ေမာင္ေမာင္စိုး ● ႏွင္းဆီနီနီ အိပ္မက္မ်ား (၁၉၇၅-၁၉၈ဝ) - အပုိင္း (၅၇)

ေမာင္ေမာင္စိုး ● ႏွင္းဆီနီနီ အိပ္မက္မ်ား (၁၉၇၅-၁၉၈ဝ) - အပုိင္း (၅၇)
(မုိးမခ) ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၈၊ ၂၀၁၈

● အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသ
၁၉၇၅ ပါတီဗဟို၏ အဓိကအေျခခံေဒသမွာ အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသျဖစ္သည္။ မူလက ဖြဲ႕စည္းခ့ဲေသာစစ္ေဒသမ်ားမွာ ၃ဝ၃ စစ္ေဒသႏွင့္ ၄ဝ၄ စစ္ေဒသမ်ားျဖစ္သည္။ စစ္ခြၽမ္းရဲေဘာ္ေဟာင္းမ်ားဟုေခၚၾကေသာ CPB ရဲေဘာ္ေဟာင္းမ်ားႏွင့္ ေကြ႕ က်ဳိးရဲေဘာ္ေဟာင္းမ်ားဟုေခၚၾကသည့္ ဗိုလ္ေနာ္ဆိုင္းတပ္ဖြဲ႕ဝင္မ်ား ပူးေပါင္း၍ သံလြင္ျမစ္အေနာက္ျခမ္း မုန္းကိုး၊ ေဖါင္း ဆိုင္ေဒသ ၁၉၆၈ ခုႏွစ္ဇႏၷဝါရီလ ၁ ေန႔တြင္ စတင္ဝင္ေရာက္သည္။ ထိုသံလြင္အေနာက္ျခမ္းေဒသအား ၃ဝ၃ စစ္ေဒသဟု သတ္မွတ္ခ့ဲသည္။ အလားတူ ကိုးကန္႔ကာကြယ္ေရးမွ ဖုန္ၾကားစင္း၊ ဖုန္ၾကားဖူးတုိ႔ေခါင္းေဆာင္ေသာအဖြဲ႕အား အေျခခံ၍ ရဲေဘာ္ေဟာင္းမ်ားႏွင့္ေပါင္းစပ္ကာ ၁၉၆၈ ခုႏွစ္တြင္ ၄ဝ၄ စစ္ေဒသဟုသတ္မွတ္ၿပီး သံလြင္ျမစ္အေရွ႕ဖက္ျခမ္း ကိုးကန္႔ ေဒသ ရန္လုံက်ဳိက္၊ ခ်င္းေရႊေဟာ္၊ ေမာ္ထိုက္၊ ကုန္းၾကမ္းေဒသတုိ႔အား ဝင္ေရာက္သိမ္းပိုက္ခ့ဲသည္။

၁၉၇ဝ ခုႏွစ္ ကြန္လုံ၊ ဟိုက္ကဘားတိုက္ပြဲအၿပီး မုန္ယားေဒသတြင္ ၃ဝ၃ စစ္ေဒသႏွင့္ ၄ဝ၄ စစ္ေဒသအားပူးေပါင္းၿပီး အေရွ႕ ေျမာက္စစ္ေဒသအ ျဖစ္ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းခ့ဲသည္။ အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသနိုင္ငံေရးမွဴးအျဖစ္ ရဲေဘာ္သန္းေရႊ၊ တပ္မွဴးအျဖစ္ ရဲေဘာ္ေနာ္ဆိုင္းတုိ႔က တာဝန္ယူခ့ဲသည္။ ထို႔ေနာက္ CPB အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသတပ္ဖြဲ႕မ်ား၏ စစ္ေရးဦးတည္ခ်က္ႏွင့္အေျခခံေဒသသစ္တိုးခ်ဲ႕ေရးသည္ ဝ နယ္ေတာင္တန္းမ်ားဆီသုိ႔ ဦးတည္ခ့ဲေပေတာ့သည္။

