ဂါမဏိ ● အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ တည္တံ့ခုိင္ျမဲေရး (သုိ႔မဟုတ္) ဧရာ၀တီ
၂ ၁ ရ ာ စု ပ င္ လုံ စ ာ စ ဥ္ ( ၂ ၆ )
(မုိးမခ) ၾသဂတ္စ္ ၄၊ ၂၀၁၆
၂ ၁ ရ ာ စု ပ င္ လုံ စ ာ စ ဥ္ ( ၂ ၆ )
(မုိးမခ) ၾသဂတ္စ္ ၄၊ ၂၀၁၆
ဧရာဝတီျမစ္ဝွမ္းဟာ ကခ်င္ျပည္၊ စစ္ကိုင္းတုိင္း၊ မႏၱေလးတိုင္း၊ မေကြးတိုင္း၊ ပဲခူးတိုင္းအေနာက္ျခမ္း၊ ရန္ကုန္တိုင္း နဲ႔ ဧရာဝတီတိုင္းတို႔ကို လႊမ္းျခံဳေနၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံတခုလံုးရဲ႕ ၆၁% က်ယ္ဝန္းပါတယ္။ ဧရာဝတီတုိင္းက ကရင္၊ ဗမာ၊ မြန္ နဲ႔ ရခိုင္ ၈ သန္းနီးပါး၊ ရန္ကုန္တုိင္းကလူမ်ဳိးစံု ၆ သန္း၊ ပဲခူးတုိင္းအေနာက္ျခမ္းက ကရင္၊ ဗမာ နဲ႔ ေျမျပန္႔ခ်င္း ၂.၅ သန္း၊ မေကြးတိုင္းက ဗမာ နဲ႔ ေျမျပန္႔ခ်င္း ၄ သန္း၊ မႏၱေလးတိုင္းက ဗမာ နဲ႔ ရွမ္း ၅ သန္း၊ စစ္ကိုင္းတိုင္းကဗမာ နဲ႔ ရွမ္းနီ ၄ သန္း၊ ကခ်င္ျပည္က ကခ်င္နဲ႔ ရွမ္းနီ ၁ သန္းနီးပါး၊ စုစုေပါင္း သန္း ၃၀ ေက်ာ္ဟာ ဧရာဝတီကို မွီခိုေနရပါ တယ္။ ဒါဟာ တႏိုင္ငံလံုးလူဦးေရ ၅၇ သန္း (၂၀၀၈ ခုခန္႔မွန္းခ်က္) ရဲ႕ ၅၄ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ စိုက္ပ်ဳိးေရးအေနနဲ႔ဆိုရင္ တႏိုင္ငံလံုးရဲ႕အထြက္ ၇၀% အထိ အဓိကက်ႏိုင္ပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံလို႔ ဒီကေန႔ေခၚေနၾကတဲ့ ဧရိယာအတြင္းမွာ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္သန္း ၃၀ ေလာက္က စေပၚထြန္းခဲ့တဲ့ ဧရာဝတီကို လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ၃၀၀၀ ေက်ာ္ကစၿပီး စိုက္ပ်ဳိးေရး ကေန သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးနဲ႔ ေသာက္ေရသံုးေရအထိ မွီခိုအားထားခဲ့ၾကပါတယ္။ ဧရာဝတီဟာ ကမၻာမွာ ပၪၥမေျမာက္ ႏံုးတင္ေျမႏုအျဖစ္ထြန္းဆံုး ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚေဒသကိုလဲ ေပၚထြက္ေစခဲ့ပါတယ္။ ဧရာဝတီေၾကာင့္ တေကာင္း၊ မိုးေကာင္း၊ မိုးညႇင္း၊ ဟန္လင္း၊ အင္း၀၊ မႏၱေလး၊ ပုဂံ၊ ဗိႆႏိုး၊ သေရေခတၱရာ၊ ပုသိမ္၊ ေျမာင္းျမ၊ တြံေတး၊ ဒလ၊ ဒဂံု စတဲ့ ရွမ္း၊ ဗမာ၊ ပ်ဴ၊ မြန္ ၿမိဳ႕ျပယဥ္ေက်းမႈေတြ ထြန္းကားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္က်ဳိးရွာစစ္အာဏာရွင္အစိုးရ အဆက္ဆက္လက္ေအာက္မွာ ဧရာဝတီကို မ်က္ႏွာလႊဲေနခဲ့လို႔ ဧရာဝတီရဲ႕ က်န္းမာေရးဟာ ယိုယြင္းက်ဆင္းလာခဲ့ရပါတယ္။
