သွ်င္မွဴး (ပဲႏြယ္ကုန္း) ● ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေပးတဲ့ တိုက္ပံု

သွ်င္မွဴး (ပဲႏြယ္ကုန္း) ● ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေပးတဲ့ တိုက္ပံု
(မုိးမခ) ေဖေဖာ္ဝါရီ ၇၊ ၂၀၁၈

လူတေယာက္က အမွတ္တရ အထိ္မ္းအမွတ္ပစၥည္းေတြကို တယုတယ သိမ္းထားတတ္ၾကသည္။ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကား သူတုိ႔ကေပးတဲ႔ လက္ေဆာင္ေတြဆို ပိုမိုျမတ္နိုးတတ္ၾကပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္မွာလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေပးသည့္ တိုက္ပံုရွိပါသည္။ အလွဴဧည့္ခံပြဲႏွင့္ အစည္းအေဝးေတြသြားရင္တိုက္ပံု ဝတ္ေလ့အက်င့္မရွိေသာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ထိုတိုက္ပံုႀကီးက ကြၽန္း ဗီဒိုၾကီးထဲမွာသာ အိပ္စက္အနားယူလ်က္ရွိပါသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေပးတဲ့တိုက္ပံု ဘယ္လိုရလာခဲ႔လည္း ျဖစ္ေၾကာင္းစံုလင္ ရွင္း ျပပါအံ့။
**

၂၀၁၅ ခုနွစ္ တနိုင္ငံလံုး အတိုင္းအတာနွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ႏွစ္တစ္ရာျပည့္ပြဲေတာ္ေတြ ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲ က်င္းပၾကပါသည္။ ကြၽန္ေတာ့္ဇာတိ ပဲႏြယ္ကုန္းၿမိဳ႕မွာလည္း ႏွစ္ ၁၀၀ ျပည့္ေန႔တည့္တည့္မွာ ေမြးတဲ့ သားသမီး မိခင္ကို ေမြးစားရိတ္ေထာက္ပံ့ ေပးျခင္း၊ စာစီစာကံုးႏွင့္ ကဗ်ာၿပိဳင္ပြဲ၊မိန္႔ခြန္းၿပိဳင္ပြဲ၊ အားကစားၿပိဳင္ပြဲ၊ ဓါတ္ပံုျပပြဲ၊ ေစ်းပြဲေတာ္၊ အႏုပညာေဖ်ာ္ေျဖမႈစတဲ႔ ပြဲလမ္းသဘင္္ေတြက်င္းပၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရာျပည့္ကို ႀကိဳဆိုဂုဏ္ျပဳၾကပါသည္။ အနုပညာေဖ်ာ္ေျဖပြဲမွာ ပထမညက ျမန္မာ သံစဥ္ႏွင့္ အၿငိမ့္၊ ဒုတိယညက ေခတ္ေပၚစတိတ္႐ႈိး။ သည္အစီစဥ္ေတြၾကားတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္အေဖျဖစ္သူက ပထမည ျမန္မာသံစဥ္ႏွင့္အၿငိမ့္ၾကားမွာ  စာေရးဆရာ နတ္ေမာက္ဘုန္းေက်ာ္ရဲ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဆာင္ပါးတခုကို သ႐ုပ္ေဖာ္ျပဇာတ္ေလး ၁၅ မိနစ္ ၂၀ မိနစ္ေလာက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အလြမ္းေျပေဖ်ာ္ေျဖဖို႔ တိုက္တြန္းပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း တတ္သည့္ပညာ မေန သာဆိုသည့္အတိုင္း မူရင္း ရြပိုးဇရွိေနေသာအခါ  ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာင္းသာဘဝ၊ ေတာ္လွန္ေရးသမားဘဝ၊ ေဒၚခင္ၾကည္နွင့္ မဂၤလာအခမ္းအနား၊ ေနာက္ဆံုးအတြင္းဝန္႐ံုးမွာ က်ဆံုးတဲ့အခန္းအထိ (၁) နာရီနီးပါး ျပဇာတ္ရွည္ႀကီးကျပဖို႔ လုပ္ခ်လိုက္ ပါသည္။ အေဖက သူ႔ျပဇာတ္အခန္းေနရာေလးသာ ဇာတ္တိုက္တုန္း လာၾကည့္ ျဖည့္စြပ္သြားၿပီး က်န္တဲ့ဇာတ္႐ုပ္အတြက္ ဇာတ္တိုက္၊ လိုအပ္ေသာ အဝတ္အစား၊ ဆက္တင္အတြက္ျပင္ဆင္ေနရေသာ ကြၽန္ေတာ္က ဖတ္ဖတ္ကို  ေမာပါေတာ့သည္။

