၀င္းေအာင္ႀကီး (ေမာင္ေအာင္မြန္) - မုန္႔ဟင္းခါးတေစၦႏွင့္ ျပည္၀င္ခြင့္ဗီဇာ
က်ေနာ္ေတြးမိသလို ေရးပါမည္ (၂၅၈)(မိုုးမခ) ေမ ၂၉ ၊ ၂၀၁၇
(၁)
ကေလးဘ၀က ရြာမွာညဘက္ကစားၾကရင္း၊ မမသန္းရင္ တစ္ပဲဖိုးဆိုေတာ့ ဆိုင္မဟုတ္ဘူးဟဲ့ဆိုကာ အလကား ေကၽြးလိုက္တဲ့ ငါးျပဳတ္ရည္နဲ႔ မုန္႔ဟင္းခါး ၊ တကယ့္ဟင္းမျဖစ္ေသးဘူ။ အသက္နည္းနည္းႀကီးလာ ေတာ့ ဆိုင္မွာစတိုင္နဲ႔ထိုင္စားရၿပီ။ ဘူးသီးေၾကာ္၊ ပဲေၾကာ္၊ ငါးေပါင္းေၾကာ္ ႀကိုက္ရာေရြး--ၿပီေတာ့ နံနံပင္ေတြ ဘာေတြနဲ႔၊ စားၿပီးသြားေတာ့ ဟင္းရည္ေတာင္းေသာက္လိုက္ေသး။ မုန္႔ဟင္းခါး ၁၀ ျပား၊ အေၾကာ္ ၅ ျပား၊ စုစုေပါင္း ၁၅ ျပား။
ကေလးဘ၀က ရြာမွာညဘက္ကစားၾကရင္း၊ မမသန္းရင္ တစ္ပဲဖိုးဆိုေတာ့ ဆိုင္မဟုတ္ဘူးဟဲ့ဆိုကာ အလကား ေကၽြးလိုက္တဲ့ ငါးျပဳတ္ရည္နဲ႔ မုန္႔ဟင္းခါး ၊ တကယ့္ဟင္းမျဖစ္ေသးဘူ။ အသက္နည္းနည္းႀကီးလာ ေတာ့ ဆိုင္မွာစတိုင္နဲ႔ထိုင္စားရၿပီ။ ဘူးသီးေၾကာ္၊ ပဲေၾကာ္၊ ငါးေပါင္းေၾကာ္ ႀကိုက္ရာေရြး--ၿပီေတာ့ နံနံပင္ေတြ ဘာေတြနဲ႔၊ စားၿပီးသြားေတာ့ ဟင္းရည္ေတာင္းေသာက္လိုက္ေသး။ မုန္႔ဟင္းခါး ၁၀ ျပား၊ အေၾကာ္ ၅ ျပား၊ စုစုေပါင္း ၁၅ ျပား။
(၂)
၁၉၇၁ ခု၊ႏွစ္က ျမန္မာတစ္ျပည္လံုး ျပည္သူ႕အားကစားလႈပ္ရွားမႈ ပထမရတဲ့ ဟသၤာတၿမိဳ႕အေၾကာင္း အသံလႊင့္ဖို႔ အား-ကာမွ တကၠသိုလ္စိုး၀င္းနဲ႔ သြားၾကေတာ့ တစ္သက္ေမ့မရတဲ့ မုန္႔ဟင္းခါးစားရျပန္ၿပီ။ ဘဲဥျပဳတ္၊ ဘူးသီးေၾကာ္၊ ပဲေၾကာ္၊ငါးဖယ္ေၾကာ္္အျပင္ ငါးသေလာက္ဥ ပါထည့္စားလို႔ ျပည့္ေမာက္ေနတဲ့ ပန္းကန္ထဲ မုန္႔ဖတ္ေပ်ာက္ကာ ဆိုင္ရွင္က ဟင္းရည္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ထပ္ထပ္ထည့္ေပးရပံုကေတာ့ တစ္သက္တာ စားဖူးသမွ် မုန္႔ဟင္းခါးေတြထဲ အဆင့္အျမင့္ဆံုး။
