 |
ထီးခီးဂိတ္တြင္ ေတြ႔ရသည့္ KNU တပ္မဟာ ၄ စစ္ေဆးေရးဂိတ္ (ကရင္အမ်ဳိးသားမီဒီယာ)
|
ဗိုလ္ထက္မင္း – ၂၁ရာစု ပင္လုံညီလာခံခရီး အတားအဆီးမ်ား ရွိေနသလား – အပုိင္း ၂
(မိုးမခ) ဇူလိုင္ ၂၀၊ ၂၀၁၆
၁၇။ စာေရးသူက လက္ရွိတိုင္းဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ေျပာေနတဲ့ "အေကာက္ေကာက္တာ ၊ေလာင္းကစားဖြင့္တာ လက္မခံဘူး" ဆိုတဲ့ သူေတာ္စင္စကားသဖြယ္ စံနမူနာျပ မြန္ျမတ္လွပါေသာ္လည္း စာေရးသူကေတာ့ မိုးခါးေရေသာက္ကာ လက္ေတြ႕နယ္ပယ္မွာ သတိတရားထားျပီး အဖြဲ႕ေပါင္းစံုၾကား မညွပ္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့လို႕ေအာင္ျမင္ခဲ့တာ တင္ျပသြားပါ့မယ္။ စာေရးသူ ေရွ႕တန္းမွာ စုစည္းရြာ လုပ္ခံရလို႕ ဒုကၡ ေရာက္ေနတဲ့ ရြာသားေတြကို ကရုဏာသက္ခါ ဖ်ားနာေနသူမ်ား၊ ကေလးေမြးခါနီး ကိုယ္ဝန္ေဆာင္မ်ား၊ အသက္ၾကီးသူမ်ားကို ကုသရန္ ေဆးအဖြဲ႕အား တာဝန္ေပးထားလို႕စည္းရံုးေရး အေတာ္ ေအာင္ျမင္ေနပါတယ္။ သူတို႕ရဲ႕ေမတၱာေရာင္ျပန္ဟပ္တာကေတာ့ စာေရးသူ လက္ေအာက္ခံ တပ္ခြဲမွဴးထိုင္ စခန္းတခုကို လစဥ္ ရိကၡာပို႕တဲ့ တာဝန္ကလည္း အင္မတန္မွ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုး ျဖစ္ျပီး၊ ရန္သူက ေမ်ွာ္မွန္းလို႕ရရာ လမ္းေၾကာင္းကလည္း အကန္႕အသတ္ရွိလို႕ စဥ္းစားၾကပ္ေနခ်ိန္မွာ ရြာသူၾကီးက ယံုၾကည္ရင္ ပို႕ေပးပါမယ္ဆိုလို႕ သူတို႕ကူညီမွူ ရကာ ပထမလမွာ အသက္ရႈ ေခ်ာင္သြားခဲ့တျဲ့ဖစ္စဥ္ တင္ျပပါမယ္။ အက်ဥ္္းသားတစ္ဦးဟာ ေနမေကာင္းျဖစ္ေနလို႕ ပိြဳင့္ေက်ာပိုးအိတ္ လိုေပါ့ေပါ့ပါးပါး ဝန္ကို မသယ္နိုင္တာကို စစ္သည္တစ္ဦးက စိတ္တိုျပီး ေငါက္ငမ္းေနတာကို စာေရးသူက ဟန္႕လိုက္ျပီး စာေရးသူက ယူပိုးလိုက္ကာ ရြာထိပ္ထြက္လာစဥ္ သူၾကီးနဲ႕ဆံုပါတယ္။
၁၈။ သူၾကီး - “ ဟာ တပ္ရင္းမွဴးၾကီး ေက်ာပိုးအိတ္ၾကီးလြယ္လို႕ မသင့္ေတာ္ပါဖူး၊ ဒါနဲ႕စစ္ေၾကာင္းကရိကၡာပို႔တာ အဆင္မေျပဖူးလို႕ C.Q ဆရာၾကီး ခိုျငီးေနတာ ၾကားရတယ္။ က်ြန္ေတာ္တို႕ေတာင္ယာသြားမဲ့သူေတြ ယူသြားေပးလိုက္မယ္ေလ၊ စိတ္ခ်ယံုၾကည္ရင္ေပါ့။ ဆန္တေစ့ မေပ်ာက္ေစရဖူး၊ တခါတည္းေတာ့မေရာက္ဖူး၊ ဒါေပမယ့္ ၃ ၾကိမ္ေလာက္ဆို အကုန္ေရာက္ေလာက္မယ္။ အျခားရြာကလည္း က်ြန္ေတာ္ျပီးရင္ ျပီးပါတယ္။ ေခၚလိုက္မယ္။”
