ဆလုိင္းျမတ္ႏုိးသူ ● ကဗ်ာဆရာ ေအာင္ဘညိဳသုိ႔ အမွတ္တရ
(မုိးမခ) ဇြန္ ၁၂၊ ၂၀၁၇
(မုိးမခ) ဇြန္ ၁၂၊ ၂၀၁၇
ဆရာေအာင္ဘညိဳ ကြယ္လြန္သည္မွာ ၂ နွစ္ ျပည့္ၿပီ။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္သိေသာ ဆရာေအာင္ ဘညိဳ၏ရုပ္ပုံတခ်ိဳ ့ကုိ ေရးခ်င္ေနမိသည္။ သုိ႔ေသာ္ ဦးညိဳႏွင့္ က်ေနာ့္ၾကားတြင္ အျခားသူမ်ားကဲ့သုိ ့ႀကီးမားေသာ ပတ္သက္မႈ ထူးထူးျခားျခားမရိွပါ။ (ဦးညိဳဟု က်ေနာ္ သုံးပါမည္)။ က်ေနာ္နွင့္ ဦးညိဳမွာ တဦးကုိတဦး သိရုံမွ်သသိၾကသည္။ ဦးညိဳ၏အရြယ္မွာ က်ေနာ့္အေဖအရြယ္ဟုေျပာရမည္လား အဘိုးအရြယ္ဟု ေျပာရမည္လား မေျပာတတ္ပါ။ က်ေနာ့္အေဖမွာ ၂၀၁၇ တြင္ အသက္ ၄၂ နွစ္ ရိွၿပီျဖစ္သည္။ ၁၉၆၁ ဇူလိုင္ ၂၃ တြင္ အဖဦး ေအာင္ျမင့္ အမိေဒၚကြန္႔တို႔မွ ဦးညိဳကုိဖြားျမင္ခဲ့သည္ဟု ဖတ္ရသည္။
ေအာင္ဘညိဳဟူေသာ ကေလာင္အမည္ကုိ ေကာင္းကင္မဂၢဇင္းတြင္ က်ေနာ္စေတြ႔ခဲ့ရသည္ဟု မွတ္မိေနသည္။ ၂၀၁၂ ကာလမ်ား ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္က က်ေနာ္သည္ ပထမႏွစ္ေက်ာင္းသား အျဖစ္ ေရဆင္းစုိက္ပ်ိဳးေရးတကၠသုိလ္တြင္ တက္ေရာက္ေနခဲ့ၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ ေက်ာင္းစာၾကည့္တိုက္တြင္ လစဥ္ထုတ္ ရနံ႔သစ္မဂၢဇင္းမ်ား ေရာက္ေနတတ္သည္။(၂၀၁၂ ၂၀၁၃ ကာလမ်ား ျဖစ္ပါမည္)။ ထိုမဂၢဇင္းမ်ားနွင့္ အခ်ိဳ ့ကဗ်ာစာအုပ္မ်ားတြင္လည္း ဦးညိဳ၏ ကဗ်ာအခ်ဳိ႕ကို ဖတ္ခဲ့ၾကရသည္။ ဆလိုင္းဇုန္(ခ်ဲလင္း) မင္းေခ်ာျမင့္ က်ေနာ္တို ့ အတူဖတ္ခဲ့ၾက ၊ ေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကပါသည္။
၂၀၁၃ ေရာက္ေသာအခါ ပုံႏွိပ္မဂၢဇင္းတခ်ိဳ ့တြင္ က်ေနာ့္ကဗ်ာမ်ား ေဖာ္ျပခံရၿပီ ဖစ္သကဲ့သို႔ ပ်ဥ္းမနားမွ ကဗ်ာဆရာႀကီး ေမာင္သင္းခိုင္နွင့္ ေမာင္ၾကဴးရင့္၊ မိုးေက်ာ္ေအာင္၊ အိုေအာင္ သန္းေဆြမိုး(ကေလာ)၊ ခိုင္ျမဲေက်ာ္စြာ လိႈင္းထက္၊ ေအာင္ႏွင္းသစ္၊ မ်ိဳးေတဇာေမာင္၊ ေခ်ာဘသစ္၊ ေဆာင္းခ်စ္ၿငိမ္၊ သစ္ခါး .. စသည့္ကဗ်ာဆရာမ်ားႏွင့္လည္း သိကၽြမ္းခဲ့ရသည္။ ဂုဏ္ယူေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရသည္။ (အလြန္ေႏြးေထြးေသာ ကဗ်ာဆရာမ်ားပါ)။ ေက်ာင္းပိတ္ရက္မ်ားတြင္ က်ေနာ္သည္ ေရဆင္း ပ်ဥ္းမနားကုိ ဘတ္စ္ကားစီး၍ ဆရာမိုးေက်ာ္ေအာင္(ဦးမိုးႀကီး) ၏ Rain cafe ေလးသုိ႔သြားပါသည္။ ဆိုင္ေကာင္တာ ေရွ ့ခုံႏွစ္လုံးဆက္ထားေသာ စားပြဲဝိုင္းကေလးမွာ ကဗ်ာဆရာမ်ား အပိုင္သိမ္းပိုက္ထားၾကေသာ ခုံကေလးျဖစ္ပါသည္။ ရံဖန္ရံခါ ဆရာေဇာ္ဝင္းကုိ လာတတ္သည္။ နယ္မွေရာက္လာေသာ ကဗ်ာဆရာမ်ား ၿမိဳ ့ေနကဗ်ာဆရာမ်ားျဖင့္ ျပည့္ေန တတ္ေသာ စားပြဲဝိုင္းကေလးျဖစ္သည္။ ဦးမိုးႀကီးနွင့္ အျခားဆရာမ်ားထံမွ ဦးညိဳ၏ အေၾကာင္း ကုိ က်ေနာ္ ၾကားခဲ့ရပါသည္။ ရန္ကုန္တြင္ ယခုေနေၾကာင္း၊ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးႀကီးအေၾကာင္း၊ ေလးျဖဴ၏ ပင္လယ္ေအာ္သံဟူေသာ စကားလုံးအေၾကာင္း၊ ကမ္းလြန္ေလ ကဗ်ာမဂၢဇင္း အေၾကာင္း၊ ထို႔ေနာက္ အလယ္ရိုးမကဗ်ာဆုရခဲ့ေၾကာင္း( အိုစမာကဗ်ာျဖင့္) သူ႔ကဗ်ာအခ်ဳိ႕ သည္ စသည္ ျဖင့္။ ။ဦးညိဳ၏ ရုပ္ပုံမ်ား။
၂၀၁၃ ႏိုဝင္ဘာလတြင္ ကမ္းလြန္ေလ ကဗ်ာႏွင့္ကဗ်ာဆိုင္ရာစုစည္းမႈ (ကဗ်ာမဂၢဇင္း) အမွတ္ ၂ ထြက္လာသည္။ စီစဥ္သူ ၂ ဦးမွာ ေအာင္ဘညိဳ၊ ရိုးေျမ။ အဖုံးပန္းခ်ီ ၿငိမ္းခ်မ္းဆု။ အတြင္းပန္းခ်ီ မွာ မုတ္သုန္ျဖစ္သည္။ စာအုပ္ကေလးမွာ အဝါေရာင္ကေလးျဖစ္ၿပီး။ စာအုပ္ေက်ာဖုံးတြင္ ေခတ္စမ္းစာဆို ဆရာႀကီးမင္းသု၀ဏ္၏ ကုိယ္ေရးအက်ဥ္းကုိ ေဖာ္ျပထားသည္။ စာအုပ္ပါ က႑မ်ားမွာလည္း စုံလွပါသည္။ ကဗ်ာ။ ကဗ်ာရွည္၊ ကဗ်ာဆာင္းပါး၊ ခံစားမႈေဆာင္းပါး၊ ႏိုင္ငံတကာကဗ်ာ၊ ေခတ္စမ္းစာဆို သေျပညိဳ။ စသည့္စသည့္ က႑မ်ား။
ထိုစာအုပ္မွ စီစဥ္သူ႔စကား ကုိ ျပန္လည္ေဖာ္ျပလိုပါသည္။ ထိုစကားထဲတြင္ ဦးညိဳ၏ခံယူခ်က္ ေစတနာသမိုင္းတို႔ကုိလည္း ျမင္ေတြ႔နိုင္သည္။
စီစဥ္သူ႔စကား (ကမ္းလြန္းေလ ကဗ်ာမဂၢဇင္း/ အမွတ္ ၂ / ၂၀၁၃ နိုဝင္ဘာ မွ)
