ေအာင္သူၿငိမ္း ● ထိုင္းႏိုင္ငံက အဂၤလိပ္သင္ အစီအစဥ္ (EP, MEP) ေက်ာင္းမ်ား
(မုိးမခ) ဇူလုိင္ ၂၊ ၂၀၁၇
(မုိးမခ) ဇူလုိင္ ၂၊ ၂၀၁၇
က်ေနာ့္ႏိုင္ငံက ပညာေရးအစီအစဥ္ေတြက မိဘေတြ သိပ္ပင္ပန္းစရာ ျဖစ္ေနတယ္။ မိဘေတြကိုယ္တိုင္က ဒီလို ပင္ပန္း ရတာကို ဂုဏ္ယူေနၾကတာလည္း ရွိပါတယ္။ က်ေနာ့္တူေတာ္ေမာင္က ဒီႏွစ္ဆယ္တန္းဆိုေတာ့ အိမ္မွာ က်ဴရွင္ကိစၥေတြ၊ ပုဂၢလိကေက်ာင္းကိစၥေတြ တိုင္ပင္ေနတာ ၾကားရတယ္။ က်ဴရွင္ဘာသာစံုထားဖို႔ က်ပ္ ၅ သိန္းအထက္၊ ၁၀ သိန္းထိတိုင္ ကုန္ႏိုင္မယ္ဆိုပဲ။ ဒီလိုမွမဟုတ္ ပုဂၢလိကေက်ာင္း သြားထားရင္ သိန္း ၄၀ ဆိုလား။ ဒီေတာ့ မိဘေတြလွ်ာထြက္ေနၾကရ တာေပါ့။ တတ္ႏိုင္တဲ့မိဘေတြဆိုေတာ့လည္း တမ်ဳိး။ တခါက DVB ဒီဘိတ္အစီအစဥ္အၿပီး ႏိုင္ငံတကာေက်ာင္းနာမည္ ခံထားတဲ့ ျမန္မာျပည္က ေက်ာင္းတခုက သူ႔သားသမီးေတြကိစၥကို အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးက လာရင္ဖြင့္ေျပာတယ္။ တႏွစ္ကို စာသင္ရက္ ၁၈၀ ေလာက္ ရွိၿပီး၊ ကေလးတေယာက္အတြက္ ကုန္က်စားရိတ္က တေယာက္၊ တစ္ရက္ကို က်ပ္တစ္သိန္း ေလာက္ကုန္ေနတယ္။ တႏွစ္ကို က်ပ္သိန္း ၂၀၀ ေလာက္ ကုန္က်ေနရတဲ့ကိစၥကို လာေျပာျပတယ္။ ဒီလိုကုန္က်ေန ေပမယ့္ ဒီေက်ာင္းက ႏိုင္ငံတကာအဆင့္မမွီပံုေတြ၊ ဆရာေတြကလည္း သက္ဆိုင္ရာဘာသာရပ္ ကၽြမ္းက်င္သူ မဟုတ္ ပံုေတြ (ဥပမာ- အေမရိကန္မွာ တစ္သက္လံုးဆရာဝန္လုပ္လာၿပီး၊ အနားယူဖို႔ အသက္ေရာက္မွ အခုရန္ကုန္ေက်ာင္းမွာ ဆရာ လုပ္ၿပီး အၿငိမ္းစားလာယူေနတဲ့ဆရာမ်ဳိး) ေျပာျပတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ထိုင္းႏိုင္ငံ အစိုးရေက်ာင္း၊ ပုဂၢလိကေက်ာင္းေတြက EP, MEP အစီအစဥ္ေတြအေၾကာင္း (English Program, Mini-English Program) ေတြအေၾကာင္း ေျပာျပခ်င္မိတယ္။ က်ေနာ့္သမီး ထိုင္းမွာ အထက္တန္းေက်ာင္း တက္ေနစဥ္က MEP အစီအစဥ္ရွိတဲ့ ေက်ာင္းတခုမွာတက္တယ္။ သူတို႔ေက်ာင္းမွာ သာမန္ေက်ာင္းသားေတြက ကုန္က်စားရိတ္ သိပ္ မမ်ားပါဘူး။ ဒီကေလးေတြ စာသင္ခန္းမွာေတာ့ ပန္ကာတပ္ထားတာပဲ ရွိပါတယ္။ MEP အစီအစဥ္တက္တဲ့ကေလးေတြ ကေတာ့ ဆယ္မီစတာတခု (၄-လဝန္းက်င္) ကို ဘတ္ ၁၅,၀၀၀ (ေဒၚလာ ၄၂၀ ခန္႔) ေပးရပါတယ္။ အဲဒါအျပင္ သူတို႔ အခန္းက အဲယားကြန္းတပ္ထားတဲ့ အဲဒီအတြက္ လွ်ပ္စစ္မီတာခေတြ ထပ္ေပးရတာ ရွိပါတယ္။ သူတို႔ကေတာ့ ေက်ာင္းမွာ ဗြီအိုင္ပီ ေက်ာင္းသားလိုမ်ဳိး ေျမာက္ႂကြႂကြေပါ့။ တကယ္ေျပာရရင္ေတာ့ တန္းတူညီမွ်မႈ သေဘာအရ မေကာင္းလွပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ထိုင္းႏိုင္ငံပညာေရးမွာ တန္းတူညီမွ်မႈ အားနည္းေနတဲ့အေၾကာင္းလည္း ေ၀ဖန္ေျပာဆိုေနသူေတြ အမ်ားရွိ ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တနည္းလွည့္ေတြးရင္ေတာ့ အင္တာေနရွင္နယ္ေက်ာင္းေတြကို ေစ်းႀကီးႀကီးနဲ႔ ပို႔မယ့္အစား၊ မတတ္ ႏိုင္သူ လူလတ္တန္းစားမိဘေတြအတြက္ အစီအစဥ္တခု ဖန္တီးေပးတဲ့သေဘာပါပဲ။
ဒါေပမယ့္ ထိုင္းပညာေရးစနစ္ရဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔လည္း အက်ဳံးဝင္ပါတယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံက AEC လိုမ်ဳိး အာဆီယံ စီးပြားေရး အသိုက္အဝန္းျဖစ္လာရင္ သူတို႔လက္ဦးမႈရေအာင္ ျပင္ဆင္မႈပါ။ ထိုင္းပညာေရးဝန္ႀကီးေဟာင္းတဦးက ေျပာဖူး တာကေတာ့ "AEC ျဖစ္လာေတာ့တယ္။ AEC ရဲ႕ ဘာသာစကားဟာ အဂၤလိပ္စာပဲ ျဖစ္မယ္။ ဒါဆိုရင္ AEC အတြင္း ၿပိဳင္ဆိုင္ႏိုင္မႈ၊ အသင့္ျဖစ္မႈအတြက္ ထိုင္းေက်ာင္းသားေတြကို အဂၤလိပ္စာသင္ၾကားေရး ျမႇင့္တင္ထားရမယ္" ဆိုတာမ်ဳိး ေျပာဆိုတာ ၾကားဖူးပါတယ္။ ေနာက္တခ်က္က ေက်ာင္းသားတဦးခ်င္းရဲ႔ ၿပိဳင္ဆိုင္ႏိုင္စြမ္း (Competitiveness) ကို ျမႇင့္တင္ေပးဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
EP, MEP အစီအစဥ္ေတြကို စတင္ခဲ့တာ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ကတည္းကပါ။ ထိုင္းႏိုင္ငံ အေျခခံပညာေရးေကာ္မရွင္ရံုး (OBEC) က လုပ္ကိုင္ႏိုင္စြမ္းရွိတဲ့ ေက်ာင္းေတြ (အစိုးရေက်ာင္း၊ ပုဂၢလိကေက်ာင္း) မွာ EP, MEP အစီအစဥ္ေတြ စတင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။ ဘာသာ ၄ ခု (သိပၸံ၊ သခ်ၤာ၊ ကိုယ္ကာယ ပညာေရး Physical education ၊ အဂၤလိပ္) ကို အဂၤလိပ္လို သင္ေစပါတယ္။ ဒီလိုသင္ဖို႔အတြက္ ႏိုင္ငံျခားက ဆရာေတြကို ငွားရမ္းခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ့္သမီးတို႔တက္တဲ့ MEP အစီအစဥ္မွာ အဂၤလိပ္စာသင္ဖို႔ အေနာက္ႏိုင္ငံ၊ ၾသစေၾတလ် စသည္ျဖင့္တို႔က လူငယ္ဆရာ၊ ဆရာမေလးေတြကို သံုးတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ သခ်ၤာ၊ သိပၸံလိုမ်ဳိး ဘာသာရပ္အတြက္က်ေတာ့ ေတာင္အာဖရိကႏိုင္ငံက လူမဲဆရာ၊ ဆရာမ ေလးေတြ လာသင္ၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ထိုင္းေက်ာင္းဆရာေတြက လခမမ်ားပါ။ အေျခခံလစာက တလကို ဘတ္ ၁၅,၀၀၀ ေလာက္ပဲ ရၾကပါတယ္။ ဒီလခနဲ႔ ႏိုင္ငံျခားကလာသင္တဲ့ ဆရာေတြက မလံုေလာက္ပါဘူး။ ဒီအခါ ထိုင္း ပညာေရးဝန္ႀကီးဌာနက