အဲဒိုအာေဂ်ာရွိ ● ျမန္မာ (သို႔မဟုတ္) ဝမ္းနဲ႔ေလနဲ႔ မကြဲတဲ့ႏိုင္ငံ

အဲဒိုအာေဂ်ာရွိ ● ျမန္မာ (သို႔မဟုတ္) ဝမ္းနဲ႔ေလနဲ႔ မကြဲတဲ့ႏိုင္ငံ
(မုိးမခ) ဇန္နဝါရီ ၃၀၊ ၂၀၁၈

ကန္႔သတ္ခ်က္တိုင္းကိုလည္း စည္းကမ္း (ဥပေဒ) လို႔ ေျပာလို႔မရသလို၊ ဆန္႔က်င္မႈတိုင္းကိုလည္း ေတာ္လွန္ေရးလို႔ ေျပာ လို႔မရဘူးဆိုတာေလာက္ေတာ့ လူတိုင္းကို သေဘာေပါက္ေစခ်င္ပါတယ္။

မွတ္မိဦးမွာေပါ့။ အရင္အစိုးရလက္ထက္တုန္းက ဆူးေလလမ္းဆံုမွာ ဂံုးေက်ာ္တံတားႀကီး ထိုးခဲ့တုန္းကေပါ့။ လူေတြက ဂံုး တံတားေပၚက မကူးပဲ၊ ေအာက္ကပဲကူးၾကေတာ့ "ႏိုင္ငံက ဘယ္တိုးတက္မလဲ၊ လူေတြကမွ စည္းကမ္းမရွိတာ" ဆိုၿပီး ဓာတ္ ပံုေတြနဲ႔ ဝိုင္း Share ၾကတာ မွတ္မိဦးမွာေပါ့။

တကယ္ေတာ့ လူေတြက ဘာလို႔အေပၚကမကူးၾကတာလဲေမးရင္၊ မလိုအပ္လို႔ မကူးၾကတာပါလို႔ ေျဖရပါလိမ့္မယ္။ အဲ့ဒီလမ္း ဆံုမွာ တကယ္တမ္းလိုအပ္ေနတာက လူကူးမီးပြိဳင့္နဲ႔ လူေတြကူးဖို႔အခ်ိန္ကို စဥ္းစားသတ္မွတ္ေပးဖို႔ပါ။

တကယ္ေတာ့ အဲ့ဒီဂံုးေက်ာ္ေတြ ေဆာက္တာ ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ ေဆာက္ခဲ့ၾကတာလဲ? Traffic ပိတ္တာေတြ ေလ်ာ့ ေအာင္လို႔လို႔ အေၾကာင္းျပခဲ့ပါတယ္။ ကားေတြပိတ္တာ လူေတြလမ္းကူးလို႔ ပိတ္တာလား? ကေလးေတာင္ေျဖႏိုင္တဲ့ ေမး ခြန္းပါ။ ဒါဆို ဘာအတြက္ သန္းေထာင္ခ်ီအကုန္ခံေဆာက္သလဲဆိုတာ ကုိယ့္ကိုယ္တုိင္သာ စဥ္းစားၾကည့္ေပါ့ေလ။

"လမ္းေဘးအမိႈက္မပစ္ရ" လို႔ေရးထားတိုင္း စည္းကမ္းမဟုတ္ပါ။ "လမ္းေဘး ေသးမေပါက္ရ" လို႔ေရးထားတိုင္း စည္းကမ္း မဟုတ္ပါ။ ငယ္ငယ္က အ႐ူးမႀကီးမစာဥ စကားနဲ႔ ေျပာရရင္ လမ္းေဘးမေပါက္လို႔ နင္တို႔ေခါင္းေပၚ လာတက္ေပါက္ရမွာလား လို႔ ေျပာစရာရွိလာပါတယ္။

တကယ္လိုအပ္ေနတာ "လမ္းေဘးေသးမေပါက္ရ" ဆိုတဲ့ ဆိုင္းပုဒ္ မဟုတ္ပါဘူး။ ၿမိဳ႕ထဲ၊ ရပ္ထဲမွာ အေရးအေၾကာင္းဆို အလြယ္တကူ ေျဖရွင္းႏိုင္မယ့္ အမ်ားသံုးအိမ္သာေတြသာ လိုအပ္တာပါ။

တကယ္လိုအပ္ေနတာ "အမိႈက္မပစ္ရဆိုတဲ့" ဆိုင္းပုဒ္မဟုတ္ပါဘူး။ အလြယ္တကူပစ္လို႔ရမယ့္ အမိႈက္ပံုးေတြရွိေနဖို႔သာ လိုအပ္တာပါ။ ဒီေလာက္ဆို က်ေနာ္ဆိုလိုခ်င္တာ သေဘာေပါက္လိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။

