ေမာင္ေမာင္စုိး ● လြမ္းရစ္ေဝေသာ ေန႔မ်ား ညမ်ား ဘဝေပါင္းမ်ားစြာ - အပုိင္း (၁၀)
(မုိးမခ) ဇူလုိင္ ၁၃၊ ၂၀၁၆
(မုိးမခ) ဇူလုိင္ ၁၃၊ ၂၀၁၆
● စာအုပ္ႏွင့္စာအုပ္မ်ား
အလယ္တန္းေက်ာင္းသားဘဝက စာဖတ္အားသည္ အထက္တန္း ေက်ာင္းသားဘဝ၌လည္း ဆက္သည္။ စာဖတ္ရသည္ ကိုလည္း ႏွစ္သက္သည္။
မိမိဖခင္၏စာအုပ္ဗီရိုမွာ စာအုပ္စုံလာသက့ဲသုိ႔ အုတ္ဖိုက တခုတည္းေသာ စာအုပ္ဆိုင္မွာ မိမိဖတ္ခ်င္ေသာစာအုပ္ ဝယ္ခြင့္ ေပးထားသည္။ တလတခါ သူက်သင့္ေငြရွင္းသည္။ မိမိဖခင္၏အားေပးမႈေၾကာင့္လည္း စာပိုဖတ္ျဖစ္သည္ဟု ဆိုရမည္။
အထူးသျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးေနာက္ခံဝတၳဳမ်ား ႏိုင္ငံေရးစာေပမ်ား ႏိုင္ငံေရးသမိုင္းမ်ားကို အခ်ိန္ရလွ်င္ ရသလိုဖတ္ရႈလာမိသည္။ ထိုစာအုပ္မ်ားမွ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနေရာ က်န္ႏိုင္ငံမ်ားမွ အေျခအေနေရာ တီးမိေခါက္မိရွိလာသည္။ ႏိုင္ငံေရးသ ေဘာတရားစာအုပ္မ်ားမွ ႏိုင္ငံေရးသေဘာ တရားမ်ားကို တီးမိေခါက္မိရွိလာသည္။ ျမန္မာျပည္ ပေဒသရာဇ္မင္းဆက္ကာလ ကိုလိုနီဘဝ ကိုလိုနီ ေခတ္ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈမ်ား သမဂၢ၏အခန္းက႑ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲ ဖဆ ပလ ဖြဲ႔စည္းျခင္း လြတ္လပ္ေရးရအၿပီး လက္နက္ကိုင္ပုန္ကန္မႈမ်ား အိမ္ေစာင့္အစ္ုိးရ စစ္တပ္မွ အာဏာသိမ္းျခင္း ေက်ာင္း သမဂၢအေဆာက္အအုံၿဖိဳ ဖ်က္ဆီးခံရျခင္း ရာေက်ာ္ေက်ာက္တိုင္ျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဆႏၵျပပြဲ မ်ား တရုတ္ဗမာအေရးအခင္း ဗမာျပည္ကြန္ျမဴ နစ္ပါတီ ျပည္တြင္းစစ္စသည့္ စသည့္ ျပည္တြင္းျပႆနာမ်ဳိးစုံကိုထိေတြ႔လာမိသည္။
ထို့ျပင္ လူပုဂၢိဳ လ္အရ သခင္ကိုယ္ေတာ္မွဳိ င္း သခင္ေအာင္ဆန္း သခင္ႏု၊ သခင္သန္းထြန္း သခင္ဇင္ သခင္စိုး၊ ဦးဗေဆြ၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း၊ ဗိုလ္ေနဝင္း၊ ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာ၊ ဗိုလ္ေဇယ်၊ ဗိုလ္ေမာင္ေမာင္၊ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီး ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္၊ ဒဂုန္တာရာ၊ ျမသန္းတင့္ စသူမ်ား၏ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈမ်ား သူတို႔၏စာမ်ား အယူအဆမ်ားကိုလည္း ရင္းႏွီးထိေတြ႔ခ့ဲရသည္။
ထို႔အတူ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွ ျပင္သစ္ေတာ္လွန္ေရး အေမရိကန္လြတ္လပ္ေရးလႈပ္ရွားမႈ၊ အိႏၵိယႏွင့္ဂႏီၵ တရုတ္ျပည္ႏွင့္ ေမာ္စီ တုန္း၊ ရုရွားေအာက္တိုဘာေတာ္လွန္ေရးႏွင့္ လီနင္ စတာလင္ က်ဴဘားႏွင့္ ကပ္စထရို ေနာ္မန္ဗက္သြန္းႏွင့္ ေခ်ေဂြဗားရား ဗီယက္နမ္ႏွင့္ ဟိုခ်ီမင္း၊ ကိုရီးယားစစ္ပြဲ၊ ေဒါက္တာ မာတင္လူသာကင္း အာဖရိကတိုက္က ပက္ထရစ္လူမြန္ဘာ ကမၻာတ ဝွမ္းမွ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ စစ္အာဏာရွင္မ်ား ဗီယက္နမ္၊ ကေမၻာဒီးယားတို႔မွ စစ္ပြဲမ်ားတို႔ ႏွင့္ရင္းႏွီးကၽြမ္းဝင္လာခ့ဲသည္။
အရစၥတိုတယ္၊ ပေလတို၊ ဟီဂယ္၊ မတ္၊ အိန္ဂ်ယ္၊ ေရာဘတ္အိုဝင္တို႔၏ အယူအဆမ်ား၊ လီနင္ စတာလင္တို႔၏ရုရွားေတာ္လွန္ေရးအေတြ႔အႀကံဳ၊ ေမာ္စီတုန္း၏ တရုတ္ေတာ္လွန္ေရးအေတြ႔အႀကံဳ၊ ထိုကာလက ျဖစ္ပြားေနေသာ ဟိုခ်ီမင္း၏ ဗီယက္နမ္စစ္ပြဲအေတြ႔အႀကံဳမ်ားႏွင့္ အဆိုပါအေတြ႔အႀကံဳမ်ားမွ ထြက္ေပၚလာေသာ အယူအဆသေဘာတရားမ်ားႏွင့္လည္း ကၽြမ္း ဝင္ခ့ဲသည္။ မိမိေခါင္းထဲသုိ႔ တိုးဝင္လာေသာ ႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္းအခ်က္မ်ား ဒႆနမ်ားဟု ဆိုရမည္။
ထိုသုိ႔ ႏိုင္ငံေရးစာေပဟုဆိုေသာ စာမ်ားဖတ္သက့ဲသုိ႔ စြန္႔စားခန္းဝတၳဳမ်ားအားလည္းႀကိဳက္သည္။ အလန္ကြာတာမိန္း၏ ေတာတြင္းစြန္႔စားခန္းမ်ား ၎တို႔ကို ျမန္မာမႈျပဳ၍ျပန္လည္ေရးသားထားေသာ ရူပစႏီၵ၊ ရူပကလ်ာဏီတို႔က့ဲသုိ႔ ေတာတြင္းအ့ံဖြယ္စြန္႔စားခန္းမ်ားအားလည္း ႏွစ္သက္ခ့ဲသည္။
စာအုပ္နံမည္ေတာ့မမွတ္မိေတာ့ ကမ္းမျမင္လမ္းမျမင္ ပင္လယ္ထဲတြင္ ေဖာင္ငယ္တစီးႏွင့္ စြန္႔စားသြားလာၿပီး ေျမပုံေပၚတြင္ မပါေသးသည့္ ကၽြန္းမ်ားသုိ႔ ေရာက္သြားသည့္ စြန္႔စားခန္းဝတၳဳမ်ားကိုလည္း ႀကိဳက္သည္။ လူငယ္တေယာက္အဖို႔ စြန္႔စားခန္း မ်ားသည္ အားက်ႏွစ္သက္ဖြယ္ျဖစ္ခ့ဲသည္။
မိမိသည္ ႏိုင္ငံေရးစာေပမ်ားအျပင္ ကဗ်ာ ဝတၳဳမ်ား ဖတ္ရသည္ကို ႏွစ္သက္သည္။ ထိုစဥ္က စာေပနယ္တြင္ အယူအဆ ၂ ခုျပင္းျပင္းထန္ထန္ ျငင္းခုန္ေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ၎မွ "အနုပညာသည္ ျပည္သူ႔အတြက္" ႏွင့္ "အႏုပညာသည္ အႏုပညာအတြက္ " ဟူေသာ အယူအဆမ်ားျဖစ္သည္။