ဤသုိ႔ ေျပာင္းလဲဖြဲ႕စည္းခ့ဲမႈ ႏွင့္ စစ္ေရးဦးတည္ခ်က္ေျပာင္းလဲခ့ဲျခင္းသည္ ၁၉၇ဝ ခုႏွစ္မ်ားအတြင္ ကြန္လုံ ဟုိက္ကဘားတိုက္ပြဲႏွင့္လား႐ႈိးေဒသသုိ႔ဦးတည္သည့္ စစ္ဆင္ေရးမ်ား အေရးနိမ့္ၿပီး ရည္မွန္းခ်က္ေပါက္ေျမာက္ေအာင္ျမင္ခ့ဲျခင္း မရွိခ့ဲေသာ ေၾကာင့္ဟု သုံးသပ္ရသည္။ အမာကိုေရွာင္ အမြကိုတိုက္ဟူေသာ စစ္ေရးေပၚလစီအရ အစိုးရတပ္မ်ား အခိုင္အမာ ခံစစ္ယူ ထားသည့္ေဒသမ်ားအားေရွာင္ကြင္းၿပီး အစိုးရတပ္မ်ားအားနည္းသည့္ေဒသမ်ားဘက္သုိ႔ စစ္ဦးလွည့္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ သုိ႔ႏွင့္ သံလြင္ျမစ္အေနာက္ျခမ္း၌ ရင္း ၄ ရင္းပါ တပ္မဟာ ၂ အား ခ်န္ထားခ့ဲၿပီး က်န္စစ္ေဒသတပ္မ်ားသည္ ဝ နယ္သုိ႔ ခ်ီ တက္ခ့ဲၾကသည္။

တခ်ိန္တည္းတြင္ ဝ ေဒသ၌ ကူမင္တန္တ႐ုတ္ျဖဴ ဆန္႔က်င္ေရးအတြက္တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ စည္း႐ုံးထားေသာ အဖြဲ႕မ်ားရွိ သက့ဲသုိ႔ အစိုးရၾသဇာမခံဘဲ ရပ္တည္ေနသည့္ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕မ်ားရွိသည္။ CPB တပ္ဖြဲ႕မ်ားသည္ ထိုအဖြဲ႕မ်ားအား စည္း႐ုံးသိမ္းသြင္နိုင္ခ့ဲၿပီးေနာက္ အင္အားႀကီးထြားလာခ့ဲသည္။ ဝ နယ္ရွိ လူမ်ဳိးစုေခါင္းေဆာင္မ်ားသိမ္းသြင္းနိုင္ခ့ဲျခင္းႏွင့္အတူ ဝ လူငယ္အမ်ားအျပားသည္ တပ္ထဲသုိ႔ဝင္လာၾကေတာ့သည္။ ထိုအခ်ိန္က ဝ နယ္တြင္ ရိကၡာရွားပါးသည္။ ဝ နယ္တခု လုံး၏ ရိကၡာထြက္ႏႈန္းႏွင့္ လူဦးေရကို မွ်ေျချပဳလ်င္ တႏွစ္လုံးမွ ေလးလစာရိကၡာရသည္ဟု ဆိုပါသည္။ ထိုကာလတြင္ လစာ မရေသာ္လည္း ရိကၡာ ဝဝလင္လင္ရရွိသည့္ CPB တပ္ဖြဲ႕အတြင္းသုိ႔ ဝ ရဲေဘာ္မ်ား အလုံးအရင္းႏွင့္ ဝင္လာခ့ဲၾကသည့္ အေၾကာင့္အခ်က္ဟု အခ်ဳိ႕ကသုံးသပ္ၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ မည္သုိ႔ေသာ အေၾကာင္းအခ်က္ရွိသည္ျဖစ္ေစ CPB ၏ စည္း႐ုံးမႈ၊ လူမ်ဳိးစုေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ ပူးေပါင္းပါဝင္မႈမရွိဘဲႏွင့္ေတာ့ ျဖစ္ေပၚမလာနိုင္ေပ။

