ရန္လုိကြၽဲ ● ၿဂိဳဟ္သားႏွင့္ စကားေျပာျခင္း (သေရာ္စာ)
(မုိးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၂၇၊ ၂၀၁၇
(မုိးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၂၇၊ ၂၀၁၇
အႀကံေပးဆရာ ရန္လိုကြၽဲ အဂၤါၿဂိဳဟ္သို႔ အလည္အပတ္ေရာက္ေနသည္။ အဂၤါၿဂိဳဟ္အေၾကာင္း မေျပာခင္ ခရီးစဥ္အေၾကာင္း အရင္ေျပာရမည္။ ကုန္က်စရိတ္ မ်ားျပားလွေသာ ဤခရီးကို ရန္လိုကြၽဲ အဘယ္ေၾကာင့္ သြားႏိုင္သနည္းဟု သိလိုၾကမည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အနည္းငယ္ ရွင္းျပပါမည္။ ေဆာင္းထိေဆာင္းမိေဒသတြင္ လုပ္ကိုင္သည့္ လုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦးကို အႀကံေကာင္းမ်ား ေပးမိၿပီးေနာက္ပိုင္း ထိုလုပ္ငန္းရွင္ အႀကီးအက်ယ္ ႀကီးပြားလာရာမွ ဤခရီးစဥ္ အစျပဳလာျခင္းျဖစ္သည္။
ထိုလုပ္ငန္းရွင္ကို ေရႊအႀကီးအက်ယ္ထြက္ေသာ ေဆာင္းထိေဆာင္းမိေဒသတြင္ အစိုးရႏွင့္ ဖက္စပ္လုပ္ကိုင္ခြင့္ ရႏိုင္မည့္နည္းလမ္းမ်ားကို အႀကံေပးမိသည္။ မ်ားမၾကာမီ အႏီွလုပ္ငန္းရွင္လုပ္ပိုင္ခြင့္ အေတာ္မ်ားမ်ား ရသြားသည္။ ပိုမို ႀကီးပြားလိုပါက အစိုးရထံ ေပးသြင္းရမည့္ ေရႊပမာဏ အမ်ားအျပားကို ကိုယ့္ဂိုေဒါင္ထဲ သိမ္းထားဟု အႀကံေပးရာ ထိုလုပ္ငန္းရွင္က တိတိက်က်လုိက္နာရာမွ ပိုက္ဆံထားစရာေနရာမရိွေအာင္ ခ်မ္းသာလာေလသည္။
ဤသို႔ျဖင့္ ထိုေဒသ ေရႊလုပ္ငန္း၏ အက်ဳိးျဖစ္မႈ၊ အက်ဳိးထိခိုက္မႈတို႔ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး အျပစ္မကင္းသူမ်ားထဲတြင္ ရန္လိုကြၽဲလည္း ပါဝင္လာေလသည္။ သို႔ေသာ္လည္း စာခ်ဳပ္ေဖာက္ဖ်က္ရန္ အႀကံေပးသူ ရန္လိုကြၽဲသည္ အျပစ္မကင္းဟု ဆိုႏိုင္ေသာ္လည္း ဥပေဒအရ အေရးယူရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေသာသူ ျဖစ္ေနျပန္သည္။