ျပဇာတ္ကေသာေန႔ေရာက္ေသာအခါ ယခင္ေန႔က နည္းနည္းစီစုထားေသာ အလုပ္ေတြအားလံုး ပြဲေန႔မွာ တေယာက္တည္း ဒိုင္ခံျဖစ္ အလုပ္ေတြ ပိကုန္သည္။ ကျပမည့္ ေရႊႏြယ္ေျမပညာဒါနက ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူေလးေတြကလည္း ညဘက္ ေဖ်ာ္ေျဖရမည္ဆိုေတာ့ မိဘမ်ားပါ ေခၚလာခိုင္းရျပန္သည္။ ေနာက္ခံ ပ႐ိုဂ်က္တာ ဆလိုက္မီး၊ အလွည့္က်ထည့္ရမည့္ DVD အေခြက အစ ဇာတ္ခံုေအာက္က အလုပ္မ်ားကို တူေတာ္ေမာင္ျဖစ္သူကို လႊဲထားရသည္။ လုိအပ္ေသာ စက္တင္ပစၥည္းေတြကို အခန္းလိုက္ သရုပ္ေဆာင္မည့္ကေလးမ်ားကိုပဲ အတူျပင္စင္ခိုင္းထားရသည္။ ေနာက္ခံစကားေျပာ လူငယ္ၾကည္ခိုင္ (ဇာတ္ မင္းသားနွင့္ အမည္တူျခင္းသာ) ကိုလည္း စ်ာန္ (Mood) အသြင္းလြန္ရင္ မ်ားသြားမွာဆိုးသည့္အတြက္ ပုလင္းေျပးဖြတ္ ထားရေသးသည္။

ေရွ႕မွာ ျမန္မာ ဇာတိမာန္သီခ်င္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသီခ်င္းမ်ား ေဖ်ာ္ေျဖၿပီးသည့္ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ျဖင့္ သူလိုလူ ျပ ဇာတ္ႀကီးစတင္ကျပ အသက္ဝင္လာပါသည္။ အခန္းတခုႏွင့္တခုအၾကား ပရိသတ္လက္ခုပ္သံမ်ားကလည္း တေျဖာင္း ေျဖာင္း။ သ႐ုပ္ေဆာင္တဲ႔လူငယ္ေတြရဲ႕ မိဘေတြက အားေပးခ်က္။ သူတုိ႔ သားသမီးအမည္မ်ားေတာင္ ေအာက္က လွမ္းေခၚ အားေပးသည္အထိ ေအာင္ျမင္လွပါသည္။ အခန္းအကူးအေျပာင္းႏွင့္ ေနာက္ခံေတးဂီတ ဆိုင္းဆရာေအာင္ဗိုလ္မင္း ကလည္း ဇာတ္ဝင္အလိုက္ တီးလံုးမ်ားက ကြက္တိ။ စစ္ခ်ီေတးဆိုလွ်င္လည္း ဘင္ခရာ ပုေလြသံေတြ ၿမိဳင္ဆိုင္စြာျဖင့္။ ေနာက္ဆံုး အလြမ္း အေဆြး ရင္ထုမနာ ျဖစ္ရမည့္အခန္း ေရာက္လာပါၿပီ။

