ေမာင္ေမာင္စုိး ● ပထမအႀကိမ္ ၂၁ ရာစုပင္လုံညီလာခံအား သုံးသပ္ခ်က္ - အပိုင္း (၈)

ေမာင္ေမာင္စုိး ● ပထမအႀကိမ္ ၂၁ ရာစုပင္လုံညီလာခံအား သုံးသပ္ခ်က္ - အပိုင္း (၈)
(မုိးမခ) စက္တင္ဘာ ၂၃၊ ၂၀၁၆

● NCA ႏွင့္ NSCN (K)
NSCK(K) နာဂအဖြဲ႕သည္ အစိုးရႏွင့္ ႏွစ္ဦးသေဘာတူ အပစ္ရပ္ စာခ် ဳပ္ထိုးၿပီးေသာ အဖြဲ႕ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ နာဂအဖြဲ႕သည္ NCA တြင္ ပါဝင္ လက္မွတ္ထိုးရန္ ျငင္းဆန္ေနဆဲျဖစ္သည္။ ျပႆနာမွာ နာဂအဖြဲ႕ရည္မွန္း ခ်က္မွာ ျမန္မာျပည္ႏွင့္အိႏၵိယ ႏွစ္နိုင္ငံထဲတြင္ပါဝင္ေနေသာ နာဂနယ္ေျမအားလုံးအား စုစည္းရပ္တည္လိုျခင္းျဖစ္သက့ဲသုိ႔ သူတုိ႔၏လႈပ္ရွားမႈမ်ားမွာ ျမန္မာပိုင္နက္သာမက အိႏၵိယပိုင္နက္ထဲအထိပါ ပါဝင္ေနသည္။ ထုိ႔ျပင္ နာဂအဖြဲ႕သည္ ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ အပစ္ရပ္လက္မွတ္ ထိုးထားေသာ္လည္း အိႏၵိယအစိုးရက မတရားသင္းေၾကညာခံထားရေသာအဖြဲ႕လည္းျဖစ္ေနျပန္သည္။

သုိ႔ျဖစ္ရာ နာဂအဖြဲ႕ႏွင့္ပတ္သက္၍ သီးျခားစဥ္းစား လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ေဆြးေႏြးညိိႇႏႈိင္းရန္လိုအပ္သည္။ လက္ရွိတြင္လည္း ျမန္မာအစုိးရႏွင့္အပစ္ရပ္ထားသည္ျဖစ္ရာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကိုမထိခိုက္ေပ။ သုိ႔ေသာ္သူတုိ႔၏ စစ္ေရးလႈပ္ရွားမႈမ်ားသည္ အိႏၵိ ယပိုင္နက္အတြင္း၌ရွိေပရာ နာဂအဖြဲ႕၏အေၾကာင္းအခ်င္းအရာႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ထူးျခားသည့္ျပႆနာအျဖစ္ သေဘာ ထားၿပီး ေျဖရွင္းပါက ပိုမိုသင့္ေလ်ာ္မည္ဟု ယူဆပါသည္။

● NCA ၏ NCA
ပထမအႀကိမ္ ၂၁ ရာစုပင္လုံညီလာခံမွ NCA လမ္းေၾကာင္းအတိုင္းသြားရန္ NCA ထီးရိပ္အတိုင္းသြားရန္ဟူသည့္ အစိုးရ ႏွင့္တပ္မေတာ္ သေဘာထားတခုတည္းထြက္ေသာအခါ နိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲမ်ား ေရွ႕ဆက္နိုင္ရန္အတြက္ NCA မထိုးရေသး သည့္ အဖြဲ႕ ၁၃ ဖြဲ႕၏ ျပႆနာက ေရွ႕ေရာက္လာသည္။ ေနာက္တႀကိမ္ညီလာခံ မက်င္းပမွီ ၆ လအတြင္း NCA လက္မွတ္ထိုး
ေရးျပႆနာသည္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္တြင္ ေရွ႕တန္းေရာက္သည့္ျပႆနာျဖစ္လာေတာ့သည္။

