လွေက်ာ္ေဇာ - ကမာၻ႔ပံုရိပ္နဲ႔ ရခိုင္အေရး

လွေက်ာ္ေဇာ - ကမာၻ႔ပံုရိပ္နဲ႔ ရခိုင္အေရး
(မိုးမခ) ေအာက္တိုဘာ ၂၅၊ ၂၀၁၇

ယခုတေလာ ရခိုင္အေရးေၾကာင့္ ကမာၻ႔ပံုရိပ္က်သြားတယ္ ... ဆိုတဲ့ဗမာျပည္မွာ လူအမ်ား မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္ၾကျပီး၊ ပံုရိပ္ ဘယ္လိုျပန္ေကာင္းေအာင္လုပ္ၾကမလဲ ... ဆိုတဲ့ေဆြေႏြးပြဲေတြ လုပ္ေနၾကတာ ၾကားေနရပါတယ္။ တိုင္းခ်စ္ ျပည္ခ်စ္စိတ္ အေျခခံနဲ႔ မိမိတို႔တတ္အားသေရြ႕ ဥာဏ္စြမ္းရွိသမွ် အားတက္သေရာ ၀ိုင္း၀န္း ေဆြးေႏြး အႀကံအမ်ိဳးမ်ိဳး ေပးေနၾကတာမ်ား စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းလိုက္တာ။

အဲသလိုေျပာၾကဆိုၾကရင္းနဲ႔ ေခတ္အဆက္ဆက္ (ကိုလိုနီေခတ္ကစလို႔ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရအဆံုး) က အျဖစ္အပ်က္မ်ား (ျပည္သူေတြ မသိေသးတာေတြ) တျဖည္းျဖည္း ေပၚထြက္လာပါတယ္။ ေညာင္ျမစ္တူးၾကရင္း ပုတ္သင္ဥေတြ ေပၚလာတဲ့ျဖစ္စဥ္ပါ။ ျပည္သူေတြအတြက္ကေတာ့ စနစ္ဆိုးေတြရဲ့ အကိ်ဳးဆက္ေတြကို ပညာရျပီးသားျဖစ္သြားရတာပါပဲ။

ေၾသာ္ ... ဒါမ်ိဳးထင္ပါရဲ႕။ တခ်ိဳ႔ကိစၥဆိုးေတြကို ကိစၥေကာင္းအျဖစ္ လွည့္ေျပာင္းႏိုင္တယ္ ... ဆိိုတာ။

ဒီေနရာမွာ ႏိႈင္းယွဥ္ေလ့လာျပီး ထည့္သြင္းစဥ္းစားစရာေကာင္းတဲ့ အျဖစ္အပ်က္တရပ္ ရွိပါတယ္။

တရုတ္ျပည္ရဲ့ စင္က်န္ေဒသကတဆင့္ ေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ မြတ္စလင္အၾကမ္းဖက္၀ါဒ လႈပ္ရွားမႈအေၾကာင္းနဲ႔ အဲဒီဆူပူမႈေတြကို တရုတ္အစိုးရ ဘယ္လိုေျဖရွင္းခဲ့သလဲဆိုတာေတြ ေလ့လာသိရွိသေလာက္ မွ်ေ၀ေပးခ်င္တာပါ။

တရုတ္ျပည္ရဲ႕ အေနာက္ေျမာက္နယ္စပ္္တေလွ်ာက္မွာ တည္ရွိတဲ့ စင္က်န္ေဒသဟာ မြတ္စလင္ဘာသာကိုးကြယ္ၾကတဲ့လူမ်ိဳးစု (ယူဂါ (၀ီဂါ) ေဟြး၊ ကာဇတ္၊ တာဂ်စ္စသျဖင့္) အမ်ားအျပား (လူဦးေရရဲ႕ ၇၀%) ေနထိုင္တဲ့ေဒသႀကီး ျဖစ္ပါတယ္။ စင္က်န္-ယူဂါ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ ျပည္နယ္လို႔ တရား၀င္သတ္မွတ္ထားေပမဲ့၊ သက္ဆိုင္ရာလူမ်ိဳးအလိုက္၊ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ ခရိုင္မ်ား၊ ျမိဳ႕နယ္မ်ား ဆိုျပီး ခြဲျခား သတ္မွတ္ေပးထားတာေတြ ရွိပါတယ္။

