ဗိုလ္ထက္မင္း – ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးနဲ႕ အမွတ္မထင္ ဆံုခဲ့ရ၊ ၾကားခဲ့ရစဥ္က – အပိုင္း ၂

ဗိုလ္ထက္မင္း –  ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးနဲ႕ အမွတ္မထင္ ဆံုခဲ့ရ၊ ၾကားခဲ့ရစဥ္က – အပိုင္း ၂
 (မိုးမခ) မတ္ ၂၈၊ ၂၀၁၈

အၾကီးမားဆံုးစိန္ေခၚမႈနဲ႔ ဆက္ဆံေရးဘ၀

၉။ စာေရးသူဟာ နတလက ဖိတ္လိုက္တဲ့ဧည့္သည္တဖြဲ႕တည္းဆိုရင္ ျပသနာမရွိဘဲ လုပ္ငန္းစဥ္အတိုင္း အဆင့္လိုက္လုပ္နိုင္ေပမဲ့ ၁၉၉၀ခုႏွစ္ကာလမွာ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ အင္းေတာ္ၾကီး တိုင္းရင္သားအဖြဲ႕နဲ႕ လရႊီးလဟယ္ နာဂတိုင္းရင္းသားအဖြဲ႕ဟာ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ေရာက္လာၾကလို႕ အစီအစဥ္ေတြ ရႈပ္ေထြး ေျဗာင္းဆန္ေနေအာင္ သတိထားကိုင္တြယ္ေနရပါတယ္။ အင္းေတာ္ၾကီးအဖြဲ႕က အရင္ေရာက္ျပီး နာဂအဖြဲ႕က ေနာက္က်မွ ေရာက္လာတာမို႔ နာဂအဖြဲ႕ကို စုေပါင္းရိပ္သာမွာ ခဏထားခဲ့ျပီး အင္းေတာ္ၾကီးတိုင္းရင္းသားေတြကို ေလ့လာေရးအျဖစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစ်းကို လွည့္လည္ျပသေနပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ စာေရးသူအား ရဲ၀ါယာလက္ကား၊ ဆက္သြယ္ေရးစက္ေပၚမွာ လူၾကီး အေရးေပၚစကားေျပာခ်င္တယ္ ဆိုလို႕ ပါလာတဲ့ ရဲအုပ္က လာသတင္းပို႕တာမို႔ စက္ဆီအေျပးအလႊား သြားလုိက္ပါတယ္။ စစ္ဦးစီးမွဴး (ပထမတန္း) ျဖစ္ေနျပီး သူက ...

G1 “ ေမာင္းတီးအဖြဲ႕(နာဂအဖြဲ႕)ကို ေခါင္းေပါင္း (ထိပ္ပိုင္းလူၾကီး) ဒီေန႔ေတြ႔မယ္။ အခုခ်က္ျခင္း
၀ပ္က်င္း (တည္းခိုေဆာင္စုေပါင္းရိပ္သာ) ျပန္သြား၊ ရထားလား”

စာေရးသူက လာေတြ႔မည့္ေခါင္းေပါင္း အဆင့္ရာထူးေပၚမူတည္ျပီး အခ်ိန္ကပ္ေနျပီးျပင္ဆင္ရာမွာမို႕ လံုျခံဳေရးအရ (တုိင္းမွဴးနဲ႔ အတြင္းေရးမွဴး (၁) အပါအ၀င္ လူၾကီးေတြနားမွာ ဆက္သြယ္ေရးစက္ေတြ အျမဲဖြင့္ထားျပီး နားေထာင္ေနတတ္တာမို႕ ဆင္ျခင္ေနရ ) မေမးသင့္ေပမဲ့ စိတ္ပူပန္မႈကို မထိန္းနိုင္ဘဲ ဘယ္လို ေခါင္းေပါင္းမ်ား လာနိုင္မလဲဆိုတာ အထာေလးနဲ႕အထြဋ္တက္ ေမးလိုက္ပါတယ္။

စာေရးသူ - “ ေခါင္းေပါင္းဆိုတာက သူၾကီးလား၊ ဆယ္အိမ္ေခါင္းလား ခင္ဗ်”

G1 - “ မေမးနဲ႕ေလကြာ၊ ဟိုက် ဖ်ာခင္းထား (လံုျခံဳေရးတပ္ခ်၊ မိုင္းရွင္းအဖြဲ႔ အခင္းအက်င္း ထူထပ္စြာ ခ်ထား) တာေပၚမူတည္ျပီး မင္းအေတြ႕အၾကံဳအရ သိလာလိမ့္မယ္၊ အိပ္ရာနဲ႔ ထမင္းစား (အိပ္ေဆာင္နဲ႕ခန္းမ) ၂ ေနရာေတြ႕မယ္။ ေမာင္းတီးအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ေတြ ညွိ၊ သပ္သပ္ရပ္ရပ္လုပ္၊ ေစာင္ျခံဳဖို႔ (လံုျခံဳေရးတပ္ေတြခ်၊ မိုင္းရွင္း အခမ္းအနားမိုက္စင္ျပင္၊ လိုက္ကာထည့္ျပင္) နဲ႔ က်န္တာ မင္းသက္သာေအာင္ ဒို႔ လုပ္ထားျပီးျပီ၊ လက္ရွိအဖြဲ႕ကို ကိုသိန္းလင္း (တိုင္းရဲမွဴးၾကီး) သားေလး (ရဲအုပ္) နဲ႕လႊဲထားခဲ့။ အခ်ိန္ေတာ့ မရဖူးေနာ္။ ျမန္ျမန္သြား၊ ရထားလား။”

