ေဇယ်မင္းသွ်င္ ● သတင္းမီဒီယာသမားႏွင့္ ဆက္သြယ္ေရးဥပေဒပုဒ္မ ၆၆ (ဃ) ဘာလဲ ... ဘယ္လဲ
(မုိးမခ) ဇြန္ ၁၃၊ ၂၀၁၇
● ပြဲတုိင္္းေက်ာ္ ငပြႀကီး (မုိးမခ) ဇြန္ ၁၃၊ ၂၀၁၇
“ေျပာင္းလဲခ်ိန္တန္ၿပီ” ဆုိတဲ့ ေႂကြးေၾကာ္သံႀကီးနဲ႔ အုန္းအုန္းကြၽက္ကြၽက္ ေအာင္ပြဲခံၿပီး ႏုိင္္ငံ့အာဏာကို လက္ေျပာင္းရယူ ႏုိင္ခဲ့တဲ့ အစိုးရသစ္ဟာ ျပည္သူေတြ၊ သတင္းမီဒီယာေတြကို ဖိစီးႏွိပ္စက္ေနတဲ့ စံမမီ ဥပေဒတစ္ခုေၾကာင့္ မ်က္ႏွာပ်က္စရာ ႀကံဳေနရသဗ်။ တျခားဟုတ္ပါ႐ိုးလား၊ အစုိးရသစ္ရဲ႕ သက္တမ္းနဲ႔အတူ တျဖည္းျဖည္း ပိုၿပီး လက္သံေျပာင္လာေနတဲ့ ပုဒ္မ ၆၆ (ဃ) ရဲ႕ မူလပိုင္ရွင္ ဆက္သြယ္ေရးပုဒ္မ (၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္) ေပါ့ဗ်ာ။ ဟုတ္ပ၊ သတင္းမီဒီယာသမားမ်ားကို ႏွိပ္ကြပ္ရာမွာ လြယ္လြယ္ကေလးေကာက္သံုးၿပီး ထိခ်က္ျပင္းျပင္း ေဆာ္ပေလာ္တီးႏုိင္တဲ့အတြက္ ရည္ရြယ္ခ်က္ရိွရိွ အသံုးခ်ခ်င့္စဖြယ္ လက္နက္ေကာင္းႀကီးတစ္ခုအျဖစ္ လက္မည္းႀကီး ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္လာေနပါၿပီ။
ၾကည့္ေလ၊ ကိန္းဂဏန္းအခ်က္အလက္ေတြအရ နာမည္ေက်ာ္ဆက္သြယ္ေရး ၆၆ (ဃ) ပုဒ္မနဲ႔ တရားစြဲ တဲ့အမႈ ၆၇ မႈရိွၿပီး ၆၁ မႈက လက္ရိွအစိုးရသစ္လက္ထက္မွာ စြဲတာတဲ့ဗ်ာ။ အဲဒီအထဲမွာ လက္ရိွအစိုးရနဲ႔ အာဏာရပါတီ အသိုင္းအဝိုင္းက တရားစြဲတာက --မႈႈ၊ တပ္မေတာ္က စြဲတာက --မႈေတာင္ပါတယ္ဆိုကိုး။ ခုေနာက္ဆံုး The Voice Daily သတင္းစာ အယ္ဒီ တာခ်ဳပ္နဲ႔ ေဆာင္းပါးရွင္ကို သေရာ္စာတစ္ပုဒ္ ေဖာ္ျပတာအတြက္ ၆၆ (ဃ) နဲ႔ စြဲသတဲ့ဗ်ာ။ ကမာၻ႔အသိုင္းအဝိုင္း၊ ႏုိင္ငံတကာ ဥပေဒနယ္ပယ္မွာေတာ့ ေခါင္းမေဖာ္ဝံ့ေလာက္ေအာင္ပါပဲ။
● ခုေတာင္းက်ိဳက္တလြဲ တင္တလြဲ
ဆက္သြယ္ေရးဥပေဒျပ႒ာန္းရျခင္းရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ တည္ရိွမႈကို လက္ခံပါသဗ်။ က်ဳပ္တုိ႔ ျပည္္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ႀကီး အက်ယ္တဝင့္ အမိန္႔ရိွသလုိပါပဲ၊ ႏုိင္ငံသားတစ္ေယာက္ခ်င္းစီရဲ႕ ဥပေဒ အခြင့္အေရးေတြကို ကာကြယ္ေပးရမွာက ဥပေဒ ရဲ႕အလုပ္ပါ။ လူတစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕ ဂုဏ္အသေရ ထိခုိက္္ပ်က္ျပား နစ္နာမႈ မရိွေအာင္၊ ႏုိင္ငံ့လံုၿခံဳေရး၊ အမ်ားျပည္သူၿငိမ္ဝပ္ေအးခ်မ္းမႈရိွေအာင္ ထိထိေရာက္ေရာက္ ကိုင္တြယ္က်င့္သံုးရမယ့္ တိက်တဲ့ ဥပေဒတစ္ရပ္ အေသအခ်ာ လုိအပ္တာေပါ့၊ ဘာျငင္းစရာရိွသလဲ။
