ၿငိမ္းခ်မ္းေအး - ေသြးစြန္းသမိုင္းမွသည္ အနာဂတ္သစ္ဆီသို႔

ၿငိမ္းခ်မ္းေအး - ေသြးစြန္းသမိုင္းမွသည္ အနာဂတ္သစ္ဆီသို႔
(The Ladies News / မိုးမခ) ၁၉ ဇူလိုင္၊ ၂၀၁၆

လူထုက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္လိုက္တဲ့ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ အစိုးရသစ္ ေခတ္စနစ္မွာေတာ့ သမိုင္းက ေသြးစြန္းခဲ့မႈ အစုစု ဒဏ္ေတြ၊ ေနာက္ဆက္တြဲ အမုန္းေတြကို ဒီမိုကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရး ေရစင္ပက္ဖ်န္း ေဆးေၾကာကာ၊ သတ္ျဖတ္မႈေတြအားလံုး ေက်ာ္လႊား ေခ်ဖ်က္ သမိုင္းသစ္တြင္ဖို႔ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံု ျပည္သူလူထုက ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကပါတယ္။ တိုင္းျပည္မွာ လက္နက္ကိုင္ ဖိႏွိပ္ျခင္းဓေလ့၊ အင္အားႀကီးသူ ေအာင္ႏိုင္တဲ့ ေတာတြင္းလုပ္ထံုး၊ အၾကမ္းဖက္ဝါဒ၊ စစ္အာဏာရွင္စနစ္နဲ႔ ေသြးစြန္းရက္စြဲမ်ား လံုးဝ ရပ္တန္႔ ပေပ်ာက္ေအာင္ လူထု၊ အစိုးရ၊ အရပ္ဘက္အဖြဲ႕စည္းမ်ားနဲ႔ အင္အားႀကီး တပ္မေတာ္တို႔ ပူးေပါင္း ဒီမိုကေရစီ ေလာက နိဗၺာန္တည္ေဆာက္ႏို္င္ဖို႔ ေမွ်ာ္ရည္ေနၾကပါတယ္။ အမွန္တကယ္ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္လည္း ဝိုင္းဝန္းႀကိဳးစားဖို႔လိုပါတယ္။ ဒီနည္းျဖင့္သာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔တကြ ေခါင္းေဆာင္မ်ား က်ဆံုးခဲ့ရတဲ့ ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္ေန႔ကို အေကာင္းဆံုး တသ ေအာက္ေမ့ ဝမ္းနည္း အထိမ္းအမွတ္ျပဳျခင္း မည္ပါမယ္။

၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္ေန႔ သမိုင္းဝင္ လုပ္ၾကံခံရမႈျဖစ္စဥ္ႀကီးမွာ သမိုင္းသင္ခန္းစာထုတ္ ဆင္ျခင္စရာအမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ ဥပမာ - ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ကိုလိုနီသူ႔ကၽြန္ဘဝေအာက္က ရုန္းထြန္ရာ လြတ္လပ္ေရးႀကိဳးပမ္းမႈသမိုင္းမွာ ႏိုင္ငံသား လူမ်ိဳး၊ ဘာသာစံု ပါဝင္ခဲ့တယ္ဆိုတာကိုလည္း လုပ္ၾကံခံရခ်ိန္ လူမ်ိဳး၊ ဘာသာ အေရာင္အေသြးစံုပါဝင္ခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ အစိုးရအဖြဲ႕ကက္ဘိနက္က သက္ေသျပေနပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ လုပ္ၾကံမႈေနာက္ကြယ္မွာ အက်ိဳးအာဏာစီးပြား ေရာယွက္ဆက္စပ္ ပါဝင္ပတ္သက္ခဲ့ၾကတဲ့ လက္ရင္း တရားခံ မ်ိဳးခ်စ္အေယာင္ေဆာင္ လက္ယာစြန္း ဦးေစာနဲ႔ အေပါင္းအပါမ်ား၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း လြတ္လပ္ေရးယူရင္း တည္ေဆာက္ေနတဲ့ လက္ဝဲအင္အားစုမ်ားနဲ႔ ညီညြတ္ေရးလမ္းစဥ္ကို မလိုလားတဲ့ လက္ယာေဖာက္ျပန္ေရးသမားမ်ားနဲ႔ ဖဆပလ အတြင္းရွိ ဆိုရွယ္လစ္အုပ္စုမ်ား၊ ေသြးထိုး ေျမွာက္ပင့္ ေနာက္ကြယ္က ေထာက္ပံ့ေပးခဲ့သူ အဂၤလိပ္အရင္းရွင္အစိုးရနဲ႔ ကုန္သည္ႀကီးမ်ား စတဲ့ ေနာက္ခံသမိုင္းအက်ယ္ကိုလည္း ျခံဳငံုသင္ခန္းစာ ယူတတ္ရပါမယ္။

