ရခုုိင္ပဋိပကၡေဒသကို
ကိုုယ္တိုုင္သြားေရာက္ေလ့လာခဲ့တဲ့ သူပုုန္ေက်ာင္းသားေဟာင္းနဲ႔ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းျခင္း
စမ္းေခ်ာင္းဘိုဘိုနဲ႔ ရခိုင္ေဒသေရာက္ အင္တာဗ်ဴး - Myanmar Now
(မိုးမခ) စက္တင္ဘာ ၃၀၊ ၂၀၁၇
ရန္ကုုန္၊
စမ္းေခ်ာင္းျမိဳ႕နယ္မွာေနထိုုင္တဲ့၊ စမ္းေခ်ာင္းဘိုဘိုလိုု႔
လူသိမ်ားတဲ့ ႏိုုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္း၊
ABSDF သူပုုန္ေက်ာင္းသားေဟာင္း ကိုုဘိုုဘိုဟာ ျမန္မာျပည္သူအမ်ားအျပားလိုုပဲ
ရခိုုင္အေရးေၾကာင့္ စိတ္ေတြလွႈပ္ရွားခဲ့ရတဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ စက္တင္ဘာ
၁၅ ရက္ေန႔ကေန ၂၁ ရက္ေန႔အထိ ရန္ကုုန္ကသြားတဲ့ အကူအညီေပးေရးအဖြဲ႕ေတြနဲ႔ တြဲျပီး ရခိုုင္ျပည္နယ္
စစ္ေတြ၊ ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္ေတာျမိဳ႕ေတြကိုု ကင္မရာတစ္လံုုးနဲ႔လွည့္လည္ျပီး
သြားေရာက္ေလ့လာခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ခရီးစဥ္ အေတြ႕အၾကံဳေတြအေၾကာင္း Myanmar Now ကိုု ေျပာျပထားပါတယ္။
ေမး။ ။ ကိုဘိုဘိုက မီဒီယာသမားလည္းမဟုုတ္ဘူး။ သတင္းေထာက္လည္းမဟုုတ္ဘူး။
ဘာ့ေၾကာင့္ ရခုိင္ကို သြားရတာလဲဆုိတာ ေျပာေပးပါ။
ေျဖ။ ။ အဓိက သြားရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းက ႏိုင္ငံျခားမီဒီယာေတြမွာ
ေျပာၾကတယ္။ မြတ္စလင္ ရြာေတြ တစ္ရြာမွ မရွိေတာ့ဘူးတို႔၊ လူမ်ဳိးသုဥ္းသတ္တယ္တို႔ အဲဒါေတြ သိရေတာ့ ကြ်န္ေတာ္
စိတ္ထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး မခံခ်င္ျဖစ္တယ္။ ဒါက ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံက အဲဒီေလာက္လုပ္မွာ
မဟုတ္ဘူးလို႔၊ ဒါကို ကြ်န္္ေတာ္ယံုလည္းယံုတယ္။
အဲဒီအတြက္ ကြ်န္ေတာ္သြားတာ။ အဓိကက အျဖစ္မွန္ေတြသိခ်င္လို႔ ဓာတ္ပံုသြားရိုက္ရင္းနဲ႔
သြားစံုစမ္းတာေပါ့။
ေမး။ ။ ဘာေတြႀကံဳေတြ႔ရလဲဆုိတာကို အနွစ္ခ်ဳပ္ေျပာျပပါ။
ေျဖ။ ။ အဓိက ႀကံဳေတြ႔ေနရတာက ဟိုမွာ မြတ္စလင္ရြာေတြ
အမ်ားႀကီးက်န္ေသးတာေတြ႕တယ္။ ဘူးသီးေတာင္ စတက္ၿပီ
ဆုိတာနဲ႔ မြတ္စလင္ေတြ အမ်ားႀကီးေတြ႔တယ္။ ရေသ့ေတာင္ၿမဳိ႕နယ္အစပ္ေပါ့။ အဲဒီမွာလည္း မြတ္စလင္ရြာေတြအမ်ားႀကီးပဲ
