ရန္လုိကြၽဲ ● အာလာဒင္ မီးခြက္ေစာင့္နတ္ရဲ႕ ဒီမုိကေရစီ
(မုိးမခ) ႏုိဝင္ဘာ ၃၀၊ ၂၀၁၇
(မုိးမခ) ႏုိဝင္ဘာ ၃၀၊ ၂၀၁၇
ဒုကၡသီရိေနျပည္ေတာ္တြင္ ျပာသိုၾကည္တင္ႏွင့္ မယ္ေသာၾကာဟူေသာ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ရိွသည္။
တစ္ခုေသာညေနခင္း သူတို႔ႏွစ္ဦး ေလညင္းခံလမ္းေလွ်ာက္ထြက္စဥ္ လမ္းေဘးပလက္ေဖာင္းအနီး မီးခြက္တစ္လံုးကို အမွတ္မထင္ ေတြ႕ၾကေလသည္။
ေသာက္ၿပီးသား ေဆးလိပ္တိုမွအစ ဘီယာဘူးခံြအထိ လႊင့္ပစ္ေလ့မရိွဘဲ အိမ္နံရံႂကြက္ေလွ်ာက္တန္းတြင္ တန္းစီ သိမ္း ထား တတ္သူ ျပာသိုၾကည္တင္က ထိုမီးခြက္ကို ေကာက္ယူ လိုက္သည္။
"ကိုျပာရယ္၊ ဒီမီးခြက္ႀကီး ေကာက္မလာစမ္းပါနဲ႔။ အိမ္မွာလည္း ရွင့္ရဲ႕ပစၥည္းအေဟာင္းအစုတ္ေတြ ထားစရာေနရာ မရိွေတာ့ ဘူး"
"ေၾသာ္…ငါ့မိန္းမကလည္းကြာ၊ အစုိးရသစ္လက္ထက္မွာ မီး အဆက္မျပတ္ပ်က္ေနတာ။ ဒီမီးခြက္က ေသခ်ာေပါက္ အသံုး တည့္မွာကြ။ အနည္းဆံုးေတာ့ ငါ့အတြက္ ေဆးလိပ္ျပာခြက္လုပ္လို႔ရမွာပါ။ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းဆိုရင္လည္းေရာင္းၿပီး မင္း အတြက္ စိန္နားကပ္ဝယ္လို႔ ရၿပီေပါ့"
တားမည့္သာ တားရသည္၊ ဒီမီးခြက္ျမင္ကတည္းက အေဟာင္းအျမင္း သိမ္းဆည္းျခင္း ဝါသနာႀကီးေသာ ခင္ပြန္းသည္ ေကာက္ယူေတာ့မည္ကို ႀကိဳသိၿပီးျဖစ္ေလ၏။
အိမ္ေရာက္လွ်င္ေရာက္ခ်င္း ျပာသိုၾကည္တင္က အဝတ္စုတ္ေရဆြတ္ၿပီး ေကာက္ရမီးခြက္ကို ပြတ္တိုက္သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ ေလသည္။ ထိုသို႔ ပြတ္တိုက္ေနစဥ္မွာပင္ မီးခိုးလံုးႀကီး ဝုန္းခနဲ ထသြားေလသည္။
ဤတြင္ သူတုိ႔ေကာက္ရသည့္မီးခြက္သည္ သာမန္မီးခြက္မဟုတ္မွန္း ဟိုစပ္စပ္ ဒီစပ္စပ္ စာတိုေပစ ဖတ္ေလ့ရိွေသာ ျပာသိုၾကည္တင္ေရာ ဇနီးသည္ မယ္ေသာၾကာပါ သေဘာေပါက္လိုက္ၾကသည္။
မီးခိုးစဲသြားေသာအခါ သူတို႔ေရွ႕ ဒူးေထာက္ေနေသာ ခ်စ္စရာေကာင္းသည့္ဘီလူးႀကီးကို ေတြ႕ရေလသည္။
"မီးခြက္ေစာင့္တဲ့ကြၽန္ေတာ္က သခင္တို႔ကို ဂါရဝျပဳပါတယ္။ မီးခြက္ကို သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေပးလို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဒီလို သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေပးသူရိွမွ ကြၽန္ေတာ္မ်ဳိး အခုလို လူလံုးျပ…အဲ…နတ္လံုးျပလို႔ရတာပါ"
