ေမာင္ေမာင္စိုး ● ႏွင္းဆီနီနီ အိပ္မက္မ်ား (၁၉၇၅- ၁၉၈ဝ) - အပိုင္း (၅၅)

ေမာင္ေမာင္စိုး ● ႏွင္းဆီနီနီ အိပ္မက္မ်ား (၁၉၇၅- ၁၉၈ဝ) - အပိုင္း (၅၅)
(မုိးမခ) ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၆၊ ၂၀၁၈

● CPB အေျခအေန (၁၉၇၇ ခုႏွစ္)
မိမိတုိ႔ေရာက္ရွိစဥ္ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္ ပတ္ဝန္းက်င္က CPB ၏ အေျခအေနမွာ အားတက္ဘြယ္အေျခအေနဟုဆိုရပါမည္။ CPB ပါတီဗဟို ယူနစ္မ်ား၊ အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသ၊ ၁ဝ၁ စစ္ေဒသ၊ ၂ဝ၂ စစ္ေဒသ၊ ၈၁၅ စစ္ေဒသ၊ တပ္မဟာ ၇၆၈၊ တပ္မဟာ ၆၈၃ ၊ ၁ဝ၈ စစ္ေဒသ၊ ရခိုင္ျပည္နယ္၊ အေနာက္ေျမာက္ပိုင္းတိုင္း၊ တနသၤာရီတိုင္းတုိ႔တြင္ လက္နက္ကိုင္တပ္ႏွင့္ အေျခခံ
ေဒသမ်ားရွိသက့ဲသုိ႔ ရန္ကုန္၊ မႏၲေလးအပါအဝင္ ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားတြင္ ေျမေအာက္လုပ္ငန္းရဲေဘာ္မ်ား တက္ႂကြစြာ စုဖြဲ႕နိုင္ၿပီး လႈပ္ရွားေနသည့္ ကာလမ်ားျဖစ္သည္။ ဆိုရလ်င္ မိမိ၏ နီေစြးေသာအိပ္မက္မ်ားသည္ ထိုအေျခခံမ်ားေပၚမွေပၚထြက္လာခ့ဲျခင္းျဖစ္ေပသည္။

● ပါတီဗဟိုဌာခ်ဳပ္ႏွင့္ ဗဟိုယူနစ္မ်ား
ထိုစဥ္က ပါတီဗဟိုဌာနခ်ဳပ္သည္ တ႐ုတ္ျပည္တြင္း၌ပင္ရွိေသးသည္။ တ႐ုတ္ျမန္မာနယ္စပ္အနီး ရွမ္း၊ ကခ်င္ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ ေတဟုန္တိုင္း၏ တိုင္းၿမိဳ႕ျဖစ္ေသာ မန္စီေခၚ မုန္းခြမ္အနီး ႐ုံးစိုက္သည္။ ပါတီဗဟို႐ုံးစိုက္ရာစခန္းအား ၁၈၁ စခန္းဟု ေခၚၾကသည္။ ပါတီဗဟိုဌာနခ်ဳပ္တြင္ ဥကၠဌသခင္ဗသိန္းတင္၊ ဒုဥကၠဌမ်ားျဖစ္သည့္ သခင္ေဖတင့္ႏွင့္ ရဲေဘာ္ခင္ ေမာင္ႀကီး၊ ရဲေဘာ္ထြန္း ေခၚ ဗိုလ္က်င္ေမာင္၊ ရဲေဘာ္ေအာင္ ေခၚ ဗိုလ္မ်ဳိးျမင့္စသည့္ ေပါလစ္ဗ်ဴ႐ုိ အဖြဲ႕ဝင္ ၅ ဦးရွိသည္။ ထုိ႔ျပင္ ဗဟိုစစ္ေကာ္မရွင္အဖြဲ႕ဝင္ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာ၊ ဗဟိုေထာက္ပ့ံေရးတာဝန္ခံ အရံဗဟိုေကာ္မတီဝင္ ရဲေဘာ္စံသူ ေခၚ လင္ စန္းႏွင့္ ႐ုံးအဖြဲ႕ဝင္မ်ား၊ ဆက္သြယ္ေရးအဖြဲ႕ဝင္မ်ားရွိသည္။