အဲဒီအေျခအေနကို ကမၻာႀကီးပူေႏြးလာမႈကပ္ႀကီးနဲ႔ေပါင္းစပ္လိုက္တဲ့အခါ အလြန္စိုးရိမ္စရာေကာင္းတဲ့ အေနအထား ေရာက္လာပါေတာ့တယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ကာလေတြ အတြင္းမွာ ေႏြရာသီေတြဆို ဧရာဝတီဟာ သေဘၤာသြားလို႔ ရႏိုင္ပါ့ မလားလို႔ေတာင္ စိုးရိမ္စရာျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ေရအနက္ လူတရပ္ေတာင္မရွိတာေတြ ျဖစ္လာတယ္၊ ဒါ့အျပင္ ေရ နည္းလေတြဟာလဲ ပိုမ်ား ပိုရွည္ၾကာလာ၊ ေသာင္ေတြက ပိုက်ယ္ေျပာ ပိုမ်ားျပား ပိုခိုင္မာလာပါတယ္။ အခုဆိုရင္ ဧရာဝတီထဲက ငါးဖမ္းရတာေတြက တႏွစ္ကို ၃၅% က်ဆင္းေနပါၿပီ။
ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ စိုးရိမ္စရာအေျခအေနကေန အသဲအသန္အေျခအေနကိုေရာက္လာပါၿပီ။ အဲဒါကေတာ့ ဧရာဝတီ ျမစ္ရဲ႕ အဖ်ားပိုင္း သို႔မဟုတ္ ေရေဝေဒသမွာ ေရကာတာႀကီး ၁၂ ခုထက္မနည္း ေဆာက္လုပ္ဖို႔ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံကို ေရာင္းစားလိုက္တာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။
ဧရာဝတီရဲ႕ေရေတြကို တ႐ုတ္ႏိုင္ငံေရာင္းစားလိုက္တဲ့ ေရအားလွ်ပ္စစ္ထုတ္ ေရကာတာေတြကေတာ့ --
(၁) ဧရာဝတီျမစ္ေပၚမွာ ျမစ္ႀကီးနားေျမာက္ဖက္ မိုင္ ၂၀ အကြာက ျမစ္ဆံုေရကာတာဟာ မီဂါဝပ္ ၆၀၀၀ ထုတ္မွာျဖစ္ ၿပီး တႏွစ္ကို ေဒၚလာ သန္း ၅၀၀ နဲ႔ ေရာင္းစားထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
(၂) ဧရာဝတီရဲ႕ျမစ္ဖ်ားတခုျဖစ္တဲ့ မလိချမစ္ေပၚမွာ တည္မယ့္ လာဇာေရကာတာက မီဂါဝပ္ ၁၉၀၀ ထုတ္လုပ္မွာျဖစ္ ပါတယ္။
ဧရာဝတီရဲ႕ေနာက္ျမစ္ဖ်ားျဖစ္တဲ့ ေမချမစ္ေပၚမွာ ေရကာတာႀကီး ၅ ခု ေဆာက္မွာျဖစ္ပါတယ္။
(၃) ေတာင္ဖက္အက်ဆံုး ခ်ီေဖြ ေရကာတာက မီဂါဝပ္ ၃၄၀၀ ထုတ္မယ္။
(၄) ပါရွီး (ေခၚ) ဝူေဆာက္ ေရကာတာက မီဂါဝပ္ ၁၈၀၀ ထုတ္မယ္။
(၅) လာကင္ (ေခၚ) ယီနန္ ေရကာတာက ၁၄၀၀ မီဂါဝပ္ထုတ္မယ္။
(၆) ဖီေဇာ ေရကာတာက ၂၀၀၀ မီဂါဝပ္ ထုတ္မယ္။
(၇) ေျမာက္ဖက္အက်ဆံုး ေခါင္လန္ဖူး ေရကာတာက ၂၇၀၀ မီဂါဝပ္ထုတ္မယ္။
ဧရာဝတီျမစ္ဖ်ားခံရာမဟုတ္ေပမဲ့ ျမစ္ညာအထက္ပိုင္းမွာ ဧရာဝတီထဲစီးဝင္တဲ့ တပိန္ျမစ္ေပၚမွာလဲ ေရကာတာ ၂ ခုနဲ႔ ပိတ္ မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
(၈) တပိန္-၁ ေရကာတာက မီဂါဝပ္ ၂၄၀ ထုတ္မယ္။
(၉) တပိန္-၂ ေရကာတာက မီဂါဝပ္ ၁၆၈ ထုတ္မယ္။
ဒီေရကာတာႀကီး ၉ ခုက ကခ်င္ျပည္နယ္ထဲမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ျမစ္ညာအထက္ပိုင္းမွာဘဲ ဧရာဝတီထဲ စီးဝင္တဲ့ေရႊလီျမစ္ေပၚမွာလဲ ေရကာတာႀကီး ၃ ခုနဲ႔ပိတ္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေတြက ေတာ့--