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ ့NLD ပါတီ ျမန္မာျပည္ တျပည္လုံးအုန္းအုန္းၿခိမ့္ၿခိမ့္ မဲအျပတ္ႏိုင္ ေအာင္ပြဲခံၿပီးေနာက္ တစ္ႏွစ္ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္မွာ " ကမ္းလြန္ေလ ကဗ်ာမဂၢဇင္း" ကုိ ေမြးဖြားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ " ကမ္းလြန္ေလကဗ်ာမဂၢဇင္း" သည္ ကဗ်ာေလာကအတြက္ အုပ္တစ္ခ်ပ္ သဲတစ္ပြင့္ အျဖစ္ ထြန္းသစ္ရျခင္း ျဖစ္သည္။" ကမ္းလြန္ေလကဗ်ာမဂၢဇင္း ( ၂ ) " ကုိ စာေပကင္ေပတိုင္မွ ဆိုင္းင့ံဆိုေသာစကားနွင့္ "ကမ္းလြန္ေလ " ရပ္ဆိုင္းသြားရသည္။ ယခု အရပ္သား အစုိးရ နည္း နည္းေလး ထင္သာျမင္သာ လြတ္လပ္ခြင့္ေလးရခိုက္ " ကမ္းလြန္ေလ အမွတ္ ( ၂ ) " ကုိ စီစဥ္ ရျခင္း ျဖစ္သည္။ "ကမ္းလြန္ေလ အမွတ္ (၁) " ႏွင့္ " အမွွတ္ (၂) "လည္း ၂၂ နွစ္ ၾကာေညာင္း သြားခဲ့သည္။
' ႏွင္းေတြ သိပ္သိပ္သည္းသည္း က်ေနလွ်င္ ပဲပင္ေလးေတြ အေညႇာက္ မထြက္ႏိုင္ဘူး' ဆိုေသာ ဘားေတာ့ဗရက္ကဗ်ာကုိ အမွတ္ရမိသည္ ေၾသာ္ မုန္တိုင္း ႏွင္းရိုင္းႏွင့္ က်ေနာ္တို ့ရဲ႕ နွစ္ ၅၀ အေမွာင္ေခတ္ႀကီးပါကလား။ " မိုက္မလင္းႏိုင္ဘူး " ဆိုတဲ့ ကဗ်ာတစကုိ သတိရမိသည္။ ဒီမိုကေရစီဆိုတာ နားခါးတဲ့ လုံးဝမၾကားခ်င္တဲ့ လူႀကီးမင္းမ်ား ဒီမိုကေရစီ လို႔ လက္သီး လက္ေမာင္းတန္းၿပီး ေႂကြးေၾကာ္ေနခ်ိန္မွာ " ကမ္းလြန္ေလ ကဗ်ာမဂၢဇင္း အမွတ္ (၂) ကုိ စီစဥ္ ရျခင္းျဖစ္သည္ ။ေခတ္ေပၚကဗ်ာသည္ အမိမဲ့အဖမဲ့ မဟုတ္။ ေခတ္ေပၚကဗ်ာသည္ ေခတ္စမ္း သေျပညိဳမွ စီးဆင္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုေက်းဇူးကုိ အခါခါေအာက္ေမ့ အႀကိမ္ႀကိမ္ ဦးညႊတ္ ဂုဏ္ျပဳရင္း " ကမ္းလြန္ေလ ကဗ်ာမဂၢဇင္း အမွတ္ (၂) " ကုိ တင္ဆက္လိုက္ပါသည္။
စီစဥ္သူမ်ား
2013 November 1 , Friday
ဦးညိဳ၏ ကဗ်ာတပုဒ္ကုိ (ေခတ္ရနံ ့မဂၢဇင္းမွ) လက္ေရးျဖင့္ ကူးေရးကာ သိမ္းဆည္းခဲ့ ရြတ္ဖတ္ဆိုခဲ့ဖူးပါသည္။ ျပန္လည္ေဖာ္ျပပါမည္။
"ကဗ်ာထဲက သူရဲေကာင္း"
.......
