လင္းသက္ၿငိမ္ ● ေတာက္တုိ



လင္းသက္ၿငိမ္ ● ေတာက္တုိ
(မုိးမခ) ဇူလုိင္ ၅၊ ၂၀၁၆

႐ိုးအလြန္းတာလား ထူပိန္းေနတာလား
ဒါမွမဟုတ္ မုန္႔ေလေပြလိုပါးလွပ္ေနတာလား
ကိုယ္ရာမွာသူ႔ကိုေခၚၾကတာက ေတာက္တို
ေတာက္တိုဟာ သူ႔ကိုယ္သူ
ေတာက္တိုမွန္းမသိ ေတာက္တိုဆိုေတာ့
ခ်ိန္ခါသင့္ဝတ္တတ္စားတတ္
အံဝင္ေအာင္ေျပာတတ္ဆိုတတ္
ေတာက္တိုက ဖင္ေပါ့တယ္
ေတာက္တိုမွာ ဟုတ္က့ဲပဲရိွတယ္
သူ႔ေလာက္မရိွတ့ဲလူေတြန႔ဲမေတြ႔ခင္အထိ
သူ႔ေလာက္မသိနားမလည္သူေတြန႔ဲမဆံုခင္အထိ
ေတာက္တိုရဲ႕ ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားမႈဟာ
သူ႔ကိုးကြယ္တ့ဲ သူ႔အထက္ကလူမ်ား
တံေတြးကိုအေပၚလွန္မေထြးရဘူးဆိုတာ
ေတာက္တိုသိေတာ့ ေတာက္တိုေထြးတ့ဲတံေတြးက
ေတာက္တိုရဲ႕ေအာက္ကလူေတြအေပၚ
ခပ္တည္တည္ဖိန္႔လံုးေတြ
႐ုပ္တည္ႀကီးန႔ဲၿခိမ္းေျခာက္မႈေတြ
ေတာက္တိုက အကယ္ဒမီေ႐ွာ့ပဲ
ေတာက္တိုကအပီအျပင္ပဲ
သခင့္ေ႐ွ႕မွာၿငိမ္ေနရတ့ဲေၾကာင္လို
ေတာက္တိုလမ္းေလွ်ာက္ရင္ေျမာက္ႂကြႂကြ
လူႀကီးေတြေရွ႕သိမ္ေမြ႔အိညက္ေသာ
ေတာက္တိုရဲ႕အသံက
အရပ္ထဲက် က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ျမည္ဟီး
ေတာက္တိုဟာ ဟာသမွန္းသိေပမယ့္
ေတာက္တိုအထက္ကအရိပ္ေတြကို
ေၾကာက္ၾကရတ့ဲ လူေတြခမ်ာ
ေတာက္တိုေရွ႕မွာ ေပၚတင္မရယ္ရဲ
ေတာက္တိုလို႔ေတာက္တိုကိုရယ္ေနၾကတာ
ေတာက္တိုလည္းသိပါတယ္
ရယ္သံေတြေရွ႕သူေရာက္သြားတ့ဲအခါ
ဘရိတ္မိသြား ကားေတြလို တုန္႔ခနဲရပ္သြားၾက
အဲ့ဒီအရသာကို
ေတာက္တိုအႀကိဳက္ဆံုးပဲျဖစ္မယ္ထင္တယ္
တစ္ခ်က္င့ဲၾကည့္ၿပီး ေတာက္တိုဟာ
တိမ္လိုတလြင့္လြင့္ဆက္ေလွ်ာက္သြား
ရယ္သံမ်ားျပန္ထြက္လာ
ေတာက္တို.....ဟား ဟား ဟား
ေတာက္တို.....ဟား ဟား ဟား
ေတာက္တို.....။                  ။

လင္းသက္ၿငိမ္