“အဘိုးနဲ႔အဘြားက ငေၾကာင္ႀကီး” ဟု စစ္အာဏာရွင္မ်ားကိုု သေရာ္ခဲ့ေသာ စႏၵယားတင္၀င္းလွႈိင္ဘာ့ေၾကာင့္ မမွားသလဲ

(Yangon Globe ဘေလာ့ခ္) ။ ရန္ကုုန္၊ ဒီဇင္ဘာ ၂၉ ။

အသက္ ၇၀ ရွိျပီျဖစ္တဲ့ စႏၵယားတင္၀င္းလွႈိင္က တနဂၤေႏြေန႔မွာျပဳလုုပ္ခဲ့တဲ့ ရုပ္ရွင္အကယ္ဒမီေပးပြဲမွာ စစ္အာဏာရွင္ေဟာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွႈးၾကီးသန္းေရႊ၊ သူဇနီးျဖစ္သူ ေဒၚၾကိဳင္ၾကိဳင္နဲ႔ ေျမးျဖစ္သူ ေနေရႊေသြး ကိုု သေရာ္တယ္လို႔ယူဆရတဲ့ စကားေတြ ေျပာဆိုုခဲ့ပါတယ္။

“ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ ေျမးက အဖြားရဲ႕အသည္းျဖစ္ေနတယ္၊ အဘိုးရဲ႕အသည္း ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီအဘိုးနဲ႔အဘြားက ငေၾကာင္ႀကီးဆို သြားၿပီပဲ၊ ငေပါမႀကီးဆို သြားၿပီပဲ။ ဒီမွာေတာ့ ဘုရင္နဲ႔ ဘုရင္မေပါ့ေလ။ အစဥ္အလာေပါ့။ ဗမာမွာ ဒါပဲ ဂုဏ္လုပ္ေနရတာ” လို႔သူကေျပာဆိုုခဲ့ပါတယ္။

ဒီလိုုစကားမ်ဳိးေတြကိုု ဒီလိုုအခမ္းအနားမ်ဳိးမွာ မေျပာဆိုုသင့္ေၾကာင္းအခ်ဳိ. ကထင္ျမင္သလိုု၊ အျခားတစ္ဖက္မွာ ေတာ့ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လြတ္လပ္စြာေျပာဆိုုခြင့္မရွိ၊ က႑အသီးသီးမွာ စစ္အစိုုးရရဲ. က်ဥ္ဖယ္ျခင္းခံခဲ့ရတဲ့ ပညာရွင္ေတြရဲ. ခံစားခ်က္ေတြ ပြင့္အံက်လာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ယူဆသူေတြလည္းရွိပါတယ္။

“သူဘာေတြေၾကာင့္ ဒီလို လုပ္တယ္ေျပာတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္တို ့က နားအလည္ဆံုးပါ၊ ဆရာတို ့က်ေနာ္တို ့professional မာနကို တသက္လံုးဖက္တြယ္ၿပီး လူႀကီးေတြနဲ ့အတိုက္အခံ ျဖစ္ခဲ့ရသလို သူလဲ မွန္ကန္တဲ့ ပညာရွင္မာနနဲ ့တစ္သက္လံုး အဲဒီေလာကက လူေတြနဲ ့ရန္ျဖစ္ေနခဲ့ရတာပါ၊ ပင္ကိုယ္ အင္မတန္ မာန္မာန မရွိတဲ့လူပါ” လိုု႔ သစ္ေတာနဲ႔ပတ္၀န္က်င္ေရးရာပညာရွင္ ဦးေမာင္ေမာင္သန္းက သူ႔ရဲ. Facebook ေပၚမွာေရးသားထားပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ရုပ္ရွင္ဆုုေပးပြဲေတြမွာ ခုုလိုႏိုုင္ငံေရးအရ သေရာ္တယ္ဆိုုတာ ျမန္မာႏိုုင္ငံ အႏုပညာေလာကသားေတြအတြက္ အထူးအဆန္းလိုု႔ ထင္ရေပမယ့္၊ ႏိုုင္ငံတကာ ရုုပ္ရွင္ပြဲေတာ္ေတြမွာေတာ့ အႏုုပညာသည္ေတြဟာ ႏိုုင္ငံေရးကိစၥေတြကိုုမွတ္ခ်က္ေပးတာ၊ သေရာ္တာ ရွဳံ.ခ်တာဟာ ထံုုးစံဆိုုသလိုုျဖစ္ေနပါျပီ။ ဥပမာအားဆုုိေသာ္ နာမည္ေက်ာ္ရုုပ္ရွင္ မင္းသားၾကီး ရစ္ခ်က္ဂီရိဟာ ၁၉၉၃ ေအာ္စကာရုုပ္ရွင္ေပးပြဲမွာ တရုုတ္အစိုုးရကိုု တိဘက္အေရးနဲ႔ပတ္သက္ျပီး ရွဳံ.ခ်ေျပာဆိုုခဲ့လိုု႔ ဟိုုးေလးတေၾကာ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