ပထမကဆံုး.. ေက်ာင္းသားေတြဆႏၵျပလို႔ ေက်ာင္းထုတ္ခံရတယ္ဆိုတဲ့သတင္းၾကားေတာ့ ေတာ္ေတာ္ဘဝင္မက် ျဖစ္မိပါ တယ္။ ဒီမိုကေရစီေခတ္မွာ မျဖစ္သင့္ဘူးလို႔ခံစားမိတယ္။ တခ်ဳိ႕ကလည္း တခ်ိန္တုန္းက "ေက်ာင္းသားဟာ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ မ ကင္းရဘူး"ဆိုတဲ့ ဘြားေတာ္ရဲ႕စကားနဲ႔ အခုေက်ာင္းသားေတြကို အေရးယူတာနဲ႔ ေရွ႕ေနာက္မညီဘူးဆိုၿပီး ဖြၾကေတာ့ က်ေနာ္လည္း လက္ခံမိျပန္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဆႏၵျပေက်ာင္းသားေတြ ေက်ာင္းေပၚတက္လမ္းေလွ်ာက္ဖို႔ ဆရာမနဲ႔ အေခ်အတင္ျဖစ္ေနတဲ့ ဗီဒီယိုဖိုင္ ၾကည့္ရတဲ့ အခါက်ေတာ့.. သူတို႔ကိုေက်ာင္းထုတ္တာဟာ ဆႏၵျပလို႔ထုတ္တာမဟုတ္ပဲ၊ ေက်ာင္းစည္းကမ္း မလိုက္နာလို႔ ထုတ္တယ္ဆို တာ သေဘာေပါက္လိုက္မိပါတယ္။ (https://www.facebook.com/lawkapala.lkpl/videos/407474516356217/)

ကိုရီးယားမွာ ၃ ႏွစ္တာ ေက်ာင္းတက္ခဲ့စဥ္က ကိုရီးယားေက်ာင္းသားေတြ ဆႏၵျပတာနဲ႔ၾကံဳခဲ့ဖူးပါတယ္။ တခါဆို က်ေနာ္တို႔ စေကာလားရွစ္နဲ႔ ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ေက်ာင္းသားေတြကို ကိုရီးယားေက်ာင္းသားေတြကျပတာကိုပါ ၾကံဳခဲ့ရဖူးပါတယ္။ အေၾကာင္းက ႏိုင္ငံျခားထူးခြၽန္ေက်ာင္းသားေတြကိုက်ေထာက္ပံ့ေပးၿပီး သူတို႔ ကိုရီးယားထူးခြၽန္ေက်ာင္းသားေတြကို လွစ္ လ်ဴ႐ႈထားတယ္ဆိုၿပီး ျပတာပါ။

တခါၾကံဳရတာဆိုရင္ ေမာင္မယ္သစ္လြင္ႀကိဳဆိုပြဲခန္းမေရွ႕မွာ တန္းစီလွဲအိပ္ၿပီး ဆႏၵျပပါတယ္။ သူတို႔လိုခ်င္တာေတြ ေအာ္ ဟစ္ၿပီး ဆႏၵျပပါတယ္။ ဆိုင္းပုဒ္ေတြကိုင္ၿပီး ဆႏၵျပပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး ပါေမာကၡခ်ဳပ္ထြက္လာေတာ့ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ မ်က္ႏွာ ကို ဖိနပ္နဲ႔ လွမ္းေပါက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္.. အဲ့ဒီေက်ာင္းသားေတြ အေရးယူ မခံခဲ့ရပါဘူး။

ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့.. အဲ့ဒီဆႏၵျပ ေက်ာင္းသားေတြက ေက်ာင္းေပၚမတက္ပါဘူး။ ေက်ာင္းအလံတိုင္မွာ သူတို႔အလံတင္ တာမ်ိဳးေတြ မလုပ္ပါဘူး။ ပြဲလုပ္ေနတဲ့ ခန္းမထဲ ဝင္မေႏွာင့္ယွက္ပါဘူး။ ေက်ာင္းေဆာင္ေတြေပၚ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီး မျပၾက ပါဘူး။ စာသင္ခန္းေတြထဲလည္း ဝင္မျပပါဘူး။ အဲ့ဒါေတြသာ သူတို႔လုပ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္.. သူတို႔လို ဒီမိုကေရစီဖြံ႔ၿဖိဳးၿပီး ကိုရီး ယားႏိုင္ငံက ဆႏၵျပေက်ာင္းသားေတြဟာလည္း ေက်ာင္းထုတ္ခံရမွာ ေသခ်ာပါတယ္။

မွတ္ခ်က္ ။ ။ က်ေနာ္တို႔လည္း စစ္အစိုးရေခတ္တုန္းက ကိုယ္တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေတာ္လွန္ေရးထဲဝင္ပါခဲ့တာပါ။ ဒါေပ မယ့္ ဘယ္ဆရာကိုမွ ကလန္ကဆန္မလုပ္ခဲ့ဘူး။ ဘယ္ဆရာကိုမွလည္း ဒုကၡမေပးခဲ့ဘူး။ အထက္ကလွမ္းၾကပ္လို႔သာ ေက်ာင္းက တာဝန္ရွိသူေတြကို ဖိအားေပးခံရတာမ်ဳိး ရွိခဲ့တာကလြဲရင္၊ ေက်ာင္းကိုလည္း တမင္ဒုကၡမေပးခဲ့ဖူးပါဘူး။

လူဆိုတာ ဒုကၡေတာထဲေရာက္မွ မင္းေလာင္းေပၚတာပါ။ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီဆိုတာနဲ႔ ဆြမ္းဆန္ထဲ ႂကြက္ေခ်းေရာေတာ့တာက ထံုးစံပါပဲ။

အဲဒိုအာေဂ်ာရွိ