ျမန္မာျပည္တြင္း တိုင္းရင္းသားအသီးသီး၏အေျခအေနသည္လည္းေကာင္း၊ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အသီးသီး၏အေျခအေနသည္လည္းေကာင္း၊ သူ႔ထူးျခားခ်က္ႏွင့္သူ ရွိသည္။ NCA လက္မွတ္ထိုးရာတြင္ ပါဝင္ျခင္း မပါဝင္ျခင္းမွာ အဆိုပါထူးျခားခ်က္မ်ားႏွင့္ သက္ဆိုင္ေပသည္။ အကယ္၍ KNU အဖြဲ႕သာ အဖြဲ႕ ၇ ဖြဲ႕ခန္႔ ၿပိဳကြဲမသြားဘဲ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္ အရင္ ကက့ဲသုိ႔ တစုတစည္းထဲရွိပါက NCA လက္မွတ္အား အလြယ္တကူ ထိုးဖြယ္မျမင္ေပ။ ယခုအခ်ိန္တြင္ အဖြဲ႕မ်ားစြာကြဲၿပီး အင္အားယုတ္ေလ်ာ့သည့္အခ်ိန္ကာလတြင္ သူတုိ႔၏အင္အားကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ရန္အတြက္ တည္ၿငိမ္သည့္ကာ လတခု လိုအပ္ေနေပရာ NCA ကို ေဆာလ်င္စြာ ထိုးသည့္အထဲ ပါဝင္သြားခ့ဲေပေတာ့သည္။

ဆိုလိုသည္မွာ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ျဖစ္ေစ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕မ်ားျဖစ္ေစ ထူးျခားခ်က္ရွိေန သည္ျဖစ္ရာ ထိုထူးျခားခ်က္မ်ားကို ခြဲျခားသုံးသပ္ၾကည့္ျမင္ေျဖရွင္းပါက အက်ဳိးသက္ေရာက္ ပိုေကာင္းမႈ ရွိ/မရွိ ေျဖရွင္းရ သည္မွာ ပိုမိုလြယ္ကူမႈ ရွိ/မရွိအား ေသခ်ာစဥ္းစားဖြယ္ျဖစ္သည္။ လက္ရွိတြင္ NCA အေျခခံေပၚမွသြားမည္၊ အဖြဲ႕အားလုံး NCA လက္မွတ္ထိုးရမည္၊ အားလုံးပါဝင္သည့္ ညီလာခံတရပ္က်င္းပမည္ဟုဆိုထားသည္။ သုိ႔ေသာ္ထူးျခားခ်က္ ထည့္သြင္း စဥ္းစားရန္လိုအပ္ပါမည္။

လက္ရွိတိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕မ်ားအနက္ NCA လက္မွတ္ထိုးထားေသာ ၈ ဖြဲ႕ ၊ UNFC  ၇  ဖြဲ႕ႏွင့္ အစိုးရႏွင့္ညိိႇႏႈိင္းဆဲ ၃ ဖြဲ႕ စုစုေပါင္း ၁၈ ဖြဲ႕မွာ အေျခခံတခုတည္းေပၚတြင္ရွိသည္ဟု ဆိုရပါမည္။ ထိုဖြဲ႕အားလုံးသည္ မိမိလမ်ဳိးမိမိျပည္နယ္အခြင့္အေရးမ်ားသည္အတြက္ေတာင္းဆိုၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ ထိုအဖြဲ႕အားလုံးသည္ ၎တုိ႔ခ်ဳပ္ကိုင္ေသာ အေျခခံေဒသ အနည္း ငယ္သာရွိသည္။ သူတုိ႔လမ်ဳိးမ်ားေနထိုင္ရာ ျပည္နယ္အမ်ားစုကို စစ္ေရးအရ မထိမ္းခ်ဳပ္နိုင္ၾကေပ။ အဓိက ေျပာက္က်ား စနစ္ျဖင့္ စိုးမိုးလႈပ္ရွားၾကသည္။ သူတုိ႔တပ္မ်ားမခ်ဳပ္ကိုင္နိုင္သည့္ေဒသမ်ား သူတုိ႔လူမ်ဳိးမ်ားအား လ်ဳိ႕ဝွက္ ေျမေအာက္ စည္း႐ံုးေရးအားျဖင့္ ထိုးေဖာက္စည္းရံုးသည္။ သုိ႔ျဖစ္၍ ထိုအဖြဲ႕ ၁၈ ဖြဲ႕ သည္ အေျခခံတခုတည္းေပၚတြင္ရွိသည္ဟုဆိုရျခင္းျဖစ္ေပသည္။

