ေမာင္ေအာင္မြန္ - ဒူးယားတလိပ္ႏွင့္ ကန္ေတာ့ခံ ေမာင္ေအာင္မြန္

 ေမာင္ေအာင္မြန္ - ဒူးယားတလိပ္ႏွင့္ ကန္ေတာ့ခံ ေမာင္ေအာင္မြန္
ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိသလို ေရးပါမည္ (၂၉၉)
(မိုးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၉၊ ၂၀၁၇

(၁)

၁၉၄၀ ခု၊ ဆရာပီမိုနင္း ကြယ္လြန္၍ အသုဘတြင္ လိုက္ပို႔ၾကေသာစာေရးဆရာမ်ား စုမိၾကရာကေန အႀကံရၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ စာေရးဆရာမ်ားအသင္း ဖြဲ႕စည္တည္ေထာင္ၾကသည္ဟု မွတ္သားဖူးပါ၏။ ေရွး ျမန္မာဘုရင္မ်ား လက္ကထက္ကတည္းက နတ္ေတာ္လဆန္း(၁) ရက္ေန႔တြင္ စာဆိုပညာရွင္မ်ားအား ခ်ီးျမွင့္ၾကသည္မို႔ ထိုေန႔ထို စာဆိုေတာ္ေန႔ဟု သတ္မွတ္ၾက၏။

 ျမန္မာႏိုင္ငံ စာေရးဆရာမ်ားအသင္းသည္ သီးျခားလြတ္လပ္ေသာ အဖြဲအစည္းျဖစ္သည္။
စာေရးဆရာဆိုသည္မွာ ၀တၳဳ၊ ျပဇာတ္၊ ကဗ်ာ စေသာ ရသစာေပး ျပဳစုေရးသားၾကသူမ်ားအား ေခၚဆိုျခင္းျဖစ္၏။ ရသာစာေပကို အဂၤလိပ္လို Literature ဟုေခၚၿပီး စာေရးဆရာကို အဂၤလိပ္လို Author or Creative Writer ဟုသံုးစြဲၾက၏။ Writer ဟုသံုးလွ်င္ စာေရးသူဟူသမွ် အႀကံဳး၀င္ အားလံုးပါကုန္၏။ မိန္႔ခြန္းေရးသူ Speech Writer ဇာတ္ညႊန္းေရးသူ Script Writer စသျဖင့္၊ သူတု႔ိအား စာေရးဆရာဟု ေခၚ၍မရပါ။

 ေဟာေျပာပြဲမ်ိဳးစံုတို႔ရွိ စာေရးဆရာတို႔၏ပြဲကိုသာလွ်င္ စာေပေဟာေျပာပြဲဟုေခၚသည္။
လူတေယာက္တည္း သတင္းစာဆရာလည္းလုပ္ ရသစာေပလည္း ေရးသားသူမ်ားလည္းရွိ၏။ ဥပမာ၊ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္ ဦးခ်စ္ေမာင္၊ သိန္းေဖျမင့္၊ ဇ၀န။ သူတို႔သည္ စေပေဟာေျပာပြဲဆိုလွ်င္ စာအေၾကာင္း၊ ေပအေၾကာင္းသာ ေဟာေျပာၾကစၿမဲပင္။ သတင္းစာအေၾကာင္း မေျပာ မေဟာ။
သူ႕စည္းႏွင့္သူ တားထား ကန္႔ထား၏။

(၂)

သတင္းစာတိုက္မ်ားမွ အယ္ဒီတာ အဖြဲ႕၀င္မ်ားအား သတင္းစာဆရာမ်ား (Journalists) ဟုေခၚၿပီး သတင္းေထာက္မ်ားအား Reporter ၍သံုးစြဲသည္။ သတင္းစာတုိက္တတိုက္တြင္ သတင္းေထာက္မ်ားသည္ သူတို႔ရရွိခဲ့ေသာ သတင္းမ်ားကို ေရးသားကာ အယ္ဒီတာထံတင္သြင္းရ၏။ သက္ဆိုင္ရာ အယ္ဒီတာက လိုအပ္သလို တည္းျဖတ္ ျဖည့္စြက္ၿပီး သတင္းစာထဲထည့္ရသည္။