အႏုပညာသည္ ျပည္သူ႔အတြက္ဆိုသူမ်ားကလည္း ျပည္သူလူထုဖက္က မရပ္တည္လွ်င္ ေဖာက္ျပန္ သည္ဟု ဆိုသည္။ ထိုမွတဆင့္ ေတာ္လွန္စာေပဟု ေႂကြးေၾကာ္ရပ္ခံသူမ်ားလည္း ရွိလာသည္။ အႏုပညာသည္ အႏုပညာအတြက္ဆိုသူ မ်ားကလည္း အႏုပညာပစၥည္းမ်ားသည္ အႏုပညာေျမာက္ရမည္ဟုဆိုသည္။ အႏုပညာသည္ ျပည္သူအတြက္ ဆိုသူမ်ား အားလည္း အႏုပညာဆိုသည္မွ လူေတြအတြက္မဟုတ္လို႔ တိရိစၧာန္အတြက္ ဖန္တီးေရးသားသည့္ အႏုပညာရွိလို႔လားဟု ျပန္လည္ ေထ့ေငါ့သည္။ အေတာ္ပြဲဆူသည္ဟု ဆိုသည္။ အျပန္အလွန္ေဆြးေႏြးျငင္းခုံၾကသလို အျပန္အလွန္လည္း ထိုးႏွက္တိုက္ခိုက္ခ့ဲၾကသည္။
ထို႔ျပင္ စာေပနယ္၌ သရုပ္ေဖာ္ဝါဒ သရုပ္မွန္ဝါဒတို႔ကို ျငင္းခုန္ေနၾကစဥ္အတြင္း အိတ္ဇစ္စတန္ရွယ္ လစ္ဇင္ဟုေခၚေသာ ျဖစ္တည္မႈပဓာနဝါဒဟူေသာ စာေပအယူအဆတခုလည္း စာေပနယ္အတြင္း ဝင္ေရာက္လာသည္။ ျငင္းၾကခုံၾက ေဆြးေႏြး ၾကျဖင့္ အေတာ္ပြဲဆူသည့္ကာလဟု ဆိုရမည္။
ေလးလုံးစပ္ ေဒြးခ်ဳိး ေလးခ်ဳိးတို႔ႏွင့္ အသားက်ေနေသာ ကဗ်ာနယ္ပယ္တြင္ ကာရန္မဲ့ ကဗ်ာဆိုသည္ ဝင္လာသည္။ ရစ္သမ္ကိုအသားေပးလာသူလည္း ရွိသည္။ ကာရံမဲ့ကဗ်ာကို လိုလားႏွစ္သက္သူ မ်ားက လူငယ္မ်ားျဖစ္ၾကသည္။
လူႀကီးမ်ားက ႏွာေခါင္းရႈတ္ၾကသည္။ ျမန္မာ့ကဗ်ာေလာကႀကီးပ်က္စီးပါၿပီဟု ငုိခ်င္းခ်သူလည္း ရွိသည္။ အသစ္ႏွင့္အေဟာင္း ၏ပဋိပကၡ လူငယ္ႏွင့္လူႀကီးမ်ားၾကားက ပဋိပကၡ မတူေသာ အယူအဆမ်ား၏ ပဋိပကၡမ်ားၾကားတြင္ စာေပေလာကသည္၎၊ လူအဖြဲ႔အစည္းသည္၎၊ လႈပ္ရွား ရွင္သန္၍ေနသည္။
တကယ္ေတာ့ ထိုကာလက မိမိသည္ ၁၅/၁၆ မွ်သာရွိေသးသည့္အရြယ္ ရင္ခုန္တတ္သည့္အရြယ္ ျဖစ္သည္။ အခ်စ္ကို စူးစမ္းထိေတြ႔ခံစားေနသည့္အရြယ္လည္း ျဖစ္သည္။ မိမိဖတ္မိသည့္အခ်စ္ဝတၳဳ မ်ားထဲမွ ထူးျခားသည္ကိုလည္း ေဖာ္ျပလိုသည္။ တခုကေတာ့ ဝတၳဳမဟုတ္ ရုပ္ျပကာတြန္းျဖစ္သည္။ ကာတြန္းျမင့္သိန္း၏ စံေရႊျမင့္ ရုပ္ျပကာတြန္းျဖစ္သည္။ စံေရႊျမင့္က စထြက္ကာစက ဟာသကာတြန္းပုံ ျဖစ္ေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ရုပ္ျပလိုင္းေျပာင္းသည္။ ဇတ္လမ္းေတြက ေကာင္းလာ သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ရုပ္ရွင္ပင္ရိုက္ရသည္။ စထြက္ခါစက ျပား ၆၀ ေနာက္ပိုင္း တစ္က်ပ္ေပးရသည့္ စံေရႊျမင့္ရုပ္ျပကို လစဥ္ ေစာင့္ဖတ္ခ့ဲရသည္။ ဆယ္ေက်ာ္သက္တို႔အႀကိဳ က္ျဖစ္သည္။ ေနာင္ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ခန္႔အၾကာတြင္ စံေရႊျမင့္ဇတ္လမ္း ထဲမွ စာသားမ်ားကိုအလြတ္ရြတ္ျပႏိုင္သည့္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ ဆုံရဖူးသည္။
