ေမာင္ေမာင္စုိး ● ေျမာက္ပိုင္းစစ္ပြဲႏွင့္ စစ္ေရးအေျခအေနသုံးသပ္ခ်က္
(မုိးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၁၇၊ ၂၀၁၆
(မုိးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၁၇၊ ၂၀၁၆
(၁)
● ေျမာက္ပိုင္းမဟာမိတ္
၂၀၁၆ နိုဝင္ဘာလ ၂၀ ရက္ေန႔မွစသည့္ ေျမာက္ပိုင္းစစ္ပြဲအတြင္းစစ္ေရးမဟာမိတ္ျပဳထားေသာ အဖြဲ႕ ၄ ဖြဲ႕ပါသည္။ ၎တုိ႔ မွာ ကခ်င္ျပည္နယ္ႏွင့္ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္းတြင္အေျချပဳသည့္ KIA ကခ်င္တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕၊ ကိုးကန္႔ေဒသ ႏွင့္ ကိုးကန္႔/သံလြင္အေနာက္ျခမ္း အေျချပဳ MNDAA ကိုးကန္႔အဖြဲ႕၊ ရွမ္းေျမာက္ တအန္းပေလာင္ေဒသတြင္ အေျချပဳသည့္ TNLA တအန္းပေလာင္တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕ႏွင့္ တ႐ုတ္နယ္စပ္ရွိ မဟာမိတ္မ်ားေဒသတြင္ လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႕စည္းျပီး ရခိုင္ျပည္နယ္သုိ႔ ျပန္လည္ထိုးေဖါက္ေနသည့္ AA ရခိုင္တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕တုိ႔ျဖစ္သည္။
၎တပ္ဖြဲ႕မ်ားသည္ လက္ရွိ ရွမ္းေျမာက္ပိုင္း၌ စုစုေပါင္းအင္အား အေနႏွင့္ အမ်ားဆံုး တစ္ေသာင္းခန္႔အထိ ရွိနိုင္ေသာ္လည္း လက္ရွိစစ္ဆင္ေရးမ်ားတြင္ ပါဝင္သည့္အင္အားမွာ ၃၀၀၀ မွ ၅၀၀၀ ထက္မပိုဟုယူဆရ ပါသည္။ ျပီးခ့ဲေသာ ၁၂ ရက္အတြင္း ေနရာ ၁၀ ေနရာခန္႔တြင္ တိုက္ပြဲ ရက္ဆက္ျဖစ္ပြားေနေပရာ ထိုမွ်ေလာက္ အင္အားသုံးစြဲျခင္းမရွိပါက မျဖစ္နိုင္ေပ။ လက္ရွိ စစ္ပြဲအေျခအေနအရ တိုင္းရင္းသားမဟာမိတ္ပူးေပါင္းအဖြဲ႕သည္ စစ္ေျမျပင္သုံး ေမာင္းျပန္ရိုင္ဖယ္ လက္နက္ငယ္ကိုယ္စီကိုယ္ငွကိုင္တြယ္နိုင္ပုံရပါသည္။ ျပီးခ့ဲေသာ စစ္ပြဲကာလ ၁၂ ရက္အတြင္း ေန႔စဥ္ ၁၀ ေနရာခန္႔တြင္ ပစ္ခတ္သည့္ က် ည္သုံး အားအရ က်ည္သုံးအား အေတာ္ျမင့္မားသည္ကိုေတြ႕ရျပီး ေနာက္ထပ္မည္မွ် သုံးစြဲႏိုင္မည္ကို တြက္ခ်က္ရန္ မလြယ္ကူပါ။
