ေမာင္ေနာင္မြန္ - ႏွစ္တစ္ႏွစ္ကိုစတင္ျခင္း

ႏွစ္တစ္ႏွစ္ကိုစတင္ျခင္း

ေမာင္ေနာင္မြန္

(မိုးမခ)၊ ဇန္နဝါရီ ၁၊ ၂၀၁၇

လမ္းမထက္ရွိ ကတၱရာသားေပၚတြင္ ေရေဆးမ်ားျဖင့္ေရးထားေသာ ႏွစ္သစ္ကိုႀကိဳဆိုပါသည္ဟူေသာ စာသားမ်ားကိုေတြ႔ေနရသည္။ ယေန႔နံနက္ ဆိုင္ကယ္ေမာင္းရသည္မွာ စိတ္ထဲေပ်ာ္ေနသည္။ ျမန္မာနိုင္ငံတြင္ပထမဆံုးနိုင္ငံတကာႏွစ္သစ္ကူးရုံးပိတ္ရက္ေပးထားေသာေၾကာင့္ ယေန႔ လမ္းမထက္တြင္ ဌာနဆိုင္ရာဝန္ထမ္းႀကိဳပို႔ကားမ်ားလည္း ရွင္းလင္းေနသည္။ ႏွစ္တစ္ႏွစ္၏အစပထမကို ဤကဲ့သို႔ေတြ႔ျမင္ရ သည္မွာ စိတ္ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းလွသည္။

ညက အေစာႀကီးအိပ္မိသည္။ ႏွစ္သစ္ကိုအိပ္ေရးဝဝ စိတ္႐ႊင္လန္းစြာျဖင့္စတင္ခ်င္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ထူးျခားစြာတိုက္ဆိုင္သည္မွာ ရြာဦး ေစတီဘုရားပြဲႏွင့္ႏွစ္သစ္ကူးညတိုက္ဆိုင္ေနသည္။ ရြာဘုရားပြဲေတာ္သည္ ျမန္မာျပကၵဒိန္အရ ခြာညိဳပြင့္ေသာ ျပာသိုလျပည့္တြင္က်င္းပသည္။ ယခုႏွစ္သစ္၏ ပထမဆံုးရက္သည္လည္း ျပာသိုလျပည့္ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ ယခုႏွစ္သည္ စေန၊ တနဂၤေႏြႏွင့္တိုက္ဆိုင္ ေသာအခါ ရုံးပိတ္ရက္ သံုးရက္ဆက္တိုက္မို႔ရပ္ေဝးတြင္သြားေရာက္ဝမ္းစာရွာေနေသာသူမ်ားလည္း ရြာဦး ဘုရားပြဲကိုဆင္ႏႊဲရန္ျပန္လာေသာေၾကာင့္ ရြာတြင္လူစံုလွသည္။ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္းဘုရားပြဲေတာ္သည္ လူစံု ေသာ္လည္း ယခုႏွစ္သည္ အျခားေသာႏွစ္ထက္ လူပိုစံုသည္ဟုဆိုရမည္ျဖစ္သည္။

 

ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးတြင္ အလုပ္လုပ္ေနေသာ သူငယ္ခ်င္းႏွင့္ျပန္ဆံုျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ တဖက္ႏိုင္ငံတြင္အခ်ိန္ ေတာ္ၾကာအလုပ္သြားလုပ္ေနေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္လည္း ဆံုျဖစ္သည္။ 

 

လခထုတ္ရက္မို႔လက္ထဲတြင္ေငြစေလးရႊင္ေနတာလည္းပါမည္ထင္သည္။ ရြာျပန္ေရာက္ေနေသာ သူငယ္ ခ်င္းမ်ားႏွင့္အတူ ရြာထိပ္ရွိဘီယာဆိုင္တြင္ အခ်ိန္ေတာ္ၾကာလြမ္းေမာမႈမ်ားကိုျမည္းေနမိသည္။ တဖက္ႏိုင္ငံတြင္အခ်ိန္ေတာ္ၾကာစြာ သြားေရာက္လုပ္ကိုင္ေနေသာ သူငယ္ခ်င္းမွ မူးမူးႏွင့္ေျပာေသာ စကား သည္ကာ ရင္ထဲထိလွသည္။ "တို႔တေတြဘဝကြာ၊ ငါဟိုမွာေဖ်ာ္ေနတဲ့ မဆလာထဲက ဘိလပ္ေျမလိုပဲ၊ ေရ နဲ႔ထိေလ က်စ္ေလ၊ ေရနဲ႔ထိေလ က်စ္ေလကြာ။ ၿပီးေတာ့ တျဖည္းျဖည္းအသံုးမဝင္ၾကေတာ့ဘူးကြာ။ တို႔ ေတြလည္း ဘာထူးလဲ၊ ေလာကဓံႏွင့္ထိေလ ပိုၿပီးရုန္းကန္ေလ။ ေလာကီအတြက္ ကိုယ္လိုဘေတြအတြက္ ရွာေဖြေလ။ ပိုရေလ၊ ပိုရွာေလ။ တို႔တေတြလူအသိုင္းအဝိုင္းနဲ႔ ပိုေဝးေလပဲကြာ" ဟု ဘီယာခြက္ကိုကိုင္ရင္း ခပ္ဆဆေျပာေနသည္။ ေခါင္းတြင္းရွိအာရုံေၾကာမ်ား မူးယစ္ရီေဝေလ အမွန္တရားကိုပိုႀကိဳက္ေလျဖစ္ ေၾကာင္း ယံုၾကည္သည္။

