ေမာင္ေမာင္စုိး ● ႏွင္းဆီနီနီအိပ္မက္မ်ား - အပိုင္း (၁၇)

ေမာင္ေမာင္စုိး ● ႏွင္းဆီနီနီအိပ္မက္မ်ား - အပိုင္း (၁၇)
(မုိးမခ) မတ္ ၁၅၊ ၂၀၁၇

● မုန္းကိုး
၂ဝ၁၆ ခုႏွစ္ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းတြင္ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း၌ ျဖစ္ပြားခ့ဲေသာစစ္ပြဲမ်ားအတြင္ နာမည္ေက်ာ္ လူသိမ်ားခဲေသာ မုန္းကိုး အား လြန္ခ့ဲေသာအႏွစ္ ၄ဝ ေက်ာ္ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္ ဇြန္လအတြင္း၌ မိမိစတင္ျမင္ေတြ႕ေရာက္ရွိခ့ဲေပေတာ့သည္။

မုန္းကိုးသည့္ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္းရွိ ေတာင္မ်ားပတ္လည္ဝိုင္းရံထားသည့္ ကြင္းငယ္ေလးတခုျဖစ္သည္။ ရွမ္းျပည္ေတာင္တန္းေဒသတြင္ထိုသုိ႔ေသာ ကြင္းငယ္ေလးမ်ားကို အႏွံ႔အျပား ေတြ႕ႏိုင္သည္။ ထိုကြင္းငယ္ေလးသည္ ေျမျပန္႔ေဒသက့ဲသုိ႔ ျပန့္ျပဴးမေနေသာ္လည္း ဆင္ေျခေလ်ာကြင္းငယ္ေလးမ်ားျဖစ္ၿပီး ပတ္လည္ေတာင္္တန္းမ်ားမွ စမ္းေခ်ာင္း ႀကီးငယ္တုိ႔ျဖတ္ သန္းစီးဆင္းေနသျဖင့္ ေလွခါးထစ္လယ္မ်ားျပဳ လုပ္စိုက္ပ်ဳိးလုပ္ကိုင္ရန္အဆင္ေျပၾကသျဖင့္ အေျခခ်ေနထိုင္မႈ မ်ားၾက သည္။

မုန္းကိုးကြင္း၏ထူးျခားခ်က္မွာ တ႐ုတ္ျမန္မာနယ္စပ္တြင္ ရွိေနျခင္းျဖစ္သည္။ အေရွ႕အေနာက္စီးဆင္းေနေသာ မုန္းကိုး ေခ်ာင္း (မန္ဟိုင္းေခ်ာင္း) က နယ္စပ္ကို ပိုင္းျခားထားသည္။ မုန္းကိုးေခ်ာင္း၏ေတာင္ဖက္ျခမ္းသည္ ျမန္မာျပည္ျဖစ္၍ ေျမာက္ဘက္ျခမ္းသည္ တ႐ုတ္ပိုင္ျဖစ္သည္။ တ႐ုတ္ပိုင္နက္တြင္ မန္ဟိုင္းရွမ္းရြာရွိသည္။ မန္ဟိုင္းဘက္မွ ဆင္းလာသည့္ ေလွခါးထစ္လယ္မ်ားႏွင့္ မုန္းကိုးဘက္မွဆင္းလာသည့္ ေလွခါးထစ္လယ္မ်ားကို မုန္းကိုးေခ်ာင္းက ပိုင္းျခားေပးထားသည္။