အဲ. . . သို႔ေသာ္လည္း ႏုိင္ငံတကာမွာ လက္ေတြ႕က်င့္သံုးေနတဲ့ ဥပေဒစနစ္ရယ္၊ ဆက္သြယ္ေရးဥပေဒနဲ႔ အေရးယူခံရမယ့္ ပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ ဥပေဒအခြင့္အေရးရယ္ကိုလည္း ထည့္တြက္ရဦးမွာပဲ မဟုတ္လား။ တုိင္ၾကားသူေရာ၊ တုိင္ၾကားခံရသူေရာ ႏွစ္ဖက္စလံုးက ကိုယ့္ႏုိင္ငံသားေတြခ်ည္းမဟုတ္လား။ တရားစီရင္ေရးနဲ႔ ဥပေဒရဲ႕ ပင္ရင္းအလုပ္က လူ႔အဖြဲ႕အစည္းကို တည္ဆဲဥပေဒမ်ားနဲ႔အညီ၊ ဥပေဒျပ႒ာန္းခ်က္္အတုိင္း မွ်မွ်တတ မွန္မွန္ကန္ကန္ ထိန္းညိွေပးဖုိ႔ပဲမဟုတ္လားဗ်ာ။ ဦးသူအႏုိင္ ယူစတမ္း၊ အင္အားႀကီးသူ ႏုိင္စတမ္းဆုိတာ ဥပေဒရဲ႕ဓေလ့ထံုးတမ္းမွ မဟုတ္ပဲကလား။
လက္ရိွဆက္သြယ္ေရးဥပေဒက ရည္ရြယ္ခ်က္ဘယ္လုိေကာင္းေပမဲ့ ျပစ္မႈအမ်ိဳးအစား သတ္မွတ္ပံုက လြဲေနၿပီး လက္ရိွ တည္ဆဲဥပေဒျဖစ္တဲ့ သတင္းမီဒီယာဥပေဒ (၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္) ပါ ျပ႒ာန္းခ်က္ေတြနဲ႔ ကြဲလြဲဆန္႔က်င္ေနတာက ျပႆနာဗ်။ ဥပေဒအခ်င္းခ်င္းပဋိပကၡျဖစ္ေနတာ (Conflict of Laws) က ျပႆနာရဲ႕ အရင္းခံ အေၾကာင္းတရားႀကီးပဲ။
● အသေရဖ်က္မႈဆုိတာ
ဒီကေန႔မွာ ဆက္သြယ္ေရးဥပေဒ ပုဒ္မ ၆၆ (ဃ) နဲ႔ တုိင္တန္းၾကတဲ့အမႈေတြရဲ႕အေၾကာင္းရင္းဟာ အသေရဖ်က္ျခင္းေၾကာင့္ ထိခိုက္နစ္နာလုိ႔ တရားစြဲၾကတာခ်ည္းပါပဲ။ အသေရဖ်က္္ျခင္းကို ႏုိင္ငံတကာက တရားမမႈ (Civil case) အေနနဲ႔ သတ္ မွတ္ၾကၿပီး ဆုိင္ရာပုဂၢိဳလ္အခ်င္းခ်င္းၾကားက ျပႆနာလုိ႔ ႐ႈျမင္ပါတယ္။ နစ္နာမႈအတြက္ ကုစားႏုိင္ဖုိ႔ တရားမမႈစြဲဆုိရပါတယ္။ ျပစ္ဒဏ္ကလည္း တရားမျပစ္ဒဏ္ေတြျဖစ္တဲ့ ေငြဒဏ္ သုိ႔မဟုတ္ အလုပ္မဲ့ေထာင္ဒဏ္ သို႔မဟုတ္ ဒဏ္ႏွစ္ရပ္စလံုး ခ် မွတ္ျခင္း ခံရႏုိင္ပါတယ္။ သို႔ေပမဲ့ နစ္နာသူက စတင္တိုင္တန္းခ်ိန္ကေန တရား႐ံုးက အမိန္႔ခ်တဲ့အခ်ိန္အထိ အမႈရင္ဆုိင္ဆဲ ကာလအေတာအတြင္းမွာ ဘယ္လုိဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္းမ်ိဳးကိုမွ မခံၾကရပါဘူး။ အလြန္တရာ မွ်တပါတယ္။ ႏွစ္ဖက္စလံုး ဥပေဒရဲ႕ အက်ိဳးအာနိသင္ကို ခံစားၾကရပါတယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံမွာေတာ့ အသေရဖ်က္မႈကို ရာဇဝတ္မႈ (Crime) လို႔ သတ္မွတ္ထားပါတယ္။ ရာဇသတ္ႀကီး ဥပေဒနဲ႔ အေရးယူပါ တယ္။ ဆက္သြယ္ေရးဥပေဒက အဲဒီရာဇသတ္ႀကီးကို အေမြခံၿပီး အသေရဖ်က္မႈရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကို ရာဇသတ္ႀကီးပါအတုိင္း ေကာက္ယူပါတယ္။ ဆက္သြယ္ေရးဥပေဒပုဒ္မ ၆၆ (ဃ) အရ ျပစ္မႈထင္ရွား စီရင္ျခင္းခံရရင္ ဥပေဒပုဒ္မ ၆၆ (ဃ) သံုးႏွစ္ ထက္မပိုေသာ ေထာင္ဒဏ္ျဖစ္ေစ၊ ေငြဒဏ္ျဖစ္ေစ၊ ဒဏ္ႏွစ္ရပ္ လံုးျဖစ္ေစ ခ်မွတ္္ျခင္းခံရႏုိင္ပါတယ္။ ရာဇဝတ္မႈလုိ႔ သတ္ မွတ္ထားတဲ့အတြက္ ရာဇဝတ္ က်င့္ထံုး ဥပေဒအတုိင္း လုိက္နာစီရင္ရပါတယ္။ ရာဇဝတ္က်င့္ထံုးဥပေဒဇယား ၂ အျခား ဥပေဒမ်ားကို က်ဴးလြန္သူမ်ားအတြက္ ျပ႒ာန္းခ်က္ျဖစ္တဲ့ ၃ ႏွစ္အထက္ ၇ ႏွစ္ေအာက္ ျပစ္ဒဏ္ထုိက္တဲ့အမႈကို အာမခံ မေပးႏုိင္ဆိုတဲ့ ျပ႒ာန္းခ်က္ေအာက္မွာ အႀကံဳးဝင္ေနေတာ့ အလုိအေလ်ာက္ အာမခံ မရတဲ့အမႈ ျဖစ္သြားပါေလေရာ။ တုိင္ တဲ့ဖက္က အသာစီးရ၊ အတုိင္ခံရသူက မွားမွားမွန္မွန္ အခ်ဳပ္ထဲ၊ ေထာင္ထဲေရာက္။ အမႈၿပီးတဲ့အထိ အမည္ဂုဏ္ သတင္းေတြပ်က္၊ အလုပ္အကိုင္ပ်က္၊ စီးပြားပ်က္၊ အက်ဥ္းအက်ပ္ထဲမွာ ကိုယ္ဒုကၡစိတ္ဒုကၡေတြ ခံစားၾကရၿပီး တစ္ဖက္ ေစာင္းနင္းေတြျဖစ္။ တရားမွ်တမႈကင္းတဲ့၊ ဥပေဒ အႏွစ္သာရ ဆိတ္သုဥ္းတဲ့ဥပေဒ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဥပေဒျပဳသူ၊ ဥပေဒ ေစာင့္ေရွာက္သူေတြက အဲဒီအခ်က္ကို အဓိကထား စဥ္းစား သံုးသပ္ၾကေစခ်င္တယ္။
● ရိွၿပီးသား ဥပေဒက်င့္ထုံး
သတင္းမီဒီယာဥပေဒကို ၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္မွာ ျပ႒ာန္းပါတယ္။ ၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္မွာ ျပ႒ာန္းခဲ့တဲ့ဆက္သြယ္ေရး ဥပေဒထက္ ေနာက္ က်ပါတယ္။ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္ စကားရပ္မ်ားအနက္အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆုိေရးဥပေဒပါ ျပ႒ာန္းခ်က္အရ ဥပေဒႏွစ္ရပ္မွာပါတဲ့ ျပ႒ာန္း ခ်က္ေတြက တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု ဆန္႔က်င္ကြဲလြဲေနရင္ ေနာက္က်တဲ့ဥပေဒက လႊမ္းမုိးပါတယ္။ ဆုိလုိတာက ေနာက္က်တဲ့ ဥပ ေဒပါ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားအတုိင္း စီရင္ဆံုးျဖတ္ရပါမယ္။
