ခင္ေမာင္ေအး (ေခ်ာက္) ● တူတံဇင္ အလံေတာ္ေအာက္ ခရီးတေခါက္
(မုိးမခ) ဇြန္ ၂၄၊ ၂၀၁၇
(မုိးမခ) ဇြန္ ၂၄၊ ၂၀၁၇
တူတံဇင္ အလံေတာ္ေအာက္သုိ႔ မေမွ်ာ္လင့္တ့ဲခရီးတေခါက္ ေရာက္ခ့ဲရပါတယ္။ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ေရာက္ခ့ဲရတ့ဲ ဒီခရီးမွာ မေမွ်ာ္လင့္တဲ့aနရာေဒသေတြကုိ ေရာက္႐ွိခ့ဲရသလုိ မေမွ်ာ္လင့္တ့ဲ လူပုဂၢဳိလ္ေတြနဲ႔လည္း ေတြ႔ႀကဳံဆုံစည္းခ့ဲရပါတယ္။ ကုိယ္ဖတ္ဖူး မွတ္ဖူး ၾကားဖူးခ့ဲတ့ဲ ျဖစ္စဥ္ေတြ ျဖစ္ရပ္ေတြဟာ အမွန္တကယ္ျဖစ္ခ့ဲၾကတ့ဲျဖစ္စဥ္ျဖစ္ရပ္ေတြပါလားလုိ႔ သိျမင္ခ့ဲရၿပီး ကုိယ္မသိေသးတ့ဲ၊ မၾကား ဖူးေသးတ့ဲ ျဖစ္စဥ္ျဖစ္ရပ္ေတြကလည္း မနည္းမေနာပါလားလုိ႔ ခံစားခ့ဲရတ့ဲ ခရီးစဥ္တခုပါ။
ဟုတ္ပါတယ္။ ဒီခရီးစဥ္က သခင္ဘဟိန္းႏွစ္တစ္ရာျပည့္ အထိမ္းအမွတ္အတြက္ အခ်က္အလက္ေတြကုိ စုစည္း အတည္ျပဳ မွတ္တမ္းတင္ဖုုိ႔ ႀကဳိးပမ္းၾကတ့ဲခရီးစဥ္တခုျဖစ္ပါတယ္။
ပထမဆုံး ရာက္႐ွိသြားၾကတ့ဲ ေနရာကေတာ့ ၁၃၀၀ ျပည့္ ေရနံေျမသပိတ္္တပ္ႀကီး ခရီးတေထာက္ နားခုိ ခ့ဲၾကတ့ဲ မေကြးၿမဳိ႕က မဲထီးေက်ာင္းတုိက္ႀကီးျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၃၈ ခုႏွစ္ ႏုိ၀င္ဘာလ ၃၀ ရက္ေန႔က ေခ်ာက္ၿမဳိ႕မွ စတင္ခ်ီတက္ခ့ဲတ့ဲ ေရနံေျမသပိတ္တပ္ႀကီးဟာ ဒီဇင္ဘာလ ၄ ရက္ေန႔မွာ မေကြးၿမဳိ႕ကုိ ေရာက္႐ွိခ့ဲၾကၿပီး ဆက္လက္ခ်ီတက္ဖုိ႔ အခက္အခဲႀကဳံေတြ႔ခ့ဲရတ့ဲအတြက္ မဲထီးေက်ာင္းတုိက္ႀကီးမွာ နားေနခ့ဲၾကရတာပါ။ ၿဗိတိသွ်ကုိလုိနီနယ္ခ်ဲ႕သမားေတြက အလုပ္သမမားေခါင္းေဆာင္ေတြျဖစ္တ့ဲ၊ သခင္ဗတင္၊ သခင္ခင္၊ ေဘးမ့ဲဆရာေတာ္ ဦး၀ါယမသာမိ၊ ဦးဂႏၵ၊ ဦးေဇာတိက၊ ႐ွင္ႏၵ၊ သခင္ဖုိးလွႀကီး၊ သခင္ဗေမာင္၊ သခင္ေဖႀကီးတုိ႔ကုိ ပုဒ္မ ၁၀၇ နဲ႔ မေကြးေထာင္မွာ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ခ့ဲၿပီး အဲဒီေန႔ည ၁၂ နာရီမွာ ပုဒ္မ ၁၄၄ ထုတ္ျပန္လုိက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေရနံေျမသပိတ္တပ္ႀကီးဟာလည္း ဆက္လက္မခ်ီ တက္ႏုိင္ေသးဘဲ မဲထီးေက်ာင္းတုိက္ႀကီးမွာ ေသာင္တင္ေနခ့ဲၾကတာျဖစ္ပါတယ္။
ၿဗိတိသ် ကုိလုိနီနယ္ခ်ဲ႕သမားေတြကုိ ဆန္႔က်င္ေတာ္လွန္တ့ဲ ေရနံေျမသပိတ္တပ္ႀကီး အဟန္႔အတား ခံရတာကုိ ျပည္သူေတြက ကုိယ္န႔ဲမဆုိင္သလုိ မေနႏုိင္ၾကပါဘူး။ မေနတတ္ၾကပါဘူး။ ဒီဇင္ဘာလ ဂ ရက္ ေန႔ ည ၇ နာရီမွာေတာ့ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ပန္းဆုိးတန္း႐ွိ တုိ႔ဗမာအစည္းအ႐ုံး ဌာနခ်ဳပ္႐ုံးခန္းမွာ အစည္းအေဝး တရပ္ ျပဳလုပ္ခ့ဲၾကပါတယ္။ အဲဒီအစည္းအေ၀းမွာ တုိ႔ဗမာအစည္းအ႐ုံး ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္မ်ားျဖစ္တ့ဲ ထိပ္တင္ကုိယ္ေတာ္ႀကီး၊ သခင္သန္းထြန္း၊ သခင္လွေဖ၊ သခင္လွေမာင္တုိ႔အျပင္၊ ေရနံေျမသပိတ္ တပ္ ႀကီးမွာ ဗုိလ္လုပ္ဖုိ႔ စာရင္းေပးထားတဲ့ လူသုံးေလးေယာက္နဲ႔ ေရနံေျမသပိတ္တပ္ႀကီးမွလာၿပီး ႐ွင္းလင္း တင္ျပသူ တစ္ေယာက္တုိ႔ပါ၀င္ၾကပါတယ္။ ေက်ာင္းသားကုိယ္စားလွယ္မ်ားအေနနဲ႔ သခင္ဘဟိန္းနဲ႔ ကုိဗေဆြတုိ႔ပါ၀င္ ေဆြးးေႏြးခ့ဲၾကပါတယ္။
အဲဒီေဆြးေႏြးပြဲႀကီးက မေကြးမွာေရာက္႐ွိေနတ့ဲ သခင္ေဖသန္းနဲ႔ ပူးတြဲေဆာင္႐ြက္ဖုိ႔ ဗုိလ္ႏွစ္ေယာက္ အျဖစ္ သခင္ထိန္ ၀င္းနဲ႔ သခင္စုိးတုိ႔ကုိ တာ၀န္ေပးလုိက္ၿပီး ေရနံေျမသပိတ္လုပ္ငန္း စီမံခ်က္မ်ားနဲ႔ ၫႊန္ၾကား ခ်က္ေတြကုိ ေပးလုိက္ပါတယ္။ လမ္းခရီးမွာ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ အဖမ္းခံခ့ဲရမယ္ဆုိရင္ အဲ ဒီစီမံခ်က္နဲ႔ ၫႊန္ၾကားခ်က္ေတြကုိ သခင္ေဖသန္း လက္အေရာက္ေပးႏုိင္ဖုိ႔ သခင္ဘဟိန္းနဲ႔ ကုိဗေဆြတုိ႔ကုိ ထပ္မံ တာဝန္ေပးလုိက္ၿပီး သူတုိ႔အေနနဲ႔ ေရနံေျမသပိတ္တပ္ႀကီး မေကြးၿမဳိ႕မွ ထြက္ခြာသြားတ့ဲအခ်ိန္ေရာက္မွ ေရနံ ေခ်ာင္းမွ ေက်ာင္းသားမ်ားအေရးကုိ သြားေရာက္ေျဖ႐ွင္းၾကေစဖုိ႔ အစီအစဥ္ ဆြဲခ့ဲတာပါ။
မေကြးၿမဳိ႕ မဲထီးေက်ာင္းတုိက္ႀကီးမွာ နားခုိေနၾကရတ့ဲ သပိတ္တပ္ႀကီး ဆက္လက္ခ်ီတက္ႏုိင္ေရးအတြက္ အုုပ္ခ်ဳပ္သူေတြ နဲ႔ ၫွိႏႈိင္းေဆာင္႐ြက္ေနခ်ိန္မွာ မဲထီးေက်ာင္းတုိက္အျပင္မွေနၿပီး ေက်ာင္းပတ္ဝန္းက်င္ တခုလုံးကုိ ျမင္းစီးပုလိပ္မ်ားနဲ႔ ပန္ခ်ာပုလိပ္မ်ားက ခ်ီတက္ၿခိမ္းေျခာက္လာၾကတ့ဲအတြက္ ေရနံေျမသပိတ္ တပ္ႀကီးမွ အလုပ္သမားထုက မေက်မနပ္ ေဒါသျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ ဒီအေျခအေနမွာ ေရနံေျမသပိတ္ တပ္ႀကီး ရန္ကုန္သုိ႔ဆက္လက္ခ်ီတက္ ႏုိင္ေရးအတြက္ စိတ္ဓာတ္ႁမွင့္တင္ေပးတ့ဲအေနနဲ႔ သခင္ဘဟိန္းက အလုပ္သမားထုႀကီးကုိ တရားေဟာခ့ဲပါတယ္။ ]] ျမင္းခြာတခ်က္ေပါက္ရင္ မီးဟုန္းဟုန္း ေတာက္ေစမယ္။ }} ဆုိတဲ့ေဟာေျပာခ်က္ဟာ ေရနံေျမသပိတ္တပ္ႀကီးကုိ တပ္လွန္႔လႈံ႔ေဆာ္ႏုိင္ခ့ဲၿပီး ရန္ကုန္ခရီးကုိ ဆက္ လက္ခ်ီတက္ႏုိင္ေစခ့ဲပါတယ္။
ၿဗိတိသွ်ကုိလုိနီ နယ္ခ်ဲ႕သမားေတြကလည္း ေရနံေျမသပိတ္တက္ႀကီး ဆက္လက္မခ်ီတက္ႏုိင္ေအာင္ သပိတ္တပ္ဗုိလ္မ်ားျဖစ္ၾကတ့ဲ သခင္သန္းေဖ၊ သခင္ထိန္၀င္း၊ သခင္စုိး၊ သခင္ဘဟိန္းနဲ႔ ကုိဗေဆြတုိ႔ ငါးေယာက္ကုိ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ ၿခိမ္းေျခာက္ခ့ဲၾကေပမယ့္၊ ေရနံေျမသပိတ္တပ္ႀကီးကေတာ့ မေကြးၿမဳိ႕ မွ ေအာင္ျမင္စြာ ထြက္ခြာသြားႏုိင္ခ့ဲၾကပါေတာ့တယ္။