မုန္းကိုးကြင္း၏ အေနာက္ေတာင္ဖက္တြင္ မန္ကန္ေတာင္တန္းႏွင့္ မန္ကန္ရြာရွိသည္။ ထိုေနာက္အေနာက္ေတာင္အတိုင္းဆက္သြားက ေနာင္ဖိုင္ရြာရွိသည့္ ေနာင္ဖိုင္ေတာင္ေၾကာအတိုင္းသြားလ်င္ မုန္းေပၚကြင္းသုိ႔ေရာက္သည္။ မုန္းေပၚကြင္းသည္ ထိုအနီးအနား၌ အႀကီးဆံုးကြင္းဟု ဆို၍ရသည္။ ကြင္းအလယ္၌ ျဖတ္စီးဆင္းေနသည့္ မုန္းေပၚေခ်ာင္း၏ တဖက္ တခ်က္ တြင္ ရွမ္းရြာ ကခ်င္ရြာမ်ားစြာရွိသည္။ အဆိုပါ မုန္းေပၚကြင္းမွတဆင့္ စီစီဝမ္ တာပန္ေတာင္ေၾကာ ေျမာက္ဖက္မွ ျဖတ္ဆင္း လ်င္ နမ့္ေတာင္း (ရွမ္း/ကခ်င္ရြာ) သုိ႔ေရာက္သည္။ နမ့္ေတာင္းမွ ေတာင္ဖက္ဆက္ဆင္းလ်င္ လုံခန္ကိုျဖတ္၍ ၁ဝ၅ မိုင္ႏွင့္ မူစယ္သုိ႔ေရာက္သည္။ နမ့္ေတာင္းသည္ လမ္းဆံုလည္းျဖစ္သည္။ နယ္စပ္ရွိ ၾကဴကုတ္ ပန္ဆိုင္းမွ မူဆယ္သုိ႔သြားသည့္ ကားလမ္းသည္လည္း နမ့္ေတာင္းသုိ႔ျဖတ္၍ လုံခန္ ၁ဝ၅ မိုင္ကိုျဖတ္၍ မူဆယ္သုိ႔သြားသည္။

မုန္းကိုးကြင္း၏ေတာင္ဖက္တြင္ ဘန္ဟုတ္ ေတာင္ေၾကာရွိသည္။ မန္ဂ်ပ္ ဘန္ဟုတ္ ဘန္ဆတ္ စသည့္ အမ်ားစု ကခ်င္ရြာ မ်ားရွိသည္ ေတာင္ေၾကာအားေက်ာ္လ်င္ မုန္းယားကြင္းသုိ႔ ေရာက္သည္။

မုန္းကိုးကြင္း၏အေရွ့ဖက္တြင္ နယ္စပ္အတိုင္း ေဖာင္းဆိုင္၊ မန္ေကာင္း၊ ေဟြထိုစမ္း စသည္ ရြာမ်ားရွိသည့္ေတာင္ေၾကာ သည္ သံလြင္ျမစ္ကမ္းပါးသုိ႔ ေရာက္သည္။ သံလြင္အေရွ႕ဖက္ကမ္းေတာင္ေၾကာေပၚတြင္ ကိုးကန္႔ေဒသမွ ခ်ဳံကန္းေက်းရြာရွိ သည္။ ခ်ဳံကန္း၏ေျမာက္ဖက္တြင္ ေမာ္ထိုက္ (ၿမိဳ႕နယ္ခြဲ႐ံုး) ရွိၿပီး ေတာင္ဖက္တြင္ ကုန္းၾကမ္း (ၿမိဳ႕နယ္႐ံုး) ရွိသည္။

နမ္ဆူလမ္းခြဲအလြန္ေတာင္ကုန္းငယ္တခုေပၚတြင္ထိုင္၍ မိမိတုိ႔ မုန္းကိုးကြင္းအားလွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္ၾကသည္။ စိမ္းလန္းေသာ ျမင့္မားေသာေတာင္တန္းမ်ားၾကားမွ မုန္းကိုးကြင္းသည္ ေလွခါးထစ္လယ္ကြင္းမ်ား စမ္းေခ်ာင္းငယ္မ်ား ဝါးရံုအုပ္အုပ္ႏွင့္ ရြာကေလးမ်ားႏွင့္ လွပ၍ေနသည္။ ဤအရပ္ေဒသရွိရြာကေလးမ်ားတြင္ ထူးျခားခ်က္မွာ ရြာတိုင္းအိမ္တိုင္းတြင္ ဝါးပင္ႀကီး ငယ္မ်ားစြာ စိုက္ပ်ဳိးထားေလ့ရွိသည္။ သတုိ႔အိမ္ေဆာက္လုပ္ရာတြင္ လိုအပ္ေသာဝါးပင္မ်ားကို ကိုယ္တိုင္စိုက္ပ်ဳိးထားေလ့ရွိၾကသည္။ ခ်င္ဝါး တန္းဝါး အကာႏွင့္အခင္းအတြက္ သဲ့ျပားေပါက္သည့္ ဝါးပိုးဝါးမွသည္ ႏွီးဝါးမက်န္ စိုက္ပ်ဳိးထားေလ့ ရွိၾကသည္။ ေက်လက္၏ မိမိဖါသာဖူလုံေအာင္ေဆာင္ရြက္ထားေလ့ရွိသည့္ သဘာဝ အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းဟု ဆိုရမည္။ သုိ႔ျဖစ္ရာ ရြာတရြာကိုလွမ္းျမင္လိုက္လ်င္ ျမင့္မားကိုင္းညႊတ္၍ ေလအလာတြင္ ေကြးညႊတ္ေဝွ႔ရမ္းေနေသာ ဝါး႐ံုပင္မ်ားကို အရင္ဆံုး ျမင္ေတြ႕ရေလ့ရွိသည္။ ထိုေဒသ၏ေတာေတာင္ထဲတြင္ အေလ့က်ေပါက္ေသာ ဝါး႐ံုမ်ားရွိေသာ္လည္း သယ္ ေဆာင္ရန္မလြယ္သျဖင့္ မိမိရြာတြင္ပင္ စိုက္ပ်ဳိးထားၾကပုံရသည္။

