 |
| Kyaw Phyu San |
(မိုးမခ) ၾသဂုတ္ ၂၇၊ ၂၀၁၆
၂၀၁၀၊ ဇန္နဂါရီတုန္းက ေဟတီဆိုတဲ့ ကၽြန္းႏိုင္ငံေလးမွာ ငလ်င္ႀကီးလႈပ္သြားတယ္။ အင္အား ၇.၀ ရိွတဲ့ အဲဒီ့ငလ်င္ဟာ၂၁ ရာစုရဲ႕ လူအေသအေပ်ာက္အမ်ားဆံုး သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္မ်ားထဲ စားရင္းမွာ ၀င္သြားခဲ့တယ္။ ခန္႔မွန္း လူ တစ္သိန္းခဲြကေန ႏွစ္သိန္းေက်ာ္ထိ ေသဆံုးခဲ့ပါသတဲ့။ လူေနအေဆာက္အအံုေတြ ပ်က္ဆီးတာေေတာ့ ေျပာမေနနဲ႔ေတာ့။ ကမၻာအရပ္ရပ္က စာနာျခင္းႀကီးစြာနဲ႔ ကူညီေထာက္ပံ့ခဲ့ရတယ္။
ေနာက္လ (ေဖေဖာ္၀ါရီလ)မွာပဲ ခ်ီလီမွာ ငလ်င္ႀကီး လႈပ္ျပန္တယ္။ ခ်ီလီက ကၽြန္းႏိုင္ငံေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ေတာင္အေမရိကရဲ႕ အေနာက္ဘက္ျခမ္းက ကမ္းရိုးတန္းႏုိင္ငံေလး။ ငလ်င္က ဘယ္ေလာက္ျပင္းသလဲဆို အင္အား ၈.၈ ထိရိွၿပီး ကမၻာ့အျပင္းဆံုးငလ်င္ေတြထဲမွာ ပဥၥမခ်ိတ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ေဟတီက ၇.၀ ဆိုေတာ့ ခ်ီလီက ၁.၈ ပိုမ်ားတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ျပင္းထန္မႈက အဆငါးရာပိုပါတယ္။ အဓိပၸာယ္က ခ်ီလီငလ်င္က ေဟတီငလ်င္ထက္ အဆငါးရာပိုျပင္းပါတယ္။ အဲဒီ့ငလ်င္ကို ခ်ီလီတႏုိင္လံုးနီးပါး ခံစားလိုက္ရပါတယ္။ (ငလ်င္ေၾကာင့္ ျဖစ္လာတဲ့ ဆူနာမီလိႈင္းလံုးေတြက အေမရိကန္၊ ကယ္လီဖိုးနီးယားကမ္းေျခနဲ႔ ဂ်ပန္ကမ္းေျခ တို;ဟိုခု Tohoku ကိုေတာင္ ေကာင္းေကာင္းႀကီး ပ်က္စီးပစ္ပါတယ္)
ႏွစ္ႏိုင္ငံလံုးရဲ႕ လူဦးေရပ်ံႏွံ႕မႈတာတို႔ဘာတို႔က ဆင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခ်ီလီက (အဲဒီ့တုန္းက) လူဦးေရ ၁၇ သန္းေက်ာ္ရိွၿပီး ေဟတီက ဆယ္သန္းသာသာပဲ ရိွပါတယ္။ ခ်ီလီက ႏွစ္ဆနီးပါးပိုမ်ားတယ္ေပါ့။ မိတ္ေဆြ .... လူဦးေရကလည္း ပိုမ်ား၊ ျပင္းအားကလည္း အဆ ၅၀၀ ေက်ာ္ ပိုျပင္းတဲ့ ခ်ီလီငလ်င္ရဲ႕ပ်က္ဆီးဆံုးရံႈးမႈကို ဘယ္ေလာက္လို႔ ခန္႔မွန္းမိပါသလဲ။
ဟုတ္ကဲ့ ... အဲဒီ့ျပင္းထန္တဲ့ ငလ်င္ေၾကာင့္ ခ်ီလီတႏိုင္ငံလံုးမွာ လူ ၅၃၅ ဦးေသးဆံုးခဲ့ၿပီး ေပ်ာက္ဆံုး ၂၅ ဦးပါ။ လူေနအေဆာက္အအံုေတြလည္း ပ်က္ဆီးတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ေဟတီမွာ သမၼတအိမ္ေတာ္၊ လြတ္ေတာ္ေတြကအစ ၿပိဳက်ၿပီး ၿမိဳ႕ေတာ္တခုလံုး ျပားျပား၀ပ္၀ပ္သြားခ်ိန္မွာ ခ်ီလီရဲ႕ ပ်က္ဆီးမႈက ၉% ပဲ ရိွပါသတဲ့။