တကၠသုိလ္ဘုန္းႏိုင္၏ လြမ္းေတးမဆုံးေစႏွင့္ေစာသခင္မွ ကြင္းေမရီသေဘၤာေပၚမွ အခန္းမ်ားကိုႏွစ္သက္သည္။ သူငယ္ခ်င္း လို႔ပဲ ဆက္၍ေခၚမည္ ခိုင္ထဲက ႀကိဳင္၊ ၿမိဳင္၊ ခိုင္ လႈိင္တို႔ကိုလည္း စြဲလမ္းႏွစ္သက္ခ့ဲဖူးသည္။
တကၠသုိလ္ဘုန္းႏိုင္သည္ ညီမေလးရယ္စိုးရိမ္မိတယ္ဆိုသည့္စာအုပ္တြင္ေတာ့ ကြန္ျမဴနစ္ ဆန္႔က်င္ေရးကို ေဖာ္က်ဴးေရး သားထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။
အစအဆုံး တအုပ္မွမဖတ္ဖူးဘဲ ကိုးကားစာအုပ္အျဖစ္သေဘာထားခ့ဲ အခ်စ္က်မ္းျပဳဆရာမ်ား၏စာအုပ္မ်ားလည္း ေဆာင္ရ သည္။ ထိုစာအုပ္မ်ားမွာ ျမင့္ေက်ာ္၊ ျမင့္နီ၊ ကရမက္တို႔ စုေပါင္းေရးသားေသာ "ခ်စ္ဦးသူတို႔ေပးစာမ်ား" ျဖစ္သည္။ ၂ က်ပ္တန္ အတြဲ ၂၀ ေက်ာ္ခန့္ထြက္သည္ထင္သည္။ မိမိတို႔လည္း ထိုစာအုပ္ထဲမွ ဟိုနားကတပိုဒ္ ဒီနားက တပိုဒ္ကူးခ်ေပါင္း စပ္ၿပီး ရည္းစားစာေရးရသည္။ ၿပီးေတာ့ေပးရသည္။ မိမိအဖို႔ ပထမဆုံးက်မ္းကိုး က်မ္းကားႏွင့္ ေရးေသာစာမ်ားသည္ ေအာင္ျမင္မႈမရခ့ဲ။ ရွံဳးနိမ့္မႈႏွင့္ႀကံဳခ့ဲရသည္။
ထူးထူးျခားျခား မိမိမွတ္မိေသာ ဝတၳဳစာအုပ္အုပ္တြဲ တတြဲရွိသည္။ မိမိေမြးဖြားစဥ္ကာလေလာက္က ထုတ္ေသာစာအုပ္မ်ား ျဖစ္သည္။ အသိမ္းအဆည္းေကာင္းေသာ ပုသိမ္အိမ္မွ စာအုပ္ဘီရိုအားေမႊေႏွာက္ရင္း ဖတ္ၾကည့္ခြင့္ရခ့ဲသည္။ လင္းယုန္နီ ေရးေသာ ဝတၳဳစာအုပ္အတြဲျဖစ္သည္။ "ျမင့္" "မမ"၊ "မမျမင့္ "၊ "ခ်စ္မမ"၊ "ခ်စ္မမျမင့္" ၊ ခ်စ္ေသာမမ ခ်စ္မမ" တို႔ျဖစ္သည္။
၆ အုပ္တြဲ ျဖစ္သည္ဟုထင္သည္။ လြတ္လပ္ရခါစ ႏိုင္ငံေရးေနာက္ခံ လႈပ္ရွားမႈမ်ားတြင္ ရံုးစာေရးမတဦးျဖစ္ေသာ မမျမင့္ႏွင့္ တကၠသု္ိလ္ေက်ာင္းသား ေမာင္ေစာလြင္တို႔၏အခ်စ္ဇာတ္လမ္းကို ပုံေဖာ္ထားသည္။ ပညာတတ္တို႔၏ ေတြေဝတတ္မႈႏွင့္ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ႏိုင္မႈကိုလည္း ပုံေဖာ္ထားသည္။ ထိုေခတ္ကာလကိုလည္း ေကာင္းေကာင္းေတြ႔ျမင္ရသည္။ စြဲမက္ခ့ဲရသည့္ဝတၳဳ တပုဒ္ျဖစ္ခ့ဲသည္။