မိမိတုိ႔ထိုင္ေနသည့္ ေနရာမွ လွမ္းေတြ႕ရသည့္ မုန္လုံေတာင္မွအဆင္း ညာဖက္ျခမ္းေတာင္ေျခရွိရြာကေလး ႏွစ္ရြာမွာ မန္ က်ယ္ႏွင့္ ေကာင္းကန္ရြာဟု သိရသည္။ မုန္းကိုးေစ်းရြာအား မုန္းကိုးကြင္း၏ အလယ္ခန္႔ မုန္းကိုးေခ်ာင္းႏွင့္ မနီးမေဝးတြင္ ေတြ႕ရသည္။ ေစ်း၏ အေရွ႕ဖက္ခပ္လွမ္းလွမ္းတြင္ အုတ္တံတတိုင္းခတ္ထားေသာ ဝင္းက်ယ္အတြင္း သြပ္မိုးသစ္သားအ ေဆာင္တခုအား ေတြ႕ရသည္။ "အဲဒါ မုန္းကိုး ဒူဝါအိမ္ဗ်၊ ၆၈ ခုႏွစ္ ပါတီတပ္ေတြဝင္လာၿပီး မုန္းကိုးဒူဝါလည္း ထြက္ေျပးသြား တယ္။ ခုေတာ စစ္ေဒသခြဲ ေထာက္ပ့ံေရးဂိုေဒါင္လုပ္တယ္" ဟု မိမိတုိ႔အားလိုက္ပုိ႔သည့္ ရဲေဘာ္က ဆိုပါသည္။

မုန္းကိုးေစ်းရြာ အေရွ႕ဖက္ တမိုင္ေက်ာ္ခန့္အကြာ မုန္းကိုေခ်ာင္းေဘးလယ္ကြင္းမ်ားႏွင့္ကပ္ရက္ရြာက မန္ပန္ရြာျဖစ္သည္။ မန္ပန္၏ အေရွ႕ေတာင္ ဖက္ယြန္းယြန္း တမိုင္ခန္႔အကြာတြင္ ရွိေသာရြာက ေနာင္ခမ္းရြာျဖစ္သည္ဟု သိရသည္။ မန္ပန္ႏွင့္ ေနာင္ခမ္းရြာႏွစ္ရြာသည္ တိုင္ေလရွမ္းရြာမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ေနာင္ခမ္းအေပၚ ဘန္ဟုတ္ ဘန္ဆတ္ေတာင္ေၾကာေပၚသုိ႔ တက္သည့္လမ္းတြင္ေတြ႕ရသည့္ ကခ်င္ရြာေလးက မန္ဂ်ပ္ရြာျဖစ္သည္ဟုဆိုပါသည္။