သုိ႔ႏွင့္ ဝ နယ္အား သိမ္းပိုက္ၿပီးသည့္ေနာက္ အေရွ႕ေျမာက္ရွိ CPB ၏ တပ္ဖြဲ႕အင္အားႏွင့္ ေဒသအင္အားမွာ တဟုန္ထိုး ႀကီးထြားလာၿပီး ၁၉၇၇ ခုႏွစ္ကုန္ပိုင္းတြင္ အေရွ႕ေျမာက္အင္အားအေနအထားမွာ ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္ပါသည္။ အေရွ႕ ေျမာက္ စစ္ေဒသ ဌာနခ်ဳပ္အား ဝ နယ္ ပန္ဆန္းတြင္ အေျခစိုက္ထားသည္။ အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသ နိုင္ငံေရးမွဴးမွာ ရဲေဘာ္ တင္ရီေခၚ ဗိုလ္ေနဝင္း ေခၚ ယန္ကြမ္း (စစ္ခြၽမ္းရဲေဘာ္ေဟာင္း) ျဖစ္သည္။ သူသည္ CPB ေပါလစ္ဗ်ဴ ႐ုိအဖြဲ႕ဝင္တဦးလည္း ျဖစ္သည္။ တပ္မွဴးမွာ ရဲေဘာ္ေဇာ္မိုင္ (ေကြ႕က်ဳိးရဲေဘာ္ေဟာင္း) ျဖစ္သည္။ သူသည္ CPB ဗဟိုေကာ္မတီဝင္တဦးလည္း ျဖစ္သည္။ ဒုနိုင္ငံေရးမွဴးမွာ ရဲေဘာ္စိုးသိန္း ေခၚ လင္ထင္ (စစ္ခြၽမ္းရဲေဘာ္ေဟာင္း) ျဖစ္ၿပီး ပါတီအရံဗဟိုေကာ္မတီဝင္ျဖစ္သည္။ စစ္ေဒသဒုတပ္မွဴးမွာ ဖုန္ၾကားစင္းျဖစ္ၿပီး သူသည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဝင္မဟုတ္ေပ။ သူ႔အား ဒီမိုကေရစီပုဂၢိဳလ္အျဖစ္ CPB က သတ္မွတ္ထားသည္။ စစ္ေဒသ နိုင္ငံေရးဌာနႀကီးမွဴးမွာ ရဲေဘာ္ၾကည္ၿပိဳင္ ေခၚ တိန္ၾကည္ဖ်င္ ျဖစ္သည္။ စစ္ေဒသ စစ္ဦးစီး ဌာနႀကီးမွဴးမွာ ရဲေဘာ္ရဲဒင္ ေခၚ ယီက်င့္ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေရးဌာန ႀကီးမွဴးႏွင့္စစ္ဦးစီးဌာနႀကီး ႏွစ္ဦးစလုံးမွာ စစ္ခြၽမ္းရဲေဘာ္ ေဟာင္းမ်ားျဖစ္ၿပီး CPB အရံဗဟိုေကာ္မတီဝင္မ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။ ေထာက္ပ့ံေရးဌာနႀကီးမွဴးမွာ ဦးေက်ာ္စိန္ျဖစ္၍ စစ္ေဆးရံုတာဝန္ခံမွာ ဦးေက်ာ္စြာျဖစ္ၿပီး သူတုိ႔ႏွစ္ဦး စလုံးမွာလည္း စစ္ခြၽမ္းရဲေဘာ္မ်ားျဖစ္ၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ဗဟိုေကာ္ မတီဝင္မ်ားေတာ့ မဟုတ္ၾကပါ။ (မူလနိုင္ငံေရးမွဴးျဖစ္သူ ဗိုလ္သန္းေရႊမွာ တာဝန္မွရက္ဆိုင္းခံထားရၿပီး တပ္မွဴးဗိုလ္ေနာ္ဆိုင္း မွာ ကြယ္လြန္သြားခ့ဲျပီျဖစ္သည္)

အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသလက္ေအာက္တြင္ ေဒသအုပ္ခ်ဳပ္ေရးအတြက္
ခ႐ုိင္ ၅ ခ႐ုိင္ဖြဲ႕စည္းထားသည္။
၁။ နမ့္ခမ္းခ႐ုိင္
၂။ ကြတ္ခိုင္ခ႐ုိင္
၃။ ကိုးကန္႔ခ႐ုိင္
၄။ ဝ ေတာင္ခ႐ုိင္
၅။ ဝ ေျမာက္ခ႐ုိင္တုိ႔ ျဖစ္ၾကသည္။