(၁၀) ေရႊလီ-၁ ေရကာတာဟာ မီဂါဝပ္ ၆၀၀ ထုတ္လုပ္ေနၿပီး တ႐ုတ္ႏိုင္ငံကို တင္ပို႔ေနၿပီျဖစ္ပါတယ္။
(၁၁) ေရႊလီ-၂ ေရကာတာက မီဂါဝပ္ ၄၆၀ ထုတ္လုပ္မွာျဖစ္ပါတယ္။
(၁၂) ေရႊလီ-၃ ေရကာတာက မီဂါဝပ္ ၃၆၀ ထုတ္လုပ္မွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီ ၃ ခုက ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္းမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ ဧရာဝတီေအာက္ပိုင္းအတြက္ အဓိကေရေဝျဖစ္တဲ့ ခ်င္းတြင္းျမစ္ေပၚမွာလဲ ေရကာတာႀကီး ၅ ခု ေဆာက္မွာျဖစ္ပါ တယ္။ ဒါေတြကေတာ့ စစ္ကိုင္းတိုင္းထဲမွာရွိၿပီး အိႏၵိယႏိုင္ငံကို လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားျဖန္႔ျဖဴးေရာင္းခ်ေပးဖို႔ ရည္ ရြယ္ထားပါ တယ္။ ဒီေရကာတာေတြရဲ႕ ပမာဏေတြကေတာ့ --
(၁၃) ထမံသီ ေရကာတာက မီဂါဝပ္ ၁၂၀၀ ထုတ္မယ္။
(၁၄) ေရႊစာေရး ေရကာတာက မီဂါဝပ္ ၆၆၀ ထြက္မယ္။
(၁၅) ေမာ္လိုက္ ေရကာတာက မီဂါဝပ္ ၄၀၀ ထြက္မယ္။
(၁၆) ဟုမၼလင္း ေရကာတာက မီဂါဝပ္ ၁၅၀ ထြက္မယ္။
(၁၇) ခ်င္းတြင္းရဲ႕ျမစ္လက္တက္ေပၚက မဏိပူရ ေရကာတာကမီဂါဝပ္ ၃၈၀ ထြက္မယ္။
ဒီေရကာတာေတြဟာ ျမန္မာျပည္သူေတြအတြက္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေဖာေဖာသီသီသံုးႏိုင္ဖို႔၊ ျမန္မာျပည္ စက္မႈလုပ္ငန္းေတြ ထြန္းကားဖြံ႔ၿဖိဳးဖို႔ ရည္ရြယ္တာမဟုတ္ဘဲ တ႐ုတ္အရင္းရွင္၊ ကုလားအရင္းရွင္ေတြအက်ဳိးအတြက္ ျဖစ္ေနပါ တယ္။
ဒါေတြကိုၾကည့္ရင္ ဧရာဝတီ-ခ်င္းတြင္းတို႔ရဲ႕ေရေတြကိုပိတ္ဆို႔လိုက္ၿပီး တ႐ုတ္နဲ႔ကုလားလက္ထဲထည့္လိုက္မယ့္ ပမာဏ ဟာ ေၾကာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ႀကီးမားေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ လက္ရွိမွာေတာ့ တ႐ုတ္နဲ႔ လုပ္ငန္းေတြက စတင္ ေနၿပီျဖစ္ၿပီး အိႏၵိယနဲ႔လုပ္ငန္းေတြကေတာ့မစႏိုင္ေသးပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဧရာဝတီကို တ႐ုတ္က စတင္မုဒိမ္းက်င့္ေနၿပီလို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။
