ေဂ်ာ္ဒီး - ဖြပ္အမတ္မင္းရဲ ႔ငိုခ်င္း
(မိုးမခ) မတ္ ၉၊ ၂၀၁၆
(ကမ္းေ၀းၾကိဳးၾကာ ၀က္ဆိုက္ကေန တဆင့္ကူးယူပါတယ္)
လႊတ္ေတာ္အမတ္မင္း ဦးဂဠဳန္ခြာဏာတေယာက္ အေတာ္ စိတ္ကသိကေအာင့္ ျဖစ္ေနရသည္။
လႊတ္ေတာ္သာ တက္ေနရသည္။ လႊတ္ေတာ္အမတ္ဘ၀ကို စိတ္နာစျပဳ ေနေလျပီ။ တကယ္ဆို ကိုယ္႔ဘာသာ ကဗ်ာဆရာ ဘ၀နဲ႔ ကိုယ္ယံုၾကည္ရာ စာေပေလာကထဲတြင္သာ ေမြ႔ေလ်ာ္ေန သင္႔တာလို႔ အၾကိမ္ၾကိမ္ ေနာင္တေတြ ရင္မွာပိုက္ေနရသည္။
တကယ္ေတာ႔သူသည္ ကဗ်ာကိုခ်စ္ေသာ.ကဗ်ာဆရာ.စစ္စစ္။ စာေပကိုခ်စ္ေသာ စာေရးဆရာ ရင္႔မႀကီးတေယာက္မို႔ ကဗ်ာဆရာ စာေရးဆရာ ဂဠဳန္ခြာဏာ ဘ၀ကိုသာ အလြန္လြမ္းဆြတ္ တသစိတ္ေတြ တဖြားဖြားေပၚေနေလသည္။
သူ႔ကေလာင္နံမည္ကိုက သူအလြန္ၾကည္ညိဳေလးစားေသာ ကဗ်ာဆရာႀကီး စာေရးဆရာႀကီး ဒဂုန္တာရာကိုဂုဏ္ျပဳအတုယူကာ မွည္႔ေခၚထားျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ဆရာႀကီးဒဂုန္တာရာကဲ႔သို႔ စာေပနယ္တြင္သာ စိုက္လိုက္မတ္တပ္ ရပ္တည္လိုလွေသာ္လည္း လူေပါင္းမွားကာ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ဘ၀ေရာက္ခဲ့ရသည္။
စိတ္ထဲတြင္ သူ႔ကိုေခ်ာက္ခ်ေသာ စာေပနယ္မွ ေရးေဘာ္ေရးဘက္ ကဗ်ာဆရာ စာေရးဆရာ ကာတြန္းဆရာမ်ားကိုသာ ေမတၱာ နာနာပို႔မိေလသည္။ အထူးသျဖင့္ အလြန္ အရစ္ရွည္ေသာ မိုးမခမွာ သေရာ္စာလိုလို ေတြ႔ေလရာစာေတြေရးေနသူ ကာတြန္း ဆရာမႀကီးေဂ်ာ္ဒီး နဲ႔ ကမ္းေ၀းၾကိဳးၾကာမွ ကဗ်ာဆရာၾကီး ခင္လြန္းတို႔ကို ပိုစိတ္နာေလသည္ ။
ျဖစ္ပံုသနစ္စံုကား ။ ဇန္န၀ါရီလထုတ္မိုးမခမဂၢဇင္းမွာ ေဖာ္ျပထားေသာ ဆရာမႀကီး ေဂ်ာ္ဒီး၏ “အမ်ဳိးမ်ား ရင္ၾကားေစ႔ေရးအတြက္ မိုးမခရြာ သမတမွဴးခ်ဳပ္မၾကီး” ဆိုေသာ သေရာ္စာ ကို ဖတ္အၿပီးတြင္ သူတို႔ ကဗ်ာဆရာေလာကတြင္ ေဆြးေႏြးစရာ ေခါင္းစဥ္တခု တိုးလာေလသည္။
“ဟုတ္ ဒယ္ ၊ ကဗ်ာဆရာဆိုတာ တိုင္းျပည္တျပည္ရဲ႕အဘိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့ ရတနာေတြပဲကြ ေဂ႔ ဂစ္”