ရြာဦးေက်ာင္းမွာ
ေရတြင္း တူးတုန္းက
မင္း မပါဘူး။
ငါတို႔လယ္ေတြ ပ်ိဳးၾကဲတုန္းက
မင္း မပါဘူး။
လြင္တီးေခါင္ေတြ
သစ္ပင္စုိက္တုန္းက
မင္း မပါဘူး။
ခုေတာ့ မင္းက
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ နဲ႔ လည္ပင္းဖက္ႀကီးသလုိ
သခင္ဗဟိန္းနဲ႔ေဂြပဲ အတူ လွိမ့္ခဲ့သလို
သခင္သန္းထြန္းနဲ႔ မီးဝင္မီးထြက္ လိုလို
ဟုိခ်ီမင္းက မင္းဘႀကီးလိုလို
မင္းကဗ်ာေတြ ဖတ္ရတာ
အသက္ရွဴက်ပ္ၿပီး မေနတတ္ဘူး။
ေၾသာ္...
ေၾသာ္...
ေၾသာ္...
မင္း ကဗ်ာေတြက ဘာလိုလို...။
-
ေအာင္ဘညိဳ
ရနံ ့သစ္မဂၢဇင္း
ဇူလိုင္လ ၂၀၁၃
FB ေပၚမွ လည္းေကာင္း ပ်ဥ္းမနား ရန္ကုန္ မႏၱေလး ေတာင္ငူမွလည္းေကာင္း က်ေနာ့္တြင္ ကဗ်ာဆရာ စာေရးဆရာမိတ္ေဆြမ်ား ရိွလာခဲ့သည္။ ထိုသုိ႔ရင္းနွီးရေသာကဗ်ာဆရာမ်ားတြင္ ေတာင္ငူမွ ရဟန္းကဗ်ာဆရာ ရန္လင္းေအာင္ ကဗ်ာဆရာေအာင္လြန္းၿမိဳင္တို႔လည္း ပါသည္။ က်ေနာ္သည္ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေန႔တေန႔တြင္ ေတာင္ငူၿမိဳ ့သုိ ့သြားေရာက္ခဲ့ပါသည္။ ေတာင္ငူၿမိဳ႕ေန ဦးဇင္းရန္လင္းေအာင္ ဦးသီ(ေအာင္လြန္းၿမိဳင္) တို႔ထံ သြားေရာက္လည္ပတ္ခဲ့ ျခင္းျဖစ္သည္။ ဦးဇင္းတို႔ထံမွ ဦးညိဳ၏ပုံရိပ္တခ်ဳိ႕ကုိသိခဲ့ရၿပီး ဦးညိဳ၏အေမသည္လည္း ေတာင္ငူတြင္ေနသည္ဟု ၾကားခဲ့ရသည္။
ေရဆင္းျပန္ေရာက္ၿပီး တလလား ႏွစ္လအၾကာလား မမွတ္မိေတာ့။
ေတာင္ငူရိွ ဦးဇင္းမွ ဖုန္းဆက္လာပါသည္။ ဦးညိဳ ေတာင္ငူေရာက္ေနေၾကာင္း ဆလိုင္း ကဗ်ာေတြ ႀကုိက္တယ္ဟု ေျပာေၾကာင္း ဖုန္းဆက္ေပးပါသည္။ ေပ်ာ္ခဲ့ရသည္။ ဦးညိဳ ရန္ကုန္ မျပန္မီ ေတာင္ငူအေရာက္သြားမည္မွန္းထားေသာ္လည္း ေက်ာင္းစာမ်ားႏွင့္လုံးေနရ၍ မသြား ျဖစ္ေတာ့ပါ။ ကမ္းလြန္ေလကဗ်ာမဂၢဇင္း အမွွတ္ ၃ ဆက္ထြက္မည္ဆိုသျဖင့္ ကဗ်ာပို႔ခဲ့ပါေသးသည္။ သုိ႔ေသာ္ အမွတ္ ၃ ထြက္သည္ မၾကားရေတာ့။
