နီဇူလုိင္ ● ႐ုပ္ပံုလႊာမွတဆင့္ ....
(မုိးမခ) ဇူလုိင္ ၂၆၊ ၂ဝ၁၇
(မုိးမခ) ဇူလုိင္ ၂၆၊ ၂ဝ၁၇
လြတ္လပ္ေရးတြက္၊ တိုက္ပြဲရက္တြင္+++
အသက္ဆံုးရ၊ သခင္ဗဟိန္း
စိမ္းစိမ္းေျမ့ေျမ့၊ ေအာက္ေမ့စိတ္မွန္း
တမ္းတညြတ္ညြတ္၊ လြမ္းဆြတ္ဆြတ္မိ ။ ။
(ဒဂုန္တာရာ၏ လီနင္ဂူ ကဗ်ာမွ)
“ရဲေဘာ္ဗဟိန္း” လုိ႔ ခပ္ေသာ့ေသာ့ လက္ေရးစာလံုးေတြနဲ႔ ေရးထားတဲ့ ထံုးျဖဴျဖဴ အုတ္ဂူေဟာင္းတခုပံုနဲ႔အတူ သခင္ဗ ဟိန္းရဲ႕အုတ္ဂူကို ဟိန္းရာျပည့္အမီ ျပန္လည္ေတြ႕ရွိျပီဆိုတဲ့သတင္းကို ဖတ္လိုက္ရတယ္။
၁၉၉ဝ ခုႏွစ္တဝိုက္မွာစစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြက သူ႔အုတ္ဂူကို မႏၱေလး ရြာဟိုင္းသုသာန္ကေန တိတ္တဆိတ္ လွ်ဳိ႕ဝွက္ ေျပာင္းေရႊ႕လုိ႔ေပ်ာက္ဆံုးေနရာကေနအခုေတာ့…ၾကာနီကန္သုသာန္မွာ ျပန္ေတြ႕ရျပီတဲ့။ သက္မဲ့႐ုပ္အေလာင္းေတာင္မရွိနိုင္ေတာ့မယ့္ အရိုးစုသာ ႂကြင္းက်န္နိုင္ေတာ့မယ့္ လူသားတေယာက္ကို ျမႇဳပ္ႏွံထားတဲ့ အုတ္ဂူတခုကို စစ္အာဏာရွင္ ေတြဟာဘာေၾကာင့္မ်ားသူရဲေဘာေၾကာင္ေၾကာင္ေၾကာက္လန္႔တၾကား ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ေရႊ႕ေျပာင္းခဲ့ၾကတာပါလိမ့္ ……။
၁၃ဝဝ ရာျပည့္အေရးေတာ္ပံုမွာ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုဗဟိန္းကဖိႏွိပ္အုပ္စိုးသူ နယ္ခ်ဲ႕အစိုး ရကို အံတုစိန္ေခၚခဲ့တဲ့“ျမင္းခြာတခ်က္ေပါက္ရင္ မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေစရမယ္” ဆိုတဲ့ၾကံဳးဝါးသံဟာေနာင္အႏွစ္ (၅ဝ) တင္းတင္းျပည့္တဲ့ ၁၃၅ဝ (၁၉၈၈) မွာေက်ာင္းသားေတြ ေသြးေျမက်ခံျပီး ဦးေဆာင္ခဲ့တဲ့ ရွစ္ေလးလံုးလူထုအေရးေတာ္ပံုႀကီးနဲ႔အတူ ဖိႏွိပ္သူ စစ္အစိုးရကို အံတုစိန္ေခၚ ၾကံဳးဝါးသံအျဖစ္တေက်ာ့ျပန္ဟိန္းဟိန္းညံခဲ့တယ္။
ဖိႏွိပ္သူနယ္ခ်ဲ႕အစိုးရကို ဖိန္႔ဖိန္႔တုန္ေစခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသားေလးရဲ႕ရာဇဝင္တြင္တဲ့ စိန္ေခၚၾကံဳးဝါးသံဟာ ေခတ္အဆက္ ဆက္ဖိႏွိပ္သူ အာဏာရွင္အဆက္ဆက္ကို အံတုေတာ္လွန္တိုင္း အၾကိမ္ၾကိမ္ ပဲ့တင္ထပ္ခဲ့တယ္။ ေက်ာင္းသားဆိုတာ မိဘျပည္သူေတြ ဆင္းရဲဒုကၡက်ေရာက္တိုင္း အဖိႏွိပ္ခံရတိုင္း ေရွ႕ဆံုးက ရဲရဲေတာက္တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့တာဝန္ေက်ခဲ့ၾက တယ္မ ဟုတ္လား။ ေက်ာင္းသားဆိုတာ ဗဟိန္းမ်ိဳးဆက္ေတြပဲ။ ဗဟိန္းေသြးေတြပဲ။ သတ္လုိ႔ မေသ။ ေသလုိ႔ မေပ်ာက္ပ်က္။ ေခတ္ အဆက္ဆက္ လက္ဆင့္ကမ္းစီးဆင္းတယ္ဆိုတာကို မ်က္ဝါးထင္ထင္ေတြ႕လိုက္ရတဲ့အခါမွာ ဖိနွိပ္သူစစ္ အာဏာရွင္ေတြ ဟာ ေသြးရူးေသြးတန္းနဲ႔ ကိုဗဟိန္းရဲ႕အသက္မဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကို ျမႇဳပ္ႏွံထားရာ အုတ္ဂူသခ်ဳႋင္းကိုေတာင္ သူရဲေဘာေၾကာင္စြာလူမျမင္ကြယ္ရာကိုပို႔ ခဲ့ၾကတယ္။ ကိုဗဟိန္းဟာ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္တေယာက္ျဖစ္ရံုသာမက ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးၾကိဳး ပမ္းမႈသမိုင္းတေလွ်ာက္မွာထင္ရွားတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးေခါင္းေဆာင္နိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္တေယာက္ပါ။ ဒါေပမဲ့ အုပ္စိုးသူ အဆက္ဆက္ဟာသူ႔အုတ္ဂူကို ဖံုးကြယ္ခဲ့သလို သူရဲ႕ေတာက္ေျပာင္ခမ္းနားတဲ့သမိုင္းကိုပါ တတ္နိုင္သမွ် ေမွးမွိန္ေပ်ာက္ ကြယ္ေအာင္ လုပ္ခဲ့ၾကလုပ္ေနၾကဆဲပါပဲ။ သမိုင္းအမွန္ေတြကို ဖုံးကြယ္ဖာေထးမ်က္ကြယ္ျပဳဖို႔ ႀကိဳးစားေနဆဲပါပဲ။
အခုလာမယ့္ ၂ဝ၁၇ ဇြန္လ (၂၇) ရက္မွာ သခင္ဗဟိန္းႏွစ္ (၁ဝဝ) ျပည့္ပါျပီ။ ဘယ္သူေတြ ေမ့ေမ့၊ ေမ့ေအာင္လုပ္ထားထား။ သူ႔ကို ျပည္သူေတြ မေမ့ၾကပါဘူး။ ေနရာအသီးသီးမွာ ကိုယ့္နည္းကိုယ့္ဟန္နဲ႔ ဂုဏ္ျပဳပြဲေတြက်င္းပဖို႔ စိုင္းျပင္းေနပါတယ္။ က်မလည္း…သူ႔ကို အေလးအနက္ဦးညႊတ္ခ်င္စိတ္နဲ႔ သူ႔ပံုတူ ပန္းခ်ီကားတကားဆြဲခ်င္စိတ္ ေပၚလာပါတယ္။ ကိုဗဟိန္း…သခင္ဗဟိန္း ရဲေဘာ္ဗဟိန္းကို ဘယ္လို႐ုပ္ပံုလႊာ ျခယ္မႈန္းရပါ့မလဲ။
ဆရာဒဂုန္တာရာကေတာ့သူ႔ရဲ႕႐ုပ္ပံုလႊာစာအုပ္နဲ႔ ဖ်တ္ခနဲေတြ႕လိုက္ရေသာ႐ုပ္ပံုလႊာကားခ်ပ္မ်ားဆိုတဲ့စာအုပ္ေတြမွာ“ဗ ဟိန္း သို႔မဟုတ္ ကဗ်ာ” “ပဒုမၼာၾကာပြင့္အျပံဳးရွင္” ဆိုတဲ့ ႐ုပ္ပံုလႊာအဖြဲအႏြဲ႕ေတြနဲ႔ ကိုဗဟိန္း၊ သခင္ဗဟိန္း၊ ရဲေဘာ္ ဗဟိန္း ကို ေႏွာင္းလူတို႔နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးခဲ့ပါတယ္။
