သာထက္ေအာင္ ● ကန္တဲ့လူကကန္ ျဖဲတဲ့သူကျဖဲ

သာထက္ေအာင္ ● ကန္တဲ့လူကကန္ ျဖဲတဲ့သူကျဖဲ
(မုိးမခ) ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၁၊ ၂၀၁၈

၁၉၈၀ ခုႏွစ္အလြန္ကာလတခုမွာ ကြၽန္ေတာ္ဟာ ပ႐ိုက္ဘိတ္တကၠစီေမာင္းစားရင္းနဲ႔ တေန႔မေတာ့ ေအာ္ဒါႀကီးႀကီးတခုနဲ႔ ခ်ိတ္မိပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ကားကို ေန႔တိုင္းငွားစီးၿပီး တေန႔တရာေက်ာ္ (စားၿပီး ေသာက္ၿပီး) ရေနေတာ့ အဲဒီေခတ္အေျခအေန နဲ႔ မဆိုးဘူးေျပာလို႔ရပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဂိတ္ကိုေတာင္မေရာက္ေတာ့ပဲ တေနကုန္သူနဲ႔ေလွ်ာက္သြားေန တာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တခြင္ ျပဲျပဲစင္ဆိုပါေတာ့။ အဲဒီလို သြားရင္း လာရင္းနဲ႔ ရင္းႏွီးလာေတာ့ သူ႔အလုပ္ထဲ ကြၽန္ေတာ္ပါမွန္းမသိ ပါ လာပါေတာ့တယ္။ သူနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေဘာလံုးသမားအခ်ဳိ႕နဲ႔လည္း ရင္းနွီးလာပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ေဘာလံုးပြဲလုပ္ပြဲ (ေခါက္ဆြဲပြဲ) ေတြအေၾကာင္း တျဖည္းျဖည္း သေဘာေပါက္လာပါေတာ့တယ္။

တကယ္ေတာ့ ဘယ္ေဘာလံုးသမားမွ ကိုယ့္ဂိုးကိုယ္ မသြင္းခ်င္ၾကပါဘူး။ ငါ့ဝမ္းပူစာမေနသာလို႔ပဲ ေျပာၾကပါစို႔။ ပထမတန္း အသင္းေတြမွာ ကန္ေနတဲ့ေဘာလံုးသမားေတြဟာ ေခသူေတြေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ တခ်ဳိ႕က လက္ေရြးစင္အသင္းမွာ ကန္ေန သူေတြ တခ်ဳိ႕က လက္ေရြးစင္ေဟာင္းေတြ။ တကယ္ကန္ၾကမယ္ဆိုရင္ အထိုက္အေလ်ာက္ အရည္အခ်င္းရွိၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ရတဲ့ဝန္ထမ္းလစာေလးနဲ႔ မိသားစုနဲ႔တျခား၀င္ေငြရေပါက္ရလမ္းကလည္းမရိွေတာ့ ေနာက္ဆံုးေခါက္ဆြဲပြဲ သည္သာ အားထားရာျဖစ္လာပါေတာ့တယ္။