စာေရးသူ - “ ၉၆ (လိုက္နာေဆာင္ရြက္ပါ့မယ္) ပါ”

၁၀။ G1 ၾကီးကေတာ့ မိမိအားစိတ္မပူဖို႔ ႏွစ္သိမ့္သြားေပမဲ့ ဒီလိုစိန္ေခၚမႈၾကီး တိုင္းရင္းသား  ၂ ဖြဲ႔စလံုး တ ျပိဳင္နက္ ဆံုတာမ်ိဳး၊ အခ်ိန္ကပ္ျပီး လူၾကီးလာေတြ႔တာမ်ိဳး မရွိေသးတာမို႔ အခ်ိန္မေရြး ေဂ်ာက္ကမၻားထဲ ထိုးက်သြားမယ္ အႏၱရာယ္ကို ေျပးျမင္ေနရပါတယ္။ မိမိက ၾကိဳတင္သတိေပးအမိန္႔ ထုတ္ဖို႕ သက္ဆိုင္ရာ ခ်က္ျပဳတ္ေရး တာ၀န္ခံ၊ သန္႕ရွင္းေရးနဲ႕ တိုင္းရင္သားေခါင္းေဆာင္ေတြကို ဗို္လ္ခ်ဴပ္ေစ်းက ဖံုးဆက္ေသာ္လည္း အေရးထဲ ရိပ္သာဖံုးလိုင္းက မအားျဖစ္ေနတာမို႕ နီးစပ္ရာ တပ္တတပ္က အရာရွိတစ္ဦးဆီဖံုးဆက္ကာ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားဖို႕သြားေျပာခိုင္းလိုက္ပါတယ္။

ရဲ၀ါယာလက္ေနာက္တစီးအား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစ်းကို ထပ္ေစလႊတ္ေပးဖို႕ လမ္း ၅၀ ရဲရံုးကို တိုက္ရိုက္ဆက္ျပီး ရဲအုပ္ကို လက္ရွိ အင္းေတာ္ၾကီးတိုင္းရင္းသားေတြကို ခရီးစဥ္အတိုင္း ေနာက္ေနရာေတြကို  ဆက္သြားဖို႕ မွာၾကား တာ၀န္လႊဲခဲ့ကာ သူ့႕ကို ခ်န္ထားခဲ့ရပါတယ္။ မိမိက အျမန္ေရာက္ေလ အခ်ိန္ပိုရေလျဖစ္တာမို႕ ရဲကားကို ထိပ္နီဖြင့္ေစကာ မီးပိြဳင့္မ်ားကို ရဲchannnal စက္ကေန စိမ္းေပးခိုင္းျပီး တက္သုတ္ရိုက္ ေမာင္းႏွင္ခိုင္းခဲ့ပါတယ္။ လာမည့္လူၾကီးဟာ အနည္းဆံုး အတြင္းေရးမွဴး (၁ / ၂) ျဖစ္နုိင္တယ္ မွန္းေပမဲ့ ဟိုေရာက္ေတာ့ ခင္းထားတဲ့ အခင္းအက်င္းအရ အတြင္းေရးမွဴး (၁) အတြက္ ပံုေသသတ္မွတ္ထားတဲ့ ရုပ္ျမင္သံၾကားအဖြဲ႕ေတြအျပင္ အျခားကင္မရာဆိုင္းေတြပါေတြ႕ရျပီး  မိုင္းရွင္းအဖြဲ႕ေတြ၊ အျပင္စည္း အတြင္းစည္း လံုျခံဳေရးအဖြဲ႕၊ ေထာက္လွမ္းေရးအဖြဲ႕၊ တပ္ထိန္း၊ ယာဥ္ထိန္းေတြခ်ထားလို႔ ဗဟိုေကာ္မတီဥကၠဌ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးသန္းေရႊ လာနိုင္မယ္လို႔ ခန္႕မွန္းလိုက္ပါတယ္။