လုပ္ငန္းသေဘာအရ သတင္းေထာက္သည္ အယ္ဒီတာ၏ လက္ေအာက္ခံဟု ထင္ရသည္။
သို႔ေသာ္လည္း လုပ္ငန္းသေဘာသဘာခ်င္း မတူကြဲျပားေသာေၾကာင့္ သတင္းက်င့္၀တ္အရ အျပန္အလွန္ေလးစားမႈ (Mutual Respect) ႏွင့္ ဆက္ဆံၾကရ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ သတင္းေထာက္မ်ား အသင္းသည္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံ သတင္းစာဆရာမ်ား အသင္းနည္းတူ သီးျခားလြတ္လပ္ေသာ အဖြဲ႕အစည္းပါ။

မိမိတို႔စည္းမ်ဥ္းႏွင့္ မိမိတို႔ဘာသာ ေရြးေကာင္တင္ေျမွာက္ေသာ အမႈေဆာင္အဖြဲ႕က လုပ္ေဆာင္၏။

(၃)

၁၉၆၂ ခု၊ မတ္လ(၂) ရက္ေန႔တြင္ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းသည္။

၁၉၆၂ ခု၊ ဇူလိုင္လ(၄)ရက္ေန႔တြင္ မဆလ ပါတီတည္ေထာင္သည္။

၁၉၆၆ ခု၊ တြင္ စာေပလုပ္သားအဖြဲ႕ ( ျမန္မာႏိုင္ငံ စာေရးဆရာအသင္း၊ သတင္းစာဆရာအသင္း၊ သတင္းေထာက္ အသင္းတို႔ ဖ်က္သိမ္းခံထားရ၍ အစားထုိးျခင္း) ျဖစ္ေျမာက္ေရး ေကာ္မတီေၾကညာသည္။

၁၉၇၆ ခု၊ ၽတြင္ စာေပလုပ္သား စည္းရံုးေရးေကာ္မတီ ဖြဲ႕စည္းသည္။

၁၉၈၀ ခု၊ ဧၿပီလတြင္ တြင္ စာေပလုပ္သားအဖြဲ႕ ျဖစ္ေပၚလာသည္။

စာေရးဆရာ သတင္းစာဆရာ ဟူေသာဂုဏ္ပုဒ္မ်ားကေန စာေပလုပ္သားဟူေသာအဆင့္သို႔ ေရာက္သြားေလၿပီ။ ထို႔ျပင္ ကမၻာေပၚ၌ပင္ မၾကားဖူးေသာ ၿမိဳ႕နယ္စာေပလုပ္သား အဖြဲ႕မ်ားရယ္လို႔ ရွိလာခဲ့ရာ ၁၉၈၇ ခု၊ ဇြန္လတြင္ (၁၂၄) ဖြဲ႕ရွိေၾကာင္း မဆလ ပါတီမွတ္တမ္းမ်ားကေဖာ္ျပ၏။

(၄)

စာေပေဟာေျပာပြဲမ်ားလည္း ေျပာင္းလဲလာေလၿပီ။

ရသစာေပေရးေသာ စာေရးဆရာမ်ားသာမက စာေပလုပ္သားအဖြဲ႕၀င္မ်ားလည္း ပါ၀င္ေဟာေျပာ၏။ စာေပေရးရာမ်ားသာမက မဆလ သေဘာတရားေရး တို႔လည္းပါလာၿပီ။ ပညာေပး စာေပမ်ား ေခတ္စားခ်ိန္မို႔ မဆလ စည္းရံုးေရး ေဟာေျပာပြဲမ်ားျဖစ္လာ၏။ ေ၀ါဟာရ အသစ္မ်ား ထြန္ကားလာေသာ မဆလ ေခတ္တြင္ လူမွန္ေနရာမွန္ ဟူေသာစကားသည္ လူေျပာမ်ားပါဘိ။