NSCN (K) နာဂအဖြဲ႕ကေတာ့ ျမန္မာျပည္နယ္နမိတ္ထဲက နာဂေဒသသာမက အိႏၵိယနယ္ထဲက နာဂအတြက္ပါ သူ႔အေရးဟု ခံယူထားသည္။
UWSA ႏွင့္ NDAA မိုင္းလားတုိ႔ကေတာ့ ၎တုိ႔ထိမ္းခ်ဳပ္ထားရာေဒသ သက္သက္ကိုသာ စိတ္ဝင္စားသည္။ လက္ရွိ၎တုိ႔ထိမ္းခ်ဳပ္ထားရာေဒသမ်ားအား ၎တုိ႔ကိုယ္တိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ တပ္ခ်ခြင့္ တရားစီရင္ခြင့္အပါ အားလုံးရယူထိမ္းခ်ဳပ္လိုသည္။ တပ္မေတာ္က လႊတ္ေတာ္တြင္ ၂၅ ရာခုိင္ႏႈန္း ယူထားသက့ဲသုိ႔သူတုိ႔ကလည္း ရာခိုင္ႏႈန္း တခ်ဳိ႕ပုံေသရယူလိုသည္။ ဆိုရ လ်င္ ကြန္ဖက္ဒရိတ္ပုံစံ ရယူလိုေနသည္။ ထုိ႔ျပင္ UWSA ထိမ္းခ်ဳပ္ရာေျမာက္ပိုင္းေဒသသည္ ဝ လူမ်ဳိးတုိ႔ဟုဆိုနိုင္ေသာ္လည္း ေတာင္ပိုင္း မိုင္းဆတ္ခရိုင္တြင္းရွိ ၁၇၁ စစ္ေဒသသည္ ဝ တုိ႔၏ မူရင္းေဒသမဟုတ္ေပ။ ထို႔အတူ မိုင္းလားေဒသသည္လည္းရွမ္းႏွင့္အခါအမ်ားစု ပူးတြဲေနထိုင္သည့္ေဒသျဖစ္ေနသည္။ ဤကား လက္ေတြ႕အခိုင္အမာရွိေနေသာ အေျခအေနၿဖစ္သည္။

သုိ႔ျဖစ္ရာ မတူေသာအေျခအေနမ်ားကို မတူသလို ေျဖရွင္းပါက ပို၍သင့္ေတာ္မႈ ရွိ/မရွိ စဥ္းစားသုံးသပ္ၾကရန္လိုအပ္မည္ဟု ယူဆပါသည္။ အေျခအေနမတူ ေတာင္းဆိုခ်က္မတူေသာ အဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ မတူသည့္နည္းနာမ်ားျဖင့္ ကိုင္တြယ္ေျဖ ရွင္းပါက ပို၍သင့္ေတာ္မည္ဟု သုံးသပ္ရပါသည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ NCA ထီးရိပ္ေအာက္တြင္ နိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲမ်ားကိုဆက္လက္လုပ္ကိုင္သြားမည္ဟုဆိုေပရာ အားလုံႏွင့္တ ေျပးညီေျဖရွင္းရန္မျဖစ္နိုင္ေသာ ျပႆနာမ်ားကို သီးျခားကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းနိုင္ရန္အတြက္ ထည့္ သြင္းစဥ္းစားရန္ လိုအပ္ ေပမည္။ NCA အားလုံးဝအႂကြင္းမ့ဲဆုပ္ကိုင္၍ ေျဖရွင္းက အက်ဳိးမရွိသည့္အေျခအေနျဖစ္ေပၚပါက ျပဳလြယ္ျပင္လြယ္ျဖစ္သည့္ ေပ်ာ့ေျပာင္းသည့္ေပၚလစီတခုအား ေျပာင္းလဲက်င့္သုံးရန္ လိုအပ္ေပမည္။

