ေအာင္ေမာ္ဦး ● သမီးတိုု႔အတြက္ အိပ္မက္
(မုိးမခ) မတ္ ၁၀၊ ၂၀၁၇
ဟိုုတေန႔က ရဲေဘာ္မိဆူးပြင့္တင္တဲ့ ဓာတ္ပံုုကေလးတပံုုကိုု ေတြ႔ရတယ္။ ဓာတ္ပံုုထဲမွာ ရဲေဘာ္မင္းေဌးနဲ႔ ရဲေဘာ္မေႏွာင္းတိုု႔ရဲ႕ သမီးငယ္ေလး ေမသန္႔စင္မင္းက
ျပည္တြင္းစပ္ရပ္စဲဖိုု႔ ခ်ီတက္ေတာင္းဆိုုေနတာပါ။ သမီးေလးေနာင္းေမနဲ႔ဆိုု ရြယ္တူေလာက္ေပါ့။ ဂုုဏ္ယူစိတ္ျဖစ္မိေနရင္းနဲ႔ပဲ ဘယ္လိုုမွ ေမ ွ်ာ္လင့္မထားခဲ့တဲ့ ဆိုု႔ဆိုု႔နင့္နင့္ခံစားမႈတခုုက က်ေနာ့္ရင္ကိုု စူးစူးနစ္နစ္နာက်င္ေစခဲ့ပါတယ္။
လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္(၃၀)ေလာက္က က်ေနာ္တိုု႔လုုပ္ခဲ့ၾကတဲ့အလုုပ္၊ က်ေနာ္တိုု႔ ေလ ွ်ာက္ခဲ့ၾကတဲ့လမ္း။ ခုု ဓာတ္ပံုုထဲမွာ ခ်ီတက္ေနတဲ့ အေရးေတာ္ပံုုတပ္သားက က်ေနာ္တိုု႔ရင္ေသြးျဖစ္ေနတယ္။ သူ႔အေဖ ရဲေဘာ္မင္းေဌးက (သူပုုန္က သူပုုန္ကိုုဆက္သြယ္တယ္ဆိုုတဲ့ စြပ္စြဲခ်က္နဲ႔) ေထာင္ထဲမွာ။ ကြန္ျပဴတာစားပြဲမွာ ထိုုင္ေနရာကေန က်ေနာ္ထလိုုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သမီးအခန္းတံခါးကိုု သြားေခါက္တယ္။ “ဘာလဲအေဖတဲ့” သမီးကေမးတယ္။ သူ႔အေမးကိုု က်ေနာ္မေျဖမိဘူး၊ သမီးကိုု အၾကာႀကီးၾကည့္ေနမိတယ္။ သမီးက ထပ္ေမးတယ္။ “ဘာမွမဟုုတ္ဘူး သမီး”လိုု႔ေျပာၿပီး လွည့္ထြက္ခဲ့တယ္။
ေဆာက္တည္ရာမရတဲ့ အေတြးေတြထဲမွာ က်ေနာ္ေရးခဲ့ဖူးတဲ့ ကဗ်ာေလးတပုုဒ္ကိုု သြားသတိရတယ္။ သမီးတိုု႔အတြက္၊ သမီးတိုု႔မ်ဳိးဆက္အတြက္ က်ေနာ္တိုု႔မက္ခဲ့တဲ့ အိပ္မက္ကေလး။ ဒီအိပ္မက္ကေလးကိုု ေနာက္ႏွစ္ပတ္မွာ က်ေရာက္မယ့္ သမီးေလးေနာင္းေမရဲ႕ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္အျဖစ္နဲ႔ေရာ၊ ဒီကေန႔က်ေရာက္တဲ့ ႏိုုင္ငံတကာ အမ်ဳိးသမီးမ်ားေန႔ အမွတ္တရအျဖစ္နဲ႔ေရာ မ ွ်ေ၀ပါရေစ။ ေနေဇာ္ႏိုုင္(ကိုုပုုည)နဲ႔ ကိုုရဲနည္(ေသြးမုုန္းတိုုင္း) တိုု႔က ဦးေဆာင္ၿပီး ရွစ္ေလးလံုုးအေရးေတာ္ပံုုဆယ္ႏွစ္ျပည့္အထိမ္းအမွတ္ ထုုတ္ေ၀တဲ့ ကဗ်ာစာအုုပ္ကေလးမွာ ဒီကဗ်ာကေလးကိုု ေဖာ္ျပခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဘာသာျပန္ထားတာေလးကေတာ့ ကိုုေဖသက္နီရဲ႕ လက္ရာမြန္ေလးပါ။
ခ်စ္ၾကည္စြာျဖင့္
ေအာင္ေမာ္ဦး
မတ္၊ ၈၊ ၂၀၁၇။
======
သမီးတိုု႔အတြက္ အိပ္မက္