ေတြ႔ခဲ့ရတယ္။ ၿပီးေတာ့ တခ်ဳိ႕ေသာ မ်ဳိးႏြယ္စုေလးေတြေပါ့၊ ၿမိဳ၊ သက္၊ ဒိုင္းနက္၊ မရမာႀကီး တို႔ အဲဒီမ်ဳိးႏြယ္စုေတြေဘးနားမွာ မူစလင္ရြာေတြ
အမ်ားႀကီးရွိေနတယ္။ အဲဒီမွာပဲ အခ်ဳိ႕မြတ္စလင္ေတြဆုိရင္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ သြားတဲ့ လမ္းခရီးမွာကို
အမ်ားႀကီး ကူညီခဲ့တယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေရာက္တဲ့ရက္မွာပဲ မိုးက အရမ္းရြာတယ္၊ ကားလမ္းေတြ
ပ်က္သြားတယ္။ ဘူးသီးေတာင္္ကေန ေက်ာက္စာအုိင္ကိုေရာက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဘယ္လိုမွ ဆက္သြားလို႔
အဆင္မေျပေတာ့ဘူး။ အဲဒီမွာ ကားေပၚက ဆန္အိတ္ေတြခ်တာေတြေရာ၊ စက္ေလွေတြငွားတာေတြလည္း မြတ္စလင္ေတြရဲ႕ စက္ေလွေတြ
ငွားခဲ့ရတယ္၊ မြတ္စလင္ေတြရဲ႕ လုပ္အားေတြနဲ႔ ဆန္အိတ္ေတြ သယ္ခဲ့ရတယ္။ ဆုိေတာ့ ႏိုင္ငံတကာကေျပာေနတဲ့
ပံုစံအတိုင္းမဟုတ္ဘူး။ က်န္ေနတဲ့ရြာေတြမွာ တခ်ဳိ႕မြတ္စလင္ေတြက လံုုျခံဳေရးတပ္ဖြဲ႕ေတြကိုု
သတင္းပို႔တယ္၊ သူတိုု႔ ဒီမွာပဲ ေနခ်င္တယ္၊ ေအးေအး ပဲေနခ်င္တယ္။ အၾကမ္းဖက္သမားေတြနဲ႔လည္း
မပတ္သက္ခ်င္ဘူး၊ ဒီကလည္း မေျပာင္းသြားခ်င္ဘူး၊
အဲဒီလို သတင္းပို႔ၿပီးေနတဲ့ မြတ္စလင္ရြာေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္ေလ။ ေနာက္တစ္ခုက အထဲကို
သတင္းေထာက္ေတြကို ဝင္ခြင့္မေပးဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ျပန္လာတဲ့ေနာက္တစ္ရက္မွာပဲ ၾကားလိုက္ရတာက
ICRC လိုအဖြဲ႔မ်ဳိးကုိ ဝိုင္းတားၾကတယ္။ ဝိုင္းတာက ေဒသခံမဟုတ္ဘူးလို႔လည္း
ၾကားတယ္။ အဲဒါေတာ့ မေျပာခ်င္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူတုိ႔ ဘယ္လိုခံစားေနရသလဲဆုိတာကိုေတာ့ နည္းနည္းေလးနားလည္ခြင့္ရတယ္။
ေမာင္းေတာ သြားတဲ့ လမ္းက ေဒသခံရခိုင္တစ္ေယာက္က
ဓာတ္ပံုရိုက္ရင္ ဖုန္းနဲ႔ပဲရိုက္ပါ၊ ကင္မရာနဲ႔ မရိုက္ပါနဲ႔လို႔ေျပာတယ္။ သူူတို႔ အျမင္မွာက
ကင္မရာလြယ္တဲ့သူဆိုရင္ မီဒီယာသမားေတြလို႔ပဲျမင္တယ္။ မီဒီယာသမားေတြက အထူးသျဖင့္ ႏိုင္ငံျခားမီဒီယာသမားေတြက
လာၿပီးဓာတ္ပံုရိုက္ၿပီးရင္ ျပန္သြားတဲ့ အခါမွာ ဘဂၤါလီေတြဘက္ကပဲ အကုန္ပါတယ္လိုု႔ျမင္တယ္။