အပိုေဆာင္း ေထာက္ပံ့ေငြ (subsidies) ေတြ ထပ္ေပးပါတယ္။ အခုအခ်ိန္မွာ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ေက်ာင္းတိုင္း EP, MEP အစီအစဥ္ ရွိတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အစိုးရေက်ာင္းေပါင္း ၃၄,၀၀၀ က ေက်ာင္းသား ၁၄ သန္းအတြက္ ဒီအစီအစဥ္ေတြကို ေဆာင္ရြက္ေနၿပီ ဆိုပါတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ တကၠသိုလ္ေတြမွာလည္း ႏိုင္ငံတကာနဲ႔ခ်ိတ္ဆက္တဲ့လုပ္ငန္း (internationalization of higher education) ကို လုပ္ကိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာ ပုဂၢလိက တကၠသိုလ္မ်ား ဖြင့္ေစတာ၊ တကၠသိုလ္ေတြမွာ ႏိုင္ငံတကာပညာရွင္၊ ဌာနေတြနဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္တိုးခ်ဲ႔တာ၊ ႏိုင္ငံျခား ေက်ာင္းသား၊ သုေတသီေတြကို လက္ခံတာမ်ဳိး ျဖစ္ပါတယ္။ (၂၀၀၆-၂၀၁၀) အမ်ဳိးသား ၿပိဳင္ဆိုင္ႏိုင္စြမ္း ျမႇင့္တင္ရန္ အဂၤလိပ္စာ ေလ့လာသင္ယူေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ မဟာဗ်ဴဟာအစီအစဥ္ [Strategic Plan for reforming the English learning process to accelerate National Competitiveness ability (2006-2010)] လုပ္ေတာ့လည္း အခုအစီအစဥ္ ေတြကို အတည္ျပဳ၊ ထပ္မံခ်ဲ႕ ထြင္ခဲ့ ပါတယ္။ စာသင္ေက်ာင္းေတြမွာလည္း အဂၤလိပ္ေကာ္နာ (English corner) ေတြ တည္ ေထာင္ေပးပါတယ္။ အဂၤလိပ္စာ စာအုပ္၊ စီဒီ၊ ဗီဒီယိုေတြ ရႏိုင္မယ့္ အခန္းမ်ဳိးေတြ ထူေထာင္ထားတာပါ။
၂၀၁၂ မွာေတာ့ တႏိုင္ငံလံုးက ေက်ာင္းေတြမွာ အဂၤလိပ္စကားေျပာႏွစ္ (English speaking year) သတ္မွတ္ ေဆာင္ရြက္ ခဲ့ပါတယ္။ ေက်ာင္းေတြမွာ အနည္းဆံုးတစ္ပတ္မွာ တစ္ရက္ ဆရာ/ဆရာမေတြနဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြၾကား အဂၤလိပ္လို ေျပာဆိုဆက္သြယ္ေရး ေဆာင္ရြက္ေစတာပါ။ အဲဒါအျပင္ က်ေနာ့္သမီးေတြက မၾကာခဏဆိုသလို ေလ့လာေရး ခရီးစဥ္ ေတြ၊ စခန္းခ်တာေတြ ထြက္ရပါတယ္။ ကင္းေထာက္စခန္းမ်ဳိး မဟုတ္ပါဘူး။ (English camp) လို႔ ေခၚတဲ့ ၄-၅ ရက္ စခန္းသြင္း ေပ်ာ္လည္းေပ်ာ္၊ အဂၤလိပ္လိုလည္း ေလ့လာသင္ယူ ေျပာဆိုရမယ့္ စခန္းသြင္းတာမ်ဳိးပါ။
