ေမာင္ေအာင္မြန္ ● ကြၽန္ေတာ္ေတြးမိသလို ေရးပါမည္ (၃၁၄)

 

ေမာင္ေအာင္မြန္ ● ကြၽန္ေတာ္ေတြးမိသလို ေရးပါမည္ (၃၁၄)
(မုိးမခ) ေဖေဖာ္ဝါရီ ၈၊ ၂ဝ၁၈
အေပ်ာ္လြန္ တပည့္မ်ားသို႔ ပါေမာကၡႀကီး၏ ရာဇသံ

(၁)
၁၉၄၉-၅ဝ ခု၊ႏွစ္ေလာက္က ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ၁၉၅၃ ခု၊ ႏွစ္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေရာက္ခ်ိန္ထိ မီလိုက္ေသာ ေနာင္ေတာ္ေက်ာင္းသားႀကီးမ်ားေျပာျပ၍ သိၾကရ စိတ္ဝင္စားၾကရေသာ အေပ်ာ္လြန္ေက်ာက္းသားမ်ားသို႔ ပါေမာကၡႀကီး၏ ရာဇသံပါ။

(၂)
ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ Archway (ေနာက္ပိုင္း စစ္ကိုင္းလမ္းဟုလည္းေခၚ) ထိပ္၌ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ ေဒါက္တာထင္ေအာင္ေနၿပီး၊ Archway ႏွင့္ ပုဂံလမ္းေထာင့္တြင္ ပါေမာကၡဦးေအာင္လွေနသည္။ ဝန္းႏွင့္ၿခံႏွင့္ ႏွစ္ထပ္တိုက္ အင္းဝေဆာင္ႏွင့္ မလွမ္း မကမ္း။

ျခံတံခါးရယ္လို႔ မရွိ၊ ျမက္ခင္း ပန္းပင္မ်ား၊ ဆင္ဝင္ေအာက္တြက္ ပါေမာကၡ၏ ကားရပ္ေလ့ရွိသည္။

အျခားေသာ ပါေမာကၡမ်ားသည္လည္း တကၠသိုလ္နယ္ေျမအတြင္ ထိုပံုစံ ဝန္းႏွင့္ ျခံႏွင့္ ႏွစ္ထပ္တိုက္မ်ားႏွင့္ေနၾက၏။

(၃)
သခ်ၤာဘာသာရပ္သာမက ေတးဂီကိုလည္း ကြၽမ္းက်င္ေသာ ပါေမာကၡဦးေအာင္လွသည္ အဂၤလိပ္ေခတ္ အမ်ိဳးသားတကၠ သိုလ္မွာကတည္းက သခ်ၤာဘာသာ သင္ၾကားပို႔ခ်ခဲ့သူ၊ ဆိုဗီယက္-ျမန္မာ ခ်စ္ၾကည္ေရးအသင္း၌လည္း အမႈေဆာင္လုပ္၍ ေက်ာ္ၾကားလူသိမ်ား၏။

ပါေမာၡကေတာ္ကား ေဒၚေမသန္း သီခ်င္းႀကီးတူရိယာအဖြဲ႕ေထာင္ၿပီး၊ အသံလႊင့္သီခ်င္းဆိုေနသူပါ။ တခ်ိန္တုန္းက ေအဝမ္း မွ ရုပ္ရွင္မင္းသမီးျဖစ္သည္။ အသံေကာင္း မင္းသမီးမို႔ ေအဝမ္းသဘင္ဝန္တံဆိပ္ ဓာတ္ျပားမ်ားအျဖစ္လည္း ေမသန္း၏ သီခ်င္းမ်ားကို နာေထာင္ၾကရသည္။

လူႀကိဳက္မ်ားေသာ သီခ်င္းအမည္က ဇာတ္လိုက္ ျဖစ္၏။

(၄)
ည (၁ဝ) နာရီခန္႔ လူေျခတိတ္ခ်ိန္၌ျဖစ္သည္။

တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား သံုးေလးေယာက္သည္ ပါေမကၡဦးေအာင္လွ ေနအိမ္အိမ္ၿခံတြင္းသို႔ ေမွာင္ရိပ္ခိုကာ ဝင္ေရာက္ သြားၾက၏။ မီးေရာင္က ထိန္မေန ခမ္မွိန္မွိန္မို႔ ဆရာတို႔မအိပ္ၾကေသးဟု တြက္မဆၾကၿပီး ဝမ္းသာအားတက္ကာ အသင့္ပါ လာေသာ ဓာတ္စက္ကိုေနရာခ်ၾက၏။

ထို႔ေနာက္ လြတ္မက်ရန္ တိုက္ပံုအက်ႌႏွင့္ကပ္ၿပီး ဂရုတစိုက္သယ္လာေသာ ဓာတ္ျပားကိုထုတ္၏။ ထိုဓာတ္ျပားက အျခား မဟုတ္ ရုပ္ရွင္မင္းသမီးေမသန္း၏ ဇာတ္လိုက္သီခ်င္းဓာတ္ျပား။

ဓာတ္စက္ေပၚတင္၏။ ဓာတက္စက္ သံပတ္တင္းလိုက္၍ ဖြင့္ဖို႔အသင့္ျဖစ္ေလၿပီ။

(၅)
ရုပ္ရွင္မင္းသမီးေမသန္း၏ ဇာတ္လိုက္သီခ်င္းသံ ေလထဲလြင့္လာၿပီ။
ဤဇမၺဴေလာကဝယ္ ၿပိဳင္ဆိုင္သူ ရွားလိမ့္မယ္၊
အိုက္တင္ေတြ မ်ားလြန္းတယ္ ပ်ိဳ႕ခ်စ္သူရယ္၊
လူကိုျမင္ရင္ ၾကာမူပိုတယ္၊ ခ်စ္မ်က္ႏွာထား အမူျခားတယ္၊
+ + + + + + +

ရွင့္ အိုက္တင္ေတြရယ္ မ်ားလြန္းလွပါတယ္၊
ဇာတ္လိုက္လုပ္ရင္ ေတာ္လိမ့္မယ္ ေမသန္းထင္တယ္၊
+++++++++++

ေမသန္းကိုခ်စ္ရင္ သည္းညဥ္းခံရမယ္ အလိုလိုက္တာရယ္၊
အႀကိဳက္ကိုလည္းေဆာင္ရမယ္ သဒၵါၾကည္ျဖဴတယ္၊ ခ်စ္လက္စရွိသူရယ္ ၾကင္နာမိေတာ့တယ္၊
++++++++

ေမသန္းလည္းသိပါတယ္ ရွင္ေတာ္ေတာ္ကဲခ်င္တယ္၊ သူမ်ားထက္ ထူးသူရယ္၊
ဒီလိုလူစားကို ေၾကာက္အားေတာ္ပိုတယ္---။

ထိုအခ်ိန္တြင္ ပါေမကၡဦးေအာင္လွ ေနအိမ္ေအာက္ထပ္မီးပိတ္သြားသည္။ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ အူျမဴးသံက မင္းသမီး ေမသန္းရဲ႕သီခ်င္းသံကို မထိုးေဖါက္ႏိုင္ေခ်။ ဓာတ္စက္ဆရာက ဓာတ္စက္ေခါင္းကို မလိုက္ၿပီး ေလ့က်င့္ထားသည့္ေနရာ၌ ျပန္ခ်လိုက္ရာ--၊

ေမသန္းကိုခ်စ္ရင္ သည္းညဥ္းခံရမယ္ အလိုလိုက္တာရယ္၊
အႀကိဳက္ကိုလည္းေဆာင္ရမယ္ သဒၵါၾကည္ျဖဴတယ္၊ ခ်စ္လက္စရွိသူရယ္ ၾကင္နာမိေတာ့တယ္၊
ေမသန္းလည္းသိပါတယ္ ရွင္ေတာ္ေတာ္ကဲခ်င္တယ္၊ သူမ်ားထက္ ထူးသူရယ္၊

႐ုတ္တရက္ တံခါးတြန္းဖြင့္ရင္း “ဘယ္သူေတြလဲကြ” ဟူေသာအသံႀကီးႏွင့္ ပါေမကၡဦးေအာင္လွထြက္လာရာ ေက်ာင္းသား မ်ားလည္း ေျခဦးတည့္ရာ ထြက္ေျပးကုန္ၾကသည္။

(၆)
မနက္မိုးလင္းေတာ့ ဓာတ္စက္ႏွင့္ဓာတ္ျပားက ျမက္ခင္ေပၚမွာ၊ လာဖြင့္ေသာ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ နာမည္၊ အတန္း၊ ဘယ္ အေဆာင္မွာေန စသည္တို႔ ဘာဆိုဘာကိုမွ ပါေမာကၡႀကီးမသိ။ သူလုပ္ရသည္က ဓာတ္စက္ႏွင့္ဓာတ္ျပားကို သခ်ၤာဌာနသို႔ သယ္ေဆာင္သြားရျခင္းတည္း။

ထိုသတင္းကလည္း တကၠသိုလ္နယ္ေျမ၌ ျပန္႔သြားေလၿပီ။

ပါေမာကၡႀကီး ဘာလုပ္ရမည္နည္း။ ထင္ထားသလို ဘယ္သူမွလည္း လာမစံုစမ္း၊ လာမေတာင္းၾကပါ။ ယူထား၍မျဖစ္၊ သင့္ လည္းမသင့္။ ႐ံုးခန္းထဲ ၾကာရွည္စြာမထားခ်င္။ ရာဇသံေပးရန္ အႀကံရေသာေၾကာင့္ စာရြက္ေပၚ၌ စာလံုးႀကီးႀကီးႏွင့္ ေရးသည္က ...

