တူေမာင္ညိဳ - ယာဂု နဲ႔ ထမနဲ (သုိ႔မဟုတ္) ျပည္ေထာင္စုၿငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံ နဲ႔ ၂၁ ရာစု ပင္လံုညီလာခံ
(မိုုးမခ) ေမ ၂၉ ၊ ၂၀၁၆
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ပံု ေပၚလာပါၿပီ။
“၂၁ ရာစုပင္လံုညီလာခံကို (NCA) စာခ်ဳပ္အေပၚ အေျခခံၿပီးလုပ္သြားမယ္”
“ ျပည္ေထာင္စုၿငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံနဲ႔ ၂၁ ရာစုပင္လံုညီလာခံကို တစ္ခုစီျဖစ္မွာလားလုိ႔ေမးၾကပါတယ္၊ တစ္ခုတည္းပါ ၊ နာမည္တစ္ခုတည္းမဟုတ္ဘဲ နာမည္ႏွစ္ခုသံုးတယ္ဆုိတာက ျပည္ေထာင္စုၿငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံဆုိတာကလည္း အင္မ တန္မွတင့္တယ္ၿပီးအမ်ားကႏွစ္သက္တဲ့ နာမည္တစ္ခုျဖစ္သလုိ ၂၁ရာစုပင္လံုဆိုတာကလည္းအမ်ားႏွစ္သက္တဲ့ဟာျဖစ္ ပါတယ္။ ႏွစ္ခုစလံုးက အတူတူပါပဲ” တဲ့။
သတိျပဳမိတာေလးျဖတ္ေရးပါရေစ ( Burma/ Myanmar ) ကိစၥမွာ လည္း အဆင္ေျပသလိုသံုးၾကပါလို႔ ေျပာခဲ့တယ္။
“၂၁ ရာစုပင္လံု” ဆိုတာက မူလအစက (ZNC) စတင္ခဲ့တဲ့ “ ဒုတိယပင္လံု ” ပဲ။ အဲဒါကို “၂၁ ရာစုပင္လံု” ဆုိၿပီး မြမ္းမံလုိက္ ၾကတာပါ။ ဒီမိုအတိုက္အခံေတြနဲ႔တုိင္းရင္းသားေတြ ဘက္က brand name မဟုတ္လား။
“ျပည္ေထာင္စုၿငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံ” ဆုိတာကေတာ့ ဦးသိန္းစိန္ႀကံ့ဖြံ႔အစိုးရရဲ႕ ဆုိင္းဘုတ္ပဲ။ ဒီဆိုင္းဘုတ္ကုိ စစ္တပ္ဘက္က ဆက္လက္ကိုင္စြဲထားတာပဲ။ မတူလုိ႔သာ နာမည္ကိုယ္စီရွိေနၾကတာမဟုတ္လား။ နာမည္တစ္ခုတည္း သတ္မွတ္လို႔ မရႏုိင္ၾကလုိ႔သာ နာမည္ႏွစ္ခုအတူတူပဲလုိ႔အသိအမွတ္ျပဳထားၾကတာမဟုတ္ဘူးလား။ နာမည္ကိစၥမွာ ႏွစ္ဖက္အေလွ်ာ့အတင္းမလုပ္ႏုိင္ၾကဘူးဆုိတာေပၚ လြင္ပါတယ္။ ကုိယ့္နာမည္ ကိုယ္ဆုပ္ကိုင္ေရး အေျခခံေပၚမွာ နာမည္ႏွစ္ခုစလံုးက အတူတူပဲလို႔ဆိုၿပီး “ၾကားခ်” ခဲ့ၾကပံုပါပဲ။
“ဖက္ဒရယ္” အသံုးအႏႈန္းမွာ ႏွစ္ဖက္ကြဲလြဲေနတယ္မဟုတ္လား။ ဦးသိန္းစိန္ႀကံ့ဖြံ႔အစိုးရနဲ႔စစ္တပ္က လက္ရွိကိုင္စြဲထားတဲ့ အသံုး အႏႈန္းက “ဖက္ဒရယ္စနစ္ကိုအေျခခံသည့္ ျပည္ေထာင္စုစနစ္” ျဖစ္ၿပီး။ ဒီခ်ဳပ္ပါတီအစိုးရက ကုိင္စြဲေျပာဆုိေနတဲ့ အသံုးအႏႈန္းက “ စစ္မွန္တဲ့ဖက္ဒရယ္ဒီမုိကေရစီျပည္ေထာင္စု ” ျဖစ္ပါတယ္။
ဖက္ဒရယ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး “ကာခ်ဳပ္” က သူ႔သေဘာထားကို ဘယ္လိုေျပာသလဲဆုိေတာ့