ဒီေဒသဟာ သမိုင္းေၾကာင္းအရကို အလြန္ရႈပ္္ေထြးပါတယ္။ အာရွအလယ္ပိုင္းကတဆင့္ ဥေရာပကုန္းတြင္းပိုင္း (ယူေရရွား) ေဒသကို ေပါက္လို႔ ပထ၀ီႏိုင္ငံေရးအရလည္း အခ်က္အခ်ာက်တဲ့ ေဒသပါ။ တရုတ္ျပည္မွာ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕ အမ်ားဆံုးထြက္ရွိတဲ့ ျပည္နယ္ျဖစ္ျပီး အဘိုးတန္ဓာတ္သတၱဳမ်ား တူးေဖၚရရွိလိုက္မႈေၾကာင့္လည္း ဒီေဒသရဲ႕အေရးပါမႈဟာ ပိုျမင့္မားလာခဲ့ပါတယ္။

ယခင္ ေခတ္ေဟာင္း (ပေဒသရာဇ္ေခတ္) မ်ားကစလို႔ ဆိုဗီယက္ျပည္ေထာင္စုရဲ့ အိမ္နီးခ်င္းျဖစ္ေနစဥ္မွာေရာ (၁၉၆၀ ခုႏွစ္မ်ား) နယ္စပ္ခ်င္းကပ္ေနတဲ့ လူမ်ိဳးတူမ်ား (ကဇတ္၊ တာဂ်စ္) ကတဆင့္ လြတ္လပ္ေရးလႈပ္ရွားမႈမ်ား ရွိေနခဲ့တာပါ။ ဆိုဗီယက္ျပည္ေထာင္စု ျပိဳကြဲအျပီး (၁၉၉၁) ႏိုင္ငံအမ်ားအျပား ေပၚထြက္လာရာမွာ မြတ္စလင္ႏိုင္ငံအမ်ားစုဟာ စင္က်န္ျပည္နယ္ရဲ့ အိမ္နီးခ်င္းမ်ား ျဖစ္လာပါေတာ့တယ္။ အဲဒီႏိုင္ငံမ်ားက (ကာဇတ္စတန္၊ တာဂ်စ္ကစၥတန္၊ ကာဂ်စ္ကစၥတန္) မြတ္စလင္အၾကမ္းဖက္လႈပ္ရွားမႈမ်ားနဲ႔ ဆက္စပ္ျပီး အေရွ႕တာကစၥတန္ လြတ္လပ္ေရးလႈပ္ရွားမႈ ဆိုတဲ့အဖြဲ႕ ဆိုတာ ေပၚေပါက္လာခဲ့ပါတယ္။

၁၉၉၆ ခုႏွစ္မ်ားကစလို႔ တရုတ္ျပည္စင္က်န္ေဒသမွာ ဒီအဖြဲ႕ရဲ႕အၾကမ္းဖက္တိုက္ခိုက္မႈေတြ စတင္ ေပၚေပါက္လာပါတယ္။ အစပိုင္းက နယ္စပ္ရဲစခန္းမ်ားကို ၀င္ေရာက္စီးနင္းျပီး ရဲေတြအသတ္ခံရတာ၊
 ေဒသတြင္း လာေရာက္ေနထိုင္ စီးပြားရွာလုပ္ကိုင္ေနတဲ့ တရုတ္ (ဟန္လူမ်ိဳး) ေတြကို တေယာက္စ ႏွစ္
ေယာက္စ လုပ္ႀကံတာ၊ တရုတ္ဗဟိုအစိုးရေပၚလစီမ်ားကို ေထာက္ခံျပီး ေဒသခံလူမ်ိဳးစုေတြကို တရားေဟာ စည္းရံုးေဟာေျပာေပးတဲ့ ဗလီဆရာမ်ားကို လုပ္ႀကံတာ ... စတာေတြလုပ္ေနရာကေန တျဖည္းျဖည္း အတင့္ရဲလာၾကျပီး ၂၀၀၈ ပီကင္းအိုလံပစ္အၾကိဳ နယ္စပ္ကင္းစခန္းမ်ား ၀င္စီးျပီး ရဲ ၁၈ ဦး သတ္ျဖတ္တာ၊ ၂၀၀၉ခုႏွစ္ လူ (၁၀၀) ေက်ာ္ (တရုတ္ ဟန္လူမ်ိဳးအမ်ားစု) ေသေက်ရတဲ့ စင္က်န္ျပည္နယ္ျမိဳ႕ေတာ္မွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အထိကရုဏ္းႀကီး၊ ၂၀၁၄ မတ္လ (၁) ရက္ ကူမင္းဘူတာရံု အၾကမ္းဖက္သတ္ျဖတ္မႈမ်ားအထိ ႀကီးက်ယ္လာခဲ့ပါတယ္။