နမ့္ခမ္းခ႐ုိင္၏ အဓိက အေျခခံေဒသမွာ နမ့္ခမ္း မူစယ္ၾကား ေရႊလီျမစ္တဖက္ကမ္း မန္႐ႈိးေဒသျဖစ္သည္။ ရွမ္းရြာႀကီး ၂ဝ ခန္႔ရွိသည္။ မူလက ဗိုလ္ကမ္းရြဲေခါင္းေဆာင္သည့္ ရွမ္းတိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕တခု လႈပ္ရွားခ်ဳပ္ကိုင္သည့္ေဒသ ျဖစ္သည္။ CPB တပ္ဖြဲ႕မ်ားက ဗိုလ္ကမ္းရြဲတပ္ဖြဲ႕မ်ားကို တဖက္ကတိုက္ တဖက္က သိမ္းသြင္းစည္း႐ုံးၿပီး ထိုေဒသ၌ ေျခ ကုပ္ယူနိုင္ခ့ဲသည္။ ခ႐ုိင္႐ုံးအား မန္႐ႈိးတြင္အေျချပဳၿပီး ခ႐ုိင္အတြင္းေရးမွဴးမွာ ရဲေဘာ္ခြန္ေနာ္ (ေကြ႕က်ဳိးရဲေဘာ္ေဟာင္း) ျဖစ္သည္။ နမ့္ခမ္းခ႐ုိင္အတြင္း၌ မန္႐ႈိးၿမိဳ႕နယ္၊ ကြန္ဟိုင္းၿမိဳ႕နယ္ (နမ့္ခမ္းတဖက္ကမ္း)၊ ႏြမ္းအိမ္ၿမိဳ႕နယ္ (ၾကဴကုတ္ပန္ ဆိုင္း) ႏွင့္ မုန္ဝီးၿမိဳ႕နယ္တုိ႔ ပါဝင္ၾကသည္။ ထိုၿမိဳ႕နယ္မ်ားအနက္ မုန္းဝီးၿမိဳ႕နယ္သည္ နမ့္ခမ္းေတာင္ဖက္ျခမ္းတြင္ရွိၿပီး ေျပာက္က်ားေဒသျဖစ္သည္။ က်န္ၿမိဳ႕နယ္မ်ားကေတာ့ နယ္စပ္အေျခခံေဒသမ်ားျဖစ္သည္။ နမ့္ခမ္းခ႐ုိင္၏ ခ႐ုိင္တပ္မွာ ၈ဝ၁ တပ္ဖြဲ႕ျဖစ္ၿပီး တပ္ရင္းအဆင့္ ဖြဲ႕စည္းထားၿပီး အင္အား ၁၅ဝ မွ၂ဝဝ ခန္႔အထိရွိသည္။

ကြတ္ခိုင္ခ႐ုိင္သည္ သံလြင္အေနာက္ျခမ္း၊ မူစယ္၏အေရွ႕ေျမာက္ဖက္ရွိ မုန္းကိုးေဒသအား ဗဟိုျပဳဖြဲ႕စည္းထားသည္။ နမ့္ ခမ္းခ႐ုိင္ထက္ အေျခခံေဒသက်ယ္ျပန္႔သည္။ ခ႐ုိင္႐ုံးအား မုန္းကိုးကြင္းအတြင္းရွိ ေကာင္းဒပ္ရြာအနီး၌ အေျချပဳသည္။ ခ ႐ုိင္ပါတီေကာ္မတီအတြင္းေရးမွဴးမွာ ရဲေဘာ္လွေဖ (စစ္ခြၽမ္းရဲေဘာ္ေဟာင္း) ျဖစ္သည္။ ကြတ္ခိုင္ခ႐ုိင္အတြင္း၌ မုန္းကိုးၿမိဳ႕ နယ္၊ မုန္းေပၚၿမိဳ႕နယ္၊ မုန္ယားၿမိဳ႕နယ္၊ မုန္းေဟာင္ၿမိဳ႕နယ္ႏွင့္ မုန္က်ီးၿမိဳ႕နယ္တုိ႔ ပါဝင္သည္။ မုန္က်ီးၿမိဳ႕နယ္ တခုသာ ေျပာက္က်ားေဒသႏွင့္ဆက္စပ္ေနၿပီး က်န္ၿမိဳ႕နယ္မ်ားမွာ အေျခခံေဒသမ်ားျဖစ္သည္။ ကြတ္ခိုင္ခ႐ုိင္တပ္အျဖစ္ ၇၅၁ဝ စစ္ ဆင္ေရးကာလအတြင္း တပ္မဟာ ၆ဝဝ ဟူ၍ ရင္း ၃ ရင္းပါ တပ္မဟာတခုဖြဲ႕စည္းခ့ဲေသာ္လည္း ၁၉၇၆ ခုႏွစ္တြင္ ရင္း ၆ဝ၁ တရင္းထဲအျဖစ္ ျပန္လည္ျပင္ဆင္ဖြဲ႕စည္းခ့ဲသည္။ အဆိုပါ ရင္း ၆ဝ၁ တြင္ အင္အား ၁၅ဝ မွ ၂ဝဝ ၾကားရွိပါသည္။