● ဒ႑ာရီထဲက မီးခြက္ေစာင့္နတ္
ျပာသိုၾကည္တင္လည္း အံ့ၾသ၍ မဆံုးေတာ့ေပ။ တန္ဖုိးျဖတ္မရေသာမီးခြက္ကို ေကာက္ရသျဖင့္ အတိုင္းမသိ ဝမ္းသာမိ ေလသည္။ ပံုျပင္ထဲတြင္ေတာ့ လိုရာဆုသာေတာင္း၊ မီးခြက္ေစာင့္နတ္က ဖန္ဆင္းေပးႏိုင္စြမ္းရိွသည္ဟု ေရးထားသည္ မဟုတ္ေလာ။
"ပံုျပင္ထဲက မီးခြက္ေစာင့္နတ္ႀကီးပါလား။ ဟန္က်တာပဲ။ ငါလိုခ်င္တဲ့ဆုကို ေတာင္းလို႔ရတယ္ မဟုတ္လား"
နတ္ဘီလူးႀကီးက ၿပံဳးၿပီး လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းေထာင္ျပေလသည္။
"ဆုႏွစ္ခု ေတာင္းလို႔ ရပါတယ္။ တစ္ေယာက္တစ္ခု ေတာင္းႏိုင္သလို တစ္ေယာက္တည္းကပဲ ႏွစ္ခုေတာင္းလည္း ရပါတယ္"
မည္သည့္ဆုကိုေတာင္းရေကာင္းမလဲဟု ေတြးၿပီး လင္မယားႏွစ္ေယာက္စိတ္ထဲ ပ်ာယာခတ္ေနၾကသည္။ ျပာသိုၾကည္ တင္လည္း ေဒၚလာတစ္ေသာင္းတန္ လက္ပတ္နာရီ၊ ေနာက္ထပ္ အိမ္ႀကီးႀကီးတစ္လံုး၊ ဒါမွမဟုတ္ ကားေကာင္းေကာင္း တစ္စီး ‘ဟာ… ဒါေတြက ေငြရိွရင္ ရတာပဲ။ အင္း… ပိုက္ဆံမ်ားမ်ား ေတာင္းလုိက္တာပဲ ေကာင္းမွာပါေလ’ဟု အမ်ဳိးမ်ဳိး စိတ္ ကူးေနမိၿပီးမွ ေမး ခြန္းထုတ္လုိက္သည္။
"ဒီမီးခြက္ကို အရင္လူေတြက သန္႔ရွင္းေရး လုပ္မေပးၾကဘူးလား။ သူတုိ႔ကေရာ ဘာဆုေတြ ေတာင္း ၾကသလဲ"
‘ဆုေတာင္းဖို႔ အခြင့္အလမ္း မရိွၾကပါဘူးသခင္။ သူတုိ႔က သန္႔ရွင္းေရးလုပ္တာ နည္းလမ္းမမွန္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္မ်ဳိး ထြက္ လာလို႔ မရဘူး။ မီးခြက္ကုိပြတ္တဲ့အခါ စီးပြားေရး၊ အာဏာ၊ အတၱ၊ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ အစရိွတဲ့ သေကၤတ သေဘာတရားေတြပါတဲ့ အဝတ္စကို သံုးရမွာပါ"
ျပာသိုၾကည္တင္သံုးလုိက္သည္မွာ ေသနတ္တစ္လက္ပံုပါေသာ တီရွပ္အေဟာင္းျဖစ္ေလ၏။ နတ္ဘီလူး၏ အဝတ္စဆိုင္ရာ စည္းကမ္းခ်က္ႏွင့္ ထိုတီရွပ္ေဟာင္း မည္သို႔ ဆက္စပ္ သည္ကို ေတြးမေနေတာ့ဘဲ မည္သည့္ဆုေတာင္းရမည္နည္းဟုသာ စဥ္းစားေနမိသည္။ ေနာက္ထပ္ မိန္းမတစ္ေယာက္ဆို ေကာင္းမလား။ အင္း…ဇနီးသည္ေရွ႕ ေတာင္းဖို႔ မသင့္ေတာ္ပါ ဘူးေလဟု ျပာသိုၾကည္တင္ ဘရိတ္အုပ္လိုက္မိသည္။
