လွေက်ာ္ေဇာ ● တပ္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး - အပိုင္း (၃)
(မုိးမခ) ဧၿပီ ၂၇၊ ၂၀၁၈
(မုိးမခ) ဧၿပီ ၂၇၊ ၂၀၁၈
● ညီညြတ္မႈ (သို႔မဟုတ္) ယံုၾကည္မႈတည္ေဆာက္ျခင္း
၁၄-၄-၂ဝ၁၈ ေန႔က ဘီဘီစီရဲ႕ထုတ္လႊင့္ခ်က္မွာ ဦးရဲထြဋ္ကေျပာခဲ့တဲ့ အခ်က္တရပ္ရွိပါေသးတယ္။
"ဦးသိန္းစိန္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ခ်ိန္က၊ တပ္ရယ္၊ သမၼတရယ္၊ လႊတ္ေတာ္ရယ္ၾကားမွာ သိပ္ကြဲျပားမႈေတြ မရွိခဲ့ပါဘူး။ ၿငိမ္း ခ်မ္းေရးကိိစၥပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘာကိစၥပဲလုပ္လုပ္ေပါ့၊ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ အဲသလို ညီညြတ္မႈမ်ိဳးမရဘူးျဖစ္ေနတာေပါ့။ တကယ္ လို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးမင္းေအာင္လိႈင္သာ သမၼတျဖစ္လာျပီး၊ အခုနလိုညီညြတ္ေရးျပန္ရလာရင္ အေျဖရွာတဲ့ေနရာမွာ ပိုလြယ္ ကူလာမွာေပါ့" တဲ့။
ေၾသာ္ ... ဒီလိုဆိုေတာ့လည္း ဦးသိန္းစိန္အစိုးရက လြမ္းေလာက္စရာႀကီးေပါ့။
ဦးသိန္းစိန္ေခတ္မွာ တပ္ရယ္၊ သမၼတရယ္၊ လႊတ္ေတာ္ရယ္ၾကားမွာ ညီညြတ္ေရးရွိတယ္ဆိုတာ မွန္ပါတယ္။ မညီညြတ္စရာ လည္း အေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ အက်ိဳးစီးပြားေတြ တူေနၾကလို႔ပါ။
ပထမ သမၼတႀကီးဦးသိန္းစိန္ကိုၾကည့္ရေအာင္ပါ။ ၁၉၆၈ (မဆလေခတ္) မွာ စစ္တကၠသိုလ္ကဆင္းခဲ့ၿပီး တပ္ထဲေတာက္ ေလွ်ာက္ေနခဲ့တာပါ။ ၁၉၈၈ မွာ တပ္မ (၅၅) ရဲ႕စစ္ကိုင္းေဒသတာဝန္ခံပါ။ (ဒီေနရာမွာ ေထာက္ျပခ်င္တာကေတာ့ တျပည္ လံုးေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ စစ္အစိုးရဆန္႔က်င္ေရး ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုႀကီးအတြင္းမွာ စစ္ကိုင္းျမိဳ႕ဟာစစ္တပ္ရဲ႕ အရက္စက္ အၾကမ္းၾကဳတ္ဆံုး ႏွိမ္ႏွင္းခံခဲ့ရတဲ့ ၿမိဳ႕တၿမိဳ႕ျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုတာပါ။ )
နဝတ-နအဖေခတအဆက္ဆက္ ရာထူးေတြတက္လာလိုက္တာ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရာထူးနဲ႔ နအဖရဲ႕အတြင္းေရးမွဴး (၁) အျဖစ္နဲ႔ေရာ၊ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္အျဖစ္နဲ႔ေရာ တာဝန္ယူလာသူပါ။ ဒီလိုဆိုေတာ့ ဦးရဲထြဋ္ေျပာတဲ့ ၈၈ ေနာက္ပိုင္း တပ္မေတာ္က ႏိုင္ငံေရးေတြမွာ ထဲထဲဝင္ဝင္ပါဝင္လာရလို႔၊ တပ္မေတာ္ပံုရိပ္က်လာရတယ္။ ဆိုေတာ့ အဲဒီကိစၥအေပၚ တာဝန္ယူရမဲ့သူမ်ား ထဲမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသိန္းစိန္လည္း ပါတာေပါ့ေနာ္။ အဲဒီေခတ္က ရာထူးဝါစဥ္အရဆိုရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသိန္းစိန္က နံပါတ္ (၄)ပါ။
၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ ဗမာျပည္ႀကီးရင္ဆိုင္ရတဲ့ သဘာဝေဘးအႏ ၱရာယ္ႀကီးျဖစ္တဲ့ နာဂစ္မုန္တိုင္းအတြင္း ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ေဆာင္ရာမွာ နာမည္ပ်က္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသိန္းစိန္ရဲ႕အစိုးရမွာ ႏိုင္ငံတကာရဲ႕ေဝဖန္ရံႈ႕ခ်မႈကို ခံခဲ့ရပါတယ္။