“ျပည္နယ္ႏွင့္တုိင္းအားလံုးကို ေပးထားသည့္ လုပ္ပုိင္ခြင့္မ်ားမွာ ဖက္ဒရယ္စနစ္နည္းပါးပင္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဖက္ဒရယ္ဟု မသုံုးျခင္းသာ ျဖစ္ၿပီးက်င့္သံုးသည့္ပံုစံမွာ ဖက္ဒရယ္ပံုစံျဖစ္ေၾကာင္း၊ အေရးႀကီးဆံုးမွာ Tax Sharing ၊ Power Sharing၊ Resource Sharing သံုးခုကို မည္သုိ႔မွ်တေအာင္ ေပးမည္ဆုိသည့္ အေျဖပင္ျဖစ္ေၾကာင္း ”
ဟူ၍ျဖစ္ပါတယ္။ [“အေကာင္းဆံုးကေတာ့ ဂ်ာမနီေပါ့ဗ်ာ” လုိ႔ ဆုိတဲ့ ခြန္ထြန္းဦး မွာ ေတာ့ ေျပာစရာေတြအမ်ားႀကီးရွိမွာေသခ်ာပါတယ္၊ (၁၉၄၇ အေျခခံဥပေဒ) တျပည္ေထာင္စနစ္ကို “ျပည္ေထာင္စု” လို႔ အညာခံခဲ့ၾကရဖူးၿပီ၊ ျမန္မာ့နည္းျမန္မာ့ဟန္ “ဆိုရွယ္လိမ္ဝါဒ”ကို လည္း ျမည္းစမ္းခဲ့ၾကၿပီးၿပီ၊ ေနာက္တခါလာျပန္ၿပီ “ဖက္ဒရယ္ အတုအေယာင္” ]
“ကာခ်ဳပ္” ရဲ႕ ဖက္ဒရယ္သေဘာထားကို ဒီခ်ဳပ္ပါတီအစိုးရက လက္ခံႏုိင္ပါသလား။
ဒါဆို တစ္ခုေမးပါရေစ “ဖက္ဒရယ္” အသံုးအႏႈန္း ကိစၥမွာလည္း “ ႏွစ္ခုစလံုးက အတူတူပါပဲ” လုိ႔ လုပ္အံုးမွာလား။
ျမင္ေနရတာကေတာ့ “ေရြးေကာက္ပြဲအႏုိင္ရသူနဲ႔ စစ္တပ္ကုိင္ထားသူ” အၾကားက အေပးအယူလုပ္ေနမႈပါပဲ။ တနည္းအားျဖင့္ “၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းနဲ႔ ၇၅ ရာခုိင္ႏႈန္း” အေပးအယူလုပ္ေနၾကတာလုိ႔ ေယဘုယ်အားျဖင့္ေျပာရင္ ရမယ္ထင္ပါတယ္။
စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းတာက “ေရြးေကာက္ပြဲအႏုိင္ရသူ” က တုိင္းျပည္အတြက္၊ ျပည္သူအတြက္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ဘာ ေပးမလဲ။ “စစ္တပ္ကိုင္သူ”က ဘာေပးမလဲ ဆုိတဲ့ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။“ဘယ္သူက ဘာေပးမလဲ” ဆိုတာကို တုိင္းရင္းသားျပည္သူေတြက ေလ့လာေစာင့္ၾကည့္ေနပါတယ္။ေလာေလာဆယ္သိႏိုင္ျမင္ႏုိင္တာကေတာ့ တစ္ခုထဲ ဒါေပမယ့္ နာမည္ႏွစ္ခုသံုးတဲ့ “ျပည္ေထာင္စုၿငိမ္း ခ်မ္းေရးညီလာခံ” နဲ႔ “၂၁ ရာစုပင္လံုညီလာခံ” ဆိုတာ ပါပဲ။ ဘယ္သူ႔ဘက္ကမွ ကိုယ္ကိုင္စြဲထားတဲ့ နာမည္ကို အေလွ်ာ့မေပးႏုိင္ဘူး ဆုိ တဲ့သေဘာေပါ့။
“ ၇၅ရာခုိင္ႏႈန္း” ဘက္က (ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အႏုိင္ရသူမ်ားဘက္က) ဘာေပးမလဲဆုိတာ ေသခ်ာမသိေသးေပမယ့္၊ “၂၅ ရာခုိင္ႏႈန္း”ဘက္က (စစ္တပ္ဘက္က) “ ၾကမ္းခင္းေစ်း” ကိုေတာ့ ေမ ၁၃ ရက္ေန႔မွာ “ကာခ်ဳပ္”နဲ႔ စစ္ဗိုလ္ထိပ္သီးတစ္စုေျပာ စကားေတြ ထဲကေန အလြယ္တကူ သိျမင္ႏုိင္ပါတယ္။
တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ားနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စစ္တပ္ဘက္က မေလွ်ာ့တမ္းစြဲကုိင္ထားတဲ့မူက “ကာခ်ဳပ္ရဲ႕ၿငိမ္းမူ၆ရပ္” ျဖစ္ၿပီး၊ လက္ေတြ႔လုပ္ငန္းပုိင္းမွာေတာ့ လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔အားလံုး (NCA) စာခ်ဳပ္မွာ ပါဝင္လက္မွတ္ထုိးရမယ္။ လက္နက္ခ်ရမယ္ ဆို တာေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။ အေျပာအဆိုေတြကလည္း ေမာက္မာရင့္သီးလွတယ္။
“ ျပည္ေထာင္စုၿငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံလုပ္တဲ့အခါက်ရင္ သူတုိ႔ (တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္အဖြဲ႔မ်ား) လိုခ်င္တဲ့ အာမခံခ်က္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေပးႏုိင္ေအာင္ႀကိဳးစားရမွာေပါ့၊ သုိ႔ေသာ္လည္း သူတို႔လုိခ်င္တဲ့ဟာကလည္း ဒီဥပေဒျပ႒ာန္းခ်က္ေတြနဲ႔ ကိုက္ညီဖို႔လည္း လို တာေပါ့” တဲ့။
(NCA)မွာလက္မွတ္ထုိးၿပီးအဖြဲ႔ ၈ ဖြဲ႔ရွိၿပီ၊ လက္မွတ္ထိုးဖို႔ က်န္ေနတဲ့ ၇ ဖြဲ႔ ဆက္လက္ၿပီးလက္မွတ္ထုိးရမယ္။ လက္နက္စြန႔္ ေပးရမယ္ (“လက္နက္ခ်ရမယ္” လုိ႔မေျပာဘူး အားနာလို႔ဆိုပဲ)၊ ဒါက က်န္တဲ့ ၇ ဖြဲ႔ကို ဦးတည္ၿပီး ေျပာတာပါ။
ကိုးကန္႔(MNDAA) ၊ (TNLA)၊ (AA) တို႔နဲ႔ ပတ္သက္ရင္ စစ္တပ္ရဲ႕သေဘာထားက တမ်ိဳးျဖစ္တယ္။
“ကိုးကန္႔(MNDAA)၊(TNLA)၊ (AA)တုိ႔ကို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးသည့္အထဲ ဖိတ္ေခၚရန္မသင့္ေၾကာင္း၊ ၄င္းတို႔ႏွင့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး မေဆြးေႏြးႏုိင္ေၾကာင္း၊ တကယ္တမ္းလုပ္ရမည္မွာ လက္နက္စြန္႔ဖုိ႔ပင္ျဖစ္ေၾကာင္း” တဲ့။
(KIA)၊ (NDAA)၊ (UWSA) တုိ႔လည္း “၁၉၈၉ တုန္းက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလက္မွတ္ထုိးၿပီးသားျဖစ္ေစ” (NCA) မွာပါဝင္ လက္မွတ္ ေရးထုိးရမယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။
စစ္တပ္ဘက္က“လက္နက္မခ်ရင္/အျမစ္ျပတ္ေခ်မႈန္း”ဆုိတဲ့ အျပဳတ္တုိက္ေရးေပၚလစီကိုကုိင္စြဲထားအေပၚမွာလက္ေတြ႔က်င့္ သံုးပံုကေတာ့ တသမတ္တည္းမဟုတ္ဘူး။ “လက္္နက္ကုိင္အင္အား ဘယ္ေလာက္ရွိသလဲ” ဆုိတဲ့ အေပၚမွာ မူတည္ၿပီး သေဘာထားပံု က အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္တယ္။ အေျခခံအားျဖင့္ လက္ေတြ႔သေဘာထားပံု သံုးမ်ိဳးကို ေတြ႔ႏုိင္တယ္။