ဒီအျဖစ္ေတြကုိ ျပန္လည္ေတြးေတာခံစားရင္း ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရးသမုိင္းမွာ အထင္ ကရျဖစ္ခ့ဲတ့ဲ မေကြးၿမဳိ႕ေပၚက သမုိင္း၀င္ မဲထီးေက်ာင္းတုိက္ႀကီးကုိ မွတ္တမ္းတင္ႏုိင္ဖုိ႔ ႀကဳိးပမ္းခ့ဲ ၾကပါ တယ္။ ေခတ္ေတြဘယ္လုိပဲ ေျပာင္းၾကပါေစ။ ဒီလုိသမုိင္း၀င္ အေဆာက္အဦမ်ဳိးကုိေတာ့ ႀကီးႀကီးက်ယ္ က်ယ္ ခမ္းခမ္းနားနားမဟုတ္ေတာင္၊ အထုိက္အေလ်ာက္ သင့္သင့္တင့္တင့္ေလး ႐ွိေနေစခ်င္တာကျပည္သူေတြရဲ႕ဆႏၵပါ။ အခုေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔အေနနဲ႔ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရးသမုိင္းဝင္ မဲထီးေက်ာင္းတုိက္ႀကီးကုိ ခက္ခက္ခဲခဲ ႐ွာေဖြခ့ဲရပါတယ္။ ေစ်းဆုိင္ေတြအႀကဳိအၾကားမွာ ေမွးေမွးမွိန္မွိန္နဲ႔ တည္႐ွိေနေသး
တ့ဲ မဲထီးေက်ာင္းတုိက္ မုခ္ဦးေအာက္မွဝင္ခ့ဲၾကရပါတယ္။ ပုလင္းခြံ၊ ပုံးခြံ၊ ဗူးခြံေတြ အၾကားမွျဖတ္ၿပီးမွ သမုိင္းဝင္ မဲထီးေက်ာင္းတုိက္ဆုိတာကုိ ေတြ႔ခ့ဲရတာပါ။ မဲထီးပင္မေက်ာင္းတုိက္လုိ႔ ယူဆရတ့ဲေက်ာင္းမွာ အခ်က္အလက္အခ်ဳိ႕ကုိမွတ္တမ္းတင္ခ့ဲၿပီး ခရီးဆက္ဖုိ႔ ထြက္လာခ်ိန္မွာ အဖြဲ႔သားတဦးရဲ႕ မွတ္ခ်က္စကား က က်ေနာ့္ရင္ကုိ လႈပ္ခတ္သြားေစခ့ဲပါတယ္။ သူရဲ႕မွတ္ခ်က္စကားက ]] က်ဳပ္တုိ႔ရဲ႕နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရး သမုိင္းဝင္ ေရနံေျမသပိတ္တပ္ႀကီး နားခုိခ့ဲတ့ဲ မဲထီးေက်ာင္းတုိက္ႀကီးကေတာ့ မေကြးၿမဳိ႕က်က္သေရေဆာင္ ေဘာ္တယ္ဌာနခ်ဳပ္ ျဖစ္ေနပါေပါ့လား။ }} တ့ဲ။ ဒီမွတ္ခ်က္စကားကုိ မေက်မနပ္နဲ႔ပဲ၊ ၁၃၀၀ ျပည့္ ေရနံေျမ သပိတ္ႀကီးစတင္ရာ ေခ်ာက္ၿမဳိ႕သုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ခရီးဆက္ခ့ဲၾကပါတယ္။
ေခ်ာက္ၿမဳိ႕။ ဒီၿမဳိ႕ေလးက ျမန္မာႏုိင္ငံအလယ္ပုိင္း ( အပူပုိင္းေဒသ ) မွ ၿဗိတိသွ်ကုိလုိနီအုပ္ခ်ဳပ္ေရး ေအာက္မွာ၊ အဲဒီအုပ္ခ်ဳပ္ေရးကုိ ပထမဆုံးစတင္ဆန္႔က်င္ခ့ဲတ့ဲ ( နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရးကုိ ေျပာင္ေျပာင္ တင္းတင္း ဆန္႔က်င္ခ့ဲတ့ဲ့ဲ) ၿမဳိ႕ေလးပါပဲ။ ဒီၿမဳိ႕ေလးမွာ႐ွိတ့ဲ အဖိႏွိပ္ခံ အလုပ္သမားထုတရပ္လုံးက စတင္ ေတာ္လွန္ခ့ဲၾကတ့ဲၿမဳိ႕ေလးပါ။ အဲဒီၿမဳိ႕ေလးက အလုပ္သမားထုႀကီးဟာ ၿဗိတိသွ်ကုိလုိနီနယ္ခ်ဲ႕သမားေတြရဲ႕ ဖိႏွိပ္ေသြးစုပ္မႈကုိ အေစာဆုံးနဲ႔ အခ်ိန္အၾကာဆုံးခံခ့ဲရတ့ဲ အလုပ္သမားေတြျဖစ္ၾကတ့ဲအတြက္ ၁၉၃၈ ခုႏွစ္ ႏုိဝင္ဘာလ ၂၉ ရက္ေန႔မွာ စုေဝးေဆြးေႏြးခ့ဲၾကၿပီး ၃၀ ရက္ ဗုဒၶဟူးေန႔နံက္ ၆း၀၀ နာရီမွာ ေရနံေျမ အလုပ္သမားထုႀကီးရဲ႕ဖိႏွိပ္ေသြးအစုပ္ခံ ဘဝေတြကုိ ေဖာ္ထုတ္ျပသႏုိင္ဖုိ႔ ၁၃၀၀ ျပည့္ေရနံေျမသပိတ္တပ္ ႀကီးအျဖစ္ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕သုိ႔ ခ်ီတက္ခ့ဲၾကျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလုိသမုိင္းဝင္ျဖစ္ရပ္ေတြကုိေတြးေတာရင္း ကုိယ့္ရပ္ကုိယ့္ေျမမွာ႐ွိတ့ဲ တူတံဇင္ေက်ာက္တုိင္၊ သခင္ဖုိးလွႀကီး ႐ုပ္ထုနဲ႔ တူတံဇင္အလံေတာ္ေအာက္ကုိ ျပန္ေရာက္ခုိက္မွာ က်ေနာ္ပထမဆုံးခံစားလုိက္မိတာက တကၠသုိလ္ ျမတ္ေလးရဲ႕ ၁၃၀၀ ျပည့္အေရးေတာ္ပုံ သီခ်င္းပါပဲ။
၁၃၀၀ ျပည့္ႏွစ္ အေရးေတာ္ပုံ ___ ဘာေၾကာင့္မုိ႔ ___ ျဖစ္ရတာလဲ __ လုိ့႔ __ ျပန္လည္ဆန္းစစ္ေတာ့ မကုန္ ___ ျပည္သူတစ္ရပ္လုံး စီးပြါးပ်က္ကပ္နဲ႔ႀကဳံ ___ ၁၉၂၀ ျပည့္ႏွစ္က __ အမ်ဳိးသားေကာလိပ္ __ ေတာင္းဆုိလာပုံ ___ တုိ႔ေက်ာင္းသားမ်ားရဲ႕ ___ ( ဇြဲသတၱိဂုဏ္ )၂ ____ ၃၁ ခုႏွစ္ __ လာျပန္ၿပီတစ္ဖုံ __ လယ္သမားအေရးေတာ္ပုံ ___ ( တုိ႔ ဆရာစံသူပုန္ )၂ ____ ၃၅ခု __ ၃၆ခုႏွစ္ႀကဳံ ___ဗမာျပည္ အႏွံ႕အျပား ___ သမဂၢေတြ ထူေထာင္ပုံ ___ ၁၉၃၈ခုႏွစ္ တုိက္ပြဲကာလႀကဳံ ____ အလုပ္သမား__ လယ္သမား __ ေက်ာင္းသားမ်ားန႔ဲအစုံ ____ ေဟာလာၿပီ __ ေဟာလာၿပီ __ အတိတ္ေအာင္ပြဲ ___ဇာတ္ခုံ ____
ဒီကေန႔ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ ဘယ္လုိအသြင္သ႑ာန္ေတြနဲ႔ပဲ အုပ္ခ်ဳပ္ေနၾကသည္ျဖစ္ပါေစ၊ ျမန္မာတႏိုင္ငံလုံးမွာ အလုပ္သမားလယ္သမားလူတန္းစားေတြကုိ ကုိယ္စားျပဳတ့ဲ ]] တူတံဇင္ အမွတ္အသား နဲ႔ ေက်ာက္တုိင္တည္႐ွိေနႏုိင္တာဟာ ေခ်ာက္ၿမဳိ႕ေလးပါ။ ဒါတင္မကေသးပါဘူး။ တူတံဇင္အလံေတာ္ေအာက္မွ အလုပ္သမားေခါင္းေဆာင္ သခင္ဖုိးလွႀကီးရဲ႕႐ုပ္ထုုကလည္း ေခ်ာက္ၿမဳိ႕အတြက္ ဂုဏ္ယူစရာ အမွတ္တရတခုပါပဲ။
အဲဒီသခင္ဖုိးလွႀကီး႐ုပ္ထု၊ တူတံဇင္အမွတ္လကၡဏာပါတ့ဲအလုပ္သမားေက်ာက္တုိင္နဲ႔ေက်ာက္တုိင္ထိပ္က တူတံဇင္အလံေတာ္ေအာက္မွာဓာတ္ပုံ႐ုိက္ရင္း က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ခံစားခ်က္တခုျဖစ္ေပၚလာခ့ဲရပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ]] အလုပ္သမားန႔ဲ လယ္သမား လူတန္းစားေတြ ႐ွိေနသမွ်ေတာ့ တူတံဇင္အလံေတာ္ဟာ ဆက္လက္လြင့္ပ်ံ ေနမွာပါပဲ။ }} ဟူ၍ပင္ ျဖစ္ပါေတာ့တယ္။