မုန္ကိုးကြင္းသည္ အလ်ား ၅ မိုင္ခန္႔ ရွည္လ်ားနိုင္ပါသည္။ မုန္းကိုးကြင္းအေရွ႕ဖက္အဆံုး ေတာင္ေၾကာအစတြင္ ေကာင္းဒပ္ ကခ်င္ရြာကိုေတြ႕ရသည္။ ေကာင္းဒပ္ရြာအေပၚဘက္ေတာင္ေၾကာတြင္ ေကာင္းလုံ ကခ်င္ရြာေလးကိုလွမ္းေတြ႕ရသည္။ ေကာင္းဒပ္တြင္ အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသ ကြတ္ခိုင္ခရိုင္ရံုးစိုက္သည္ဟု သိရသည္။ ေနာင္ခမ္းရြာအနီး၌ နယ္စပ္ေဒသ အုပ္ ခ်ဳပ္ေရးရံုးစိုက္ၿပီး အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသခြဲ၏ နိုင္ငံေရးဌာနရံုးကေတာ့ မန္ပန္ရြာအနီး ရံုးစိုက္သည္ဟု သိရသည္။ မိမိတုိ႔ႏွင့္ အကြၽမ္းမဝင္ေသးသည့္ေဒသအား လိုက္ပုိ႔သည့္ ရဲေဘာ္ကလက္ညိႇဳးထိုး၍ ရွင္းျပပါသည္။ မုန္းကိုးမွ မန္ကန္သုိ႔ တက္သည့္ လမ္း မုန္းကိုးမွ ဘတ္ဟုတ္ ဘန္ဆတ္ေတာင္ေၾကာသုိ႔ တက္သည့္လမ္း မုန္းကိုးမွ ေကာင္းဒပ္ဘက္သုိ႔တက္သည့္လမ္းမ်ားကိုလည္း လွမ္း၍ ေတြ႕ျမင္ေနရသည္။

မုန္းကိုးသည္ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း၌ ရွမ္း ကခ်င္ တအန္းပေလာင္ႏွင့္တ႐ုတ္တုိ႔ စုေပါင္းေနထိုင္ၾကသည့္ ေဒသတခုျဖစ္ သည္။ ထိုေဒသသည္ ယခင္ေခတ္ကာလ အစဥ္အလာသမိုင္းေၾကာင္းအရ ရွမ္းေျမာက္ကို အုပ္ခ်ဳပ္သည့္ သိႏၷီေစာ္ဘြားလက္ ေအာက္ခံနယ္ပယ္မ်ားျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ထိုေဒသကို လက္ေတြ႕အုပ္ခ်ဳပ္သူကေတာ့ မုန္းကိုးဒူဝါျဖစ္သည္။ ရွမ္းျပည္ ေျမာက္ပိုင္းရွိ ကခ်င္ဒူဝါမ်ား နယ္ပယ္အလိုက္အုပ္ခ်ဳပ္ခ့ဲၾကသည့္ နယ္ပယ္တခုျဖစ္ခ့ဲသည္။ CPB ဝင္ေရာက္လာၿပီးေနာက္ ေဒသခံဒူဝါမ်ားထြက္ေျပးၾကရၿပီး ဒူဝါတုိ႔၏အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဆံုးသတ္သြားသည္။ အဆိုပါေဒသမွ ထြက္ေျပးၾကရသည့္ ဒူဝါမ်ားအနက္ မုန္းကိုး ဒူဝါႏွင့္ ေဖါင္းဆိုင္ဒူဝါႏွစ္ဥိီးက အစိုးရႏွင့္ ပူးေပါင္းသြားခ့ဲသည္။ ထိုႏွစ္ဦးအနက္ ေဖါင္းဒူဝါ၏ ေဖါင္း ဆိုင္ သကဆဖေခၚ ေသာင္းက်န္းသူဆန္႔က်င္ေရးအဖြဲ႕က ပိုစြာသည္ဟု ဆိုၾကပါသည္။