ဒီဥပေဒက်င့္ထံုးနဲ႔ ဓေလ့က အခုိင္အမာရိွေနၿပီးသားျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဆက္သြယ္ေရးဥပေဒ (၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္) ပါ ျပ႒ာန္း ခ်က္ေတြနဲ႔ သတင္းမီဒီယာဥပေဒ (၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္) ပါ ျပ႒ာန္းခ်က္ေတြ ဆန္႔က်င္ကြဲလြဲေနရင္ သတင္းမီဒီယာဥပေဒ (၂ဝ၁၄) ပါအတုိင္း စီရင္ဆံုးျဖတ္ရမွာပါ။
ဆက္သြယ္ေရးဥပေဒ ပုဒ္မ ၆၆(ဃ)ပါ ျပစ္မႈမ်ိဳးကို သတင္းမီဒီယာဥပေဒပုဒ္မ ၉ (ဆ) မွာ အမ်ားျပည္သူ၏ အက်ိဳးစီးပြားႏွင့္ စပ္ဆုိင္သည့္ သတင္းေရးသားျခင္းမဟုတ္လွ်င္ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး၊ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခု၏ ဂုဏ္သိကၡာကို တမင္ထိခုိက္ေစေသာ အေရးအသားႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရးကို ထိခုိက္ေစေသာ အေရးအသားမ်ိဳး ေဖာ္ျပျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္းလုိ႔ တိတိက်က် သတ္ မွတ္ ျပ႒ာန္းေပးထားပါတယ္။ ဒီျပ႒ာန္းခ်က္ကို က်ဴးလြန္ေဖာက္ဖ်က္ေၾကာင္း ျပစ္မႈထင္ရွားစီရင္ျခင္းခံရလွ်င္ ေငြဒဏ္ အ နည္းဆံုး က်ပ္သံုးသိန္းမွ အမ်ားဆံုး က်ပ္တစ္ဆယ္သိန္းအထိ ခ်မွတ္ရမည္လုိ႔ ျပ႒ာန္းထားပါတယ္။ ေထာင္ဒဏ္ လံုးဝ မပါ ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ရာဇဝတ္က်င့္ထံုးဥပေဒ ဇယား ၂ အရ အာမခံေပးကို ေပးရမယ့္အမႈ ျဖစ္ေနပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ သတင္းမီဒီယာသမားတစ္ဦးက သတင္းမီဒီယာဥပေဒပုဒ္မ ၉ အရ ျပ႒ာန္းထားတဲ့ တာဝန္နဲ႔ က်င့္ဝတ္သိကၡာ တစ္ရပ္ရပ္ကို ေဖာက္ဖ်က္ေၾကာင္း ယူဆရင္ ပုဒ္မ ၂၁ အရ သတင္းမီဒီယာေကာင္စီကို ဦးစြာ တုိင္ႏုိင္ပါတယ္။ ပုဒ္မ ၂၂ အရ ေကာင္စီက ႏွစ္ဖက္ေတြ႕ဆံု ညိွႏိႈင္းေျဖရွင္းျခင္းဆုိင္ရာ နည္းဥပေဒမ်ား၊ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားနဲ႔ အညီ ညိွႏိႈင္းေျဖရွင္းေပးရပါမယ္။ အဲဒီလုိ ညိွႏႈိင္းေျဖရွင္းရာမွာ ေျပလည္မႈမရိွမွ ပုဒ္မ ၂၃ အရ တရား႐ံုးမွာ တရားဥပေဒနဲ႔အညီ သတင္းမီဒီယာဥပေဒအရ တရားစြဲႏုိင္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ သတင္းမီဒီယာသမားတစ္ဦးဟာ သတင္းမီဒီယာဥပေဒပုဒ္မ ၉၊ ပုဒ္မခြဲ (ဇ) ပါ တားျမစ္ခ်က္မွ တစ္ပါး အျခားက်ဴးလြန္ေဖာက္ဖ်က္မႈမ်ားအတြက္ သတင္းမီဒီယာဥပေဒနဲ႔ပဲ တရားစြဲဆုိ အေရးယူခံၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆက္သြယ္ေရးဥပေဒ အပါအဝင္ မည္သည့္ တည္ဆဲဥပေဒတစ္ရပ္ရပ္နဲ႔မွ တရားစြဲလုိ႔၊ အျပစ္ေပးလုိ႔ မရပါဘူး။
သတင္းမီဒီယာဥပေဒပုဒ္မ ၂၆ မွာ မည္သည့္သတင္းမီဒီယာသမားမဆုိ ပုဒ္မ ၉၊ ပုဒ္မခြဲ (ဇ) ပါ တားျမစ္ခ်က္ျဖစ္တဲ့ ဇာတိ၊ ကိုးကြယ္ရာဘာသာ၊ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ပဋိပကၡျဖစ္ေစႏုိင္ေသာ လံႈ႔ေဆာ္ေရးသားမႈမွ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္းျပစ္မႈကို ခ်ိဳးေဖာက္မွသာ တည္ဆဲဥပေဒတစ္ရပ္ရပ္ျဖင့္ အေရးယူျခင္း ခံရမည္လုိ႔ အတိ အလင္း တိတိက်က် ျပ႒ာန္းထားပါတယ္။ သတင္းမီဒီယာဥပေဒပုဒ္မ ၉၊ ပုဒ္မခြဲ (ဇ) က လြဲလုိ႔ က်န္က်ဴးလြန္ ေဖာက္ဖ်က္မႈ အားလံုးကို သတင္းမီဒီယာဥပေဒျဖင့္သာ တရားစြဲရပါမယ္။ အခန္း (၉) မွာ ျပစ္မႈနဲ႔ ျပစ္ဒဏ္မ်ားကိုလည္း တိတိက်က် ျပ႒ာန္းေပးထားၿပီးျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ အသေရဖ်က္မႈကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး သတင္းမီဒီယာသမားကို ဆက္သြယ္္ေရးဥပေဒနဲ႔ တရားစြဲခြင့္ မရိွသလုိ အျပစ္ေပးလုိ႔လည္း မရပါဘူး။ ေရွ႕ေရွ႕က တရားစြဲခဲ့ၾက၊ အျပစ္ေပးခဲ့ၾကတဲ့အမႈအခင္းေတြ အားလံုးက ဥပေဒနဲ႔ ညီညြတ္စြာ ဥပေဒျပ႒ာန္းခ်က္အတုိင္း စီရင္ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကတယ္လုိ႔ မသတ္မွတ္ႏုိင္ပါဘူး။ ႀကီးမားတဲ့ တရားစီရင္ေရးတိမ္းေစာင္းျခင္း ( Miss-Carriage of Justice) ျဖစ္္ပါတယ္။
● က်ည္ေထာင္စုသစၥာ