အိပ္မက္ေတြ အိပ္မက္ေတြ
ေခတ္အဆက္ဆက္ မက္ခဲ့ၾကတယ္
တဦးက တဦးကိုု ေျပာခဲ့ၾက
တဦးက တဦးကိုု ဆက္မက္ၾက
ဘယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္
တခါမကေတာ့ မက္ဖူးၾကမွာပဲ
ကိုုယ္တိုု႔ေရာ ဘာထူးေသးလိုု႔လဲ
အျမင့္ဆံုုး အေ၀းဆံုုးကိုုမွ ပ်ံခ်င္ၾကတာ
ပန္းေတြဆိုု အဆုုပ္လိုုက္ အဆုုပ္လိုုက္ကိုု ပြင့္ေစခ်င္တာ
(ကိုုယ္ထင္ပါတယ္)
ဆယ္ႏွစ္ဆိုုတာ ေခတ္တေခတ္အတြက္
နည္းနည္းေနာေနာ အိပ္မက္ေတြမွ မဟုုတ္တာဘဲ
ေဟာ … မေျပာမဆိုုနဲ႔
သမီးတိုု႔ေတာင္ ႀကီးျပင္းလာၾကေတာ့မယ္
ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုုယ္ ျပန္ေမးမိရဲ႕
ကိုုယ္တိုု႔ဟာ မိဘေမတၱာကိုု မဖြဲ႔သီႏိုုင္တဲ့ အေ၀းေရာက္သားေတြ
တာ၀န္ေက်ခဲ့ၾကလိုု႔လား
ေဟာဒီမွာ
မဆံုုးတဲ့ ႏွစ္မ်ား၊ မဆံုုးတဲ့ ေခတ္မ်ား၊ မဆံုုးတဲ့ ျမစ္မ်ားလိုု
သူတိုု႔အတြက္ မက္ခဲ့တဲ့ အိပ္မက္ေတြ
သူတိုု႔ေခတ္အထိ ယူေဆာင္မသြားလိုုေတာ့ဘူး
သမီးေရ … ထထမငိုုနဲ႔ကြယ့္
သမီးတိုု႔အတြက္
အိပ္ေရး၀၀ အိပ္မက္လွလွ ညေတြ ေရာက္ရမယ္ကြယ့္။
ေအာင္ေမာ္ဦး
(ရွစ္ေလးလံုုးအေရးေတာ္ပံုု ဆယ္ႏွစ္ျပည့္ ကဗ်ာစာအုုပ္မွ )
“Dream For The Daughters”
Dreams, the dreams
being dreamed at every period
being told one to others and so
being dreamed continuously one to
others,
and everyone has dreamed
at least more than one.
Even us in similar,
wanted to fly as high as we can do
wanted to fly as far as we can do,
and wanted the flowers
to be bloomed in full.
(I guess)
ten years is pretty enough
for innumerable dreams for a period.
Meanwhile
the daughters will be grown up
I then asked myself as are we done
dutifully
for us who are being afar,
and as we failed to chant
our parents benevolence.
Here,
like the years with no ends
like the periods with no ends
like the rivers with no ends
I wish to take no dreams to their time.
Oh.... Babies!
Wake up and don't cry.
And soon, I swear,
good sleeps and sweet dreams of
nights will come for you!
Aung Maw Oo
(Translated by Ye-Myint Aung)