မုန္လုံေတာင္ေၾကာ နမ္ဆူရြာအနီးမွ လမ္းျမင္ေနရသည့္ မုန္းကိုးသုိ႔ ေနာက္ထပ္တနာရီေက်ာ္ၾကာေအာင္ မိမိတုိ႔ လမ္း ေလွ်ာက္လိုက္ရေသးသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း အျမင္နီးခရီးေဝးသည့္ေတာင္ဟု ဆိုၾကျခင္းျဖစ္ပုံရသည္။ မိမိတို႔ေခၚလာ သည့္ရဲေဘာ္က မိမိတုိ႔အား မန္ပန္ရြာအနီးရွိ မုန္ကိုးနိုင္ငံေရးဌာနသုိ႔ေခၚေဆာင္ၿပီး လႊဲေျပာင္းေပးသည္။ မိမိတုိ႔အား အသီး သီးၾကိဳဆိုမည့္သူမ်ား အဆင္သင့္ေစာင့္ေနၾကသည္။ မိမိႏွင့္ ကိုရန္ႏိုင္လည္း ထိုေနရာ၌ လမ္းခြဲၾကရသည္။ သူကြယ္ လြန္သြားသည္အထိ ျပန္၍မဆံုခ့ဲၾကေတာ့ေပ။

၁၉၆၈ ခုႏွစ္ ဇႏၷဝါရီ ၁ ရက္ေန႔တြင္စတင္ခ့ဲေသာ မုန္းကိုးတိုက္ပြဲျဖင့္ CPB ၏အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသေပၚထြန္းခ့ဲသည္။ အျဖစ္အပ်က္ အေၾကာင္းအခ်င္းအရာမ်ဳိးစုံကို ၾကံဳခ့ဲရသည့္ မုန္းကိုးသည္ အႏွစ္ ၅ဝ နီးပါးၾကာသည့္တိုင္ေအာင္ စစ္ပြဲႏွင့္ မကင္းနိုင္ေသးေပ။ ျမန္မာျပည္ စစ္ပြဲသမိုင္းတြင္ မုန္းကိုးသည္ အေရးပါလွသည္ အမည္ေက်ာ္ၾကားလွသည္ဟု ဆိုရပါမည္။ အႏွီမုန္းကိုး ထိုမုန္းကိုးသုိ႔ မိမိ လြန္ခ့ဲေသာ အႏွစ္ ၄ဝ ေက်ာ္ ၁၉၇၆ ဇြန္လအတြင္း စတင္ေျခခ်ေရာက္ရွိခ့ဲပါေတာ့သည္။

● အေဝးေရာက္ဗဟို
၁၉၅ဝ ခုႏွစ္မ်ားအတြင္း CPB သည္ နိုင္ငံတကာကြန္ျမဴ နစ္ပါတီမ်ားႏွင့္ဆက္သြယ္ရန္ႀကိဳးစားေဆာင္ရြက္ရာ CPB ဒုဥကၠဌ သခင္ဗသိန္းတင္ဗဟိုေကာ္မတီဝင္မ်ားျဖစ္ၾကသည့္ သခင္ေဖတင့္ သခင္သန္းျမိဳင္ ဗိုလ္ေဇယ်ရဲေဘာ္ေအာင္ႀကီး ေခါင္း ေဆာင္ေသာ စုစုေပါင္းအင္အား ၁ဝဝ ဝန္းက်င္ခန္႔သည္ အသုတ္လိုက္ခြဲ၍ တ႐ုတ္ျပည္သုိ႔ေရာက္ရွိခ့ဲၾကသည္။ ထိုအေရ အတြက္ထဲမွ တဝက္ခန္႔သည္ ပါတီအဆင့္ျမင့္ေကဒါမ်ားျဖစ္ၿပီး တ႐ုတ္ျပည္ႏွင့္ နိုင္ငံရပ္ျခားတြင္ သင္တန္းတက္ေရာက္ရန္ ေစလႊတ္ခ့ဲသူမ်ားျဖစ္ၿပီး တဝက္ခန္႔မွာ သူတုိ႔အားလိုက္ပုိ႔သည့္ လမ္းတေလ်ာက္ လုံျခံဳေရးတာဝန္ယူၾကသည့္ ဗဟိုကင္းတပ္ဖြဲ႕ဝင္မ်ားျဖစ္ၾကသည္။