အတြင္းဝန္႐ံုးပံုစံခင္း ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိ ဆရာႀကီးဦးရာဇာတ္ မိုင္းပြန္ေစာ္ဘြားႀကီးတုိ႔တြက္ ထင္းကနဲျမင္္နိုင္ေသာ အဝတ္အစား ျပင္ဆင္မႈမ်ား၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ အစည္းအေဝးျပဳလုပ္ေနပံုမ်ားက အသက္ဝင္လွပါသည္။ ေနာက္ခံစကားေျပာသူကလည္း အာဇာနည္ေန႔ ဂုဏ္ျပဳကဗ်ာကိုရြတ္ဆုိၿပီး ၁၉၄၇ ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္ ေနရာ အတြင္းဝန္႐ံုး အခ်ိန္ကား နံနက္ ၁၀ နာရီ ၃၇ မိနစ္ '' ပစ္'' ဆိုတဲ့အသံနွင့္အတူ စစ္အဝတ္အစား ဝတ္ထားသူမ်ားက ေသနတ္ေတြႏွင့္ ဝင္လာကာ က်ည္ဆံ အသံမ်ားအျဖစ္ ေျဗာက္အိုးေတြ အဆက္မပ်က္ ေဖာက္ခြဲလိုက္သည္။ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္မ်ားအျဖစ္ သ႐ုပ္ေဆာင္သူမ်ားကလည္း အတံုးအ႐ံုး။ ဇာတ္ခံုတခုလံုးလည္း ယမ္းခိုးေတြေဝလာခါမွ စတိတ္မီးေတြကိုပိတ္။ ေဒၚေမလွၿမိဳင္ရဲ႕ အေလးျပဳပါတယ္  အာ ဇာနည္ေန႔ ဂုဏ္ျပဳသီခ်င္းကို ေတးသံရွင္မိေရႊစင္က ဇာတ္ခံုေဘးကေန သီခ်င္းဆုိရန္ ေရွ႕ထြက္အလာ မီးဆရာဦးခင္စိုးက သူမ တေယာက္တည္းကိုပဲ  Search  မီး ကြက္ထိုးထား။ ထိုအခိုက္မွာ ပုဏၰားကြယ္ေနာက္ ကြၽန္ေတာ္တားေနသည့္ၾကားထဲက ေသနတ္သမားအျဖစ္ သရုပ္ေဆာင္တဲ႔ ေက်ာင္းသားေလးက သူ႔လက္ထဲမွာ စိန္ေရာင္ျခည္ ေျဗာက္အိုးတလံုးက်န္ေနေသး လို႔ အာဇာနည္မ်ား  က်ဆံုးတဲ့ေနရာေနာက္ကို ေဖာင္းကနဲ လွမ္းပစ္လိုက္ပါသည္။ တီးလံုးသံနွင့္ သိပ္မၾကားလိုက္ရသလို ေအာက္က ပြဲၾကည့္ပရိသတ္ကို အကဲခက္ေတာ့လည္း ဇာတ္အခ်ိန္ သီခ်င္းအခ်ိန္ၾကားထဲမွာ ေမ်ာပါေနသည့္ပံု။
* *

  ျပဇာတ္ကၿပီးလို႔ရလာသည့္ ဆုေငြမ်ားကို သ႐ုပ္ေဆာင္ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူအား ပြဲေစ်းမွာ မုန္႔လိုက္ဝယ္ေကြၽးလိုက္သည္္။ သူတုိ႔ေလးေတြ ပရိသတ္အားေပးမႈရၾကသည့္အခါ ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကေသာေၾကာင့္ ေစာေစာက ေျဗာက္အိုးကိစၥလည္း ေမ့သြား ၾကပါသည္။  (ေနာက္မွာ ေက်ာင္းသားေတြျပန္ေျပာလို႔ ၾကားရသည္။ ဂဠဳန္ဦးေစာတပည့္ လူသတ္သမားလည္း လုပ္ခိုင္းေသး သည္။ ျပဇာတ္မွာလည္း တစ္ခန္းတည္းပဲပါရသည့္အတြက္ တမင္လုပ္ထည့္လိုက္တယ္လို႔ ျပန္ၾကားရသည္။)