က်ိက်ိတက္ခ်မ္းသာလာေသာ လုပ္ငန္းရွင္က ေယာလိဝုဒ္မွ ႐ုပ္ရွင္မင္းသမီးတစ္ဦးႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်ေလရာ ၾကင္ဦးစ ပ်ားရည္ဆမ္းခရီးအတြက္ အဂၤါၿဂဳိဟ္သို႔ သြားေရာက္ အပန္းေျဖရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ အေၾကာင္းမသိသူမ်ားက အဂၤါၿဂဳိဟ္သို႔ အသြားခရီးစဥ္အတြက္ ေဒၚလာ ၆ ဘီလီယံ ေပးရမည္၊ ဟုိေရာက္လွ်င္ ထပ္ကုန္မည္၊ မျဖစ္ႏိုင္ေသာ ခရီးစဥ္ဟု ဆိုၾကသည္။ အေၾကာင္းသိသူမ်ား၊ သူ႔ၾကြယ္ဝမႈကို နားလည္သူမ်ားကေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္ေသာ ခရီးစဥ္ဟု ဆိုၾကၿပီး မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ သြားမည္ကို ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကေလသည္။
ထိုသို႔ ေစာင့္ၾကည့္ေနစဥ္ ထိုလုပ္ငန္းရွင္က ရန္လိုကြၽဲကို ဖုန္းဆက္လာသည္။
”ဆရာေရ၊ အဂၤါၿဂဳိဟ္ကို ဆရာ အရင္သြားလည္ပါ။ ကြၽန္ေတာ္ စရိတ္ခံပါ့မယ္။ ျပန္လာရင္ ကြၽန္ေတာ့္ကို အေတြ႕အႀကံဳေတြ ရွင္းျပပါ။ ဟိုမွာ ဘယ္လို ေနထိုင္ျပဳမူေျပာဆိုသင့္တယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ့္ကို အႀကံေပးပါ” ဟု အႏီွလုပ္ငန္းရွင္က ဆိုေလ၏။
”ေကာင္းပါၿပီ။ သြားဆိုေတာ့လည္း သြားတာေပါ့။ဟိုေရာက္ရင္ အစားအေသာက္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျပႆနာေတာ့ နည္းနည္းရိွႏိုင္တယ္”
”ဗ်ာ၊ ဆရာကြၽဲ ဘာေတြ ျပႆနာရိွသလဲ။ ဘယ္သူနဲ႔ ျပႆနာ တက္ေနသလဲ။ က်ဳပ္ရဲ႕ အၾကံေပးအရာရွိကုိ ဘယ္သူက ျပႆနာရွာရဲသလဲ”
လုပ္ငန္းရွင္က နားထိုင္းျခင္းမရိွေပ။ တယ္လီဖုန္းလိုင္း အသံမၾကည္လင္ေသာေၾကာင့္ အနည္းငယ္ နားၾကားလြဲျခင္းပင္။
”ဘယ္သူနဲ႔မွ ျပႆနာ မတက္ပါဘူးဗ်ာ။ ဒုကၡသီရိမွာ စားေနက်အစားအစာေတြ အဂၤါၿဂိဳဟ္မွာ မရိွႏိုင္တဲ့ ျပႆနာမ်ဳိး ႀကံဳရႏိုင္တယ္လို႔ ေျပာတာပါ”
”ေၾသာ္…ဟုတ္တယ္။ ဒီလိုျပႆနာေတြ၊ အခက္အခဲေတြေတာ့ ရိွႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဆရာကြၽဲ အရင္သြားစနည္းနာေခ်၊ ၿပီးမွ က်ဳပ္သြားမယ္ေလ”