အေရးႀကီးဆံုး သင္ခန္းစာယူစရာ တခုကေတာ့ ပေဒသရာဇ္ေခတ္ လူသတ္နန္းလုဓေလ့ဟာ ေခတ္သစ္တိုင္းျပည္သမိုင္းမွာလည္း က်င့္သံုးခဲ့တယ္ ဆိုတာပါပဲ။ တြင္က်ယ္ဆဲလို႔လည္း ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမ်ိဳးဆက္ေသြး လက္ရွိ ႏိုင္ငံေတာ္အတိုင္ပင္ခံ ပုဂၢိဳလ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္း ႏိုင္ငံေရးဘဝ၊ ဒီမိုကေရစီခရီးၾကမ္း တေလွ်ာက္ကို ေလ့လာၾကည့္ရင္ ဖိ္ႏွိပ္အုပ္စိုးခဲ့သူ အာဏာပိုင္မ်ားရဲ႕ အသက္ကိုရန္ရွာတဲ့အထိ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ျဖစ္စဥ္ေတြ ရွိခဲ့တာကို ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ ၂၀၀၃ ေမ ၃၀ ဒီပဲယင္း လူသတ္အၾကမ္းဖက္မႈႀကီးကေန သီသီကေလး အသက္ေဘးလြတ္ခဲ့ရတာက သက္ေသပါပဲ။

ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးဓေလ့မွာ အာဏာအတြက္ အသက္လုပ္ၾကံခံရျခင္း အျခား သာဓကမ်ားစြာလည္း ရွိပါေသးတယ္။

လြတ္လပ္ေရးယူခါနီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း (၁၉၁၅ ဖြား -၁၉၄၇ ဆံုး) အစိုးရအဖြဲ႕ရဲ႕ စီးပြားေရးဝန္ႀကီး အဂၤလိပ္ေခတ္ ေရွးဦး အိုင္စီအက္စ္ အရာရွိ ဦးတင္ထြဋ္ (၁၈၉၅ ဖြား - ၁၉၄၈ ဆံုး) ဆိုရင္လည္း ၁၉ ဇူလိုင္ လုပ္ၾကံခံရမႈမွာ ထိခိုက္ဒဏ္ရာျပင္းျပင္းထန္ထန္ ရၿပီး အသက္ေဘးက လြတ္ခဲ့ေပမယ့္ ေနာက္ တႏွစ္အၾကာ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၁၈ ရက္ေန႔မွာ ကားေပၚဗံုးခြဲလုပ္ၾကံခံခဲ့ရပါတယ္။ ၁၉ ဇူလိုင္ သမိုင္းဝင္ လူသတ္ပြဲႀကီး ေနာက္ဆက္တြဲ ကြင္းဆက္ထဲမွာပါတဲ့ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ၾကံမႈ တခုပါပဲ။

လြတ္လပ္ၿပီး တိုင္းျပည္ရဲ႕ ပထမဆံုး သမၼတ ရွမ္းအမ်ိဳးသား စဝ္ေရႊသိုက္ (၁၈၉၄ ဖြား - ၁၉၆၂ ဆံုး) ဆိုရင္လည္း ၁၉၆၂ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္း (၁၉၁၀ ဖြား - ၂၀၀၂ ဆံုး) စစ္အာဏာသိမ္းတက္ခဲ့တဲ့ ေတာ္လွန္ေရးစစ္ေကာင္စီလက္ထဲမွာ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ လူနည္းစု လူမ်ိဳးစုေရးရာအရ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္း ေထာင္အတြင္းမွာပဲ သတ္ျဖတ္ခံခဲ့ရပါတယ္။ သူ႔သားတေယာက္ဆိုရင္လည္း ၁၉၆၂ မတ္လ ၂ ရက္ေန႔ စစ္အာဏာသိမ္းစဥ္မွာ သတ္ခံခဲ့ရပါတယ္။