ကိုးကန္႔ခ႐ုိင္မွာ သံလြင္အေနာက္ျခမ္း ခ်င္ေရႊေဟာ္မွအထက္ ကိုးကန္႔ေဒသတခုလုံးျဖစ္သည္။ မူလက ကိုးကန္႔ေစာ္ဘြားအုပ္ ခ်ဳပ္သည့္နယ္ေျမျဖစ္စည္။ ေစာ္ဘြားမ်ား အာဏာစြန္႔လႊတ္ခ့ဲရစဥ္ေနာက္ပိုင္း ပုန္ကန္မႈမ်ား စတင္ခ့ဲသည္။ ၁၉၆၇ ခုႏွစ္တြင္ ကိုးကန္ေစာ္ဘြား ဂ်င္မီယန္လက္နက္ခ်ၿပီး ကိုးကန္႔ကာကြယ္ေရးတပ္မွ ဖုန္ၾကားစင္းႏွင့္ ဖုန္ၾကားဖူးတုိ႔ေခါင္းေဆာင္သည့္တ႐ုတ္နယ္စပ္တြင္ ခိုလႈံခ့ဲရာမွတဆင့္ CPB ႏွင့္ ပူးေပါင္းခ့ဲၿပီး ၄ဝ၄ စစ္ေဒသအျဖစ္စတင္ခ့ဲသည့္ ေဒသျဖစ္သည္။ အေရွ႕ ေျမာက္စစ္ေဒသဖြဲ႕စည္းၿပီးကိုးကန္႔ခ႐ုိင္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲဖြဲ႕စည္းခ့ဲသည္။ ခ႐ုိင္႐ုံးအား ရန္လုံက်ဳိက္၌ အေျချပဳသည္။ ခ႐ုိင္ ပါတီအတြင္းေရးမွဴးမွာ ဝမ္ဟြင္လန္ဆိုသည့္အမ်ဳိးသမီးျဖစ္သည္။ သူမသည္စစ္ခြၽမ္းရဲေဘာ္ေဟာင္းတဦး၏ဇနီး ျဖစ္သည္။ ကိုးကန္႔ခ႐ုိင္အတြင္း ေလာက္ကိုင္ၿမိဳ႕နယ္၊ ခ်င္ေရႊေဟာ္ၿမိဳ႕နယ္၊ ကုန္ၾကမ္းၿမိဳ႕နယ္၊ ခ်ဳံကန္းၿမိဳ႕နယ္တို႔ပါဝင္သည္။ ကိုးကန္႔ ခ႐ုိင္တပ္မွာ အင္အား ၁ဝဝ မွ ၁၅ဝ ၾကားတြင္ရွိပါသည္။