ဗဟို႐ုံးႏွင့္အတူ မန္စီအနီး၌ ၁၈၂ ဟူသည့္ စခန္းတခုလည္း ရွိသည္။ ၁၈၂ စခန္းမွာ စစ္ခြၽမ္းရဲေဘာ္ေဟာင္းမ်ားႏွင့္ ေကြ႕က်ဳိး ရဲေဘာ္ေဟာင္းမ်ား၏သားသမီးမ်ားအား စုစည္းထားသည့္ ေဘာ္ဒါႏွင့္အတူ တြဲထားသည့္ စာသင္ေက်ာင္းျဖစ္သည္။ ၁၉၆၈ ခုႏွစ္မွစ၍ ရဲေဘာ္မ်ားကလည္း စစ္ေျမျပင္ထြက္၊ ၎တုိ႔၏ဇနီးအခ်ဳိ႕ကလည္း ေဆး၊ ေထာက္ပ့ံေရး၊ ကုန္သြယ္ေရး၊ ဆက္ သြယ္ေရးစသည့္တာဝန္မ်ားယူၾကရာ ရဲေဘာ္ေဟာင္းသားသမီးမ်ားအား စုစည္းတာဝန္ယူရန္ ဖြင့္လွစ္ထားသည့္ စခန္း ျဖစ္သည္။ အဆိုပါ ၁၈၂ အား ၁၉၇၂ ခုႏွစ္တြင္ စတင္ဖြင့္လွစ္ခ့ဲၿပီး ေက်ာင္းအုပ္အျဖစ္ ေဒၚစန္းရီ (ဦးစံသူ၏ဇနီး) က တာဝန္ယူသည္။ အခ်ဳိ႕ကေလးမ်ားမွာ ငယ္ရြယ္ေသး၍ ရဲေဘာ္ေဟာင္းမ်ား၏ဇနီးမ်ားက လိုက္ပါေစာင့္ေရွာက္ရင္း ေနထိုင္ ၾက သည္။ ထုိ႔ျပင္ ေရွ႕တန္းစစ္ေျမျပင္တြင္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရန္ မသင့္ေသာ ရဲေဘာ္ေဟာင္းတုိ႔ဇနီးႏွင့္ ေယာကၡမမ်ားလည္း ထို ၁၈၂ စခန္းတြင္ ထားရွိခ့ဲသည္။ သုိ႔ျဖစ္ရာ ၁၈၂ သည္ ရဲေဘာ္ေဟာင္းမ်ား၏ သားသမီးမ်ား စာသင္ရန္ျဖစ္သက့ဲသုိ႔ ရဲ ေဘာ္ေဟာင္းမ်ား၏ ေနာက္တန္းအိမ္ေထာင္သည္ စခန္းလည္းျဖစ္ခ့ဲသည္။

၁၈၂ စဖြင့္ စဖြင့္စဥ္က ေက်ာင္းသား ၄ဝ ေက်ာ္ႏွင့္ မိသားစုဝင္ ၁ဝဝ ေက်ာ္ခန္႔ရွိၿပီး တ႐ုတ္ျပည္အတြင္းပိုင္း (အထူးသျဖင့္ ေကြ႕က်ဳိးျပည္နယ္ရွိ ) မိသားစုမ်ား တစ တစ ေျပာင္းရႊ႕ရာ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္ခန္႔တြင္ ေက်ာင္းသား၂ဝဝ ေက်ာ္ႏွင့္ မိသားစုဝင္ ၃ဝဝ ေက်ာ္ထိ ရွိလာခ့ဲသည္။ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္း အေရွ႕ေျမာက္အေျခခံတည္ျငိမ္ၿပီး အိမ္ေထာင္သည္အမ်ားစု ေျခခံေဒ သတြင္းသုိ႔ ေျပာင္းေရႊ႕ခ့ဲၾကသည္။ ေက်ာင္းရွိဆရာမ်ားမွာ မူလက တ႐ုတ္ဆရာမ်ား၊ ပင္လယ္ရပ္ျခား တ႐ုတ္မ်ား၊ ရဲေဘာ္ ေဟာင္းဇနီးမ်ားက တာဝန္ယူသင္ၾကားၾကသည္။ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္တြင္ ဗန္းေမာ္ကေရာက္လာၾကသည့္ စိုးစိုး၊ မိုးမိုး၊ ေဆြေဆြ၊ ခြမ္းလိန္တုိ႔ ၄ ေယာက္လည္း ၁၈၂ ေက်ာင္းသုိ႔ ဆရာမအျဖစ္ သြားေရာက္တာဝန္ယူခ့ဲရသည္။

