 |
| Photo - Zaw Win |
ေမာင္ရစ္ - ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ျမန္မာျပည္က အေ၀းေရာက္ေတြကို ၾကိဳဆိုတယ္ ဆိုသတဲ့လား
(မိုးမခ) စက္တင္ဘာ ၁၅၊ ၂၀၁၆
က်ေနာ္တို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ဦးဦး ေဒၚေဒၚ ကိုကို မမ အားလုံးတိ႔ုရဲ့ ေမေမစု သည္တေခါက္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကို အစုိးရဧည့္သည္ေတာ္အျဖစ္ အလည္အပတ္ ၾကြေရာက္လာပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ဧည့္သည္အျဖစ္ လာေရာက္တ့ဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အစုိးရမင္းမ်ား၊ အမတ္မင္းမ်ား၊ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ဂုဏ္သေရရွိ လုပ္ငန္းရွင္ၾကီးမ်ား၊ ပညာရွင္ၾကီးမ်ားက ခမ္းခမ္းနားနား ေသာင္းေသာင္းျဖျဖ ၾကိဳဆိုၾကပါတယ္။ မ်က္ရည္မ်ားေတာင္ လည္မိတယ္ ဆိုၾကပါစို႔။ မ်က္ရည္လည္ျပီး ရင္ထဲဆို႔မိတဲ့အထဲမွာ က်ေနာ္တို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ လမ္းေပၚတက္ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ခဲ့ၾကသူ အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ လမ္းေဘးက မတက္ႏိုင္ေသးသူ ဦးဦး ေဒၚေဒၚ ကိုကို မမ ေရႊျမန္မာေတြခင္ဗ်ာ ခုခ်ိန္မွာလည္း ပလက္ေဖာင္းေဘးကေန ဒူးတုတ္၊ လက္အုပ္ေလး ခ်ီ၊ လက္သီး လက္ေမာင္းေလး တန္းျပီး 'အေမစု က်န္းမာပါေစ' လို႔ ရင္ကြဲေအာင္ လွမ္းလွမ္း ေအာ္ေနရတုန္း ျဖစ္ေနလို႔ပါခင္ဗ်ား။
"သားတို႔ သမီးတို႔ ဘာမွ မပူၾကနဲ႔ အေမစု ရွိတယ္၊ တဦး တေယာက္တည္းအတြက္ အလုပ္လုပ္ရမွာ မဟုတ္ဘူး။ အားလုံးအတြက္ မူ၀ါဒအလိုက္ ေျပာင္းလဲပစ္ရမွာ။ သည္ေတာ့ သံရုံးကို သက္ဆိုင္ရာကို စာေရးျပီး ဆက္လက္ ေတာင္းဆို ေျပာဆိုၾက။ အေမလည္း သံရုံးက 'လူ' ေတြကို လိမၼာေအာင္ မွာၾကားထားခဲ့မယ္ ..." လို႔ က်ေနာ္တို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ပလက္ေဖာင္းေဘး၊ လမ္းေပၚက အညတရ ျမန္မာေတြကို အေျပးတပိုင္းကေလး လာျပီး အမွာစကား ေျပာသြားပါတယ္။ ရင္ထဲ ဆို႔ မ်က္ရည္မ်ားေတာင္ ၀ိုင္းမိတာေပါ့ ခင္ဗ်ား။ ေအးဗ်ာ ... က်ေနာ္တို႔ ျပည္ပေရာက္ေတြ အေ၀းေရာက္ေတြရဲ့ ဆႏၵျပပြဲေတြ ေတာင္းဆို တိုက္ပြဲေတြမွာ အျမဲလို ေရွ႔တန္းက ပါခဲ့ၾကတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြ ရဲေမေတြကို အခုလို