ဝ ေျမာက္ခ႐ုိင္သည္ မူလ ဝ ေဒသ၏ ေျမာက္ဖက္ ဟိုပန္၊ ပန္လုံ၏အေရွ႕ဖက္ျခမ္းျဖစ္သည္။ ဝ ေျမာက္ခ႐ုိင္႐ုံးအား မိုင္းေမာ တြင္႐ုံးစိုက္သည္။ ခ႐ုိင္ပါတီအတြင္းေရးမွဴးမွာ ရဲေဘာ္ျမေသာင္းျဖစ္ၿပီး စစ္ခြၽမ္းရဲေဘာ္ေဟာင္းတဦးျဖစ္သည္။ ဝ ေျမာက္ ခ႐ုိင္အတြင္း မိုင္းေမာၿမိဳ႕နယ္၊ နားဝီးၿမိဳ႕နယ္၊မန္တုန္ၿမိဳ႕နယ္၊ နန္ေတာင္းၿမိဳ႕နယ္၊ ပန္ဝိုင္ၿမိဳ႕နယ္၊ ဝမ္လိန္ၿမိဳ႕နယ္၊ ခြင္းမားၿမိဳ႕ နယ္၊ ယင္ဖန္ၿမိဳ႕နယ္၊ အိုက္ခ်င္းၿမိဳ႕နယ္၊ နားဖန္ၿမိဳ႕နယ္ဟူ၍ ၿမိဳ႕နယ္ ၁ဝ ခုခြဲျခားအုပ္ခ်ဳပ္ခ့ဲသည္။ ဝ ေျမာက္ခ႐ုိင္တပ္အျဖစ္ တပ္ရင္တရင္းဖြဲ႕စည္းထားၿပီး အင္အား ၁၅ဝ ခန္႔ရွိသည္။

ဝ ေတာင္ခ႐ုိင္အား တန္႔ယန္း၏အေရွ႕ဖက္ ပန္ဆန္းေဒသအား အေျချပဳဖြဲ႕စည္းထားသည္။ ခ႐ုိင္ပါတီ႐ုံးအား ပန္ဆန္း အေနာက္ဖက္ ေတာင္ေၾကာေပၚရွိ ဝိန္းေကာင္တြင္ အေျခစိုက္သည္။ ခ႐ုိင္ပါတီအတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္ ေကြ႕က်ဳိးရဲေဘာ္ေဟာင္း ရဲေဘာ္ဒါရွီဂမ္ ကတာဝန္ယူသည္။ ဝ ေတာင္ခ႐ုိင္အတြင္း နမ့္ခမ္းဦးၿမိဳ႕နယ္၊ ပန္ယန္းၿမိဳ႕နယ္၊ ပန္ဆန္းၿမိဳ႕နယ္၊ ေမာ္ဖၿမိဳ႕နယ္၊ ယုံေအာၿမိဳ႕နယ္၊ ဝိန္းေကာင္ၿမိဳ႕နယ္၊ မုန္းေပါက္ၿမိဳ႕နယ္၊ ဟိုေတာင္းၿမိဳ႕နယ္တုိ႔ ပါဝင္ဖြဲ႕စည္းထားသည္။ ဝ ေတာင္ခ႐ုိင္တပ္ အျဖစ္ တပ္ရင္းတရင္းဖြဲ႕စည္းထားၿပီး အင္အား ၁၅ဝ ႏွင့္ ၂ဝဝ ၾကားတြင္ရွိသည္။

အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသ ခ႐ုိင္ ၅ ခု၌ ခ႐ုိင္ပါတီေကာ္မတီက ေခါင္းေဆာင္သည္။ ခ႐ုိင္ပါတီေကာ္မတီအတြင္းေရးမွဴးက ခ႐ုိင္ ပါတီကို ေခါင္းေဆာင္သည္။ ၿမိဳ႕နယ္မ်ားတြင္ ပါတီေကာ္မတီ ပါတီအတြင္းေရးမွဴး ၊ ၿမိဳ႕နယ္မွဴးတုိ႔ျဖင့္ဖြဲ႕စည္းထားသည္။ ၿမိဳ႕နယ္တိုင္းတြင္ ၿမိဳ႕နယ္တပ္မ်ားဖြဲ႕စည္းထားသည္။ အင္အားဆယ္ဂဏန္းမ်ားသာရွိၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားကိုသာအဓိက ျပဳလုပ္သည္။ ခ႐ုိင္တပ္အမ်ားစုမွာလည္း အဓိကတပ္မ်ားကို ပ့ံပိုးသည့္တာဝန္ယူၾကၿပီး ေဒသလုံျခံဳ ေရးကိုအဓိက ထားသည္။ တိုက္ခိုက္ေရးတာဝန္ မယူၾကေပ။ ႁခြင္းခ်က္အေနႏွင့္ နမ့္ခမ္းခ႐ုိင္တပ္ျဖစ္သည့္ ရင္း ၈ဝ၁ ကေတာ့ နမ့္ခမ္း ေတာင္ဖက္ မုန္းဝီးေဒသတြင္ ဝင္ေရာက္လႈပ္ရွားၿပီး တိုက္ခိုက္ေရးေဒသတိုးခ်ဲ႕ေရး တာဝန္ယူသည္။ ထုိ႔ျပင္ ဝ ေျမာက္ခ႐ုိင္ တပ္သည္လည္း စစ္ဆင္ေရးႀကီးမ်ားတြင္ ပါဝင္ေလ့ရွိသည္။