ေျမျပင္သတင္းမ်ားအရ ေျမာက္ပိုင္းမဟာမိတ္ ပူးေပါင္းအဖြဲ၏ အကူပစ္လက္နက္ႀကီးမွာ အရည္အေသြးျမင့္မားျခင္းရွိပုံမရ ပါ။ ၆၀ မမ ေမာ္တာ၊ ပြဳိ င့္ ၅ စက္ႀကီး၊ ပြိဳ င့္ ၅ က်ည္သုံး စနိုက္ပါ ၊ ၄၀ မမ ဘဇူကာတုိ႔သာ သုံးစြဲနိုင္ပုံရသည္္။ ၁၀၇ မမ ဟု ယူဆရသည္ ဒံုးပစ္ေလာင္ခ်ာအခ်ဳိ႕သုံးစြဲႏိုင္ေသာ္လည္း အကန္႔အသတ္ျဖင့္သာ သုံးစြဲႏိုင္ပုံရသည္။ ျပီးခ့ဲေသာ တိုက္ပြဲမ်ား အေျခအေနအရ ေလယဥ္ပစ္ဒုံးက်ည္ တင့္ကားဖ်က္ဒုံးက်ည္တုိ႔အား သုံးစြဲသည္ကို မေတြ႕ရပါ။ သုိ႔ျဖစ္ရာ မဟာမိတ္ ပူး ေပါင္းအဖြဲ႕အေနႏွင့္ အကူပစ္လက္နက္ႀကီးတြင္ အားနည္းခ်က္ရွိသည္ဟု ဆိုသည္။
မဟာမိတ္တပ္ တပ္ဖြဲ႕မ်ားသည္ တစုံတရာေလ့က်င့္မႈမ်ားရွိသည္ဟု ၾကားသိရသည္။ သုိ႔ေသာ္ သူတုိ႔၏ စစ္ပညာဆိုင္ရာေလ့ က်င့္မႈ မွာ ျပည့္စုံလုံေလာက္မႈ ရွိ/မရွိ စဥ္းစားဘြယ္ျဖစ္သည္။ မဟာမိတ္ပူးေပါင္းအဖြဲ႕တြင္ပါဝင္သည့္ တပ္သားအမ်ားစုသည္ ေတာင္ေပၚသား လယ္သမားေတာင္သူမ်ားျဖစ္ၾက၍ အခ်ဳိ႕က လယ္သမားတပ္ဟု ေခၚဆိုၾကသည္။ ထိုသုိ႔ေသာ လယ္သမား တပ္မ်ား၏ အားနည္းခ်က္မွာ စစ္စည္းကမ္းအမိန္႔မ်ားကို နာခံရာ၌ ေလ်ာ့ရဲတတ္သည္။ စည္းကမ္းေလ်ာ့ရဲ၍ အနည္းငယ္ ဗရမ္းဗတာျဖစ္တတ္သည္ဟု ဆိုေလ့ရွိၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ ထိုေတာင္ေပၚသားလယ္သမားတပ္မ်ား၏ အားသာခ်က္မွာ ထိုေဒသတြင္ ေမြးဖြားၾကီးျပင္းလာသူမ်ားပီပီ ေရေျမေဒသကြၽမ္းက်င္မႈ ရွိၾကသည္။ စားနပ္ရိကၡာရွာေဖြစားေသာက္တတ္ သည္။ ေဒသခံလူထုမွာ သူတုိ႔၏ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းမ်ားျဖစ္ၾကရာ ေဒသခံတုိ႔၏ ကူညီေထာက္ခံမႈကို အနည္းႏွင့္အမ်ားဆိုသလို ရတတ္ၾကသည္။
လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ေျမာက္ပိုင္းမဟာမိတ္အဖြဲ႕မ်ားသည္ ျပီးခ့ဲေသာဆယ္ရက္ေက်ာ္ကာလအတြင္း က်ယ္ျပန္႔ေသာစစ္မ်က္ႏွာ ယူ၍ အနဲဆံုး တေန႔လွ်င္ ဆယ္ေနရာခန္႔ ျဖန္႔ခြဲတိုက္ခိုက္ေနရာ သူတုိ႔ စီမံကြပ္ကဲမႈႏွင့္ ဆက္သြယ္ေရးစနစ္သည္ ျပီးျပည့္စုံ ျခင္းမရွိေသာ္လည္း တစုံတရာ ေကာင္းမြန္သည္ဟု ဆိုနိုင္ပါသည္။ ေျမာက္ပိုင္းမဟာမိတ္အဖြဲ႕၏ စစ္ေရးအရအားသာခ်က္တခုမွာစစ္ဦးစီးသူေရာ စစ္သည္မ်ားပါ ေဒသေျမအေနအထားကြၽမ္းက်င္ျခင္းျဖစ္သည္။
ရိကၡာ လက္နက္ခဲယမ္းေထာက္ပ့ံေရးစနစ္တြင္ လက္ရွိတိုက္ပြဲျဖစ္ပြါးရာနယ္ေျမ၌ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားပုံရသည္။ ပုံမွန္ ေမာ္ ေတာ္ယဥ္မ်ားအသုံးျပဳ၍ ေထာက္ပို႔နိုင္သည့္ ဆက္သြယ္ေရးလမ္းေၾကာင္း အသုံးျပဳႏိုင္ျခင္းမရွိသျဖင့္ ေထာက္ပ့ံေရးစနစ္ ခက္ခဲသည္ဟု ဆိုနိုင္သည္။
● တပ္မေတာ္
တပ္မေတာ္အေနႏွင့္ စစ္အင္အားအရ ေျမာက္ပိုင္းမဟာမိတ္အဖြဲ႕ထက္ မ်ားစြာသာလြန္သည္။ အားနည္းခ်က္တခုမွာ တပ္ ရင္းတရင္းစီ၏ ဖြဲ႕စည္းပုံ စစ္ထြက္အင္အားမွာ ၁၉၈၈ မတိုင္မီထက္ မ်ားစြာေလ်ာ့က်ေနသည္ဟု သိရသည္။ သုိ႔ျဖစ္ရာ တပ္ ရင္းမွဴးတဦးစီ၏ ကြပ္ကဲစစ္ဆင္နိုင္မႈစြမ္းအားကို ေလ်ာ့က်ေစသည္။ သုိ႔ေသာ္ စစ္ေျမျပင္သုိ႔ စစ္အင္အား အလုံ အေလာက္ ေစလႊတ္ရန္အတြက္ တပ္ရင္းအေရအတြက္ တိုး၍ ေစလႊတ္ျခင္းျဖင့္ ေျဖရွင္းနိုင္သည္။
တပ္မေတာ္သည္ အစိုးရ၏ တပ္မေတာ္တရပ္ျဖစ္ျပီး စစ္လက္နက္ထုတ္လုပ္ေရးစက္ရံုမ်ားရွိသည္အားေလ်ာ္စြာ စစ္သည္ မ်ား၏ လက္နက္ငယ္္သုံးစြဲမႈႏွင့္ပတ္သက္၍ က်ည္ဆံသုံးစြဲမႈႏွင့္ပတ္သက္၍လည္းေကာင္း ပူပန္စရာမရွိေပ။ ထို႔ျပင္ အကူ ပစ္လက္နက္ၾကီးႏွင့္ပတ္သက္၍ အေျမာက္တပ္မမ်ားကို ဖြဲ႕စည္းထားရွိျပီး လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ၁၀၅ မမ ႏွင့္ ၁၂၀ မမမ်ားကို ေပါေပါသီသီသုံးစြဲႏိုင္သည္။ ၁၅၅ မမႏွင့္ အတြဲလိုက္ပစ္ ဒုံးက်ည္မ်ားပိုင္ဆိုင္ထားရွိျပီး ယခုခ်ိန္ထိေတာ့ ျပည္တြင္းစစ္၌ သုံးစြဲျခင္းမေတြ႕ရေသးေပ။