ဒါေတြနဲ႔ယွဥ္ၾကည့္ရင္ ျပည္တြင္းမွာသံုးစြဲဖို႔ေဆာက္လုပ္ထားတဲ့ ေဆာက္လုပ္ေနတဲ့ ေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္းေတြက ကေလး ကစားစရာလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ ျပည္တြင္းမွာ အႀကီးဆံုး တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ေရကာတာေတြက ရဲရြာ (မီဂါဝပ္ ၇၉၀)၊ ေပါင္းေလာင္း(မီဂါဝပ္ ၂၈၀)၊ ေလာပီတ-မိုးျဗဲ (မီဂါဝပ္ ၂၀၀) တို႔ေလာက္ဘဲရွိၿပီး က်န္တာေတြက မီဂါဝပ္ ၁၀၀ ေအာက္ ၅၀ ေအာက္ေတြခ်ည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အိမ္နီးခ်င္းတိုင္းျပည္ေတြကို လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေရာင္းစား ဖို႔ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ တ႐ုတ္နယ္စပ္၊ အိႏၵိယနယ္စပ္၊ ထိုင္းနယ္စပ္တို႔မွာ ေဆာက္ေနတဲ့ဧရာဝတီ၊ သံလြင္၊ ခ်င္းတြင္း ေရကာတာေတြကေတာ့ မီဂါဝပ္ ေထာင္ခ်ီၿပီး ထြက္မယ့္ ဧရာမေရကာတာႀကီးေတြျဖစ္ေနပါတယ္။ အေသးဆံုးကေတာင္ မီဂါဝပ္ရာဂဏန္းအထက္ ထြက္မယ့္ေရကာ တာေတြျဖစ္ေနပါတယ္။ (ျပည္တြင္းသံုးအတြက္ တ႐ုတ္ကေဆာက္ေပးတဲ့ ရဲရြာေရကာတာဟာ ညံ့ဖ်င္းလြန္းလို႔ ၿပီးသြားေပမဲ့ ဘာမွအလုပ္မျဖစ္ လွ်ပ္စစ္ေရေရရာရာမထြက္ဘဲ အလဟသ ျဖစ္သြားတယ္)
စစ္အုပ္စုရဲ႕ ေရကာတာေဆာက္လုပ္ေရး ရည္ရြယ္ခ်က္ကအေပၚယံအားျဖင့္ေတာ့ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား ထုတ္လုပ္ေရး၊ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား ျပည္ပတင္ပိုု႔ေရး၊ လယ္ယာေျမေတြအတြက္ ေရေပးေဝေရးလို႔ေျပာေပမဲ့ ဖံုးကြယ္ထားတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ တခုလဲ ရွိပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုမ်ား အေနၾကံဳ႕ေစေရး၊ တားဆီးကန္႔သတ္ေရး ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္ တြင္းမွာတည္ေဆာက္တဲ့ ေရကာတာအငယ္ေတြေကာ၊ နယ္စပ္အနီးအနားမွာ တည္ေဆာက္တဲ့ ေရကာတာႀကီးေတြပါ ဒီရည္မွန္းခ်က္ထားပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ အမ်ားသိၿပီးျဖစ္တဲ့ ေနာက္ကြယ္ရည္ရြယ္ခ်က္ႏွစ္ခုကေတာ့ ေရျမဳပ္ဧရိယာကသစ္ေတာေတြ ခုတ္လွဲေရာင္း စားဖို႔၊ ေရကာတာတည္ေဆာက္ေရးမွာသံုးတဲ့ ဘိလပ္ေျမ၊ သံေခ်ာင္း၊ ဒီဇယ္ဆီ စတာေတြ ေရာင္းစားၿပီး သူေဌးျဖစ္ၾကဖို႔လဲ ျဖစ္ပါတယ္။
မဆလေခတ္မွာ ပထမဆံုးေဆာက္ခဲ့တဲ့ မိုးျဗဲဆည္ဟာ ရွမ္းျပည္ေတာင္ပိုင္း အင္းေဒသက ကြန္ျမဴနစ္ေတြနဲ႔ ပအိုဝ္း ေတာ္လွန္ေရးေတြရဲ႕ အေျခခံေဒသပ်က္ျပားဖို႔၊ ျမန္မာျပည္ အတြင္းပိုင္းထိုးေဖာက္ေရးကို အဟန္႔အတားျဖစ္ဖို႔ ရည္ရြယ္ ခဲ့ပါတယ္။ ပဲခူးတိုင္းမွာ ေဆာက္ခဲ့တဲ့၊ ေဆာက္ေနတဲ့ ေတာင္နဝင္း ေျမာက္နဝင္း ပဲခူးေခ်ာင္း ရဲႏြယ္ ေဇာင္းတူ ကြန္ေခ်ာင္း ျဖဴးေခ်ာင္း ခေပါင္း စတဲ့ ေရကာတာေတြဟာလဲ ပဲခူး႐ိုးမမွာ ကြန္ျမဴနစ္နဲ႔ကရင္ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြ ျပန္အေျခမခံႏိုင္ ေအာင္၊ စစ္ေတာင္းျမစ္ကူးလာၿပီး ကြင္းထဲကေန ႐ိုးမေပၚတက္ရခက္ေအာင္၊ ႐ိုးမေပၚ သြားလာရခက္ေအာင္၊ ႐ိုးမေပၚကေန အဓိကကြင္းေဒသေတြကို ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္ရခက္ေအာင္ တည္ေဆာက္ခဲ့ တာျဖစ္ပါတယ္။
မႏၱေလးတိုင္းက ကင္းတား (ေညာင္ၾကပ္)ဆည္ဟာ ရြာငံ-ေရဦးနယ္ကေန ေက်ာက္ဆည္နယ္ကို ဗကပေတြ စိမ့္ဝင္ မလာႏိုင္ေအာင္ တားဆီးဖို႔ရည္ရြယ္ခဲ့သလို ဆည္ေတာ္ႀကီးဆည္ကေတာ့ မိုးမိတ္-မိုးကုတ္နယ္ကေန ဗကပ ေတြ၊ ရွမ္း နဲ႔ ပေလာင္ေတာ္လွန္ေရးေတြ မႏၱေလးဘက္ မထိုးေဖာက္ႏိုင္ေအာင္ လုပ္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ရွမ္းျပည္ ရပ္ေစာက္ေဒသက ေဇာ္ဂ်ီေရကာတာဟာ ဗကပေတြနဲ႔ ရွမ္းသူပုန္ေတြရဲ႕အေျခခံမႈ လႈပ္ရွားမႈေတြ၊ မသံုးလံုးေဒသ ထိုးေဖာက္ ေရးေတြကို ဟန္႔တားဖို႔ျဖစ္သလို မူးေခ်ာင္းဖ်ား သဖန္းဆိပ္ေရကာတာက ဗကပ၊ ကခ်င္နဲ႔ ေက်ာင္းသားေတာ္လွန္ေရးေတြ ကဒူးကနန္း ေဒသ ျမစ္ဖ်ားတိုင္းကေန ေရႊဘို စစ္ကိုင္း မႏၱေလးဘက္ ထိုးေဖာက္မွာကို တားဆီးဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
ဧရာဝတီျမစ္ဆံုနဲ႔ ေမခ-မလိချမစ္ေပၚက ေရကာတာေတြ၊ တပိန္ျမစ္ေပၚကေရကာတာေတြဟာ ကခ်င္ေတာ္လွန္ေရးေတြရဲ႕ အေျခခံနယ္ေျမေသးၾကံဳ႕ေရးနဲ႔ ဆက္သြယ္ သြားလာမႈ ခက္ခဲေရးကို ရည္ရြယ္သလို ေရႊလီေရကာတာေတြဟာ ကခ်င္၊ ရွမ္း နဲ႔ ပေလာင္ေတာ္လွန္ေရးေတြ ဆက္သြယ္သြားလာမႈ ခက္ခဲေစဖို႔၊ နယ္ေျမၾကံဳ႕သြားေစဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗကပ၊ ရွမ္း နဲ႔ ပေလာင္ေတာ္လွန္ေရးေတြ ေနာင္မွာ ျပန္ၿပီးေျခခ်မရေအာင္ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္းမွာ အထက္ရဲရြာ၊ နမၼတူနဲ႔ နမ့္လန္ ေရကာတာေဆာက္ဖို႔ စီမံကိန္းလဲ ခ်ထားပါတယ္။ အထက္သံလြင္နဲ႔ တန္႔ယန္းေရကာတာေတြဟာ ဗကပေဟာင္း ကိုးကန္႔ ဝ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ ရွမ္း-ကခ်င္ေတာ္လွန္ေရးေတြရွိရာ သံလြင္အေနာက္ျခမ္း အဆက္ျပတ္ေအာင္ ရည္ရြယ္ၿပီး ရွမ္းျပည္ေတာင္ပုိင္းက က်ဳိင္းေတာင္း၊ တိန္းေခ်ာင္း၊ တာဆန္း၊ နမ့္ခုတ္ (မိုင္းဆတ္) ေရကာတာေတြက ရွမ္းေတာ္လွန္ ေရးေတြကို ခက္ခဲေအာင္ ရည္ရြယ္တာျဖစ္ပါတယ္။ အထက္ေပါင္းေလာင္းနဲ႔ နန္းခ်ဳိ ေရကာတာေတြ ကေတာ့ ဗကပ၊ ပအိုဝ္း နဲ႔ ကယန္းလက္နက္ကိုင္ေတြကို ဟန္႔တားဖို႔ျဖစ္ၿပီး ကရင္နီျပည္က ရြာသစ္၊ နမ့္တဘက္၊ နမ့္ပြန္ (ေဘာလခဲ)၊ရွားေတာ ေရကာတာေတြဟာ အပစ္ရပ္ေတြအပါအဝင္ ကရင္နီနဲ႔ ေက်ာင္းသားလက္နက္ကိုင္ေတြကို ဟန္႔တားဖို႔ရည္ရြယ္ခ်က္ ပါရွိပါတယ္။