လွံနဲ႔ ေဇာ္ဂ်ီလို ကရမည့္ပံု

၁၁။ စာေရးသူက ေက်ြးေမြးေရးအဖြဲ႔ တာ၀န္ခံတပ္မွဴးနဲ႔အတူ လူၾကီးေတြေမးရင္ ျပနိုင္ဖို႕Menu နဲ႕ လက္ရွိစားေသာက္မည့္ အစားအစာနမူနာ အသင့္ျပင္ဆင္တားတာေတြ၊ အိပ္ေဆာင္အတြင္း သန္႔ရွင္းေရးနဲ႔ ထံုးသုတ္စည္ပင္အဖြဲ႕ေတြကို စစ္ေဆးတာေတြ၊ လူၾကီးမိန္႔ခြန္းေျပာဆိုမည့္ ခန္းမအတြင္း ပရိေဘာဂ စားပြဲကုလားထိုင္ လိုက္ကာခန္းဆီး seating plan ခ်ထားတာေတြ၊ ခ်ာလပတ္ကို ရမ္းေနပါတယ္။ အဓိက အေရးၾကီးတာက နာဂေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ျမန္မာစကားမလည္၀ယ္တာမို႔ စစ္ကိုင္းရြာသစ္ၾကီးတကၠသိုလ္ဆင္း နယ္ဘက္အကယ္ဒမီဘြဲ႔ရ ေက်ာင္းဆရာ နာဂတစ္ဦးနဲ႔ ညွိႏိႈင္းရပါတယ္၊

နာဂအဖြဲ႕ - “က်ြန္ေတာ္တို႔ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းက ထြက္ၾကိဳျပီး က်န္သူကုတင္ေဘးကေန ရပ္ၾကိဳမယ္၊”

စာေရးသူ “ေအးဗ်။ လာမွာက နိုင္ငံေတာ္ထိပ္တန္းအဆင့္ လာေတြ႕မွာဆိုေတာ့ အျပဳအမူက အစ မမွားေစခ်င္ဖူး။ လက္အုပ္ခ်ီတာ မလုပ္တတ္ရင္ေတာင္ လက္၂ ဘက္ ေရွ႕ဆန္႕တန္း အုပ္ျပီး ခါးေလးကိုင္းလိုက္ရင္ ျဖစ္ပါတယ္။ လူၾကီးေတြေမးရင္ ဘာသာျပန္ဆရာက ျမန္မာအထာသိေနလို႕လိမၼာပါးနပ္ဖို႕လိုတယ္ေနာ္။ ခန္းမမွာ တခါထပ္ေတြ႕ရင္ မိမိေဒသ အမွန္တကယ္လိုအပ္တဲ့ ဥပမာ မီးစက္လိုမ်ိဳး ေတာင္းတတ္ဖို႕သိပ္ အေရးၾကီးတယ္။ ဒီလို အခြင့္အေရးမ်ိဳး ရဖို႕ ေတာ္ယံု မလြယ္သလို ယခင္ကလို စာတတန္ေပတတန္နဲ႕ ၾကိဳးနီစနစ္မ်ားလို႕ ေတာင္းတိုင္း မရဘဲ အၾကာၾကီးေနမွ ရတယ္ေလ၊ အခု ျပန္ရင္ေတာင္ ခ်က္ျခင္းထည့္ေပးလိုက္နိုင္တဲ့ အေနအထားမ်ိဳး လူၾကီးေတြက လုပ္ေပးလို႕ရတယ္။”

နာဂအဖြဲ႕ - “ေက်းဇူးပါဘဲ၊က်ေနာ္တို႔က နာဂ အထိမ္းအမွတ္ လက္ေဆာင္ နာဂလွံၾကီးတေခ်ာင္း နိုင္ငံေတာ္အၾကီးအကဲကို လက္ေဆာင္ေပးခ်င္တယ္။”

စာေရးသူလည္း မ်က္လံုးျပဳးသြားရကာ- “ ဟ လွံၾကီးက အရွည္ၾကီး၊ ထိပ္မွာ ဓါးကလည္းမ် ေနတာဘဲ၊ မေတာ္ သူက ေလးေနတဲ့ လွံၾကီးအယူမွာ မနိုင္လို႕ ေခ်ာ္ထိုးမိရင္ ေခါင္း ငယ္ထိပ္ ေျမြေပါက္တာထက္ ဆိုးသြားမယ္။ ေနရာကလည္းက်ဥ္းတယ္။ ခန္းမမွာ မျဖစ္ဖူးလား။”

နာဂအဖြဲ႕ေက်ာင္းဆရာက - “ဟာ ခန္းမထဲက ေတြ႕မည့္သူက အဆင့္နိမ့္ရာထူးနိမ့္တယ္၊ အျမင့္ဆံုး အၾကီးဆံုးသူက အိပ္ေဆာင္ထဲလာေတြ႕မယ္ မဟုတ္လား၊ ေနရာက်ယ္တဲ့ အိပ္ေဆာင္အ၀င္ လမ္းခြေနရာမွာ ရနိုင္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ တဖက္တခ်က္က ကိုင္ထားေပးၾကမယ္ေလ။ စိတ္ခ်ပါ။”