ထိုျပင္ သံခ်ပ္ကာႏွင့္တင့္ကားတပ္မမ်ား ဖြဲ႕စည္းထားရွိျပီး လက္ရွိစစ္ေျမျပင္တြင္ အသုံးျပဳလ်က္ရွိသည္။ မဟာမိတ္အဖြဲ႕တြင္ ယခုခ်ိန္ထိ တင့္ကားဖ်က္ဒုံးမ်ား သုံးစြဲႏိုင္ျခင္းမရွိေသးရာ တပမ္းသာသည္ဟုဆိုရမည္။သုိ႔ေသာ္ လက္ရွိေျမာက္ပိုင္းစစ္ပြဲ တြင္ လမ္းၾကမ္း၍ ေတာင္ေၾကာမတ္ေစာက္မႈေၾကာင့္ ထိုယႏၲယားတပ္မ်ားသုံးစြဲရန္ အကန္႔အသတ္ရွိသည္။ ယခုစစ္ပြဲအတြင္း ၾကဴကုတ္ ပန္ဆိုင္းမွ မုန္းကိုးသုိ႔ ခ်ီတက္ရန္ မုန္လုန္ေတာင္ေၾကာအား ေက်ာ္တက္ရန္ ခက္ခဲေနပုံရသည္။ မုန္လုံေတာင္ေၾကာ (လြယ္ဂ်ံဳဘြမ္) ျပန္လည္ထိမ္းခ်ဳပ္နိုင္ပါက စက္ယႏၲယားႀကီးမ်ားသုံး၍ ၾကဴကုတ္ ပန္ဆိုင္းမွ မုန္းကိုးသုိ႔ လမ္းေဖာက္ဖြယ္ ရွိသည္။
တပ္မေတာ္ဘက္မွ အဓိကအားသာခ်က္တခုမွာ ေလေၾကာင္းစစ္ဆင္ေရးျဖစ္သည္။ တပ္မ်ားေျပာင္းေရႊ႕ရာတြင္ သယ္ယူပုိ႔ ေဆာင္ေရး ရဟတ္ယာဥ္မ်ား အသုံးျပဳ၍ လြယ္ကူစြာတပ္ေျပာင္းေရႊ႕နိုင္သည္။ သုိ႔ျဖစ္ရာ ကားျဖင့္ေျပာင္းေရႊ႕သည္ထက္ ပိုမို ျမန္ဆန္သည့္အျပင္ လမ္းျဖတ္တိုက္ခိုက္သည့္အႏၲရာယ္အားလည္း ေက်ာ္လႊားနိုင္သည္။ တိုက္ပြဲမ်ားအတြင္း၌လည္း တိုက္ေလယဥ္ ဗံုးၾကဲေလယာဥ္ တိုက္ခိုက္ေရးရဟတ္ယာဥ္မ်ား သုံးစြဲတိုက္ခိုက္နိုင္သည္။ ေလေၾကာင္းတိုက္ခိုက္မႈအတြက္ အဓိက အေႏွာင့္အယွက္မွာ ထိုရွမ္းေျမာက္ေဒသရွိ အခါမေရြး မိုးရြာျခင္း ျမဴဆိုင္းျခင္းစသည့္ ျမင္ကြင္းကိုအုပ္ဆိုင္းေစသည့္ သဘာဝအေႏွာက္အယွက္ျဖစ္သည္။
တပ္မေတာ္၏အရာရွိ စစ္သည္မ်ားသည္ လုံေလာက္သည့္ စစ္ေရးေလ့က်င့္မႈရွိသည္ဟုဆိုနိုင္သက့ဲသုိ႔ စစ္မိန္႔လိုက္နာမႈ တည္ေဆာက္နိုင္သည္။ သုိ႔ေသာ္ တပ္တြင္းအထက္ေအာက္ ကြာဟမႈမ်ားရွိျခင္းေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ တိုင္းရင္းသားေဒသ မ်ားတြင္လည္းေကာင္း၊ စစ္စည္းကမ္းလိုက္နာမႈ ေလ်ာ့ရဲတတ္သည္ဟု ေဝဖန္မႈမ်ားရွိသည္။ ထို႔ျပင္ တပ္မေတာ္မွ စစ္သည္ မ်ားမွာ ေဒသခံမ်ားမဟုတ္၍ေဒသကြၽမ္းက်င္မႈ နည္းပါးသည္။ ေဒသခံတုိ႔၏ ကူညီေထာက္ပ့ံမႈရရန္ ခက္ခဲသည္။ ၎အခ်က္ ကိုကုစားရန္ တပ္မေတာ္သည္ ၎တုိ႔စည္းရံုးထားေသာေဒသခံျပည္သူ႔စစ္မ်ားကို သုံးစြဲရသည္။ လက္ရွိ ေျမာက္ပိုင္းစစ္ပြဲနယ္ ေျမအတြင္း ပန္ေဆး ပသစ၊ မူဆယ္ၿမိဳ႕မ ပသစ၊ ဆင္ေက်ာ့ပသစ၊ မုန္းေပၚပသစ၊ ေဖါင္းဆိုင္ပသစ၊ ကြတ္ခိုင္ပသစ၊ တာ မိုးညဲပသစႏွင့္ ေကာင္းခါးပသစတုိ႔ ရွိသည္။