ရာႏႈန္းျပည့္နီးပါးေသာေဘာလံုးသမားေတြဟာ ပြဲမစခင္ တပတ္အလိုေလာက္ကတည္းက ျဖဲရမွာလား ကန္ရမွာလားဆိုတာ ကိုပဲ စိတ္ဝင္စားၾကပါတယ္။ လစာထက ေဘာလံုးပြဲက ရမယ္၊ ျဖဲေၾကး ကန္ေၾကးကိုပဲ ေမွ်ာ္လင့္ေနတတ္ၾကပါတယ္။ နည္းနည္းပါးပါး အေျခအေနေကာင္းတဲ့ ေခ်ာင္လည္တဲ့ေဘာလံုးသမားအနည္းစုလည္း ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူလည္း မိုးခါး ေရေသာက္ရေတာ့တာပါပဲ။ ေဘာလံုးတသင္းမွာ လူ ၁၁ ေယာက္ကစားေနေပမယ့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ခ်င္းက တူၾကတာမဟုတ္ ဘူး။ တခ်ဳိ႕က ႀကိဳးစားၿပီးကန္ခ်င္တယ္။ ဒိုင္းရေအာင္ ဒါမွမဟုတ္ ဒုတိယတန္းမဆင္းရေအာင္ ကန္ခ်င္ၾကတယ္။ ၂ ေယာက္ ၃ ေယာက္ေလာက္က ကုန္းၾကံဳးကန္ေနေပမယ့္ က်န္တဲ့သူေတြက ဝိုင္းျဖဲေနၾကရင္ ဒီလိုနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ့ျမန္မာ့ေဘာလံုး ေရႊေခတ္ကေန (ေငြေခတ္) ကိုေရာက္သြားေတာ့ ေဘာလံုးကြင္းဆိုတာ ပိုက္ဆံရွာတဲ့ကြင္းႀကီးျဖစ္လာပါေတာ့တယ္။ ေလးဖက္ေလးတန္ မီးေမာင္းႀကီးေတြရဲ့ေအာက္မွာ ကစားေနတဲ့ေဘာလံုးသမားေတြဟာ အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ ေငြရွာေနတဲ့ ေလာဘသမားေတြျဖစ္ကုန္ပါၿပီ။ အဲဒီအခ်ိန္ တနာရီခြဲအတြင္းမွာ သူတို႔ ဘာမဆိုလုပ္ရဲတယ္။ ကိုယ့္ဂိုးကိုယ္သြင္းရမလား၊ ပယ္နတီေပးေအာင္ ဂိုးစည္းအတြင္း လူခ်ျပရမလား၊ ေဘာလံုးလက္နဲ႔ပုတ္ရမလား၊ ပြဲၿပီးေငြရဖို႔ ဂုဏ္သိကၡာေတြ မေအ ႏွမ ကိုင္တုတ္ၿပီး အဆဲခံရတာအားလံုးကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈၿပီး ေအာက္တန္းက်တဲ့အလုပ္ကို လုပ္ခဲ့ၾကတယ္။

ကေန႔ ေရႊျပည္ႀကီးရဲ့ နိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းကစားပံုကစားကြက္ကိုၾကည့္ရတာ ဟိုးလြန္ခဲ့တဲ့နွစ္ေပါင္း ၃၀ ေက်ာ္က ေအာင္ ဆန္းကြင္းထဲက ေခါက္ဆြဲပြဲလုပ္ပြဲကို ၾကည့္ေနရသလိုပါပဲ။ ကိုယ့္ဂိုးကိုယ္ျပန္သြင္းတဲသူ၊ ေဘာလံုးလက္နဲ႔ပုတ္တဲ့သူ၊ ဂိုး စည္းအတြင္းမွာ ခါးျဖတ္ကန္ရဲတဲ့သူ၊ လက္ရိွအစိုးရနဲ႔ လူထုေခါင္းေဆာင္ကို အထင္ေသးေအာင္အျမင္ေစာင္းေအာင္ ေနာက္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဒီခ်ဳပ္႐ႈံးေအာင္ လက္လႊတ္လိုက္ရတဲ့အာဏာျပန္ရေအာင္ အထက္လမ္းနည္း ေအာက္လမ္းနည္း ထမိန္ ျခံဳနည္းေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးေခါက္ဆြဲပြဲေတြဆိုတာ အလြန္ထင္ရွားပါတယ္။