”အစားအေသာက္ သိပ္မေရြးေတာ့ အဆင္ေျပမွာပါ။ စားေနက် သရက္သီးသနပ္ကိုပဲ မ်ားမ်ား သယ္သြားတာေပါ့”
”ဆရာကြၽဲ ေသနတ္ သယ္သြားမယ္ဟုတ္လား။ ၾကည့္လည္းလုပ္ပါ ဆရာကြၽဲေရ၊ လက္နက္မႈနဲ႔ အေရးယူခံရမွ က်ဳပ္ပါ အမႈပတ္ေနမယ္”
သယ္လိုသည့္ပစၥည္းမွာ သရက္သီးသနပ္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဥပေဒျဖင့္ တားျမစ္ထားေသာ ေသနတ္ မဟုတ္ေၾကာင္း လုပ္ငန္းရွင္ နားလည္ေအာင္ ရွင္းျပရ၏။
”အသံတူလို႔ လန္႔သြားတာပါ ဆရာကြၽဲေရ၊ ေသနတ္မဟုတ္ရင္ ၿပီးတာပဲ။ သြားခါနီး မူးယစ္ေဆးတို႔၊ အရက္တို႔လည္း မမီွဝဲနဲ႔ဗ်ဳိ႕။ စတုတၴိနိဗၺာန္ ေရာက္ေနၿပီ၊ ခံစားခ်က္ သိပ္ေကာင္းေနၿပီ ဆိုရင္ ကိုယ့္အိတ္ထဲ ဘာထည့္လို႔ ထည့္မိမွန္း သတိမထားမိဘဲ ေလယာဥ္ကြင္းမွာ အဖမ္းခံရလိမ့္မယ္။ ကဲ… အထုပ္အပိုးျပင္ထားပါ၊ ရက္ပိုင္းအတြင္း ဒုကၡသီရိကေန ထြက္ရမယ္”
ဤသို႔ျဖင့္ ရန္လိုကြၽဲ အဂၤါၿဂဳိဟ္သို႔ အလည္အပတ္ သြားရေလ၏။
ေျမျပင္မွအထြက္ အထုပ္အပိုး ဓာတ္မွန္႐ုိက္သည့္ေနရာတြင္လည္း အဆင္ေျပသည္။ ဌာနဆိုင္ရာမ်ားက အထုပ္အပိုးတခ်ဳိ႕ လူႀကံဳပါးလိုက္ေသးသည္။ ”ဒီထဲက ဘာေတြလဲဗ်။ ဟိုေရာက္ရင္ ဘယ္သူ႔ကိုေပးရမွာလဲ” ဟု ေမးရာ မည္သူ႔ကိုမွ် ေပးရန္ မလိုအပ္၊ ေၾကာ္ျငာဆိုင္းဘုတ္တိုင္မ်ားသာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အဆင္ေျပသည့္ေနရာတြင္ စိုက္ထူေပးပါဟု ဆိုၾက၏။ ဌာနဆိုင္ရာ အရာရိွမင္းမ်ားဆိုေတာ့လည္း ရန္လိုကြၽဲ ေၾကာက္ေၾကာက္ႏွင့္ လက္ခံထားလုိက္သည္။ ”ကုိယ္ ထမ္းသြားရတာမွ မဟုတ္ဘဲေလ”ဟုလည္း ေတြးမိ၏။
မေရာက္ဖူးေသာ အရပ္မို႔သာ လာရသည္၊ အဂၤါၿဂိဳဟ္ဟူသည္ကား အလြန္အမင္း ပ်င္းစရာေကာင္းေသာအရပ္ ျဖစ္မည္မွန္း ႀကိဳသိထားၿပီးျဖစ္၏။ ေရ ရိွ၊ မရိွ မေသခ်ာ။ လူမရိွတာေတာ့ ေသခ်ာသည္ဟု သတင္းမ်ားက ဆိုသည္။
အဂၤါၿဂိဳဟ္ေပၚ ေျခခ်ၿပီးေနာက္တြင္ ရန္လိုကြၽဲ ဟိုဟုိဒီဒီ လမ္းသလားေနမိသည္။ သစ္ပင္ပန္းပင္မရိွ၊ ခဲလံုးႀကီးငယ္သာရွိသည့္ ေျမျပင္မညီေသာ ကႏာၱရ။ အိမ္ျပန္သည္အခါ ခဲလုံးတခ်ဳိ႕ကို အမွတ္တရ ေကာက္ယူ သယ္ေဆာင္သြားရမည္ဟု ေတြးလုိက္မိသည္။