ထိုသူငယ္ခ်င္းသည္ အထက္တန္းေအာင္ျပီးကတည္းက တဖက္ႏိုင္ငံသိ႔ုေရၾကည္ရာျမက္နုရာသို႔ ရွာေဖြရန္ ထြက္သြားခဲ့သည္။ တဖက္ ႏိုင္ငံရွိ ကမ္းေျခတြင္ ဆူနာမီဒဏ္ကိုခံခဲ့ရဖူးသည္။ ဟိုဖက္ႏိုင္ငံတြင္ပင္အိမ္ေထာင္က်ကာ သားသမီးေတြရခဲ့သည္။ စီးပြားေရးရွာရန္အတြက္ လသား ကေလး မ်ားကို ရြာရွိမိဘမ်ားထံတြင္ထိန္းေက်ာင္းရန္ပို႔ထားခဲ့သည္။ ယခုျပန္လာေသာအခါ မိဘအရင္းျဖစ္ေသာ သူတို႔ကို မိဘဟုပင္ေခၚရန္ ဝန္ေလးေနၾကသည္။ ထို႔အျပင္ ရွာခဲ့ေသာ ေငြေၾကးမ်ားသည္ကာ အသံုးမခံ ေခ်။ ျမင့္မာေသာကုန္ေစ်းႏႈန္းမ်ားေၾကာင့္ ရရွိလာေသာေခြ်းနဲစာမ်ားသည္ကာ အေပ်ာက္အရွျမန္လွသည္။

 

နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကြဲကြာခဲ့ရေသာ သားသမီးက မိဘဟုေခၚရန္ပင္ဝန္ေလးေနေသာေၾကာင့္ သားသမီးမ်ားကို အခ်ိန္ေပးရန္ရည္ရြယ္ကာ ျပန္လာေသာသူအတြက္ေမြးရပ္ေျမတြင္ ၾကာရွည္စြာေနထိုင္ရန္မျဖစ္နိုင္ေခ်။ ထိုကဲ့သို႔ နာၾကည္းခ်က္မ်ားျဖင့္ဖြင့္ဟလာ ေသာ သူငယ္ခ်င္း၏ရင္တြင္းစကားသည္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ စကား ဝိုင္းကို တဒဂၤ တိတ္ဆိတ္ေစခဲ့သည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔သူငယ္ခ်င္းအနည္းငယ္ပင္ ဤကဲ႔သို႔ အျဖစ္အပ်က္ရွိခဲ႔လွ်င္ သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ သူမ်ားတြင္လည္းရွိမည္ဟုေတြးမိသည္။

မဆံုတာၾကာၿပီးျဖစ္ေသာငယ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားျပန္ဆံုေသာ ႏွစ္သစ္ကူးညသည္ကာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းလွ သည္။ ငယ္က်ိဳးငယ္နာ ေရွးေဟာင္း ေႏွာင္း ျဖစ္မ်ားေျပာျဖစ္ၾကသည္။ လြမ္းမဝေသာ ငယ္ဘဝမ်ားကိုျပန္ တမ္းတၾကသည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ငယ္စဥ္အထက္တန္းေက်ာင္းသားဘဝထိ ႏွစ္သစ္ကူးညသည္ကား သာမန္ညသည္သာျဖစ္သည္။ ပါတီမ်ား၊ ႏွစ္သစ္ႀကိဳညမ်ား၊ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းျခင္းမ်ာလံုးဝကို သိနား လည္ျခင္း မရွိေခ်။

တကယ့္ေတာဆန္ေသာဓေလ့ျဖစ္သည္။ ပံုမွန္ညေလးတညလိုသာ အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ေနထိုင္မိသည္။ ယခုေခတ္အခါတြင္မူ ႏွစ္သစ္ကူးအႀကိဳညတြင္ ပါတီေပးျခင္းမ်ားေခတ္စားလာသည္။ ႏွစ္သစ္ကို ေပ်ာ္စရာ ႏွစ္သစ္ (Happy New Year)ဟု ေအာ္ဟစ္ႀကိဳဆိုၾကသည္။ မီးရႈးမီးပန္းမ်ားပစ္ေဖာက္ႀကိဳဆိုၾကသည္။ 

 