စာေရးသူ - "ဟာ - မလုပ္ပါနဲ႕ ၊ အဓမၼလုပ္အားေပးဆိုျပီး ဘီဘီစီက တက္လာရင္ ဒုကၡဘဲ၊ အက်ဥ္းသားေတြက ပန္းေနတယ္။ ကိစၥမရွိပါ။ စစ္ေၾကာင္းဝိတ္ေလ်ာ့ျပီး LIGHT EQUIPMENT နဲ႕ အေခါက္ေခါက္အခါခါ သယ္ရမယ္။ရန္သူ တိုက္ရင္လည္း ခ်တာေပါ့၊ မတတ္နိုင္ဖူး။ သူတို႔လာခ်ရင္ ရြာသားေတြမထိေအာင္ ေတာင္ယာမွ ျပန္ေခၚထားေနာ္။ က်ြန္ေတာ့္ရဲေဘာ္ ထိရင္ေတာ့ လက္နက္ၾကီးကို အသားကုန္တီးမွာမို႕ မဆိုင္တာ ထိကုန္မွာစိုးလို႕ပါ။”
သူၾကီး - "ဟာ - မဟုတ္တာဗ်ာ။ ရင္းမွဴးတို႔ ကုသေပးတဲ့ ေစတနာ ဟိုတေလာက မီးမဖြားနိုင္လို႕ရယ္၊ ငွက္
ဖ်ားေဆး မက္ဖလိုကြင္း အေကာင္းစားေပးတာရယ္၊ မီးေလာင္လို႕ ဝိုင္းျငိမ္းသတ္ေပးတာရယ္၊ ရြာသားေတြက ခ်စ္ၾကပါတယ္။ ဒီေတာ့ ရင္းမွဴးတို႔ မလိုက္နဲ႔၊ က်ြန္ေတာ္နဲ႕စာေရးတို႔ တလွည့္စီ ရြာသားခ်ည္း ပို႔ေပးမယ္။ တုိင္လို႔ မရေတာ့ဖူး။ ေနာက္တိုက္ပြဲျဖစ္ရင္ ရင္းမွဴးတို႔ ပစ္ရင္ လက္နက္ၾကီးထြက္သံၾကားရုံနဲ႔ ရြာသားေတြ ေၾကာက္ကုန္တယ္။ အလုပ္လည္းပ်က္တယ္။ ေတာကအေကာင္ေတြက က်ြန္ေတာ္တို႔ဆီကို အေကာက္ေကာက္ေနတာ၊ သူတို႔အမ်ိဳးေတြ လုပ္ရဲရင္ လုပ္စမ္းပါေစ” ဆိုျပီး စကားကွြံ်သြားမွန္းသိလို႔ စာေရးသူက မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္ကာ စမ္းလုပ္ၾကည့္တာေပါ့ ဟု ေျပာကာ စခန္းကို ေသခ်ာစြာ အခ်ိတ္အဆက္လုပ္ေပးရာ ေအာင္ျမင္ခဲ့ပါတယ္။
၁၉။ စခန္းကို ရိကၡာေရာက္သြားလို႕ ဝန္ထမ္းရိကၡာကို အရက္လက္ေဆာင္တန္ခိုးနဲ႔ နည္းဗ်ဳဟာရံုးနဲ႔ ညွိကာ ရြာသားေတြကို တိုက္ခိုက္ေရးရိကၡာထုပ္မ်ား၊ ဝန္ထမ္းဆန္မ်ား ေပးခဲ့ရာ ေစတနာတန္ဖိုး မျဖတ္နဲ႕လို႕သူၾကီးေျပာစကား စာေရးသူ အရွိဳက္ထိခဲ့ရပါတယ္။ ထလတ တပ္မွဴးရဲ႔ က်မ်က္ရည္ ေဂ်ာ္နီလမ္းေလ်ွာက္ အရက္ ၁ လံုး ဇြတ္ေပးလိုက္ေတာ့ သူၾကီးရဲ႕ အံ့ၾသတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႕ ၾကည့္တာ ခံရပါတယ္။ အဲဒီေဂ်ာ္နီလမ္းေလ်ွာက္အရက္ တန္ခိုးက အစြမ္းအစ ဘယ္ေလာက္ၾကီးသလဲဆိုရင္ ဗ်ဳဟာမွဴးနဲ႕ တပ္မမွဴးတို႕ကို လက္ေဆာင္ေပးလိုက္လို႕လားမသိ၊