အရပ္ေလးမ်က္ႏွာကို ပတ္ခ်ာလည္ၾကည့္လုိက္ရာ မ်က္စိတစ္ဆံုး ေတြ႕ရသည္မွာ ကႏာၱရလြင္ျပင္က်ယ္ႀကီးသာ။ ကမၻာ့ႏုိင္ငံအသီးသီးက အဂၤါၿဂိဳဟ္ကို မ်က္စိက်ၾကျခင္းမွာ ကမၻာပ်က္သည္ျဖစ္ေစ၊ မပ်က္သည္ျဖစ္ေစ ဤၿဂဳိဟ္သည္ အနာဂတ္ လူသားတို႔ ေနထိုင္က်က္စားႏိုင္မည့္ ေဒသတစ္ခု ျဖစ္လာႏိုင္သည္ဟူေသာ အယူအဆေၾကာင့္ပင္။
‘ဒီေနရာ ငါ အရင္ေရာက္တာျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒါဟာ ငါ့ေျမလို႔ သတ္မွတ္လည္း ရတာပဲ’ ဟု ရန္လိုကြၽဲလည္း အနီးအနားမွ ပိုင္ရွင္မဲ့ ေျမကြက္လပ္မ်ားကိုၾကည့္ၿပီး ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ ေတြးမိလုိက္ေသးသည္။ ယူတဲ့ေျမ သိပ္က်ယ္သြားရင္ ၿခံစည္း႐ုိးခတ္ရတာ ေငြကုန္ေၾကးက် မ်ားလိမ့္မယ္ဟုလည္း ဆင္ျခင္ရသည္။ ေၾသာ္…ဘယ္သူမွ မရိွမွေတာ့ ၿခံခတ္စရာ လိုေသးသလားဟုလည္း တစ္ကုိယ္တည္း ေျပာေနမိသည္။
ဆယ့္ငါးမိနစ္ခန္႔ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီးခ်ိန္တြင္ ခ်ဳိင့္ဝွမ္းေလးတစ္ခုအနီး ေရာက္သြားသည္။ ထုိေနရာမွ ေျမသားမွာ ပြေယာင္းေယာင္းႏိုင္လွသျဖင့္ တစ္ခုခုေတာ့ ထူးေနၿပီ၊ မွားေနၿပီဟု ရန္လိုကြၽဲ သိလိုက္သည္။ အသိ ေနာက္က်ေလၿပီ။ ထိုေနရာတစ္ဝိုက္မွာ နင္းေလ ကြၽံက်ေလ ျဖစ္ေလ၏။ အနီးအနားတြင္ အားကိုးအားထား ဆဲြခိုစရာ မရိွသျဖင့္ ရန္လိုကြၽဲ တစ္ကုိယ္လံုး ကြၽံက်ေလေတာ့သည္။ ကြၽံက်သည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ ရန္လိုကြၽဲလည္း ကမၻာေပၚမွ ရိွရိွသမွ် ဘုရားမ်ား၊ နတ္ေဒဝါမ်ားကို လွမ္း၍ တမ္းတမိေလသည္။ မည္မွ်ပင္ ဘုရားတေသာ္လည္း ကြၽံက်မႈက မရပ္ေခ်။ အရွင္လတ္လတ္ ေျမမ်ဳိၿပီေလာ။ ရန္လိုကြၽဲ အေၾကာက္လြန္ၿပီး သတိလစ္ေလ၏။