တ႐ုတ္ျပည္ေရာက္ၿပီးေနာက္ အဆိုပါဗဟိုကင္းတပ္ဖြဲ႕ဝင္မ်ားပါ မျပန္ျဖစ္ဘဲ တ႐ုတ္ျပည္တြင္း၌သာ ေလ့က်င့္ခ့ဲၾကရသည္။ ပါတီေကဒါမ်ားအားေလ့က်င့္ရာ၌ တ႐ုတ္ျပည္ စစ္ခြၽမ္းျပည္နယ္တြင္ ထားရွိေလ့က်င့္ခ့ဲသည္။ ဆိုဗီယက္႐ုရွားသုိ႔ လူအေရ အတြက္ အနည္းငယ္သာ ေစလႊတ္ခ့ဲသည္။ ၁၉၆၀ ဝန္းက်င္ တ႐ုတ္ ႐ုရွားသေဘာတရားေရးကြဲလြဲေသာ ႐ုရွားႏွင့္ ဥေရာ ပရွိ ပါတီေကဒါအားလုံးအား တ႐ုတ္ျပည္သုိ႔ ျပန္လည္ေခၚယူခ့ဲသည္။ CPB ပါတီေကဒါမ်ားသည္ စစ္ခြၽမ္းျပည္နယ္ရွိ မတ္ - လီနင္ဝါဒတကၠသုိလ္တက္ေရာက္သင္ၾကားေလ့က်င့္ခ့ဲၾကသည္။

တ႐ုတ္ျပည္တြင္း နိုင္ငံေရးအေျခအေနမ်ားေၾကာင့္ CPB ပါတီေကဒါမ်ား ဗမာျပည္ျပန္ရန္ လမ္းမပြင့္ခ့ဲေပ။ ထိုသုိ႔မျပန္နိုင္ရ ျခင္းမွာ လ်ဴေရွာက္ခ်ီဂိုဏ္းေၾကာင့္ အဆိုပါပါတီရဲေဘယ္ေဟာင္းမ်ားက ဆိုၾကသည္။ သုိ႔ျဖစ္ရာ မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ ျပန္ခြင့္ ရမည္ မေသခ်ာသျဖင့္ ထိုေဒသရွိ ေဒသခံတ႐ုတ္အမ်ဳိးသမီးမ်ားႏွင့္ အိမ္ေထာင္ျပဳခြင့္အား CPB ႏွင့္ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴ နစ္ပါ တီတုိ႔ ညိႇႏႈိင္းခြင့္ျပဳခ့ဲၾကရသည္ဟု ဆိုပါသည္။ CPB တပ္ဖြဲ႕ဝင္မ်ားအေနႏွင့္ ျပန္ခြင့္မရၾကေသာ္လည္း တ႐ုတ္ကြန္ျမဴ နစ္ပါ တီ၏ ညီေနာင္ပါတီသေဘာထားေၾကာင့္ ေကာင္းစြာအေထာက္အပ့ံရခ့ဲၾကပါသည္။

၁၉၆၃ ခုႏွစ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေဆြးေႏြးကာလတြင္ တ႐ုတ္ျပည္ေရာက္ CPBေခါင္းေဆာင္မ်ားထဲမွ ဗိုလ္ေဇယ်ႏွင့္ ရဲေဘာ္ေအာင္ႀကီး ေခါင္းေဆာင္သည့္ ပါတီေကဒါအခ်ဳိ႕ ျမန္မာျပည္ျပန္ခြင့္ၾကံဳၿပီး ပဲခူးရိုးမပါတီဗဟိုသုိ႔ ေရာက္ရွိသြားခ့ဲၾကပါသည္။ ထိုကာလ တြင္ တ႐ုတ္ျပည္တြင္က်န္ေနခဲ့ေသာ အေဝးေရာက္ပါတီဗဟိုေကာ္မတီအား သခင္ဗသိန္းတင္ သခင္ေဖတင့္ သခင္သန္းျမိဳ င္တုိ႔အျပင္ ဗိုလ္သန္းေရႊအားလည္း ထပ္မံအားျဖည့္ခ့ဲသည္။ ဗိုလ္သန္းေရႊသည္ ဂ်ပန္ေခတ္ဗိုလ္သင္တန္းေက်ာင္းတြင္ နည္းျပဆရာအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ အဆိုပါဗိုလ္သင္တန္းေက်ာင္းတြဲဖက္ထားေသာ လူငယ္ (မူလတန္း)  ေက်ာင္း ဒုေက်ာင္း အုပ္အျဖစ္လည္းေကာင္း တာဝန္ယူဖူးသူျဖစ္သည္။