စာေရးသူ - "ၾကည့္လည္းလုပ္ၾကပါဗ်ာ၊ လူၾကီးေတြက မင္းတာ၀န္ယူနိုင္ရင္ လုပ္ပါလို႕ဘဲ ေျပာၾကမွာဘဲ၊ အထူးသျဖင့္ ေထာက္လွမ္းေရးအဖြဲ႕ေျပာရင္ လက္ေပါက္ကပ္တယ္ဗ်၊ လမ္းက က်ဥ္းတာမို႔ တီဗီြအဖြဲ႕ကို ဦးစားေပးရမည္ျဖစ္လို႕ သူတို႔ကို မ၀င္ခုိင္းေတာ့ဘဲ က်ေနာ္က လံုျခံဳေရးတာ၀န္ယူရမယ္ေလ။ အစမ္းလုပ္ၾကည့္မယ္။ ကိုင္း ... ေျပာေနတာၾကာပါတယ္။ ဇာတ္တိုက္ေလ့က်င့္ၾကမယ္၊ ေပးမည့္ေနရာ ထံုး၀ိုင္းထားမယ္။ လွံနဲ႕ခ်ိန္ဆၾကမယ္” ဆိုျပီး ဒါရိုက္တာမိုက္တီးရဲ႕ရိုက္ခ်က္၊ ကိုတင္သန္းဦးရဲ႕ လ်ွပ္တျပက္ရုိက္ခ်က္လို႔ သတင္းမွတ္တမ္းတင္ဖို႕ ေရာက္ေနတဲ့ (ျမ၀တီ) ကကျပည္အဖြဲ႕က စေနတာကို ေအာ္ေျပာလိုက္ရင္း မင္းသမီးမပါဘဲ စာေရးသူ စတန္႕မင္းသားအျဖစ္သရုပ္ေဆာင္ရပါေတာ့တယ္။

၁၂။ မၾကာခင္ တိုင္းမွဴးနဲ႕ အတြင္းေရးမွဴး (၂) တို႕ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ေရာက္ခ်လာပါတယ္။ သူတို႕ဟာ တိုင္းရင္သားေတြကို မေတြ႕ေသးဘဲ ကားေဘးမွာဘဲ ရပ္စကားေျပာေနၾကရာ အဲဒီအခါက်မွ သူတို႕ရဲ႕ PSO ေတြကိုေမးၾကည့္ရာ သူတို႕လည္း ရုတ္တရက္သိလုိ႔မွ ေရာက္လာတာျဖစ္ျပီး တပ္ခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီး ေစာေမာင္ကိုယ္တိုင္ လာမည္ဆိုတာ သိလိုက္ရလို႕ အံ့ၾသသြားရပါတယ္။ ဆက္လက္ျပီး အတြင္းေရးမွဴး (၁) ယာဥ္တန္းေရာက္လာခ်ိန္မွာေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညႊန္႔ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္တင္ဦးက လက္ျပႏႈတ္ဆက္ကာ သူတို႕ ၂ ဦး စလံုး ခန္းမထဲထိုင္ရင္ ပူတယ္လို႔ ဆိုကာ သစ္ပင္အရိပ္တခုဆီ သြားၾကပါတယ္။ စာေရးသူက သူတို႕ ၂ ဦး စလံုး ထိုင္ဖို႕ ကုလားထိုင္ ၂လံုးသြားခ်ေပးလိုက္စဥ္ အခ်င္းခ်င္းေျပာစကားေၾကာင့္ အံ့ၾသ မွင္သက္မိခဲ့ျပီး အခုထိနားထဲက မထြက္လို႕ ေ၀မွွ် ေပးလိုက္ရပါတယ္။

S1 - “ အင္း ... သူက စိတ္ မမွန္ေတာ့ဖူး၊ ခက္တယ္။ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိေတာ့ဘူး ”

S2 -  “ဟိုေန႔ကလည္း ျမန္မာ့အသံ၀န္ထမ္းေတြကို ပုတီးေဆာင္ထားၾက ေျပာၾကတယ္။ ဟုတ္လား”

S1 - “ဟုတ္တယ္၊ ၾက့ည္ျပီးထိန္းေရတယ္၊ မီးစင္ၾကည့္က ေနရတယ္၊ စိတ္ေလတယ္ဗ်ာ။”

၁၃။ ေနာက္ နာရီ၀က္ခန္႕ေလာက္မွာေတာ့ တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီး ေစာေမာင္ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္တန္းၾကီးဟာ ေရာက္ခ်လာပါေတာ့တယ္။ VIP ထက္ျမင့္တဲ့ VIPP အဓိက လူၾကီးျဖစ္တာနဲ႔အညီ အေျခြအရံ အသင္းအပင္းမ်ားစြာနဲ႕ရထားတြဲၾကီးလို စာေရးသူေစာင့္ဆိုင္းေနရတဲ့ အိပ္ေဆာင္ကို ဦးတည္လာပါေတာ့တယ္။ အေဆာင္ထဲလွမ္း၀င္တာနဲ႕ နာဂေတြက ႏႈတ္ခြန္းဆက္ ဓေလ့အရ ေအာ္ဟစ္လိုက္သံဟာ အမိုးေတြလြင့္စင္သြားမတတ္ ဆူညံသြားပါတယ္။