“သူသည္…အသားျဖဴျဖဴဆံပင္ေကာက္ေကာက္။ ဖ်ဥ္အက်ႌလက္ရွည္၊ ဘန္ေကာက္လံုခ်ည္ျမင္းေခ်းေရာင္အစိမ္းကို ဝတ္ ဆင္ထားသည္။ မ်က္ႏွာမွာ ပဒုမၼာၾကာပန္းကဲ့သို႔ လန္းရႊင္သည္။ သူ၏ခ်စ္ဖြယ္ေကာင္းေသာအျပံဳးကေလးမ်ားသည္ နီရဲ ေသာပါးျပင္ႏွင့္ ႏႈတ္ခမ္းေပၚတြင္ ထာဝစဥ္နားလွ်က္ရွိသည္။ က်က္သေရျဖင့္လွ်မ္းေသာ အျပံဳး။ ေမတၱာ၏အထိမ္းအမွတ္ အျပံဳး။” (႐ုပ္ပံုလႊာ…ဗဟိန္း သို႔မဟုတ္ ကဗ်ာမွ)
“ကြၽန္ေတာ္သည္ ကိုဗဟိန္း႐ုပ္ပံုလႊာကို ဖြဲ ့ႏြဲ႕မည္ရွိေသာအခါ ခ်က္ျခင္းခံစားမႈဝင္လာသည္။ ခံစားမႈအတိုင္း “ဗဟိန္း သို႔ မဟုတ္ ကဗ်ာ” ဟု ေခါင္းစဥ္တပ္လိုက္သည္”
“ကဗ်ာကိုေတြ႕လွ်င္ လူေတြခ်စ္သလို ကိုဗဟိန္းကို ေတြ႕လွ်င္ မခ်စ္ပဲမေနႏိုင္။ သူ၏အျပံဳးသည္ အင္မတန္ ခ်စ္ဖြယ္ေကာင္း သည္။ အျပံဳးမွာ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ႏွင့္ တူေန၏။” (ပဒုမၼာၾကာပြင့္ အျပံဳးပိုင္ရွင္မွ)
ဓာတ္ပံုေတြထဲမွာေတြ႕ရတဲ့ကိုဗဟိန္းရဲ့႐ုပ္သြင္ကလည္း ဆရာဒဂုန္တာရာ လြန္က်ဴးမဖြဲ႕ႏြဲ႕ေၾကာင္း အခိုင္အမာ သက္ေသ ထူေနတယ္။ ဒါနဲ႔ ဒဂုန္တာရာရဲ႕“ဖ်တ္ခနဲေတြ႕ရေသာ ႐ုပ္ပံုလႊာကားခ်ပ္မ်ားဆိုတဲ့စာအုပ္ထဲက ပဒုမၼာၾကာပြင့္အျပံဳးပိုင္ရွင္ဆိုတဲ့ ႐ုပ္ပံုလႊာအဖြဲ႕မွာေဖာ္ျပထားတဲ့ ကိုဗဟိန္းရဲ႕ဓာတ္ပံုကိုပဲ ပံုတူကူးဆြဲဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္မိတယ္။
ကိုဗဟိန္းဓာတ္ပံုထဲကျမင္ရတဲ့စစ္ႀကိဳေခတ္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားတေယာက္ရဲ႕ ျမန္မာဆန္ဆန္ဝတ္စား ဆင္ယင္ ထားပံုကို ကင္းဗတ္စေပၚမွာ ပံုၾကမ္း လ်ာလိုက္တယ္။ ကိုဗဟိန္းတို႔ေခတ္က အျဖဴအမည္းဓာတ္ပံုေတြမို႔ အေရာင္ဘယ္လို သံုးရေကာင္းမလဲ။ ကိုဗဟိန္းဝတ္ထားတဲ့တိုက္ပံုဟာ ဖ်င္ပင္နီျဖစ္ရမယ္လုိ႔ မွန္းဆၾကည့္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ခုေခတ္ပင္နီေတြလိုစပ္ျဖဲျဖဲအနီကဲလြန္းတဲ့ ပင္နီမ်ိဳးနဲ႔ ကိုဗဟိန္းကို ဘယ္လိုမွ အပ္စပ္မယ္မထင္ဘူး။ ဒါနဲ႔ အညိဳနုေရာင္ ဖ်င္ပင္နီမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ တတ္အားသမွ် ႀကိဳးစားၿပီး စုတ္ခ်က္တို႔ထိၾကည့္မိတယ္။