စႏၵယားတင္၀င္းလွႈိင္ကေတာ့ သူေျပာဆိုုခဲ့တာနဲပတ္သတ္ျပီး ခုုလိုုအျငင္းပြားဖြယ္ ျဖစ္ေနတာဟာ ျမန္မာႏိုုင္ငံမွာ အမွန္တကယ္လြတ္လပ္မွႈမရွိေသးလိုု႔ ျဖစ္ရတာလိုု႔ မဇၥိဳမသတင္းဌာနကိုုေျပာဆိုုခဲ႔ပါတယ္။

“အခုဟာက ကူးေျပာင္းစျဖစ္ေနတယ္ ဆုိေတာ့ ေဘာင္းဘီတစ္၀က္၊ ပုဆိုးတစ္၀က္ ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေဘာင္းဘီကလည္း ကၽြတ္ကၽြတ္လြတ္လြတ္ႀကီး မကၽြတ္ေသးဘူး။ ပုဆုိးကလည္း သိသိသာသာ ခါးမွာ မခ်ည္ႏုိင္ေသးဘူး။ ဒါကေတာ့ လြတ္လပ္ေသာႏုိင္ငံမွာက ၀ီစီက သိပ္ျပႆနာမရွိပါဘူး။ လြတ္လြတ္ လပ္လပ္မျဖစ္ေသးတဲ့ ႏုိင္ငံမွာေတာ့ ၀ီစီဟာ ျပႆနာရွိေနေသးသေယာင္ေယာင္ ရွိေနေသးတယ္။”

အစိုုးရပိုုင္ျမန္မာ့အသံနဲ. ပုဂၢလိကတစ္ပိုုင္းျဖစ္တဲ့ MRTV-4 တိုု႔က ဒီဆုေပးပြဲကိုု ျပန္လည္ထုုတ္လႊင့္တဲ့အခါမွာ စႏၵယားတင္၀င္းလွႈိင္ရဲ.စကားေတြကိုု ျဖတ္ေတာက္ျပီးလႊင့္ခဲ့တာဟာ သတင္းမီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္ ရေနပါျပီလိုု႔ေၾကြးေၾကာ္ေနတဲ့ အာဏာပိုုင္ေတြရဲ. မရိုုးသားတဲ့စရိုုက္လကၡဏာကိုု လည္းျပသေနပါတယ္။