 

ဒီမွာတင္ တရုတ္အစိုးရက စင္က်န္းအၾကမ္းဖက္လႈပ္ရွားမႈကို ျပတ္ျပတ္သားသား ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္း
ဖို႔ စနစ္တက် စီမံကိန္းေတြ ခ်ပါေတာ့တယ္။

တကယ္ေတာ့ တရုတ္ျပည္မွာ လူမ်ိဳးစုျပသာနာမ်ား ေပၚေပါက္ဖူးပါတယ္။ တိဘက္အေရး၊ စင္က်န္
အေရး စတဲ့ကိစၥေတြကို တရုတ္က သူ႔ျပည္တြင္းေရး (အခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာ) ကိစၥလို႔ သေဘာထားျပီး ဘယ္ႏိုင္ငံ ဘယ္အဖြဲ႕အစည္းက ၀င္ေျပာေျပာ လက္မခံပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အေနာက္ႏိုင္ငံ (အရင္းရွင္ႏိုင္ငံမ်ား) က ဒါေတြကို လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖါက္မႈမ်ားလို႔ ပံုေဖၚပါတယ္။ တရုတ္ (ဟန္) လူမ်ိဳးႀကီးမ်ားက ဖိႏွိပ္လြန္းလို႔ လူမ်ိဳးစုမ်ားက မခံမရပ္ႏိုင္လို႔ ပုန္ကန္တာဆိုျပီး စာနာစိတ္ေတြ ၀င္ေနဟန္ ... ဟန္လုပ္လာပါတယ္။

ဥပမာအားျဖင့္ ၂၀၀၉ အၾကမ္းဖက္မႈအျပီး တရုတ္က စင္က်န္ျပည္နယ္အတြင္း အၾကမ္းဖက္သမား
မ်ား ဖမ္းဆီးတာ၊ႏွိမ္ႏွင္းတာေတြ လုပ္ေနစဥ္က အျပည္ျပည္လြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာမႈအဖြဲ႔ (Amnesty International A.I) တို႔၊ လူ႕အခြင့္အေရးေစာင့္ၾကည့္ေရးအဖြဲ႕ (Human Rights Watch) တို႔က ထုတ္ခဲ့တဲ့ ေၾကညာခ်က္ေတြကို ျပန္ၾကည့္ပါ။ တရုတ္ရဲ႕အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္ႏွင္းေရး လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို လူ႕အခြင့္အေရး ေဖာက္ဖ်က္မႈမ်ားအျဖစ္ ျပစ္တင္ရံႈ႕ခ်ၾကရံုမွ်မက ကုလသမဂၢညီလာခံမွာ တင္သြင္းေဆြးေႏြးဖို႔ေတာင္ ၾကံစည္ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကပါတယ္။

တခါ ၂၀၁၄ မတ္လ ကူမင္းဘူတာရံုမွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ စင္က်န္က မြတ္စလင္အၾကမ္းဖက္သမားမ်ား
ရဲ႕ (အျပစ္မဲ့ျပည္သူ (၃၀) ေက်ာ္ အသတ္ခံလိုက္ရတဲ့) အၾကမ္းဖက္သတ္ျဖတ္မႈအေပၚ အေနာက္ႏိုင္ငံက သတင္းမီဒီယာမ်ားျဖစ္တဲ့ - ဘီဘီစီ၊ စီအဲန္အဲန္၊ ေအပီ၊ ၀ါရွင္တန္ပိုစ့္ စတာေတြမွာ ေရးသားေဖၚျပထားတဲ့ သတင္းမ်ား ေဆာင္းပါးမ်ားမွာ ... "အၾကမ္းဖက္မႈ" ဆိုတဲ့စကားကိုေတာင္ ေရွာင္ကြင္းထားျပီး တရုတ္မ်ား
ရဲ႕ဖိႏွိပ္မႈမ်ားေၾကာင့္လို႔ကို ေရးထားတာပါ။