မည္မွ်ၾကာေအာင္ သတိလစ္သြားသည္မသိ၊ မ်က္စိႏွစ္လံုး ျပန္ဖြင့္ႏိုင္ခ်ိန္တြင္ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ၾကည့္လုိက္ရာ အခန္းတစ္ခုထဲ ေရာက္ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။
အဂၤါၿဂဳိဟ္မွာ ေျမကြၽံက်ရာမွ ဒုကၡသီရိသို႔ ျပန္ေရာက္လာျခင္းေလာ၊ သို႔တည္းမဟုတ္ အိပ္မက္မက္ေနျခင္းေလာ။ပါးတစ္ဖက္ကုိ အားထည့္ၿပီး ဆိတ္ဆဲြလုိက္ရာ နာက်င္သြားေသာေၾကာင့္ အိပ္မက္မဟုတ္မွန္း ရန္လိုကြၽဲ သေဘာေပါက္လိုက္၏။ ေျမကမာၻမွ ပါလာေသာ အထုပ္အပိုးမ်ား အနားတြင္ ရိွေနသည္။ အခန္းတံခါးကိုလည္း အတြင္းမွ ဖြင့္မရေအာင္ လုပ္ထားဟန္ တူသည္။ ရန္လိုကြၽဲလည္း ကိုယ့္အထုပ္အပုိးေတြၾကား အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖင့္ ထိုင္ေနမိ၏။
ပီေကတစ္ခု အခ်ဳိဓာတ္ကုန္ခန္႔ အၾကာတြင္ တံခါးပြင့္လာၿပီး အခန္းတြင္းသို႔ တစ္စံုတစ္ေယာက္ ဝင္လာသည္။ ထိုသူမွာ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားမ်ားထဲမွ ၿဂိဳဟ္သားပံုစံေပါက္ေနသည္။ ဆံပင္မရိွ။ နားရြက္လည္း မရိွေခ်။
သူက သူ႔ကုိယ္သူ စၿပီး မိတ္ဆက္သည္။ အဂၤါၿဂိဳဟ္သို႔ တရားမဝင္ က်ဴးေက်ာ္လာသူ ရန္လိုကြၽဲကို စစ္ေဆး အေရးယူရမည့္ ၿဂိဳဟ္သားအရာရိွ ဟူသတတ္။
ကမၻာေပၚမွ ႏိုင္ငံအမ်ားအျပားက အဂၤါၿဂိဳဟ္ကို စိတ္ဝင္စား ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာသည္ကို ေကာင္းစြာ သိရိွပါေၾကာင္း၊ လူသားတို႔ လာေရာက္ က်ဴးေက်ာ္ေနထိုင္မည္ကို စိုးရိမ္သျဖင့္ ၿဂဳိဟ္သားအားလံုး ကိုယ္ေရာင္ ေဖ်ာက္ထားရေၾကာင္း၊ ေျမေအာက္ၿမိဳ႕ေတာ္မ်ား ဖန္တီးၿပီး ေနထိုင္ၾကေၾကာင္း၊ ဤအေျခအေနကို အေမရိကန္ နာဆာအဖဲြ႕ အပါအဝင္ ကမၻာသူ ကမၻာသားတို႔ မသိရိွၾကေၾကာင္း စသျဖင့္ ရွင္းျပသည္။
အဂၤါၿဂဳိဟ္ေပၚတြင္ ေရေတြ႕သည္ဟု ကမၻာ့သိပၸံပညာရွင္တခ်ဳိ႕ ေၾကညာခ်က္ထုတ္သည္ကိုလည္း သိရိွေၾကာင္း၊ လူသား သုေတသီတို႔၏ ကင္မရာေကာင္းသည္ဟု ခ်ီးက်ဴးလိုေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္လည္း ထိုေရမွာ ေသာက္သံုးရန္ မသင့္ေတာ္ေၾကာင္း၊ အမ်ားသံုး စုေပါင္းအိမ္သာႀကီးတစ္ခု မိလႅာကန္ေပါက္ရာမွ စိမ့္ယုိထြက္ျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္းလည္း ရွင္းျပ၏။