စာေရးသူတို႕ ေျမပံုမွာတင္ လမ္းေလ်ွာက္ေနတာကို မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေပးေနပါတယ္။ ထလတ တပ္မွူး ကို ေတြ႕ရင္ လမ္းေလ်ွာက္အရက္တန္ခိုးေၾကာင့္ စစ္သည္ေတြ အနားရကာ ေျမျပင္မွာ တကယ္ေလွ်ာက္စ
ရာ မလိုေတာ့တဲ့အေၾကာင္း ေဖါက္သည္ခ်ရဦးမယ္။ အေကာက္ေကာက္တဲ့ ဇာတ္လမ္းကေတာ့ စာေရးသူတို႕ ရိကၡာစံုပံုမဲ့ အစီအစဥ္အရ - ျမိဳ႕ကိုဆင္းျပီးေခတၱ အေျချပဳေနစဥ္ ညည့္အခ်ိန္ အိပ္ခါနီး ေထာက္လွမ္းေရးအရာရွိ (ထလရ) PA က စာေရးသူကို သတင္းပို႕လာပါတယ္။
၂၀။ ထလရ - "အဘ၊ ရြာသူၾကီးေတြနဲ႕ျငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕က ေတြ႕ခ်င္လို႕ ခြင့္ေတာင္းေနတယ္။ အေရးၾကီး
အကူအညီေတာင္းစရာ ရွိလို႕ပါတဲ့၊ ဘာကိစၥလဲ ေမးေတာ့၊ သူတို႔မေျပာခ်င္ဖူး။ အဘနဲ႕ တိုက္ရိုက္ေျပာပါရေစတဲ့”။
စာေရးသူက မိမိစည္းရံုးေရးနယ္ေျမက သူၾကီးေတြျဖစ္ေနလို႕ လက္ေျဖာင့္အနီးကပ္လံုျခံဳေရးတပ္စိတ္ကို
ေနရာယူခ်ိန္ထားရာမွ သက္သာ၊ ေအးေစေပးခိုင္းျပီး ဝင္ခြင့္ေပးကာ ဧည့္ခန္းမွာ မီးထြန္း ျပင္ဆင္လိုက္ပါတယ္။
သူၾကီး - "တပ္ရင္းမွဴးၾကီးအိပ္ေနတာ အားနာတယ္။ ျငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕ အကူအညီေတာင္းတာ အေရးၾကီး
လို႕ ခြင့္လႊတ္ပါ။”
စာေရးသူ - "မအိပ္ေသးပါဖူး၊ ဘုရားရွိခိုးဖို႕ျပင္ေနတာပါ၊ ဖထီးေရ၊ အားမနာပါနဲ႕၊ ေျပာရမဲ့လူေတြ မဟုတ္ပါ၊ က်ြန္ေတာ္စစ္ေၾကာင္း ညည့္နက္ခ်ိန္ေရာက္တံုးကလည္း ဖထီးတို႕ ဧည့္ဝတ္ေက်တာဘဲ၊ မိသားစုေတြျဖစ္ေနျပီ၊ ဆို ဘာကူညီေပးရမလဲ”
သူၾကီး - "ဒါကေတာ့ ... ျငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕မွ စီးပြါးေရးတာဝန္ခံ ဗိုလ္ၾကီးပါ။ သူတို႔တပည့္ေတြ စားေရး
ေသာက္ေရးအတြက္ အစီအစဥ္ အကူအညီေတာင္းခ်င္လို႕ပါတဲ့”
