ဝင္းျမင့္ ● ေမ့ေနေသာ ေမ့ေဆးသမားရဲ႕ အိပ္မက္အက်န္မ်ား
(မုိးမခ) ဧၿပီ ၅၊ ၂၀၁၇
သူေ႒းတို႔ရပ္ကြက္မွာ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစံုတခုမ်ား
ေကာက္ရလိုက္ေလမလားလို႔
ဦးေခါင္းငိုက္စိုက္
လမ္းေလွ်ာက္လာပံုနဲ႔တူပါတယ္။
လူ႔က်င့္ဝတ္သိကၡာဆိုသည္လည္း
အပူလြန္လာတဲ့အခါ
ဝါယာေရွာ့ရသလို ေညႇာ္နံ႔ထြက္လာတယ္။
ဆိုးဝါးတဲ့ နိမိတ္ပံုဆိုရင္လည္း
ေလခြၽန္ေနလိုက္ပါကြယ္။
သာယာလိုက္တဲ့ညေနခင္း
ခ်ိန္ခြင္လွ်ာေဇာက္ထိုးဆြဲ ထိုးက်သြားသလို
ေနလံုးဟာ
အေမွာင္ဘက္ကို ဆြဲခ်လို႔။
လမ္းမေပၚမွာ
ျပားကပ္ေနတဲ့အရိပ္တခုကေတာ့
ကြၽတ္ကြၽတ္အိတ္ကို
ဝါးေနတယ္ ။ ။
ဝင္းျမင့္
၂၂-၁၁-၂၀၁၆
(မုိးမခမဂၢဇင္း အတြဲ ၄၊ အမွတ္ ၂၊ ၂၀၁၇ ေဖေဖာ္ဝါရီလထုတ္ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္ကဗ်ာျဖစ္သည္)
(မုိးမခ) ဧၿပီ ၅၊ ၂၀၁၇
သူေ႒းတို႔ရပ္ကြက္မွာ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစံုတခုမ်ား
ေကာက္ရလိုက္ေလမလားလို႔
ဦးေခါင္းငိုက္စိုက္
လမ္းေလွ်ာက္လာပံုနဲ႔တူပါတယ္။
လူ႔က်င့္ဝတ္သိကၡာဆိုသည္လည္း
အပူလြန္လာတဲ့အခါ
ဝါယာေရွာ့ရသလို ေညႇာ္နံ႔ထြက္လာတယ္။
ဆိုးဝါးတဲ့ နိမိတ္ပံုဆိုရင္လည္း
ေလခြၽန္ေနလိုက္ပါကြယ္။
သာယာလိုက္တဲ့ညေနခင္း
ခ်ိန္ခြင္လွ်ာေဇာက္ထိုးဆြဲ ထိုးက်သြားသလို
ေနလံုးဟာ
အေမွာင္ဘက္ကို ဆြဲခ်လို႔။
လမ္းမေပၚမွာ
ျပားကပ္ေနတဲ့အရိပ္တခုကေတာ့
ကြၽတ္ကြၽတ္အိတ္ကို
ဝါးေနတယ္ ။ ။
ဝင္းျမင့္
၂၂-၁၁-၂၀၁၆
(မုိးမခမဂၢဇင္း အတြဲ ၄၊ အမွတ္ ၂၊ ၂၀၁၇ ေဖေဖာ္ဝါရီလထုတ္ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္ကဗ်ာျဖစ္သည္)