ေနာက္တေန႔ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းဆရာမ်ားႏွင့္ေတြ႔သည့္အခါ ညကျပဇာတ္ကို ခ်ီးက်ဴးစကားဆိုၾကသည္။ ေနာက္ဆံုး အခန္း အားရေၾကာင္း၊ ေသနတ္သံေတြၾကား အာဇာနည္ရွစ္ဦး က်ဆံုးၿပီး၊ မီးခိုေတြေဝေနခ်ိန္ မီးအေမွာင္ခ်၊ ေဒၚေမလွၿမိဳင္ သီခ်င္းႏွင့္ထြက္အဆို (သည္ေနရာမွာ သူတုိ႔ဘာဆက္ေျပာမလဲ၊ ကြၽန္ေတာ္ ေခြၽးျပန္လာပါသည္။) ေနာက္ဆံုး က်ည္ဆံသံ တခ်က္က ပိုရင့္နင့္သြားေစၿပီး ငါတုိ႔သိလိုက္္တယ္။ ဒါ ရဲေဘာ္ကိုေထြးကို ပစ္သြားတာဆိုေလမွ။ အမေလးဗ်ာဟု အသံ ထြက္ မေအာ္မိ႐ံုမွတပါး ဘာဆက္ေျပာမလဲ နားေထာင္ေနသည့္ကြၽန္ေတာ္ သည္ေနရာမွာ  ေျဗာက္အိုးေဖာက္ေပးခဲ့ေသာ ကိုယ္ေတာ္ကို ေျပးဖက္ခ်င္မိလာသည္။
* *

သည္လိုႏွင့္ ဇာတ္လမ္းက မၿပီးေသးပါ။ သ႐ုပ္ေဆာင္သူမ်ားကို အဝတ္အစားေလွ်ာ္ဖြတ္ၿပီးမွ ျပန္ပို႔ေပးပါလို႔ခိုင္းသည္ႏွင့္ ႏွစ္ ရက္ေက်ာ္ေလာက္ၾကေတာ့ လာပို႔ၾကသည္။ အဝတ္အစားအမ်ားဆံုးဝတ္ရသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သ႐ုပ္ေဆာင္သူ မင္းသုခက မ်က္ႏွာမေကာင္းစြာအထုတ္ေတြနဲ႔ ေရာက္ရွိလာသည္။ ဘာျဖစ္တာလဲေမးၾကည့္သည့္အခါ ေနာက္ဆံုးအခန္းမွာဝတ္တဲ႔ တိုက္ပံု အနက္ေရာက္က ယမ္းမီးေပါက္ၿပီး လက္သည္းခြံတဝက္စာေလာက္ မီးေပါက္သြားပါသည္။ သူက ေလ်ာ္ေပးရမလား ေျပာေသာ္လည္း ဘယ္ေလ်ာ္ခိုင္းရက္ပါ့မလဲ။ သူ႔ေၾကာင့္မွမဟုတ္တာ။ သည္လိုမ်ဳိးေတြကျဖစ္တတ္ပါတယ္ဆိုၿပီး အေဒၚျဖစ္ သူအား အေပါက္ေနရာကို အပ္ခ်ည္အနက္ အပ္ခ်ဳပ္စက္ျဖင့္ ယက္ခိုင္းပါသည္။ ပိုင္ရွင္ျဖစ္သူ ေရွ႕ေနကို အက်ဳိးအေၾကာင္း ေျပာျပလိုက္သည္။ သူကလည္း တိုင္း၊ ခ႐ိုင္သြားသည့္ တိုက္ပံုအသစ္ကို ထုတ္ေပးလိုက္တာပါ။ အကိုမို႔လို႔ ခင္လို႔ အား နာနာနဲ႔ ငွားလိုက္ပါသည္ဟုေျပာေနမွွျဖင့္ တေသာင္းခြဲတန္တိုက္ပံုအနက္တထည္ ဝယ္ေပးလိုက္ပါသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တြင္ ဂဠဳန္ဦးေစာတပည့္ လူသတ္သမားတုိ႔ ေဖာက္သြားေသာ ရာျပည့္ပြဲေတာ္ျပဇာတ္မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေပးတဲ့ တိုက္ပံုအနက္ႀကီးတထည္  အမွတ္တရ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ က်န္ရွိေနပါသည္။

သွ်င္မွဴး (ပဲႏြယ္ကုန္း)
၂၃၊ ၁၁၊ ၂၀၁၇