အရွင္ဇဝန (ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္း) ● အေရးႀကီးတဲ့ ပထမ
(မုိးမခ) ေအာက္တုိဘာ ၂၊ ၂၀၁၆
(မုိးမခ) ေအာက္တုိဘာ ၂၊ ၂၀၁၆
စိတ္ေကာင္းရွိဖို႔က ပထမဆိုတာကို စာေရးဆရာတေယာက္က ဒီလိုေမးလာပါတယ္။
“ဦးဇင္း စိတ္ေကာင္းရွိဖို႔က ပထမလို႔ မဟာဂႏၶာရံု ဆရာေတာ္ ေျပာခဲ့တာ စိတ္ေကာင္းဆိုတာကို ဘယ္လိုသတ္မွတ္သလဲ”
ဒီလိုေမးလာေတာ့ စိတ္ေကာင္းဆိုတာကို ဖြင့္ဆိုဖို႔ လုိလာၿပီ၊ ဆရာေတာ္ကဘာသာေရးကိစၥ သာသနာေရးကိစၥ ေဆာင္ရြက္ ရာမွာ အျခားအေရးေတြထက္စိတ္ေကာင္းရွိဖို႔ နံပါတစ္မွာ ထားတာေတြ႔ရပါတယ္။ တကယ္က သာသနာေရး၊ဘာသာေရးကိစၥ မွာသာ စိတ္ေကာင္းရွိဖို႔က ပထမမဟုတ္ဘူး။ အျခားအေရးကိစၥတိုင္းမွာလည္း စိတ္ေကာင္းရွိဖို႔က နံပါတ္တစ္ပါပဲ။
ႏိုင္ငံေရးမွာလည္း ဘယ္ေလာက္ တတ္ကြၽမ္းနားလည္၊ နားလည္ စိတ္ေကာင္းမရွိ္ရင္သူ႔ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးက ဘယ္လိုမွ သံုးစား လို႔ရမွာ မဟုတ္ဘူး။ စိတ္ေကာင္းဆိုတာကိုဘာလဲလို႔ သိဖို႔လိုလာၿပီ။ စိတ္ေကာင္းဆိုတာကိုေျပာေတာ့ စိတ္ဆိုးဆိုတာက လည္း တမ်ဳိးတစား ရွိျပန္တယ္။
ဒီႏွစ္မ်ဳိးထဲက စိတ္ေကာင္းကိုေရြးခ်ယ္ၿပီး ဘဝမွာ အသံုးခ်ဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ဆိုးနဲ႔ ဘဝကို အသံုးခ်ရင္ အဆိုးေတြ ခ်ည္းပဲ ေတြ႔ရမွာပါ။ ေကာင္းတဲ့စိတ္နဲ႔ ဆိုးတဲ့စိတ္ ႏွစ္မ်ဳိးကို ဗုဒၶအဘိဓမၼာမွာ ျဖဴစင္ေသာစိတ္၊ မည္းညစ္ေသာစိတ္ဆိုၿပီး တစ္မ်ဳိး အ ျပစ္ရွိေသာစိတ္၊ အျပစ္မရွိေသာစိတ္ဆိုၿပီး တစ္ဖံု၊ ပူေလာင္ေစတတ္ ႏွိပ္စက္တတ္ေသာစိတ္၊ မပူေလာင္ေစတတ္ မႏွိပ္ စက္တတ္ေသာစိတ္ဆိုၿပီးေတာ့ တလီ၊ အမ်ဳိးမ်ဳိးဖြင့္ဆိုခဲ့တာပဲ။
ျဖဴစင္အျပစ္မရွိတဲ့ စိတ္အေၾကာင္းသိခ်င္ရင္ မျဖဴစင္မည္းညစ္တဲ့စိတ္အေၾကာင္းကေန လွမ္းၾကည့္မွ ပိုေပၚလြင္မယ္ထင္တယ္။စိတ္ဆိုးလို႔ေခၚမယ့္ မျဖဴစင္မည္းညစ္တဲ့စိတ္ကသံုးမ်ဳိးကို အေျခခံထားၿပီးျဖစ္ေပၚတယ္။ အရင္းခံ သံုးပါးလို႔ေခၚတယ္။ နံပါတ္ (၁) လိုခ်င္တပ္မက္ျခင္း အရင္းခံ။ နံပါတ္ (၂) ျပစ္မွား ဖ်က္ဆီးလိုျခင္း အရင္းခံ။
နံပါတ္ (၃) မသိ မိုက္မဲမႈ အရင္းခံ။ ဒီသံုးပါးကို အေျခခံၿပီး မည္းညစ္မျဖဴစင္တဲ့ စိတ္ဆိုးျဖစ္ေပၚလာတာပါ။ လူတိုင္းမွာ ဒီ တရား သံုးပါးရွိတတ္ၾကတာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ တခ်ဳိ႕ကပိုဆိုးၿပီး တခ်ဳိ႕က လက္ခံႏိုင္ေလာက္တဲ့အဆင့္ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ရသလဲဆိုရင္ အတၱရွိသူႏွင့္ အတၱမရွိသူ ကြာျခားသြားတာပါပဲ။ လိုခ်င္တပ္မက္တတ္ျခင္းဆိုတာ ျဖဴစင္ေသာ (အရိယာ) ပုဂၢိဳလ္ေတြမွာ ေတာင္ရွိတာပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ရဲ႕ လိုခ်င္တပ္မက္မႈက ဒီဂရီေတြ ေလ်ာ့ကုန္ၿပီ။