ထိုေခတ္က လစဥ္ထုတ္မဂၢဇင္းမ်ား ပုံမွန္စာအုပ္မ်ားသည္ တအုပ္ ၂ က်ပ္ နည္းနည္းထူလွ်င္ ၃ က်ပ္ေပးရၿပီး အထူဆုံးစာ အုပ္မွ ၅ က်ပ္ခန္႔သာေပးရသည္။ မိမိဖခင္ကိုယ္တိုင္ကလည္း စာဖတ္ဝါသနာပါ အိမ္မွာလည္း စာအုပ္စင္ရွိ သည့္ျပင္ စာဖတ္သည္ကိုလည္း အားေပးခံရသျဖင့္ ငယ္စဥ္ကထဲ စာအေတာ္ဖတ္ျဖစ္ခ့ဲသည္။ စာဖတ္ေနရလွ်င္ ထမင္းေမ့ဟင္းေမ့ ျဖစ္သည္။စာအုပ္သည္ မိမိ၏ဘဝအစိတ္အပိုင္း ျဖစ္သည္။ စာအုပ္မွ အသိအျမင္ အေတြ႔အႀကံဳစဥ္းစားေတြးေခၚ မႈမ်ား သည္လည္း မိမိစဥ္စားလုပ္ကိုင္မႈမ်ားကို အေထာက္အကူျပဳ ခ့ဲသည္။
● ၁၉၇၀ စုႏွစ္မ်ား၏ႏိုင္ငံတကာေလထု
ဒုတိယကမၻာစစ္အၿပီး ကိုလိုနီႏိုင္ငံအမ်ားအျပား လြတ္လပ္ေရးရခါစ အခ်ိန္ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ထိုႏိုင္ငံအမ်ားစုသည္ မ တည္ၿငိမ္ႏိုင္ေသး။
ျမန္မာအပါ လြတ္လပ္ေရးရခါစႏိုင္ငံမ်ားတြင္ စစ္အာဏာရွင္မ်ားျပန္လည္ မင္းမူသည္။ မည္သုိ႔႔ေသာ အစိုးရတက္သည္ျဖစ္ေစ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရးပေဒသရာဇ္ဆန္႔က်င္ေရး အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရး သည္ ထိုစဥ္က ႏိုင္ငံတကာတြင္ လႊမ္းျခံဳေနေသာ အသာစီးရေနေသာ အယူအဆျဖစ္သည္။ အားလုံးက နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရး ပေဒသရာဇ္ဆန္႔က်င္ေရးကို ေႂကြးေၾကာ္ ေနၾကသည္။
၁၉၁၇ ရုရွား ေအာက္တိုဘာေတာ္လွန္ေရးေအာင္ပြဲႏွင့္ ၁၉၄၉ ခုႏွစ္ တရုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက တရုတ္ ျပည္တြင္ လက္နက္ ကိုင္ေတာ္လွန္ကာ က်န္းခ့ဲရွိတ္ (ခ်န္ေကရွိတ္) အစိုးရအား တိုင္ဝမ္ကၽြန္းသုိ႔ ေမာင္းထုတ္ၿပီး တရုတ္ျပည္အားသိမ္းပိုက္လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ခ့ဲသည့္ေအာင္ပြဲသည္ အေရွ႕ေတာင္အာရွႏိုင္ငံမ်ားအပါ ကမၻာႀကီးအား ေကာင္းစြာဂယက္ရိုက္သည္။ အထူး သျဖင့္ ကိုလိုနီဘဝတြင္ ရွိေနဆဲႏွင့္ လြတ္ေျမာက္ခါစႏိုင္ငံမ်ားတြင္ လက္ဝဲဝါဒအယူအဆ လႊမ္းမိုးၾသဇာ ေကာင္းေနသည္။ အေရွ႕ေလတိုက္ေနေသာအခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ကြန္ျမဴနစ္ဝါဒကို ဆန္က်င္ေသာ ကြန္ျမဴနစ္မ်ားက္ို ဆန္႔က်င္ေနသူမ်ားပင္ ဆိုရွယ္လစ္ဆိုေသာစကားသုံး၍ လူထုအားေခၽြးသိပ္စည္းရံုးေနရသည့္ကာလျဖစ္သည္။ ဆင္းရဲေသာ ေခတ္ေနာက္က်ေသာ မဖြံ႔ၿဖိဳးေသာတိုင္းျပည္မ်ားအတြက္ အလုပ္သမား လယ္သမားမ်ားအတြက္ဟု ေႂကြးေၾကာ္ခ့ဲေသာရုရွား တရုတ္အပါႏိုင္ငံ အခ်ဳိ႕တြင္ ေအာင္ပြဲခံႏိုင္ခ့ဲေသာ ကြန္ျမဴနစ္ဝါဒသည္ဆင္းရဲသားဝါဒ ဘုံဝါဒအျဖစ္ ေရပမ္းစားေနသည္ဟု ဆိုရမည္။