ဒီအၾကမ္းဖက္မႈမ်ားကို ေနာက္ကြယ္က ကိုင္တြယ္လုပ္ေဆာင္ေနတယ္ လို႔ တရုတ္အစိုးရက
(သက္ေသသကၠာရ အျပည့္အစံုနဲ႔) စြပ္စြဲခဲ့တဲ့ ကမာၻ႔ယူဂါေကာင္စီ (World Ugher Council.W.U.C)
ဟာ အေမရိကန္မွာ အေျခစိုက္ျပီး National Endowment for Democracy - N.E.D. ရဲ့ ေငြေၾကး အေထာက္အပံ့ကို ရရွိထားတာပါ။

တရုတ္က ဒီျပသာနာကို ဖက္ေပါင္းစံုက ရြက္ကုန္ဖြင့္ျပီး ေျဖရွင္းခဲ့ပါတယ္။

၁။ ႏိုင္ငံတကာစင္ျမင့္မွာ ေျပာသင့္ ေျဖရွင္းသင့္သေလာက္ကိုပဲ ေျပာဆို ေျဖရွင္းခဲ့ပါတယ္။


ေရရွည္လုပ္ငန္းမ်ားအျဖစ္နဲ႔ကေတာ့ ... 
(က) တရုတ္ျပည္တြင္းက လူအခြင့္အေရးအေျခအေနမ်ား ဆိုတဲ့ စကၠဴျဖဴစာတမ္းကို ထုတ္ေ၀ျပီး တရုတ္ျပည္တြင္းက လူေနမႈအဆင့္အတန္း တိုးျမွင့္ေရးလုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြ၊ ေအာင္ျမင္ရရွိခ်က္ေတြ (ဥပမာအားျဖင့္- ေက်းရြာအုပ္ခ်ဳပ္မႈေကာ္မတီ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ား အေၾကာင္း
တို႔၊ လူမ်ိဳးစုဘာသာရပ္ သင္ၾကားေရးအေျခအေန စသျဖင့္) ကို စနစ္တက် သုေတသနစာတမ္းတေစာင္လို အခ်က္အလက္ ကိန္းဂဏန္းအစံုအလင္နဲ႔ ႏွစ္စဥ္ ထုတ္ေ၀ပါတယ္။

(ခ) တခ်ိန္ထဲမွာပဲ အေမရိကန္ႏိုင္ငံတြင္းက လူ႕အခြင့္အေရးမ်ား ဆိုတဲ့ စကၠဴျဖဴစာတမ္းကိုလည္း ထုတ္ေ၀ပါတယ္။ ဒီအထဲမွာေတာ့ မိမိကိုယ္မိမိ “လူ႕အခြင့္အေရး ကာကြယ္သူ သူရဲေကာင္းႀကီး” လို႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ အေမရိကန္ႏိုင္ငံတြင္းက လူ႔အခြင့္အေရးဆံုးရံႈးမႈေတြ (ဥပမာ လူမဲမ်ားရဲ့ တရားဥပေဒအရ ကန္႔သတ္ခံရမႈ .. စတာေတြ) ကို ေဖၚျပထားပါတယ္။

၂။ အဓိက အားစိုက္ လုပ္ေဆာင္တာကေတာ့ ျပည္တြင္းေရးပါပဲ။


(က) ဘာသာေရး။ 
တရုတ္ျပည္မွာ ဘာသာေရးကို လြတ္လပ္စြာ ကိုးကြယ္ခြင့္၊ ယံုၾကည္ခြင့္ရွိပါတယ္။ ထို႔အတူ လြတ္လပ္စြာ မယံုၾကည္ခြင့္လည္း ရွိပါတယ္။ ဒီ (၂) ဖက္ၾကား ဘယ္သူ႕ဘယ္သူမွ စြက္ဖက္ခြင့္ မရွိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဒီအတိုင္း မက်င့္သံုးတဲ့သူမ်ား ကာလမ်ိဳးလည္း ရွိခဲ့ဘူးပါတယ္။ ဥပမာ ယဥ္ေက်းမႈေတာ္လွန္ေရးကာလမ်ား။ ဒါေတြအားလံုးကို တရုတ္ဗဟိုအစိုးရက သမိုင္းအေမြဆိုးမ်ားလို႔ပဲ သေဘာထားျပီး သူတို႔ကိုယ္ကိုကိုယ္ပဲ တာ၀န္ယူလိုက္ျပီး ေရွ႕မွာ ဒါမ်ိဳး မျဖစ္ေပၚဖို႔အတြက္ ခိုင္မာတဲ့ယႏၱရားေတြ တည္ေဆာက္ပါတယ္။