သူတို႔ေတြအေနနဲ႔က ပညာအေျခခံ အားနည္းေနတာပါတယ္၊ ေနာက္တစ္ခုက အိုင္တီနဲ႔ ေဝးေနတာရွိတယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ မီဒီယာနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ နားလည္မႈလြဲေနတာကို ေတြ႔ရတယ္။
ေမး။ ။ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကလည္း ေမးခြန္းထုတ္တယ္။
ဘာေၾကာင့္မို႔လို႔ မြတ္စလင္တစ္ဝက္ေလာက္က ထြက္ေျပးသြားၿပီး တစ္ဝက္ေလာက္က က်န္ေနခဲ့ရသလဲေပါ့။
ရြာေတြအမ်ားၾကီးကို မီးရိႈ႕ခံခဲ့ရတယ္ဆုိတာလည္း သိရတယ္။ ဒါေတြနဲ႔ပတ္သက္ျပီး ေျမျပင္မွာသြားေတာ့ေရာ
ဘယ္လို ၾကားသိခဲ့ရလဲ။
ေျဖ။ ။ ၾကားသိတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ သြားတဲ့ အခါက်ေတာ့
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ကို လံုၿခံဳေရးေပးတယ္ဗ်။ လံုၿခံဳေရးမပါဘဲ သြားလို႔မရဘူး။ အဲဒီလံုၿခံဳေရးေပးတဲ့
တပ္မေတာ္သားေတြကို လမ္းခရီးမွာ နည္းနည္း ရင္းနွီးသြားေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ေမးၾကည့္တယ္။ သူတို႔က
မီးမရိႈ႕လို႔မရဘူးဗ်၊ မီးရိႈႈ႕မွ တဲ့။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆုိေတာ့ လမ္းခရီးမွာ၊ ကားလမ္းမွာ
မိုင္းေထာင္တာေတြရွိတယ္ေပါ့။ ၿပီးေတာ့ မြတ္စလင္ေတြက
ရြာထဲေျပးဝင္ၾကတယ္။ အဲဒီေတာ့ ရြာထဲက အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးကို ဒီမိုင္းေထာင္တဲ့ သူကို လာအပ္ဆုိေတာ့
မအပ္ဘူး။ မအပ္ေတာ့ ရြာကို သူတို႔က မီးရိႈ႕လိုက္ရတယ္။ မီးရိႈ႕ေတာ့ တဲေတြထဲကေနထြက္ျပစ္တယ္။
ၿပီးေတာ့ သူတုိ႔ သိမ္းထားတဲ့ ယမ္းေတြ ေပါက္ကြဲတာလည္း ေတြ႔တယ္။ အဲဒီအတြက္ သူတုိ႔က မီးရိႈ႕တယ္ဆိုတဲ့
ပံုစံမ်ဳိး ကြ်န္ေတာ့္ကို ျပန္ေျပာတယ္။
ျခံဳေျပာရရင္
မီးရွဳိ႕တာနဲ႔ပတ္သက္ျပီး သံုးမ်ဳိး ကြ်န္ေတာ္ၾကားရတယ္။ တပ္ကလည္း မြတ္စလင္ရြာေတြကို
မီးရိႈ႕တယ္၊ မြတ္စလင္ေတြကလည္း ရခုိင္ရြာေတြကို မီးရိႈ႕တယ္၊ တခ်ဳိ႕ရခုိင္ေတြကလည္း မြတ္စလင္ေတြရြာေတြကို
မီးရိႈ႕တယ္။ ဒါက ၾကားရတာေပါ့၊ ကိုယ္တုိ္င္ေတာ့ ႀကံဳေတြ႔ရတာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔
ျဖတ္သြားတဲ အခ်ိိန္မွာေတာ့ သံုးေနရာေလာက္ မီးရိႈ႕ေနတာကို ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ေတြ႔ခဲ့ရတယ္။
မွတ္မွတ္ရရဆုိရင္ ေမာင္းေတာနဲ႔ ဖားဝက္ေခ်ာင္း ၾကားမွာ ဌာနခ်ဳပ္ဆိုတာရွိတယ္။ အဲဒီမွာ
စစ္တပ္ ထုိင္တာေတာ့ ေတြ႔တယ္။ ကြ်န္ေတာ္္ေမးၾကည့္ေတာ့ ဌာနခ်ဳပ္လို႔ေျပာတယ္။ အဲဒီေနရာရယ္
ေနာက္တစ္ခုက အဲဒီဌာနခ်ဳပ္နဲ႔ ဖားဝက္ေခ်ာင္းၾကားမွာ သံုးေနရာေလာက္ေတြ႔ခဲ့ရတယ္။
ေမး။ ။ စက္တင္ဘာ ၅ ရက္ေနာက္ပိုင္းက စၿပီးေတာ့ တပ္မေတာ္စစ္ေၾကာင္းေတြက
နယ္ေျမရွင္းလင္းေရးလုပ္တာ မရွိေတာ့ဘူး၊ အေျခအေနေတြ
တည္ျငိမ္လာျပီလိုု႔ သိရတယ္။ ဒါကေရာ လက္ေတြ႔ေျမျပင္မွာ မွန္လား။
ေျဖ။ ။ အဲဒါေတာ့ ကြ်န္ေတာ္အတိအက်မသိဘူး။ သို႔ေသာ္
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔သြားတဲ့ ရက္မွာပဲ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔နဲ႔ ေက်ာက္ပန္းေတာင္းကေနလာျပီးကူညီတဲ့အဖြဲ႔နဲ႔ႀကံဳတယ္။
အဲဒီေက်ာက္ပန္းေတာင္းအဖြဲ႔ကိုလည္း အဲဒီ ARSA အဖြဲ႔လို႔ ယူဆရတဲ့ သူေတြက အံုနဲ႔က်င္းနဲ႔
ျပႆနာရွာတဲ့ ပံုစံေတြ႔ခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ္ ဟိုကိုေရာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ တပ္က ဘာေျပာလဲဆုိေတာ့
ေအးေအးေဆးေဆးေန၊ ကိစၥမရွိဘူး၊ ဒါေပမဲ့ ၆ နာရီေက်ာ္ရင္ေတာ့ ပစ္မယ္။ အဲဒီလို မာရွယ္ေလာ
ထုတ္ထားတာရွိတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ေအးေအး ေဆးေဆး ေနတယ္ဆုိရင္ေတာ့ သူတို႔ ျပႆနာမရွာဘူး။
အဲဒါေတာ့ ေတြ႔ခဲ့ရတယ္။ အဲဒီမွာရွိေနတဲ့ တပ္ကိုေရာ၊ အဲဒီမွာရွိေနတဲ့ ရခုိင္ရြာေတြကေရာ၊
မြတ္စလင္ရြာေတြကေရာ အဲဒါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္ေမးၾကည့္ၾကည့္တယ္။ သူတုိ႔ ေအးေအးေဆးေဆးေနရင္
ျပႆနာမရွိဘူး တဲ့။
ေမး။ ။ လက္ရွိက်န္္ေနတဲ့ မြတ္စလင္ရြာေတြေရာ ဘယ္လိုေနထုိင္ေနတာ
ျမင္ခဲ့ရလဲ။
ေျဖ။ ။ အဲဒီရြာေတြရဲ႕ အေျခအေနေတြက ကြ်န္ေတာ္ထင္တယ္
တို္င္းရင္းသားေတြေပါ့ေနာ္၊ ရခုိင္တုိ႔ ဘာတုိ႔ထက္ လိုအပ္ခ်က္ ပိုၿပီးျမင့္ေကာင္းျမင့္ေနလိမ့္မယ္။
သို႔ေသာ္ တစ္ခုရွိတာ သူတုိ႔ေတြက ကြ်န္ေတာ္ေတြ႔သေလာက္ေတာ့ ကေလးေလးက အစ အားလံုး အကုန္အလုပ္လုပ္ၾကတယ္။