ဒီေတာ့၊ သခင္ဖုိးလွႀကီး႐ုပ္ထု၊ တူတံဇင္ပါတဲ့ အလုပ္သမားေက်ာက္တုိင္နဲ႔ တဖ်ပ္ဖ်ပ္လြင့္ပ်ံေနတ့ဲ တူတံဇင္အလံေတာ္ေအာက္မွာ ၁၃၀၀ ျပည့္အေရးေတာ္ပုံသီခ်င္းကုိ ျပန္လည္တမ္းတလုိ႔မဆုံး ႏုိင္ေတာ့ ပါဘူး။ ဒီသီခ်င္းရဲ႕ အပုိဒ္တုိင္းအပုိဒ္တုိင္းဟာ နယ္ခ်ဲ႔လက္ေအာက္ခံ က်ေနာ္တုိ႔ျပည္သူေတြျဖစ္တ့ဲ အလုပ္ သမား၊ လယ္သမား၊ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ခုခံဆန္႔က်င္မႈ ပကတိအေျခ အေနေတြကို ထင္ဟပ္ထားတာ ျဖစ္တဲ့ အတြက္ ဟ ေဟ့ __ ညီၫြတ္ေရးသည္ __ တုိ႔အင္အား __ စည္းလုံးေရးသည္ __ တုိ႔အင္အား __ မဟုတ္မခံ __ အျပဳတ္ႏွံ __ တုံ႕ျပန္ရန္ ___ ( တုိ႔တစ္ေတြ )၂ ___ ( ခ်ီတက္ၾကစုိ႔ )၂ ___ ( ညီညာညာ )၂ ] ၂ ----နဲ႔ပဲ။
ဒီခရီးက သခင္ဘဟိန္း ႏွစ္တစ္ရာျပည့္အထိမ္းအမွတ္ကုိရည္႐ြယ္ႀကုဳိးပမ္းတ့ဲခရီးျဖစ္တ့ဲ
အတြက္ ေခ်ာက္ေရနံေျမ အလုပ္သမားထုႀကီးရဲ႕ေခတ္ေဟာင္းကေနထုိင္မႈ အေျခအေနနဲ႔ ဒီေန႔ေခတ္ေန ထုိင္မႈအေျခအေနေတြကုိ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ႏုိင္ဖုိ႔ ႀကဳိးပမ္းခ့ဲၾကပါေသးတယ္။ ၿဗိတိသွ်ကုိလုိနီေခတ္ ေရနံေျမ သပိတ္အခ်ိန္က အလုပ္သမားထုေနထုိင္မႈ အေျခအေနနဲ႔ အခုလုိကုိယ့္ႏုိင္ငံ ကုိယ့္အစုိးရ (ဟုိဘက္ေခတ္ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ စစ္အာဏာ႐ွင္တစ္ပုိင္း အစုိးရအုပ္ခ်ဳပ္မႈ ေတြအပါအဝင္ ) ေတြရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္မွ အေျခအေနေတြကိုရသေလာက္ ေလ့လာၾကည့္တ့ဲအခါ အလုပ္သမားေတြရဲ႕ေနအိမ္ေတြဟာ ဒီေန႔ေခတ္ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ေပၚက က်ဴးေက်ာ္ေတြၾကား ေရာက္ေနၾကသလုိမ်ဳိးေတြ႔လုိက္ရေတာ့ ဘယ္လုိမွတ္တမ္းတင္ရမွန္း ေတာင္ မသိေတာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႔အေနနဲ႔ သခင္ဘဟိန္းတေယာက္ ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရး လုပ္ငန္းေတြ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့တဲ့ ပဲခူး႐ုိးမ အေ႐ွ႕ျခမ္းဘက္သ႔ုိ ခရီးဆက္ခ့ဲၾကပါေတာ့တယ္။
ဒီခရီးကေတာ့ ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရးကာလမွာ သခင္ဘဟိန္းစည္း႐ုံးလႈပ္႐ွားခ့ဲတ့ဲ နယ္ေျမေတြကုိ မွတ္တမ္းတင္ႏုိင္ဖုိ႔ ပဲခူး႐ုိးမကုိျဖတ္ၿပီး သြားၾကရတ့ဲခရီးျဖစ္ပါတယ္။ ဟုိတခ်ိန္က စိမ္းစိမ္းစုိစုိ႐ွိလွတ့ဲ ႐ုိးမ ေတာႀကီးဟာ ေတာင္ကတုံးေတြျဖစ္ေနၾကၿပီး ေျခာက္သေယာင္း ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ဒီေမာ္ေတာ္ကားလမ္းမႀကီး ဟာ ေတာျဖတ္၊ ေတာင္ျဖတ္၊ ဘယ္လုိပဲျဖတ္ျဖတ္ လမ္းေဘးဝဲယာ အတုိင္းအတာ တခုအထိ ႐ွင္းလင္း ၾကရတာကုိ နားလည္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုျမင္ေတြ႔ရတ့ဲ အေျခအေနက လမ္းေဘးဝဲယာေလာက္သာ မကေတာ့ဘဲ ျဖတ္ေလးျဖတ္၊ ျဖတ္ငါးျဖတ္၊ ခ႐ုိနီေတြစိတ္ေက်နပ္တ့ဲအထိ အထပ္ထပ္ျဖတ္ခ့ဲၾကတ့ဲ တေတာလုံး၊ တေတာင္လုံး၊ ေတာင္ကတုံးေတြကုိသာ ေက်ာ္ျဖတ္ခ့ဲရေတာ့ ဘယ္သူ႔သီခ်င္းမွန္းမမွတ္မိတ့ဲ သီခ်င္းတစ္ပုိဒ္က က်ေနာ့္အေတြးပုံရိပ္ထဲမွာ ထင္ဟတ္လာခ့ဲပါတယ္။ ]] အခ်စ္ကေဖာက္ျပန္၊ စနစ္က ေဖာက္ျပန္။ }} ဆုိတာေလးကုိေတြးမိရင္း အားလုံးက ေဖာက္ျပန္ေနၾကတာပါလားလုိ႔ ခံစားလုိက္ရပါေတာ့တယ္။
ပဲခူး႐ုိးမ ေတာင္ကတုံးေတြကုိ ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီး ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရး ကာလအတြင္းက သခင္ဘဟိန္း လႈပ္ ႐ွားခ့ဲတ့ဲနယ္ေျမေတြကုိ ေရာက္ခ့ဲၾကပါတယ္။ ဒီခရီးတခုလုံးကုိ ျဖဴးၿမဳိ႕မွရဲေဘာ္ေအာင္ခ်စ္က ပါဝင္ကူညီ ေပးခ့ဲ တာျဖစ္ပါတယ္။ ပထမဆုံး မွတ္တမ္းတင္ႏုိင္ခ့ဲတာကေတာ့ ပဲခူး႐ုိးမေတာင္ေျခက ဆင္ပခ်ပ္ ဆုိတ့ဲ ႐ြာေလးပါပဲ။ ဒီ႐ြာဟာ ပဲခူး႐ုိးမေတာင္ေပၚက ေျမျပန္႔ကုိဆင္းရင္ ပထမဆုံးစတည္းခ်ရတ့ဲ အေျခခံ႐ြာေလး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ႐ြာေလးကမွတဆင့္ ပဲခူး႐ုိးမ အေ႐ွ႕ျခမ္းက႐ြာေတြကုိဆင္းခ့ဲၾကတာပါ။ အခုေတာ့ ႐ြာလုိ႔ ေတာင္မေျပာႏုိင္ေတာ့ပဲ တဲအိမ္ေလးသုံးေလးလုံးေလာက္သာ ႐ွိေတာ့တာကုိ ေတြ႔ျမင္ မွတ္တမ္းတင္ခ့ဲရ ပါတယ္။
ဒုတိယမွတ္တမ္းတင္ႏုိင္ခ့ဲတာကေတာ့ ပဲခူး႐ုိးမက အစျပဳခ့ဲတ့ဲ ဇဟားေခ်ာင္းပါပဲ။ ဒီေခ်ာင္းဟာ ဖက္ ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရးနဲ႔ ဖဆဆုိ႐ွယ္ေတြကုိေတာ္လွန္ခ့ဲတ့ဲသမုိင္းတေလွ်ာက္လုံးကုိ မွတ္တမ္းတင္ခ့ဲတ့ဲ ေခ်ာင္း ေလး ျဖစ္ပါတယ္။ သခင္ဘဟိန္းအေနနဲ႔ ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရးအတြက္ ဒီဇဟားေခ်ာင္းဝဲယာက ႐ြာေတြကုိ စည္း႐ုံးလႈပ္႐ွားခ့ဲရတာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီဇဟားေခ်ာင္းရဲ႕လြမ္းေမာဖြယ္ေကာင္းလွတ့ဲေခ်ာင္းေဘးတေနရာက ဆင္ေျခေလွ်ာကုန္းေျမေပၚမွာ သစ္ပင္တစ္ပင္ထဲ ထီးထီးႀကီးေပါက္ေနတာကုိေတြ႔ရၿပီး ေဘးပတ္လည္မွာ ယာေျမသဖြယ္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ အဲဒီေနရာေလးကေတာ့ သမုိင္းဝင္ျဖစ္တ့ဲ ႐ုိးမအေ႐ွ႕ျခမ္းက ႐ြာေတြစုစည္း ၿပီး ကြန္ျမဴနစ္ေစ်း ဖြင့္လွစ္ခ့ဲတ့ဲေနရာေလးပါပဲ။ ဒီလုိကြန္ျမဴနစ္ေစ်းဆုတာကုိ စာထဲမွာသာဖတ္႐ႈခ့ဲဖူးၿပီး ဒီေနရာေဟာင္းေလးကုိ အခုလုိကုိယ္တုိင္ကုိယ္က် ေရာက္႐ွိျမင္ေတြ႔လုိက္ရေတာ့ မေဖာ္ျပႏုိင္ေလာက္ေအာင္ ၾကည္ႏူးဝမ္းသာခ့ဲရပါတယ္။ ဒီဝမ္းသာၾကည္ႏူးမႈနဲ႔အတူ ဆက္လက္ခံစား မိတာက