ဗလီေက်ာင္းေတြ ေကာင္းေကာင္း ျပန္ေဆာက္ေပးတယ္။ ဗလီဆရာေတြရဲ႕ဘာသာေရးေက်ာင္းေတြကို လိုအပ္သမွ် ေထာက္ပံ့ေပးတယ္။ အဲဒီေက်ာင္းေတြမွာ အနီးအနားရြာမ်ားက လာတက္တဲ့ ေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္ စရိတ္စကအားလံုး အစိုးရက တာ၀န္ယူေပးတယ္။ အစိုးရက ေတာင္းဆိုတာ (၁) ခု ေတာ့ရွိတယ္။ တပတ္တႀကိမ္ ႏိုင္ငံေရးေဟာေျပာခြင့္ျပဳဖို႔ပဲ။ အဲဒီေဟာေျပာခ်က္မွာ အဓိကေဟာေျပာခ်က္ကေတာ့ တရုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ့ ဘာသာေရးဆိုင္ရာေပၚလစီ၊ လူမ်ိဳးစုဆိုင္ရာ ေပၚလစီေတြကို ေျပာျပၾကပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးအရ ဗဟုသုတျဖစ္ဖြယ္ သမိုင္းေၾကာင္းေတြ။ တျခားလူမ်ိဳးစုအေၾကာင္းေတြ တရားဥပေဒသတ္မွတ္ခ်က္ေတြ ... စတဲ့ ဘာသာေရးနဲ႔ မပတ္သက္တဲ့အေၾကာင္းအရာေတြ ေဟာေျပာပါတယ္။

အဲဒီ ဗလီဆရာမ်ားကတဆင့္ ဗဟိုအစိုးရရဲ႔႕ေပၚလစီေတြကို ေအာက္ေျခလူထုကို ခ်ျပႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဗလီဆရာမ်ားအၾကား အနည္းဆံုး အမ်ိဳးသမီး ၁ ဦး (ဗလီဆရာမ) ထည့္ထားပါေသးတယ္။ မြတ္စလင္အမ်ိဳးသမီးမ်ားအၾကား လိုအပ္ခ်က္မ်ား (ဥပမာ သားဆက္ျခားေရးကိစၥမ်ား၊ အိမ္တြင္းအၾကမ္းဖက္မႈမ်ား) ေျဖရွင္းေရးအတြက္ပါ။

မြတ္စလင္ဘာသာသင္ေက်ာင္းမ်ားကိုလည္း အဆင့္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ဖြင့္လွစ္သင္ၾကားေပးေနပါတယ္။ ပီကင္းတို႔ ရွံဟဲတို႔မွာ ဆိုရင္ အဆင့္အျမင့္ဆံုးေက်ာင္းေတြ တကၠသိုလ္ေတြ ရွိပါတယ္။

တရုတ္ျပည္ရွိ မြတ္စလင္မ်ားရဲ့ ဘ၀ကို တစိတ္တပိုင္းေဖၚျပေနတဲ့ သတင္းတရပ္ကို ဥပမာအျဖစ္ တင္ျပပါ့မယ္။

 ေဆာ္ဒီအာေရဗ် မကၠာမွာ တႏွစ္တႀကိမ္ က်င္းပတဲ့ မြတ္ဆလင္မ်ားရဲ့ ဘာသာေရးပြဲေတာ္ကို ႏွစ္စဥ္သြားေရာက္တဲ့ တရုတ္မြတ္ဆလင္မ်ားဟာ ေလယာဥ္ေတြကို စင္းလံုးဌားျပီး သြားၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ရြာလံုးကၽြတ္၊ ျမိဳ့လံုုးကၽြတ္ကို သြားေနတာပါ။

(ခ) လံုျခံဳေရး၊ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး။ 
ဒါေတြကိုလည္း အဆင့္ရွိစြာ လုပ္ေဆာင္ပါတယ္။ ဖမ္းမိတဲ့အၾကမ္း
ဖက္သမားမ်ားကို သူတို႔ရဲ႕က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ျပစ္မႈအလိုက္ တရားစီရင္ရာမွာလည္း အဆင့္အမ်ိဳးမ်ိဳး ခြဲပါတယ္။
 ေနာင္တရသူ၊ မိမိကိုယ္မိမိအဖမ္းခံသူ၊ သတင္းေတြ သဲလြန္စေတြေဖၚေျပာသူေတြ စတာ စတာေတြကိုေတာ့ အလြန္ သက္ညွာစြာ အျပစ္ေပးပါတယ္။ ေထာင္က်ေနစဥ္မွာလည္း သက္ဆိုင္ရာ ဗလီဆရာေတြနဲ႔ ေတြ႕ခြင့္ျပဳျပီး တကယ့္ကိုရမ္က်မ္း စတာေတြကို ေလ့လာေစပါတယ္။ ဒီလိုနည္းနဲ႔ အၾကမ္းဖက္၀ါဒ မႈိင္းမိေနတဲ့ (မြတ္စလင္) လူငယ္အမ်ားစုကို လြတ္ေျမာက္ေစပါတယ္။ လူသစ္ စိတ္သစ္ ျဖစ္ေစပါတယ္။

