမ္ကုုိ သံဃာမ်ားနဲ႔အတူ တပတ္ေလာက္ ရက္ဆက္ ဆြမ္းစားပရိတ္ရြတ္ သြားဖူးပါတယ္။ ထုုိအိမ္ရဲ႕ ဧည့္ခန္းနံရံမွာ အသက္တစ္ေထာင္ေက်ာ္ၿပီ ဆုုိတဲ့ ဘုုန္းႀကီးပုုံတပုုံကုုိလည္း ခ်ိတ္ဆြဲထားပါတယ္။ ထုုိဘုုန္းႀကီးအေၾကာင္းကုုိ သူတုုိ႔ တကယ္ကုုိ ယုုံယုုံၾကည္ၾကည္နဲ႔ ေျပာျပခဲ့ၾကပါတယ္။ သူတုုိ႔ရဲ႕ ယုုံၾကည္ကုုိးကြယ္မႈေတြဟာ အင္းအုုိင္လက္ဖြဲ႕႔ စတာေတြနဲ႔ ယၾတာအစြမ္းကုုိ ေမွ်ာ္ကုုိးတဲ့ ကုုိးကြယ္မႈေတြက ခပ္မ်ားမ်ား ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ ေနာက္ဆုုံး ေကာက္ခ်က္ခ်ရရင္ ပုုခုုံးေပၚမွာ အပြင့္ဘယ္ေလာက္ႀကီးႀကီး သူတုုိ႔ရဲ႕ တရားစစ္တရားမွန္အသိအျမင္ဗဟုုသုုတေတြက သုုညသာသာပဲ ရွိေနေသးတာပါ။
သူတုုိ႔ရဲ႕ ဘာသာေရးယုုံၾကည္မႈေတြနဲ႔ လုုပ္ေဆာင္မႈေတြကုုိ ၾကည့္လိုုက္ေတာ့ ဘုုရားထီးတင္ပြဲေတြ ဘာသာေရးဆုုိင္ရာ အခမ္းအနားပြဲေတြကုုိ တက္ေရာက္ၾကတယ္။ ေၾကးျပားေက်ာက္ျပားေတြေပၚမွာ ခ်ီးမြမ္းေထာမနာ ဘုုန္းေတာ္ဘြဲ႔ေတြနဲ႔ အလွဴမွတ္တမ္းေတြကုုိ ကမၺည္္းထုုိး ေရးထြင္းၾကတယ္။ စသည္ျဖင့္ ျမင္ေတြ႔ရႏုုိင္ပါတယ္။
ေၾကးျပားေက်ာက္ျပားေတြေပၚမွာ ေရးထြင္းထားၾကတဲ့ စာေတြဟာ သူတုုိ႔ရဲ႕ ႏွလုုံးသားထဲကုုိ ေရာက္သလား။ မေရာက္သလားဆုုိတာ ေမးေနစရာ မလုုိေတာ့ပါဘူး။ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားရဲ႕ လယ္ယာေျမေတြကုုိ မတရားသိမ္းယူၿပီး လူကုုိပါ အဓမၼပုုဒ္မေတြနဲ႔ တရားစြဲေထာင္ခ်ေနၾကတယ္။ အျပစ္မဲ့ျပည္သူမ်ား သတင္းသမားမ်ား ႏုုိင္ငံေရးတက္ၾကြသူမ်ားကုုိ မေတာ္မတရား ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်သတ္ျဖတ္ေနၾကတယ္။ သူတုုိ႔ရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕မႈ ကင္းမဲ့ပုုံေတြ၊ ခက္ထန္ၾကမ္းတမ္း ရုုိင္းစုုိင္းယုုတ္မာရက္စက္ပုုံေတြကုုိ သူတုုိ႔ရဲ႕ လက္ေတြ႔လုုပ္ရပ္ေတြက ထင္ထင္ရွားရွား ေဖၚျပေနပါတယ္။