 စာေပေဟာေျပာပြဲမ်ားတြင္မူ ေျပာင္းျပန္လာျဖစ္ေန၏။

တစတစႏွင့္ လြတ္လပ္စြာ စင္ျမင့္ေပၚတက္ေဟာၾကေလၿပီ။ စာေပေဟာေျပာပြဲမ်ားကို ပါတီ၏ ဦးေဆာင္မႈ၊ ေကာင္စီ၏ ႀကီးၾကပ္မႈႏွင့္ က်င္းပၾကရၿမဲမို႔ စာေပေဟာေျပာပြဲ နားေထာင္ခ်င္ေသာ စာေပ၀ါသနာရွင္ထက္ ပါတီစည္းရံုးေရးသေဘာအရ ပရိသတ္စည္ကးဖို႔ လုပ္ေဆာင္ၾကရ၏။ သည္လိုႏွင့္ တီး၀ိုင္းတို႔ဘာတို႔ႏွင့္ တြဲသည့္ေနရာတြင္ တြဲလာၾကသည္။

 ေဟာေျပာပြဲလည္း နားေထာင္--သီခ်င္းလည္းနားေထာင္ေပါ့။

 ျမန္မာ့အသံမွ အသံလႊင့္သမား၊ ေဘာလံုးပြဲမ်ားမွ လက္တန္းတိုက္ရိုက္အသံလႊင့္သူ စာေရးဆရာ ေမာင္ေအာင္မြန္သည္ စာေပလုပ္သားအဖြဲ႕၀င္မဟုတ္။ စာေပေဟာေျပာပြဲမ်ားကိုေတာ့ နားေထာင္ေလ့ရွိ၏။ မိိမိ္ႀကိဳက္ေသာ စာေရးဆရာဆို လိုက္နားေထာင္၏။

သည္လိုေမာင္ေအာင္မြန္အား အဘယ္သို႔ေသာသူက ကန္ေတာ့ပါမည္နည္း။

(၅)

ကန္ေတာ့ခံအျဖစ္ ေရာက္ေစသည့္ ကနဦးေက်းဇူးရွင္က အေထာက္ေတာ္လွေအာင္ပါ၊ စာေစာင္မထုတ္ အယ္ဒီတာမလုပ္ရလွ်င္ အိပ္မေပ်ာ္ စားမ၀င္ အရက္ပင္၀မ္းတြင္းသို႔ ေျဖာင့္ေျဖာင့္မ်ိဳခ်၍ မရထင္ရဲ႕၊ ထုတ္ေ၀ခြင့္ငွါးကာ ေသာင္းေျပာင္းေထြလာထုတ္၏။ ေမာင္ေအာင္မြန္လည္း ၀တၳဳတိုေလးေတြ ၀င္ေရးရင္း သူ၏၀ိုင္းထဲေရာက္ႏွင့္ ဆရာစိန္ခင္ေမာင္ရီကိုသိလိုက္၏။

ဆရာစိန္ခင္ေမာင္ရီက နာမည္ေက်ာ္ ရုပ္ရွင္ေ၀ဖန္ေရး ဆရာႀကီး။

 ေၾကးမံုသတင္းစာမွာ ကတည္းက လက္သံေျပာင္လြန္း၍ မခံႏိုင္သူတို႔ သတင္းစာတိုက္ေပၚ လာတက္ရိုက္ၾကသည့္ ျဖစ္ရပ္ပင္ရွိဖူးသည္။ ထိုအခ်ိန္ စိန္ခင္ေမာင္ရီ ေၾကးမံုသတင္းစာတိုက္မွာ ရွိမေနလို႔၊ မဟုတ္ပါက နတ္ျပည္ေရာက္ နတ္သမီးတဖက္ ၅၀၀ စီႏွင့္ ဇိမ္က်ေနေပလိ္မ့္မည္။ ေသာင္ေျပာင္းေထြလာ ထုတ္ေ၀ရာသို႔ ပါလာမည္မဟုတ္။