သုိ႔ေသာ္ျပႆနာတခုရွိသည္မွာ UWSA ႏွင့္ NDAA မိုင္းလားတုိ႔က NCA လက္မွတ္မထိုးဘဲ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ လက္ မွတ္ထိုးျခင္း လႊတ္ေတာ္အဆင့္အသိအမွတ္ျပဳျခင္းသာျပဳလုပ္ၿပီး က်န္အဖြဲ႕မ်ားအား NCA မျဖစ္မေန ထိုးရမည္ဆိုသည္ကို ေတာင္းဆိုရန္မွာ ခက္ခဲေပမည္။ တခါတရံ မူတခုခုအား အေသဆုပ္ကိုင္ျခင္းသည္ ေဘးၾကပ္နံၾကပ္အေျခအေနမ်ဳိးၾကံဳ ရ တတ္ပါသည္။

● လိုက္နာရန္ခက္ခဲေနေသာ NCA ပါအခ်က္မ်ား
ျပႆနာတခုမွာ NCA လက္မွတ္ေရးထိုးၾကေသာ္လည္း မၾကာခဏ အျငင္းပြားမည့္အခ်က္အလက္မ်ား NCA တြင္ပါရွိေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ပထမတခ်က္မွာ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႕မ်ားက လူထုႏွင့္စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္မ်ာစထံမွ အခြန္ေကာက္ခံျခင္းျဖစ္သည္။ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အားလုံးလိုလို၏ ဘ႑ာရွာေဖြမႈတြင္ လူထုထံမွ အခြန္ေကာက္ခံျခင္းသည္လည္း အေျခထံက်သည့္ အစိတ္အပ္ိုင္းအျဖစ္ပါဝင္ေနသည္ျဖစ္ရာ NCA လက္မွတ္ထိုးၿပီးေနာက္ လူထုႏွင့္စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္မ်ားထံမွ အခြန္ေငြေကာက္ခံမႈရပ္တန္႔ရန္ ျဖစ္နိုင္ေခ်နည္းပါသည္ဟု သုံးသပ္ရသည္။ အဓိက အေဝးေျပးလမ္းမႀကီးမ်ားအား ပိတ္ဆို႔၍ အခြန္ေကာက္ခံျခင္းမ်ဳိးအား ရပ္တန္႔နိုင္ေသာ္လည္း ပုံမွန္အခြန္ေကာက္ခံမႈအား ရပ္တန္႔ရန္ ခဲယဥ္းေပလိမ့္မည္။

ဒုတိယျပႆနာမွာ တိုင္းၤင္းသားလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕မ်ား လူသစ္စုေဆာင္းျခင္း တပ္အင္အားျဖည့္တင္းျခင္းကန့္သတ္ခ်က္အား တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕မ်ား လိုက္နာရန္ခက္ခဲျခင္းျဖစ္သည္။ အစိုးရ အထူးသျဖင့္ တပ္မေတာ္ဘက္မွ စိုးရိမ္သည့္ျပႆနာမွာလည္း ဤအခ်က္ပင္ျဖစ္သည္။ NCA လက္မွတ္ထိုးၿပီး အပစ္ရပ္ထားေသာကာလတြင္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္မ်ားဘက္သုိ႔ စစ္အင္အားပိုမို ေတာင့္တင္းေစရန္ အခ်ိန္ေပးသက့ဲသုိ႔ျဖစ္မည္ကို စုိးရိမ္ပူပန္မႈရွိသည္သာျဖစ္ သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း သတ္မွတ္ေသာ အခ်ိန္ကာလအတြင္း DDR လက္နက္ျဖဳတ္သိမ္းေရးျပဳလုပ္ရန္ လိုအပ္သည္ဟု ရပ္ခံေျပာဆိုေနျခင္းျဖစ္သည္။