သူတုုိ႔ ေျပာတဲ့ ရင့္က်က္မႈဆုုိတာက ထားရာေန ေစရာသြား ခံမေျပာနဲ႔။ ဖမ္းဆီးပစ္မယ္။ တရားစြဲပစ္မယ္။ ေထာင္ခ်ပစ္မယ္။ သတ္ပစ္မယ္ ဆုုိတဲ့ အႏုုိင္က်င့္ဝါဒနဲ႔ လူေတြကုုိ ေၾကာက္ရြံ႕ၿငိမ္ကုုပ္ေနေအာင္ လုုပ္ထားတာကုုိ ဆုုိလုုိပုုံရတယ္။ လက္နက္အားကုုိး အာဏာသုုံးၿပီး အထက္စီးမွ ႏွိပ္ကြပ္ဖမ္းဆီး အႏုုိင္ပုုိင္းျခင္းဟာ အေျဖမဟုုတ္သလုုိ ဘယ္သူ႔အတြက္မွလည္း အက်ိဳးမရွိပါဘူး။ ဓမၼရွဳေထာင့္က ၾကည့္ၾကည့္၊ လူ႔ယဥ္ေက်းမႈ လူ႔ဂုုဏ္သိကၡာရွဳေထာင့္က ၾကည့္ၾကည့္၊ တရားမွ်တမႈ လူသားအခြင့္အေရး ဒီမုုိကေရစီရအခြင့္အေရးရွဳေထာင့္ကပဲ ၾကည့္ၾကည့္ လုုံးဝမွားယြင္းေနတာကိုု သူတုုိ႔ နားလည္ႏုုိင္စြမ္း မရွိၾကတာဟာ တကယ္ကုုိ ဝမ္းနည္းစရာပါ။
ျပႆနာက အေျပာမ်ားတဲ့ စကားတခြန္းျဖစ္တဲ့ အျပန္အလွန္ ယုုံၾကည္မႈ မရွိျခင္းပါပဲ။ တုုိင္းရင္းသားျပည္သူေတြနဲ႔ အတုုိက္အခံအင္အားစုုေတြရဲ႕ မယုုံၾကည္မႈက ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ လက္တေလာ မတရားမႈေတြနဲ႔ အတိတ္သင္ခန္းစာေတြေၾကာင့္ အာဏာရွိသူေတြရဲ႕ ေစတနာကုုိ မယုုံၾကည္တာပါ။
အာဏာရွိသူေတြရဲ႕ မယုုံၾကည္မႈက ကုုိယ့္စိတ္နဲ႔ႏႈိင္းမရုုိင္းဆုုိသလုုိ တုုိင္းရင္းသားျပည္သူေတြနဲ႔ အတုုိက္အခံအင္အားစုုေတြက တခ်ိန္မွာ သူတုုိ႔ကုုိ တဖန္ျပန္လည္ လက္တုုံ႔ျပန္လာႏုုိင္မႈဆုုိတဲ့ မလုုံၿခဳံမႈအေပၚ အေျခခံတဲ့ မယုုံၾကည္မႈလုုိ႔ ထင္ပါတယ္။ ဒီမယုုံၾကည္မႈေတြရဲ႕ ထြက္ေပါက္က ေတြ႔ဆုုံေဆြးေႏြး ညိွႏႈိင္းအေျဖရွာေရးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူထုုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ ေတာင္းဆုုိထားတဲ့ ေလးပြင့္ဆုုိင္ေတြ႕ဆုုံေဆြးေႏြးေရးဟာ လက္ရွိျမန္မာ့ႏုုိင္ငံေရးျပႆနာရဲ႕ ထြက္ေပါက္ျဖစ္လိမ့္မယ္လုုိ႔ ထင္ျမင္ယူဆမိပါတယ္။
အရွင္စႏၵိမာ (မြန္စိန္ေတာရ)