သူ႕ေ၀ဖန္ခ်က္တခုလည္း ျမည္းစမ္းၾကည့္ပါ။

ဇာတ္ကား၏ အဓိဇာတ္ေဆာင္ မင္းသမီးသည္ မယ္ဘြဲ႕ရထားသူမို႔ ကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္ အထူးလွပၿပီး ေပၚလြင္ေအာင္လည္း ဒါရိုက္တာက ေရကူး၀တ္စံု၀တ္ေစသည္။ သို႔ေသာ္လည္း မင္းသမီးခမ်ာ ေရမကူးတတ္ရွာ၍ ေသာင္ျပင္မွာ ဟိုေလွ်ာက္ေျပး ဒီေလွ်ာက္ေျပးသာ လုပ္ျပရရွာ၏။

ယခု ေသာင္းေျပာင္းေထြလာ တြင္လည္း ဒါဖတ္ၿပီးမွ ရုပ္ရွင္ၾကည့္ၾကပါခင္ဗ်ာ --စိန္ခင္ေမာင္ရီ----အခန္းကေန ေရးျပန္သည္။ စာဖတ္ပရိသတ္က ႀကိဳက္-- ရုပ္ရွင္သမားမ်ားက ေၾကာက္ၾကေပါ့။ ကာတြန္းေငြၾကည္က သရုပ္ေပၚေအာင္ ေခါင္းစီးပံုဆြဲေပးသည္။

(၆)

ကၽြန္ေတာ့္အား ခ်စ္ေသာ ဆရာစိန္ခင္ေမာင္ရီႏွင့္ ကြဲသြားခဲ့ၾက၏။

သို႔ေသာ္လည္း ႏွစ္အနည္းငယ္ၾကာေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္ေျပာင္းလာသည့္္ ၀ဂၢီက ဆရာေနေသာ ေရွာက္ပင္ၿခံႏွင့္ ကပ္လ်က္မို႔ မၾကာခဏဆံုသည္။ ပိုမိုခင္မင္ရင္းႏွီးလာၾကၿပီ။ မဆလ ေနညိုခ်ိန္ကာလ လူ ၃ ေယာက္ဆို လြတ္လပ္စြာ စကားမေျပာရဲၾက။ ၂ ေယာက္သား ယံုၾကည္စိတ္ခ်ရသူခ်င္းဆိုမွသာ ေျပာလို႔ရမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူလာေခၚေလၿပီ။

တိုက္ပံု၀တ္ခဲ့ပါဆို၍ ၀တ္ၿပီးလိုက္ခဲ့၏။

စာေပေဟာေျပာပြဲသို႔ မေရာက္ေသး ပရိသတ္၏ ၾသဘာသံ လက္ေခါက္မႈတ္သံမ်ား ၾကားေနရၿပီ။ စင္ေပၚမွေဟာေျပာေနသူက မိန္းမေခ်ာေလး ၊ လူအုပ္ၾကားရပ္ၿပီး ဆရာစိန္ခင္ေမာင္ရီ ေနာက္ပံုက ကိုေအာင္မြန္ ခင္ဗ်ားက မ်က္စိေကာင္းေတာ့ ၾကည့္စမ္းပါ--ဒဂုန္ခင္ခင္ေလး၊ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္ မမေလးလား၊ ခင္ႏွင္းယုလားတဲ့။

ဒါရိုက္တာႏွင့္ အေၾကာင္းအေပါင္းသင့္၍ ရုပ္ရွင္ထဲပါဖူးအမ်ိဳးသမီးေလးမို႔ ကၽြန္ေတာ္က လႈိင္ထိပ္ေခါင္တင္ျဖစ္လိ္မ့္မယ္ ဟုျပန္ေျဖလိုက္၏။ ခုလည္း စာေပလုပ္သားအဖြဲ႕ႏွင့္ အဆင္ေျပ၍ တက္ေဟာေနဆိုပဲ။ စိန္ခင္ေမာင္ရီ ၀င္လာသည္ကိုျမင္ေတာ့ရပ္သြားျပီး 'ဆရာ" ဟုေအာ္လိုက္ၿပီးေနာက္ လက္အုပ္ခ်ီလိုက္၏။