ကဗ်ာဆရာတဦးက ဟုတ္ႏွင့္ ဒယ္ …ၾကားတြင္ တမိုင္ေလာက္ျခားကာ ေနာက္ဆံုး ေဂ႔ ဂစ္ဟူေသာ ေလခ်ဥ္သံေလးႏွင့္ အဆံုးသတ္ကာ အဆိုျပဳေလသည္။ သူ႔စိတ္ထဲတြင္ အမယ္ ငါ႔အဆိုျပဳသံက.ကဗ်ာရြတ္ေနသလိုပဲ… လို႔ ေတြးရင္း ေက်နပ္ ကာ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးတြင္ ကပ္က်န္ေနေသာ…ဗ်စ္ရည္ေလးတစက္ကို လွ်ာနဲ႔သပ္လိုက္ေလသည္။
သူတို႔ ေဆြးေႏြး၀ိုင္းသို႔ အေ၀းေရာက္ကဗ်ာဆရာၾကီး “ေအာင္နီး”က အသံဖိုင္တခုျဖင္႔ ကဗ်ာလတ္ၾကီးတပုဒ္လွမ္းပို႔ကာ ၀င္ေရာက္ေဆြးေႏြးရြတ္ဆိုေလသည္။
“ငါတို႔ ကဗ်ာဆရာေတြဟာ အစဥ္အဆက္ ေတာ္လွန္ေသာအသက္ဓာတ္နဲ႔႔ရွင္သန္ခဲ့ၾကတဲ့ ႏိုင္ငံျပဳ ပုဂၢိဳလ္ျမတ္ေတြ ။ တိုင္းျပည္မွာ အေရးၾကံဳလာတိုင္း ဒီမွာေဟ႔ အဘိုးမွိဳင္းက မဆိုင္းဘူး.။ ကေလာင္လက္နက္နဲ႔ ခၽြန္ျမ တြန္ကခဲ႔တယ္.ကြ.”
နားေထာင္ေနေသာ ကဗ်ာဆရာမ်ားကား…ဆရာၾကီး “ေအာင္နီး” ၏ ႒ာန္ကရိုဏ္း က်နေသာ ကဗ်ာရြတ္သံကိုၾကားျပီး ၾကက္သီးျမျမ ထသူထ ။ တခ်ဳိ႕႔ကဗ်ာဆရာမ်ားကား အသံဖိုင္ထဲမွ ကေလာင္လက္နက္မ်ား ခၽြန္ျမစြာ တိုးထြက္လာမွာ စိုးသကဲ႔သို႔ ေခါင္းမ်ားကို ဟိုယိမ္း သည္ယိမ္း ေရွာင္ၾကတိမ္းၾကေသးေလသည္ ။
သို႔ႏွင္႔ သူတို႔ေဆြးေႏြး၀ိုင္းမွာ
ေခတ္ေပၚကဗ်ာ ေခတ္ျပိဳင္ကဗ်ာ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ကဗ်ာ ( ဘာကဗ်ာ ညာကဗ်ာ) စသည္ျဖင့္ ကဗ်ာ႔အေရးမ်ား ကို ေဆြးေႏြးၾကရင္း ကဗ်ာဆရာ မင္းညြန္႔လိွဳင္က လက္သီး လက္ေမာင္းတန္းကာ ဟစ္ေႂကြးလိုက္သည္။
“ က်ေနာ္တို႔ သားစဥ္ေျမးဆက္မွာ ျမန္မာ႔ကဗ်ာေလာက ထြန္းသစ္ေတာက္ပဖို႔.။.ျမန္မာကဗ်ာေတြ ကမၻာနဲ႔အမီရင္ေဘာင္တန္းဖို႔ ။ အိုဗ်ာ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ျမန္မာ႔ကဗ်ာ.ကမၻာကို လႊမ္းေစရမယ္ အဟြတ္ အဟက္.။
ဒီ႔အတြက္ ေက်ာ္ တို႔ ျမန္မာကဗ်ာဆရာေတြ အရိုးေၾကေၾက အေရခမ္းခမ္း ႀကိဳးစားရမယ္”
ကဗ်ာဆရာၾကီး ဆရာခင္လြန္း(သူက သခင္ကိုယ္ေတာ္မွိဳင္းထံမွ လြန္းတလံုး အေမြယူ ထားသူ) က