၁။ အင္အားမ်ားရင္ သေဘာထားပံုက တမ်ိဳးျဖစ္တယ္၊ ( အေရွ႕ေျမာက္ေဒသက အင္အားစုေတြအေပၚသေဘာထား)
၂။ သူတို႔ဂြင္ထဲမွာ က်ံဳးသြင္းထားႏုိင္ၿပီဆိုရင္ သေဘာထားပံုက တမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္ ( KNU နဲ႔ RCSS အေပၚသေဘာထား)
၃။ အင္အားမရွိရင္ေတာ့ သေဘာထားပံုက တမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္၊(CNF/PNLO/ABSDF/ALP တို႔အေပၚသေဘာထား)
(ဘယ္လိုေျပာသလဲဆုိေတာ့ “ တကယ္လည္း သူတို႔ဘာမွလည္းမရွိပါဘူး၊ ျပႆနာလည္းမရွိပါဘူး” --- တဲ့)
“၂၁ ရာစုပင္လံုညီလာခံ” ေခၚယူေရးကိစၥဟာ သမၼတဦးထင္ေက်ာ္အစိုးရအတြက္ အင္မတန္ႀကီးမားတဲ့ စိန္ေခၚမႈ တစ္ခုျဖစ္ တယ္လုိ႔ ျမင္ပါတယ္။ စြန္႔စားရမယ့္အလုပ္၊ ပုိင္းျဖတ္မႈႀကီးႀကီးနဲ႔လုပ္ရမယ့္ အလုပ္၊ ေနာက္ျပန္ဆုတ္လုိ႔လည္း မျဖစ္တဲ့အလုပ္လို႔ ျမင္ပါ တယ္။
ဦးထင္ေက်ာ္အစိုးရေလွ်ာက္မယ့္ လမ္းက ရုိးရိုးစင္းစင္းပါပဲ။ “၂၁ရာစု ပင္လံုညီလာခံ” မွာ ေဆြးေႏြးညွိႏိႈင္းၿပီး သေဘာတူရရွိ လာတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာတင္ျပၿပီးအတည္ျပဳတဲ့လမ္းပါ။ ရိုးစင္းတဲ့လမ္းကို ေလွ်ာက္လွမ္းမွာ ျဖစ္ေပမယ့္ ဒီလမ္းေပၚမွာ ႀကီးမားတဲ့ အခက္အခဲေတြနဲ႔ မေရွာင္မလႊဲႏုိင္ဘဲ ထိပ္တိုက္ရင္ဆုိင္ရစရာရွိေနပါတယ္။
အဓိကျပႆနာက ကာခ်ဳပ္နဲ႔စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္တစ္စု အေသကုိင္စြဲထားတဲ့ “ၿငိမ္းမူ ၆ ရပ္” နဲ႔ ရင့္သီးေမာက္မာတဲ့ သေဘာထား ရပ္ တည္ခ်က္ေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။ စစ္တပ္က ဒီမူ၊ ဒီသေဘာထား၊ ဒီေပၚလစီေတြ ကုိင္စြဲထားေနသမွ် ညီလာခံကို ဘယ္သူပဲဦးေဆာင္ ဦး ေဆာင္၊ဘယ္လိုနာမည္ပဲေပးေပး ၿပီးျပည့္စံုတဲ့ေျပလည္မႈေတာ့မရရွိႏုိင္ပါဘူး။ (ေပးသေလာက္ ယူသြားမယ့္ သူေတြလည္း ရွိႏုိင္ပါတယ္)
စစ္တပ္အတြက္ ေခ်မႈန္းေရးသတ္ကြင္းျပင္ေပးသလို/ က်ံဳးသြင္းေပးသလို ျဖစ္သြားပဲ စိုးရိမ္ေနမိပါတယ္။
( Burma/ Myanmar ) ကိစၥမွာလည္း အဆင္ေျပသလိုသံုးၾကပါ
“ ျပည္ေထာင္စုၿငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံ နဲ႔ ၂၁ ရာစုပင္လံုညီလာခံ” ႏွစ္ခုစလံုးက အတူတူပါပဲ။
“ဒီခ်ဳပ္ပါတီအစိုးရ” နဲ႔ “ စစ္တပ္ ” အတူတူပါပဲလို႔ ေကာက္ခ်က္ခ်ရမယ့္အခ်ိန္ေရာက္လာအံုးမွာလား
ညြန္း -
ျမဝတီသတင္းစာ - (ေမ ၁၅/ ေမ ၁၇ ၊ ၂၀၁၆ )
ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာ (၂၈ ေမ ၂၀၁၆)
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ပံု ေပၚလာပါၿပီ။
“၂၁ ရာစုပင္လံုညီလာခံကို (NCA) စာခ်ဳပ္အေပၚ အေျခခံၿပီးလုပ္သြားမယ္”
“ ျပည္ေထာင္စုၿငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံနဲ႔ ၂၁ ရာစုပင္လံုညီလာခံကို တစ္ခုစီျဖစ္မွာလားလုိ႔ေမးၾကပါတယ္၊ တစ္ခုတည္းပါ ၊ နာမည္တစ္ခုတည္းမဟုတ္ဘဲ နာမည္ႏွစ္ခုသံုးတယ္ဆုိတာက ျပည္ေထာင္စုၿငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံဆုိတာကလည္း အင္မ တန္မွတင့္တယ္ၿပီးအမ်ားကႏွစ္သက္တဲ့ နာမည္တစ္ခုျဖစ္သလုိ ၂၁ရာစုပင္လံုဆိုတာကလည္းအမ်ားႏွစ္သက္တဲ့ဟာျဖစ္ ပါတယ္။ ႏွစ္ခုစလံုးက အတူတူပါပဲ” တဲ့။
သတိျပဳမိတာေလးျဖတ္ေရးပါရေစ ( Burma/ Myanmar ) ကိစၥမွာ လည္း အဆင္ေျပသလိုသံုးၾကပါလို႔ ေျပာခဲ့တယ္။
“၂၁ ရာစုပင္လံု” ဆိုတာက မူလအစက (ZNC) စတင္ခဲ့တဲ့ “ ဒုတိယပင္လံု ” ပဲ။ အဲဒါကို “၂၁ ရာစုပင္လံု” ဆုိၿပီး မြမ္းမံလုိက္ ၾကတာပါ။ ဒီမိုအတိုက္အခံေတြနဲ႔တုိင္းရင္းသားေတြ ဘက္က brand name မဟုတ္လား။
“ျပည္ေထာင္စုၿငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံ” ဆုိတာကေတာ့ ဦးသိန္းစိန္ႀကံ့ဖြံ႔အစိုးရရဲ႕ ဆုိင္းဘုတ္ပဲ။ ဒီဆိုင္းဘုတ္ကုိ စစ္တပ္ဘက္က ဆက္လက္ကိုင္စြဲထားတာပဲ။ မတူလုိ႔သာ နာမည္ကိုယ္စီရွိေနၾကတာမဟုတ္လား။ နာမည္တစ္ခုတည္း သတ္မွတ္လို႔ မရႏုိင္ၾကလုိ႔သာ နာမည္ႏွစ္ခုအတူတူပဲလုိ႔အသိအမွတ္ျပဳထားၾကတာမဟုတ္ဘူးလား။ နာမည္ကိစၥမွာ ႏွစ္ဖက္အေလွ်ာ့အတင္းမလုပ္ႏုိင္ၾကဘူးဆုိတာေပၚ လြင္ပါတယ္။ ကုိယ့္နာမည္ ကိုယ္ဆုပ္ကိုင္ေရး အေျခခံေပၚမွာ နာမည္ႏွစ္ခုစလံုးက အတူတူပဲလို႔ဆိုၿပီး “ၾကားခ်” ခဲ့ၾကပံုပါပဲ။
“ဖက္ဒရယ္” အသံုးအႏႈန္းမွာ ႏွစ္ဖက္ကြဲလြဲေနတယ္မဟုတ္လား။ ဦးသိန္းစိန္ႀကံ့ဖြံ႔အစိုးရနဲ႔စစ္တပ္က လက္ရွိကိုင္စြဲထားတဲ့ အသံုး အႏႈန္းက “ဖက္ဒရယ္စနစ္ကိုအေျခခံသည့္ ျပည္ေထာင္စုစနစ္” ျဖစ္ၿပီး။ ဒီခ်ဳပ္ပါတီအစိုးရက ကုိင္စြဲေျပာဆုိေနတဲ့ အသံုးအႏႈန္းက “ စစ္မွန္တဲ့ဖက္ဒရယ္ဒီမုိကေရစီျပည္ေထာင္စု ” ျဖစ္ပါတယ္။
ဖက္ဒရယ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး “ကာခ်ဳပ္” က သူ႔သေဘာထားကို ဘယ္လိုေျပာသလဲဆုိေတာ့