ေနာက္သူ႔ရဲ႕ သြယ္လွ်တဲ့မ်က္ႏွာသြင္ျပင္။ သူ႔ရဲ႕သိမ္ေမြ႕ႏူးည့ံတဲ့မ်က္ဝန္းေတြ။ ေက်ာ္ၾကားလွတဲ့ ပဒုမၼာၾကာပြင့္အျပံဳး။ ဒါ ေတြကိုတတ္စြမ္းသမွ် မႈန္းျခယ္ၾကည့္တယ္။ ေခ်ာေမာလွပတဲ့ ေယာက္်ားပ်ိဳတစ္ဦးရဲ႕သြင္ျပင္လကၡဏာနဲ႔ ကိုဗဟိန္းေတာ့ ျဖစ္လာျပီ။ ဒါေပမယ့္… ကိုဗဟိန္းဆိုတာ ဒီေလာက္နဲ႔သ႐ုပ္ေဖာ္လုိ႔မျပည့္စံုေသးဘူး။ တခုခုလိုေနေသးသလိုပဲ။
ရဲေဘာ္ဗဟိန္းရဲ႕စိတ္ဓာတ္ဝိညာဥ္ကို ဘယ္လိုအေသြးအေရာင္နဲ႔ ဘယ္လိုေကာက္ေၾကာင္းေတြနဲ႔ ေဖာ္က်ဴးေလးျမတ္ေပး နိုင္မလဲလုိ႔ေတြးရင္း ေနာက္ခံမွာ အနီေရာင္အလံေတာ္နဲ႔ အဝါေရာင္တူတံစဥ္အမွတ္တံဆိပ္ထည့္ဖို႔ စိတ္ကူးရတယ္။ အလုပ္ သမားလယ္သမားေတြရဲ႕ဘဝဟာကို ဗဟိန္းတို႔ရဲ႕ဘဝပဲမဟုတ္လား။ ေခ်ာက္ေရနံေျမက အလုပ္သမားၾကီးေတြရဲ႕ ၁၃ဝဝ ျပည့္ အေရးေတာ္ပံုၾကီးကို ကိုဗဟိန္းတို႔တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေတြဟာစာသင္ခန္းထဲမွာ ေအးေအးသက္သာလွ်စ္လွ်ဴ႐ႈျပီး မေနရက္ခဲ့ၾကဘူး။
သူတို႔ရဲ႕ တရားမွ်တတဲ့တိုက္ပြဲဟာ ကိုဗဟိန္းတို႔ရဲ႕တိုက္ပြဲပဲ။ ေနာက္ျပီး ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး ၾကိဳးပမ္းမႈသမိုင္းမွာ ဘယ္လိုမွ ခ်န္ထားခဲ့လုိ႔မရတဲ့ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကို စတင္ထူေထာင္ခဲ့သူေတြထဲမွာ ကိုဗဟိန္းပါဝင္ခဲ့တယ္။
ဒီေတာ့ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ႕အမွတ္အသားျဖစ္တဲ့ အနီေရာင္အလံေတာ္နဲ႔ အဝါေရာင္ တူတံစဥ္အမွတ္တံဆိပ္ ပါကို ပါမွ ကိုဗဟိန္းရဲ႕႐ုပ္ပံုလႊာဟာျပည့္စံုမယ္လုိ႔ ေတြးမိျပီး ေနာက္ခံမွာ တလူလူလြင့္ေနတဲ့ အနီေရာင္ အလံေတာ္နဲ႔အဝါေရာင္တူတံစဥ္အမွတ္အသားကို ထည့္တယ္။