ဘာေတြကြာကုန္တာလဲ ... ဘာေတြ ကြာကုန္တာလဲ .. ။
ႏွစ္ႏိုင္ငံလံုးဟာ ငလ်င္အေတြ႕အႀကံဳေတြ မၾကာခဏႀကံဳေတြ႕ရတဲ့ ႏိုင္ငံေတြ။ ဒါေပမဲ့ ခ်ီလီမွာက အေဆာက္အဦးေတြကို ငလ်င္ဒဏ္ခံႏိုင္ဖို႔ အစိုးရက ၾကပ္ၾကပ္မတ္မတ္ စစ္ေဆးေပးတယ္။ အဲဒီ့အေတြက္ အကူအညီေထထာက္အပံ့ေတြ ေပးတယ္။ ပညာေပးတာေတြ လုပ္တယ္။ အစိုးရမွာ ငလ်င္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ ႀကိဳတင္စီမံခ်က္ေတြ၊ after shock အတြက္ စီမံခ်က္ေတြ ေကာင္းေကာင္းရိွတယ္။ ေဟတီမွာက အားလံုးက ေျပာင္းျပန္ပါ။ အေျဖက အဲဒါပါပဲ။
ေနာက္ႏွစ္ (၂၀၁၁) မတ္လေရာက္ေတာ့ ခ်ီလီထက္ျပင္းတဲ့ ငလ်င္ႀကီးတခု ဂ်ပန္ကမ္းေျခ တိုးဟိုခု Tohoku မွာ ထပ္လႈပ္ျပန္တယ္။ ျပင္းအား ၉.၀ ထိရိွတဲ့ ငလ်င္ႀကီး၊ ကမၻာရဲ႕ စတုတၳေျမာက္ျပင္းအားႀကီးဆံုး ငလ်င္ႀကီးပါ။ သိတဲ့အတိုင္းပဲ ဂ်ပန္ဆိုတာ လူဦးေရ အရမ္းထူထပ္တဲ့ ကၽြန္းႏိုင္ငံ၊ မိုးေမွ်ာ္အေဆာက္အဦးေတြ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံ။ အဲလိုႏိုင္ငံမ်ဳိးမွာ ျပင္းထန္လွတဲ့ငလ်င္ႀကီး (ခ်ီလီထက္ အဆ ၁၀၀၀ ပိုျပင္းတဲ့ ငလ်င္ႀကီး) လႈပ္လိုက္ေတာ့ အပ်က္အဆီးက ဘယ္နည္းလိမ့္မလဲ။ အေဆာက္အအံုေပါင္း တစ္သိန္းေက်ာ္ လံုး၀ပ်က္ဆီးခဲ့ၿပီး တ၀က္ေက်ာ္ ၿပိဳပ်က္သြားတဲ့ အေဆာက္အဦးက သံုးသိန္းနီးပါးနီးပါးရိွတယ္။ အႏုျမဴဓာတ္ေပါင္းဖို သံုးဖိုပ်က္စီးခဲ့ရတယ္။
အေရးႀကီးဆံုး လူေသဆံုးမႈကေရာ ... ဟုတ္ကဲ့ ... ၂ ေသာင္းနီးပါးရိွပါတယ္။
ငလ်င္ဆိုတာ (မီးေတာင္ေပါက္တာကလဲြလို႔) အလစ္ခံရတဲ့ ေဘးပါ။
ဂ်ပန္ငလ်င္လႈပ္ၿပီးၿပီးခ်င္း အစိုးရရဲ႕တံု႔ျပန္ေဆာင္ရြက္ပံုေတြ၊ ျပည္သူေတြရဲ႕ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ၊ စာနာမႈ၊ စည္းကမ္းရိွမႈေတြကို ကမၻာေတာင္ ေလးစားဦးညြတ္ခဲ့ရပါတယ္။ ပိုက္ဆံရိွတာကိုးလို႔ ေျပာလို႔ မရပါဘူး။ တခ်ဳိ႕အရာေတြက ပိုက္ဆံနဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး။
၂၀၀၈၊ ေမလမွာ ျမန္မာျပည္သမိုင္းရဲ႕ အဆိုး၀ါးဆံုး၀ါး ကပ္ေဘးႀကီးကို ႀကံဳရပါတယ္။ လူေပါင္းသိန္းခ်ီ ေသဆံုးခဲ့တဲ့ နာဂစ္မုန္တိုင္းပါ။ (အစိုးရခန္႔မွန္း တသိန္းေလးေသာင္းခန္႔) ကၽြတ္ .. ကၽြတ္ ကုသိုလ္ကံဆိုးလိုက္တာလို႔ လုပ္မေနပါနဲ႔။ တခ်ဳိ႕အရာေတြက ကံတရားနဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး။