အတၱကိုႏႈတ္လိုက္တဲ့အခါ မည္းညစ္ေသာ မျဖဴစင္ေသာ စိတ္ဆိုးမွာလူလက္ခံႏိုင္ေလာက္တဲ့ စိတ္ဆိုးျဖစ္လာတာပါပဲ။ အတၱအား ႀကီးေလ စိတ္ေကာင္းနဲ႔ေဝးေလပါပဲ။ ဒီေတာ့ စိတ္ေကာင္းရွိဖို႔ရာ ပထမဆိုတာ အတၱနဲ႔ ေရာေမႊထားတဲ့တပ္မက္မႈ၊ အတၱနဲ႔ ေရာေမႊထားတဲ့ ျပစ္မွားမႈ၊ အတၱနဲ႔ ေရာေမႊတဲ့မသိမိုက္မဲမႈတို႔ဟာ စိတ္ေကာင္းရွိဖို႔ရာ ပထမဆိုတာကို က်င့္သံုးခ်င္ သူတိုင္း သေဘာေပါက္ထားသင့္၊ နားလည္ထားသင့္တဲ့ အရာလို႔ထင္ပါတယ္။ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီးက တဏွာက ေမ်ာလမ္း၊ ဒိဌိက ျမဳပ္လမ္းလို႔ ေဟာၾကားထားတာရွိတယ္။ ဆိုလိုခ်င္တာက လိုခ်င္တပ္မက္မႈထက္ အတၱက ပိုအျပစ္ႀကီး တယ္လို႔ဆိုခ်င္ တာပါ။
အတၱဆိုတာ အင္မတန္ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတယ္။ သံသရာရဲ႕ ထြက္ရပ္လမ္းမွာ အဓိကအႏၲရာယ္ျဖစ္သလို ေလာကီ လူမႈေရး မွာလည္း ဒီအတၱဟာ ဒုကၡအေပးဆံုးျဖစ္တယ္။ အတၱကို အျပည့္အလွ်ံ ရင္ထဲသိပ္ထားၿပီး ျပဳလုပ္တဲ့ အေရးတိုင္းဟာေကာင္း က်ဳိးကို ဘယ္ေတာ့မွ မေပးပါဘူး။ အမ်ားအတြက္လည္း အလုပ္မျဖစ္ဘူး။ အတၱရွိေနတဲ့သူရဲ႕ အလုပ္ေတြဟာ စိတ္ေကာင္းရွိ တဲ့သူရဲ႕ အလုပ္မဟုတ္ဘူး။ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီးရဲ႕တရားတစ္ပုဒ္မွာ အေသဝနာစ ဗာလာနံကိုဖြင့္ဆိုတဲ့အခါ ဗာလကို လူဆိုးလူမိုက္ဆိုတာထက္ စိတ္ဆိုးစိတ္မိုက္ကို ဗာလလို႔ ေဟာၾကားတယ္။ စိတ္ဆိုးစိတ္မိုက္ဆိုတာကလည္း အတၱေတြ အားႀကီးတဲ့ စိတ္ဆိုးစိတ္မိုက္ကို ဆိုလိုတာပါ။ ဒီဗာလေခၚတဲ့ အတၱေတြ အားႀကီးသူဟာ တစ္ေယာက္ထဲနဲ႔ ဆိုင္ တဲ့ အလုပ္ကိုလုပ္ရင္ သူတေယာက္တည္းပဲ ပူေလာင္တဲ့အက်ဳိးကို ခံစားရမယ္။ တစ္မိသားစုနဲ႔ဆိုင္တဲ့အေရးကို အတၱ အားႀကီးစြာလုပ္ရင္ တစ္မိသားစုပဲ အျပစ္ေတြ ရင္ဆိုင္ရမယ္။ ဒီလိုပဲအဆင့္ဆင့္တက္ၿပီးေတြးလိုက္ရင္ တစ္ရပ္ကြက္၊ တစ္ ရြာ၊ တစ္ၿမိဳ႕ကေန တစ္ႏိုင္ငံလံုးအထိ ကိစၥေတြကိုေဆာင္ရြက္ရာမွာ အတၱေခၚတဲ့ ဗာလစိတ္နဲ႔ လုပ္မယ္ဆိုရင္သူနဲ႔ သက္ဆိုင္ သူအားလံုး ဒုကၡေတြေပးေတာ့မွာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္စိတ္ေကာင္းရွိဖို႔က ပထမဆိုတဲ့ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးရဲ႕ လမ္းစဥ္ဟာ သာသနာေရးဘာသာေရးမွာသာ အသံုးျပဳရမွာမဟုတ္၊ အျခားေသာ လူမႈေရး၊ ႏိုင္ငံေရး စတဲ့အေရးေတြမွာ ေဆာင္ ရြက္သူ ေတြရဲ႕ ႏွလံုးသားထဲမွာ အတၱေတြ ကင္းစင္ၿပီးစိတ္ေကာင္းရွိဖို႔က ပထမျဖစ္ေနပါတယ္။
အရွင္ဇဝန
ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေဟာင္း