ငါးရွာ ဖားရွာ စသျဖင့္ေပါ့။ စားေရးေသာက္ေရး ကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အကုန္အလုပ္လုပ္ၿပီးေတာ့
ေနၾကရတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေရာက္သြားၿပီးေတာ့ ဆန္ေတာင္းတယ္။ အမွန္တကယ္ေျပာရရင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္က
ေပးခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ္မေပးခဲ့ဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သြားရတာက ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ အတူ
ေဒသခံေတြရွိတယ္။ တပ္ကလည္း ရွိတယ္။ အဲဒီခရီးစဥ္မွာ ကြ်န္ေတာ္ နားလည္မႈ မလြဲခ်င္ဘူး။
အဲဒါနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္သူတုိ႔ကုိ ပိုက္ဆံပဲ ေပးခဲ့တယ္။ ေနတာထိုင္တာ ဆင္းရဲတာက သူတို႔အတြက္
သိပ္ျပႆနာမရွိဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔စိတ္ေတြထဲမွာ အခုအခံေလးေတြကို မ်က္လံုးေတြထဲက ျမင္ေနရတယ္။
အဲဒီတုန္းက မုိးရြာလို႔ ေမာင္းေတာေစ်းထဲက အဝတ္ေရာင္းတဲ့ မြတ္စလင္ဆုိင္မွာ မိုးဝင္ခုိတယ္။
ဆုိင္ေရွ႕မွာ ကြပ္ပ်စ္ေလးခ်ထားေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ မိုးခဏ ခုိမယ္ေနာ္ ဆုိၿပီး ဝင္ခုိတယ္။
အရင္လိုဆုိရင္ေတာ့ လိုလိုလားလား ေျပာမွာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီလို မေျပာဘူး၊ ဘာမွလည္း မေျပာဘူး။
သူတုိ႔ စိတ္ထဲမွာ အဲဒီလို အခုအခံေလးေတြေတာ့ ျမင္ရတယ္။ ဒါနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္သူတုိ႔ကို ဆက္္ၿပီးစကားေျပာတယ္။
ဘယ္ပစၥည္းက ဘယ္ေလာက္လဲ စသျဖင့္ေမးတယ္။ ေမးၿပီးေတာ့ စကားေျပာၾကည့္တဲ့အခါ နည္းနည္းေလး
အဆင္ေျပတယ္ေပါ့။ ေျပာခ်င္တာက နည္းနည္းေတာ့ အခုအခံေတာ့ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ စကားေျပာလို႔ိရတယ္။
ေမး။ ။အေျခအေနပိုၿပီးဆုိးမယ့္ အေနအထားေတြေရာ ျမင္ခဲ့ရလား။
ဒီေနရာက ပဋိပကၡဇုံအျဖစ္ေရရွည္သြားမယ့္ ပံုစံမ်ဳိးေတြေရာ ျမင္ခဲ့ရလား။
ေျဖ။ ။ ျပႆနာက မွန္းမရဘူး။ နံပါတ္တစ္က တစ္ေယာက္နဲ႔
တစ္ေယာက္ မယံုၾကဘူး။ နံပါတ္နွစ္က ျပႆနာျဖစ္ႏိုင္ေျခရွိတဲ့ အေျခအေနေတြအမ်ားႀကီးက်န္ေနတယ္။