“ဟုတ္တယ္ ။ ဒီ႔အတြက္ က်ေနာ္တို႔တတ္သမွ် စြမ္းသမွ်ႀကိဳးစားခဲ႔ၾကတယ္ ။ ႀကိဳးစားဆဲေပါ႔ဗ်ာ ။ ဒါေပမ့ဲ ျမန္မာကဗ်ာဆရာေတြနဲ႔ ျမန္မာကဗ်ာေတြဘက္က မားမားမတ္မတ္
ရပ္တည္ေထာက္ကန္ေပးနိုင္တဲ့ အခင္းအက်င္းတခုေတာ႔ လိုမယ္ဗ် ။ ႏိုင္ငံေတာ္အဆင္႔ေပါ႔ဗ်ာ ။ ကဗ်ာဆရာေတြကို ႏိုင္ငံေတာ္က ေျမွာက္စားရမယ္ ။ ကဗ်ာဆရာေတြရဲ ႔အခြင္႔အေရးေတြကို
ကာကြယ္ေပးနိုင္ရမယ္ ။ ဒီ႔အတြက္ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ လႊတ္ေတာ္တို႔ ဘာတို႔က ျမန္မာကဗ်ာထြန္းသစ္ရွင္သန္ေရးအတြက္၊ ကဗ်ာဆရာေတြ ကဗ်ာေတြ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ဖန္တီးႏိုင္ေရးအတြက္ ဥပေဒေတြျပဳေပးၿပီး ကာကြယ္ေစာင္႔ေရွာက္ေပးႏိုင္ရမယ္ ။
ဒီေတာ႔ တိုတိုေျပာရရင္ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ကဗ်ာေရးရာဥပေဒေတြ ျပဳႏိုင္ဖို႔ ။ အေရးေပၚ အဆိုေတြတင္ဖို႔ ကဗ်ာဆရာေတြ အမတ္အျဖစ္ရွိေနသင္႔တယ္လို႔ က်ေနာ္ထင္တယ္”
“ဟုတ္တယ္ ။ အခု ႏိုင္ငံကလဲ ေျပာင္း လွည္႔ခ်ိန္ အဲေလ ေျပာင္းလဲခ်ိန္ တန္တုန္း….လႊတ္ေတာ္ထဲမွာလည္း ကိုယ္႔အင္အားေတြခ်ည္း အသာစီးေရာက္ဖို႔ ႀကိဳးစားတုန္း က်ဳပ္တို႔ ကဗ်ာဆရာေတြစာေရးဆရာေတြ လႊတ္ေတာ္အမတ္ ၀င္အေရြးခံ သင္႔တယ္ ။ ဒါမွ ျမန္မာ႔ကဗ်ာေလာက စာေပေလာကအတြက္ လုပ္ႏိုင္ကိုင္ႏိုင္ရွိမယ္ ”
သို႔ေသာ္ ကဗ်ာဆရာအေတာ္မ်ားမ်ားသည္… လႊတ္ေတာ္အမတ္၀င္အေရြးခံေရးကိုကား တီေကာင္ဆားနဲ႔တို႔သကဲ႔သို႔ လုပ္ခ်င္သူရွားပါးလွေလသည္ ။ ေနာက္ဆံုးတြင္ ဂဠဳန္ခြာဏာမွာ ကံဆိုးသူ ေမာင္ရွင္ျဖစ္ကာ…. ေရခ်ခံရ… အဲေလ လႊတ္ေတာ္ထဲ ပလံုခနဲ က်ေရာက္ သြားရေလသည္ ။
ေျပာင္းလွည္႔ခ်ိန္ပါတကား ။
လႊတ္ေတာ္စတက္သည္ႏွင့္ ခါတိုင္းလို ကဗ်ာဆရာစတိုင္. ဆံပင္မုတ္ဆိတ္က်င္စြယ္ ရွည္ခ်င္သေလာက္ရွည္ ပြခ်င္သေလာက္ပြေနႏိုင္ခြင္႔ရွိေသာ မဟာလြတ္လပ္ခြင့္ႀကီးဆံုးရွံဳးသြားေလသည္။