လည္လွီးသတ္ၾက

၁၄။ ဇာတ္လမ္းက စေလျပီ။ နာဂေခါင္းေဆာင္ေတြကို အုပ္စုေက်းရြာအလိုက္ ေက်ာင္းဆရာက တပ္ခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီး ေစာေမာင္အား မိတ္ဆက္ေပးလိုက္ျပီးတာနဲ႕ ဇာတ္ရွိန္တက္လာပါတယ္။

တပ္ခ်ဳပ္ - “ မင္းတို႕လာလည္တာ အဆင္ေျပၾကရဲ႕လား”

ေက်ာင္းဆရာ - “ ဟုတ္ကဲ့ပါ၊ ေပ်ာ္ၾကပါတယ္ အဘၾကီးခင္ဗ်”

တပ္ခ်ဳပ္ “ မင္းတို႔ ျမန္မာျပည္ကို ခ်စ္ၾကရဲ႕လား”

နာဂအဖြဲ႕ - (လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းကာ) "ခ်စ္ၾကတယ္" (တခ်ိဳ႕စကားမပီၾက)

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီး ပီတိျဖစ္သြားဟန္တူျပီး - “ေအး - ဒို႕ ျမန္မာေတြက ကိုယ္ထီးကိုယ္နန္းနဲ႔ ေနခဲ့တာကြ၊ ဘုရင့္ေနာင္၊ ဆင္ျဖဳရွင္၊ဘိုးေတာ္ဘုရား၊ ဘၾကီးေတာ္ဘုရင္ေတြ လက္ထက္တံုးက မင္းတို႕နာဂနယ္ေတြသာမက အာသံ မဏိပူရျပည္နယ္ေတြကို သိမ္းထားတယ္ဆိုေပမဲ့ ကုလားေစာ္ဘြားေတြက ေ၀းေတာ့ မၾကာခဏ သစၥာေဖါက္ၾကတာမို႕ သြားျပီးနိမ္ႏွင္းရတယ္။ ကုလားေတြ မေကာင္းဖူး၊”

၁၅။ အဲ့ဒီေနာက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးအား အမွတ္တရ လွံၾကီးေပးတဲ့ အစီအစဥ္စပါတယ္။ မိမိက လွံရဲ႕ ဓါးသြားပိုင္းကို ကိုင္လ်ွက္ (ထိုးမိရင္လည္း အရင္အေသခံမယ္၊ ဘုရားစာ စိတ္ထဲက ရြတ္တာစံုလို႕)လွံရဲ႕ အရင္းပိုင္းကို ေက်ာင္းဆရာက ေသခ်ာစြာ ဆုပ္ကိုင္ျပီး လွံကို ကန္႕လန္႕ျဖတ္ထားကာ လွံအလယ္ပိုင္းကိုသာ ေခါင္းေဆာင္လုပ္သူက ကိုင္လ်ွွက္ တပ္ခ်ုဳပ္ကို ေပးအပ္သလို နာဂဦးထုပ္ၾကီးကို ေဆာင္းေပးပါေတာ့တယ္။ တပ္ခ်ဳပ္ၾကီးလည္း လွံကို မလႊတ္ေတာ့ဘဲ မာန္ပါပါ လံွ ၾကီးကို လက္မွကိုင္ထားကာ ေထာင္လိုက္ပါတယ္။