 ေရွ႕တန္းတြင္ စိန္ခင္ေမာင္ရီေဘးက ကၽြန္ေတာ္လည္း ခပ္က်ံဳ႕က်ံဳ႕ေလး၀င္ထိုင္ၾကခ်ိန္-- ကန္ေတာ့ဆရာ-ဆရာ့ကိုကန္ေတာ့ပါတယ္တဲ့၊ ပရိသတ္ကမူ ဘာမွန္းမသိ၍ မင္းသားကိုေမွ်ာ္ပံုေလး ျပန္လုပ္ျပဟု ေတာင္းဆိုၾက၏။ အမူအရာႏွင့္ သီခ်င္း ဒီဘက္ကိုလွည့္ဆိုျပပါ စသျဖင့္ ေအာ္ဟစ္ေနၾက၏။
အိပ္မက္ထဲ မင္းသားနဲ႔ခ်စ္ပံု ျပန္လုပ္ျပပါ-ဟုေအာ္လိုက္ရာ--ဟုတ္တယ္-ဟုတ္တယ္ စသျဖင့္ညံေန၏။

ရုပ္ရွင္ေ၀ဖန္ေရးဆရာႀကီး စိန္ခင္ရီဆိုေတာ့ မေၾကာက္ဘယ္သူေနမည္နည္း။

 ေဟာပါ--ဆက္ေဟာပါ--အမူအယာ ထပ္လုပ္ျပပါဦး စသျဖင့္ ေအာ္ဟစ္ေတာင္းဆိုေနၾကျပန္ၿပီ။

ခမ်ာတုန္ခ်ိစြာ ဆရာ လာမယ္ဆိုတာမသိလို႔ပါ--ေျပာရင္း လက္အုပ္ခ်ီကာ စင္ပၚဟိုဘက္ေျပး ဒီဘက္ေျပးႏွင့္--ေနာက္ဆံုး ကၽြန္ေတာ္္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ေရွ႕ ပုဆစ္တုပ္ကာ ဦးသံုးႀကိမ္ခ်စဥ္ ကၽြန္ေတာ္လည္း ခါးဆန္႔ ရင္ေကာ့ ေခါင္းေမာ့ထားလိုက္၏။

 လက္အုပ္ခ်ီလ်က္ႏွင့္ပင္ ရုပ္ရွင္ဇာတ္ပို႔မေလး စာေပေဟာေျပာပြဲစင္ေပၚက ဆင္းေျပးသြားသည္။

(၇)

 ေဟာေျပာပြဲအၿပီး အျပန္တြင္ စိန္ခင္ေမာင္ရီက ကိုေအာင္မြန္ ခင္ဗ်ား ခုလိုကန္ေတာ့ခံဖူးလားဟု ေမးရာ ဟာ က်ားသားမိုႀကိဳးဟူ၍ ျပန္ေျဖလိုက္၏။ ဒါျဖင့္ စာေရးဆရာ ေမာင္ေအာင္မြန္အဖို႔ ဘ၀မွတ္တိုင္ေပါ့၊ ဒါ့ေၾကာင့္ တိုက္ပံု၀တ္လာခိုင္းတာ စသျဖင့္ေျပာလာရင္း--ဘတ္စ္ကားမွတ္တိုင္ေရာက္လာ၏။

ကြမ္းယာဆိုင္ေရွ႕ ေရာက္လာၾကၿပီ။

က်ဳပ္ေၾကာင့္ ခုလိုကန္ေတာ့ခံရတာမို႔ ေက်းဇူးဆပ္ရမယ္-- ဒူးယားတလိပ္၀ယ္္ၿပီး ေမးေငါ့ျပ၍ ကၽြန္ေတာ္လည္း စီးကရက္ဖိုးရွင္းလိုက္ရသည္။ ဟိုတုန္းကလို စာေပေဟာေျပာပြဲ၌ စာေရးဆရာမ်ားကသာလွ်င္ ေဟာာကပါက ေမာင္ေအာင္မြန္ေ၀းလို႔ စေလဦးပံုည လာနာေထာင္လည္း ကန္ေတာ့ခံရမည္မဟုတ္ဟု ေတြးမိေၾကာင္းပါ။

၂၀၁၇ ခု၊ဒီဇင္ဘာလ(၈) ရက္ေန႔။