ေနာက္ ကိုဗဟိန္းဟာ မကြယ္လြန္ခင္မွာ ဂိုဏ္းဂဏဝါဒကို တိုက္ဖ်က္တဲ့ စာေတြေရးခဲ့တယ္။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီအတြင္း အကြဲအျပဲေတြကို ရပ္တန္႔ေအာင္ အင္အားစုေတြ အခ်င္းခ်င္းညီညြတ္ေအာင္ ၾကိဳးစားခဲ့တယ္။ ျငိမ္းခ်မ္းေရးညီညြတ္ေရးကိုႏွစ္ႏွစ္ကာကာ လိုလားသူမို႔ အျပာနုေရာင္ေဆးစက္ေတြနဲ႔ဂုဏ္ျပဳတယ္…။
+++
“ကိုဗဟိန္းကြယ္လြန္ေသာအခါသူသည္ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီေပၚလစ္ဗ်ဴရိုဥကၠ႒၊ ဗမာနိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ အလုပ္သမား သမဂၢဥကၠ႒၊ ျပည္သူ႔အာဏာဂ်ာနယ္ အယ္ဒီတာျဖစ္သည္။ သူသည္ ႏွလံုးေရာဂါျဖင့္ မႏၱေလးေဆးရံုတြင္ တက္ေရာက္ကုသ လ်က္ ရွိစဥ္၊ ဖဆပလက ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကို ထုတ္ပယ္လိုက္၏။ သူ႔ကို အသိမေပးၾက။ဆရာဝန္၏ ညႊန္ၾကားခ်က္အရ သူ႔ကို သတင္းစာေပးမဖတ္။ တစ္ေန႔ေပါင္မုန္႔ထုပ္ေသာ “ျပည္သူ႔ဟစ္တိုင္” သတင္းစာရြက္ကို သူသြားေတြ႕သည္။ ယင္း စာရြက္တြင္ သတင္းက ပါလာသည္။ သည္ကတည္းက သူ႔ေရာဂါအေျခအေန မေကာင္းဟုၾကားသည္” (ပဒုမၼာၾကာပြင့္ အျပံဳးရွင္မွ)
ဒီအခ်ိန္မွာ ကိုဗဟိန္းရဲ႕ခံစားခ်က္။ နာက်င္မႈေတြကို ကိုဗဟိန္း႐ုပ္ပံုလႊာမွာ ဘယ္လိုသေကၤတနဲ႔ ပူးကပ္ျပနိုင္မလဲ။ အိမ္ ေပၚထပ္မွ ဂ်ာနယ္အေဟာင္းေသတၱာကို ေမႊရတယ္။ ျပည္သူ႔ဟစ္တိုင္သတင္းစာေတာ့မေတြ႕။ ၁၃ဝ၈ ခုတန္ေဆာင္မုန္း လဆုပ္ (၃) ရက္ ၁၉၄၆ ခုနိုဝင္ဘာ (၁၁) ရက္ေန႔ထုတ္ ဒီးဒုတ္ဂ်ာနယ္မ်က္ႏွာဖံုးမွာ“ကြန္ျမဴနစ္ပါတီအားထုတ္ပယ္လိုက္ ျခင္းကို ဖဆပလ ဦးစီးအဖြဲ႕ကလက္ခံအတည္ျပဳလိုက္ျပီ” ဆိုတဲ့သတင္းကို ေခါင္းစည္းစာလံုးမည္းၾကီးနဲ႔ေတြ႕လိုက္ရတယ္။
ကိုဗဟိန္းပံုတူကို ရိုးရိုးအခရိုင္းလစ္ေဆးနဲ႔ ကင္းဗတ္စေပၚမွာ ဆြဲေနရာက ခ်က္ျခင္းစိတ္ကူးတမ်ိဳးေျပာင္းသြားတယ္။ ဒီဂ်ာနယ္စကၠဴေဟာင္းအပိုင္းအစေတြနဲ႔ ေကာ္လာ့ခ်္ပန္းခ်ီဆြဲရမယ္။ ကိုဗဟိန္းနဲ႔ ဒီသတင္းစာျဖတ္ပိုင္းေတြကို ဘယ္လိုတြဲမလဲ။ ဘယ္လို ဆက္စပ္မလဲ။
+++
“ဖဆပလ ဥကၠ႒ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကလည္း မႏၱေလးလာမည္။ ကိုဗဟိန္းကို လာေတြ႕မည္ဟု အစီအစဥ္ရွိသြားသည္။ ကိုေအာင္ဆန္းလာလွ်င္ သူမေတြ႕ခ်င္ဘူးဟုေျပာေၾကာင္း ၾကားရသည္။ စိတ္ထိခိုက္စရာ။ သူ႔ကို ကိုေအာင္ဆန္းက မေတြ႕ လိုက္ရေတာ့ပါ။ ကိုေအာင္ဆန္းလာေသာအခါ သူကြယ္လြန္ပါျပီ။