တပ္မေတာ္အမိန္႔ေပးစနစ္ ဆက္သြယ္ေရးစနစ္ ေထာက္ပို႔ေရးစနစ္ တုိ႔မွာ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ေကာင္းမြန္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ေျမာက္ပိုင္းစစ္ပြဲအတြင္း ေတာေတာင္ထူထပ္၍ လမ္းပမ္းဆက္သြယ္ေရးခက္ခဲေသာေနရာမ်ားတြင္ အကန္႔အသတ္ရွိႏိုင္ သည္။ အားနည္းခ်က္တခုမွာ တပ္မွဴးေရာ တပ္သားမ်ားပါ ေဒသစိမ္း၍ စစ္သုံးေျမပုံမ်ားႏွင့္ လမ္းျပမ်ားကို အားကိုးရသည္။
သုိ႔ျဖစ္ရာ လက္ရွိေျမာက္ပိုင္းစစ္မ်က္ႏွာအားရင္ဆိုင္ရန္ တပ္မေတာ္အေနႏွင့္ သာလြန္ေသာအင္အား သာလြန္ေသာ လက္ နက္မ်ားျဖင့္ ရင္ဆိုင္နိုင္သည္။ သုိ႔ေသာ္ တပ္မေတာ္သည္ တနိုင္ငံလုံးရွိ လုံျခံဳေရး ကာကြယ္ေရးစစ္ေရးကိစၥမ်ားကိုလည္း ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းရန္လိုအပ္ေပရာ အျခားေဒသအေျခအေနမ်ားကိုလည္း ထည့္သြင္းတြက္ခ်က္ရန္ လိုအပ္ပါသည္။
● ကခ်င္ျပည္နယ္
ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္ရွိ KIA အဖြဲ႕ႏွင့္ တပ္မေတာ္တုိ႔အေတာ္ တင္းမာေန သည္ကို ၂၀၁၆ ဒီဇင္ဘာ ၂ ရက္ေန႔က က်င္းပေသာ ျပည္သူ့လႊတ္ေတာ္၌ ကာကြယ္ေရးဝန္ၾကီးႏွင့္ တပ္မေတာ္သားကိုယ္စားလည္တုိ႔၏ေဆြးေႏြးခ်က္မ်ားအရ သိနိုင္သည္။ က ခ်င္ျပည္နယ္အတြင္း၌ KIA ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္ႏွင့္ တပ္မဟာ၆ ခု စုစုေပါင္းအင္အား တစ္ေသာင္းေက်ာ္ခန္႔ရွိနိုင္သည္ဟု ခန္႔မွန္းၾကသည္။