 ၾကားျဖတ္ တင္ျပခ်င္တာက အဲဒီတံုးက အိႏၵိယနိုင္ငံ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ရာဂ်စ္ဂႏၵီက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႕ေက်ာင္းေနဘက္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္တဲ့အျပင္ အေမ၊ အဖိုးတို႔နဲ႔ ေတာက္ေလ်ွွာက္ ပတ္သက္ခဲ့တာေၾကာင့္ ေထာက္ခံေၾကာင္း ေျပာထားတာျဖစ္ရာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးေစာေမာင္အေနနဲ႕ အိႏၵိယကို မုန္းတီးေနဟန္တူပါတယ္။ ယခုလည္း နာဂအဖြဲ႕က လက္ေဆာင္ေပးလိုက္တဲ့ လွံၾကီးနဲ႕ ဦးထုပ္ၾကီးေဆာင္ထားရတာမို႕ တပ္ခ်ဳပ္ စိတ္ၾကီး၀င္သြားတဲ့ အသြင္ေျပာင္းကာ ေရွးေခတ္ဘုရင္ၾကီးေတြ ၀င္ပူးေနသလားလို႕စာေရးသူ စိုးရိမ္စိတ္ေတြ ဒီဂရီေဆာင့္ တက္လာပါတယ္။ ခုနေလးတင္ S(1/2) တို႕ ေျပာစကားအတိုင္း ေတာ္ၾကာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးတစ္ေယာက္ လွံၾကီးကို ဘယ္သူ႕မွ မေပးေသးဘဲ ေထာင္လ်ွက္ ကိုင္ထားေနရာမွ စိတ္ေဖါက္ျပီး လွံနဲ႔ ေ၀ွ႕ရမ္းလိုက္မွျဖင့္ လွံရဲ႕ဒါးသြား အနီးဆံုးဟာ စာေရးသူ လည္ပင္းနဲ႕အနီးဆံုးျဖစ္ေနရာ အလြယ္တကူ လည္လွီးလိုက္သလို ျဖစ္သြားနိုင္တာမို႕ဘုရားစာေတာင္ စိတ္ထဲ ရြတ္ေနတာေတာင္ အေယာင္ေယာင္အမွားမွား ျဖစ္ေနပါတယ္။

၁၆။ တပ္ခ်ဳပ္ - “မင္းတို႕ ကုလားေတြကို ခ်စ္လား”
ေက်ာင္းဆရာ - “ မခ်စ္ဖူး”
တပ္ခ်ဳပ္ “ျမန္မာေသြးက တိုက္ရဲတယ္။ ေသရဲရမယ္၊ မင္းတို႕ကိုင္တဲ့ လက္နက္ေတြ မေကာင္းရင္ ေအာ္တိုလက္နက္ေတြ စက္ရံုၾကီးေတြ ရွိတယ္။ ေတာင္းရင္ေပးမယ္။ ပူစရာ မလို၊ ကုလားေတြကို လည္လွီးသတ္ၾက။”( ဒါကိုေတာ့ ရုပ္ျမင္သံၾကားက သတင္းတည္းျဖတ္မွာ ပူရန္မလိုပါ)
ေက်ာင္းဆရာ - “ သတ္ပစ္မယ္”
တပ္ခ်ဳပ္ - “ ေနာက္ျပီး ပုတီးေတြ ေဆာင္ထားၾက၊”

အဲဒီမွာ ဗုဒၶဘာသာမဟုတ္တဲ့ နာဂေတြဟာ ေၾကာင္စီစီျဖစ္သြားရာ စကားျပန္လုပ္သူေက်ာင္းဆရာက
အကယ္ဒမီေရွာ့ပီသစြာ ဘယ္လို ျပန္လိုက္လဲ မသိ၊ နာဂ တဖြဲ႕လံုးက “ေအာင္ေရ” ၃ခါ  (နာဂဓေလ့အရ ေအာင္ျပီ ဆုေတာင္း ဟစ္ေၾကြးသံ) ဆူညံစြာ ေအာ္ဟစ္ၾကလိုက္ရာ ေနာက္ကလူၾကီးေတြကပါ လက္ခုပ္လက္၀ါးတီး ေယာင္၀ါး၀ါးနဲ႕ ျပီးသြားပါေတာ့တယ္။ စာေရးသူ အပူလံုးထိုးက်သြားပါတယ္။

တပ္ခ်ုဳပ္က S-2 အား “ကိုတင္ဦး ၾကည့္လုပ္ေပးလိုက္”ဆိုကာ သူနဲ႔ အတြင္းေရးမွဴး (၁) ၊ တိုင္းမွဴးတို႕ ျပန္သြားၾကျပီး ဒုတိယ အစီအစဥ္အရ အတြင္းေရးမွဴး (၂) က ေဒသဖြံျဖိဳးေရးအတြက္ နာဂအဖြဲ႕နဲ႔ စားေသာက္ခန္းမမွာ ဆက္လက္ေတြ႕ဆံုပါတယ္။

ARMY RUM တန္ခိုးေတာ္ေတာ္ျပင္း
၁၇။ အတြင္းေရးမွဴး (၂) ဗိုလ္ခ်ဳပ္တင္ဦးဟာ နာဂအဖြဲ႕ေတြကို ၾကိဳဆိုႏႈတ္ခြန္းဆက္စကား ေျပာၾကားျပီး သူရဲ့ ၀သီအတိုင္း -

S-2 - “ ဒို႕ေတြက ရွယ္ဧည့္ခံေက်ြးေမြးထားဖို႔ လုပ္ထားတယ္။ ဘာေတြ စားခ်င္ၾကသတံုး။ မင္းတို႕ စားေနၾက အစားအစာနဲ႕အဆင္ေျပၾကရဲ႕လား ” ဆိုျပီး ေလာကြတ္ စတင္ေမးပါတယ္။