အာဏာပိုုင္ေတြနဲ႔သင့္ျမတ္ေအာင္ေနရမယ္၊ “လူၾကီးေတြ” ေရွ.မွာ ဒီလိုုမေျပာရဘူးဆိုုတဲ့ ေသးသိမ္တဲ့စိတ္၊ အာဏာခ်ဳပ္ကိုုင္ထားသူေတြကိုု ခယခ်င္တဲ့ ကြ်န္စိတ္ေတြဟာ ျမန္မာျပည္မွာ ေခါက္ရိုုးက်ဳိးအျမစ္နက္နက္ တြယ္ေနျပီဆိုုတာ စႏၵယားတင္၀င္းလွႈိင္ရဲ. အျဖစ္အပ်က္ေပၚအေျခခံတဲ့ တုုံ.ျပန္သံေတြက ပဲ့တင္ထပ္ေနပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ စႏၵယားတင္၀င္းလွႈိင္မမွားပါ၊ အာဏာရွင္ေတြအေပၚ ကြ်န္စိတ္ထားသူေတြသာ ဒီကြ်န္စိတ္ေတြကိုု ခ၀ါခ်ဖိုု႔ၾကိဳးစားသင့္ ျပီျဖစ္ပါတယ္။

စႏၵယားတင္၀င္းလွႈိင္ေျပာသြားတဲ့စကားအျပည့္အစံုုကိုု DVB Debate မ်ားကိုု တင္ဆက္ေပးေနတဲ့ ကိုုမ်ဳိးသာထက္ရဲ. ေဖ့စ္ဘြတ္ေပၚမွာေရးထားတာကိုု သူ႔ရဲ.မွတ္ခ်က္နဲ.အတူ ေအာက္မွာကူးယူေဖာ္ျပလိုုက္ပါတယ္။

======

``ကတညဳတ ကတေ၀ဒီ``

ကတညဳတက ေက်းဇူးကို အဖန္ဖန္ ေအာက္ေမ့တာေပါ့ေလ။ အဲဒီမွာတင္ မၿပီးဘူး၊ ကတေ၀ဒီက ဆပ္တာေပါ့ေနာ္။ သမၼဇဥ္ပါပဲခင္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕က ယူသြားတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ဆရာေတြလည္း ဒီလိုပဲ ေျပာတာပါပဲ။ သူတို႔ ေက်းဇူးေတြ ကၽြန္ေတာ္တို႔က တသက္လုံး ဆပ္လုိ႔ မကုန္ပါဘူး။

သို႔ေသာ္ ဒီမွာေတာ့ အထူးသျဖင့္ ေျပာခ်င္တာကေတာ့... အတုိေလးေပါ့ေလ၊ ထိလည္း ထိေအာင္၊ စူးလည္း စူးရွေအာင္... ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ Just surfing on that very easy matter (လြယ္လြယ္ကေလး လိႈင္းစီးရုံပါ) ဒီေလာက္ပါပဲ။

တကယ္ေတာ္တာကေတာ့ ပန္းခ်ီဦးစိုးမိုးပါခင္ဗ်ာ။ တကယ္ေကာင္းတာက ဇာတ္ညႊန္းဆရာပါခင္ဗ်ာ။ ေနာက္ ေဘးက ပံ့ပိုးၾကတဲ့ (ကၽြန္ေတာ္) ႀကိဳက္သေလာက္ေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္ ဒီေန႔ တီးၿပီးသားဟာကို မနက္ျဖန္ ျပန္ဖ်က္ရင္ ဖ်က္ပါတယ္။ ဒါ အခု ၀န္ခံတာပါခင္ဗ်ာ။

ဒီအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ သိတာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ပရုိဂ်ဴဆာက စစ္ကားနဲ႔ ဆရာႀကီးေတြ တစ္အုပ္ႀကီး လာတယ္ေပါ့ေလ၊ အစည္းအေ၀းလုပ္ရင္...။ အဲဒီဆရာႀကီးေတြ၊ စစ္ဘက္က တာ၀န္ရွိတဲ့ ဆရာႀကီးေတြ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ဆီ တစ္ခါေလာက္ပဲ အသားအင္မတန္ျဖဴတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က ပန္းခ်ီစိုးမိုးတုိ႔နဲ႔ ပါလာပါတယ္။

ပန္းခ်ီစိုးမိုးက ကၽြန္ေတာ့္ေက်းဇူးရွင္ပါ၊ ဒီအခ်ိန္ကစၿပီး အစ္ကိုလို႔ေခၚမွ ျဖစ္ပါေတာ့မယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆိုေတာ့ သူက ကၽြန္ေတာ့္ကို ဒုတိယ (အႀကိမ္) ႀကိဳးစားေပးတာပါ။
ကၽြန္ေတာ္က လြန္ခဲ့တဲ့ ဇာတ္ကားတစ္ကားေပါ့ေလ၊ ဒါေလးေတာ့ ေျပာခြင့္ျပဳပါ၊ ေလရွည္တယ္ထင္ရင္လည္း ခြင့္လႊတ္ေပးပါ။ ကိုၾကည္စိုးထြန္းက ၁၉၉၉ ေလာက္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ကို... ေမာင္လွ်မ္းထက္တို႔ပါတဲ့ ကားေလးကို ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ သီခ်င္းသြင္းပါတယ္။ သီခ်င္းသြင္းလည္းၿပီးေရာ ကၽြန္ေတာ္က အဂၤလန္သြားပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္က စာဂ်ပိုး Book Worm ဆိုေတာ့ ဒိုင္ယာနာရွိတဲ့ ဒိုင္ယာနာၿမိဳ႕ (ေ၀လျပည္) ကို သြားၿပီး Library စာၾကည့္တိုက္ႀကီးမွာ ကၽြန္ေတာ္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး သုံးပတ္ေလာက္ သြားၿပီး ေနေနပါတယ္။ ေ၀လစာၾကည့္တိုက္ဆိုတာ (ယူေကႏိုင္ငံရဲ႕) အစိတ္အပိုင္း တစ္ခုပဲေလ။

အဲဒါကို ကၽြန္ေတာ္ ေပ်ာ္ေနတာနဲ႔ ကိုၾကည္စိုးထြန္းက လွမ္းၿပီးဖုန္းဆက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အိမ္ကလည္း ေျပာပါတယ္။ လာပါ၊ ရုပ္ရွင္ (ကားအတြက္ အသံ) သြင္းရေအာင္၊ က်ိန္းေသ ဒီတစ္ေခါက္ကေတာ့ ၀ါစဥ္အရလည္း အသက္အရလည္း... အစ္ကိုႀကီး ဦးႀကီးျမင့္ ေျပာခဲ့သလို ``မင္း... ထိုင္သာ ေစာင့္ေနပါ၊ မင္းအလွည့္က်ရင္ ေရာက္လာမွာေပါ့ကြာ`` ဆိုတဲ့အခါ ``အစ္ကိုရယ္ ဒါက ထုိင္ေစာင့္တာေတာ့ မရပါဘူး၊ ကံအလွည့္ျဖစ္ရင္ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ က်န္တဲ့အလွည့္ကေတာ့ မရပါဘူး`` လို႔...၊ ပစၥဳပၸန္မွာ ဘယ္ေလာက္လုပ္လုပ္ေပါ့ေလ၊ မယ္ႏုအုတ္ေက်ာင္း ဆရာေတာ္ဘုရား ေျပာသလိုပါပဲ။

အခုဘယ္ေလာက္လုပ္လုပ္ ေငြဖလားထဲမွာ...၊ သူ႔ေျမးေလးလည္း ပါတယ္ေပါ့။ ကိုယ္ေတာ္ဘုရားနဲ႔ ကိုယ္ေတာ္ဘုရားရဲ႕ မိဖုရားႀကီးနဲ႔ အခုလုပ္ေနတ့ဲ ကုသိုလ္ေတြဟာ ဘယ္လိုမ်ား ရွိမလဲဆိုတဲ့ အခါက်ေတာ့ အဲဒီ မယ္ႏုအုတ္ေက်ာင္းဆရာေတာ္... (အဲဒီဆရာေတာ္က) သူ႔အေမကို အိမ္ေရွ႕ (ေက်ာင္းေရွ႕) ကေနၿပီးေတာ့ (အသုဘ) ခ်သြားတဲ့အခါမွာေတာင္ ဒကာမႀကီးေရ... သြားႏွင့္၊ ကိုယ္ေတာ္ေတာ့ ေနာက္မွ လိုက္ေတာ့မယ္ဆိုၿပီးေတာ့ စာၾကည့္မပ်က္ဘူးေပါ့၊ အဲဒီကိုယ္ေတာ္ေပါ့။