၁၉၇၁ ခု၊ႏွစ္က ျမန္မာတစ္ျပည္လံုး ျပည္သူ႕အားကစားလႈပ္ရွားမႈ ပထမရတဲ့ ဟသၤာတၿမိဳ႕အေၾကာင္း အသံလႊင့္ဖို႔ အား-ကာမွ တကၠသိုလ္စိုး၀င္းနဲ႔ သြားၾကေတာ့ တစ္သက္ေမ့မရတဲ့ မုန္႔ဟင္းခါးစားရျပန္ၿပီ။ ဘဲဥျပဳတ္၊ ဘူးသီးေၾကာ္၊ ပဲေၾကာ္၊ငါးဖယ္ေၾကာ္္အျပင္ ငါးသေလာက္ဥ ပါထည့္စားလို႔ ျပည့္ေမာက္ေနတဲ့ ပန္းကန္ထဲ မုန္႔ဖတ္ေပ်ာက္ကာ ဆိုင္ရွင္က ဟင္းရည္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ထပ္ထပ္ထည့္ေပးရပံုကေတာ့ တစ္သက္တာ စားဖူးသမွ် မုန္႔ဟင္းခါးေတြထဲ အဆင့္အျမင့္ဆံုး။
ဆရာတင့္တယ္ရဲ႕ ၀တၳဳထဲ မုန္႔ဟင္းခါး အေၾကာင္း ေရးထားတာ ဖတ္ရင္း စာလံုးမည္းေတြက မုန္႔ဖတ္ျဖဴျဖစ္၊ ငွက္ေပ်ာအူေတြက အေငြ႕တေထာင္းေထာင္းနဲ႔ ခုန္ထြက္လာသလိုလည္း ခံစားဖူးပါရဲ႕။ေၾသာ္ တံခိုးႀကီးပါဘိ မုန္႔ဟင္းခါး။
(၃)
ျမန္မာျပည္တစ္နံတစ္လ်ား ေဒသအလိုက္ သူ႕နည္းသူ႕ဟန္နဲ႔ မုန္႔ဟင္းခါး စားၾကပံုမ်ား ၾကည့္၊ ပဲသီးစိမ္း၊ ခရမ္းခ်ဥ္သီး၊ ငါးခ်ဥ္ ထည့္စားသူမ်ား၊ နံနံပင္ေနရာမွာ ပူတီနံ အစားထိုးသူေတြကလည္းမရွား။ ေဟာ အညာက်ေတာ့ ပဲကိုအားထားကာ မုန္႔ဟင္းခါးဟင္းခ်က္စား။
ငါးဖိန္းနဲ႔ခ်က္တဲ့ အင္းသားတို႔ရဲ႕ရွမ္း မုန္႔ဟင္းခါး၊ ငါးပိကဲတဲ့ မြန္တို႔နဲ႔အၿပိဳင္ ရခိုင္တို႔ရဲ႕ အာပာလွ်ာပူ မုန္႔ဟင္းခါး ႀကံဳဖူးတာေတြ ဖတ္ဖူးတာေတြ စံုလင္လွပါဘိ မုန္႔ဟင္းခါး။
သို႔ေသာ္လည္း ႏွလံုးသားနဲ႔ စားရတဲ့မုန္႔ဟင္းခါးကေတာ့ ကိုယ္ေတြ႕။
မိမိ အင္မတန္သေဘာက်ေနသူေလးရဲ႕အိမ္က ဖိတ္လို႔စားဖို႔သြား ပန္းကန္ထဲ မုန္႔ဖတ္ကို ဟင္းရည္မထည့္ဘဲ ေမႊလိုက္နယ္လိုက္လုပ္ေနလို႔၊ သူေလးက မ်က္ေစာင္းထိုးကာ လာျပင္ေပးစဥ္ သူ႕အေဖႀကီးျမင္သြားလို႔ မုန္႔ဟင္းခါး ေရးတဲ႕ဖူးစာ မျဖစ္လိုက္တာလည္း ႀကံဳဖူးပါရဲ႕ဗ်ား။