နာဂအဖြဲ႕ “ က်ေနာ္တို႕ ေသာက္ရတာ မ၀ပါဖူး” ဇာတ္လမ္းက ျပီးျပီထင္တာ မုန္တိုင္း စပါျပီ။

S-2 “ ဟ ဘယ္လိုျဖစ္တာတံုး။ ဒီမွာကပူလို႔ ေရေသာက္ရတာ မ၀ဖူးလား၊ ေရခဲနဲ႕ေရ ေက်ြးေမြးေရးက အလွ်ံပယ္ မလုပ္ေပးထားဖူးလားကြ” ။

 ဗိုလ္ခ်ဳပ္တင္ဦးရဲ႕ ေရွ႕စကား ၾကြားထားသမွွ်  အရွက္ေတာ္ကြဲေနလို႕ မ်က္လံုးဟာ တေတာင္ေလာက္ ျပဳးထြက္သလားထင္ရျပီး ေက်ြးေမြးေရး တာ၀န္ခံတပ္မွဴးခင္မ်ာ မ်က္ႏွာေလး ဇီးရြက္သာသာ က်န္ပါေတာ့တယ္။ စာေရးသူက ရိပ္မိျပီး ေက်ာင္းဆရာကို မ်က္ရိပ္ျပကာ အတိုင္အေဖါက္ ညီညီ ထေျပာရပါေတာ့တယ္။

စာေရးသူ “ဒါက ဒီလိုရွိပါတယ္အဘ။ ေရ မဟုတ္ပါဖူး။ သူတို႔က ေရာက္ေရာက္ျခင္း အရက္ေသာက္ခ်င္တယ္ဆိုလို႔ အရက္ ေသတၱာ (၄၈ လံုး)  ခ်ေပးထားတာ ၾကိဳက္လို႕ ခနေလးကုန္သြား
ပါတယ္။”

ေက်ာင္းဆရာ - “ သူတို႕က စစ္တပ္က ထုတ္တဲ့ Army Rum က ကြီနိုင္ငွက္ဖ်ားေဆးပါတယ္ဆိုလို႔ သူတို႕က ေပ်ာက္ေအာင္ေသာက္ၾကသလို၊ နာဂအရက္က အ၀င္ၾကမ္းျပီး စစ္တပ္အရက္က ခ်ိဳတာမို႕ ေသာက္ေလ ေသာက္ေလ ငတ္မေျပဆိုတဲ့ အတိုင္း ပုလင္းနဲ႕ပါးစပ္ဆက္သြားတာပါခင္ဗ်” ေျပာလို႕ အားလံုး၀ိုင္းရီၾကျပီး သက္ျပင္းခ်ခဲ့ကာ ေက်ြးေမြးေရးတပ္မွဴးက မိမိကိုကယ္ခဲ့လို႕ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

S-2 - “ ေအး ဒါဆိုလည္း အ၀ ေသာက္ပါေစ၊ မင္း(စာေရးသူ) ကကေထာက္ကို မနက္ဖန္သြားျပီး ၅ ေသတၱာသြားထုတ္လိုက္၊ ငါေျပာေပးထားမယ္။ေနာက္ျပီး သူတို႔က ေအးတဲ့ေနရာကလာလို႕ ဒီမွာက ပူတယ္။ အ၀တ္သိပ္မ၀တ္ခ်င္ဖူး။ ဒါေပမဲ့ လူျမင္ကြင္းက် သူတို႔အရပ္ ဂလန္ဂလား၀တ္စံုေတြက လွပေတာက္ေျပာင္တာ ၀ိုင္းၾကည့္ေနမယ္ဆိုရင္ ေအာက္ပိုင္းအျမင္ေတာ္ေအာင္ ပုဆိုး ေပး၀တ္၊ မ၀တ္တတ္ရင္ ခါးပတ္နဲ႕ ေပးထိမ္း၊ ေဘာင္းဘီက ဆိုက္စကားေျပာမယ္။ ကုန္က်တာစာရင္း G-1 ဆီက ေငြထုတ္။ ကုန္တိုက္သြား။ ၀န္ၾကီးကို ေျပာထားမယ္။ ေနာက္ျပီး မင္းတို႕စားသလို မေက်ြးနဲ႕ေလ။ သူတို႕စားခ်င္တဲ့ပံုစံအတုိင္း မီးပံုပြဲနဲ႕လုပ္ေပးလိုက္ေပါ့။ ကဲကဲ ... နာဂေဒသက ဘာလိုအပ္သလဲ၊  စိုက္ပ်ိဳးေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ စြမ္းအင္ေပါ့။ မင္းတို႕ျပန္သြားရင္ ေလယာဥ္နဲ႕တခါတည္း ထည့္ေပးလိုက္မယ္။ ပစၥည္းမ်ားလို႕အရပ္ေလယာဥ္္၀န္ပို စကားေျပာရင္ ေလတပ္က လိုရင္ သံုးေပးမယ္။”