ေဒသအသီးသီးမွာလည္း ေဒသဆိုင္ရာလူမ်ိဳးေတြကို လံုျခံဳေရးဆိုင္ရာတာ၀န္ေတြ ေပးအပ္ပါတယ္။ နည္းနာေပါင္းစံု က်င့္သံုးတာပါ။ ရြာေတြအထိ လံုျခ့ဳံေရးကြန္ရက္ကို ျဖန္႔က်က္ထားလို႔ သတင္းသဲလြန္စ အစအနေတြ (ဥပမာ - လူစိမ္း၀င္လာတာ) အဆက္မျပတ္ ရေနတတ္ပါတယ္။

(ဂ) ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရးဆိုင္ရာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား။

တရုတ္အစိုးရက အၾကမ္းဖက္၀ါဒရဲ႕ဇာစ္ျမစ္ဟာ ဆင္းရဲမြဲေတမႈနဲ႔ အသိဥာဏ္ပညာ နိမ့္က်မႈ
ျဖစ္တယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တျပည္လံုး တခြင္တျပင္လုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ ဆင္းရဲမႈပေပ်ာက္ေရး
စီမံ့ကိန္းေတြကို လုပ္ေဆာင္ၾကရာမွာ ဒီေဒသေတြကို အထူးဦးစားေပးေဒသမ်ားအျဖစ္ သတ္မွတ္ပါတယ္။

ေဒသလိုက္ ေဒသလိုက္ တြဲဖက္ေပးျပီး အကူအညီေပးတဲ့စနစ္ (Pairing Assistance Program) ဆိုတာကို တီထြင္ လုပ္ေဆာင္ရာမွာ အေတာ့္ကိုေအာင္ျမင္တာ ေတြ႕ရပါတယ္။

အဲဒီစနစ္ကေတာ့ ဥပမာအားျဖင့္ ရွံဟဲကို စင္က်န္က ျမိဳ႕တျမိဳ႕နဲ႔ တြဲဖက္ေပးလိုက္ျပီး အဲဒီျမိဳ႕ရဲ႕
ဖက္စံု တိုးတက္ဖြံ႕ျဖိဳးေရးကို ရွံဟဲက တာ၀န္ယူရပါတယ္။ စီးပြားေရးအရ စက္ရံုဖြင့္လွစ္ႏိုင္ေရးအတြက္ ကူ
ညီရတာ၊ ပညာေရး အဲဒီျမိဳ႕က ေက်ာင္းသားေတြကို ေခၚယူသင္ၾကားေ႔ပးရတာ၊ မိမိဆီကဆရာမ်ားကို အဲ
ဒီျမိဳ႕လႊတ္ျပီး မြမ္းမံသင္တန္းေတြေပးရတာ၊ က်န္းမာေရးအရလည္း ဆရာ၀န္မ်ား ေဆးအဖြဲ႕မ်ား လႊတ္ေပးရတာ စသျဖင့္ အကုန္ တာ၀န္ယူရတာပါ။ ဒီလိုနည္းနဲ႔ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ျပီးေဒသ (ရွံဟဲ) က မိမိရဲ႕ဖြံ႕ျဖိဳးမႈကို မွ်ေ၀ေပးရတာပါ။ ဒီလိုတြဲဖက္တဲ့နည္းနဲ ႔စင္က်န္ျပည္နယ္တခုလံုးကို ျမႈင့္တင္ ေပးလိုက္ပါတယ္။