ေတြ႔ရေတာ့ ၀မ္းသာ ၀မ္းနည္းပဲ။ သူတို႔ေတြဟာ ခုခ်ိန္ထိ သည္အတိုင္း အညတရ တိုက္ပြဲ၀င္ေတြ၊ သစ္ခုတ္သမားေတြအျဖစ္ မေျပာင္းမလဲ ဆက္ရွိ ရွင္သန္ေနၾကဆဲကိုး။ အေ၀းေရာက္၀န္ၾကီးခ်ဳပ္(ေဟာင္း) ရဲ့ ပါရမီျဖည့္ဖက္ ဆရာမ စီစီကိုလည္း ေတြ႔လိုက္ရတယ္။ ခုခ်ိန္ထိ အိမ္မျပန္ႏိုင္ေသး။ ျမန္မာသံရုံးက 'လူ' ေတြ (အရင္ကေတာ့ အေကာင္ေတြလို႔ က်ေနာ္တို႔က ေခၚတယ္၊ အခုေတာ့ ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးမို႔ လူေတြလုိ႔ ေခၚၾကပါစုိ႔ရယ့္)" ျပည္၀င္ခြင့္မွာ ခံ၀န္လက္မွတ္ထုိးခိုင္းေနတဲ့ စာမ်က္ႏွာေတြက ေလ်ာ့မသြားတဲ့အျပင္ တိုးေတာင္ လာေသးတယ္ မမစု ေရ" လို႔မ်ား ေျပာဖို႔ အန္တီ စီစီ အခ်ိန္မွ ရလိုက္ပါစ။
လြန္ခဲ့တဲ့ ၄ႏွစ္ တိတိ၊ ၂၀၁၂ စက္တင္ဘာတုန္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကို ပထမဦးဆုံး အလည္အပတ္လာခဲ့ပါေသးတယ္။ အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္အျဖစ္နဲ႔ လာရသူ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အေ၀းေရာက္ ျမန္မာတိုင္းရင္းသားေတြဟာ ျပည္နယ္ ေဒသ ေတာၾကိဳ ေတာင္ၾကားမက်န္ ေသာင္းေသာင္းျဖျဖနဲ႔ ေသာင္းနဲ႔ သိန္းနဲ႔ခ်ီျပီး လမ္းေပၚထြက္ ၾကိဳဆိုခဲ့ၾကတာေပါ့ခင္ဗ်ာ။ ျပန္ျမင္ေယာင္မိပါေသး။ က်ေနာ္ေတာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုက ၾကိဳဆိုပါသည္ ဆိုလား စာေလး ဘာေလး ေရးမိပါေသးရယ့္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က 'ဟိုဟာ လိုခ်င္တယ္ ဒီဟာ လိုခ်င္တယ္ ဟိုဟာ ေပးပါ ဒီဟာ ေပးပါ ေတာင္းမေနၾကနဲ႔၊ အလုပ္လုပ္ၾက ၊ အလုပ္လုပ္ၾက ' လို႔ မာန္ခဲ့ေသးတာ မွတ္မိပါေသးဗ်ား။ အေ၀းေရာက္ေတြလည္း လမ္းေပၚကေန ပလက္ေဖာင္းေပၚကေန တတ္္စြမ္းသမွ် ရုန္းခဲ့ ကန္ခဲ့ လုပ္ခဲ့ၾကတာေပါ့ခင္ဗ်ား။ အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ ဖရီး ဖရီး ဖရီး ဘားမား၊ ဖရီး ဖရီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ဘာလိုခ်င္လဲ ဒီမိုကေရစီ၊ ခ်က္ျခင္း ေပး ခ်က္ျခင္းေပး၊ သပိတ္ သပိတ္ ေမွာက္ေမွာက္ ကုန္းရုန္း ေအာ္ခဲ့ၾက။ စစ္အုပ္စုေတြ၊ ခရိနီေတြ၊ အလိုေတာ္ရိေတြ၊ လက္ပါးေစေတြကို သပိတ္ေမွာက္ ဆန္႔က်င္ခဲ့ၾက။ ျမန္မာျပည္ ဆန္ရွင္လုပ္ျပီး စစ္အာဏာရွင္ေတြကို အေပါက္စုံ ပိတ္ဆို႔ျပီး အၾကပ္ကိုင္ခဲ့ၾကတာ။ အေ၀းေရာက္ေတြဟာ မိေ၀း၊ ဘေ၀း၊ မိသားစုေ၀း ... ျပီးေတာ့ ေသကြဲ ရွင္ကြဲ မေသမရွင္ေတြ ကြဲခဲ့ လြဲခဲ့ၾကတာေတြ နင္းၾကမ္းနဲ႔ ျဖစ္ခဲ့ၾကရေပါ့။