၁၉၆၂ ခုႏွစ္၊ ဗိုလ္ေနဝင္းအာဏာသိမ္းေတာ့ ဘာအေၾကာင္းျပရမွန္းမသိတဲ့အဆံုး တိုင္းျပည္ေခ်ာက္ထဲက်ဖို႔ လက္နွစ္လံုး အလိုမွာ ကယ္တင္ခဲ့ရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ၆၂ ခုနွစ္ကအေျခအေနကို လက္နွစ္လံုးဆိုရင္ျဖင့္ ခုအေျခအေနကေတာ့ ေခ်ာက္ထဲ ဒုတ္ဒုတ္ထိေရာက္ေနၿပီလို႔ ေျပာရပါလိမ့္မယ္။ ျပည္သူေတြေအာ္ေၾကာလန္ေနတဲ့ ကေန႔တရားစီရင္ေရး၊ သာ သနာ့အရိပ္ခိိုၿပီး စစ္တပ္ဖင္ခုထိုင္ေနတဲ့ဘုန္းႀကီးအတုေတြ၊ ဗိုလ္သိန္းစိန္ဆင္းခါနီး ျမႇဳပ္နွံထားခဲ့တဲ့ စစ္တပ္အလိုေတာ္ရိ ေတြ၊ ေရြးေကာက္ပြဲတုန္း ခြက္ခြက္လန္႐ႈံးခဲ့တဲ့ ခြက္ေပ်ာက္ေနတဲ့ေကာင္ေတြဟာ တိုင္္းျပည္ကို ဒုကၡေပး႐ံုကလြဲလို႔ ဘာမွ အသံုးမဝင္ပါဘူး။

ေဘာလံုးတသင္းမွာ အနိုင္ရေအာင္ကန္မယ္ဆိုတဲ့ အကန္သမားက အားနည္းၿပီး ေငြရရင္ ဘာမဆိုလုပ္မယ္ဆိုတဲ့ အျဖဲသမားဘက္က အားေကာင္းရင္ အဒီအသင္းရဲ့ ကံၾကမၼာကို ခန္႔မွန္းလို႔ရပါတယ္။ ပရိသတ္ကေတာ့ ဆဲ႐ုံကလြဲလို႔ ဘာ မွမတတ္နိုင္ပါဘူး။ ခုေခတ္ ေဖ့စ္ဘုတ္မွာ ပ်စ္ပ်စ္နွစ္နွစ္ဆဲေနတာေတြ ေတြ႕ရေတာ့ ဟိုတေခတ္က ေတာင္ဘက္တန္း ေျမာက္ဘက္တန္းက ပယ္ပယ္ႏွယ္ႏွယ္ဆဲေနတဲ့သူေတြကို ျမင္ေယာင္မိပါေသးတယ္။ တဖက္အသင္းက ပိုက္ဆံယူထားတဲ့ဒိုင္လူႀကီးမ်ားကေတာ့ သူ႔အသင္း ဘာလုပ္လုပ္ မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၿပီး တဖက္အသင္းကိုေတာ့ ဘာမဟုတ္တာ ေလးနဲ႔ အဝါကဒ္ အနီကဒ္ ျပေတာ့တာပါပဲ။ ထမင္းဝေအာင္စားထားဆိုတဲ့စာတန္းပါတဲ့တီရွပ္ဝတ္ၿပီး တရား႐ံုးလာဝံ့တယ္ ဆိုတာ ေတာ႐ရံုဘက္လိုက္မႈနဲ႔ မရပါဘူး။

ေဘာလုံးတသင္းမွာ ေရွ႕တန္းကလူေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ ႀကိဳးစားႀကိဳးစား ေနာက္တန္းရယ္၊ ဂုိးသမားရယ္ ၿဖဲၿပီဆုိရင္ ႐ႈံးဖုိ႔ ေသခ်ာပါတယ္။ အုတ္တံတုိင္းႀကီးနဲ႔တူတဲ့ ေနာက္တန္း၊ အသင္းရဲ႕အႏုိင္အ႐ႈံးကုိ အဆုံးအျဖတ္ေပးႏုိင္တဲ့ ဂုိးသမား၊ သူတုိ႔မ႐ုိးသားေတာ့ဘူးဆုိရင္ ...။ ထုိ႔အတူပါပဲ ျပည္ထဲေရးတုိ႔ ကာကြယ္ေရးတုိ႔ နယ္စပ္လုံျခံဳေရးတုိ႔ဆုိတာ တုိင္းျပည္ရဲ႕ အုတ္တံတုိင္း ႏုိင္ငံရဲ႕ ကံၾကမၼာကုိ ဆုံးျဖတ္ေပးႏုိင္တဲ့သူ ... သူတုိ႔ျဖဲၿပီဆုိမွျဖင့္ ...။

သာထက္ေအာင္