ကိုေအာင္ဆန္းသည္ ကိုဗဟိန္း႐ုပ္ကလပ္သို႔သြားကာအေလးျပဳရင္း ခ်ီးက်ဴးစကားေျပာသည္။ ကိုေအာင္ဆန္းမ်က္ရည္ဝဲေန သည္ဟုၾကားရသည္။ ကိုေအာင္ဆန္းသည္လည္း ၁၉၃၉ ခုက ဖြဲ႕စည္းတည္ေထာင္ေသာ“ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ” တြင္ ပထမဆံုးေသာ အတြင္းေရးမွဴး မဟုတ္လား” (ပဒုမၼာၾကာပြင့္အျပံဳးရွင္ - စာမ်က္ႏွာ ၁၁၂)
က်မပန္းခ်ီကားကို လက္စသတ္ဆြဲဖို႔ စိတ္ကူးခိုင္မာသြားျပီ။ ပထမ မ်က္ႏွာေရွ ့တည့္တည့္လွည့္ေနေသာ ကိုဗဟိန္းကို ေနာက္ ေက်ာခိုင္း ေျပာင္းဆြဲလိုက္တယ္။ ကိုဗဟိန္းေရွ႕တူ႐ႈရာကား နီေစြးေသာအလံေတာ္ႏွင့္အဝါေရာင္တူတံစဥ္အမွတ္တံဆိပ္ရွိရာသို႔သာ မမွိတ္မသုန္ဦးတည္လွ်က္…။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီအားထုတ္ပယ္လိုက္ျခင္းကို ဖဆပလဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႕က လက္ခံ အတည္ျပဳလိုက္ျပီဟူေသာသတင္းစာျဖတ္ပိုင္းစမ်ားက… ကိုဗဟိန္းေက်ာခိုင္းခဲ့ရာ ေနာက္ဘက္တြင္ အပိုင္းပိုင္း အစစမ်ားအျဖစ္…။ ေလထဲမွာ…လြင့္စင္က်န္ရစ္ခဲ့ေပေတာ့။
+++
“ကြၽန္ေတာ္က ပံုတူသက္သက္ကို ေရးခ်င္သူမဟုတ္။ ပံုတူသက္သက္ဆိုလွ်င္ေတာ့ ဘာစုတ္တံျဖင့္ ပန္းခ်ီေရးဖို႔ လိုသလဲ။ ဓါတ္ပံုရိုက္လိုက္လွ်င္ ျပီးသည္။ သို႔ေသာ္ ကြၽန္ေတာ္က ပံုတူစစ္စစ္ ဓာတ္ပံုဟန္ကို မႀကိဳက္။ ထို႔ေၾကာင့္ ႐ုပ္ပံုလႊာေရးဖြဲ႕ သည့္အခါ ႐ုပ္ပံု၏ သဘာဝတၱ (သို႔မဟုတ္) သေကၤတကို ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲတြင္ ထင္သည့္အတိုင္း စိတ္ကူး႐ုပ္ပံုဆန္ဆန္ ကိုသာေရးခ်င္ေသာေၾကာင့္” (ဖ်တ္ခနဲေတြ႕လိုက္ရေသာ ႐ုပ္ပံုလႊာကားခ်ပ္မ်ား)
ကိုဗဟိန္း သခင္ဗဟိန္း ရဲေဘာ္ဗဟိန္းကို သူ႔ခ်စ္မိတ္ေဆြ ဆရာဒဂုန္တာရာ၏ ႐ုပ္ပံုလႊာအဖြဲအႏြဲ ့ သမိုင္းမွန္ကူကြက္မ်ားထဲမွ
တေစ့တေစာင္းရွာေဖြရင္း က်မစြမ္းသမွ်ေသာ အနုပညာအမႈန္အစက္ကေလးမ်ားျဖင့္ ေလးျမတ္စြာမႈန္းျခယ္ရင္း ဦးညႊတ္ ဂါရဝျပဳလိုက္ပါတယ္။ ။
နီဇူလိုင္