ကရင္နဲ႔ ေက်ာင္းသားေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔ေတြကို ပိတ္ဆို႔ဖို႔ရည္ရြယ္တဲ့ ေရကာတာေတြကေတာ့ ေသာက္ေရခပ္၊ ေရႊက်င္၊ ေဘာဂထာ၊ ယြန္းစလင္း၊ ေဒါင္းဂြင္၊ ဝဲႀကီး (ကရင္နီ ေတာ္လွန္ေရးကိုပါ ဟန္႔တားႏိုင္မယ္)၊ ဟတ္ႀကီး၊ ဘီးလင္း နဲ႔ တနသၤာရီေရကာတာေတြျဖစ္ပါတယ္။
ရခုိင္ျပည္မွာလဲ ရခိုင္လက္နက္ကိုင္အင္အားစုေတြကို ႀကိဳတင္ဟန္႔တားတဲ့အေနနဲ႔ စိုင္းတင္ နဲ႔ ေလးၿမိဳ႕ ေရကာတာ ေတြေဆာက္ဖို႔ စီမံကိန္းဆြဲထားပါတယ္။
"ေသာင္းက်န္းသူႏွိမ္နင္းေရး မဟာဗ်ဴဟာ"ဆိုတဲ့ စစ္ေရးအဓိကအျမင္နဲ႔ ေရေလွာင္တမံေတြ ေရကာတာေတြ ေဆာက္သလို စစ္ေရးအျမင္နဲ႔ဘဲ နည္းပညာညံ့ ျမစ္ကူးတံတားႀကီးေတြ ေဆာက္ခဲ့တဲ့အတြက္ ဧရာဝတီ၊ သံလြင္၊ ခ်င္းတြင္း ျမစ္ေၾကာင္းပ်က္စီးမႈေတြလဲ ဘယ္ေခတ္နဲ႔မွမတူေအာင္ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။
စစ္အုပ္စုဟာ တခ်က္ခုတ္ သံုးခ်က္ျပတ္အျဖစ္ ကိုယ့္အာဏာစည္းစိမ္ျမဲေရးအတြက္ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔ ေတြကို ပိတ္ဆို႔ကန္႔သတ္ဖို႔တင္မက တ႐ုတ္ ကုလား ယိုးဒယားတို႔သေဘာက်ေစဖို႔နဲ ႔ႏိုင္ငံျခားေငြရေစဖို႔ နယ္ျခားေဒသေရကာတာႀကီးေတြ ေဆာက္လုပ္ခဲ့ရာမွာ ႏိုင္ငံ့အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ေဘးခ်ိတ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ကိုယ့္ တိုင္းျပည္က အဓိကပင္မသယံဇာတေတြကို ႏိုင္ငံျခားသားလက္ထိုးအပ္တာေလာက္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာထိခိုက္တာ မရွိပါဘူး။ အခုလိုထိုးအပ္လိုက္တာဟာ ႏိုင္ငံ့ အသက္ေသြးေၾကာ ဧရာဝတီျမစ္ကို ေသဒဏ္ေပးလိုက္တာနဲ႔ အတူတူ ျဖစ္ပါတယ္။
ႏိုင္ငံ့ရဲ႕ အသက္ေသြးေၾကာျမစ္မႀကီးေတြ၊ ႏိုင္ငံ့ရဲ႕အေျခခံသယံဇာတရင္းျမစ္ေတြကိုေရာင္းစားတာ၊ ႏိုင္ငံတြင္းက အေျခ ခံျပည္သူလူထုေတြရဲ႕ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈဘဝေတြကို ပ်က္သုဥ္းေစတာဟာ တကယ္ေတာ့ အခ်ဳပ္ အျခာအာဏာကို ေရာင္းစားတာ ဖ်က္ဆီးတာဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အထြက္ေကာင္းလွတဲ့ သဘာဝဓာတ္ေငြ႔ ေတြကို ျပည္ တြင္းမွာ အႀကီးအက်ယ္လိုအပ္ေနတဲ့ လွ်ပ္စစ္မီးရေရး၊ စက္မႈထြန္းကားေရးမွာ မသံုးဘဲ ၈၀% ေလာက္ကို ထိုးအပ္လိုက္ ကတည္းက အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ ပါသြားခဲ့ၿပီျဖစ္ပါတယ္။ စစ္အာဏာရွင္ေတြ အႀကီးအက်ယ္ေအာ္ေနတဲ့ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာတည္တံ့ခိုင္ျမဲေရးအပါအဝင္ ဒို႔တာဝန္အေရးသံုးပါး နဲ႔ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ ရွင္သန္ထက္ျမက္ေရး ဆိုတာ လိမ္လံုးညာလံုးေတြျဖစ္ေၾကာင္း လယ္ျပင္မွာဆင္သြားသလို ရွင္းလင္းလွပါတယ္။
တကယ္လုပ္ရမွာက သူပုန္ျပႆနာကို ႏိုင္ငံေရးအရေျဖရွင္းတာ (ေရကာတာေတြေဆာက္လို႔ သူပုန္ေတြ မထိခိုက္တာကို မိုးျဗဲေရကာတာဝန္းက်င္က ရလလဖ-ပအိုဝ္းနီ၊ ကယန္း နဲ႔ ဗကပ သူပုန္ေတြက သက္ေသျပခဲ့ပါၿပီ)၊ တိုင္းရင္းသားေတြကို တန္းတူအခြင့္အေရးအျပည့္အဝေပးတာ၊ ျမစ္ဝွမ္းတေလွ်ာက္သစ္ေတာေတြ ထိန္းသိမ္းတာ ပ်ဳိးေထာင္တာ၊ ျမစ္ေၾကာင္းအေနအထားမပ်က္ယြင္းေစတဲ့ ျမစ္ကူးတံတားႀကီးေတြ တည္ေဆာက္တာ၊ ျမစ္ေၾကာင္းပ်က္ အဆိပ္သင့္ေစတဲ့ ေရႊတူးမႈ ယူေရနီယမ္တူးမႈေတြကို ကန္႔သတ္ႀကီးၾကပ္တာ၊ ျမစ္ေၾကာင္းတခုလံုးကို ေခတ္မွီယႏၱရား စက္ႀကီးေတြနဲ႔ေသာင္တူး ေသာင္ၿဖိဳပစ္တာေတြ လုပ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားအတြက္လဲ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ပညာရွင္ေတြ၊ ေရကာတာပညာရွင္ေတြ၊ ေဒသခံလူထုေတြဆီက ေသေသခ်ာခ်ာ အၾကံဉာဏ္ရယူၿပီးမွ (ေလ်ာ္ေၾကးလဲ ေလာက္ေလာက္ ငွငွေပးၿပီးမွ) တည္ေဆာက္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေတြကို ဗဟိုအစိုးရကဘဲ လုပ္ႏိုင္မွာျဖစ္ေပမဲ့ လက္ရွိဗဟိုအစိုးရ စစ္အာဏာရွင္ေတြကေတာ့ တိုင္းျပည့္အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာကို ေရာင္းစားေနတာျဖစ္လို႔ အခုအခါ ကခ်င္ျပည္လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႔ KIO က တျပည္လံုးအက်ဳိးအတြက္ သူ ႏိုင္သေလာက္ကို လုပ္ေနပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ စစ္အစိုးရကို ရဲရဲႀကီးအာဏာဖီဆန္ၿပီး ခုခံေတာ္လွန္စစ္ကို ဆင္ႏႊဲ လိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ရာဇဝင္မ်ားရဲ႕သတို႔သမီးကို အထည္ႀကီးပ်က္မုဆိုးမ မျဖစ္ေအာင္ ကယ္တင္ဖို႔တိုက္ပြဲျဖစ္တဲ့အျပင္ ျပည္ေထာင္စုရဲ႕ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာျပန္လည္ရယူေရးတိုက္ပြဲလဲ ျဖစ္ပါတယ္။