ဗိုလ္ၾကီး - "ဒီလိုပါ ၊ က်ြန္ေတာ့္တပ္ သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရး ရံပံုေငြကို လစဥ္ရွာေဖြေပးေနရတာ ေခါင္း
ကိုက္တယ္ အဘေရ၊ အဲဒါ အဘတို႔ဧရိယာမွာ ဂ်ိဳ (က်ြဲ၊ႏြား) တအုပ္ျဖတ္ခ်င္လို႔ လာျပီး ခြင့္ေတာင္းတာပါ။”
စာေရးသူ -“ က်ြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြ ထလတတပ္မွဴးလည္း မွာထားပါတယ္။ မူးယစ္ေဆး၊ သစ္တို႕ပါရင္ မရဖူးေနာ္။ ေရွာ့ရွိတယ္။ အေကာင္က ဘယ္ေလာက္လဲ၊ ဘယ္ေန႕ ဘယ္လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း သြားမလဲ၊”
ဗိုလ္ၾကီး - "ေရွာ့ရွိတာေတြ မပါဖူး။ အာမခံတယ္။ အေကာင္က ၅၀၀၊ အဘတို႔ကိုင္ထားတဲ့ စခန္းနား
က ေခ်ာင္းကို အမွီျပဳျပီး စခန္းကေန မလွမ္းမကမ္းကေန ျဖတ္ကာ စစ္ေၾကာင္း(၂) နယ္ေျမရြာအနီး ေတာင္
ေၾကာကေန နယ္စပ္ကို ထြက္သြားမွာပါ၊ ေနာင္၂ရက္ေလာက္က်ရင္ စခ်င္ပါတယ္။ ခြင့္ျပဳမလား”
၁၉။ စာေရးသူက လံုျခံဳေရးနဲ႔ ရန္သူသတင္းကိုေတာ့ ရေအာင္ေမးျပီးမွ ခြင့္ျပဳေပးမယ္လို႔ ခ်ိန္ဆလိုက္တယ္။
စာေရးသူ - "ခင္ဗ်ားတို႔သတင္းထြက္လာရင္ ရန္သူကလည္း သတင္းထြက္တယ္။ သူတို႔ပါလား၊ သူတို႔
သတင္းက ဘာထူးလဲ။ ေတာ္ၾကာ သတင္းေပၚလို႕ က်ြန္ေတာ္က မတင္နိုင္ရင္ အထက္က ထုခံရမယ္၊ ေနာက္ ရန္သူဝင္လာလို႔ က်ြန္ေတာ္တို႔တပ္ကို ဝင္ေဆာင့္ရင္ မေကာင္းဖူး။ သတင္းမေပးနိုင္ရင္ေတာ့ ခြင့္မျပဳနိုင္ဖူး”
ဗိုလ္ၾကီး - "သူတို႕မပါဖူး၊ စိတ္ခ်ပါ။ နယ္စပ္က်မွ သူတို႔က အေကာက္ေကာက္မွာပါ။ က်ြန္ေတာ္တို႔လည္း
မပါဖူး၊ ဒါေပမဲ့ လမ္းဆံု ပိြဳင့္ေတြမွာ အငွားလိုက္တဲ့ အထိန္းသမားေတြကို စစ္ေဆးဖို႕ က်ြန္ေတာ္တို႕လူေတြ အရပ္ဝတ္နဲ႕ ဒီေနရာေတြမွာ ရွိေနပါတယ္။” လို႔ ေျပာရာ စာေရးသူက ဘဝင္မက်တဲ့ ပံုစံနဲ႕ ေမးေစ့ အသာပြတ္ေနလိုက္တယ္။ သူၾကီးက ရိပ္မိျပီး ကယားလို ဗိုလ္ၾကီးအား ေျပာျပီးမွ သူက လွည့္ေျပာလာပါတယ္။
သူၾကီး - "ရင္းမွဴးၾကီး ဒီလိုရွိတယ္။ သူက အမွန္တကယ္ဘဲ ေတာထဲက အေကာင္ေတြ (ရန္သူ) မသိ
ေသးတာပါ။ သိရင္ေတာ့ သူေျပာပါတယ္။ တခုရွိတာက ရြာက သူတို႔အမ်ိဳးေတြဆီက အသံၾကားတာက