အျခားဗဟိုယူနစ္တခုျဖစ္သည့္ ၁၈၃ စခန္းမွာ ျပည္သူ႔အသံျဖစ္သည္။ CPB ၏ အာေဘာ္ျဖစ္သည့္ ျပည္သူ႔အသံကို တရား ဝင္အားျဖင့္၁၉၇၁ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂၈ ရက္ေန႔တြင္ စတင္ထုတ္လႊင့္ခ့ဲသည္။ ထိုစဥ္က မဆလအစိုးရအား ဖြင့္ခ် ထိုးႏွက္ တိုက္ခိုက္ေနသည့္ အသံလႊင့္ဌာနျဖစ္သည္။ သုိ႔ျဖစ္ရာ မီတာ ၆ဝ မွ ထုတ္လႊတ္သည့္အသံလႈိင္းအား အစိုးရဘက္မ်ားအသံလႈိင္းဖ်က္စက္မ်ားအသုံးျပဳၿပီး အျမဲတမ္းဖ်က္လ်က္ရွိသည္။ ထိုစဥ္က မီတာ ၆ဝ မွေန၍ မနက္ ၆ နာရီတႀကိမ္၊ ညေန ၆ နာရီ တႀကိမ္ ေန႔စဥ္ ၂ ႀကိမ္ အသံလႊင့္ခ့ဲသည္။

အသံလႊင့္ဌာန နိုင္ငံေရးမွဴးမွာ PB အဖြဲ႕ဝင္ ရဲေဘာ္ထြန္းျဖစ္သည္။ တပ္မွဴးမွာ ဦးထြန္းေအာင္ ေခၚ ဦးခင္ဝင္းျဖစ္သည္။ ဦးထြန္းေအာင္သည္ ၁၉၅ဝ ခုႏွစ္ခန္႔က ခ်က္ႏိုင္ငံ ပရဂ္ၿမိဳ႕တြင္ ကမၻာ့ေက်ာင္းသားသမဂၢလႈပ္ရွားမႈမ်ားတြင္ ဦးစိမ္းေမာင္ ေခၚ မင္းလတ္ရဲေခါင္တုိ႔ႏွင့္အတူ ပါဝင္လႈပ္ရွားခ့ဲသူျဖစ္သည္။ သူတုိ႔ႏွင့္ေခတ္ၿပိဳင္ႏိုင္ငံတကာေက်ာင္းသားမ်ားထဲမွ ထင္ရွား လာသူမ်ားကေတာ့ ခ်က္သမတျဖစ္လာသူ ဗားကလက္ဟာဗယ္ႏွင့္ ပါလက္စတိုင္းေခါင္းေဆာင္ ယာဆာအာရဖတ္တုိ႔ျဖစ္ သည္။ အသံလႊင့္ဌာန ဒုနိုင္ငံေရးမွဴးမွ လရွီတူးျဖစ္သည္။ လရွီတူးမွာ ဗိုလ္ေနာ္ဆိုင္းတပ္မွ ရဲေဘာ္ေဟာင္းျဖစ္သည္။ ကိုဟန္ စိန္ (ရဲေဘာ္ထြန္း၏ေယာကၹျဖစ္သူ) ကေတာ့ ထိုစဥ္ကထဲက ဒုတပ္မွဴးျဖစ္ျပီေလာ သုိ႔မဟုတ္ ၁၉၇၉ ခုႏွစ္ ပန္ဆန္းသုိ႔ ေျပာင္းေရႊ႕မွ ဒုတပ္မွဴးျဖစ္သည္ေလာ မေသခ်ာေတာ့ေပ။

အသံလႊင့္အစီအစဥ္မ်ားမွ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္ခန္႔တြင္ ျမန္မာဘာသာအျပင္ ရွမ္းဘာသာ၊ ကခ်င္ဘာသာ၊ ကရင္ဘာသာ၊ ဝ ဘာ သာႏွင့္ တ႐ုတ္ဘာသာတုိ႔ပါ ထုတ္လႊင့္ေနျပီျဖစ္သည္။ ျမန္မာဘာသာထုတ္လႊင့္ၾကသူမ်ားမွာ ကိုဟန္စိန္၊ မေထြးၾကည္၊ ကိုခါးသူတုိ႔ျဖစ္သည္။ ကိုဟန္စိန္မွာ ရဲေဘာ္ထြန္း၏ေယာကၹျဖစ္ၿပီး ကိုဟန္စိန္ႏွင့္ မေထြးၾကည္တုိ႔လင္မယားမွာ ျမန္မာျပည္ ေပါက္တ႐ုတ္မ်ားျဖစ္ၿပီး တ႐ုတ္ဗမာအေရးအခင္းကာလက တ႐ုတ္ျပည္သုိ႔ ေရာက္လာၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။ မူလက ပီကင္း အသံလႊင့္ဌာနတြင္လုပ္ကိုင္ေနၾကရာမွ CPB သုိ႔ လႊဲေျပာင္းေပးလိုက္သူမ်ားျဖစ္သည္။ ကိုခါးသူကေတာ့ ကိုသက္ခိုင္ႏွင့္အတူ ၁၉၇ဝ ခန္႔က မႏၱေလးမွ အေရွ႕ေျမာက္သုိ႔ေရာက္ လာသူျဖစ္ၿပီးျပည္သူ႔အသံတြင္ တာဝန္ေပးခံရသူျဖစ္သည္။