ထို႔ျပင္ အပူအအိုက္ခံကာ…ေခါင္းေပၚတင္ထားရေသာ ေမာင္႔က်က္သေရ ေခါင္းေပါင္းၾကီးကား ကဗ်ာဆရာ ဂဠဳန္ခြာဏာ အတြက္…ေနသားမက် တရြရြ ။ ေခါင္းေပါင္းစတေထာင္ေထာင္ႏွင္႔ လႊတ္ေတာ္တက္လာေသာ သူ႔ရုပ္ပံုလႊာကို ျမင္ရတဲ့ မိတ္ေဆြ ကဗ်ာဆရာ တေယာက္က ကဗ်ာတပုဒ္နဲ႔ ခပ္စပ္စပ္ကေလးေလွာ္တာလဲ ခံလိုက္ရေသးသည္ ။
“ေခါင္းေပါင္း ေခါင္းေပါင္း က်က္သေရရွိေအာင္ ေပါင္း.”.ဆိုလား ။သူ႔ပံုကပဲ က်က္သေရမရွိေနသလိုလို.။
ဆိုးတာက ရွိမဲ႔စုမဲ႔ လခကလည္း အျဖတ္ခံရေသးသည္။ ကဗ်ာဆရာပီပီ ဂဠဳန္ခြာဏာ့ ခမ်ာ တျခားလႊတ္ေတာ္အမတ္မင္းႀကီး အမတ္မႀကီးေတြလို စိန္တိုက္ ေရႊတိုက္ေတြပိုင္သေသာ ခရိုနီဘဘ ခရိုနီမမဘ၀မ်ဳိးလည္းမဟုတ္ေခ်ရာ… အလြန္ပါးလ်ားၾကပ္တည္းစြာ ေနရေလသည္။
ကဗ်ာဆရာကေတာ္မဒမ္ဂဠဳန္ခမ်ာ…
“ဟင္း လႊတ္ေတာ္အမတ္ကေတာ္ဘ၀ ေရာက္လို႔ စိုင္ေကာ္ၿပီမထင္ၾကနဲ႔ေတာ္။ အေရးထဲ အရာေပၚသမွ် က်ဳပ္အိမ္တံခါး၀ လာေအာ္ခံရတာပဲ အဖတ္တင္တယ္ ”ဟု ညည္းရွာသည္။
ဟုတ္သည္။ လႊတ္ေတာ္အမတ္ႀကီး ဦးဂဠဳန္ခြာဏာကား သူ႔မဲဆႏၵနယ္ကို မျပန္ႏိုင္အား။ သူ႔မဲဆႏၵနယ္မွ ျပည္သူလူထုဆီကို ကြင္းဆင္းကာ လူထုအသံကိုနားမေထာင္ႏိုင္ အား။ ေနာက္ေတာ႔ သူ႔မဲဆႏၵနယ္မွ လူထုက လူထုပီသစြာ…အႏွစ္ႏွစ္အလလ နားလည္ေပးေန ၾကအသားတက် ထံုးစံအတိုင္း
“ငါ႔အမတ္ စာက်က္ေနတယ္…ဘယ္ေကာင္ေတြလဲ မေႏွာက္ယွက္ၾကနဲ႔ ” ဆိုတဲ့ သီခ်င္းကိုတြင္တြင္ဆိုရင္း
ခြင္႔လႊတ္ေစာင့္စားေနရရွာသည္။ ေနာက္ဆံုးေတာ႔ သူ႔မဲဆႏၵနယ္မွ လူထုရဲ႕ ပြက္ေလာညံေနေသာ ဒုကၡတြင္းထဲက အသံေတြကို မဒမ္ဂဠဳန္ကသာ ခါးစည္းၿပီးနားေထာင္ကာ ပုဏၰားတိုင္ လုပ္ေနရရွာသည္။
မခံမရပ္ႏိုင္သည္႔အဆံုးတြင္…မဒမ္ဂဠဳန္လည္း ေပါက္ကြဲၿပီး လႊတ္ေတာ္အမတ္ႀကီး ဦးဂဠဳန္ခြာဏာထံ သ၀ဏ္လႊာပို႔လိုက္သည္။
သို႔
ကိုဂဠဳန္
(ေခတၱလႊတ္ေတာ္-ေနပူေတာ္)
“ရွင္တို႔အမတ္ေတြလဲ…အရင္ဖြတ္အမတ္ေတြလိုပဲ လႊတ္ေတာ္ထဲ သြားငိုက္ေနၾက သလား ။ လူထုအသံ လႊတ္ေတာ္အသံဆို ေတာ႔”။
ပံု
ရန္ကုန္က မဒမ္ဂဠဳန္