သူတို႔မိသားစု ျမိဳ႕တက္ဖို႕ ရွိတာေတာင္ မသြားခိုင္းဖူး သတင္းသဲ့သဲ့ၾကားတယ္။ သူ႔သားမက္က စခန္းကိုလ
မည့္ အခါၾကီးရက္က်ရင္ ပစ္ဖို႕ သူတို႕အထက္က တာဝန္ေပးတယ္လို႕ ယူဆတယ္။ သားမက္အမည္ကို ဒီ
ဗိုလ္ၾကီးကို ေမးလိုက္ေတာ့ အဲဒီေကာင္က ဌာေနေပ်ာက္ၾကားျဖစ္တာ အတည္ျပဳတယ္။ ဟိုတေလာက
ဗိုလ္ၾကီးတို႔အိုင္ကြန္စက္ထဲမွာ သူတို႕စကားေျပာတာ လူနဲ႔ အမည္ရြာ မတြဲမိလို႕ျဖစ္ေနတာ၊ အခုက်ြန္ေတာ္တို႔ ဆက္စပ္လိုက္ေတာ့ အတည္ျ႔ပဳသလိုျဖစ္သြားတာေပါ့။”
စာေရးသူ - "ေအးဗ်ာ၊ အခုလို သတင္းေပးတာ ေက်းဇူးတင္တယ္၊ ခင္ဗ်ားတို႕လည္း ရဲေဘာ္ေတြရွာေဖြ
ရတာ ပင္ပန္းလွပါတယ္။ သြားခြင့္ျပဳတယ္။”
ျငိမ္းခ်မ္းေရးစီးပြြါးေရးတာဝန္ခံက ဝမ္းသာအားရနဲ႕ ပါလာတဲံ့ အိတ္ရဲ႕ဇစ္ကို ဆြဲဖြင့္လိုက္ျပီး ေထာင္တန္အုပ္
လိုက္၊ အထပ္လိုက္ ျမင္သာေအာင္ျပကာ က်ြန္ေတာ္ထံ ထိုးေပးမည္လုပ္ပါတယ္။
၂၀။ စာေရးသူ - "ဟာ ... ဘာလုပ္တာလဲ၊ က်ြန္ေတာ္ ဒါေတြ မမက္ဖူး၊ သူၾကီးေျပာတဲ့စကားနဲ႔ ျပန္တုန္႕ျပန္မယ္၊ ေစတနာကိုတန္ဖိုး မျဖတ္ပါနဲ႕၊ က်ြန္ေတာ့္ ေနာက္ေၾကာင္း ခင္ဗ်ားတို႔ ဆက္ဆံေနတဲ့ ထလတ တပ္မွဴး ကိုေမးၾကည့္ပါ၊ ရန္ကုန္မွာ တိုက္နဲ႕ကားနဲ႔ ျပည့္စံုျပီးသား၊ ၾကြားတာမဟုတ္ဖူး၊ ဆိုလိုတာက တခ်ိဳ႕ဆင္းရဲတာေတာင္ ဂုဏ္သိကၡာ၊ ရာထူး၊ မလဲဘဲ ေစတနာနဲ႕ လုပ္ေပးတတ္တယ္၊ က်ြန္ေတာ့္ဇနီးလည္း တိုင္းရင္းသူဘဲ။ အခ်င္းခ်င္း စစ္တိုက္ရတာ စိတ္ကုန္ေနျပီ။ ရဲေဘာ္ေတြကို အရမ္းသနားတယ္။ ကိုယ္ခ်င္းစာလို႕ကူညီတာပါ။ က်ြန္ေတာ္ဆို ေနာက္တန္းျပန္လို႕ ညစာစားပြဲေတြမွာ ခ်စ္တီးဟင္းကို ဖက္နဲ႕ရဲေဘာ္ေတြနဲ႕အတူတူစားတဲ့အထိ ျပဳမူတယ္။”
သူၾကီး - "ဒီတပ္ရင္းမွူးၾကီးကို ဆက္ဆံတာ သတိထားရတယ္ဗ်ဳ႕ိ ... ဗိုလ္ၾကီးေရ။ အရင္လာတဲ့ အဘဆိုတဲ့
ရင္းမွဴးေတြနဲ႔ တစက္ေလးမွ မတူဖူး၊ အရက္လည္း မေသာက္ဖူးဆို၊ ဘယ္လို အမွတ္တရ ေမတၱာလက္ေဆာင္ ေပးခိုင္းရမလဲေနာ္။” စကားတတ္ရင္လည္း ဗမာလိုက္မမွီေအာင္ တိုင္းရင္းသားေတြ ကမၼဝါဖတ္ေျပာလိုက္ပံုက ...