ပညာေရးကလည္း မသင္မေနရ စနစ္ပါ။ ျပည္မႀကီးမွာ အခမဲ့စနစ္ကို ၉ႏွစ္သာ ထားေပမဲ့ အဲသလို လူမ်ိဳးစုေဒသေတြမွာ ၁၂ႏွစ္ ထားပါတယ္။ တျခားေထာက္ပံ့ေရး အစီအစဥ္မ်ားလည္း ရွိပါေသးတယ္။ လူမ်ိဳးစုေက်ာင္းသားမ်ား တကၠသိုလ္ေက်ာင္း၀င္ခြင့္ ေလွ်ာက္ရာမွာ အမွတ္ (၂၀) အပိုေဆာင္းေပးတာ၊ တကၠသိုလ္မ်ား၀င္ခြင့္မွာ ကိုတာစနစ္ထားရွိတာ (လူမ်ိဳးစုေက်ာင္းသား - ၁၀% လက္ခံရမယ္ ဆိုတာမ်ိဳး)
က်န္လူမ်ိဳးစုမ်ားအေနနဲ႔ မိမိတို႔အတြက္ ဘက္အသီးသီးမွာတရားမွ်တစြာ ဆက္ဆန္ခံရတယ္။ မိမိတို႔ အေပၚမတရားခြဲျခားမႈမရွိဘူး ဆိုတာကို လက္ေတြ႕အရ ခံစားလာရေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးတာပါပဲ။

ဒီလိုနည္းနဲ႔ လူမ်ိဳးစုေတြ (မြတ္စလင္လူနည္းစုေတြအပါ) ကို စည္းလံုး သိမ္းသြင္းႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေတြကို အလြန္ စိတ္ရွည္စြာ ႏွစ္ရွည္လမ်ား အနစ္နာ အဆင္းရဲအမ်ိဳးမ်ိဳးခံျပီး လုပ္ခဲ့ရတာပါ။ (ဥပမာ - တရုတ္ (ဟန္လူမ်ိဳး) ဆရာ၀န္ႀကီးေတြ၊ ပါေမာကၡႀကီးေတြ အဲဒီေဒသေတြမွာ သြားအမႈထမ္း၊ ေဒသခံေတြကို ပညာေတြသင္ေပး စတာေတြမ်ိဳး)

ဒါ့အျပင္ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္မ်ားအလြန္မွာ တရုတ္ျပည္ရဲ့ စီးပြားေရးပံုစံေျပာင္းဖို႔ လုပ္ေဆာင္လာရာမွာ အလုပ္သမားခေတြ တိုးျမင့္လာေနတဲ့ တရုတ္ျပည္အေရွ႕ဘက္နဲ႔ ေတာင္ဘက္မ်ားက စက္ရံုမ်ား အဲဒီေဒသေတြကို ေရႊ႕ေျပာင္းလာတဲ့အတြက္ ေဒသခံလူမ်ားအတြက္ အလုပ္အကိုင္မ်ား ေပၚေပါက္လာမႈကလည္း ေဒသတြင္းဆင္းရဲမႈေတြကို ပေပ်ာက္ေစခဲ့ပါတယ္။

အခုေပၚထြက္လာေနတဲ့ ၂၁ရာစုရဲ့ အလြန္ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ႀကီးလွတဲ့ ပိုးလမ္းမစီမံကိန္းႀကီးရဲ့ လမ္းမႀကီးတသြယ္ဟာ အဲဒီစင္က်န္ေဒသကထြက္ျပီး အာရွအလယ္ပိုင္း (ယခင္ ဆိုဗီယက္ယူနီယံက ကြဲထြက္လာတဲ့ႏိုင္ငံမ်ား) ကိုျဖတ္ျပီး အေရွ႕အလယ္ပိုင္းကႏိုင္ငံမ်ားကို ေရာက္ပါတယ္။ ဒီမွာတင္ စင္က်န္အတြက္ စီးပြားေရးအခြင့္အလမ္းေတြ အမ်ားအျပား ေပၚေပါက္လာပါတယ္။