တန္ဖုိးႀကီးစိန္တံုးေတြ ေရတိုင္ကီနဲ႔အျပည့္ဆို ေကာင္းမလား၊ အင္း…စိန္ေတြ ျပန္ေရာင္းရတာ အလုပ္႐ႈပ္ပါတယ္ေလ။ ေဒၚ လာတစ္ရာတန္ ေငြစကၠဴအျပည့္ထည့္ထားတဲ့ သေဘၤာႀကီး ႀကီးတစ္စီးဆိုရင္ ေကာင္းမလား၊ ဒါလည္း ေဒၚလာေစ်းက်သြား ရင္ ဒုကၡေရာက္ရခ်ည္ရဲ႕ကြယ္ စသျဖင့္ စသျဖင့္ ျပာသိုၾကည္တင္ စိတ္ထဲ ဗ်ာမ်ားေနေလ၏။
နတ္ဘီလူးႀကီးက ၿပံဳးေနေသာ္လည္း ျပာသိုၾကည္တင္ထံမွ အေျဖကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနမွန္း သိသာလွသည္။
● နတ္ဘီလူး ေထာက္လွမ္းေရးလုပ္
ျပာသိုၾကည္တင္လည္း ကုိယ္က်ဳိး၊ ေလာဘဆိုင္ရာ စိတ္ ကူးမ်ားကို ေနာက္ပို႔ၿပီး အမ်ားအတြက္ အက်ဳိးရိွမည့္ ဆုေတာင္း တစ္ခုကို ေရြးခ်ယ္လိုက္ေလသည္။ သူ၏ေရြးခ်ယ္ခ်က္ေၾကာင့္ ခ်စ္ဇနီး မယ္ေသာၾကာသာမက နတ္ဘီလူးႀကီးပါ မ်က္လံုးျပဴး သြားေလသည္။
"ဒီမိုကေရစီ ရခ်င္တယ္"
ျပာသိုၾကည္တင္၏ ဆႏၵျပဳခ်က္မွာ တိုတိုတုတ္တုတ္ ျဖစ္ ေသာ္ျငား ႀကီးမားလွေပသည္။
ဒုကၡသီရိသည္ ေရြးေကာက္ပဲြ ပံုမွန္ရိွေသာ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံျဖစ္မွန္း မီးခြက္ေစာင့္နတ္ဘီလူး သိသည္။ ဒီမိုကေရစီက ရိွၿပီး သား မဟုတ္လား။ သူ႔ကို မီးခြက္ထဲမွ ထြက္ခြင့္ရေအာင္ လုပ္ေပးသည့္ ျပာသိုၾကည္တင္က ဘာေၾကာင့္ ဒီဆုေတာင္းမွန္း သူ မသိ။ မေတာင္းႏွင့္ဟုလည္း တားျမစ္ပိုင္ခြင့္ သူ႔မွာ မရိွ။
ေနာက္ဆံုးတြင္ နတ္ဘီလူးက ခြင့္တစ္ရက္ ေတာင္းလုိက္သည္။ နက္ျဖန္ ဒီအခ်ိန္ ျပန္လာမည္။ သူ ျပန္လာသည့္အခါ ျပာ သိုၾကည္တင္ ဆုေတာင္းသည့္အတိုင္း ဒီမိုကေရစီရေစရမည္ဟုလည္း ကတိေပးၿပီး လင္မယားႏွစ္ေယာက္ေရွ႕ ျမင္ကြင္းမွ ဝုန္းခနဲ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေလသည္။
ေျခဦးတည့္ရာသြားေနသည့္ နတ္ဘီလူးက မ်ားမၾကာမီ ဘီယာဆိုင္တစ္ဆိုင္သို႔ ေရာက္သြားသည္။ ဆိုင္အတြင္း ဘီယာ ေသာက္ေနေသာ ေမာ္ကြန္းေက်ာ္လင္းထြန္းအမည္ရိွ သတင္းေထာက္တစ္ေယာက္ကို စကားေရာ ေဖာေရာ လုပ္ၿပီး အင္ တာ ဗ်ဴးေလသည္။
"ခင္ဗ်ားတို႔ႏိုင္ငံက ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံလား"