တ႐ုတ္ဘာသာျဖင့္အသံလႊင့္သူမ်ားမွာ ကိုထြန္းလင္းႏွင့္ ရန္ေရွာက္ဟြာဆိုသည့္ oversea တ႐ုတ္ရဲေဘာ္ ႏွစ္ဦးျဖစ္သည္။ တ႐ုတ္ဗမာအေရးအခင္းႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈေတာ္လွန္ေရးအရွိန္ႏွင့္ CPB သုိ႔ ေရာက္လာၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။ ရွမ္းဘာသာျဖင့္ အသံလႊင့္သူမ်ားမွာ စိုင္းခ်စ္ညြန္႔ႏွင့္ ဦးေကာလိ္န္တုိ႔ျဖစ္ၾကသည္။ အဆိုပါ ရွမ္းရဲေဘာ္ႏွစ္ဦးမွာ မူလက မူစယ္၊ နမ့္ခမ္းအနီး မန္ဟီး႐ုိးေဒသ၌လႈပ္ရွားေနသည့္ ဗိုလ္ကမ္းရြဲေခါင္းေဆာင္သည့္ ရွမ္းတပ္ကျဖစ္သည္။ ၁၉၇ဝ ခုႏွစ္ခန္႔က CPB ၏ စည္း႐ုံး သိမ္းသြင္းမႈေၾကာင့္ CPB သုိ႔ ေရာက္ရွိလာၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။

ကရင္ဘာသာျဖင့္ အသံလႊင့္ၾကသူမ်ားမွာ ေစာကိုဦးႏွင့္ ဆရာမ ေနာ္ဇိနတုိ႔ျဖစ္သည္။ အဆိုပါ ကရင္ရဲေဘာ္မ်ားသည္ မူလ က KNU မွ ျဖစ္ၾကၿပီး ၁၉၇ဝ ဝန္းက်င္ခန္႔က ရွမ္းျပည္အလယ္ပိုင္းရွိ CPB ၁ဝ၈ စစ္ေဒသႏွင့္လာေရာက္ပူးေပါင္းခ့ဲၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။ ကခ်င္ဘာသာျဖင့္ အသံလႊင့္ၾကသူမ်ားမွာ ဒုနိုင္ငံေရးမွဴး လရွီတူး၊ မန္ဂ်ီ ေဇာင္းေခါင္ႏွင့္ ရြယ္ဂ်ီဆိုသည့္အမ်ဳိးသမီးရဲေဘာ္တုိ႔ျဖစ္သည္။ မန္ဂ်ီ ေဇာင္းေခါင္းမွာ ၁ဝ၁ စစ္ေဒသမွ ကခ်င္ရဲေဘာ္ျဖစ္ၿပီး ရြယ္ဂ်ီကေတာ့ မုန္းကိုးေဒသမွ ေဒသ ခံရဲေဘာ္မ ျဖစ္သည္။ ဝ ဘာသာျဖင့္အသံလႊင့္သူမွာ ရဲေဘာ္ငို႔ကပ္ႏွင့္ ရဲေဘာ္ညီစင္း စသည့္ဝရဲေဘာ္မ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ငို႔ ကပ္မွာ လား႐ႈိးတြင္ ေက်ာင္းတက္ခ့ဲသူျဖစ္ၿပီး ေက်ာင္းသားဘဝက သံလုံးပစ္ခ်န္ပီယံျဖစ္ခ့ဲသူ သန္မာထြားႀကိဳင္းေသာ ဝ ရဲ ေဘာ္တဦးျဖစ္သည္။ ၁၉၆၈ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္း ဝ ပုန္ကန္မႈမ်ားတြင္ ပါဝင္ခ့ဲသူျဖစ္သည္။

