ေမာင္ေမာင္စုိး ● ႏွင္းဆီနီနီ အိပ္မက္မ်ား – အပိုင္း (၅၃)

ေမာင္ေမာင္စုိး ● ႏွင္းဆီနီနီ အိပ္မက္မ်ား – အပိုင္း (၅၃)
(မုိးမခ) ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၀၊ ၂၀၁၈
နမ့္လင္း (သုိ႔မဟုတ္) ပိြဳင့္ ၄၅၆၁ ႏွင့္ တိုက္ပြဲစီမံခ်က္

၁၉၇၇ ခုႏွစ္ ၁၉၇၈ ခုႏွစ္မ်ားအတြင္း နမ့္ခမ္း၊ ဆယ္လန္႔တေၾကာတိုက္ပြဲမ်ားတြင္ မိမိပါဝင္ခ့ဲရသျဖင့္ လူတဦးခ်င္းအားျဖင့္ စိတ္ႀကီးဝင္မိေသာ္လည္း အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသတိုက္ပြဲႀကီးမ်ားႏွင့္ ႏႈိင္းစာလွ်င္ ထိုတိုက္ပြဲငယ္မ်ားမွ ေျပာပေလာက္သည္ မဟုတ္ပါ။ သာျမင္ေညာင္ညမွ်သာျဖစ္ေပသည္။ မိမိတုိ႔ တပ္မဟာ ၂ ေရာက္ခ်ိန္ စတင္ၾကားခ့ဲရသည့္တိုက္ပြဲမွာ မိမိ မ ေရာက္မီ တပ္မဟာ ၂ ကဆင္ႏႊဲခ့ဲသည့္ နမ့္လင္းတိုက္ပြဲျဖစ္သည္။

မူစယ္ ေနာက္ေက်ာဖက္ စိုးမိုးထားေသာ ထိုေတာင္ကုန္းအား ေဒသခံတုိ႔ကေတာ့ နမ့္လင္းဟုေခၚသည္။ အစိုးရတပ္ကေတာ့ ပိြဳင့္ ၄၅၆၁ ဟုေခၚသည္။ မိမိတုိ႔ဘက္ကေတာ့ နမ့္လင္းဟုသာေခၚၾကေသာ္လည္း ေျမပုံညႊန္းအရ ပိြဳင့္ ၁၃၈၆ ဟုေခၚသည္။ ဤသုိ႔ကြဲလြဲျခင္းမွာ ႏွစ္ဖက္သုံးစြဲသည့္ စစ္သုံးေျမပုံစနစ္ခ်င္း မတူၾက၍ျဖစ္သည္။ အစ္ိုးရတပ္ဘက္က တစ္အခ်ဳိး ေျခာက္ ေသာင္းေက်ာ္ရွိသည့္ FPS စနစ္သုံးသည့္ ေျမပုံကို သုံးစြဲသည္။ CPB ဘက္ကတစ္အခ်ဳိး တသိန္းရွိသည့္ CGS စနစ္သုံးသည့္ ေျမပုံကို သုံးစြဲသည္။ FPSစနစ္သုံးေျမပုံမ်ား၌ ေတာင္မ်ားအျမင့္ကို ေပျဖင့္ျပ၍ CGS စနစ္သုံးေျမပုံမ်ား၌ ေတာင္အျမင့္ကို မီတာျဖင့္ျပသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အလြယ္တန္းညိွလ်င္ မိမိတုိ႔စစ္သုံးေျမပုံျပ ေတာင္ကုန္းအျမင့္ကို သုံးႏွင့္ေျမႇာက္လ်င္ တဖက က ေပႏွင့္သုံးသည့္ေတာင္ကုန္းအျမင့္ကို အနီးစပ္ဆံုးရသည္။

ထိုစဥ္က မူစယ္ေဒသတြင္ အစိုးရတပ္ဖြဲ႕မ်ား အဓိကစိုးမိုးထားသည့္ နာမည္ႀကီးေတာင္ကုန္း ၂ ခုရွိသည္။ တခုက မူစယ္ေရွ႕ မလွမ္းမကမ္းရွိ ပိြဳင့္ ၃၁၂၇ ျဖစ္သည္။ ေဒသခံတုိ႔ကေတာ့ လြယ္တိန္႔ခန္းဟု ေခၚသည္။ မူစယ္ႏွင့္ ၾကဴကုတ္ပန္ဆိုင္း ၾကားတြင္ရွိသည္ မူစယ္ကာကြယ္ေရးအတြက္ အေရးပါသည့္ေတာင္ကုန္းျဖစ္သည္။ မူစယ္အနီး ေရႊလီျမစ္ေဘးတြင္ရွိသည္။ ေနာက္တကုန္းကေတာ့ နမ့္လင္းကုန္းျဖစ္ၿပီး မူစယ္ေဒသတခုလုံးကို စိုးမိုးထားသည္။ ထိုေတာင္ကုန္းမ်ားတြင္ အစိုးရတပ္ ကလက္နက္ႀကီးတပ္ဖြဲ႔မ်ားခ်ထားျပီး ပတ္ဝန္းက်င္ကို ထိမ္းခ်ဳပ္နိုင္ရန္ ေဆာင္ရြက္ထားသည္။

၁၉၇၅ ဇႏၷဝါရီလထဲတြင္ ထိုနမ့္လင္ေတာင္ကုန္းကို တိုက္ခိုက္ခ့ဲသည္။ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္မတ္လ ၁၅ ရက္ေန႔ ပဲခူး႐ိုးမ၌ ပါတီ ဥကၠဌသခင္ဇင္ႏွင့္ အတြင္းေရးမွဴးသခင္ခ်စ္တုိ႔မက်ဆံုးမီ လပိုင္းအတြင္း ဇႏၷဝါရီလ ၂၁ ရက္ေန႔တြင္ တိုက္ခိုက္ခ့ဲေသာ တိုက္ပြဲျဖစ္သည္။ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္ ႏွစ္ဆန္းတြင္ ပါတီဗဟိုခြဲမွတပ္မဟာ ၂ တာဝန္တရပ္ ေပးအပ္ခ့ဲသည္။ ထိုတာဝန္မွာ  ...

၁။ အစိုးရတပ္အမ်ားစုကို တပ္မဟာ (၂) ေဒသသုိ႔ ဆြဲေခၚယူေရး။
၂။ (၂) လအတြင္း အနည္းဆံုး တပ္ခြဲတခြဲ ေခ်မႈန္းနိုင္ေရး။
၃။ နမ့္ကြၽမ္းေဒသ လြတ္ေျမာက္ေရးတုိ႔ျဖစ္သည္။
(နမ့္ကြၽမ္းေဒသမွာ တာမိုးညဲအေရွ႕ဖက္ မုန္းစီး နားလယ္ေဒသ အနီးတြင္ရွိသည္။

ထိုတာဝန္ကို အေကာင္အထည္ေဖၚရန္ တပ္မဟာ (၂) ပါတီေကာ္မတီသည္ တိုက္ပြဲစီမံခ်က္ (၃) ခု ေရးဆြဲတင္ျပခ့ဲၾကသည္။ ထိုအထဲမွ နမ့္လင္းစခန္းကို တိုက္ခိုက္ျခင္းသည္ ေဒသတခုလုံးကို ႀကီးစြာဂယက္႐ိုက္မည္။ ႀကီးစြာအက်ဳိးအျမတ္ရမည္ဟု ယူဆခ့ဲၾကသည္။ နမ့္လင္းတြင္ စစ္ေၾကာင္း႐ံုးရွိၿပီး ဗဟိုခ်က္မဌာနအျဖစ္ ခံကတုတ္အခိုင္အမာရွိေသာ္လည္း သတိေပါ့ေလ်ာ့ ေသာေနရာျဖစ္သည္။ အကယ္၍ မေမ်ွာ္လင့္ေသာအခ်ိန္၌ နမ့္လင္းစခန္းကို သိမ္းယူနိုင္ပါက မူစယ္ မိုင္းယု (၁၀၅) မိုင္ ရွိ တပ္စခန္းမ်ားကို တိုက္႐ိုက္ၿခိမ္းေျခာက္နိုင္၍ အစိုးရတပ္ကူအမ်ားအျပားကို ဆြဲယူနိုင္မည္ဟု တြက္ဆၾကရာ နမ္လင္းစခန္း အားတိုက္ခိုက္ရန္ ပါတီဗဟို အထူးဌာနခြဲ၏ ခြင့္ျပဳမိန္႔ရရွွိခ့ဲသည္။