ကြ်န္ေတာ္တို႔ဝိုင္းသည္ အစပထမအစီအစဥ္တြင္ ထိုကဲ့သို႔နွစ္သစ္ကူးမည့္အစီအစဥ္ပါေသာ္လည္း မည္သူ ကစလိုက္ေသာေၾကာင့္ ႏွစ္သစ္ကိုအိပ္ေရးဝဝအိပ္ၿပီးႀကိဳဆိုရေအာင္ဆိုကာ သူတို႔ဝိုင္းခြဲကာ အိမ္ျပန္ခဲ့ၾက သည္။ ကြ်န္ေတာ္အိမ္ျပန္ေရာက္ခ်ိန္တြင္ ေရဒီယိုမ်ား၊ တီဗြီအစီအစဥ္မ်ားမွႏွစ္သစ္ကူးအႀကိဳအစီအစဥ္ မ်ားကို ထုတ္လႊင့္ေနသည္။ သို႔ေသာ္ နံနက္ေစာေစာအလုပ္သြားရန္ရည္ရြယ္ေသာေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ အိပ္ရာဝင္ေစာခဲ့သည္။ ကြ်န္ေတာ္ဘဝအတြက္ ႏွစ္သစ္ကူးညေပါင္းစြာကို ႏွစ္တစ္ႏွစ္ထဲတြင္ အခါခါျဖတ္ သန္းဖူးၿပီးသားျဖစ္သည္။ ခရစ္ႏွစ္၊ တရုတ္ႏွစ္၊ ျမန္မာႏွစ္ႏွင့္ ဟိႏၵဴႏွစ္သစ္ကူးမ်ားစြာကိုျဖတ္ေက်ာ္ဖူးခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။

ယေန႔နံနက္၏ လမ္းမထက္တြင္ ခါတိုင္းထက္ပို၍ရွင္းလင္းေနသည္။ ပလက္ေဖာင္းေဘးကအုတ္နံရံမ်ားတြင္ ေပ်ာ္စရာႏွစ္သစ္ကိုႀကိဳဆိုပါသည္ဟူေသာ စာသားမ်ားကိုေနရာ အႏွံ႔ ေတြ႔ရသည္။ အသက္တစ္ႏွစ္ႀကီးလာသည္။ ကမၻာေျမေပၚတြင္အသက္ရွင္ေသာႏွစ္တစ္နွစ္တိုးလာ သည္။ ျပကၡဒိန္အသစ္မွအေဟာင္းသို႔ ကူးေျပာင္းခဲ့ေလသည္။ သို႔ေသာ္ စိတ္ကေရာေျပာင္းနိုင္မလားဟု ကြ်န္ေတာ္ေတြးမိသည္။

ႏွစ္ေဟာင္းမွအရႈပ္ထုပ္မ်ားကို ႏွစ္သစ္တြင္ဆက္လုပ္ေနေသာ္ အက်ိဳးရွိမည္မထင္ေခ်။ စိတ္ဓာတ္အေဟာင္းမ်ားကိုစြန္႔ပယ္ကာ စိတ္ဓာတ္အသစ္ျဖင့္ ႏွစ္သစ္ကိုစတင္မည္ဟု ကြ်န္ေတာ္စိတ္ကူး ထားသည္။ လြန္ခဲ့ေသာတစ္ရက္ခန္႔ကဖတ္ခဲ့ရေသာ ဆရာေအာ္ပီက်ယ္ ကာတြန္းေလးတြင္ နွစ္ေဟာင္းမွ ႏွစ္သစ္ကိုအကူးအေျပာင္းကို လက္ဆင့္ကမ္းေျပးၿပိဳင္ပြဲျဖင့္ သရုပ္ေဖာ္ထားသည္။ သို႔ေသာ္ ဆရာ၏ ကာ တြန္းတြင္မူ ဇာတ္ေဆာင္တြင္ လက္ဆင့္ ကမ္းရမည့္အရာမရွိျဖစ္ျဖစ္ေနသည္။ ကြ်န္ေတာ္သည္ ထိုသို႔မျဖစ္ ေအာင္ စီစဥ္ထားသည္။ လက္ဆင့္ကမ္းမည့္အရာသည္ စိတ္လက္ၾကည္သာ ေသာအခါ ပိုေကာင္းမည္ဟု ေတြးမိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ႀကိဳတင္စီစဥ္ထားသည္။ ထိုအရာမွ ကြ်န္ေတာ္ညက အေစာႀကီးအိပ္ရာဝင္ခဲ့ သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အိပ္ေရးဝေနသည္။ အိပ္ေရးဝေသာအခါ စိတ္လက္ရႊင္လန္းေနသည္။ 

 

ထိုအခါျမင္သမွ်သည္လွပေနသည္။ ႏွစ္သစ္ကိုစိတ္လက္ရႊင္လန္းစြာစတင္ ေနသည္။ လမ္းမထက္တြင္ အျခားေန႔မ်ားထက္ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္မ်ားရွင္းလင္းေနေတာ့သည္။  ။

ေမာင္ေနာင္မြန္