ဘီယာမူးၿပီး စကားေျပာေဖာ္မဲ့ေနေသာ ေမာ္ကြန္းေက်ာ္လင္းထြန္းလည္း ဒုကၡသီရိသည္ ေရႊရည္စိမ္ဒီမိုကေရစီႏုိင္ငံျဖစ္ ေၾကာင္း အစခ်ီၿပီး ကုိယ့္နည္းကုိယ့္ဟန္ ဒီမိုကေရစီသမုိင္းေၾကာင္းကို ဝမ္းသာအားရ ခင္းက်င္းျပေလေတာ့သည္။
ပုလိပ္အဖဲြ႕သည္ အစုိးရ၏ လက္ေအာက္တြင္ မရိွေၾကာင္း၊ ပုလိပ္အဖဲြ႕သည္ ေရြးေကာက္ပဲြ မဝင္ဘဲ လႊတ္ေတာ္တြင္း ကုိယ္ စားလွယ္ ၃၅ ရာခိုင္ႏႈန္း အလိုအေလ်ာက္ရရိွေၾကာင္း၊ ပုလိပ္အဖဲြ႕က စီးပြားေရးမွအစ ႏိုင္ငံေရးအဆံုး အကုန္လုပ္တတ္ေၾကာင္း ရွင္းျပခ်က္ေၾကာင့္ နတ္ဘီလူး၏မ်က္လံုး ျပဴးသည္ထက္ ျပဴးေလ၏။
"အိုးမိုင္ေဂါ့၊ ငါက ႏိုင္ငံေပါင္းစံု ေရာက္ဖူးပါတယ္။ ဒီလုိျဖစ္ရပ္မ်ဳိးေတာ့ ဒုကၡသီရိမွာပဲရိွမယ္ထင္တယ္ကြာ"
အဆုိပါ ဒီမိုကေရစီပံုစံမွာ အေျခခံဥပေဒအလိုေတာ္အရ ျဖစ္သည္ဟူေသာအခ်က္ေၾကာင့္ နတ္ဘီလူးက ေမးခြန္းေနာက္ တစ္ခု ထုတ္ေလသည္။
"အဲဒီအေျခခံဥပေဒကုိ ျပင္လို႔ မရဘူးလား"
ပုလိပ္အဖဲြ႕သည္ ထိပ္တုိက္ေတြ႕ေနေသာ ေရွာင္လင္၊ ဝူတန္ အစရိွသည့္ ဂိုဏ္းေပါင္းစံုႏွင့္ ခ်စ္ၾကည္ေရးစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ရန္ ေဆြးေႏြးေနေၾကာင္း၊ ထိုစာခ်ဳပ္ေနာက္ဆက္တဲြ ေဆြးေႏြးပဲြမ်ား တြင္ အေျခခံဥပေဒကုိ ျပင္ႏိုင္သည္ဟူေသာ နည္းလမ္းရိွ ေၾကာင္း သတင္းေထာက္က ဘီယာေနာက္တစ္ခြက္လွမ္းမွာၿပီး ရွင္းျပ၏။
"ဟင္…ဒါဆို ခ်စ္ၾကည္ေရးစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ၿပီးရင္ ဒီမိုကေရစီ အစစ္ ရၿပီေပါ့ကြ။ အဲဒီစာခ်ဳပ္ ဘယ္ေတာ့ခ်ဳပ္ႏိုင္မလဲ"
ပုလိပ္အဖဲြ႕က အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးလမ္းေၾကာင္း ေပၚလာမည္ စိုးရိမ္သျဖင့္ ခ်စ္ၾကည္ေရးစာခ်ဳပ္ ဒုကၡိတ ဆက္ ျဖစ္ေန ေစရန္ ရြပ္ရြပ္ခြၽံခြၽံ ႀကဳိးပမ္းေနေၾကာင္း သတင္းေထာက္က ရွင္းျပရသည္။
နတ္ဘီလူးသည္ ‘ဒီမိုကေရစီ ရခ်င္တယ္’ ဟူေသာ ျပာသို ၾကည္တင္၏ ဆုေတာင္းစကားကို နားထဲမွမထြက္။
သို႔ေသာ္လည္း နတ္ဘီလူးတြင္ရွိေသာတန္ခိုးမွာ မည္သည့္ႏိုင္ငံမွ ပုလိပ္အဖဲြ႕ကိုမဆုိ ေက်ာ္လြန္၍ မရေခ်။ အထူးသျဖင့္ ပုလိပ္အဖဲြ႕က ႀကိဳတင္ျပ႒ာန္းထားၿပီးျဖစ္ေသာ ဥပေဒမ်ဳိးဆိုလွ်င္ ပို၍လြန္ဆန္၍ မရႏိုင္။