နန္းမေတာ္မယ္ႏုကေတာ့ အင္မတန္ ထင္ရွားပါတယ္။ ဒီေခတ္မွာလည္း နန္းမေတာ္မယ္ႏုနဲ႔ အင္မတန္နီးတဲ့ အန္တီႀကီးေတြ ရွိပါတယ္။ အဲဒီလို အင္မတန္၀င္ၿပီးေတာ့ တြင္က်ယ္ၿပီးေတာ့ စြာက်ယ္စြာက်ယ္ အန္တီႀကီးေတြ ရွိပါတယ္။ အဲဒါ စြာက်ယ္စြာက်ယ္ အန္တီႀကီးကို ေျပာတယ္။

တပည့္ေတာ္ အခုသြားရေတာ့မယ္၊ တပည့္ေတာ္ကို လည္ပင္းကို နင္းေတာ့မယ္၊ ဘာနဲ႔နင္းမလဲ မသိေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ (ေဟး....ပရိသတ္မ်ားေအာ္သံ) အဲဒီလို Applauds (အားေပးလက္ခုပ္တီး) လာတဲ့အခါမွာ Just for Minute , Just for Second (မိနစ္ပိုင္း၊ စကၠန္႔ပိုင္းေလာက္) ခဏေလး နားေပးရမယ္ဆိုတာ လူမသိဘဲ ကၽြန္ေတာ္သိထားတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ဆရာေတြက သင္ထားပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္ေတာ္ေတာ္ မျဖစ္ပါဘူးလုိ႔...။

ခုနေျပာတဲ့ ေရဖလားထဲကို ဘုရင္ႀကီးနဲ႔ ဘုရင္မေရွ႕မွာ ေရေတြထည့္လိုက္တယ္။ ေဟာဒီမွာ ၾကည့္ၾက၊ ဘုရင္ဆိုတဲ့လူ၊ ဘုရင္မဆိုတဲ့လူ ဘယ္တုန္းက ကံေတြ သံသရာမွာ ပါလာတဲ့အတြက္ ဘုရင္နဲ႔ဘုရင္မ ျဖစ္တယ္ဆိုတာက နင္တုိ႔တစ္ခါတည္း သိၾက။ ႏို႔မို႔ဆိုရင္ ဘ၀င္ျမင့္ေနမွာစိုးလို႔၊ သူတို႔က ဘယ္ေတာ့မွ ဒီေနရာက ဖယ္တာမဟုတ္ဘူး။

သူ႔ေျမးေလးက ေမ်ာက္ရႈံးေအာင္ ေဆာ့တယ္။ ေျမးေမ်ာက္ရႈံးေအာင္ေဆာ့တာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ ရွိပါတယ္။ အစဥ္အလာရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ ေျမးက အဖြားရဲ႕အသည္းျဖစ္ေနတယ္၊ အဘိုးရဲ႕အသည္း ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီအဘိုးနဲ႔အဘြားက ငေၾကာင္ႀကီးဆို သြားၿပီပဲ၊ ငေပါမႀကီးဆို သြားၿပီပဲ။ ဒီမွာေတာ့ ဘုရင္နဲ႔ ဘုရင္မေပါ့ေလ။ အစဥ္အလာေပါ့။ ဗမာမွာ ဒါပဲ ဂုဏ္လုပ္ေနရတာ။

အဲဒီေမ်ာက္ကေလးက ဒီကေလးက ဘယ္သူလဲကြ၊ အသြန္အသင္ အဆုံးအမ မရွိဘူးလားကြ ဆိုၿပီးေတာ့ အဲဒီလိုျပန္ၿပီး ေဟာက္ရဲတာ ေျပာရဲတာ ခ်က္ခ်င္း Comment (မွတ္ခ်က္) ေပးရဲတာ ဒီအုတ္ေက်ာင္းဆရာေတာ္ပဲ ရွိပါတယ္။