ဟိုတေလာက လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ဂုဏ္သိကၡာရုပ္ရွင္ပြဲေတာ္ မွာ ျပသခြင့္ပိတ္ခံထိခဲ့တဲ့ “Twilight over Burma” ရုပ္ရွင္ဇာတ္လမ္းရွင္ သီေပါေစာ္ဘြား စပ္ၾကာဆိုင္ဆိုလည္း ဗုိလ္ေနဝင္း စစ္အစိုးရ ေထာင္အတြင္းမွာ လက္စေဖ်ာက္ သတ္ျဖတ္ျခင္းခံခဲ့ရပါတယ္။

လက္ရွိေခတ္လို႔ ဆိုႏိုင္တဲ့ အခ်ိန္ထိလည္း ကရင္လူမ်ိဳးစုေတာ္လွန္ေရးတပ္ေခါင္းေဆာင္ KNU (Karen National Union) အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး ဖဒိုမန္းရွာလဖန္ (၁၉၄၃ ဖြား - ၂၀၀၈ ဆံုး) တေယာက္ ၂၀၀၈ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၄ Valentine’s Day မွာ လုပ္ၾကံခံရျခင္းလို ႏိုင္ငံေရးဆက္စပ္ ေသြးစြန္းတဲ့ သတ္ျဖတ္မႈေတြ ျဖစ္ေနဆဲပါပဲ။

ကရင့္ ေတာ္လွန္ေရးသမိုင္းအတြက္ ေခါင္းေဆာင္မႈ အပိုင္း၊ ႏိုင္ငံေရးအရ အႀကီးက်ယ္ဆံုး ဆံုးရံႈး လုပ္ၾကံခံရမႈ ကေတာ့ ၁၉၅၀ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၁၂ ရက္ေန႔ မွာ အစိုးရစစ္တပ္ရဲ႕ ျခံဳခိုတိုက္ခိုက္ခဲ့ျခင္းခံခဲ့ရတဲ့ KNU ပထမဆံုး ဥကၠ႒ ကရင္အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ေစာဘဦးႀကီး (၁၉၀၅ ဖြား - ၁၉၅၀ ဆံုး) လုပ္ၾကံခံခဲ့ရမႈပါ။ ဒီစစ္ေဆးေရးမွာ ေအာက္ေျခအရာရွိအျဖစ္ ပါဝင္ခဲ့သူ စစ္ဗိုလ္တဦးကေတာ့ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ လုထူအံုၾကြမႈႀကီးကာလ ၁၇ ရက္တာ သမၼတ ဘဝ မွာ “The Butcher of Rangoon -- ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ႕ သားသတ္သမားႀကီး” အျဖစ္ သမိုင္းနာမည္ဆိုးတြင္ခဲ့သူ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္စိန္လြင္ (၁၉၂၃ ဖြား - ၂၀၀၄ ဆံုး) ပါပဲ။ ေစာဘဦးႀကီး ရုပ္အေလာင္းကိုဆိုရင္ အစိုးရစစ္တပ္က ေနာင္မွာ ႏိုင္ငံေရးအရ အထိမ္းအမွတ္ျပဳမႈ၊ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရး အမွတ္အသား အျဖစ္ဂုဏ္ျပဳမႈ ျဖစ္မွာ မလိုလားတဲ့ အတြက္ တရားဝင္ ဂူသြင္း ျမွဳပ္ႏွံခြင့္မေပးပါဘူး။ မီးရိႈ႕ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္ခဲ့ပါတယ္။ ျပာကို ပင္လယ္ထဲလႊင့္ပစ္လိုက္တယ္ ဆိုၾကပါတယ္။

အစိုးရစစ္တပ္ရဲ႕ တိုင္းရင္းသားေဒသ စစ္ဆင္ေရးေတြ ျပည္တြင္းစစ္ဗ်ဴဟာေတြမွာ က်င့္သံုးတယ္လို႔ ႏိုင္ငံတကာနဲ႔ လူမ်ိဳးစုေတာ္လွန္ေရးတပ္ေတြက အျမဲ စြပ္စြဲ ခံရေလ့ရွိတဲ့ အစိတ္သားလည္း မခ်န္နဲ႔ (ဗိုက္ထဲက ကေလးကို ေျပာတာပါ) ဆိုတဲ့ က်ဴပင္ခုတ္ က်ဴငုတ္မက်န္ေစနဲ႔ အေတြးအေခၚ Mindset က ဒီလို သမိုင္းျဖစ္စဥ္ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ၾကံမႈေတြက အေျခတည္လာခဲ့တာပါ။ ျပည္တြင္းစစ္ရပ္စဲေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ျဖစ္စဥ္နဲ႔ ျပည္ေထာင္စု စစ္စစ္တည္ေဆာက္ေရး တိုင္းျပည္အနာဂတ္အတြက္ အင္မတန္ ဆင္ျခင္ဖြယ္ ေကာင္းပါတယ္။