၂၀၁၁ ခုႏွစ္ မွစခ့ဲေသာ KIA ႏွင့္ တေက်ာ့ျပန္စစ္ပြဲမ်ားသည္ တေျဖးေျဖးတိုး၍ လာေနသည္။ ယခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လမွ စတင္ ၍ျဖစ္ပြါးခ့ဲသည့္ ျပင္း ထန္သည့္တိုက္ပြဲမ်ားသည္ ကခ်င္ျပည္နယ္မွ စတင္ခ့ဲျခင္းျဖစ္သည္။ ယခုေျမာက္ပိုင္းစစ္ပြဲမ်ား မစတင္ မွီခင္ထိ ျမစ္ၾကီးနားအေရွ႕ဖက္ရွိ KIA တုိ႔၏တပ္စခန္းတခုျဖစ္ေသာ ဂီဒြန္ (ဂိေဒါင္) စခန္းသိမ္းပိုက္ႏိုင္ေရးအတြက္ ျပင္းထန္ စြာ တိုက္ခိုက္ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။
ဂီဒြန္တိုက္ပြဲႏွင့္အတူ တပ္မေတာ္မွ ယႏၲယားတပ္ဖြဲ႕မ်ား လက္နက္ႀကီးမ်ား စစ္အင္အားမ်ား ေျပာင္းေရႊ႕ခ်ထားသည္ကို ေျမ ျပင္ သတင္းမ်ားအရ ေတြ႕ရွိရသည္။ ယခု ေျမာက္ပိုင္းစစ္ပြဲစတင္ျပီးေနာက္တြင္လည္း KIA တပ္မဟာ ၃ နယ္ေျမဟုဆိုေသာ ဗန္းေမာ္ႏွင့္နမ့္ခမ္းၾကား ေဒသအတြင္းတိုက္ပြဲမ်ားစြာ ျဖစ္ပြါးေနသည္ကိုေတြ႕ရသည္။
သုိ႔ျဖစ္ရာ လက္ရွိေျမာက္ပိုင္းစစ္ပြဲအား စည္းရံုးလႈပ္ရွားသူ ဦးေဆာင္သူအျဖစ္အသတ္မွတ္ခံထားရေသာ KIA ႏွင့္ ကခ်င္ျပည္ နယ္တြင္း ျဖစ္ပြားနိုင္သည့္တိုက္ပြဲမ်ားကိုလည္း ထည့္သြင္းတြက္ခ်က္ထားရန္ လိုအပ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လက္ရွိတိုက္ပြဲ ျဖစ္ပြားေနေသာ ဂီဒြန္ အင္ခရမ္ေတာင္ေက်ာ ဗန္းေမာ္ေဒသတုိ႔အျပင္ ပူတာအိုေဒသ တနိုင္းေဒသ ဖါးကန္႔ေဒသ မိုးညႇင္း ေဒသ ပန္ဝါ ခ်ီေဗြေဒသတုိ႔တြင္လည္း တိုက္ပြဲမ်ား က်ယ္ျပန္႔ကူးစက္လာမည္ကို ထည့္သြင္းတြက္ခ်က္ရန္လိုအပ္ပါသည္။ ၿပီးခ့ဲေသာ ၂၀၁၁ မွစသည့္ တိုက္ပြဲအေတြ႕အၾကံဳမ်ားအရ မျဖစ္မေန ထည့္သြင္းတြက္ခ်က္ရန္ လိုအပ္ေပလိမ့္မည္။
● SSPP/SSA
SSPP/SSA ရွမ္းတိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕သည္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္အတြင္း KIA ၿပီးလွ်င္ တပ္မေတာ္ႏွင့္လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡျဖစ္ပြားမႈ အမ်ားဆံုးျဖစ္သည္။ SSPP/SSA သည္ ရွမ္းေျမာက္ ဝမ္ဟိုင္းေဒသ၌ ဌာနခ်ဳပ္ အေျချပဳထားသည္။ လားရႈိး မိုင္းရယ္ သီေပါ ေက်ာက္မဲ မိုင္းရွဴ းေက်းသီး ေဒသမ်ားတြင္ အဓိကလႈပ္ရွားျပီး ဆက္စပ္နယ္ေျမမ်ားသို႔ ျဖန္႔ထြက္ လႈပ္ရွားသည္။ ေက်းသီး မိုင္း႐ွဴးၿမိဳ႕နယ္မ်ား အေျခခံ အထူးေကာင္းပုံရသည္။