အခုေတာ့ျဖင့္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုၾကီးက ဆန္ရွင္ေတြ ဖြင့္ေတာ့မယ္ ဆိုသတဲ့လား။ တိုင္းရင္းသား စစ္ေဘးသင့္ေတြ ေသြးနဲ႔ စစ္ဖိနပ္ေဆးသူ တပ္မေတာ္ၾကီးကို စတင္းဒတ္အာမီျဖစ္ေအာင္ အရည္အေသြးေတြ ျမွင့္ေပးေတာ့မယ္ ဆိုေနပါ့ကလား။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ၾကီးေတြ တခါးမရွိ ဒါးမရွိ ၀င္ထြက္သြားလာခြင့္ရေအာင္ ထရိတ္ဒီးေတြ ထုတ္ျပန္ေတာ့မယ္ ဆိုပါ့ကလား။ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈေတြ တားျမစ္ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြ ေျဖေလ်ာ့ေပးေတာ့မယ္ ဆိုပါ့ကလား။ ဥေရာပက ခြဲထြက္မယ့္ ျဗိတိန္၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ လက္သစ္ ထရီဇာေမနဲ႔ ေဒါက္ဖိနပ္ခ်င္း ငါတို႔ အေမတို႔က ယွဥ္ေလ်ာက္ေနခ်ိန္၊ မ်ဳိးခ်စ္အစြန္းေရာက္ေတြ ေရွးရိုးစြဲေတြ ႏိုင္ငံေရးစမ္းထေနတဲ့ အေမရိကန္အမတ္ေတြ လႊတ္ေတာ္ေတြက ငါတို႔အေမကို ရႊမ္းရႊမ္းေ၀ ခ်ီးေျမွာက္ေနခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ အေ၀းေရာက္ေတြအတြက္ ျမန္မာျပည္၀င္ခြင့္ဆန္ရွင္တံခါးၾကီးက ပိတ္ဆို႔ျမဲ ပိတ္ဆို႔ေနဆဲပါကလား .... လမ္းေဘးက အေ၀းေရာက္ျမန္မာပရိသတ္ၾကီးရယ့္။
တပ္မေတာ္က စစ္တန္းလ်ား ဒုတ္ဒုတ္ထိ ျပန္မွပဲ ငါတို႔ အေ၀းေရာက္ေတြလည္း တခါးမရွိ ဒါးမရွိ ျပန္ႏိုင္ၾကမယ္ ထင္ပါရဲ့။ အေ၀းေရာက္ျမန္မာေတြ တိုင္းျပည္ျပန္တယ္ဆိုတာ ဆန္ရွင္မဲ့ အတိုင္းအတာ အကန္႔အသတ္မဲ့ ျပန္ခ်င္တာကို ေျပာတာပါ။ ပတ္စပို႔ ရွိရွိ မရွိရွိ၊ ' ျမန္မာႏိုင္ငံသား ဟိတ္' လို႔ ဆိုလိုက္တာနဲ႔ ၎သတၱ၀ါဟာ ကိုယ့္ဇာတိတိုင္းျပည္ကို တံခါးမရွိ ဒါးမရွိ ျပန္ခြင့္ ရွိရမွာပါ။ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ကေတာ္ ဆရာမ အန္တီ စီစီ ေျပာခ်င္တာ အဲဒါပါ။ တိုင္းျပည္က ထြက္ခြာရသူ အေ၀းေရာက္ေတြအားလုံးဟာ စစ္ေဘးသင့္ ဒုကၡသည္ေတြခ်ည္းပါ။ ျမန္မာျပည္နယ္စပ္က မင္းတို႔ ငါတို႔နဲ႔ တဘ၀တည္း အသက္ရႈေနၾကသူေတြခ်ည္းပါ။ မိုးသီးဇြန္တို႔ ေဇာ္မင္းတို႔ ေဇာ္၀င္းတို႔ ရင္ေထြးတို႔ တူေမာင္ညိဳတို႔ ဂါမဏိတို႔ ေအာင္ထက္တို႔ ခင္လြန္းတို႔ ကိုဦးတို႔ေတြ အားလုံး ဆရာမ ေဒၚစီစီလို အတူတူခ်ည္းပါ။ သူတို႔မွ မဟုတ္ဘူး .... ႏိုင္ငံေရးဒုကၡသည္အျဖစ္ လြင့္လာခဲ့ ျပီးေတာ့ တျပည္တရြာမွာ အခက္အခဲမ်ဳိးစုံဖိအားေၾကာင့္ မိသားစုနဲ႔ စကားမ်ား ရန္ျဖစ္လို႔ အေမရိကန္ဥပေဒနဲ႔ အက်ဥ္းခ် အေရးယူခံရသူ အိုးမဲ့ အိမ္မဲ့ ဘာသာေရးခ်ပ္ေက်ာင္းမွာ မွီခိုေနရသူ တိုင္းရင္းသား ညီအကိုတဦးသည္လည္း ဘာစာရြက္ ရွိရိ မရွိရွိ ျမန္မာျပည္သားပါ။ သူလည္း အိမ္ျပန္ခ်င္လွပါျပီ။ သူျပန္မယ့္အိမ္မွာ သူ႔ အေဖအေမ ဘိုးဘြား အိမ္ယာ က်န္ရစ္မယ္ေတာ့ မထင္ဘူး၊ သုိ႔ေသာ္ သူေျမ သူ႔ဇာတိရပ္ရြာဆိုတာေတာ့ သူ႔ဥစၥာအျဖစ္ ရွိေနတာေပါ့။ သူ႔ကို ခင္ဗ်ားတို႔ ျမန္မာျပည္ၾကီးက ၾကိဳဆိုပါ။ အေမရိကန္ေရေသာက္ အေမရိကန္စာ စား အေမရိကန္ပညာေတြ သင္ျပီး လူပါး၀ေနသူဆိုတဲ့ ျမန္မာျပည္သားေတြလည္း ျပန္ၾကမွာပါပဲ။ သူတို႔မွာ အိမ္ျပန္ခ်င္စိတ္နဲ႔ အိမ္ဆိုတဲ့ အမွတ္နဲ႔ တိုင္းျပည္ကို ျပန္ၾကမွာ၊ လာပါ သြားပါ စားပါ ေသာက္ပါ လည္ပါ ပတ္ပါ ၀ိုင္းၾက ၀န္းၾကပါ။ က်ေနာ္တို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ မိသားစုၾကီးဆိုတာ အက်ယ္ၾကီး အၾကီးၾကီး ျဖစ္ေအာင္ တည္ေဆာက္ရမွာေလ။ တခါးေတြ ပ္ိတ္ထားလို႔ မျဖစ္ဘူး မဟုတ္လား။ အိမ္တခါးေတြ က်ယ္က်ယ္ဖြင့္ အိမ္ခန္းေတြ က်ယ္က်ယ္ ခ်ဲ႔ထြင္ျပီး ျမန္မာျပည္ၾကီး အစြမ္းကုန္ ရြက္လႊင့္ႏိုင္ဖို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ျမန္မာျပည္ၾကီးက ၾကိဳဆိုပါ။
၂၁ ရာစု ပင္လုံ ညီလာခံမွာ တပ္မေတာ္ၾကီးကေျပာတဲ့ NCA မူ ေျခာက္ခ်က္ေတြ ေျခာက္ခြက္ေတြ က်ေနာ္တို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ေတြဆီမွာ မလိုပါဘူးခင္ဗ်ား။ က်ေနာ္တို႔က လက္နက္ေတြကိုင္ျပီး ျငိမ္းခ်မ္းေရးေတာင္းဆိုရေအာင္ ျပန္လာမွာ မဟုတ္ပါ။ လက္နက္ေတြ မကိုင္ပဲ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြဆိုတဲ့ အသည္းႏွလုံးေတြ ကိုင္ေဆာင္ျပီး က်ေနာ္တို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ အိမ္ျပန္လာမွာကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ျမန္မာျပည္က ၾကိဳဆိုမွာလုိ႔ ယုံၾကည္ ေပြ႔ပိုက္ခ်င္လြန္းလို႔ပါ ခင္ဗ်ား။ က်ေနာ္တို႔က ကမာရြတ္ျပည္နယ္ မေတာင္းပါ။ ကမာရြတ္ ေဘာ္ဒါဂတ္ မယူပါ။ ကမာရြတ္မွာ ေက်တခ်စာ ဖ်ာေလး ငွားျပီး တေရးေလာက္သာ ေမွးရခ်င္သူပါ။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အမွာစကားရွိသလို သံရုံးက 'လူ' ဆိုတာေတြနဲ႔ အေ၀းေရာက္ေတြက ေခ်ေခ်ငံငံ ဆက္သြယ္ ေျပာဆို ေတာင္းဆိုေနၾကဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခားသားပတ္စပို႔ ကိုင္ထားသူေတြထဲ အခ်ဳိ႔ကလည္း သူတို႔ေတာင္းတဲ့ ခံ၀န္ခ်က္ ထိုးဆို ထိုးျပီး ျပန္ၾကရတာပါပဲ။ ျမန္မာပတ္စ္ပို႔ ကိုင္ေဆာင္ထားသူေတြအခ်ဳိ႔ကလည္း သူတို႔ေတာင္းတဲ့ အခြန္ေတြ ဘက္ဒိတ္နဲ႔ ျပန္တြက္ေပးျပီး ျပန္ေနၾကရတာပါပဲ။ တပ္မေတာ္ၾကီးနဲ႔ေတာင္၊ ေသြးဆာ ရန္လိုသူ စစ္အုပ္စု မ်ဴိးဆက္ေတြနဲ႔ေတာင္ သင္ပုံးေခ်ႏိုင္တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ျမန္မာျပည္ၾကီးကလည္း ခုနင္က လက္နက္မကိုင္ အပ္တိုတေခ်ာင္းေတာင္မွ မရွိတဲ့ အေ၀းေရာက္ေတြကို သင္ပုံးေခ် အိမ္ျပန္ခြင့္ ေပးႏိုင္မယ္ မဟုတ္ပါလား ခင္ဗ်ားလို႔ မ၀ံ့မရဲေလး ေတြးမိေနပါရယ့္။ ျပီးေတာ့လည္း သူတို႔ လက္မွတ္ထိုးခိုင္းထားတဲ့ ခံ၀န္ခ်က္ဆိုတာေတြဟာ ဘယ္လုိမ်ဳိး အသက္၀င္ေတာ့မွာတုန္းလို႔ ႏိုင္က်ဥ္းေတြ အမတ္ျဖစ္၊ ၀န္ၾကီး ျဖစ္ေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီ ဆိုလား ေျပာင္းလဲေနျပီ ျမန္မာျပည္ၾကီးကို ေမးခြန္းထုတ္လိုက္ခ်င္ပါရဲ့။ ေျပာင္းလဲခ်ိန္ တန္ျပီ မဟုတ္ပါလား ခင္ဗ်ား။
တပ္မေတာ္ၾကီးနဲ႔ စစ္အုပ္စု မ်ဳိးဆက္ေတြ က ရာသက္ပန္ ပိတ္ပင္ တားျမစ္ဖို႔ ၾကိဳးစားခဲ့တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ မိသားစု၀င္ေတြ ျဖစ္တဲ့ သားေတြ၊ ေျမးေတြကိုလည္း ျမန္မာျပည္ၾကီးက ဆန္ရွင္ေတြ ဖြင့္လွစ္ျပီး ၾကိဳဆိုလိုက္ၾကပါဦးလို႔လည္း ျဖည့္စြက္လိုက္ခ်င္ပါတယ္။ အေမရိကန္ျပည္က ေပတရာ လမ္းေဘး၊ ပလက္ေဖာင္းေပၚက အေ၀းေရာက္ျမန္မာေတြကလည္း အေမ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႕ သူ႔သားေတြ သူ႔ေျမးေတြကို သူတို႔ပုခုံးေပၚမွာထမ္းျပီးေတာ့ တိုင္းျပည္ၾကီးဆီ ေရႊျပည္ေတာ္ဆီ ျပန္ရမယ့္အခ်ိန္ မေ၀းဘု ေရာက္ေတာ့မည္လို႔ ဆိုလိုက္ခ်င္ပါတယ္။ အေမစုကို ေျပာရက္သူေတြက ေရႊအိုး စိန္အိုးေတြ ရြယ္ျပီး ျပန္ခဲ့ပါတဲ့ ခင္ဗ်။ က်ေနာ္တို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ လမ္းေဘးပလက္ေဖာင္းေပၚက အေ၀းေရာက္ အညတရျမန္မာေတြကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ သူ႔သားေျမးေတြကို ရြက္ျပီးေတာ့သာ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္ခ်င္ပါေတာ့တယ္လို႔ ေျပာလိုက္ခ်င္ပါေတာ့တယ္။ သာဓု သာဓု။