သုိ႔ေသာ္ တဖက္မွၾကည့္လ်င္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္မ်ားအဖုိ႔နိုင္ငံေရးအရ ျပႆနာေျဖရွင္းမႈမၿပီးမခ်င္း သူတုိ႔၏လက္နက္ကိုင္တပ္ကိုစြန္႔လႊတ္ရန္ ဆႏၵရွိမည္ မဟုတ္ေခ်။ ထုိ႔ျပင္ တပ္မေတာ္ဘက္ကလည္း နိုင္ငံေတာ္ကာကြယ္ေရးေခါင္စဥ္ ေအာက္တြင္ တပ္အင္အားတိုးခ်ဲ႕ျခင္း စစ္လက္နက္အသစ္အဆန္းမ်ား ဝယ္ယူျဖည့္တင္းျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ေနမည္ျဖစ္ရာ တိုင္း ရင္းသားလက္နက္ကိုင္မ်ားအေနႏွင့္လည္း တပ္မေတာ္မွ ၎တုိ႔အား တိုက္ခိုက္လာနိုင္သည့္အေျခအေနမ်ားကို တြက္ဆ၍ ၎တုိ႔၏လက္နက္ကိုင္ဖြဲ႕မ်ား ေတာင့္တင္းခိုင္မာေရး တိုးခ်ဲ႕ေရးအား လုပ္ေဆာင္ေနမည္သာျဖစ္ေပသည္။

ဤျပႆနာမွာ လက္ရွိ NCA ထိုးထားေသာအဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ေရာ၊ ေနာင္ NCA ထိုးမည့္အဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ပါ မၾကာခဏ ေဆြးေႏြးျငင္း ခုံရမည့္ အေၾကာင္းအရာအျဖစ္တည္ရွိေနေပလိမ့္မည္။ သုိ႔ျဖစ္ရာ NCA အားလုံးလက္မွတ္ထိုးၿပီးသည့္တိုင္ေအာက္ အဆိုပါ ျပႆနာ အလြန္အကဲဆတ္သည့္ ျပႆနာအျဖစ္တည္ရွိေပလိမ့္မည္။

● အမ်ဳိးသားအဆင့္ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား
ပထမအႀကိမ္ညီလာခံအၿပီး ေနာက္တႀကိမ္ညီလာခံအၾကား ၆ လခန္႔အတြင္း ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္မည့္ နိုင္ငံေရးလုပ္ ငန္းစဥ္မွာ အမ်ဳိးသားအဆင့္ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားျဖစ္သည္။ အမ်ဳိးသားအဆင့္ေဆြးေႏြးပြဲဆိုသည္မွာ ျပည္နယ္အလိုက္ ေဒသအ လိုက္ လူထုအစည္းအေဝးမ်ား အရပ္ဖက္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား ဖိုရမ္မ်ားကို ဆိုလိုသည္။

အဆိုပါ အမ်ဳိးသားအဆင့္အစည္းအေဝးမ်ားကို UPDJC ၏ ၾကီးၾကပ္မႈေအာက္တြင္ ေကာ္မတီအဆင့္ဆင့္ဖြဲ႕စည္း၍ ျပဳလုပ္ သြားမည္ဟု ဆိုပါသည္။ သုိ႔ျဖစ္ရာ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ NCA လက္မွတ္ထိုးထားေသာ အဖြဲ႕ ၈ ဖြဲ႕ႏွင့္ တရားဝင္ႏိုင္ငံေရး ပါတီမ်ားသာ ပါဝင္ခြင့္ရွိမည္ျဖစ္သည္။ သုိ႔ျဖစ္ရာ ဤအႀကိမ္ အမ်ဳိးသားအဆင့္အစည္းအေဝးမ်ားတြင္ အားလုံးပါဝင္မႈႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး အားနည္းခ်က္ရွိေနဦးမည္ျဖစ္သည္။

တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕ ၁၃ ဖြဲ႕အေနႏွင့္ NCA လက္မွတ္ထိုးျခင္းမရွိေသးရာ UPDJC တြင္ ပါဝင္ခြင့္မရေသးသည့္ျပင္ အမ်ဳိးသားအဆင့္ အစည္းအေဝးမ်ားတြင္ပါဝင္ခြင့္မရွိေသးေပ။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း အမ်ဳိးသားအဆင့္အစည္းအေဝးမ်ားတြင္ အားလုံးပါဝင္နိုင္ေရးအတြက္ NCA လက္ မွတ္ထိုးေရးႏွင့္ပတ္သက္သည့္ ျပႆနာကို အျမန္ဆံုးေျဖရွင္းရန္လိုအပ္ေနသည္ဟုဆိုရပါမည္။

အမ်ဳိးသားအဆင့္ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားတြင္ သတိျပဳရန္အခ်က္မွာ ျပည္နယ္ႏွင့္တိုင္းေဒသႀကီးမ်ားတြင္ရွိေနေသာ တိုင္းရင္းသား လူနည္းစု ကိုယ္စားလွယ္မ်ားပါဝင္ေစျခင္းႏွင့္ တိုင္းရင္းသားလူနည္းစုမ်ား၏အခြင့္အေရးျပႆနာကို ထည့္သြင္းေဆြးေႏြးျခင္း တုိ႔ျဖစ္ပါသည္။

● သုံးပြင့္ဆိုင္
UNFC မွ တင္ျပေနသည္မွာ ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ သုံးပြင့္ဆိုင္ေဆြးေႏြးေရးျဖစ္သည္။ အဆိုပါသုံးပြင့္ဆိုင္ ေဆြးေႏြးေရးသည္ NCA သေဘာတူညီခ်က္တြင္ ပါဝင္ၿပီးဟု ဆိုပါသည္။ အဆိုပါသုံးပြင့္မွာ အစိုးရ/လႊတ္ေတာ္/တပ္မေတာ္က ၁ ပြင့္၊ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္မ်ား ၁ ပြင့္၊ တရားဝင္ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား ၁ ပြင့္ဟူ၍ ၃ ပြင့္ဆိုင္ နိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးရန္ျဖစ္သည္။ လက္ရွိ UPDJC ၏ အခ်ဳိးအစားပါဝင္မႈမွာလည္း ၃ ပြင့္ဆိုင္ျဖစ္သည္။

သုိ႔ေသာ္ လက္ေတြညီလာခံတြင္ အစိုးရ/လႊတ္ေတာ္က ၁ ပြင့္ တပ္မေတာ္က ၁ ပြင့္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္မ်ားက ၁ ပြင့္ တရားဝင္နိုင္ငံေရးပါတီမ်ားက ၁ ပြင့္ ၄ ပြင့္ျဖစ္ေနသည္ဟုဆိုရမည္။ တိုင္းရင္းသားကိုယ္စားလွယ္ႏွင့္ပါဝင္သင့္ပါဝင္ ထိုက္သူမ်ား အစုအဖြဲ႕မ်ားကေတာ့ အဆိုပါ ၃ ဖြဲ႕က အခ်ဳိးက်ေရြးခ်ယ္ထားျခင္းျဖစ္ရာ ျပႆနာမၾကီးလွဟုဆိုနိုင္သည္။ သုိ႔ ေသာ္ၿပီးခ့ဲေသာညီလာခံမ်ားတြင္ အစုိးရႏွင့္ လႊတ္ေတာ္က ၁ ပြင့္၊ တပ္မေတာ္ ၁ ပြင့္ျဖစ္ေနသည္ကေတာ့ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ ယခင္ သမတဦးသိန္းစိန္အစိုးရလက္ထက္ ၾကံ့ခိုင္ေရးပါတီ အာဏာရစဥ္က အစိုးရလႊတ္ေတာ္ႏွင့္ တပ္မေတာ္တုိ႔ သေဘာထားတခုတည္းဟုဆို၍ရနိုင္ေသာ္လည္း ယခု NLD အစိုးရလက္ထက္တြင္ အစိုးရလႊတ္ေတာ္ႏွင့္ တပ္မေတာ္တုိ႔ ထပ္တူမက် သည္က အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။