(ကဗ်ာဆရာကေတာ္ဆိုေတာ႔ ကာရံကမလြတ္ဘူးေပါ႔ အီကား စကားခ်ပ္)
အမတ္ႀကီး ဦးဂဠဳန္ခြာဏာမွာ သူ႔ခ်စ္ဇနီး မယ္မင္းၾကီးမထံမွ သ၀ဏ္လႊာကိုဖတ္ၿပီး မဒမ္ဂဠဳန္အေတာ္တိုးတက္လာၿပီဟု အေက်နပ္ႀကီး ေက်နပ္ေနမိေသာ္လည္း ကိုယ္႔၀မ္းနာ ကိုယ္သာသိေလသည္။ ဟိုတေလာက… သူတို႔ပါတီအမတ္မင္းမ်ားခမ်ာ လူထုကေရြးေကာက္လိုက္တဲ့ အမတ္မ်ားပီပီ လူထုအသံစစ္စစ္မ်ားကို လႊတ္ေတာ္ထဲအေရာက္ပို႔လိုက္မိေလရာ မတန္မရာ လႊတ္ေတာ္ထဲ လာထိုင္ေနၾကေသာ ေလာက္ေကာင္တို႔က မစင္တြင္းထဲ တုတ္ခေနာင္းပစ္ခ်ခံလိုက္ရ၍ တလွဳပ္လွဳပ္ရြပိုးထိုးသြားေသာ. .ေလာက္ေကာင္မ်ားပမာ သူတို႔မတရားယူထားေသာ အက်ဳိးမ်ား ကိုထိသျဖင့္ မခ်ိေအာင္နာၾကသျဖင့္ ၀ုန္းခနဲထကာ အထိနာကန္႔ကြက္ၾကကုန္ရွာေသးသည္။
အမတ္မင္း ဦးဂဠဳန္ခြာဏာ စိတ္အနာဆံုးကား လူထုအသံစစ္ပါလွ်က္ လ်စ္လ်ဴရွဳကာ.“ေလာက္” မ်က္ႏွာတရြာ မွတ္ထင္ အခ်စ္ဓာတ္ရစ္ပတ္မိခ်င္ ေနသူမ်ားကိုပင္။ တကယ္ဆို “ေလာက္” ဆိုတာ.“ေလာက္” ေနရာမွာပဲ ထားသင္႔သည္မဟုတ္လား ။ အခုေတာ့ “ေလာက္မ်ားရင္ၾကားေစ႔ေရး” အတြက္ “မ်က္ႏွာသာေပး ေလာက္ေရး ပန္းကန္တက္ေနသည္” ကိုေတာ႔…မဟန္႔တား ။ အားအားရွိ ဆန္ရင္းသာ နာနာဖြပ္ခံ ေနရသည္။
မဒမ္ဂဠဳန္သာမက…သူ႔ကို အဆင္းဘီးတပ္ လႊတ္ေတာ္လက္အပ္လိုက္သည့္ စာေပ ေရာင္းရင္းမ်ားကလည္း တညံညံ။ သူတို႔ကေတာ့ စာေပကဗ်ာသမားမ်ားပီပီ အလကၤာတန္ဆာ နိမိတ္ပံုေတြနဲ႔ ႏွက္ၾကသည္။
“ဟာ ဒီကဗ်ာဆရာ လႊတ္ေတာ္အမတ္ျဖစ္ၿပီး ေကာင္းေကာင္းေဖာက္ျပန္သြားၿပီ။ အယ္နီညိဳ ျဖစ္သြားျပီ ”
အမတ္မင္း ဦးဂဠဳန္ကား…ကဗ်ာဆရာဂဠဳန္ခြာဏာ ဘ၀တုန္းကလို… အိုင္ခ်င္းေတြ တိုင္ခ်င္းေတြ အဲခ်င္းေတြ…ဧခ်င္းေတြ မသီေႂကြးႏိုင္။ ကဗ်ာေရးတဲ့ ဇာတ္မင္းသားေလးသိန္းေဇာ္လို ငိုခ်င္းသာခ် လိုက္ခ်င္ေတာ့သည္။