စက္ပိုင္းဆိုင္ရာတာဝန္ယူသူမ်ားမွာ အသံဖမ္းသည့္အပိုင္းတြင္ ကိုရဲေအာင္ႏွင့္ လြန္းေခါင္တုိ႔တာဝန္ယူၾကသည္။ ကိုရဲ ေအာင္က ဟြာေခ်ာင္ရဲေဘာ္တဦးျဖစ္သည္။ (Oversea တ႐ုတ္ သုိ႔မဟုတ္ ပင္လယ္ရပ္ျခားတ႐ုတ္ သုိ႔မဟုတ္ ျမန္မာျပည္ ေပါက္တ႐ုတ္တုိ႔အား တ႐ုတ္ဘာသာျဖင့္ ဟြာေခ်ာင္ဟုေခၚပါသည္။ စကားလုံးတိုေသာ ဟြာေခ်ာင္ဟုေသာ စကားလုံးအား ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဆက္လက္သုံးစြဲပါမည္) လြန္းေခါင္ကေတာ့ ၁ဝ၁ စစ္ေဒသမွ ကခ်င္ရဲေဘာ္ျဖစ္သည္။ အသံထုတ္လႊင့္ ပိုင္းအား တာဝန္ယူသူမွာ ဟြာေခ်ာင္တဦးျဖစ္သူ ကိုတင္ကိုျဖစ္သည္။ မူလက တ႐ုတ္ျပည္မွ ပညာရွင္မ်ားက ျပည္တြင္းမွ ရဲေဘာ္မ်ားအား သင္ၾကားလႊဲေျပာင္းေပးခ့ဲပုံရသည္။ ၁ဝ၁ စစ္ေဒသမွ ေခၚယူထားသည့္ အမ်ဳိးသမီးရဲေဘာ္ခ်မ္းဝင္းကေတာ့ ျပည္သူ႔အသံ ႐ုံးအဖြဲ႕တြင္ တာဝန္ယူသည္။

ျပည္သူ႔အသံတြင္ ၁ဝ၁ စစ္ေဒသမွ လရွီ ၊ မ႐ူ စသည့္ ကခ်င္ရဲေဘာ္မ်ား၊ ၈၁၅ စစ္ေဒသမွ အခါရဲေဘာ္မ်ား၊ အေရွ႕ေျမာက္မွ ေဒသခံ ရဲေဘာ္မ်ား၊ ျပည္မမွတက္လာသည့္ေက်ာင္းသားရဲေဘာ္မ်ား၊ ဟြာေခ်ာင္ရဲေဘာ္မ်ားႏွင့္ ေပါင္း စပ္ဖြဲ႕စည္းထားသည္။ ဟြာေခ်ာင္ရဲေဘာ္မ်ားသည္ တ႐ုတ္ဗမာအေရးအခင္းႏွင့္ယဥ္ေက်းမႈ ေတာ္လွန္ေရးအရွိန္ႏွင့္ ေရာက္လာၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ အခ်ဳိ႕လည္း ထုိ႔မတိုင္မီကထဲက ပါဝင္ေနၾကသူမ်ားလည္းရွိသည္။ ဗမာဘာသာျဖင့္ အသံလႊင့္သည့္ မေထြးၾကည္ သည္ ျပည္ဇာတိျဖစ္ၿပီး သူမအကိုျဖစ္သူသည္ ပဲခူး႐ုိးမ ျပည္ခ႐ုိင္ ပါတီေကာ္မတီတဦးျဖစ္သူ ရဲေဘာ္လွၾကည္ျဖစ္ၿပီး ပဲခူး႐ုိး မတြင္ က်ဆံုးခ့ဲသည္။

ျပည္သူ႔အသံသည္ေဒသေပါင္းစုံမွ လူမ်ဳိးေပါင္းစံု ရဲေဘာ္မ်ားအားစုစည္းထားရွိနိုင္ၿပီး ဘာသာစကား ၆ မ်ဳိးျဖင့္ မီတာ ၆ဝ မွေန၍ ေန႔စဥ္ ႏွစ္ႀကိမ္ အသံလႊင့္နိုင္သည့္ကာလျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ ထိုအသံလႊင့္ဌာန၌ တာဝန္ယူၾကသူမ်ားလည္း ေနာင္ တြင္ လက္ထပ္ၾကသည့္စုံတြဲမ်ားျဖစ္လာၾကသည္။ ကိုဟန္စိန္ႏွင့္ မေထြးၾကည္၊ စိုင္းခ်စ္ညြန္႔ႏွင့္ ရန္ေရွာက္ဟြာ၊ မန္ဂ်ီ ေဇာင္းေခါင္ႏွင့္ ခ်မ္းဝင္း၊ ကိုရဲေအာင္ႏွင့္ရြယ္ဂ်ိီ စသူတုိ႔ျဖစ္သည္။ အိုးခ်င္းထား၍ ႀကိဳးခ်င္း ညိၾကပုံရပါသည္။ CPB ျပည္သ အသံသည္ မဆလအစိုးရအား၎ စစ္အာဏာရွင္အစိုးရအား၎ အေစာဆံုးဖြင့္ခ် တိုက္ခိုက္ခ့ဲသည့္ အသံလႊင့္ဌာနတခုျဖစ္ခ့ဲ သည္။ ျပည္သူ႔အသံ အသံလႊင့္ဌာန၏ ပ်ံ႕ႏ႔ွံမႈအား ေမးခြန္းထုတ္စရာျဖစ္ေသာ္လည္း ထိုစဥ္ကာလက လက္ဝဲလိုလားသူ မ်ားၾကား၊ ဒီမိုကရက္မ်ားၾကား၊ တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူမ်ားၾကားတြင္ေတာ့ ၾသဇာသက္ေရာက္ခ့ဲသည္ကေတာ့ ျငင္းဖြယ္မရွိေပ။ သုိ႔ေသာ္ ျပည္သူ႔အသံ၏ အသံလႊင့္ခ်က္မ်ားသည္ ကြန္ျမဴနစ္ဝါဒေပၚအေျချပဳသည္ျဖစ္ရာ လက္ဝဲဝါဒကို မႏွစ္သက္သူမ်ား အဖို႔ေတာ့ လက္ခံနိုင္ဘြယ္ရွိမည္မဟုတ္ေပ။