နွစ္စဥ္ မတ္လ ၂၁ မွာ အလယ္ရိုးမကဗ်ာဆုေပးပြဲႏွင့္ ကဗ်ာဆရာႀကီးေမာင္သင္းခိုင္၏ေမြးေန႔ ပြဲျဖစ္သည္။ ႏွစ္စဥ္ မတ္ ၂၁ တြင္ တကၠသုိလ္ ေနာက္ဆုံးစာေမးပြဲႀကီးေျဖဆိုၾကရေသာေၾကာင့္ ထိုပြဲသုိ႔ က်ေနာ္မတက္ျဖစ္ပါ။ သုိ႔ေသာ္ ၂၀၁၅ မတ္ ၂၁ တြင္မူ က်ေနာ္ ပ်ဥ္းမနားေရာက္ ျဖစ္ပါသည္။ ဆုေပးပြဲမမီေသာ္လည္း ဆရာေမာင္းသင္းခိုင္၏ ေမြးေန႔ပြဲကုိမီပါသည္။ ထိုေန႔က ဆရာေမာင္သင္းခိုင္၏ အိမ္ေအာက္တြင္ ကဗ်ာဆရာမ်ားအားလုံး ဝိုင္းဖြဲ႔ၾကသည္။ အျပင္၌ တခါမွ် မေတြ႔ဖူးေသာ္လည္း ဦးညိဳ၏ဓာတ္ပုံတခ်ဳဳိ႕ကုိ မူ FB ေပၚမွ တဆင့္ ေတြ႔ဖူးပါသည္။
ထိုေန႔က က်ေနာ္ ေတြ႔ခ်င္ေနေသာ ဦးညိဳကုိ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ေတြ႔လိုက္ရသည္။ (ေနာက္ဆုံး အႀကိမ္ျဖစ္မည္ဟု လုံးဝ မေမွ်ာ္လင့္ထားပါ)။ ဦးညိဳသည္ က်ေနာ့္ကုိ ဆလိုင္းလားဟု ေျပာကာ အားပါးတရ လက္ဆြဲႏွုတ္ဆက္ပါသည္။ ထိုင္ေနရာမွ လက္ကုိမျဖဳတ္ေသးဘဲ ကေ်နာ့္ကုိ ၾကည့္ကာ ဦးညိဳ ျပဳံးေနသည္။ စကားေတာ့ ထပ္မေျပာေတာ့။ ေမာေနပုံရသည္လား။ မေျပာတတ္။ ေနက အလြန္ပူသည္ကုိး။
ႏႈတ္ဆက္သူမ်ားႏွင့္ ရႈပ္ေနသည္။ စကားေျပာသံမ်ား။ ရယ္သံမ်ား။ က်ေနာ္လည္း ဦးညိဳအား နွုတ္ဆက္ကာ ျပန္ထြက္ခဲ့သည္။
လူမ်ား ဆူညံသံမ်ား ႁပြတ္ၾကပ္ေနသည့္ေနရာမ်ားတြင္ က်ေနာ္ ၾကာၾကာမေနတတ္ပါ။ ေခါင္းမူးတတ္၍ ျဖစ္ပါသည္ ။မတ္လ၏ ေႏြေန႔လည္ခင္းမွာ ပူလွပါသည္။
ရံဖန္ရံခါတြင္ ဦးညိဳကဗ်ာအခ်ိဳ ့ကုိဖတ္ရသည္။ ဦးညိဳႏွင့္လည္း ဆုံရဦးမည္ဟုပင္ ထင္ခဲ့ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေမွ်ာ္လင့္မထားပါ။ Fb ေပၚတြင္ ဦးညိဳ ကြယ္လြန္ေၾကာင္းသတင္း တက္လာသည္။ အစက မယုံ။