သူက (ဆရာေတာ္က) ၾကည့္ၾကည့္ဆုိၿပီး ေရကို ျပတယ္၊ အဲဒီေလာက္ပဲ မင္းတို႔ ရမယ္တဲ့၊ မင္းတို႔ ခု ဘယ္ေလာက္လွဴလွဴ အဲဒီေလာက္ပဲ ရမယ္ဆုိၿပီး ျပတဲ့အခါက်ေတာ့ အထဲမွာ ေရမရွိပါဘူး။ ဒါကို နားလည္ရမွာက ဥာဏ္သိ သိရမယ္။ ဘယ္လိုဥာဏ္သိ သိရမလဲ ေရေတာ့ မရွိဘူး၊ အထဲမွာ စိုေနတယ္။ အစိုဓာတ္ကေလး က်န္ခဲ့တယ္။ ဒါပဲရမယ္။ ပစၥဳပၸန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္ ႀကိဳးစားႀကိဳးစား ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီေလာက္ပဲ ရႏိုင္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ့္မွာ သီးျခားဂုဏ္ရည္ ရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ လက္တီးမွာ (ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဂီတနဲ႔ လက္တီးလို႔ ေခၚပါတယ္) Virtuoso ပါ၊ ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ရပ္တည္တဲ့ ကိစၥပါ။ ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ဘယ္မွာမွ မ်က္ႏွာမငယ္တဲ့ ကိစၥပါ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီေလာက္နဲ႔ မရပါဘူး။

ဒီရုပ္ရွင္ေနာက္ခံ ေတးဂီတဆိုတဲ့ဟာက ဒီလိုတစ္ေယာက္တည္း တီးလို႔ မရပါဘူး။ အားလုံးေကာင္းလုိ႔ပါ။ ရုပ္ရွင္ေနာက္ခံေတးဂီတဆိုတဲ့ဟာက ႏိုင္ငံေတာ္ေဟာင္းျဖစ္ျဖစ္၊ အသစ္ျဖစ္ျဖစ္၊ မေဟာင္းတေဟာင္း၊ မသစ္တသစ္ျဖစ္ျဖစ္ တည္သလိုပဲ... အားလုံးေကာင္းမွ ရတာပါခင္ဗ်ာ။

အဲဒီအတြက္ ကၽြန္ေတာ့္ သံသရာက ပါလာတဲ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ၁၉၉၉ က အကယ္ဒမီရဖို႔ ႀကိဳးစားေပးခဲ့တဲ့ ကိုၾကည္စိုးထြန္းလည္း သူ႔ေစတနာ အေကာင္အထည္ မေဖာ္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ဒုတိယ ခုနက ကၽြန္ေတာ့္ကို လာၿပီးေတာ့ ႏႈတ္ဆက္တဲ့ လူေကာင္ေသးေသးေလးေပါ့ေလ၊ လူေကာင္ေသးေသးေလးက ဘယ္လုိမွ မႀကီးႏိုင္ဘူး။ သူ႔မွာ ပညာႀကီးပါတယ္။ ပဋိဘာနဥာဏ္ႀကီးတယ္။ လူက မႀကီးဘူး၊ ပညာက ႀကီးတယ္။ သူက ဘာမွ ထပ္ႀကီးလို႔ မရေတာ့ အကႌ်အပြ အၿမဲတမ္း၀တ္တယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ သူ႔ကိုယ္သူ မႀကီးႀကီးေအာင္ ႏႈတ္ခမ္းေမြး တပ္ရတယ္။ အဲဒီ ခင္ေမာင္ႀကီး... သူ အကယ္ဒမီရၿပီး ေနာက္ေန႔မနက္ကို သူ႔အိမ္ကိုသြားၿပီး ေအာက္ကေန ႀကိဳးဆြဲတာ ကၽြန္ေတာ္ပါခင္ဗ်ာ။

ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ အဘိဇၥ်ာ၊ မစၦရိယ မရွိပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက အဲဒီ သူ ရတဲ့ ကားဟာ ကၽြန္ေတာ့္ကို အရင္အပ္တာပါ။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့္မွာလည္း အားလုံးဟာ အျပစ္ကေလးေတြ ရွိေနတဲ့အတြက္ Filthy (ညစ္က်ယ္)၊ ကၽြန္ေတာ့္ကိုၾကည့္ပါ။

ဂီတမွဴးေတြထဲမွာ ကၽြန္ေတာ့္ရုပ္ရည္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ပုံမ်ဳိး မရွိပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ေနာက္မွာ လည္း ကၽြန္ေတာ့္ေနာက္က တီးေနတဲ့ ပထမေပးခဲ့တဲ့ ကေလးေတြကလည္း အသံက်ယ္ေနပါတယ္။ ေမာင္လွေအး၊ ဗိုလ္တာထြန္းညြန္႔ ရွိတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ဥာဏ္နဲ႔ Velocity (အလ်င္) ႏႈန္းကို မမီေသးပါဘူး။

သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ့္သမီးႀကီးအသက္က ၄၈ ႏွစ္ပါ၊ ေနာက္ႏွစ္ႏွစ္ဆို ၅၀ ျပည့္ပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္က ၇၀ ပါ။ ေႏြေပါက္တာနဲ႔ ၇၀ ကို နင္းပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဦးေအာင္ျမင့္ျမတ္က ေျပာတယ္၊ တြဲမယ့္ကေလး ေခၚလာပါတဲ့။ ဘာမွမလိုပါဘူးခင္ဗ်၊ ေအးေဆးပါ၊ ပါးပါးေလး... (ေျခေထာက္တစ္ဖက္တည္းျဖင့္ စင္ေပၚတြင္ စကၠန္႔ပိုင္း ရပ္ျပ)။ ကၽြန္ေတာ့္အမူအရာေတြ မက်စ္လစ္ဘူးဆိုရင္ ခြင့္လႊတ္ပါ။

ကၽြန္ေတာ္ ေျပာခ်င္တာက ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေတာ္တာကေတာ့ ေတာ္ေနတာပဲ၊ ကၽြန္ေတာ္ ၂၀၀၅ မွာ ကိုပြား (ဒါရိုက္တာမီးပြား) ရဲ႕ ``မဂၤလာပါ`` ကို စ တီးပါတယ္။ အဲဒီ ၂၀၀၅ နဲ႔ ၂၀၁၃ ၾကားမွာ ဘာမွ မတီးပါဘူး။ တျခားဟာပဲ တီးပါတယ္၊ ဘာမွ မတီးပါဘူး။ စႏၵရား မတီးပါဘူး၊ ရုပ္ရွင္ မတီးပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ျပန္တီးတဲ့ အခါမွာ ဒီလို (အခု အကယ္ဒမီဆု ရသလို) ထြက္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ ေျပာပါတယ္၊ ကၽြန္ေတာ့္ေၾကာင့္ မဟုတ္ပါဘူး။ Just surfing on that easy matter. အဆင္ေျပေအာင္ လုပ္ထားတာက ကၽြန္ေတာ့္အစ္ကို၊ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဒီပညာ သင္ထားေပးတာ မဟုတ္ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ေကာင္းေကာင္းေလး ပညာေပးႏိုင္တဲ့ ပန္းခ်ီစိုးမိုး။ သူေကာင္းလို႔၊ သူ႔ဇာတ္ကား အခင္းအက်င္း၊ သူ႔အရုပ္ Rhythm ရီသမ္ေတြ အရမ္းေကာင္းတဲ့အတြက္ အခင္းအက်င္းေတြ ေကာင္းတဲ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ္က လႈိင္းစီးသလို အိပဲ့အိပဲ့နဲ႔ လုိက္ရုံပါပဲ။ သိပ္ဘာမွ ခက္တာမဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ေက်းဇူးရွင္အစစ္ေတြက အဲဒီပုဂၢိဳလ္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေငြကို ေရလို သုံးခဲ့လို႔...၊ ေရလိုသုံးတဲ့အလား မတရား ျဖဳန္းခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအတြက္လည္း ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ဘယ္သူ႔ကိုလဲ၊ ပိုက္ဆံေတြ... ပိုက္ဆံေတြ ဘယ္ကရမွန္း မသိဘဲနဲ႔ ပိုက္ဆံေတြ သိမ္းဖို႔ေနရာ မရွိတဲ့လူ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ပိုက္ဆံကို ရွာလုိ႔ မရတဲ့လူ၊ သူတို႔က သိမ္းဖို႔ေနရာ ခက္ေနတဲ့လူ၊ ပိုက္ဆံထားဖို႔ေနရာေတြ လိုက္သိမ္းမွ ရမယ့္လူ၊ အဲဒီလူက ဘယ္သူလဲဆိုေတာ့ အဲဒီ...