“အေပ်ာ္လြန္တပည့္တို႔
မင္းတို႔ပစၥည္းေတြကို ဆရာသယ္ခဲ့ရ၊ သိမ္းထားရတဲ့ ဒုကၡကို ငဲ့ညႇာေသာအားျဖင့္ လာျပန္ယူၾကပါ။
မနက္ျဖန္ကစၿပီး (၃) ရက္တိတိ ဆရာမြန္းလြဲပိုင္း သခ်ၤာဌာနမွာ ရွိမည္မဟုတ္။
စာေရးေလးကိုမွာထားတယ္၊ ေျပာၿပီး လာယူၾကပါေတာ့ကြာ။
(၃) ရက္ေက်ာ္လို႔မွ လာမယူရင္ မင္းတို႔ဓာတ္စက္ အေပါင္ဆိုင္ေရာက္ၿပီမွတ္၊

ေအာင္လွ”

Notice Board ေပၚမွ ထူးထူးဆန္းဆန္း စာကိုဖတ္ၿပီး မသိသူမ်ားက ဇေဝဇဝါ၊ သူသူမ်ားက ျပံဳးၾကႏွင့္။

ပထမေန႔ မထူးျခား၊ ဒုတိယေန႔ မနက္ပိုင္းစသင္ၿပီး ပါေမာကၡ႐ံုးခန္း ဓာတ္စက္ႀကီးက မေရြ႕မရွား။

ရာဇသံ၏ ေနာက္ဆံုးေန႔ မြန္းလြဲပိုင္း၌ ေက်ာင္းသား (၃) ေယာက္လာယူသြားေၾကာင္း စာေရးေလးက ပါေမာကၡ ဦးေအာင္ လွအား ေျပာျပ၏။

ေၾသာ္ ... ငါတို႔ေခတ္က ငါတို႔တကၠသိုလ္က အေပ်ာ္လြန္ေက်ာင္းသားမ်ားအား ပါေမာကၡႀကီး၏ရာဇသံကို ကြၽန္ေတာ္ေက်ာင္း သားဘဝက ၾကားဖူးခဲ့ပါသည္။

(၇)
B.Sc ေအာင္ တကၠသိုလ္ကထြက္၊ ျမန္မာအသံတြင္ အလုပ္လုပ္ရင္း စာေရးဆရာလည္း ျဖစ္လာ၏။ ပင္စင္စား ပါေမကၡဦး ေအာင္လွ၊ ေဒၚေမသန္းတို႔ႏွင့္ သိခြင့္ ခင္မင္ခြင့္ ရလိုက္ပါသည္။ ေမးၾကည့္ခ်င္သည္မွာ လွ်ာယားလွပါဘိ။ သို႔ေသာ္ အဘယ္ မွာလွ်င္ ေမးရဲပါနည္း။

အေပ်ာ္လြန္ေက်ာင္းသားမ်ား ေမသန္း၏ ဇာတ္လိုက္သီခ်င္းလာဖြင့္စဥ္ ဆရာတို႔ဇနီးေမာင္ႏွံ ဘယ္လိုေနၾကသလဲဟုသာ ကြၽန္ေတာ္ ဆက္လက္ေတြးေနမိေၾကာင္းပါ။

(မွတ္ခ်က္။  ။ တကၠသိုလ္အတူေရာက္၊ အေဆာင္မွာအတူေန၊ ထိုသတင္း အတူၾကားဖူး၊ ဗာဂ်ီးနီးယား၌ အတူေနသူ ဦးစိုး သိမ္း (ေတာင္ငူ) က သီခ်င္းႏွင့္စာသားရွာေပး၍သာ ဤေဆာင္းပါးေရးႏိုင္ပါေၾကာင္း ေက်းဇူးတင္စြာေဖာ္ျပပါသည္။)

၂ဝ၁၈ ခု၊ ေဖေဖၚဝါရီလ (၆) ရက္ေန႔။