ျပည္တြင္းေတာ္လွန္ေရး ကာလ သမုိင္းတေလွ်ာက္မွာလည္း ဥကၠ႒ႀကီးသခင္ဇင္က်ဆုံးခ့ဲရတ့ဲအျဖစ္၊ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ညီမေလးကုိ ဒီဇဟားေခ်ာင္း ေဘးမွာေမြးဖြားခ့ဲရၿပီး ဇဟားေခ်ာင္းကုိအမွတ္သညာျပဳတ့ဲမဟားရယ္လုိ႔ အမည္နာမေပးခ့ဲတ့ဲ အျဖစ္ေတြဟာ ဒီဇဟားေခ်ာင္းေလးကုိ သက္ေသတည္ခ့ဲတ့ဲ ျဖစ္ရပ္ေတြပါပဲ။
သခင္ဘဟိန္း စည္း႐ုံးလႈပ္႐ွားခ့ဲတ့ဲပဲခူး႐ုိးမ အေ႐ွ႕ျခမ္းက႐ြာေတြကုိ တိတိပပမွတ္တမ္းမတင္ႏုိင္ခ့ဲေပမယ့္ ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရးနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးသင္တန္းေတြေဟာေျပာပုိ႔ခ်ခ့ဲတ့ဲ ျဖဴးၿမဳိ႕ေပၚက ၿမဳိ႕နယ္စုိက္ပ်ဳိးေရး ဦးစီးဌာန (ေခတ္ေဟာင္း စုိက္ပ်ဳိးျခင္းဌာန ) နဲ႔ သခင္ဘဟိန္း ေနထုိင္ခ့ဲတ့ဲအိမ္ကုိ မွတ္တမ္းတင္ႏုိင္ခ့ဲပါတယ္။ ဒါကလည္း အသက္ ၉၁ ႏွစ္႐ွိၿပီးျဖစ္တ့ဲ ေ႐ွ႕မီနာက္မီ ေတာ္လွန္ေရးရဲေဘာ္ႀကီး ဗုိလ္ဝင္းႏုိင္ရဲ႕ကူညီမႈနဲ႔ မွတ္တမ္းတင္ႏုိင္ခ့ဲတာျဖစ္ပါတယ္။ ရဲေဘာ္ႀကီးဗုိလ္ဝင္းႏုိင္ဟာ သခင္ဘဟိန္းရဲ႕ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရး လႈပ္႐ွားမႈေတြမွာပါဝင္ခ့ဲၿပီး ျပည္တြင္းလက္နက္ကုိင္ေတာ္လွန္ေရးကာလမွာလည္း ဗုိလ္ဖုိးကြန္းတုိ႔ရဲ႕ ျပည္သူ႔ ရဲေဘာ္အျဖစ္ ပါ၀င္ခ့ဲပါတယ္။ သူဟာ ဒုတိယအဆင့္ ေမာ္ကြန္းဝင္ပုဂၢဳိလ္ႀကီးပါ။ သူက သူ႔ဘဝနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး၊]] က်ဳပ္ကုိ ေမာ္ကြန္းဝင္ ဒုတိယအဆင့္ဆုိၿပီး အထင္မႀကီးၾကပါနဲ႔ဗ်ာ။ ႏုိင္ငံေတာ္အေနန႔ဲ ထုိက္သင့္တ့ဲ အသိအမွတ္ျပဳမႈနဲ႔ ေထာက္ပ့ံမႈတစုံတရာေတာ့ ႐ွိသင့္တယ္မဟုတ္လား။ က်ဳပ္တုိ႔ကုိ ဆုိက ေရးတီးၿပဳိင္ပြဲဝင္ေတြေလာက္ေတာင္ တန္ဖုိးထားၾကတာမဟုတ္ဘူးဗ်။ အခံရအခက္ဆုံးကေတာ့ ႏွစ္သီးစား သုံးသီးစားေတြနဲ႔ ပင္စင္ေထာက္ပံ့ေၾကးတနင့္တပုိးခံစားေနၾကတ့ဲပုဂၢဳိလ္ေတြကုိ ျမင္ေတြ႔ေနရတာကုိေပါ့ ဗ်ာ။}} ဆုိတ့ဲမေက်နပ္ခ်က္အခ်ဳိ႕ကုိ ထုတ္ေဖာ္ၿငီးျငဴခ့ဲတာကုိ ၾကားခ့ဲရပါတယ္။ ဘယ္လုိပဲ မေက်နပ္ခ်က္ ေတြ ႐ွိေနပါေစ၊ အသက္အ႐ြယ္ ၉၁ ႏွစ္႐ွိၿပီျဖစ္ေပမယ့္ ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရးနဲ႔ အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ ေရး စိတ္ဓာတ္ေတြကေတာ့ ႐ွင္သန္ဆဲပဲဆုိတာကုိ ေတြ႔ျမင္ခ့ဲရပါတယ္။