၁၈။ ေက်ာင္းဆရာ - “ရြာလူၾကီးေတြက နာဂရိုးရာအထိမ္းအမွတ္ေန႕မ်ိဳး ႏွစ္စဥ္က်င္းပေပးေစလိုတယ္ တဲ့၊ သူတို႔က လူနည္းစုမို႔လို႔ ေပး မလုပ္တာလားတဲ့။” ဒီလိုေျပာလိုက္ေတာ့ S-2 ေရာ က်ေနာ္ပါ စိတ္ မေကာင္းျဖစ္သြားပါတယ္။

S-2 - “ မဟုတ္ဖူး။ မဟုတ္ပါဖူး။ အဲဒီလို မထင္ပါနဲ႕၊ ဒို႕မွာ ခြဲျခားစိတ္ မရွိပါဖူး။ ကဲ ... သူတို႕ကိုေျပာလိုက္၊ တပ္ခ်ဳပ္တင္ျပျပီး ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း လုပ္ေပးမယ္ဗ်ာ။ အဲဒီပြဲကိုလည္း နိုင္ငံေတာ္အၾကီးအကဲေတြ အားတဲ့လူ လာတက္ေပးမယ္။ က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္ ပထမၾကိမ္ လာေရာက္ ေပးမယ္ဗ်ာ၊ ရက္သာေရြးေပးေတာ့၊ ရတယ္လို႔ သေဘာထားလိုက္ေနာ္” ေျပာသံဆံုးလိုက္တာနဲ႕ နာဂအဖြဲေတြရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္၀မ္းေျမာက္သံေတြဟာ အေဆာက္အဦးတခုလံုး သိမ့္သိမ့္တုန္သြားပါေတာ့တယ္။ အဲဒီကစျပီး ယေန႔ အခ်ိန္အထိ နာဂရိုးရာပြဲ ႏွစ္တိုင္းက်င္းပေလ့ ရွိတာေတြ႕ရမွာျဖစ္တယ္။

ႏွလံုးသားထိမွန္သြား

၁၉။ နာဂေဒသအတြက္ မီးစက္ေတြ၊ ဒီဇယ္ဆီေပပါ၊ မ်ိဳးေစ့ေတြ၊ ပညာေရး သင္ေထာက္ကူပစၥည္းေတြ၊ က်န္းမာေရးမွ ေဆး၀ါးမ်ိဳးစံု၊ အိမ္မိုးဖို႕သြပ္ေတြ၊ ဘိလပ္ေျမအိတ္ေတြ၊ အထည္အလိပ္မ်ိဳးစံု၊ ဆက္သြယ္ေရးဖံုးေတြ၊ ရုပ္ျမင္သံၾကားစက္ေတြ၊ ဓါတ္ေျမၾသဇာပိုးသတ္ေဆး၊ လယ္ယာသံုးပစၥည္းေတြ၊ ေလယာဥ္တစီးစာ ရသြားပါတယ္။ ေက်ာင္း၊ ေဆးရံု၊ လမ္းေဖါက္ဖို႕စီမံကိန္းေတြကို တိုင္းမွဴးမွတဆင့္ တင္ျပခိုင္းပါတယ္။ နာဂအဖြဲ႕ေတြဟာ ေပ်ာ္သြားျပီး ညတိုင္းမီးပံုပြဲ က်င္းပေပးရပါတယ္။ ရန္ကုန္အတြင္း လွည့္လည္တဲ့ခရီးစဥ္တိုင္း ဆပ္ကပ္ပြဲၾကည့္သလို အထူးသျဖင့္ ကေလးေလးမ်ားက ၀ိုင္းၾကည့္ၾကျပီး သိမ္ၾကီးေစ်း အလိုအေလ်ာက္ စက္ေလွခါးတက္ဆင္းတဲ့အခါ အားပါပါနဲ႕ အတက္အဆင္း ခုန္ကူးၾကလို႔ ၀ိုင္းရီၾကတာ ၾကံဳေတြ႕ရပါတယ္။ ဘာလို႕ဆိုေတာ့ ပတ္ထားတဲ့ ခါးပတ္က မခိုင္လို႕ တခ်ိဳ႕ ပုဆိုးက်ြတ္က်ကုန္လို႕ျဖစ္ပါတယ္။ အျပန္ခရီးမွာ နာဂလူၾကီးေတြေျပာသြားတဲ့ စကားတခြန္းက -

“ဒို႔နာဂေတြက ျမန္မာျပည္မွာ နာဂသူပုန္ဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ မရွိေစရဖူး။ ျမန္မာျပည္ကို ခ်စ္တယ္” ဆိုတဲ့ စကားဟာ စာေရးသူရင္ထဲ ပင္ပန္းသမ်ွ အေမာေျပသြားရသလို ထိပ္ပိုင္းလူၾကီးေတြရဲ႕ ႏွလံုးသားကို ထိမွန္သြားေစပါတယ္။

(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္)