အထက္ပါ ၁၈၁ ၊ ၁၈၂ ၊ ၁၈၃ စသည့္ ပါတီဗဟို ယူနစ္ ၃ ခုသည္ ထိုအခ်ိန္ကာလက တ႐ုတ္ျပည္နယ္စပ္၌ အေျခစိုက္၍ လ်က္ရွိသည္။ ထိုဗဟို ယူနစ္ ၃ ခုအား တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ကူညီေထာက္ပ့ံမႈႏွင့္ရပ္တည္ခ့ဲျခင္းျဖစ္သည္ဆိုသည္ကို အထူးေျပာရန္ လိုမည္မဟုတ္ပါ။ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴ နစ္ပါတီကလည္း လူနင့္ယိဆိုသည့္ တ႐ုတ္ပါတီဗဟိုေကာ္မတီဝင္တဦးအားနယ္စပ္တြင္ထားရွိၿပီး CPB ႏွင့္ဆက္သြယ္လုပ္ေဆာင္ရန္ တာဝန္ေပးခ့ဲသည္ဟုဆိုပါသည္။

● အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသရွိ ဗဟိုယူနစ္မ်ား (၁၉၇၇)
(နယ္စပ္ေဒသအုပ္ခ်ဳပ္ေရး႐ုံး)
၁၉၇၇ ခုႏွစ္ကာလပိုင္းက ပါတီဗဟို႐ုံးႏွင့္ျပည္သူ႔အသံတုိ႔မွာ တ႐ုတ္ျပည္တြင္း၌သာရွိေသးေသာ္လည္း ပါဗဟိုအဖြဲ႕အစည္းအခ်ဳိ့ကေတာ့အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသနယ္ေျမအတြင္း အေျခစိုက္စျပဳ ေနျပီျဖစ္သည္။ ၁၉၇၅ခုႏွစ္ ေမလပါတီဗဟိုအသစ္ျပန္လညဖြဲ႕စည္းၿပီးေနာက္ နယ္စပ္ေဒသအုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕အားဖြဲ႕စည္းၿပီး မုန္းကုိးကြင္းအတြင္း ေနာင္ခမ္းရြာအနီး၌ ႐ုံးစိုက္ခ့ဲ သည္။ ထို႐ုံးေနရာသည္ အခ်က္အျခာက်ပုံရသည္။ ၁၉၈ဝ ခုႏွစ္တြင္ CPB ေျမာက္ပိုင္းဗ်ဴ ႐ုိ႐ုံးစိုက္ခ့ဲၿပီး ယေန႔ကာလမွာေတာ့ တပ္မေတာ္ စစ္ဗ်ဴဟာ႐ုံးစိုက္သည္ဟု သိရသည္။