EP, MEP အစီအစဥ္ကို ပရာထြန္ ၁-၆ တန္း (Primary)၊ မာသာယြန္ (၁-၆) (secondary) ေက်ာင္းေတြမွာ သင္ၾကပါ တယ္။ သခ်ၤာ၊ သိပၸံ၊ က်န္းမာေရး၊ အဂၤလိပ္၊ လူမႈေရး နဲ႔ တခါတေလ ကိုယ္ကာယ က်န္းမာေရး ဘာသာ ရပ္ေတြကို အဂၤလိပ္လို သင္ေစၿပီး၊ က်န္ဘာသာရပ္ေတြကို ထိုင္းလိုသင္ပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြကို လုပ္ငန္းခြင္၊ ႏိုင္ငံ တကာ ေလ့လာမႈ၊ တကၠသိုလ္အတြက္ ျပင္ဆင္ေပးတာပါ။ အလယ္တန္း၊ အထက္တန္း (secondary) ၆- တန္းေတြမွာေတာ့ သခ်ၤာဆိုရင္- အေျခခံ အယ္လ္ဂ်ီဘရာ၊ အေျခခံ ေဂ်ာ္ေမထရီ၊ အေျခခံ တြက္ခ်က္မႈ (arithmetic)၊ ဆက္ (sets)၊ ပရို ပိုးရွင္း (အခ်ဳိး) နဲ႔ ျပႆနာေျဖရွင္းျခင္း (proportions and problem-solving)၊ သိပၸံဘာသာရပ္မွာ အေထြေထြ သိပၸံ၊ အေျခခံ ဇီဝ၊ အေျခခံဓာတု၊ အေျခခံ ရူပေဗဒ ဘာသာရပ္မ်ား၊ ကြန္ျပဴတာသိပၸံမွာဆိုရင္ အေျခခံဝင္းဒိုးစ္ (basic window programs) MS Word, Publisher, Excel နဲ႔ PowerPoint ပါဝင္ပိြဳင့္ေတြကို အဂၤလိပ္ဘာသာနဲ႔ သင္ၾကားေစတာပါ။ ထိုင္း ႏိုင္ငံက ဘတ္ဂ်က္ရဲ႔ ၃၀% နီးပါးကို ပညာေရးအတြက္ သံုးတာျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ဒီလိုလုပ္ႏိုင္တာပါ။ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္မွာ ထိုင္းႏိုင္ငံ ပညာေရးအတြက္ ၅၁၉. ၂၉ ဘီလီယံ သံုးမယ္လို႔ လ်ာထားခဲ့ပါတယ္။ [ေဒၚလာ ၁၄. ၈ ဘီလီယံေလာက္ ရွိႏိုင္ပါတယ္။]
ဒီလိုသင္ၾကားေပမယ့္လည္း အဂၤလိပ္စာ ကၽြမ္းက်င္တတ္ေျမာက္မႈ (English language proficiency Index) ညႊန္းကိန္း (http://www.ef.edu/epi/) မွာ ထိုင္းႏိုင္ငံက သိပ္မတက္လာတဲ့အျပင္ က်ဆင္းေနခဲ့ပါတယ္။၂၀၁၃ ခုႏွစ္မွာ ႏိုင္ငံ ၆၀ ၿပိဳင္တဲ့အနက္ ထိုင္းက ၅၅ ခ်ိတ္ပါတယ္။ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္ ညႊန္းကိန္းအရ ႏိုင္ငံ ၇၂ ၿပိဳင္ဆိုင္ၾကတဲ့အထဲ ၅၆ (EF EPI score) က ၄၇.၂၁ ပဲ ရွိပါေသးတယ္။ အဂၤလိပ္စကားေျပာႏွစ္ (၂၀၁၂)၊ အဂၤလိပ္စာ တစိတ္တပိုင္းသင္ၾကားတဲ့ EP, MEP (English Program, Mini-English Program) စတာေတြ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာေတာင္မွ အလြန္နည္း (very low) လို႔ သတ္ မွတ္ခံထားရတဲ့ အေျခအေနပဲ ရွိပါေသးတယ္။ ဒီလို အားနည္းရတဲ့ အေျခခံေတြကိုလည္း ေဝဖန္ေျပာဆို ေဆြးေႏြးေနၾက တာေတြေတာ့ ရွိပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အခုလို ႀကိဳးပမ္းမႈေတြကေန လာမယ့္ ကာလတစ္ခုမွာေတာ့ သူတို႔ေက်ာင္းသား ေတြ တိုးတက္သြားမယ့္အေရးကိုေတာ့ က်ေနာ္ျမင္ေနရပါတယ္။
က်ေနာ္တို႔က ပညာေရးျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈေတြကိုလည္း ေမွ်ာ္လင့္ပါရဲ႕။
illustration : dale edwin murray
Comments