၁၉၆၆ ခုႏွစ္တြင္ စတင္ခ့ဲသည့္ တ႐ုတ္ျပည္ယဥ္ေက်းမႈေတာ္လွန္ေရးသည္ တ႐ုတ္ျပည္တြင္း၌သာ အေျပာင္းအလဲျဖစ္ေစ သည္သာမက CPB အတြက္လည္း အေျပာင္းအလဲႀကီးျဖစ္ေစခ့ဲသည္။ တ႐ုတ္ျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီသည္ နိုင္ငံတကာရွိပစၥည္းမဲ့မ်ားႏွင့္အဖိႏွိပ္ခံျပည္သူမ်ား ေသြးစည္းၾကဟူေသာ ေႂကြးေၾကာ္သံကို ထုတ္ျပန္ခ့ဲသည္။ အေမရိကန္နယ္ခ်ဲ႕သမား သာမက မတ္ဝါဒသေဘာတရားေရးအရ အႀကီးအက်ယ္ကြဲလြဲခ့ဲျပီျဖစ္ေသာဆိုဗီယက္႐ုရွား ျပန္လည္ျပင္ဆင္ေရးဝါဒီမ်ားအျဖစ္စာရင္းသြင္းၿပီး ဆိုရွယ္နယ္ခ်ဲ႕အျဖစ္ သတ္မွတ္ဆန္႔က်င္ခ့ဲသည္။

အဆိုပါ ျပန္လည္ျပင္ဆင္ေရးဝါဒဆန့္က်င္ေရးတိုက္ပြဲတြင္ ေမာ္စီတုန္းအေတြးအေခၚႏွင့္အတူ ေရွ႕တန္းေရာက္သည္ဟု သတ္မွတ္ခံရေသာ ABC ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ၃ ပါတီေပၚထြက္ခ့ဲသည္။ A မွာ အယ္ေဘးနီးယား၊ B မွာ ဗမာျပည္ႏွင့္ C မွာ တ ႐ုတ္ ျပည္တုိ႔ျဖစ္ၾကသည္။ သုိ႔ႏွင့္ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီသည္ ဗမာျပည္ေတာ္လွန္ေရးအား ဘက္စုံမွအကူအညီေပးရန္ ဆံုးျ ဖတ္ခ့ဲသည္။ ထို႔အတူ တ႐ုတ္ျပည္မွ လြယ္ကူစြာကူညီပ့ံပိုးေပးနိုင္ရန္ တ႐ုတ္ျမန္မာနယ္စပ္တြင္ CPB ၏ အေျခခံေဒသတခု ဖြင့္ရန္ ျပင္ဆင္ခ့ဲၾကသည္။ ဤသုိ႔ျပင္ဆင္နိုင္ရန္ အေၾကာင္းမ်ားကလည္း ရွိေနေပသည္။ ျပည္တြင္းကြန္ျမဴနစ္ဆန္႔က်င္ေရးႏွင့္ဆန္ျပသနာကို လမ္းလႊဲနိုင္ရန္အတြက္ ဗိုလ္ေနဝင္း ဖန္တီးလိုက္သည့္ တ႐ုတ္ဗမာအေရးအခင္းကလည္း မီးေလာင္ရာ ေလပင့္ခ့ဲသည္ဟု ဆိုရပါမည္။

သုိ႔ျဖစ္ရာ တ႐ုတ္ျပည္တြင္းရွိ သခင္ဗသိန္းတင္ေခါင္းေဆာင္သည့္အေဝးေရာက္ဗဟိုေကာ္မတီအား အမေတအျဖစ္သေဘာ ထား၍ နယ္စပ္အေျခခံေဒသဖြင့္လွစ္ရန္ ျပင္ဆင္ခ့ဲၾကေတာ့သည္။ ထိုသုိ႔ အေရွ႕ေျမာက္အေျခခံေဒသ ဖြင့္လွစ္ခါနီးတြင္ အေဝးေရာက္ဗဟိုေကာ္မတီတြင္ သခင္သန္းျမိဳင္ ပါဝင္နိုင္ျခင္းမရွိေတာ့ေပ။ ပါတီတြင္း အယူအဆကြဲလြဲမႈမ်ားေၾကာင့္ ဖယ္ရွားခံခ့ဲရျပီျဖစ္သည္။

ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္
ေမာင္ေမာင္စိုး (Mg Mg Soe)