နယ္စပ္ေဒသအုပ္ခ်ဳပ္ေရး႐ုံးတြင္တာဝန္ယူသူမ်ားမွာ ပါတီဗဟိုေကာ္မတီဝင္မ်ားျဖစ္ၾကသည့္ ရဲေဘာ္ရဲထြန္း၊ ရဲေဘာ္ဖရန္ဂန္ ဒီးႏွင့္ အရံဗဟိုေကာ္မတီဝင္ ရဲေဘာ္ေမာင္ေမာင္စိန္တုိ႔ျဖစ္ၾကသည္။ ရဲေဘာ္ရဲထြန္းမွာ ပါတီဗဟိုေကာ္မတီဝင္မ်ားၾကား အသက္အႀကီးဆံုးျဖစ္ၿပီး CPB လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးအစ ပ်ဥ္းမနား လယ္ေဝးသူပုန္ကထဲက ပါဝင္ခ့ဲသည့္ ပါတီရဲ ေဘာ္ေဟာင္းႀကီးျဖစ္သည္။ ရဲေဘာ္ဖရန္ဂန္ဒီးကား ကခ်င္မ်ဳိးႏြယ္စုဝင္ ခႏံုတိုင္းရင္းသားျဖစ္သည္။ ဒုတိယကမၻာစစ္အၿပီး ျပန္လညဖြဲ႕စည္းသည့္ ဗမာ့တပ္မေတာ္ Burma Army ကခ်င္သနက ၁ မွ အရာရွိတဦးျဖစ္ၿပီး ဗိုလ္ေနာ္ဆိုင္းႏွင့္အတူ ပုန္ကန္ရာတြင္ ပါဝင္ခ့ဲသူျဖစ္သည္။ ရဲေဘာ္ေမာင္ေမာင္္စိန္သည္လည္း ပါတီရဲေဘာ္ေဟာင္းျဖစ္သည္။ ရဲေဘာ္ရဲထြန္းႏွင့္ရဲေဘာ္ေမာင္ေမာင္စိန္တုိ႔မွာ တ႐ုတ္ျပည္သုိ႔ ပါသြားသည့္သူမ်ားမဟုတ္ဘဲ ေအာက္ဗမာျပည္ရွမ္းျပည္တုိ႔တြင္ လႈပ္ရွားသည့္ ျပည္တြင္းတပဖြဲ႕မ်ားမွရဲေဘာ္ေဟာင္းမ်ားျဖစ္ၾကသည္။

တ႐ုတ္ကြန္ျမဴ နစ္ပါတီ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးကာလက ယင္အန္းတြင္ အေျခစိုက္ၿပီးေနာက္ ရွန္စီး၊ ကန္စု၊ နင္ရွ နယ္စပ္ေဒသျပည္သူအစိုးရဖြဲ႕စည္းသက့ဲသုိ႔ အေရွ႕ေျမာက္နယ္စပ္ေဒသ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ ျပည္သူ႔အစိုးရတရပဖြဲ႕စည္းေရးအတြက္ ေရွ႕႐ႈခ့ဲသည့္ ေျခလွမ္းတရပ္ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္ကာလပိုင္းက နယ္စပ္ေဒသအုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕သည္ နယ္စပ္ ေဒသတခုလုံးအား လက္လွမ္းမမွီဘဲ ကြတ္ခိုင္ခ႐ုိင္အတြင္းရွိ ေျမယာလုပ္ငန္းကိုသာ အာ႐ံုျပဳလုပ္ေဆာင္လ်က္ ရွိသည္။ ထို႔ျပင္ ခ႐ုိင္ပါတီေကာ္မတီ၏အုပ္ခ်ဳပ္မႈ လုပ္ငန္းမ်ား၊ စစ္ေဒသ၏ကြပ္ကဲမႈႏွင့္ နယ္စပ္ေဒသအုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕တုိ႔၏ လုပ္ပိုင္ ခြင့္တုိ႔ၾကား ရွင္းရွင္းလင္းလင္းမရွိ၍ နယ္စပ္ေဒသအုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕ လုပ္ငန္းမ်ားမွာ အကန္႔အသတ္ရွိေနပုံရသည္။

● ဗဟိုဘာသာျပန္ႏွင့္ ပုံႏွိပ္ဌာန
ေနာက္ထပ္ ဗဟိုယူနစ္တခုမွာ အရံဗဟိုေကာ္မတီဝင္တဦးျဖစ္သူရဲေဘာ္သိန္းေအာင္ ေခၚ ရဲေဘာ္လြင္ ဦးစီးသည့္ ဗဟိုဘာ သာျပန္ႏွင့္ ပုံႏွိပ္တိုက္ျဖစ္သည္။ ရဲေဘာ္လြင္သည္ ဂ်ပန္ေခတ္ စတုတၳပတ္ဗိုလ္သင္တန္းဆင္းတဦးျဖစ္ၿပီး ဆိုဗိီယက္႐ုရွား တြင္ ဂ်ာနယ္လစ္ဇင္ႏွင့္ပတ္သက္၍ မဟာဘြဲ႕ယူခ့ဲသူျဖစ္သည္။ တ႐ုတ္ ဆိုဗီယက္ သေဘာထားကြဲလြဲသည့္ေနာက္ပိုင္း တ႐ုတ္ျပည္ရွိ CPB အဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ ျပန္လည္ေပါင္းခ့ဲသူျဖစ္သည္။ ဘာသာျပန္ႏွင့္ ပုံႏွိပ္တိုက္အား မုန္းကိုးကြင္းအတြင္းရွိ မန္ပန္ရြာ အနီးတြင္ အေျချပဳထားသည္။ ပုံႏွိပ္တိုက္တြင္ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္ခန္႔ကအေရွ႕ေျမာက္ေရာက္လာၾကသည့္ ဗန္းေမာ္မွ ကိုေအာင္ပန္းႏွင့္ ကိုအိုက္ထြန္းတုိ႔အား တာဝန္ခ် ထားသည္ကို ေတြ႕ရသည္။