“ျပည္နယ္ႏွင့္တုိင္းအားလံုးကို ေပးထားသည့္ လုပ္ပုိင္ခြင့္မ်ားမွာ ဖက္ဒရယ္စနစ္နည္းပါးပင္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဖက္ဒရယ္ဟု မသုံုးျခင္းသာ ျဖစ္ၿပီးက်င့္သံုးသည့္ပံုစံမွာ ဖက္ဒရယ္ပံုစံျဖစ္ေၾကာင္း၊ အေရးႀကီးဆံုးမွာ Tax Sharing ၊ Power Sharing၊ Resource Sharing သံုးခုကို မည္သုိ႔မွ်တေအာင္ ေပးမည္ဆုိသည့္ အေျဖပင္ျဖစ္ေၾကာင္း ”
ဟူ၍ျဖစ္ပါတယ္။ [“အေကာင္းဆံုးကေတာ့ ဂ်ာမနီေပါ့ဗ်ာ” လုိ႔ ဆုိတဲ့ ခြန္ထြန္းဦး မွာ ေတာ့ ေျပာစရာေတြအမ်ားႀကီးရွိမွာေသခ်ာပါတယ္၊ (၁၉၄၇ အေျခခံဥပေဒ) တျပည္ေထာင္စနစ္ကို “ျပည္ေထာင္စု” လို႔ အညာခံခဲ့ၾကရဖူးၿပီ၊ ျမန္မာ့နည္းျမန္မာ့ဟန္ “ဆိုရွယ္လိမ္ဝါဒ”ကို လည္း ျမည္းစမ္းခဲ့ၾကၿပီးၿပီ၊ ေနာက္တခါလာျပန္ၿပီ “ဖက္ဒရယ္ အတုအေယာင္” ]
“ကာခ်ဳပ္” ရဲ႕ ဖက္ဒရယ္သေဘာထားကို ဒီခ်ဳပ္ပါတီအစိုးရက လက္ခံႏုိင္ပါသလား။
ဒါဆို တစ္ခုေမးပါရေစ “ဖက္ဒရယ္” အသံုးအႏႈန္း ကိစၥမွာလည္း “ ႏွစ္ခုစလံုးက အတူတူပါပဲ” လုိ႔ လုပ္အံုးမွာလား။
ျမင္ေနရတာကေတာ့ “ေရြးေကာက္ပြဲအႏုိင္ရသူနဲ႔ စစ္တပ္ကုိင္ထားသူ” အၾကားက အေပးအယူလုပ္ေနမႈပါပဲ။ တနည္းအားျဖင့္ “၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းနဲ႔ ၇၅ ရာခုိင္ႏႈန္း” အေပးအယူလုပ္ေနၾကတာလုိ႔ ေယဘုယ်အားျဖင့္ေျပာရင္ ရမယ္ထင္ပါတယ္။
စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းတာက “ေရြးေကာက္ပြဲအႏုိင္ရသူ” က တုိင္းျပည္အတြက္၊ ျပည္သူအတြက္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ဘာ ေပးမလဲ။ “စစ္တပ္ကိုင္သူ”က ဘာေပးမလဲ ဆုိတဲ့ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။“ဘယ္သူက ဘာေပးမလဲ” ဆိုတာကို တုိင္းရင္းသားျပည္သူေတြက ေလ့လာေစာင့္ၾကည့္ေနပါတယ္။ေလာေလာဆယ္သိႏိုင္ျမင္ႏုိင္တာကေတာ့ တစ္ခုထဲ ဒါေပမယ့္ နာမည္ႏွစ္ခုသံုးတဲ့ “ျပည္ေထာင္စုၿငိမ္း ခ်မ္းေရးညီလာခံ” နဲ႔ “၂၁ ရာစုပင္လံုညီလာခံ” ဆိုတာ ပါပဲ။ ဘယ္သူ႔ဘက္ကမွ ကိုယ္ကိုင္စြဲထားတဲ့ နာမည္ကို အေလွ်ာ့မေပးႏုိင္ဘူး ဆုိ တဲ့သေဘာေပါ့။
“ ၇၅ရာခုိင္ႏႈန္း” ဘက္က (ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အႏုိင္ရသူမ်ားဘက္က) ဘာေပးမလဲဆုိတာ ေသခ်ာမသိေသးေပမယ့္၊ “၂၅ ရာခုိင္ႏႈန္း”ဘက္က (စစ္တပ္ဘက္က) “ ၾကမ္းခင္းေစ်း” ကိုေတာ့ ေမ ၁၃ ရက္ေန႔မွာ “ကာခ်ဳပ္”နဲ႔ စစ္ဗိုလ္ထိပ္သီးတစ္စုေျပာ စကားေတြ ထဲကေန အလြယ္တကူ သိျမင္ႏုိင္ပါတယ္။
တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ားနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စစ္တပ္ဘက္က မေလွ်ာ့တမ္းစြဲကုိင္ထားတဲ့မူက “ကာခ်ဳပ္ရဲ႕ၿငိမ္းမူ၆ရပ္” ျဖစ္ၿပီး၊ လက္ေတြ႔လုပ္ငန္းပုိင္းမွာေတာ့ လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔အားလံုး (NCA) စာခ်ဳပ္မွာ ပါဝင္လက္မွတ္ထုိးရမယ္။ လက္နက္ခ်ရမယ္ ဆို တာေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။ အေျပာအဆိုေတြကလည္း ေမာက္မာရင့္သီးလွတယ္။
“ ျပည္ေထာင္စုၿငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံလုပ္တဲ့အခါက်ရင္ သူတုိ႔ (တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္အဖြဲ႔မ်ား) လိုခ်င္တဲ့ အာမခံခ်က္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေပးႏုိင္ေအာင္ႀကိဳးစားရမွာေပါ့၊ သုိ႔ေသာ္လည္း သူတို႔လုိခ်င္တဲ့ဟာကလည္း ဒီဥပေဒျပ႒ာန္းခ်က္ေတြနဲ႔ ကိုက္ညီဖို႔လည္း လို တာေပါ့” တဲ့။
(NCA)မွာလက္မွတ္ထုိးၿပီးအဖြဲ႔ ၈ ဖြဲ႔ရွိၿပီ၊ လက္မွတ္ထိုးဖို႔ က်န္ေနတဲ့ ၇ ဖြဲ႔ ဆက္လက္ၿပီးလက္မွတ္ထုိးရမယ္။ လက္နက္စြန႔္ ေပးရမယ္ (“လက္နက္ခ်ရမယ္” လုိ႔မေျပာဘူး အားနာလို႔ဆိုပဲ)၊ ဒါက က်န္တဲ့ ၇ ဖြဲ႔ကို ဦးတည္ၿပီး ေျပာတာပါ။
ကိုးကန္႔(MNDAA) ၊ (TNLA)၊ (AA) တို႔နဲ႔ ပတ္သက္ရင္ စစ္တပ္ရဲ႕သေဘာထားက တမ်ိဳးျဖစ္တယ္။
“ကိုးကန္႔(MNDAA)၊(TNLA)၊ (AA)တုိ႔ကို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးသည့္အထဲ ဖိတ္ေခၚရန္မသင့္ေၾကာင္း၊ ၄င္းတို႔ႏွင့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး မေဆြးေႏြးႏုိင္ေၾကာင္း၊ တကယ္တမ္းလုပ္ရမည္မွာ လက္နက္စြန္႔ဖုိ႔ပင္ျဖစ္ေၾကာင္း” တဲ့။
(KIA)၊ (NDAA)၊ (UWSA) တုိ႔လည္း “၁၉၈၉ တုန္းက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလက္မွတ္ထုိးၿပီးသားျဖစ္ေစ” (NCA) မွာပါဝင္ လက္မွတ္ ေရးထုိးရမယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။
စစ္တပ္ဘက္က“လက္နက္မခ်ရင္/အျမစ္ျပတ္ေခ်မႈန္း”ဆုိတဲ့ အျပဳတ္တုိက္ေရးေပၚလစီကိုကုိင္စြဲထားအေပၚမွာလက္ေတြ႔က်င့္ သံုးပံုကေတာ့ တသမတ္တည္းမဟုတ္ဘူး။ “လက္္နက္ကုိင္အင္အား ဘယ္ေလာက္ရွိသလဲ” ဆုိတဲ့ အေပၚမွာ မူတည္ၿပီး သေဘာထားပံု က အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္တယ္။ အေျခခံအားျဖင့္ လက္ေတြ႔သေဘာထားပံု သံုးမ်ိဳးကို ေတြ႔ႏုိင္တယ္။