ရဲေဘာ္ႀကီးဗုိလ္ဝင္းႏုိင္က သခင္ဘဟိန္းႏွစ္တစ္ရာျပည့္အထိမ္းအမွတ္ အခ်က္အလက္ေတြ ျပန္လည္ မွတ္တမ္းတင္ဖုိ႔ႀကဳိးပမ္းေနၾကတ့ဲ က်ေနာ္တုိ႔ကုိ စိတ္ခ်ယုံၾကည္သြားတ့ဲအခ်ိန္မွာ ေဖာ္ျပခဲ့တ့ဲအခ်က္ေတြကုိ အားပါးတရ ျပန္လည္ေျပာၾကားခဲ့တာျဖစ္ၿပီး က်ေနာ္တုိ႔အေနနဲ႔အဆင္ေျပေျပ မွတ္တမ္းတင္ႏုိင္ခ့ဲတာ ျဖစ္ပါ တယ္။ သခင္ဘဟိန္းလႈပ္႐ွားခ့ဲတ့ဲဝျႀကီးအေ႐ွ႕ျခမ္းမွာ မွတ္တမ္းတင္ရမယ့္အခ်က္ေတြျပည့္စုံသြားတဲ့အခါ က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ဝဲႀကီးအေနာက္ျခမ္းသုိ႔ေေခၚသြားပါတယ္။ ယိမ္းထုိးေနတ့ဲႀကဳိးတံတားေပၚမွာ အသက္ ကုိးဆယ္ေက်ာ္ အဘိုးႀကီးက ေ႐ွ႕မွဦးေဆာင္ၿပီး ေခၚသြားတာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ ဝဲႀကီးအေနာက္ျခမ္းမွာ သခင္ဘဟိန္းကုိ အနီးကပ္ျပဳစုေစာင့္ေ႐ွာက္ဖုိ႔ တာဝန္ယူခ့ဲရတ့ဲ ရဲေဘာ္ႀကီးဦးျမဆုိသူ အသက္႐ွစ္ဆယ္ ေက်ာ္ အဘိုးႀကီးတေယာက္နဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ကို ဆုံေပးပါတယ္။ အဲဒီရဲေဘာ္ႀကီးက ေ႐ွးျဖစ္ေဟာင္းမ်ားကုိ ျပန္လည္ျမင္ေယာင္မိဟန္ျဖင့္ တမ္းတမ္းတတ ေျပာ႐ွာပါတယ္။ သခင္ဘဟိန္းရဲ႕စားေရးေသာက္ေရး၊ ေနေရးထုိင္ေရးနဲ႔ လုံၿခဳံေရးကုိပါ တာဝန္ယူလုပ္ေဆာင္ခ့ဲရတ့ဲအေၾကာင္းေတြကုိ ေျပာျပပါတယ္။ သခင္ ဘဟိန္းဟာ အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက က်န္းမာေရးမေကာင္းခ့ဲပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရးလုပ္ငန္း ေတြကုိ ျပင္းျပင္းထန္ထန္လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေၾကာင္းနဲ႔ ေတာ္႐ုံခရီးဆုိရင္ သူ( ဦးျမ )ကုိယ္တုိင္ ကုန္းပုိးၿပီး ပုိ႔ေဆာင္ ေပးခ့ဲရတယ္လုိ႔ ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔ ေျပာျပခ့ဲပါတယ္။
အဲဒီ ဝဲႀကီးအေနာက္ျခမ္းကအျပန္မွာေတာ့ ရဲေဘာ္ႀကီးဗုိလ္၀င္းႏုိင္က က်ေနာ္တို႔အဖြဲ႔ကုိသူ႔အိမ္သုိ႔ေခၚ သြားခ့ဲၿပီး ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရးလႈပ္႐ွားမႈ ကာလအတြင္းက သခင္ဘဟိန္းပုိ႔ခ်တ့ဲ ႏုိင္ငံေရးသင္တန္းေတြမွာ အသုံးျပဳခ့ဲတ့ဲျမန္မာလက္ႏွိပ္စက္ အေသးအပ်က္ေလးကုိ ( တစ္ဆယ့္ေလးလက္မဟုထင္ပါသည္ ) ပစၥည္း ေဟာင္းဂုိေဒါင္ထဲမွထုတ္ယူၿပီး သခင္ဘဟိန္းႏွစ္တစ္ရာျပည့္ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ေပးအပ္ခ့ဲပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ႔ မွတ္တမ္းအဖြဲ႔အေနနဲ႔ ဒီလုိ သခင္ဘဟိန္း ႏွစ္တစ္ရာျပည့္ အထိမ္းအမွတ္္လက္ႏွိပ္စက္ေလးကုိ လက္ခံရယူၿပီး တူတံဇင္ အလံေတာ္ေအာက္ ခရီးတစ္ေခါက္ကုိ နိဂုံးခ်ဳပ္ခ့ဲၾကပါေတာ့တယ္။
ခင္ေမာင္ေအး (ေခ်ာက္)
Design Credit : Democratic Party for a New Society (DPNS)