(အဲဒီမွာ ဟာသသရုပ္ေဆာင္ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္က ေရသန္႔ပုလင္းကို စႏၵရားတင္၀င္းလႈိင္ကို ကမ္းၿပီး ကန္ေတာ့ပါတယ္။ စႏၵရား တင္၀င္းလိႈင္ကလည္း ကရမလို ထိုင္ရမလိုနဲ႔ ကြတကြတ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္က ေျပာေနတာ ၾကာလုိ႔ ေရေသာက္ဦးဆိုၿပီး သေရာ္တာလား၊ ထိုင္ကန္ေတာ့ေတာ့ ေျပာတာကိုပဲ သေဘာက်သလား ပရိသတ္အေနနဲ႔ ခန္႔မွန္းရ ခက္ပါတယ္။

အစီအစဥ္ရဲ႕ အခမ္းအနားမွဴး မတင္မိုးလြင္က ရုပ္ရွင္ေလာကသားေတြ ပထမဆုံး ဦးစီး က်င္းပတာမို႔ ေပ်ာ္ၾကလုိ႔ပါ၊ ေရွ႕တန္းက ထိုင္ေနတဲ့ ဧည့္သည္ေတာ္ေတြ နားလည္ ခြင့္လႊတ္ေပးပါလို႔ ၀င္ေျပာပါတယ္။ အကယ္ဒမီပြဲတက္တဲ့ ဧည့္သည္ေတာ္ေတြေတာ့ ဒုကၡနဲ႔လွလွ ေတြ႕တာပါပဲ)။

(စႏၵရားတင္၀င္းလိႈင္က စကားဆက္ပါတယ္) ကၽြန္ေတာ္တို႔ အမူအယာမ်ား မက်စ္လစ္တာရွိရင္ ခြင့္လႊတ္ေပးပါခင္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ ရွင္ေပါလုေက်ာင္းသား ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ မဟာ၀ိဇၨာ (ဂုဏ္ထူး) ျဖစ္ပါတယ္။

(အဲဒီမွာ အခမ္းအနားမွဴး ရန္ေအာင္က တစ္ခါ အစ္ကိုႀကီးကို ဆုဆက္လက္ခ်ီးျမွင့္ဖို႔ ရွိပါတယ္။ ဆုခ်ီးျမွင့္ဖို႔ ဥကၠ႒ လူမင္းကို ေခၚျပန္ပါတယ္)။ (စႏၵရားတင္၀င္းလိႈင္ဟာ စကားတန္းလန္းနဲ႔ အၿပီးမသတ္ႏိုင္ဘဲ စင္ေပၚကေန ဆင္းသြားရပါတယ္။ သူ႔ဆီကေန စကားေတြ ၾကားခ်င္ပါေသးတယ္။)

=======