၁။ အင္အားမ်ားရင္ သေဘာထားပံုက တမ်ိဳးျဖစ္တယ္၊ ( အေရွ႕ေျမာက္ေဒသက အင္အားစုေတြအေပၚသေဘာထား)
၂။ သူတို႔ဂြင္ထဲမွာ က်ံဳးသြင္းထားႏုိင္ၿပီဆိုရင္ သေဘာထားပံုက တမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္ ( KNU နဲ႔ RCSS အေပၚသေဘာထား)
၃။ အင္အားမရွိရင္ေတာ့ သေဘာထားပံုက တမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္၊(CNF/PNLO/ABSDF/ALP တို႔အေပၚသေဘာထား)
(ဘယ္လိုေျပာသလဲဆုိေတာ့ “ တကယ္လည္း သူတို႔ဘာမွလည္းမရွိပါဘူး၊ ျပႆနာလည္းမရွိပါဘူး” --- တဲ့)
“၂၁ ရာစုပင္လံုညီလာခံ” ေခၚယူေရးကိစၥဟာ သမၼတဦးထင္ေက်ာ္အစိုးရအတြက္ အင္မတန္ႀကီးမားတဲ့ စိန္ေခၚမႈ တစ္ခုျဖစ္ တယ္လုိ႔ ျမင္ပါတယ္။ စြန္႔စားရမယ့္အလုပ္၊ ပုိင္းျဖတ္မႈႀကီးႀကီးနဲ႔လုပ္ရမယ့္ အလုပ္၊ ေနာက္ျပန္ဆုတ္လုိ႔လည္း မျဖစ္တဲ့အလုပ္လို႔ ျမင္ပါ တယ္။
ဦးထင္ေက်ာ္အစိုးရေလွ်ာက္မယ့္ လမ္းက ရုိးရိုးစင္းစင္းပါပဲ။ “၂၁ရာစု ပင္လံုညီလာခံ” မွာ ေဆြးေႏြးညွိႏိႈင္းၿပီး သေဘာတူရရွိ လာတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာတင္ျပၿပီးအတည္ျပဳတဲ့လမ္းပါ။ ရိုးစင္းတဲ့လမ္းကို ေလွ်ာက္လွမ္းမွာ ျဖစ္ေပမယ့္ ဒီလမ္းေပၚမွာ ႀကီးမားတဲ့ အခက္အခဲေတြနဲ႔ မေရွာင္မလႊဲႏုိင္ဘဲ ထိပ္တိုက္ရင္ဆုိင္ရစရာရွိေနပါတယ္။
အဓိကျပႆနာက ကာခ်ဳပ္နဲ႔စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္တစ္စု အေသကုိင္စြဲထားတဲ့ “ၿငိမ္းမူ ၆ ရပ္” နဲ႔ ရင့္သီးေမာက္မာတဲ့ သေဘာထား ရပ္ တည္ခ်က္ေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။ စစ္တပ္က ဒီမူ၊ ဒီသေဘာထား၊ ဒီေပၚလစီေတြ ကုိင္စြဲထားေနသမွ် ညီလာခံကို ဘယ္သူပဲဦးေဆာင္ ဦး ေဆာင္၊ဘယ္လိုနာမည္ပဲေပးေပး ၿပီးျပည့္စံုတဲ့ေျပလည္မႈေတာ့မရရွိႏုိင္ပါဘူး။ (ေပးသေလာက္ ယူသြားမယ့္ သူေတြလည္း ရွိႏုိင္ပါတယ္)
စစ္တပ္အတြက္ ေခ်မႈန္းေရးသတ္ကြင္းျပင္ေပးသလို/ က်ံဳးသြင္းေပးသလို ျဖစ္သြားပဲ စိုးရိမ္ေနမိပါတယ္။
( Burma/ Myanmar ) ကိစၥမွာလည္း အဆင္ေျပသလိုသံုးၾကပါ
“ ျပည္ေထာင္စုၿငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံ နဲ႔ ၂၁ ရာစုပင္လံုညီလာခံ” ႏွစ္ခုစလံုးက အတူတူပါပဲ။
“ဒီခ်ဳပ္ပါတီအစိုးရ” နဲ႔ “ စစ္တပ္ ” အတူတူပါပဲလို႔ ေကာက္ခ်က္ခ်ရမယ့္အခ်ိန္ေရာက္လာအံုးမွာလား
ညြန္း -
ျမဝတီသတင္းစာ - (ေမ ၁၅/ ေမ ၁၇ ၊ ၂၀၁၆ )
ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာ (၂၈ ေမ ၂၀၁၆)