ရွင္းျပ မိတ္ဆက္ၿပီးသကာလ ရန္လိုကြၽဲ ဘယ္သူျဖစ္သည္၊ ဘယ္က လာသည္၊ ဘာလာလုပ္သည္ စသျဖင့္ ဘကုန္း ၆၆ လံုးေမးခြန္းမ်ားကို အဆက္မျပတ္ ထုတ္ေလ၏။ ရန္လိုကြၽဲလည္း မွန္ကန္စြာ ေျဖဆို၏။
သူ႔ေမးခြန္းမ်ားကို ေျဖဆိုၿပီးေနာက္တြင္ ရန္လိုကြၽဲသည္ အဂၤါၿဂိဳဟ္သို႔ လူငယ္သဘာဝ ေရာက္လာသူမဟုတ္ေၾကာင္း၊ ခရီး သည္ အစစ္အမွန္ျဖစ္ေၾကာင္း စစ္ေၾကာေရး ၿဂိဳဟ္ေကာင္အရာရိွ သေဘာေပါက္သြားေလသည္။ ၿဂိဳဟ္ အက်ဳိးထိခိုက္ေစမည့္ သူျဖစ္ပါက ေထာင္ရာသက္ပန္ခ်ခံရမည္ဟု ၿခိမ္းေျခာက္လုိက္ေသး၏။ မၾကာခင္ ျပန္လႊတ္ေပးမည္၊ သို႔ေသာ္ တည္ဆဲဥပေဒ အရ အဂၤါၿဂိဳဟ္မွ ျပန္သည့္အခါ ေက်ာက္ခဲတစ္လံုး၊ ေျမႀကီးတစ္ေကာ္မွ်ပင္ ယူေဆာင္သြားခြင့္ျပဳမည္ မဟုတ္ဟု ဆို၏။ ယူေဆာင္သြားပါက ေျမႀကီးတစ္မႈန္လွ်င္ တင္ပါးကို ႀကိမ္ဒဏ္ ၁ဝ ခ်က္ ေဆာ္မည္ဟူသတတ္။ အင္မတန္ ျပင္းထန္လွ ေသာတည္ဆဲ ဥပေဒပင္တည္း။
ေက်ာက္ခဲ အမွတ္တရ ေကာက္ယူသြားရန္ စိတ္ကူးမိေသာ ရန္လိုကြၽဲလည္း တင္ပါးကို အမွတ္တမဲ့ အုပ္လိုက္မိေသးသည္။
အမိေျမကုိ တစ္လက္မမ်ွ အက်ဴးေက်ာ္မခံဟု ရန္လုိက်ႊဲတုိ႕ သီခ်င္းဆိုၾက၊ ေႂကြးေၾကာ္ၾကသည္။ အဂၤါၿဂိဳဟ္တြင္ ေနထိုင္ သူတို႔မွာ မိမိတို႔ထက္ပင္ ေျမခ်စ္စိတ္၊ ႏိုင္ငံခ်စ္စိတ္ ႀကီးမားေပမည္ဟု ေတြးေနစဥ္ ၿဂဳိဟ္ေကာင္အရာရိွထံမွ ေမးခြန္းတစ္ခု ထပ္ထြက္လာျပန္သည္။
”အေတာ္မ်ားမ်ားကိုေတာ့ ငါသိၿပီးသြားပါၿပီ။ မရွင္းတာတစ္ခုက မင္းနဲ႔အတူပါလာတဲ့ဆိုင္းဘုတ္ေတြပဲ။ အဲဒါေတြက ဘာ ေတြလဲ”
ၿဂိဳဟ္ေကာင္အရာရိွက ေမးလည္းေမး၊ အထုပ္အပိုးထဲမွ ဆိုင္းဘုတ္မ်ားကို ဆဲြထုတ္သည့္အလုပ္လည္း လုပ္၏။ ”အေရးမႀကီး ပါဘူး၊ ေျမကမာၻရဲ႕ ေၾကာ္ျငာေတြပါဗ်ာ။ အဂၤါၿဂိဳဟ္အႏံွ႔လုိက္ၿပီး စိုက္ထူဖို႔ ထည့္ေပးလုိက္တဲ့ေၾကာ္ျငာေတြပါ”ဟု အမွန္ အတိုင္း ေျဖလိုက္မိသည္။