ဒီလို ႏိုင္ငံေရးအရ အစီစဥ္တက် အကြက္ခ် သတ္ျဖတ္မႈ သမိုင္းျဖစ္စဥ္ဟာ အစိုးရစစ္တပ္မွာခ်ည္း ရွိတာမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ပါ။

ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ဝင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ညာလက္ရံုး စစ္ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္လက္်ာ (သခင္လွေဖ ၁၉၁၁ ဖြား - ၁၉၇၉ ဆံုး) ဆိုရင္လည္း ၁၉၆၂ စစ္အာဏာသိမ္း ဗိုလ္ေနဝင္း အစိုးရကို လက္နက္ကိုင္ျပန္လည္ ေတာ္လွန္ဖို႔ သူဦးေဆာင္ ဖြဲ႕စည္ခဲ့တဲ့ “ဗမာ့မ်ိဳးခ်စ္တပ္မေတာ္ (၁၉၆၉ မွာ ဖြဲ႕) နဲ႔အတူ ေတာတြင္းမွာ လက္နက္ကိုင္လႈပ္ရွားေနစဥ္ ႏိုင္ငံေရးအရ မဟာမိတ္ျပဳထားတဲ့ KNU ေခါင္းေဆာင္မႈ အကြဲအျပားမွာ KNU ရဲ႕ သတ္ျဖတ္ျခင္းကို ခံခဲ့ရပါတယ္။ အျခား ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ဝင္ တေယာက္ျဖစ္သူ ဗိုလ္ေဇယ် (သခင္လွေမာင္ ၁၉၁၃ ဖြား - ၁၉၆၈ ဆံုး) ဆိုရင္လည္း ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ႕ စစ္ေခါင္းေဆာင္ဘဝနဲ႔ ၁၆ ဧၿပီ ၁၉၆၈ မွာ ဗိုလ္ေနဝင္းအစိုးရတပ္ လက္ခ်က္ေၾကာင့္ တိုက္ပြဲက်ခဲ့ရတာပါပဲ။

သူ႔ကၽြန္ဘဝ လြတ္ေျမာက္ေရး သမိုင္းမွာ အေရးႀကီး က႑အျဖစ္ပါခဲ့တဲ့ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကိုၾကည့္ရင္လည္း ေခါင္းေဆာင္ သခင္သန္းထြန္း (၁၉၁၁ ဖြား - ၁၉၆၈ ဆံုး) ဟာ အစိုးရတပ္ဆီ လက္နက္ခ်မယ့္ လက္ေအာက္ငယ္သားမ်ားရဲ႕ လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ခံခဲ့ရတယ္ (စက္တင္ဘာ ၂၄၊ ၁၉၆၈)။ သခင္သန္းထြန္း ေဖာ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ မူဝါဒအမွား ယဥ္ေက်းမႈေတာ္လွန္ေရး ျဖစ္စဥ္ ၁၉၆၇ လမ္းစဥ္မွာဆိုရင္လည္း သမိုင္းဆိုးတြင္ခဲ့တဲ့ ျဖဳတ္ထုတ္သတ္ ျဖစ္စဥ္ေတြ အႀကီးအက်ယ္ ျဖစ္ခဲ့တာ သမိုင္းအထင္အရွားပါပဲ။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့နည္းနဲ႔ ဆန္႔က်င္ခဲ့ၿပီး ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ 7th July ျဖစ္စဥ္လို ဗိုလ္ေနဝင္းရဲ႕ စစ္တပ္က အႀကီးအက်ယ္ ႏွိပ္ကြပ္ သတ္ျဖတ္ခံရမႈေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးနည္းသာမက၊ စစ္ေရးနည္းနဲ႔ပါ တန္ျပန္ဖို႔ ေတာတြင္းေရာက္လာခဲ့တဲ့ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားတခ်ိဳ႕ အသက္စေတးခဲ့ရပါတယ္။ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ဝင္ ဗိုလ္ရန္ေအာင္ (သခင္ လွၿမိဳင္ ၁၉၁၇ ဖြား - ၁၉၆၇ ဆံုး) ေတာင္ သတ္ျဖတ္ျခင္းခံခဲ့ရပါတယ္ (ဒီဇင္ဘာ ၂၆၊ ၂၉၆၇)။