သုိ႔ေသာ္ ဦးညိဳကြယ္လြန္သြားသည္မွာ ေသခ်ာေနၿပီ။ Fb ေပၚတြင္ ဦးညိဳ၏ နာေရး ဓာတ္ပုံမ်ားတက္လာသည္။ ဝမ္းနည္းၾကသည္။ ပူေဆြးၾကသည္။ ဦးညိဳပုံႏွင့္ ပရိုဖိုလ္မ်ား။ ဦးညိဳကုိ ခ်စ္ခင္ေသာ သူမ်ား။ ေသမင္းသည္ အေကာင္းႀကိဳက္သည္ဟု ေျပာၾကသည္။ ေသမင္းကုိ လိုက္ေလ်ာေပးဖို႔လိုသည္ဟု လည္း ေျပာၾကသည္။ မေျပာတတ္ပါ။ သုိ႔ေသာ္ ေစာေသးသည္ဟု ကေ်နာ္ကေတာ့ ႏွေျမာမိသည္။ ဦးညိဳ၏ နာေရးသုိ႔ က်ေနာ္မသြားျဖစ္ပါ။ SRP မ်ား ေက်ာင္းစာမ်ားႏွင့္အတူ ခရီးေဝသြားရန္ လုံးဝမျဖစ္နိုင္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဦးညိဳ ကြယ္လြန္ျခင္း တႏွစ္ျပည့္အျဖစ္ ႏွစ္ကာလမ်ားစာေပမွ ဦးညိဳကဗ်ာစာအုပ္ (ေတာမီး) ျမန္မာ - Eng ႏွစ္ဘာသာျဖင့္ ထြက္လာသည္။ စာအုပ္၏ ေနာက္ဆုံးစာမ်က္ႏွာတြင္ ပိေတာက္ပြင့္သစ္ မဂၢဇင္းႏွင့္ လွိုုင္းသစ္မဂၢဇင္းတြင္ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ ဦးညိဳ၏ စကားေျပတခ်ိဳ ့ပါသည္။ ဦးညိဳ၏ ျဖတ္သန္းႈမ်ား တေစ့တေစာင္းကုိေတြ႔ရသည္။ " မ်ဥ္းေျဖာင့္မ်ားရဲ႕ရနံ ့" စကားေျပတြင္ ဦးညိဳက ဤသုိ႔ ေရးခဲ့သည္။
" ေခတ္ေပၚ ကဗ်ာကုိ ယုံတယ္။
ေခတ္ၿပိဳင္ ကဗ်ာေရးေဖာ္ေတြကုိ ယုံတယ္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အသစ္ဆိုတာ ေခတ္ရဲ႕ရင္ခုန္သံပါ။
က်ေနာ္တို ့တေတြရဲ႕အသန္႔စင္ဆုံး ရယ္ေမာသံဟာ ကေန႔ ကဗ်ာပါပဲ"
ေအာင္ဘညိဳ
ပိေတာက္ပြင့္သစ္မဂၢဇင္း
ေမ ၁၉၉၁
ဦးညိဳ တေယာက္ ကဗ်ာေတြ ေရးေနသလား။ ကဗ်ာဆရာအျဖစ္ ျပန္လည္ ေမြးဖြားမွာလား။ က်ေနာ္မသိပါ။ က်ေနာ္သိတာကေတာ့ ဦးညိဳသည္ ေခတ္ေပၚကဗ်ာကုိ ယုံၾကည္ခဲ့သည္။ ေခတ္ေပၚကဗ်ာလမ္းေၾကာင္းေပၚတြင္ ရဲရဲရင့္ရင့္ ေလ်ွာက္လွမ္းခဲ့သည္။ မတရားမႈကုိ အာဏာရွင္ကုိ ဆန္႔က်င္ခဲ့ေသာ ရွဳတ္ခ်ခဲ့ေသာအႏုပညာရွင္မ်ားတြင္ ဦးညိဳပါသည္။ ဦးညိဳသည္ ျပည္သူထဲက ျပည္သူတဦးျဖစ္ၿပီး ျပည္သူကုိ ခ်စ္ေသာ ကဗ်ာဆရာျဖစ္သည္။ ျမန္မာေခတ္ေပၚကဗ်ာတြင္ ဦးညိဳ (ေအာင္ဘညိဳ)၏ေက်းဇူးရိွသည္ဟု က်ေနာ္ ယုံၾကည္ပါသည္။
-
ဆလိုင္းျမတ္နိုးသူ
၂၀၁၇