တခ်ိန္ကေတာ့ ေလာပိတ မဟာဓာတ္အားလိုင္း ျဖတ္သြားတဲ့ ကရင္နီျပည္ ရွမ္းျပည္က လူထုေတြအဖို႔ စိုင္းထီးဆိုင္ သီခ်င္းထဲကလို "ျဖတ္သာသြားတယ္မနားတယ္" ျဖစ္ခဲ့ေပမဲ့ အခုေတာ့ ကခ်င္၊ ဗမာ၊ ရွမ္း၊ မြန္၊ ရခိုင္ စတဲ့ တႏိုင္ငံလံုးက ျပည္သူလူထုေတြအတြက္ လွ်ပ္စစ္လိုင္းႀကိဳးေတြနဲ႔ ဓာတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္းေတြဟာ "ျဖတ္သာသြားတယ္ မနားတယ္" ျဖစ္လာပါၿပီ။
အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို တည္တံ့ခိုင္ျမဲေအာင္ မလုပ္တဲ့ စစ္အစိုးရလက္ထက္မွာ ဗမာျပည္ဗဟိုခ်က္ မႏၱေလးၿမိဳ႕ေတာ္ ရဲ႕ ေျမယာအိုးအိမ္ေတြ ေနာက္တိုး'လူဝါ'မ်ား လက္ထဲေရာက္သြားတာ တဆက္တစပ္တည္း ျဖစ္လာပါတယ္။ သီေပါ မင္းလက္ထက္ ၁၈၈၄-၈၅ ခုမွာ မႏၱေလးလူဦးေရ တသိန္းနီးပါးမွာတ႐ုတ္ဦးေရက ၇၀၀၀ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒီကေန႔ မႏၱေလး လူဦးေရတသန္းမွာ တ႐ုတ္လူဦးေရက ၄ သိန္းနီးပါးရွိေနၿပီး သခင္လူတန္းစားသစ္ ျဖစ္လာပါတယ္။
အခ်ဳပ္အျခာအာဏာဆိုတာ ျဒဗ္မဲ့ မဟုတ္ပါ။ အေကာင္အထည္ရွိတဲ့ ေရ ေျမ တြင္းထြက္ နဲ႔ လူသားေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ တာဟာ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ထိန္းခ်ဳပ္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခု ဒါေတြကို ဘယ္သူကထိန္းခ်ဳပ္ထားသလဲ ဆုိတာ မႏၱေလးသားေတြ သိပါတယ္၊ ကခ်င္ျပည္သားေတြ၊ ရခိုင္ျပည္သားေတြ၊ ရွမ္းျပည္သားေတြ၊ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရး ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရးအစဥ္အလာႀကီးမားတဲ့ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြ သိၾကပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဒီကေန႔ဒီအခ်ိန္မွာ ဧရာဝတီကိုကယ္တင္ဖို႔ဆိုရင္ ေကအိုင္အိုရဲ႕လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲကို ျပည္တြင္းျပည္ပ အားလံုးက ဝိုင္းရံပံ့ပိုးၿပီး ဧရာဝတီ၊ တပိန္၊ ေရႊလီ၊ သံလြင္၊ ခ်င္းတြင္းျမစ္ေတြေပၚက ေရကာတာစီမံကိန္းေတြကို ႐ိုက္ခ်ဳိးဖ်က္သိမ္းပစ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ေကအိုင္အိုရဲ႕ ဧရာဝတီအေရးေတာ္ပံုကို တျပည္လံုးအႏွံ႔လက္နက္ကိုင္တုိက္ပြဲေတြ လူထုတိုက္ပြဲေတြ တပ္တြင္းပုန္ကန္မႈေတြနဲ႔ ေပါင္းစပ္ဖို႔နည္းမွတပါး အခ်ဳပ္အျခာအာဏာတည္တံ့ခိုင္ျမဲေရး အတြက္ အျခားလမ္းမရွိပါ။
ဂါမဏိ
(၂၀၁၁)