ကခ်င္လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး သမိုင္းကို ေလ့လာရင္လည္း KIO (Kachin Independence Organization) အတြင္း အာဏာလုပြဲနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအယူဝါဒ ကြဲျပားမႈေတြေၾကာင့္ ေဇာ္တူး၊ ေဇာ္ဆိုင္း အစရွိသူတို႔ လုပ္ၾကံခံခဲ့ရတယ္ အျဖစ္အပ်က္ေတြ ရွိပါတယ္။

ဆိုခ်င္တာက ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး မ်က္ေမွာက္နဲ႔ အတိတ္သမိုင္း ဓေလ့မွာ ေရွးပေဒသရာဇ္ေခတ္ကတည္းက တည္ရွိခဲ့တဲ့ လူသတ္အာဏာယူထံုး၊ လက္နက္နဲ႔ ႏိုင္ငံေရးရာျပႆနာကို ေျဖရွင္းၾကတဲ့အေလ့ဟာ ဝမ္းနည္းဖြယ္ တြင္က်ယ္ေနခဲ့၊ ေနဆဲဆိုတာပါ။ ေနာင္အနာဂတ္သမိုင္းလွဖို႔ဆိုရင္ေတာ့ အေတြးအျမင္ အယူဝါဒ မတူသူေတြ အခ်င္းခ်င္း ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြး ညွိႏိႈင္းေျဖရွင္းေရး အေလ့အက်င့္ကို ဒီမိုကေရစီယဥ္ေက်းမႈ စနစ္ေအာက္မွာ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ အမွန္တကယ္ လက္ေတြ႕က်င့္သံုးၾကဖို႔လိုပါတယ္။

ဒီဓေလ့ဟာ အခုအထိ အေျခမတည္ အလုပ္မျဖစ္ေသးဘူးဆိုတာကို ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႕အစည္းမ်ားနဲ႔ စစ္အာဏာရွင္စနစ္အေမြခံ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းမ်ားနဲ႔ လက္ရွိ တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား အႀကိမ္ႀကိမ္ ေတြ႕ဆံုခဲ့ၾကတဲ့ အပြင့္ဆိုင္ေတြ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲ အလံုးစံု ေအာင္ျမင္ၿပီးေျမာက္ျခင္း မရွိျဖစ္ခဲ့တဲ့ အသြင္ေျပာင္း ၿပီးခဲ့တဲ့ စစ္တပိုင္းအစိုးရ ငါးႏွစ္တာက ျပသခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ တိုင္းရင္းသားအေရးမွာ အေျဖရွာမရရင္ အဆံုးမွာ လက္နက္ခ်ည္း ျပန္ကိုင္ တိုက္ေနၾကတာ မ်က္ျမင္ပါပဲ။

လူထုက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္လိုက္တဲ့ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ အစိုးရသစ္ ေခတ္စနစ္မွာေတာ့ သမိုင္းက ေသြးစြန္းခဲ့မႈ အစုစု ဒဏ္ေတြ၊ ေနာက္ဆက္တြဲ အမုန္းေတြကို ဒီမိုကေရစီနဲ႔လူ႔အခြင့္အေရး ေရစင္ပက္ဖ်န္း ေဆးေၾကာကာ၊ သတ္ျဖတ္မႈေတြအားလံုး ေက်ာ္လႊား ေခ်ဖ်က္ သမိုင္းသစ္တြင္ဖို႔ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံု ျပည္သူလူထုက ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကပါတယ္။ တိုင္းျပည္မွာ လက္နက္ကိုင္ ဖိႏွိပ္ျခင္းဓေလ့၊ အင္အားႀကီးသူ ေအာင္ႏိုင္တဲ့ ေတာတြင္းလုပ္ထံုး၊ အၾကမ္းဖက္ဝါဒ၊ စစ္အာဏာရွင္စနစ္နဲ႔ ေသြးစြန္းရက္စြဲမ်ား လံုးဝ ရပ္တန္႔ ပေပ်ာက္ေအာင္ လူထု၊ အစိုးရ၊ အရပ္ဘက္အဖြဲ႕စည္းမ်ားနဲ႔ အင္အားႀကီး တပ္မေတာ္တို႔ ပူးေပါင္း ဒီမိုကေရစီ ေလာက နိဗၺာန္တည္ေဆာက္ႏို္င္ဖို႔ ေမွ်ာ္ရည္ေနၾကပါတယ္။ အမွန္တကယ္ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္လည္း ဝိုင္းဝန္းႀကိဳးစားဖို႔လိုပါတယ္။ ဒီနည္းျဖင့္သာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔တကြ ေခါင္းေဆာင္မ်ား က်ဆံုးခဲ့ရတဲ့ ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္ေန႔ကို အေကာင္းဆံုး တသ ေအာက္ေမ့ ဝမ္းနည္း အထိမ္းအမွတ္ျပဳျခင္း မည္ပါမယ္။