ခ႐ုိင္ႏွင့္ၿမိဳ႕နယ္တို႔သည္ မိမိေဒသတြင္းရွိ ေက်းရြာအားလုံးတြင္ ျပည္သူ႔စစ္မ်ား ဖြဲ႕စည္းလက္နက္တပ္ဆင္ထားၿပီး ေဒသ လုံျခံဳေရး၊ သတင္းေထာက္လွမ္းေရး၊ ေရွ႕တန္းကူညီေရးတုိ႔အား တာဝန္ယူေစပါသည္။ ေဒသတပ္ႏွင့္ျပည္သူ႔စစ္မ်ားအား M21 ဆီမီးေအာ္တိုေသနတ္မ်ားကို အမ်ားစုတပ္ဆင္ပါသည္။ တိုက္ခိုက္ေရးတာဝန္ကို အဓိကတပ္မ်ားအျဖစဖြဲ႕စည္းထား သည့္ တပ္မဟာမ်ားကတာဝန္ယူပါသည္။ ခ႐ုိင္ႏွင့္ၿမိဳ႕နယ္ေအာက္တြင္ ဒိုင္နယ္ (တိုက္နယ္ သုိ႔မဟုတ္ ေက်းရြာအုပ္စု ) ႏွင့္ ေက်းရြာမ်ားရွိၿပီး အဓိက နယ္ေျမအုပ္ခ်ဳပ္ေရးတာဝန္ယူသည္။ ထိုအခ်ိန္ကာလက အေရွ႕ေျမာက္စစ္ ေဒသ ခ႐ုိင္ ၅ ခုအ တြင္း လူဦးေရ ၄ သိန္႔းခန္႔ရွိမည္ဟု ခန္႔မွန္းရပါသည္။

● ရဲေဘာ္သန္းေရႊႏွင့္ ရဲေဘာ္ေနာ္ဆိုင္း
တကယ္ေတာ့ အေရွ႕ေျမာက္စသ္ေဒသ စဖြင့္စဥ္က နိုင္ငံေရးမွဴးမွာ ရဲေဘာ္သန္းေရႊျဖစ္ေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ အေရး ယူခံရ၍ တာဝန္မွရပ္စဲခံရသည္။ ဗိုလ္သန္းေရႊအေရးယူခံရျခင္းသည္ လူမႈေရးကိစၥေၾကာင့္ဟုဆိုၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္တဖက္က လည္း ဗိုလ္သန္းေရႊႏွင့္ လက္ရွိနိုင္ငံေရးမွဴးျဖစ္လာသူ ဗိုလ္ေနဝင္း ေခၚရဲေဘာ္တင္ရီႏွင့္ သင့္ျမတ္မႈမရွိ၍ ဂိုဏ္းအုပ္စုတိုက္ပြဲဂယက္ေၾကာင့္လည္းျဖစ္ပုံရသည္။