ဗိုလ္ၾကီး - "ဒီလိုရွိပါတယ္။ ယခင္တပ္ရင္းမွူးေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားယူၾကျပီး အခု အဘက မယူေတာ့
က်ြန္ေတာ္တို႕ ဥကၠဌက ညွိတာေသခ်ာရဲ႕လားဆိုျပီး က်ြန္ေတာ့္ကို အျပစ္တင္ေနပါဦးမယ္။ ဒီေတာ့ ေငြဆိုတာက ဟုတ္ပါတယ္။ မေကာင္းပါဖူး၊ က်ြန္ေတာ္တို႔ကလည္း အရက္မေသာက္တဲ့ သူကို အရက္ေပးသလို ျဖစ္ေနမွာစိုးလို႕ လုိအပ္တာ စိတ္ၾကိဳက္ဝယ္လို႔ရအာင္ ေပးတာပါ၊ ဒီေတာ့ အဘ ကုသိုလ္လုပ္ခ်င္ရင္ျဖစ္ျဖစ္၊ လိုအပ္ခ်က္ ပစၥည္းေျပာပါ။ ျဖစ္ေအာင္ဖန္တီးျပီး ေပးပါ့မယ္။”
၂၁။ စာေရးသူ - "ဒီေလာက္ေျပာေနမွာေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႕ဆႏၵအရ အထက္လူၾကီးကို ကန္တာ့ဖို႔ ဒုတ္ကေတာ့ လိုခ်င္တယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ဘက္က အကုန္အက် သက္သာတာေပါ့” ေျပာရာ သူၾကီးက သူ႔အိမ္က ေတာင္ေဝွးဒုတ္တစ္ေခ်ာင္းရွိတယ္ ေပးလို႕ရတယ္ေျပာလို႕ ဗိုလ္ၾကီးက အသံထြက္ ရယ္လိုက္ကာ အားရဝမ္းသာေျပာပါတယ္။
“ ဖထီးကလည္း လုပ္ျပီ၊ တပ္ရင္းမွဴး ေပာတာ ေသနတ္ေျပာတာပါ။ ရတာေပါ့၊ M-16/ AK-47 ယူမလား”
စာေရးသူ - “ တမ်ိဳးကိုႏွစ္လက္စီ ရရင္ျဖစ္မလား။ အသစ္စက္စက္ မလိုခ်င္ဖူး၊ ပစ္ျပီးသားအေဟာင္းဆိုျဖစ္
တယ္။ ခင္ဗ်ားတို႕တပ္မွာ သံုးေနတာလည္းျဖစ္တယ္။ ေနာက္တခုက ရဲေဘာ္ေတြ ငတ္ေနတယ္။ စစ္ေၾကာင္း (၂) ပါ ဆို အမဲႏွစ္ေကာင္ေလာက္ ေပၚေက်ြးပါ”
ဗိုလ္ၾကီး - "ဟာ သိပ္ရတာေပါ့၊ အမဲေပၚဖို႕ သူၾကီးကိုဘဲ အကူအညီေတာင္း ေငြေပးလိုက္မယ္။ ဒုတ္ ၄ လက္ ေနာက္ေန႕က်ရင္ က်ြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ လာပို႕ေပးပါမယ္။ အဘက သက္သာေအာင္ စစ္သည္ေတြရဲ႕
သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရး ပိုမိုလုပ္ေပးနိုင္တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတသက္ မေမ့ပါဖူး၊ ဖထီး ... KNPP က ေထာင္ထားတဲ့ မိုင္းခင္း သူတို႕ေျပာထားလိုက္ပါလား၊ အဲဒါအဘတို႕ရဲ႕ ရဲေဘာ္ေတြ မထိေအာင္ ျပထားလိုက္ဦးေလ၊ ဒါဟာ အဘကို ေက်းဇူးဆပ္နည္း ပထမအၾကိမ္ပါ၊” ဆိုတဲ့ သူ႕ေလသံဟာ နားထဲ ေစာင္းသံလိုခ်ိဳျမိန္လွပါတယ္။
၂၂။ စာေရးသူအဖို႕ ဒီအေခါက္ စစ္ဆင္ေရးၾကီးမွာ အက်ိဳးအျမတ္မ်ားစြာ ရလိုက္ပါတယ္။ မိမိစခန္းကို အခါ