ႀကိဳသိရတဲ့ မုန္တိုင္းသတင္းကို သက္ဆိုင္ရာေဒသကို အခ်ိန္မီ မပို႔ႏိုင္တာ ကံတရားနဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး။
သန္းေရႊက ႏွစ္ပတ္ေက်ာ္မွ ႏုိင္ငံတကာအကူအညီေတြကို ေပး၀င္တာ ကံတရားနဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး။
အလွဴပစၥည္းေတြ အေကာက္ခြန္ကို မေက်ာ္ႏိုင္တာ (ဘန္ေကာက္ေလဆိပ္မွာတင္ ပံုေနတာ) ကံတရားနဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး။ ကုိယ္က ဘာမွ မလုပ္တဲ့အျပင္ ကူညီတဲ့သူေတြကိုေတာင္ မာန္မဲ ဟန္႔တား (အေလာင္းေကာက္ၿပီး သၿဂိဳလ္ေပးသူကို ေထာင္ခ်တာ) ကံတရားနဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး။
ဂ်ပန္မွာ ငလ်င္လႈပ္ၿပီးေတာ့ ျပည္သူေတြ အလိုရိွတာ သံုးႏုိင္ေအာင္ super market ကို ဖြင့္ေပးတာ ခ်မ္းသာတာနဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး။ လွဴဒါန္းတဲ့ပစၥည္းေတြကို ကိုယ္လိုသေလာက္သာယူလို႔ သူမ်ားကို ဦးစားပိုေပးတာဟာလည္း ခ်မ္းသာတာနဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး။
နာဂစ္ၿပီးေတာ့ ၾကက္ဥဘဲဥေစ်းေတြ ဖေယာင္းတိုင္ေစ်းေတြ အဆမတန္တက္သြားတာ ပိုက္ဆံနဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး။ အိမ္ရိုက္သံေတြ ေသာင္းခ်ီျဖစ္သြားတာ၊ ေဆာက္လုပ္ေရးပစၥည္းေတြ အဆမတန္ရွားပါးကုန္တာ ပိုက္ဆံနဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး။ သိမ္ႀကီးေစ်းမွာ ႏုိင္ငံတကာအလွဴပစၥည္းေတြ အပံုလိုက္ခ်ေရာင္းတာလည္း ပိုက္ဆံနဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး။
........................................
........................................
......................................
ေရွာင္လဲြမရတဲ့ ဘသာ၀ေဘးဒဏ္ေတြဟာ နတ္ဆိုးရဲ႕ စိန္ေခၚသံေတြပါပဲ။
အစိုးရရဲ႕ ဘုန္းတန္ခိုးကို စိန္ေခၚတာမဟုတ္ ... အစိုးရရဲ႕ လုပ္ကိုင္စြမး္ရည္ capacity ကို စိန္ေခၚတာ .. ။
ျပည္သူျပည္သားေတြရဲ႕ ကုသိုလ္ကံတရားကို စိန္ေခၚတာမဟုတ္ .... ျပည္သူေတြရဲ႕ ႏွလံုးသားႀကံခိုင္မႈနဲ႔ ဦးေႏွာက္ႀကံခိုင္မႈကို စိန္ေခၚတာ ... ။