ဓာတ္ပံုေတြထဲမွာၾကည့္ရင္လည္းေတြ႔တယ္။ ေျပးသြားတဲ့ သူေတြက ကေလးေတြနဲ႔ မိန္းမေတြမ်ားတယ္။
အခုအခ်ိန္ မြတ္စလင္အမ်ဳိးသားေယာက်္ားေတြ ဘယ္ေရာက္ေနသလဲေပါ့။ သိရတာက သူတို႔ေတြက ေတာထဲမွာ
ေနေနတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ဒီကိစၥေတြမျဖစ္ခင္ ေရွ႕မွာ သူတုိ႔ကိုု ဆက္ဆံခံခဲ့ရတဲ့ ပံုစံက
ေတာ္ေတာ္ေလးကို ဖိနွိပ္ဆက္ဆံခံခဲ့ရတဲ့ ပံုစံမ်ဳိး ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီအခါမွာ သူတို႔အေနနဲ႔
တစ္ဖက္မွာလည္း ဖိနွိပ္ခံထားရတာရွိတယ္၊ တစ္ဖက္ကလည္း
ပိ္တ္ေနတာမ်ဳိးေတြ ရွိေနတယ္ဆုိေတာ့ ရိုင္းရို္င္း ေျပာရရင္ ေခြးေတာင္ေခ်ာင္ပိတ္ရိုက္ရင္
ျပန္ကိုက္တတ္တဲ့ သေဘာရွိတာကိုး။ ဒီအတုိင္းဆက္သြားမယ္ဆုိရင္ေတာ့ အေျခအေနက သိပ္မေကာင္းဘူး။
ေမး။ ။ ကိုဘိုဘိုက ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားတစ္ေယာက္လည္းျဖစ္တယ္။
ႏိုင္ငံေရးကိစၥေတြလည္း ဆက္ႏြယ္ေနတယ္ဆုိေတာ့ ကိုဘိုဘိုရဲ႕ တစ္ေယာက္တည္းဆႏၵအရ ဒီကိစၥကို
တုိင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ဘယ္လိုေျဖရွင္းေစခ်င္လဲ။ ဘယ္လိုေျဖရွင္းရင္ေကာင္းမလဲ။
ေျဖ။ ။ ကြ်န္ေတာ့္္ကို စကားလာေျပာတဲ့ လဝက တစ္ေယာက္နဲ႔
ကြ်န္ေတာ္စကားေျပာၾကည့္တယ္။ ေျပာေတာ့ နယ္စပ္တံတုိင္းကိစၥကေတာ့ ခုိင္ခိုင္မာမာလိုတယ္။
သံဆူးႀကိဳးတံတုိင္းကေတာ့ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ လိုေနတာအမွန္ပဲ။ ေနာက္တစ္ခုက နွစ္ဖက္စလံုးျပင္ရလိမ့္မယ္ထင္တယ္။
ဒီကိစၥမွာ ဘက္တစ္ဘက္တည္းကေနၿပီးေတာ့ မွန္တယ္လို႔ေျပာဖို႔ခက္တယ္။ ရခုိင္ေတြဘက္ကပဲ ျဖစ္ျဖစ္္
ဘဂၤါလီေတြဘက္ကပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ သေဘာက။ အဲဒါေတြကို ျပင္ဖုိ႔လိုအပ္တယ္။ တစ္ဖက္တည္းက ရပ္ၿပီး
ေျပာဖို႔က အရမ္းခက္တယ္။ ျပည္မက အရပ္ဘက္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းေတြေရာ၊ အစုိးရေရာ ေသေသခ်ာခ်ာ ေပါင္းၿပီးေတာ့မွ
ဒီေနရာကို အမ်ားႀကီးျပန္ေပးဝင္သင့္တယ္ ထင္တယ္။ ဝင္ၿပီးေတာ့မွ သူတုိ႔နဲ႔ မ်ားမ်ား ထိေတြ႔ဆက္ဆံမႈ
လုပ္ေပးသင့္တယ္ ထင္တယ္။ အရမ္းကို အစြန္းေရာက္တဲ့ အမ်ဳိးသားေရးဝါဒီမ်ဳိးေတြလည္း
ရွိေနတယ္။
Comments