ေျပာလိုရာေျပာၾကေပေတာ႔ ။ အခု ေလာေလာဆည္ အေရးၾကီးေနသည္က ၿဗိတိသွ်ဘာသာစာေမးပြဲအတြက္ တိုဖယ္ေတြ ရွည္ဖယ္ေတြ ေျဖရဦးမည္။ စာေတြက်က္ရ ။ သင္တန္းေတြ တက္ရဦးမည္။ မေတာ္ ဆန္ရင္းနာနာဖြပ္ရံုမက အဖ်ားကို လက္ရင္းလုပ္ တတ္ေသာ ။ ကိုယ္႔ေပါင္ကို လွန္ေထာင္းရံုမက ကိုယ္႔ေျခသလံုးကိုယ္ျပန္ဖက္ကိုက္တတ္ ေသာ ဟို…အဘိုးႀကီးက “ဘဲဥေတာင္မကြဲဘူး” လို႔ .လူၾကားထဲဖြင့္ခ်ရင္ ခက္ရခ်ည့္။
“ ေအာ္ လႊတ္ေတာ္ဆိုတာ ဥပေဒျပဳရာအရပ္မဟုတ္ေခ်တကား ။ စာသင္ေက်ာင္းကိုး” လို႔
ဆင္ကိုစမ္းၾကည္႔မိေသာ မ်က္မျမင္ပုဏၰားလို ေကာက္ခ်က္ ခ် လိုက္ရေကာင္းမလား ။ ထူးအိမ္သင္ရဲ ႔ “စာအံသံေတြ ၾကားခ်င္ပါတယ္ ကြက္လပ္ျဖည့္ လိုက္ေတာ႔ကြယ္ ” ဆိုတဲ့ သီခ်င္းေလးပဲ ေအာ္ဆိုလိုက္ရေကာင္းမလား …။
ထားပါေတာ႔ေလ ။ အေရးၾကီးတာက မဒမ္ဂဠဳန္ထံစာတေစာင္ အျမန္ပို႔ၿပီး အေၾကာင္းျပန္ရမည္။ သို႔ႏွင့္ ...
ရန္ကုန္က မဒမ္ဂဠဳန္ သို႔ ...
ကိုယ္တို႔မွာ အရင္ကာလဖြတ္အမတ္ေတြဘ၀လို မငိုက္ရေပါင္ကြာ။
အေျပာအဆိုအေနအထိုင္ အရာရာသတိလက္ကိုင္ထားရံုမက ဥကၠ႒နဲ႔အေပါင္းပါမ်ားရဲ ႔႔အဆူ အေငါက္ အႀကိမ္းအထုေလးေတြ က အခ်ိန္မေရြး စုက်လာႏိုင္တာမို႔ ကိုယ္႔အတြက္ ေမတၱာသုတ္ကေလးေတာ႔ ေန႔စဥ္ သက္ေစ့ ရြတ္ေပးပါ။
ဒါေတာင္…ဟို ၉၀ ကာလအမတ္မ်ားဘ၀လို အဖမ္းအဆီးအခ်ဳပ္အေႏွာင္ေတြမရွိေလာက္ေလဘူးလို ႔ေတာ့ စိတ္ဒုန္းဒုန္း ခ် မေနပါနဲ႔ ႏွမေတာ္။ ဥေဒါင္းမင္းပရိတ္ေတာ္ကိုေတာ႔… အလြတ္မရေသးေတာင္ ပရိတ္စာအုပ္ ကေလးေတာ႔ အသင္႔ေဆာင္ထားပါဦးကြယ္ ။
ခုေတာ႔ ေႏြကာလေက်ာင္းပိတ္ တိုင္မွာခ်ိတ္ထားတဲ့ သားဂဠဳန္ရဲ ႔လြယ္အိတ္ထဲက အဂၤလိပ္စာ မီးနင္းပေဒသာဘုတ္အုပ္ ကေလး ၾကံဳရာလူၾကံဳနဲ႔ အျမန္ေပးလိုက္ေစလိုပါတယ္.။
ဘာ လႊတ္ေတာ္တက္တာ စာက်က္ေနရတယ္လားလို႔႔ အသံမာမာနဲ႔တအား မေအာ္လိုက္ပါနဲ႔ ခ်စ္ေသာမဒမ္၊ ဒါကိုက ပို႔စ္ေမာ္ဒန္လႊတ္ေတာ္ပါ။ သင္ခန္းစာမ်ားစြာနဲ႔ ပိေနတဲ့ မင္းရဲ ႔ေမာင္ေတာ္ဟာ ဆန္ရင္းနာနာဖြပ္ခံရလို႔ ညက္ညက္ေၾကေနရွာတဲ့ “ပ” သတ္နဲ႔ ဖြပ္ခံေနရတဲ႔ ဖြပ္အမတ္ ကေလးပါကြာ ။
ပံု
ဖြပ္
အမတ္မင္းဦးဂဠဳန္(အျငိမ္းစား ကဗ်ာဆရာ)
(ေခတၱ လႊတ္ေတာ္ ေနပူေတာ္)
http://kamwayjoejar.com/?p=51129