လတ္တေလာ ဟုိးေလးတေက်ာ္ျဖစ္ေနတဲ့ The Voice Daily အမႈကိုပဲ ၾကည့္ပါဗ်ာ။ စာေရးဆရာ ၿဗိတိသွ် ကိုကိုေမာင္ ေရးတဲ့ က်ည္ေထာင္စုသစၥာသေရာ္စာကို ၂၆-၃-၂ဝ၁၇ ရက္ေန႔ထုတ္ The Voice Daily မွာ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပတာရယ္၊ အဲဒီေန႔ညပိုင္း The Voice အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမွာ ေဖာ္ျပတာရယ္ေၾကာင့္ သတင္းစာအယ္ဒီတာခ်ဳပ္နဲ႔ ေဆာင္းပါးရွင္ကို ၇-၄-၂ဝ၁၇ မွာ တပ္မေတာ္ဖက္က ျမန္မာႏုိင္ငံ သတင္း မီဒီယာ ေကာင္စီကို တုိင္တယ္။ ေကာင္စီက ႏွစ္ဖက္ညိွႏိႈင္းေဆာင္ရြက္ေပးတယ္။ က်ည္ေထာင္စုသစၥာ သေရာ္စာ ေဆာင္းပါးကို ေရးသား၊ ေဖာ္ျပရာမွာ တပ္မေတာ္နဲ႔ တပ္မေတာ္သားေတြကို ထိခုိက္နစ္နာေစဖုိ႔ ရည္ရြယ္ျခင္း မဟုတ္ေပမယ့္ တပ္မေတာ္ဖက္က ထိခုိက္နစ္နာတယ္လုိ႔ ယူဆသည့္အတြက္ ဝမ္းနည္း စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရေၾကာင္း ရွင္းလင္းခ်က္စာကို The Voice Daily အယ္ဒီတာအဖြဲ႕က ၁၄-၅-၂ဝ၁၇ ေန႔က သတင္းစာမွာ ေဖာ္ျပေပးခဲ့တယ္။ ေကာင္စီကို တင္ျပအတည္ျပဳခ်က္ယူၿပီးမွ ထည့္ခဲ့တာ။ ဒါကို တုိင္ၾကားသူဖက္က မေက်နပ္ဘူး။ ေတာင္းပန္စာမဟုတ္ဘူးလုိ႔ ယူဆပံုရပါတယ္။ ၁၇-၅-၂ဝ၁၇ မွာ ဗဟန္းၿမိဳ႕မရဲစခန္းကို တုိင္ၾကားခဲ့တယ္၊ ဆက္သြယ္ေရး ဥပေဒနဲ႔ အေရးယူေပးဖုိ႔ေပါ့ဗ်ာ။ သတိျပဳရမွာက တုိင္ၾကားခံရသူေတြက သတင္းမီဒီယာသမားေတြျဖစ္တဲ့အတြက္ သတင္းမီ ဒီယာေကာင္စီမွာ တုိင္ထားသလားလုိ႔ ရဲကေမးရမယ္။ တုိင္ထားရင္ သတင္းမီဒီယာေကာင္စီ ဥပေဒပုဒ္မ ၂၂ နဲ႔အညီ ညိႇ ႏိႈင္း ေျဖရွင္းမႈ လုပ္ဖုိ႔၊ ၿပီးျပတ္ၿပီး မေက်နပ္ေတာ့မွ အမႈဖြင့္ဖုိ႔ ရဲက ညႊန္ျပရမယ္။ ခက္တာက ရဲက သတင္းမီဒီယာေကာင္စီဥပေဒနဲ႔ အေရးယူရမယ္ ဆုိတာရယ္၊ သတင္းမီဒီယာဥပေဒမွာ ဘယ္လုိျပ႒ာန္းထားသလဲဆုိတာရယ္ကို မသိဘူး။ သတင္းမီဒီယာ ေကာင္စီကို တရားဝင္တုိင္ၾကားၿပီး ညိႇႏိႈင္း ေျဖရွင္းေနဆဲအမႈကို ရဲက ပထမသတင္းေပးတုိင္ခ်က္အမွတ္ ၂၂၄/၂ဝ၁၇ နဲ႔ လက္ခံ အမႈဖြင့္လုိက္တယ္။ ျပစ္မႈကိုေတာ့ ဆက္သြယ္ေရး ဥပေဒပုဒ္မ ၆၆ (ဃ) လို႔ တပ္လုိက္တယ္။ အကုန္ လြဲကုန္ေတာ့ တာပဲ။ သတင္း မီဒီယာေကာင္စီဥပေဒပုဒ္မ ၂၃ အရ ညိွႏိႈင္းမႈ ၿပီးျပတ္ျခင္း မရိွေသးတာကို လက္ခံ အမႈဖြင့္ေပးတာရယ္၊ သတင္းမီဒီယာေကာင္စီဥပေဒ ပုဒ္မ ၂၅ (ခ) အရ စြဲဆုိရမယ့္အမႈကို ဆက္သြယ္ေရးဥပေဒပုဒ္မ ၆၆ (ဃ) နဲ႔ ပုဒ္မ တပ္လုိက္ တာရယ္ဟာ တစ္ခုမွ ဥပေဒနဲ႔မညီဘူး။ ျပ႒ာန္းဥပေဒသတ္္မွတ္ခ်က္နဲ႔ ဆန္႔က်င္ေနတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္ တရားသူႀကီးက ၃-၆-၂ဝ၁၇ နဲ႔ ၈-၆-၂ဝ၁၇ မွာ အာမခံေလွ်ာက္တာကို ပယ္ၿပီး ခ်ဳပ္မိန္္႔၊ ရီမန္ထုတ္တယ္။ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္နဲ႔ ေဆာင္းပါးရွင္က အခုအထိ အင္းစိန္ေထာင္ထဲမွာ အခ်ဳပ္ခံေနရတယ္။ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္အေပၚ အေျခခံၿပီး ဒီေလာက္အထိ ျဖစ္သင့္သလား။
ဥပေဒကို ကိုင္တြယ္သံုးစြဲခြင့္ရသူေတြက ဥပေဒကို မသိရင္၊ သိရက္နဲ႔ အလြဲသံုးရင္ အလြန္အႏၱရာယ္ ႀကီးပါတယ္။
● ဘယ္သူေတြမွာ တာဝန္ရိွသလဲ
တရားစီရင္ေရးနယ္ပယ္မွာ ဒီေလာက္ႀကီးမားတဲ့ ဥပေဒအခ်င္းခ်င္း ပဋိပကၡျဖစ္မႈႀကီး၊ အလြန္တရာ ႀကီးမားတဲ့ တရားစီရင္ေရး တိမ္းေစာင္းမႈႀကီး ေပၚေပါက္ေနတာကို ခ်က္ခ်င္းကုစားမႈ၊ ျပဳျပင္မႈ မျပဳဘဲ မသိက်ိဳးကြၽံ ျပဳေနၾကတဲဲ့ ဥပေဒျပဳမ႑ိဳင္ျဖစ္ေသာ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္၊ တရားစီရင္ေရးမ႑ိဳင္ျဖစ္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုတရားလြႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္နဲ႔ ႏုိင္ငံသားမ်ားရဲ႕ ဖြဲ႕စည္းပံုအ ေျခခံဥပေဒပါ အခြင့္အေရးမ်ားကို အကာအကြယ္ မေပးႏုိင္တဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆုိင္ရာခံု႐ံုးတုိ႔မွာ လံုးဝ တာဝန္ရိွပါ တယ္။
သတင္းမီဒီယာသမားနဲ႔ ဆက္သြယ္ေရးဥပေဒပုဒ္မ ၆၆ (ဃ) က ဘယ္လုိမွ မဆုိင္ပါဘူး။
ဘယ္သတင္းမီဒီယာသမားကိုမွ ဆက္သြယ္ေရး ဥပေဒ ပုဒ္မ ၆၆ (ဃ)နဲ႔ အေရးယူလုိ႔မရပါဘူး။
သတင္းမီဒီယာသမားကို သတင္းမီဒီယာဥပေဒပုဒ္မ ၂၆ မွတစ္ပါး သတင္းမီဒီယာဥပေဒ ပုဒ္မ ၂၅ နဲ႔ပဲ အေရးယူရပါမယ္။
ဒါ မွန္ကန္တဲ့ ဥပေဒက်င့္ထံုးပါပဲ။
အဲေတာ့ . .. . ေမးခြန္းတစ္ခုေမးလုိက္ခ်င္ပါတယ္။
သတင္းမီဒီယာသမားမ်ားအတြက္ ဆက္သြယ္ေရးဥပေဒပုဒ္မ ၆၆ (ဃ) က ဘာလဲ၊ ဘယ္လဲ။ ။
ေဇယ်မင္းသွ်င္
(၁၂-၆-၂ဝ၁၇)