ထိုစဥ္က အေနာက္ေလဟုဆိုႏိုင္သည့္ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ လူအခြင့္အေရးဆိုသည္ ေရပန္းမစားေခ်။ စစ္ရွဳံးသြားေသာ ဂ်ပန္ ဂ်ာမဏီ အီတလီတို႔လည္း အသံမထြက္ႏိုင္။ ျပင္သစ္အပါ ဥေရာပႏိုင္ငံမ်ားမွာလည္း စစ္ေၾကာင့္ နလံထူႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစား ေနရသည့္အခ်ိန္ ျဖစ္သည္။ ေနမဝင္အင္ပါယာႀကီးထူေထာင္ႏိုင္ခ့ဲေသာ အဂၤလန္သည္လည္း ဒုတိယကမၻာစစ္အၿပီး ကိုလိုနီ နယ္ပယ္အမ်ားစုကို စြန့္လႊတ္ခ့ဲ ရၿပီးေနာက္ ႏိုင္ငံတကာနယ္ပယ္တြင္ ၾသဇာမ်ားစြာ ဆုတ္ယုတ္ေနခ့ဲသည္။
ထိုစဥ္ကာလက စစ္ေရးေရာ စီးပြားေရးေရာေထာင္တက္ေနသည္မွာ အေမရိကန္ျဖစ္သည္။ ထိုသုိ႔ ေထာင္တက္ေနသည့္ အင္အားၾသဇာအရွိန္အဝါတို႔ျဖင့္ ကမၻာျပႆနာေနရာတကာတြင္ အေမရိကန္တို႔ ပါဝင္စြက္ဖက္ေန၍ ကမၻာ့ပုလိပ္ႀကီး ငပြႀကီးအျဖစ္ သမုတ္ခံေနရေသာ အေျခအေန ျဖစ္သည္။
ထို့ျပင္ အာရွ၌ ကိုရီးယားစစ္ပြဲ ဗီယက္နမ္ ကမ္ပူက်ဲႏွင့္ လာအိုစသည့္ အင္ဒိုခ်ဳိင္းနား ၃ ႏိုင္ငံတြင္ စစ္ေရးအရ အင္အားအလုံး အရင္းသုံး၍ ဝင္ေရာက္ တိုက္ခိုက္ေနသည္။ ကိုရီးယားစစ္ပြဲက အေမရိကန္တို႔႔ ႏိုင္ငံေရးအရ သိပ္မထိခိုက္ဟုဆိုႏိုင္ေသာ္လည္း အင္ဒိုခ်ဳိင္းနားကၽြန္းဆြယ္ အဓိက ဗီယက္နမ္စစ္ပြဲဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္ေနေသာ အေမရိကန္အား တတိယကမၻာႏိုင္ငံမ်ားကျပင္းျပင္းထန္ထန္ဆန္႔က်င္ေနၾကသည္။ အေမရိကန္နယ္ခ်ဲ႕သမားဟု ကင္ပြန္းတပ္ၾကသည္။ ထိုျပင္ဗီယက္နမ္စစ္ပြဲအတြင္းမွ စစ္ရာဇဝတ္မႈမ်ားေၾကာင့္ သိကၡာမ်ားစြာက်ဆင္းေနသည့္ အခ်ိန္ျဖစ္သည္။
ထိုကာလက ႏိုင္ငံတကာတြင္သာမ အေမရိကန္ျပည္တြင္းတြင္လည္း ဗီယက္နမ္စစ္ပြဲ ျပင္းျပင္း ထန္ထန္ ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္ ေနၾကသည္။ ထို႔ျပင္ ယေန႔ လူမဲသမၼတ အုပ္ခ်ဳပ္၍ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရးေႂကြးေၾကာ္ေနသည့္ ကမၻာေရွ႕ေဆာင္ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံဆိုသည့္အေမရိကန္ႏိုင္ငံႀကီးတြင္ လူျဖဴလူမဲ ခြဲျခားမႈေၾကာင့္ လူမဲမ်ားမ်ားက ျပင္းထန္စြာ ဆန္႔က်င္ကန္႔ ကြက္ေနၾကသည္။ ေကသုံးလုံးေခၚ လူျဖဴအစြန္းေရာက္အဖြဲ႔မ်ားက လူမဲမ်ားအား တရားလက္လြတ္တိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကသည္။ လူမဲစီးခြင့္မရေသာ ဘတ္စကားလိုင္းမ်ားလူမဲႏွင့္ေခြးမဝင္ရ ဆိုင္းဘုတ္ခ်ိတ္ထားေသာဆိုင္မ်ားသည္ ထိုစဥ္အေမရိကန္၏ ျပႆနာမ်ားအျဖစ္ တည္ရွိခ့ဲသည္။
အေမရိကန္လူျဖဴ လူမဲ ခြဲျခားမႈဆန္႔က်င္ေရးတိုက္ပြဲတြင္ ေရွ႕တန္းေရာက္သည့္ လူမဲေခါင္းေဆာင္မွာ ေဒါက္တာမာတင္လူသာကင္းဂ်ဴနီယာျဖစ္သည္။ မာတင္လူသာကင္းသည္ ၁၉၅၇ ခန္႔မွစ၍ လူမဲအခြင့္ အေရးအတြက္တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့သည္။ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္ ဝါရွငင္တန္ခ်ီတက္ပြဲတြင္ ေျပာၾကားခ့ဲေသာ "က်ေနာ့္မွာ အိပ္မက္တခုရွိတယ္" ဆိုသည့္ မာတင္လူသာကင္း၏မိန္႔ခြန္းသည္ေက်ာ္ၾကားခ့ဲသည္။ ၁၉၆၄ တြင္ ႏိုဘယ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆု ခ်ီးျမႇင့္ျခင္းခံရေသာ မာတင္လူသာကင္းသည္ ၁၉၆၈ ခုႏွစ္ လူထု လႈပ္ရွားမႈတြင္ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ခံရသည္။ သူကြယ္လြန္ၿပီးေနာက္ အေမရိကန္ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားစြာတြင္ ဆူပူအုံႂကြမႈမ်ားျဖစ္ ပြားခ့ဲသည္။ မာတင္လူသာကင္းသည္ လူမဲအခြင့္အေရး အတြက္သာမက ဗီယက္နမ္စစ္ဆန္႔က်င္ေရး တြင္လည္း တက္ႂကြ စြာပါဝင္လႈပ္ရွားခ့ဲသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ထိုစဥ္ထိုကာလက အေမရိကန္သည္ သူ႔ျပည္တြင္းမွာပင္ လူမဲျပႆနာ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရးျပႆနာမ်ား ျဖင့္ ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းေနရသည္ျဖစ္ရာ ထိုစဥ္ကအေနာက္ေလအားေပ်ာ့၍ အေရွ႕ေလအားေကာင္းေနသည္မွာ မထူးဆန္းေပ။
ထုိ႔ ျပင္ အေမရိကန္တန္းတူ အႏုျမဴလက္နက္ပိုင္ဆိုင္ၿပီး အာကာသသုိ႔ လူလႊတ္ႏိုင္စြမ္းရွိေနၿပီ ျဖစ္ေသာ ဆိုဗီယက္ရုရွားသည္ သူပါတီတြင္း အယူအဆေရးရာျပႆနာမ်ားျဖင့္ ရွဳပ္ေထြးေနသည္။ ထို႔ ျပင္ ဆိုဗီယက္တို႔ၾသဇာသည္ အေရွ႕ေတာင္အာရွတြင္ ေညာင္းလွသည္မဟုတ္ေခ်။
ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္
Mg Mg Soe (ေမာင္ေမာင္စုိး)