● ဗဟိုေျမေအာက္လုပ္ငန္းဌာန
ရဲေဘာ္ထြန္းဦးစီးသည့္ ေျမေအာက္လုပ္ငန္းယူနစ္အားလည္း ပုံႏွိပ္ တိုက္အနီးတြင္တြဲ၍ အေျချပဳ ထားသည္။ ထိုအဖြဲ႕အား ရဲေဘာ္ေဇာ္ဝင္းကဦးစီးသည္။ ရဲေဘာ္ထြန္းကေတာ့ ထိုစဥ္က တ႐ုတ္ျပည္တြင္းရွိ ပါတီဗဟို႐ုံးတြင္သာ ရွိေနေသးသည္။ ဦးေဇာ္ဝင္းႏွင့္အတူ အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသသုိ႔ ေစာစြာကပင္ ဆက္သြယ္ေရာက္ရွိေနေသာ ကိုသက္ခိုင္၊ ကိုေအာင္ေငြ၊ ကိုေက်ာ္ရစသည့္ မႏၲေလး ပုလင္းဝင္းသားမ်ားရွိသည္။ မႏၲေလး ေျမေအာက္တာဝန္ခံတဦးျဖစ္သူ ကိုေက်ာ္စိုး ေခၚ ကိုေမာင္ ေမာင္ (စာေရးဆရာ ေနဦးေဝ) လည္း ရွိသည္။ သူကား CPB အားလာေရာက္ဆက္သြယ္ၿပီး ေျမေပၚအျပန္အဆင္း ၂ဝ၂ ေဒသအတြင္း KIA ႏွင့္ တိုက္ပြဲျဖစ္ပြားစဥ္ ဒဏ္ရာရၿပီး ေျခတဖက္ျဖတ္လိုက္ရ၍ ေအာက္ျပန္မဆင္းနိုင္ေတာ့ေပ။ ထုိ႔ျပင္ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းေျမေပၚ သပိတ္တိုက္ပြဲတိုက္ပြဲမ်ားအၿပီး တဖြဲဖြဲေရာက္လာၾကသူမ်ားလည္းရွိသည္။ အခ်ဳိ႕အား ေျမ ေပၚသုိ႔ျပန္လႊတ္ရမည္ျဖစ္၍ မုန္းကိုးတြင္ လွ်ဳိ႕ဝွက္သိပ္သည္းစြာေနသည့္ စခန္းတခုျဖစ္သည္။

ထိုစခန္းတြင္ အသံသြင္းစတူဒီယိုတခုလည္းထားရွိသည္။ မႏၲေလးမွ ေခၚလာသည့္ ဆိုင္းဆရာ ဦးသက္ရွည္အား ဗဟိုျပဳ ကာ ေရာက္လာၾကသည့္ ဗမာရဲေဘာ္မ်ားထဲမွ အႏုပညာဝါသနာပါသူမ်ား စုစည္း၍ ဗမာဆိုင္းဝိုင္းႏွင့္ ေတာ္လွန္ေရးသီခ်င္းမ်ား အသံသြင္းၿပီး ျပည္သူ႔အသံမွ အသံလႊင့္ရန္စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ခ့ဲသည္။ ထိုကာလက ဗဟိုေျမေအာက္ဌာန၊ ဘာသာျပန္ႏွင့္ ပုံႏွိပ္ဌာန၊ အသံသြင္းစတူဒီယိုတုိ႔အား မုန္းကိုးေဒသ မန္ပန္ႏွင့္ ေနာင္ခန္းရြာၾကားတြင္ တဆက္တည္းေဆာက္လုပ္ထားၿပီး ထိုဌာနမ်ားမွ ရဲေဘာ္မ်ားမွာလည္း သီးျခားတာဝန္ယူမႈေရာ စုစည္းတာဝန္ယူမႈ ပါေရာေထြးေနသည္။ စတင္ဖြဲ႕စည္းစ ကာလ ျဖစ္၍ ရွင္းလင္းမႈမရွိေသးေပ။

၁၉၇၉ တြင္ ပါတီဗဟို႐ုံးအား ဝ နယ္ ပန္ဆန္းသုိ႔ေျပာင္းေရႊ႕အေျခခ်ခ့ဲၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္ပိုင္းတြင္ ပါတီဗဟို ယူနစ္အခ်ဳိ႕အား မုန္းကိုးတြင္ အေျချပဳခ့ဲၿပီး အခ်ဳိ႕အား တ႐ုတ္နယ္စပ္တြင္ အေျချပဳခ့ဲသည္။

ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္။