နိဂံုးခ်ဳပ္ရရင္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ဓေလ့မွာ အေျခတည္ေနတဲ့ လက္နက္နဲ႔ အင္အားသံုး လူသတ္ေျဖရွင္းတဲ့ ဓေလ့ ဘယ္ေလာက္ အေျခခံက်က် အရိုးစြဲ တည္ရွိေနတယ္ဆိုတာကို သိျမင္ အမွန္ျပင္ႏိုင္ဖို႔ မျဖစ္မေနလိုေနပါတယ္။ လူသတ္အၾကမ္းဖက္ဝါဒ၊ လက္နက္အားကို အာဏာယူ၊ အားႀကီးသူႏိုင္ရာစားတဲ့ ပေဒသရာဇ္ အေတြးအေခၚ၊ စစ္အာဏာရွင္ဓေလ့ေတြ အျမန္ ေပ်ာက္ဖို႔လိုေနပါတယ္။ ရက္ ၁၀၀ ျပည့္ခဲ့ၿပီျဖစ္တဲ့ ျပည္သူ႔အစိုးရ ျဖတ္သန္းရမယ့္ လာမယ့္ ၅ ႏွစ္တာ ေခတ္စနစ္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးမွာ လက္နက္အားကိုး မင္းမူ ထင္တိုင္းၾကဲ ျခယ္လွယ္တာေတြ အဆံုးသတ္ႏို္င္ဖို႔ လက္နက္ကိုင္ထားသူ တပ္မေတာ္နဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေဟာင္း အသစ္ႀကီးမ်ားကို သတိေပး ေမတၱာရပ္ခံတိုက္တြန္းပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီအရိပ္အာဝါသေအာက္ကိုဝင္ လက္နက္အားကိုး ႏိုင္ငံေရးအာဏာ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ေနရာယူတတ္တဲ့ အက်င့္ေတြ ေဖ်ာက္ႏိုင္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါေၾကာင္း ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးသမိုင္းရဲ႕ တိုင္းျပည္အထိနာလွဆံုး လူသတ္လုပ္ၾကံ အၾကမ္းဖက္ခံခဲ့ရမႈႀကီး ျဖစ္တဲ့ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ၁၉ ဇူလိုင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ လုပ္ၾကံခံရျခင္းသမိုင္းကို အေျခခံ ေသြးစြန္းသမိုင္းမ်ားကတဆင့္ သင္ခန္းစာယူႏိုင္ဖို႔ရာ တင္ျပေဆြးေႏြးလိုက္ေၾကာင္းပါ။

လူသတ္အၾကမ္းဖက္ဝါဒက်ဆံုးပါေစ … …။

ၿငိမ္းခ်မ္းေအး
(ဆက္သြယ္ရန္ႏွင့္ ျပန္လည္ေဝဖန္ရန္ - nyeinchanaye81@gmail.com)

(The Ladies Journal တြင္လည္း ေဖာ္ျပခဲ့သည္။)
https://web.facebook.com/News.TheLadies/posts/594983450676628:0
http://theladiesnewsjournal.com/articles/mon-2016-07-18-1322/2796

ဧရာဝတီတြင္လည္း “ေသြးစြန္းသမိုင္းက သင္ခန္းစာယူပါ” အမည္ျဖင့္ အလားတူ ေရးသားခဲ့ဖူးသည္။
http://burma.irrawaddy.org/opinion/viewpoint/2015/07/29/78746.html

Title Photo Photo taken by Auchwaswisser (31. Oct. 2006), tatue of Aung San on Natmauk Road on the northern shore of Kandawgyi Lake in Yangon.