သူဆဲြထုတ္သျဖင့္ ဆိုင္းဘုတ္မ်ား ထြက္က်လာေလသည္။ ထိုဆိုင္းဘုတ္မ်ားတြင္ ပုလိပ္အဖဲြ႕ပိုင္ေျမ၊ တပ္ပိုင္ေျမ၊ ဌာနပိုင္ ေျမ စသျဖင့္ စာလံုးႀကီးႀကီး ေရးထားသည္ကို အံ့ၾသဖြယ္ေတြ႕လုိက္ရသည္။
ရန္လိုကြၽဲ ေခါင္းနားပန္းႀကီးသြားသည္။ ေခါင္းဆင္နင္းခံရ သည္ဟူေသာ စကားလံုးမွာ ဤအေျခအေနအတြက္ ေပၚလာျခင္း ျဖစ္မည္ဟု ယူဆရသည္။
”ေၾကာ္ျငာမွာ ဘာေတြ ေရးထားတာလဲ။ ေၾကာ္ျငာဆိုၿပီး ပံုေတြ မပါတာ ဘာေၾကာင့္လဲ”
ၿဂိဳဟ္ေကာင္အရာရိွမွာ အင္မတန္ အရစ္ရွည္ေသာသူျဖစ္၏။ ရန္လိုကြၽဲလည္း ရိွသမွ် ဉာဏ္နီဉာဏ္နက္ အကုန္ထုတ္သံုး ရ ေလသည္။
ကြမ္းတံေတြး မေထြးရ၊ စည္းကမ္းရိွပါ၊ အမႈိက္မပစ္ရ၊ ေသးမေပါက္ရဟု ေရးထားေၾကာင္း၊ သတိေပးစာ ေၾကာ္ျငာမ်ား ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ပံုမပါျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ေျဗာင္လိမ္ရေလသည္။
”ကြၽတ္…ကြၽတ္…ကြၽတ္…မင္း အေလးခံၿပီး သယ္လာတာ အလကားမျဖစ္ေအာင္ ဒီေၾကာ္ျငာေတြ လုိက္ၿပီးစိုက္ေပးပါ့မယ္။ ငါတုိ႔ ၿဂိဳဟ္သားေတြက စည္းကမ္းရိွၿပီးသားပါ။ အဲ… မင္းတို႔ေၾကာ္ျငာေတြက ၾကည့္လို႔ေကာင္းတဲ့အတြက္ ငါလိုက္ေရာင္းရင္ အလုအယက္ေတာင္ ဝယ္ၾကမွာကြ။ ငါေတာ့ ေထာၿပီ”
ရန္လိုကြၽဲ ေျပာသမွ် ၿဂိဳဟ္ေကာင္ငနဲ ယံုၾကည္သြားပံုရသျဖင့္ သက္ျပင္း တိတ္တဆိတ္ ခ်ေနမိစဥ္မွာပင္ ၿဂိဳဟ္ေကာင္အရာရိွက စစ္ေၾကာေရး ၿပီးဆံုးၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အဂၤါၿဂိဳဟ္ေျမေအာက္ၿမိဳ႕ေတာ္မ်ားကို လိုက္လံၾကည့္႐ႈလည္ပတ္ႏိုင္ရန္ စီစဥ္ေပးမည္ျဖစ္ ေၾကာင္း ေျပာလိုက္ေလသတည္း။
(လာမည့္လတြင္ အဂၤါၿဂဳိဟ္တြင္ ရန္လိုကြၽဲ အၾကံေပးရပံုအပါအဝင္ အေတြ႕အၾကံဳမ်ားကုိ ဆက္လက္ေဖာ္ျပသြားမည္ ျဖစ္ သည္။)
၂၀၁၇-ႏုိဝင္ဘာလထုတ္၊ ေမာ္ကြန္းမဂၢဇင္း အမွတ္ (၅၁) မွ သေရာ္စာျဖစ္ပါသည္။
သ႐ုပ္ေဖာ္ကာတြန္း -သီဟ (စခန္းသစ္) (၂၀၁၇)
Comments