သုိ႔ျဖစ္ရာ လက္ရွိအေျခအေနတြင္ အစုိးရႏွင့္လႊတ္ေတာ္က ၁ ပြင့္တပ္မေတာ္က ၁ ပြင့္ျဖစ္ေနသည့္ အေျခအေနကို အသိအ မွတ္ျပဳရန္လိုေပလိမ့္မည္။ သုိ႔ေသာ္ ၃ ပြင့္ ျဖစ္ေစ၊ ၄ ပြင့္ျဖစ္ေစ ၂၁ ရာစုပင္လုံညီလာခံတြင္ခ်မွတ္မည့္ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ ျပန္လည္ညိိႇႏႈိင္းျခင္းျဖင့္ ေက်ာ္လႊားက ျဖစ္နိုင္ဘြယ္ရွိသည္ဟု ဆိုရပါမည္။ NCA သေဘာတူညီခ်က္တြင္လည္း UPDJC ႏွင့္ ျပည္ေထာင္စုျငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံတြင္ မေျဖရွင္းနိုင္သည့္ ျပႆနာမ်ားကို JICM တြင္ ေျဖရွင္းမည္ဟု ဆိုထား သည္။ JICM တြင္အစိုးရ၊ လႊတ္ေတာ္၊တပ္မေတာ္တုိ႔က ၁ ပြင့္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္မ်ားက ၁ ပြင့္အေရအတြက္ ဆတူျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထားရာ ေျဖရွင္းစရာ ထြက္ေပါက္ရွိသည္ဟု ဆိုရပါမည္။

မည္သုိ႔ပင္ျဖစ္ေစ ၃ ပြင့္ဆိုင္ႏွင့္ ၄ ပြင့္ဆိုင္ျပႆနာအား ၎ညီလာခံတြင္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မွတ္မည့္ပုံစံအား၎ ရွင္းရွင္း လင္းလင္းျဖစ္ေအာင္ေတာ့ ေဆြးေႏြးရန္လိုအပ္ပါသည္။ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္မ်ားအေနႏွင့္ဤကိစၥႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး စိုးရိမ္စိတ္ရွိၾကသည္က အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ ၿပီးခ့ဲေသာညီလာခံတြင္ သဘာပတိအဖြဲ႕ေရြးခ်ယ္ရာတြင္ ၃ ပြင့္ဆိုင္အရ တပြင့္ စီမွ သဘာပတိေရြးရန္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္မ်ားမွ ေတာင္းဆိုခ့ဲေသာ္လည္း အစိုးရ၊ လႊတ္ေတာ္၊ တပ္မေတာ္ တိုင္း ရင္းသားလက္နက္ကိုင္ တရားဝင္နိုင္ငံေရးပါတီဟူ၍ ၅ ေယာက္ေရြးခ်ယ္ခ့ဲသည္။ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္မ်ားစိုးရိမ္သည္မွာ အစိုးရ လႊတ္ေတာ္ တပ္မေတာ္ ၃ မဲျဖင့္ မဲအသာျဖင့္ဆံုးျဖတ္မ်ားခ်မည္ကို စုိးရိမ္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ သုိ႔ျဖစ္ရာ ဤကိစၥ ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ရွင္းလင္းေအာင္ေဆြးေႏြးထားသင့္ေပသည္။

ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္။
Mg Mg Soe (ေမာင္ေမာင္စိုး)