Radio Moscow မွာအလုပ္လုပ္ၾကရင္း ဆိုဗီယက္ယူနီယန္ေရာက္ခိုက္ ကိုတင့္ေ၀က ဟန္ေဂရီၾကက္ အိႏၵိပဲနဲ႔ ဟင္းခ်က္၊ အီတလီက မာကိုရိုနီကို မုန္႔ဖတ္လုပ္၊နံနံပင္နဲ႔တူတဲ့ ရုရွပန္းရြက္စိမ္းထည့္ကာ ႏိုင္ငံတကာ မုန္႔ဟင္းခါးဆိုေတာ့၊ မခံႏိုင္တဲ့ငါးေတြ ဟင္းထဲပါခြင့္ရေရး တန္းစီေစာင့္စားေနၾကတဲ့ ငါးခူး၊ ငါးက်ည္းတို႔ၾကား ငါးေသတၱာထဲက မကၠစီကိုငါးေတြလည္းမရွား။
ေၾသာ္ ကမၻာအႏွံ႕မုန္႔ဟင္းခါး။
(၄)
ေန႔တိုင္းသာ မုန္႔ဟင္းခါးနဲ႔ဆို တလလံုးဥပုသ္ေစာင့္မယ္ ဆိုတဲ့မြတ္စလင္မေလးရဲ႕စကား၊ သူ႕သူငယ္ခ်င္း မက်င္လြမ္ကေတာ့ မုန္႔ဟင္းခါးထဲ အီၾကာေကြညွပ္ၿပီးထည့္စား။ ဘယ္ေနရာမွာ ဘယ္သူ ဘာနဲ႔စားစား မခြဲျခားဘဲ အားလံုးေပၚ တန္းတူေမတၱာထားတဲ့ အေျမာ္အျမင္ႀကီးမားပါဘိ မုန္႔ဟင္းခါး။
ဇနီးခ်က္တဲ့မုန္႕ဟင္းခါး၊ သမီးလက္တည့္စမ္းတဲ့မုန္႔ဟင္းခါး၊ ဗမာေယာက်္ားနဲ႔ရလို႔ ႀကိဳးစားထားတဲ့ ဂ်ပန္မေလးလက္ရာ မုန္႔ဟင္းခါး၊ ဘယ္သူ႕မွအားမကိုဘဲ ေရးေႏြးအိုးတည္ အထုပ္ေလးဖြင့္ အသင့္စားလို႔ရတဲ့ Ready Made မုန္႔ဟင္းခါး--စသျဖင့္ အမ်ိဳးစံုစားလာခဲ့တာ ၇၅ ႏွစ္ေက်ာ္လာၿပီ။ ခုမွေပၚလာတာက က်ေနာ္အင္မတန္ႀကိဳက္တဲ့ ၾကက္ဟင္းခါးသီးနဲ႔ မုန္႔ဟင္းခါးစားဆိုပဲ။
ခါးႏွစ္ခါး တြဲလို႔ ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား သိခ်င္စမ္းပါဘိ။
ေျပာင္းလာတဲ့ေခတ္ကိုး၊ ၾကည့္ ေယာက်ၤားခ်င္းယူၾက မိန္းမႏွစ္ေယာက္ကလည္း လင္မယား၊ ဒီေတာ့ ၾကက္ဟင္းခါးသီးနဲ႔ မုန္႔ဟင္းခါးလည္း ခါးခ်င္းထပ္ျမတ္၊ ခါးခ်င္းထိၿငိ၊ ခါးခ်င္းပူးထူးေပါ့၊ မဟုတ္ဘူးလား။ အင္း မုန္႔ဟင္းခါးရူး ျမဴးၿပီးရမ္းကာ က်ေနာ္သြားစားမိၿပီ။
(၅)