ပိြဳ င့္ ၄၅၆၁ ေခၚ နမ့္လင္းေတာင္ေၾကာသည္ ၁၀၅ မိုင္ ကားလမ္း အေနာက္ေတာင္ဖက္တြင္ ေတာင္ေျမာက္သြယ္တန္းေနေသာ ေတာင္ေၾကာျဖစ္သည္။ ေျမာက္ဖက္အစြန္ေတာင္ေၾကာမွ မူစယ္သုိ႔ ကားလမ္းေဖာက္ထားသည္။ ထိုေတာင္ေၾကာရွိ အစိုးရ တပ္အေျခအေနအား တပ္မဟာ ၂ ဖက္မွေထာက္လွမ္းရရွွိမႈမွာ ေရွ႕တန္းတပ္မ ၉၉ လက္ေအာက္ခံ ခလရ ၄ ဒုရင္းမွဴးမွဴ း တင္စိန္ဦးစီးကာ နည္းဗ်ဴဟာ ၉၉၂ မွ ကင္းတပ္ခြဲတခြဲ၊ စက္ႀကီး ၁ လက္၊ ၁၀၃ အေျမာက္တပ္ရင္းမွ တပ္စုတစု ေနရာ ယူထားၿပီး ၇၆ . ၂ မမ အေျမာက္ ၄ လက္ရွိျပီး စုစုေပါင္း အင္အား ၁၀၀ ေက်ာ္ရွိသည္ဟူ၍ျဖစ္သည္။ ၎ျပင္ ခလရ ၄ မွ တပ္ခြဲ ၂ ခြဲသည္ ေမာ္ေတာင္းႏွင့္ မုိင္းယုၾကား ကားလမ္းတဖက္တခ်က္တြင္တပ္စြဲထားျပီး ခံစစ္ကို အဓိကထားကာ ကား လမ္းတေလ်ာက္ကို စိုးမိုးထားသည္။

နမ့္လင္းေတာင္ေၾကာ၌ ေတာင္ကုန္းငယ္ ၄ ခုရွိသည္။ တကုန္းခ်င္းအားျဖင့္ ၁၀ မီတာခန္႔က်ယ္ၿပီး စုစုေပါင္းအလ်ား မီတာ ၅၀၀ ခန္႔ရွိသည္ဟု ခန္႔မွန္းရသည္။ ေတာင္မွေျမာက္ဖက္သုိ႔ ေတာင္ကုန္းအမွတ္ ၁၊ ၃၊ ၂၊ ၄ ဟူ၍ CPB ဘက္မွ အမည္ သတ္မွတ္လိုက္သည္။ ေထာက္လွမ္းမႈမ်ားအရ အမွတ္ ၁ ကုန္းသည္ အႀကီးဆံုးစခန္းျဖစ္ၿပီး စက္ႀကီးတလက္ရွိသည္။ အ မွတ္ ၃ သည္ အမိန္႔ေပးဌာနျဖစ္သည္။ အမွတ္ ၂ သည္ အေျမာက္တပ္ျဖစ္သည္။ ထိုေနရာႏွစ္ခုၾကား လိုက္က်င္းမ်ား ဆက္သြယ္ေရးတူးေျမာင္းမ်ားျဖင့္ဆက္သြယ္ထားသည္။ အမွတ္ ၄ သည္ ေနာက္ပိုင္းကာကြယ္ေရးျဖစ္သည္။ေတာင္ကုန္းတိုင္းတြင္ ဘန္ကာ ကတုတ္က်င္းမ်ား ဆက္သြယ္ေရးေျမာင္းမ်ားရွိသည္။ စခန္းအားလုံး သံဆူးႀကိဳးကာထားၿပီး အဝင္ အထြက္ ေနရာတြင္လည္း သံဆူးႀကိဳးတထပ္ ထပ္ျပန္ကာထားသည္။ စခန္းတခုလုံး အဝိုင္းပုံသဏၭာန္ေနရာယူထားသည္။

ေနာက္ဆံုး ကင္းေထာက္ရဲေဘာ္မ်ား၏ အစီရင္ခံခ်က္မ်ားအေပၚတြင္အေျချပဳ၍ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္ ဇႏၷဝါရီလ ၂၁ ရက္ေန႔ အ႐ုဏ္ တက္ခ်ိန္ ၅ နာရီခန္႔တြင္ နမ့္လင္းစခန္း၏ အေနာက္ေတာင္ဖက္ႏွင့္ အေရွ႕ေျမာက္ဖက္မွေနရာယူ၍ အမွတ္ ၄ ႏွင့္ အမွတ္ ၁ စခန္းမ်ားကို လက္နက္ႀကီးပစ္ကူႏွွင့္ေပါင္းစပ္၍ တိုက္ခိုက္ထိုးေဖာက္ရန္၊ အကယ္၍ မထိုးေဖာက္နိုင္ပါက ထိုစခန္းအား ရက္အခ်ဳိ႕ဝိုင္းထားျပီး လာမည့္စစ္ကူ တစိတ္တပိုင္းအား ေခ်မႈန္းရန္ တပ္မဟာ ၂ ပါတီေကာ္မတီမွ ဆံုးျဖတ္ခ့ဲသည္။