SSPP/SSA သည္ UNFC အဖြဲ႕ဝင္ျဖစ္ျပီး NCA လက္မွတ္ထိုးေရးႏွင့္ပတ္သက္ျပီး KIA အပါ UNFC အဖြဲ႕ဝင္မ်ားႏွင့္အတူ ရပ္တည္သည္။ ထို႔ျပင္ SSPP/SSA အျခား ရွမ္းတပ္ဖြဲ႕တခုအျဖစ္ေသာ NCA လက္မွတ္ထိုးထားေသာ RCSS/SSA ႏွင့္ ရင္း ႏွီးေသာ ဆက္ဆံေရးရွိသည္။ ထို႔အတူ သံလြင္ျမစ္အေရွ႕ဖက္ကမ္းရွိ UWSA ဝ တပ္ဖြဲ႕ႏွင့္လည္း ထူးကဲေသာ ဆက္ဆံေရးရွိ သည္။
SSPP/SSA ဌာနခ်ဳပ္မ်ားအား အဓိကရင္ဆိုင္ထားသည္မွာ ခိုလန္၌ဌာနခ်ဳပ္ထားရွိေသာ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းစစ္ဌာခ်ဳပ္ ရလခ ျဖစ္သည္။ ျပီးခ့ဲေသာႏွစ္မ်ားကျဖစ္ခ့ဲေသာ လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡမ်ားတြင္ ဝမ္ဟိုင္း မိုင္း႐ွဴးမိုင္းေနာင္ေဒသတြင္ လက္နက္ ႀကိီးပစ္ကူ ေလေၾကာင္းပစ္ကူမ်ားပါသည့္ ျပင္းထန္သည့္တိုက္ပြဲမ်ားျဖစ္ခ့ဲဖူးသည္။
လက္ရွိ ေျမာက္ပိုင္းတြင္း ျဖစ္ပြါးေနေသာ တိုက္ပြဲမ်ားအတြင္း ေျမာက္ပိုင္းမဟာမိိတ္အဖြဲ႕ဝင္အျဖစ္ ပါဝင္ျခင္းမရွိေသာ္လည္း ထိုအဖြဲမ်ားႏွင့္ နိုင္ငံေရးအရနီးစပ္မႈရွိျပီး လက္ရွိတိုက္ပြဲျဖစ္ပြားေနေသာေဒသႏွင့္ နယ္ေျမခ်င္းဆက္စပ္ေနေပသည္။ လက္ရွိ ေျမာက္ပိုင္းစစ္ပြဲႏွင့္ပတ္သက္၍ SSPP/SSA မွ မည္သည့္သေဘာထားမွတ္ခ်က္မွ ေပးသည္ကို မေတြ႕ရေသးေပ။ သုိ႔ေသာ္ နိုင္ငံေရးတပ္ေပါင္းစုအရေသာ္လည္းေကာင္း၊ နယ္ေျမဆက္စပ္ေနမႈအရလည္းေကာင္း၊ စစ္မီးပြားလြင့္စင္ရန္ အလြန္နီးစပ္ သည့္ေဒသႏွင့္ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕ျဖစ္သည္။ သုိ႔ျဖစ္ရာ ေျမာက္ပိုင္းစစ္ပြဲႏွင့္ပတ္သက္ျပီး ေနာက္ဆက္တြဲအျဖစ္ မျဖစ္မေန ထည့္သြင္းစဥ္းစားထားရန္ လိုအပ္ေပသည္။
ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္။
ေမာင္ေမာင္စိုး (Mg Mg Soe)
၁၁၊ ၁၂၊ ၂၀၁၆ ေန႔က ဧရာဝတီျမန္မာပိုင္းတြင္ေဖၚျပၿပီး ျဖစ္သည္။