ဘာလုပ္ရမွန္း မသိေလေၾကာက္ေလေလ၊ ဒါ့ေၾကာင့္ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့ ေၾကာက္စိတ္နဲ႔ေသသြားၿပီ၊ အစြဲေၾကာင့္ မုန္႔ဟင္းခါး တေစၦျဖစ္သြားတယ္။ ထမင္းလံုးတေစၦထက္ မုန္႔ဟင္းခါးတေစၦက ပိုၿပီးအဆင့္ျမင့္မည္ ဟန္က်ၿပီ- စူးစမ္းဖို႔ရာ ျပည္ျမန္မာကိုအသြား၊ ျပည္ေတာ္၀င္ခြင့္ ဗီဇာမပါလို႔ မဂၤလာဒံုေလဆိပ္မွာ တားသူႀကီး စီးထားတာက လားလား ငါ့ကိုေျမာင္းထဲ ကန္ခ်တဲ့ ဖိနပ္မ်ိဳး။
တေစၦက လူကိုေၾကာက္ေနရၿပီလား၊ နည္းနည္းေျခာက္ၾကည့္ရ ေကာင္းေလမည္လား။ ဗမာလို စကားေျပာလို႔ေတာ့ အရသား၊ က်ဳပ္ကတေစၦာပါဆိုေတာ့ သခ်ၤ ိဳင္းေတြေပ်ာက္လို႔ ျပည္တြင္းတေစၦေတြေတာင္ ဟိုေရာက္ဒီေရာက္နဲ႔ ဘံုေတြမလံုေလာက္တဲ့။
မုန္႔ဟင္းခါး သန္႔စင္ေမြးဖြားရာ ဘူမိနက္သန္မွာ ၾကက္ဟင္းခါးသီးနဲ႔တြဲစားသူ ရွိမရွိ တေစၦမ်က္စိနဲ႔ ရွာအၾကည့္၊ ျမင္လိုက္ရတာက အဲဒီလို စစ္ဖိနပ္ေတြ ပခံုးေပၚထမ္းၾက ေခါင္းအထက္ရြက္ၾက၊ ရင္ခြင္ပိုက္ၾကနဲ႔ လူေတြ အမ်ားႀကီး။ ငါဟဲ့တေစၦလို႔ ေၾကာက္စိတ္ဖယ္ကာ ၿဖဲေျခာက္ၾကည့္ေတာ့ ေဟ့ ေဟ့ ငါတို႔မ်ိဳးခ်စ္မ်က္ကန္း တေစၦမေၾကာက္လို႔ ၿပိဳင္တူေအာ္ၾကေလၿပီ။
(၆)
တက္ၾကြဆႏၵေစာသူ တေယာက္က ဖိနပ္နဲ႔ပစ္ေပါက္လိုက္လို႔ ေရွာင္တိမ္းခုန္အလိုက္ က်ေနာ္လည္း တေစၦတံခိုးျပယ္ကာ ျပန္အက်၊ အိပ္ယာေပၚဆန္႔ဆန္႔ေလး။ ဒါေပမယ္လို႔ အိုတေစၦ ငါမေသ၊ လူျပန္ျဖစ္လာၿပီ။
လူလူ မုန္႔ဟင္းခါးက မခဲြျမမျခား အကုန္လံုးအား တန္ဖိုးထားတဲ့လူ၊ အသက္ရွင္ေနေသးသလား ျဖည္းျဖည္း မ၀ံ့မရဲနဲ႔ အသက္ရွူၾကည့္ေတာ့ ႏွာေခါင္းထဲ အေျပးေလး၀င္လာတာက မုန္႔ဟင္းခါးဟင္းအနံ့သင္းသင္းဗ်ား။
လူလူ မုန္႔ဟင္းခါးက မခဲြျမမျခား အကုန္လံုးအား တန္ဖိုးထားတဲ့လူ၊ အသက္ရွင္ေနေသးသလား ျဖည္းျဖည္း မ၀ံ့မရဲနဲ႔ အသက္ရွူၾကည့္ေတာ့ ႏွာေခါင္းထဲ အေျပးေလး၀င္လာတာက မုန္႔ဟင္းခါးဟင္းအနံ့သင္းသင္းဗ်ား။
၂၀၁၇ ခု၊ ေမလ (၂၈)ရက္ေန႔