CPB တပ္မဟာ ၂ မွ နမ့္လင္းစခန္းအား တိုက္ခိုက္ရန္ ရင္း ၁၀၇၊ ရင္း ၃၀၃၇၊ ရင္း ၃၀၃၁ ႏွင့္ အေျမာက္တပ္ခြဲတုိ႔ကို အသုံးျပဳ ျပီး စစ္ေျမျပင္တပ္မွဴးအျဖစ္ တပ္မဟာ ၂ မွဴးေစာထြန္းတင္ကိုယ္တိုင္လိုက္ပါဦးစီးသည္။တပ္ေနရာခ်မႈမွာ ရင္း ၁၀၇ မွ တပ္ခြဲ ၂ အား နမ့္လင္းစခန္း အေနာက္ေတာင္ဖက္မွခ်ဥ္းကပ္၍ အမွတ္ ၄ ေတာင္ကုန္းအား ထိုးေဖါက္တိုက္ခိုက္ရန္ တာ ဝန္ေပးျပီး ဘဇူကာ ( ၄၀ မမ ေလာင္ခ်ာ) ၄ လက္ တပ္ဆင္ေပးသည္။ ရင္း ၃၀၃၇ (ရင္း ၃) ႏွင့္ ရင္း ၃၀၃၁ (အထူးတပ္ရင္း) မွ တပ္ခြဲ ၂ အား အမွတ္ ၁ ကုန္းအား အေရွ႕ေျမာက္ဖက္မွ ထိုးေဖါက္တိုက္ခိုက္ရန္တာဝန္ေပးျပီး ဘဇူကာ ၅ လက္တပ္ ဆင္ေပးသည္။ ရင္း ၁၀၇ မွ ခြဲ ၃ ႏွင့္ ရင္း ၃ မွ ခြဲ ၁ တုိ႔အား တပ္မဟာ ၂ ဌနခြဲ အရံအျဖစ္ထားသည္။

တခ်ိန္တည္းတြင္ ရင္း ၃၀၃၃ ( ရင္း ၁) ႏွင့္ အမွတ္ ၅ တပ္ဖြဲ႕အား လြယ္စံထားေတာင္တြင္ ေနရာယူေစျပီး ကြတ္ခိုင္မွလာေသာ စစ္ကူအား ျဖတ္ေတာက္တိုက္ခိုက္ရန္၊ ကားလမ္းတြင္ အလစ္တိုက္ရန္ႏွင့္ တပ္တစိတ္ တပိုင္းျဖင့္ ေမာ္ေတာင္းစခန္းအား တိုက္ခိုက္ရန္အျပင္ နမ့္လင္းစခန္းအားတိုက္ခိုက္ေနေသာ အဓိကတပ္ဖြဲ႕မ်ား ေနာက္ပိုင္းလုံျခံဳ ေရးႏွင့္ ဆက္သြယ္ေရးတုိ႔ကို အာမခံရန္ တာဝန္ေပးခ့ဲသည္။ ထို့ျပင္ နမ့္ခမ္းခရိုင္တပ္ျဖစ္သည့္ ရင္း ၈၀၁ အား ဆယ္လန္႔စခန္းအားဝိုင္းထားရန္ ႏွင့္ တပ္မဟာ ၂ မွ အေယာင္ေဆာင္တပ္ဖြဲ့ငယ္တခုေစလႊတ္၍ မူစယ္ျမိဳ့ အား အလစ္အငိုက္ ဝင္ေရာက္ခိုက္ရန္ စီစဥ္ထားခ့ဲသည္။ မူစယ္ၿမိဳ႕ပတ္ပတ္လည္ရွိ တပ္စခန္းမ်ား ဆက္သြယ္ေရးလမ္းေၾကာင္းမ်ားတေလ်ာက္ တိုက္ပြဲသံညံေစမည့္ စစ္ဆင္ေရး စီမံခ်က္ျဖစ္ေပသည္။