ၾကီးရက္ၾကီးမွာ လာပစ္မည့္ ရန္သူကို ကင္းပုန္းထိုးခိုင္းျပီး အေသပစ္နိုင္လို႕ အထက္က ဂုဏ္ျပဳ ခ်ီးက်ဴးခဲ့ေပမယ့္၊ သူတို႕ခိုင္းတာ မသြားဘဲ ေျမပံုခ်ပ္ေပၚမွာ (ေျမပံုခ်ပ္ၾကီး တြန္႕ေက်တဲ့အထိ) တိုက္ပြဲေတြ တဒိန္းဒိန္းနဲ႕ ေျမျပင္မွာ တကယ္ျဖစ္ေနသလို တိုက္ျပတာ သိသြားခဲ့ရင္ေတာ့ “ေပါင္ခ်ိန္” ဓါးစက္နဲ႕ စီရင္ခံရေလာက္မွာ ေသခ်ာပါတယ္။
စစ္ဆင္ေရး ေလးလပါတ္နီး တပ္မမွဴး မ်က္ႏွာရေစဖို႕ ျငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕က လက္ေဆာင္ရတဲ့ ဒုတ္ ခပ္လတ္
လတ္နဲ႕တိုက္ပြဲျပ ေသနတ္ေတြ ရတယ္ဆိုျပီး ကန္ေတာ့ေပးရသူအဖို႕ တပ္မမွဴးရဲ႕သာဓုေခၚတာ ကုသိုလ္ရ မလႊဲဧကန္ျဖစ္ပါတယ္။ အရက္နဲ႕ေဆးတန္ခိုးေတြနဲ႕ ေဒသခံျပည္သူေတြကို စည္းရံုးလိုက္နိုင္တဲ့ ေမတၱာစြမ္းအားဟာ ဘယ္ေလာက္ထိ ေအာင္ျမင္သလဲဆိုရင္ ရိကၡာကို ရြာသားေတြက သူတို႕ဖါသာ သယ္ျပီး စခန္းကိုပို႕ေပးတဲ့ ေမတၱာေစတနာ ေအးျမတာ ခံယူတာရယ္။ ေနာက္ဆံုးဒီစခန္းရွိတာဟာ ရြာလူထုဝန္ပိျပီး ေဒသအက်ိဳးမရွိဘဲ လံုျခံဳေရးအရ မထိခိုက္ပါဖူးလို႕ ဒီေဒသ လံုျခံဳေရးတာဝန္ယူပါတယ္ ဆုိတဲ့ အခ်က္အလက္နဲ႕ေထာက္ခံခ်က္ေပးခဲ့လို႕ စခန္းဖ်က္သိမ္းခြင့္ျပဳခဲ့ရာ ေက်းရြာလူထုနဲ႕လက္နက္ကိုင္တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႕မ်ားကပါ အ့ံၾသခဲ့ရပါတယ္။
အထူးသျဖင့္ ေအာင္ျမင္မွူ အရွိဆံုးမွာ တိုင္းရင္သားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕ေတြရဲ့ သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရးအတြက္ သူတို႔အေပၚ တပ္က အေကာက္မေကာက္ဘဲ စာနာမႈ ေပးခဲ့လို႕ က်ြန္ေတာ္ရဲေဘာ္ေတြ အေၾကာက္ဆံုးျဖစ္တဲ့ မျမင္ရတဲ့ လက္နက္ပံုး ၊မိုင္းခင္းထားတဲ့ လမ္းေၾကာင္းကို သိခြင့္ရသြားျပီး အနၱာရယ္ကင္းလာကာ ေရွ႕တန္းအျပန္ ၾကိဳဆိုသူ ရဲေမမိသားစုေတြရဲ႕ ေက်းဇူးတင္တဲ့ မ်က္လံုးေတြဟာ အေမာေျပေစပါတယ္။ စစ္ပါရဂူေတြ ဆိုရိုးစကားအတိုင္း ေသနတ္သံ တခ်က္မေဖါက္ဘဲ စစ္ပြဲကို နိုင္လိုက္တာဟာ တန္ဖိုးအရွိဆံုး ဆိုထားရာ ဒီတန္ဖိုးေပးနိုင္ တာက စစ္ေရးစြမ္းရည္ကို ေက်ာ္လြန္သြားနိုင္တဲ့ စည္းရံုးေရးစြမ္းရည္ျဖင့္ ဘာနဲ႔မွ ႏိႈင္းလို႔ မရတဲ့ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ေမတၱာေစတနာျဖစ္ပါတယ္။ ေျမပိုင္ရင္ စစ္နိုင္တာထက္ ျပည္သူကို ပိုင္ရင္ စစ္နိုင္တယ္။ ျပည္သူဟာ စာေရးသူ တို႕ကို ယံုၾကည္မႈ ရွိလာရင္ေတာ့ (သူတိုအမ်ိဳးဘဲ ျဖစ္ပါေစ) တပ္ကို လာေခ်ာင္းပစ္တာဟာ မိန္းမဆန္တယ္၊ မိုင္းေထာင္တာ လူသားမဆန္ဖူး၊ လက္သီးပုန္း၊ မတရားဖူးဆိုတဲ့ ရပ္တည္ခ်က္အျဖစ္ က်ြန္ေတာ့္တပ္ကို ေမတၱာေစာင္အျဖစ္ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးျခံဳရလိုက္တာဟာ ရင္ထဲမွာ အမွတ္တရျဖစ္သြားေစပါေတာ့တယ္။
၂၃။ စာေရးသူ အထက္ပါျဖစ္စဥ္အရ မိုးခါးေရေသာက္ခဲ့တာ မွန္သလား၊ မမွန္ဖူးဆိုတာ ျပည္သူ အသိဆံုးပါ။ကိုယ္က်ိဳးစီးပါြးအတြက္ မိုးခါးေရ မေသာက္တာ လိပ္ျပာလံုေသာ္လည္း ျပည္သူအတြက္၊ အဖြဲ႕အစည္းအတြက္၊ ရဲေဘာ္ေတြအတြက္ မိုးခါးေရေသာက္တာျဖစ္ပါတယ္။ တပ္မွာဆို ပိုဆိုးျပီး ေစတနာမွန္ေသာ္လည္း စည္းကမ္း မူေဘာင္မဝင္ရင္ ဖက္ေပၚဆူးက်သလို ခံရပါတယ္။ မလုပ္ခ်င္ဘဲ လုပ္ေနရတာမို႕ အဓိကေတာ့ နိုင္ငံ ဆင္းရဲလို႕ ျဖစ္ပါတယ္။ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ေျပာသလို ဥပေဒေၾကာင္းအရ လက္မခံဘဲ၊ (ဒကစ)ေျပာသလို ဒီလို ေမွာင္ခိုေတြကို ဖမ္းလိုက္ျပီဆိုရင္ ေနာက္ဆက္တြဲ ဆိုးဝါးတဲ့ဂယက္ကို ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ ေျဖရွင္းဖို႔ သိပ္ခက္ သြားပါလိမ့္မယ္။ ေတာထဲျပန္ဝင္သြားတဲ့ တိုင္း၇င္းသားလက္နက္ကိုင္ေတြကို တပ္မေတာ္က အခုထိ ေတာ္ေတာ္ျပန္ေခၚ မရတာရွိပါ တယ္။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို စာေရးသူ လက္မခံပါ။
အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့သူဟာ စစ္ေရးအျမင္၊ မဟာဗ်ဳဟာသံုးသပ္တတ္ ဖို႕လို႕ပါတယ္။ ဆရာဝန္ပီပီ ဘာမီတြန္ေသာက္၊ ေပ်ာက္ယံုနဲ႕မရဘဲ ကင္ဆာလိုအျမစ္တြယ္တဲ့ ဒီေရာဂါဆိုးၾကီးကို တရားသေဘာနဲ႕ဝင္ေလထြက္ေလမွတ္ကာ သတိတရား လက္ကိုင္ထား ေဆာင္ရြက္ထားမွ ေတာ္ရုံက်ပါတယ္။ အာဏာရွင္စနစ္ေၾကာင့္ ဆင္းရဲက်ပ္တည္းေနတဲ့ တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႕သူတိုဆီက ေပါက္ဖြားဆက္ႏြယ္လာတဲ့ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႕အစည္းေတြရဲ႕ရပ္တည္ေရး၊ စားဝတ္ေနေရး ရုန္းကန္ေနရမႈကို မိမိက လက္ေတြ႔က်က် စာရြက္ေပၚမွာေတာင္ ခ်မျပနိုင္ေသးဘဲ ယခင္အစိုးရထက္ အမ်ားၾကီးလုပ္ေပးနိုင္တယ္ ဆိုတဲ့ ပ်ားရည္ဆမ္း ႏွစ္သိမ့္ယံုနဲ႕ မလံုေလာက္ဖူးလို႕ ထင္ျမင္မိပါတယ္။
(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္)