ျပႆနာေျဖရွင္းေရးအတြက္ စဥ္းစားရခက္ခဲလာေသာေၾကာင့္ နတ္ဘီလူးလည္း ဘီယာမေသာက္ဘဲ မူးသြားသည္။ ဒုကၡ သီရိ၏ ေရႊရည္စိမ္ကိစၥအဝဝ ရွင္းျပေသာ သတင္းေထာက္ ေမာ္ကြန္းေက်ာ္လင္းထြန္းကို ေက်းဇူးတင္စကား ေျပာၾကားၿပီး ႏႈတ္ဆက္ ထြက္ခြာခဲ့ေလသည္။
● ဒီမိုကေရစီ ရၿပီ
ခြင့္ရက္တစ္ရက္ ကုန္ေတာ့မည္။ ဒုကၡသီရိတြင္ ဒီမိုကေရစီ ေဖာ္ေဆာင္ေပးႏိုင္သည့္ နည္းလမ္းကို မီးခြက္ေစာင့္နတ္ဘီလူး စဥ္းစားလို႔ မရေသး။
ဘီယာဆိုင္မွ ထြက္လာေသာ နတ္ဘီလူးလည္း သတင္းစာ၊ ဂ်ာနယ္ေရာင္းသည့္ ဆိုင္တစ္ဆိုင္ေရွ႕တြင္ အဓိပၸါယ္မဲ့ရပ္ ၿပီး အခ်ိန္ျဖဳန္းေနမိသည္။ ဆိုင္ရိွ စာေစာင္မ်က္ႏွာဖံုးမ်ားကို တစ္ခုခ်င္း ၾကည့္ေနမိသည္။ ထိုဆိုင္ေရွ႕ ရပ္မိျခင္းမွာ နတ္ဘီလူး အတြက္ ကံေကာင္းသည္ဟုလည္း ဆိုႏိုင္သည္။ ျပာသိုၾကည္တင္ ရလိုသည့္အရာကို ဤသို႔ မတ္တတ္ရပ္ျခင္းျဖင့္ လြယ္ လင့္တကူ ရရိွေလၿပီ။
စာနယ္ဇင္းဆိုင္မွ အျပန္တြင္ နတ္ဘီလူး၏ ေျခလွမ္းတို႔က သြက္လွသည္။ ၾကက္ဥျပဳတ္တစ္လံုးၾကက္ခန္႔အၾကာတြင္ နတ္ ဘီလူးသည္ လည္ပင္းရွည္ ရင္ခုန္စြာ ေစာင့္လင့္ေနေသာ ျပာသို ၾကည္တင္၏ ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္ ေရာက္ခ်သြားေလသည္။
"နတ္ဘီလူးရယ္၊ ျပန္လာေသးတယ္ေနာ္။ က်ဳပ္က ခင္ဗ်ားႀကီး ပံုေျပာသြားၿပီလား၊ အာလာဒင္မီးခြက္က အတုႀကီးမ်ား လား လို႔ ထင္ေနတာ"
"ပံုေျပာဖို႔ စိတ္မကူးဖူးပါဘူးသခင္ရယ္။ ခြင့္ယူထားတဲ့ေန႔ တစ္ေန႔လံုးမွာ ကြၽန္ေတာ္မ်ဳိးႀကီးက ဒီမိုကေရစီရခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ သခင္ရဲ႕ အလိုဆႏၵကို ျဖည့္ဆည္း အမႈေတာ္ထမ္းဖို႔ အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္"
"ဟုတ္ၿပီေလ၊ က်ဳပ္ေျပာထားတာေတြ ခင္ဗ်ားႀကီး မေမ့ေသးဘူးဆိုတ့ဲ သေဘာေပါ့ေလ"
နတ္ဘီလူးကလည္း မေမ့ေသးေၾကာင္း၊ "ဒီမိုကေရစီ ရခ်င္တယ္" ဟူေသာ ဆႏၵျပည့္စံုေအာင္ ႀကိဳးပမ္းထားပါေၾကာင္း ႐ုိ႐ုိ ေသေသ ေျပာေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ဆိုင္မွ သူဝယ္ယူလာေသာ သတင္းစာတစ္ေစာင္ကို တေလးတစား ထုတ္ျပကာ ျပာသို ၾကည္ တင္၏ လက္ထဲသို႔ ထည့္လုိက္ေလ၏။