ဗိုလ္ေနာ္ဆိုင္းမွာလည္း အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသ ကနဦး တပ္မွဴးႀကီးျဖစ္သည္။ ငယ္စဥ္ကထဲက အမဲလိုက္ဝါသနာထုံၿပီး ေသနတ္ပစ္ရာ၌ လက္ေျဖာင့္ေသာ ဗိုလ္ေနာ္ဆိုင္းသည္ ဝေတာင္းတန္းတေနရာ၍ အမဲပစ္ထြက္ရင္လွ်ဳိထဲျပဳတ္က်၍ ၁၉၇၂ ခုႏွစ္ခန္႔တြင္ ကြယ္လြန္သြားခ့ဲသည္။ ဗိုလ္ေနာ္ဆိုင္းကြယ္လြန္သြားခ့ဲျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ CPB လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္သည္ဟူ ေသာအေထာက္အထားမ့ဲ စြပ္စြဲခ်က္မ်ားစြာေတြ႕ရသည္။ ထိုစဥ္က ဗိုလ္ေနာ္ဆိုင္းသည္ အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသတြင္ အား ထားရသည့္တပ္မွဴးတေယာက္ ၊ အစဥ္အလာေခါင္းေဆာင္တေယာက္ျဖစ္သည့္အျပင္ KIA ႏွင့္ တပ္ေပါင္းစုဖြဲ႕ေရးေဆြးေႏြးရာတြင္လည္း အေရးပါသူတေယာက္ျဖစ္ရာ CPB အေနႏွင့္ ၎အားလုပ္ၾကံရန္ အေၾကာင္းမရွိသည့္ျပင္ လုပ္ၾကံ၍လည္း အက်ဳိးမရွိေပ။

ထုိ႔ျပင္ မိမိအေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသတြင္ ျဖတ္သန္းခ့ဲ့သည့္ကာလတေလ်ာက္ ေတြ႕ၾကံဳခ့ဲရသည့္ ဗိုလ္ေနာ္ဆိုင္း၏ဇနီး ဆရာမ ႀကီး မာရြယ္ႏွင့္ သူ၏သားသမီးမ်ားကလည္း သူဖခင္ေသဆံုးမႈႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး CPB အား သံသယရွိသည္ဆိုသည့္စကား မၾကားခ့ဲဘူးေခ်။ အလားတူ အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသရွိ တပ္ဖြဲ႕တိုင္းလိုလိုတြင္ရွိေနသည့္ ဗိုလ္ေနာ္ဆိုင္း၏တပ္ဖြဲ႕ဝင္ ရဲေဘာ္ ေဟာင္းမ်ားထံမွလည္း သူတုိ႔ေခါင္းေဆာင္ကြယ္လြန္မႈႏွင့္ပတ္သက္၍ CPB အားသံသယရွိသည့္ စကားတခြန္းတေလပင္ မၾကားဘူးခ့ဲေပ။

၁၉၇၇ ခုႏွစ္ကာလတြင္ ဗိုလ္ေနာ္ဆိုင္း၏လက္ေထာက္ေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္ေသာ ရဲေဘာ္ေဇာ္မိုင္ႏွင့္ ရဲေဘာ္ဖရန္ဂန္ဒီးတုိ႔ CPB ဗဟိုေကာ္မတီဝင္မ်ားျဖစ္ေနၿပီး က်န္ရဲေဘာ္ေဟာင္းမ်ားမွာလည္း တပ္မဟာအဆင့္၊ ခ႐ုိင္အဆင့္ေကဒါမ်ားျဖစ္ေနသည့္အျပင္ ပါတီဗဟိုႏွင့္ အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသရွိတပ္ဖြဲ႕အသီးသီး၌ တာဝန္အသီးသီး ထမ္းေဆာင္လ်က္ရွိေပသည္။ အေရွ႕ ေျမာက္စစ္ေဒသ ျဖစ္တည္လာျခင္းတြင္ စစ္ခြၽမ္းရဲေဘာ္ေဟာင္းႏွင့္ ေကြ႕က်ဳိးရဲေဘာ္ေဟာင္းမ်ားဆိုသည့္ CPB ရဲေဘာ္ ေဟာင္းမ်ားႏွင့္ ဗိုလ္ေနာ္ဆိုင္းတပ္မွရဲေဘာ္ေဟာင္းမ်ားသည္ အေျခခံေက်ာ႐ုိးမ်ား ျဖစ္ခ့ဲၾကသည္။

ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္။

ေမာင္ေမာင္စိုး