ေတာေျခာက္ေသာ ညနမ့္လင္းတိုက္ပြဲ စစ္ဆင္ေရးစီမံခ်က္တြင္ပါဝင္ေသာ တပ္ရင္းတပ္ဖြဲ႕အားလုံးသည္ တပ္မဟာမွဴး ရဲ ေဘာ္ေစာထြန္းတင္ဦးစီးျပီး မတ္လ ၁၉ ရက္ညတြင္ ရည္မွန္းခ်က္အသီးသီးသုိ႔ ထြက္ခြာၾကသည္။ တပ္မဟာ ၂ နိုင္ငံေရးမွဴ းရဲေဘာ္အင္ဖန္းဂမ္ကေတာ့ ေနာက္တန္းကြပ္ကဲညႊန္ၾကားမွဳ တာဝန္ယူသည္။

တိတ္ဆိတ္ေသာညတြင္ အသံလုံ ေျခလုံျဖင့္ တပ္မဟာ ၂ ရဲေဘာ္မ်ားခ်ီ တက္ၾကသည္။ လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီးသုံးခြင့္မရွိေပ။ ေတာေတာင္ထဲတြင္ လူရာႏွင့္ခ်ီ ေသာတပ္ဖြဲ႕တခုက ရဲေဘာ္မ်ား လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီးသုံးျပီး ခ်ီတက္ပါကေတာေတာင္တေလ်ာက္ ဘုရားေစာင္းတန္း မီးထြန္းထားသက့ဲသုိ႔ ထိန္လင္းေနျပီး လ်င္ျမန္စြာသတင္းေပါက္ၾကားမည္ျဖစ္ရာ အေမွာင္ထဲတြင္ တ ေယာက္ႏွင့္တေယာက္ကပ္ခါ အေမွာင္ထဲတြင္ ခ်ီတက္ၾကရသည္။

ေတာေတာင္ထဲတြင္ ညသည္တိတ္ဆိတ္ေနသည္ဟုဆိုေသာ္လည္းတကယ္ေတာ့လုံးတိတ္ဆိတ္ေနသည္ေတာ့မဟုတ္ေပ။အင္းဆက္ပိုးေကာင္ငယ္မ်ား၏ တစီစီေအာ္မည္သံမ်ားမျပတ္ၾကားေနရသက့ဲသုိ႔ တခါတရံတြင္ အိပ္တန္းမွ ျပဳတ္က်သည့္ ေက် းငွက္တုိ႔၏ေတာင္ပံခတ္သံ၊ ျမည္တမ္းသံတုိ႔အျပင္ ဂ်ီ ေဟာက္သံ က့ဲသုိ႔ေသာ ေတာေကာင္မ်ား၏ အသံဗလံမ်ားလည္းထြက္ေပၚေနသည္ျဖစ္သည္။ ထိုသုိ႔ေသာ အသံဗလံမ်ားသည္ ေတာေတာင္မ်ား၏ သဘာဝညမ်ားတြင္ မရွိမျဖစ္ဟုဆိုရမည္။

သုိ႔ေသာ္ တကယ္ကို တိတ္ဆိတ္ေသာညကို ထိုနမ့္လင္းစခန္းသုိ႔ ခ်ီတက္သည့္ညက တပ္မဟာ ၂ မွရဲေဘာ္မ်ား ၾကံဳ ခ့ဲရသည္။ ထိုည သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္ခန့္တြင္ ေတာင္ထိပ္ဆီမွ တေဝါေဝါထိုးဆင္းလာေသာ အသံႀကီးကိုၾကားလိုက္ရသည္။ မည္သူမွ ၾကံဳ ဘူးသည့္အသံမ်ဳိးမဟုတ္ခ့ဲရာ ခ်ီတက္ေနေသာ ရဲေဘာ္မ်ားလည္း ေခတၱရပ္တန့္သြားခ့ဲသည္။ ထို တေဝါ ေဝါျမည္သံအဆံုးသတ္သြားေသာ တေတာလုံး တေတာင္လုံး အတန္ၾကာေအာင္ တိတ္ဆိတ္သြားခ့ဲေတာ့သည္။ မည္သည့္ အင္းဆက္ေကာင္ငယ္မ်ား၏ တစီစီသံမွ မၾကားရေတာ့။ အျခားလည္း မည္သည့္အသံစိုးေစ့မွ မထြက္ေတာ့ဘဲတိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္သြားျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုထူးဆန္းေသာ ျဖစ္ရပ္အား ေဒသခံမ်ားက ေတာေျခာက္သည္ဟု ဆိုၾကသည္။ ၾကံဳ ေတာင့္ ၾကံဳခဲ ျဖစ္ရပ္မ်ဳိးဟုဆိုၾကပါသည္။ နမ့္လင္းစခန္းသုိ႔ စတင္ခ်ီတက္သည့္ညသည္ ေတာေျခာက္ ေသာည ျဖစ္ခ့ဲပါသည္။

● တိုက္ပြဲစီမံခ်က္ အေျပာင္းအလဲ
တိုက္ပြဲတပြဲ စီစဥ္ရာတြင္ စီမံခ်က္ႏွင့္လက္ေတြ႕သည္ ထပ္တူက် သည္လည္းရွိသည္။ ကြဲလြဲသည္လည္းရွိသည္။ တဖက္က လည္း ျပန္လည္တုန့္ျပန္နိုင္စြမ္းရွိသည့္ လူသားမ်ားျဖစ္ေပရာ ထိုသုိ႔ေသာ တုန္႔ျပန္မႈမ်ားေပၚမူတည္၍ အေျပာင္း အလဲရွိ သည္။ ထိုသုိ႔ေသာ ေျပာင္းလဲေနေသာအေျခအေနေပၚမူတည္၍ စစ္ေျမျပင္တပ္မွဴးမ်ား၏ အဆံုးအျဖတ္က အေရးပါေပသည္။

ဇႏၷဝါရီလ ၁၉ ရက္ညတြင္ တပ္မဟာ ၂ မွဴ းဦးစီးသည့္ အဓိကတိုက္ခိုက္ေရးတပ္ဖြဲ႕မ်ားသည္ နမ့္လင္း၏ ေတာင္ဖက္ မီတာ ၂၀၀၀ အကြာရွွိ ေတာင္ကုန္းေလးတြင္ေရာက္ရွိၿပီး ၂၀ ရက္ေန႔ တရက္လုံး တပ္ေဖ်ာက္ေနခ့ဲသည္။ တေနကုန္ နမ့္လင္းေတာင္ေၾကာေျမျပင္အေနအထားအား အနီးကပ္ အကဲခတ္ခြင့္ရခ့ဲၾကသည္။ အစိုးရတပ္မွ တပ္စုတစု ေတာင္ေျခတြင္ လႈပ္ ရွားေနသည္ကို ေတြ့ရသည္။ ေနာက္ဆံုးအနီးကပ္ ေထာက္လွမ္းမႈမ်ားအရ ရင္း ၃ႏွင့္ အထူးတပ္ရင္းမွ တပ္ဖြဲ႕မ်ား ခ်ီတက္မည့္လမ္းေၾကာင္းသည္ ျမက္ခင္းႀကီးတခုလုံးကို လွည့္ပတ္ခ်ီတက္ရမည္ျဖစ္ရာ သတ္မွတ္ပစ္မွတ္သုိ႔ သတ္မွတ္ခ်ိန္ မနက္ ၅ နာရီတြင္ ေရာက္ရန္မျဖစ္နိုင္ေပ။ သုိ႔ျဖစ္ရာ ရင္း ၁၀၇ ႏွင့္ ပတ္သက္၍ တိုက္ခိုက္ခ်ီတက္မႈ ဦးတည္ခ်က္ မေျပာင္းလဲေသာ္လည္း၊ ရင္း ၃ႏွင့္ အထူးတပ္ရင္းအား နမ့္လင္းစခန္း၏ အေနာက္ေတာင္ဖက္မွ ထိုးေဖါက္တိုက္ခိုက္ရန္ တပ္မဟာမွဴးမွ ေျပာင္းလဲဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ ထိုသုိ႔ေျပာင္းလဲဆံုးျဖတ္ခ့ဲ၍ သတ္မွတ္ခ်ိန္အတိုင္း နမ့္လင္းစခန္းအား ထိုး စစ္ဆင္ တိုက္ခိုက္နိုင္ခ့ဲသည္။ စစ္ေရးစီမံခ်က္မ်ား မည္သုိ႔ပင္ အျပန္အလွန္သုံးသပ္ေရးဆြဲထားသည္ျဖစ္ေစ လက္ ေတြ႕စစ္ ေျမျပင္အေျခအေနကို လိုက္၍ စစ္ေရးရည္မွန္းခ်က္ ေပါက္ေျမာက္ေအာင္ျမင္ေစရန္ ျမန္ဆန္မွန္ကန္သည့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ် မွတ္သည့္ စစ္ေျမျပင္တပ္မွဴးမ်ား ဆံုးျဖတ္ခ်က္သည္ လက္ေတြ႕တိုက္ပြဲမ်ားတြင္ အေရးပါလွေပသည္။

ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္။

ေမာင္ေမာင္စိုး