ျပာသိုၾကည္တင္တို႔ လင္မယားလည္း ထုိအခါက်မွ သူတို႔ သတင္းစာ မဖတ္ရေသးေၾကာင္း သတိထားမိေလသည္။ သတင္းစာတြင္ မည္သည့္သတင္းထူး ပါသနည္း။ ပုလိပ္အဖဲြ႕က ပုလိပ္တန္းလ်ားျပန္မည္ဟု ေၾကညာလိုက္သည့္သတင္း ပါလာသေလာ။ ဒါဆိုလွ်င္ ဒီမိုကေရစီရၿပီဟု ဆိုေကာင္းဆိုႏိုင္၏။ အေျခခံဥပေဒကို ျပည္သူစိတ္ႀကိဳက္ အသစ္ျပန္ဆဲြမည္ဟု မ်ား ေရးထားေလသလား။ သို႔ဆိုလွ်င္လည္း ဒီမိုကေရစီခရီးက ေအာင္ျမင္စြာဆံုးခန္းတိုင္ၿပီဟု လက္ခေမာင္းခတ္ရေတာ့မည္။
သတင္းစာကို ေသခ်ာၾကည့္သည္။ ဒီမိုကေရစီအေငြ႕ အသက္ႏွင့္ဆိုင္ေသာသတင္း ပါမလာေခ်။ ႏွစ္ႏွစ္၊ သုံးႏွစ္၊ ေလးႏွစ္ ကေလးမ်ား မေတာ္မတရားျပဳခံရပံု၊ ပုလိပ္အဖဲြ႕ႏွင့္ ဂိုဏ္းႀကီးတစ္ခု ၉,၉၉၉ ႀကိမ္ေျမာက္ တိုက္ၾကပံု အစရိွသည့္ သတင္းမ်ား ပါဝင္သည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ ဒီမိုကေရစီရေအာင္ စြမ္းေဆာင္ၿပီးေၾကာင္း နတ္ဘီလူးက ဘာေၾကာင့္ေျပာရသနည္း။
ေနာက္ဆံုးတြင္ နတ္ဘီလူးက သတင္းစာအမည္ကို လက္ညိႇဳးထိုးျပလိုက္သည္။ ထိုအခါက်မွ သူတုိ႔လင္မယား သတင္းစာ အမည္ကို သတိျပဳမိၾကသည္။ သတင္းစာ၏အမည္မွာ ‘ဒီမိုကေရစီ’ ျဖစ္ေနသည္။
နတ္ဘီလူးလည္း မ်က္ခုံးႏွစ္ဖက္၊ ပခံုးႏွစ္ဖက္၊ လက္ႏွစ္ ဖက္ကို ပင့္ၿပီးသကာလ ငါးခူးၿပံဳး ၿပံဳးကာ ဆင္ေျခေပးေလေတာ့သည္။
"ကြၽန္ေတာ္မ်ဳိး စြမ္းသေလာက္ေတာ့ ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ သခင္ရခ်င္တဲ့ ဒီမိုကေရစီကိုေတြ႕ဖို႔လိုက္ရွာရတာ ဒုကၡသီရိ ေန ျပည္ေတာ္အႏံွ႔ပါပဲ။ လမ္းေဘးဆိုင္တစ္ခုမွာ ေတြ႕လို႔ ဝယ္ခဲ့ပါ တယ္။ သတင္းစာနာမည္က ဒီမိုကေရစီတဲ့။ ဖတ္ၾကည့္ပါေနာ္။ သတင္းေတြ အစံု ပါပါတယ္"
မယ္ေသာၾကာက ေခါင္းကို တဗ်င္းဗ်င္းကုတ္၊ ျပာသိုၾကည္တင္က သူ႔နဖူးကို ဖတ္ခနဲ႐ုိက္လိုက္မိသည္အထိ အံ့ၾသ စိတ္ပ်က္ သြားၾကေလသတည္း။
(မိတ္ေဆြ စာ႐ႈသူ -ျပာသိုၾကည္တင္၏ ေတာင္းဆုကို နတ္ဘီလူးက အရယူဖန္တီးေပးလိုက္ေပၿပီ။ အလွည့္က်သည့္ မယ္ ေသာၾကာကေရာ မည္သည့္ဆုကို ေတာင္းမည္နည္း။ ရရိွခဲ့သည့္ သင္ခန္းစာေၾကာင့္ သူေတာင္းမည့္ဆုမွာ ျပတ္ျပတ္သား သား ရွင္းရွင္းလင္းလင္းျဖစ္မည္မွာ ေသခ်ာလွသည္။ လာမည့္လတြင္ ထိုအေၾကာင္းအရာကို ဆက္လက္ေစာင့္စား ဖတ္႐ႈၾက ပါစို႔) ။ ။
၂၀၁၇ မတ္လထုတ္၊ ေမာ္ကြန္းမဂၢဇင္း အမွတ္ (၄၄) မွ သေရာ္စာျဖစ္ပါသည္။
ရန္လုိကြၽဲ ေရးသည္။
သ႐ုပ္ေဖာ္ကာတြန္း သီဟ (စခန္းသစ္)
Comments