ဥပမာအားျဖင့္ ဟာလာစီးပြားေရးလုပ္ငန္း (မြတ္စလင္မ်ားရဲ့ အစားအစာလုပ္ငန္း) ဟာ ေဒၚလာ
ဘီလီယံ ခ်ီ ၀င္တဲ့လုပ္ငန္းပါ။ အေရွ႕အလယ္ပိုင္း အာရပ္ႏိုင္ငံမ်ားဟာ အလြန္ခ်မ္းသာတဲ့ မြတ္စလင္ႏိုင္ငံ
မ်ားျဖစ္ေတာ့ အဲဒီကရင္းႏွီးျမႈပ္ႏွံမႈမ်ားကို ဖိတ္ေခၚျပီး စင္က်န္မွာ တိရစာၦန္ေမြးျမဴေရးျခံေတြ၊ သားသတ္စက္
ရုံေတြ တည္ေဆာက္ေစပါတယ္။ အျမန္ရထားလမ္းေတြကလည္း ေပါက္ေနျပီျဖစ္ပါတယ္။ မြတ္စလင္ေတြကပဲ လုပ္ေဆာင္ေနတာမို႔ အာရပ္မ်ားရဲ႕ယံုၾကည္စိတ္ခ်မႈကို ပိုရေနပါတယ္။ အဲဒီလုပ္ငန္းရဲ႕၀င္ေငြကလည္း အေတာ္ေကာင္းေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။

စင္က်န္ျပည္နယ္ကအထြက္ ပိုးလမ္းမတေလွ်ာက္ဟာ မြတ္စလင္ႏိုင္ငံမ်ားခ်ည့္ ျဖစ္တာေၾကာင့္
 ဒီေဒသတခုလံုး စီးပြားေရးေတြ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္လာႏိုင္တာေၾကာင့္ အၾကမ္းဖက္၀ါဒလည္း တျဖည္းျဖည္း အရွိန္အဟုန္ က်ဆင္းလာႏိုင္ပါတယ္။

ဒါကေတာ့ တရုတ္မ်ားေျပာေျပာေနတဲ့ အားလံုးပါ၀င္ အက်ိဳးရွိတဲ့ နည္းနာမ်ားျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလိုနည္းနဲ႔ တရုတ္ျပည္ဟာ သူ႔ျပည္တြင္းမွာေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ စင္က်န္ေဒသက မြတ္စလင္အၾကမ္း
ဖက္သမားမ်ားရဲ့ လႈပ္ရွားမႈေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ ကန္႔သတ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။

အဓိက ျပည္သူလူထုတရပ္လံုးကို စည္းလံုးညီညြတ္စြာ အတူတကြပူးတြဲေနႏိုင္ေအာင္ ႏိုင္ငံေရးအရလည္း ပညာေပး စီးပြားေရးအရလည္း ေထာက္ကူ ပညာေရးအရလည္း ျမွင့္တင္ေပး စသျဖင့္ ဘက္စံုက (တေယာက္မွ မက်န္ေနရေအာင္) လုပ္ေဆာင္ေပးမႈရဲ႕  ရလာဒ္ပါပဲ။ ျပည္သူလူထုအက်ိဳးစီးပြားကို ဦးထိပ္ထားတဲ့ အစိုးတရပ္ကသာ ဒါမ်ိဳးလုပ္ႏိုင္မယ္ ျဖစ္ပါတယ္။

ဗမာျပည္ရဲ႕ရခိုင္အေရးဟာလည္း အလြန္ရႈပ္ေထြးပါတယ္။ ပထ၀ီႏိုင္ငံေရးအရ ဗမာျပည္ရဲ႕ တရုတ္အရင္းအႏွီးအေပၚ မွီခိုျပီး စီးပြားေရးေတြ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္လာမွာ အထူးသျဖင့္ ပိုးလမ္းမႀကီးရဲ႕ တစိတ္တပိုင္းျဖစ္တဲ့ ဘဂၤလားေဒရွ္ႏိုင္ငံနဲ႔ တဆက္တစပ္ထဲျဖစ္သြားမွာ စတဲ့ႏိုင္ငံတကာအေၾကာင္းရင္းမ်ားအျပင္၊ ျပည္တြင္းအေၾကာင္းမ်ား (မိမိတို႔ရဲ႕လက္၀ယ္ရရွိျပီးသား အက်ိဳးအျမတ္မ်ား ထိန္္းသိမ္းထားခ်င္) ကလည္း ေဆြးေႏြးမယ္ဆို အမ်ားႀကီး ဆက္ေဆြးေႏြးႏိုင္ပါတယ္။

အဓိက အေရးႀကီးတာကေတာ့ ျပည္သူလူထုအက်ိဳးစီးပြားကို ကာကြယ္လုပ္ေဆာင္ေပးတဲ့ အစိုးရတရပ္ ပီပီျပင္ျပင္ရရွိေရးသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူလူထုႀကီးက ဒါကိုမ်က္ျခည္မျပတ္ၾကဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

လွေက်ာ္ေဇာ
၂၄-၁၀-၂၀၁၇