၂ဝဝ၈ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုဥပေဒကိုအတည္ျပဳၿပီးေနာက္၂ဝ၁ဝ မွာ တပ္မေတာ္ကထြက္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊရဲ႕brain child ျပည္ေထာင္စုၾကံ့ခိုင္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးပါတီရဲ႕ဥကၠဌအျဖစ္ တာဝန္ယူၿပီး၊ ၂ဝ၁ဝေရြးေကာက္ပြဲက္ုိဝင္ခဲ့ရာမွာ (မဲ ၉၂ .၂ ရာခိုင္ ႏွႈန္း) နဲ႔ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စလွယ္အျဖစ္ အေရြးခံရျပီး၊ ၂ဝ၁၁ ခုမွာ သမၼတအျဖစ္ အေရြးခံခဲ့ရပါတယ္။ (ကိုယ့္ဖဲ-ကိုယ္ခ်ိဳး၊ ကိုယ္ဖဲ ကိုယ္ေဝ အပိုင္ခ်ည္တုတ္ၿပီး က်င္းပေပးခဲ့တဲ့ေရြးေကာက္ပြဲ)
ဒီသမိုင္းေၾကာင္းကိုၾကည့္ရင္ သမၼတနဲ႔တပ္ ဘာ့ေၾကာင့္ညီညြတ္ေရးရတယ္ဆိုတာ ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။
အဲဒီကာလလႊတ္ေတာ္ကိုလည္း ၾကည့္ရေအာင္ပါ။
စစ္အစိုးရအဆက္ဆက္ စစ္တပ္ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းခဲ့တဲ့ မဆလ (၁၉၈၈ အေရးအခင္းႀကီးမွာ သမိုင္းအမိႈက္ပံု ထဲေရာက္တယ္။ ) တစည (၁၉၉ဝ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ျပည္သူလူထုရဲ႕ စြန္႔ပယ္ျခင္းကိုခံရတယ္) တို႔ရဲ႕အေမြခံ ျပည္ေထာင္စု ၾကံ့ခိုင္ေရးႏွင့္ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအစည္းအ႐ံုးကေန ၂ဝ၁ဝ မွာ ပါတီအျဖစ္ေျပာင္းလဲဖြဲ႕စည္းခဲ့တဲ့ပါတီက ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ ပြဲမွာ အႏိုင္ရခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ လႊတ္ေတာ္ထဲက ကိုယ္စားလွယ္ အမ်ားတကာ့အမ်ားစုႀကီးဟာ (စစ္ဗိုလ္ေဟာင္းမ်ားျဖစ္တဲ့) ၾကံ့ဖြတ္ပါတီဝင္မ်ားပါ။ ဒီေတာ့ သဘာဝက်စြာပဲ၊ သမၼတဦးသိန္းစိန္ရဲ႕အစိုးရဟာလည္း ၾကံ့ဖြတ္ပါတီဝင္အမ်ားစုျဖစ္ရေတာ့တာ ေပါ့။
ဒါ့ေၾကာင့္ ဦးရဲထြဋ္ေျပာသလို တပ္ရယ္၊ သမၼတရယ္၊ လႊတ္ေတာ္ရယ္ ညီညႊတ္ေရးရတာပါ။
(စကားခ်ပ္။ ၂ဝ၁၂ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဒီခ်ဳပ္ကပါဝင္ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့ၿပီး၊ ေဒၚစုအပါအဝင္ ဒီခ်ဳပ္အမတ္ (၄ဝ) ေက်ာ္ လႊတ္ ေတာ္ထဲေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ )
ျပီးေတာ့၊ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရကလုပ္ေဆာင္သြားတဲ့ျဖစ္ရပ္မ်ားကိုလည္းၾကည့္ပါ။ ဘယ္သူေတြအက်ိဳးစီးပြားးအတြက္ေရကုန္ေရခမ္းလုပ္ေပးသြားတယ္--ဆိုတာျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ (ျပည္သူပိုင္အေဆာက္အအံုေတြ၊ ေျမေနရာေတြကိုေပါ-ေခ်ာင္-ေကာင္းလက္သိပ္ထိုး-မွ်ေဝေပးခဲ့မႈ။ ဥပမာ-ကန္ေတာ္ႀကီးေဟာ္တယ္ကို၂ဝ၁၇-ေအာက္တိုဘာလမွာမီးအႀကီးအက်ယ္ေလာင္မွပဲ-ထူးကုမြဏီကဦးေတဇပိုင္ေၾကာင္းျပည္သူေတြသိရတဲ့ကိစၥမ်ိဳး)။ စတာမ်ား။
ေနာင္တက္လာမဲ့အစိုးရအတြက္ (ေစတနာအျပည့္နဲ႔) ခ်ိန္ကိုက္ဗံုးေတြ (အမ်ဳိး၊ ဘာသာ၊ သာသနာဆိုင္ရာ) ေနရာအႏွံ႔ ျမႇဳပ္ ႏွံသြားပါတယ္။ (ဝန္ႀကီးဌာနအသီးသီးမွာ အတြင္းဝန္ရာထူးေတြဖန္တီးၿပီး သူတို႔ၾသဇာခံေတြသြင္းသြားတာမ်ဳိး၊ မေကြးတိုင္း ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က အစိုးရေငြေတြ အပ္မသြားမႈ စတာမ်ား)
ဒါေတြဟာ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရအေနနဲ႔ စစ္တပ္နဲ႔ေရာ၊ လႊတ္ေတာ္နဲ႔ပါ ညီညႊတ္ေရးရေအာင္ ယံုၾကည္မႈတည္ေဆာက္တဲ့ ျဖစ္ စဥ္ပါ။
ဦးသိန္းစိန္အစိုးရအေနနဲ႔ မလုပ္ေဆာင္သြားႏိုင္တာကေတာ့ ျပည္သူလူထုႀကီးနဲ႔ ယုံၾကည္မႈတည္ေဆာက္မသြားႏိုင္တာပါပဲ။ ဒါလည္း မထူးဆန္းပါဘူး။ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရအေနနဲ႔ ေနာက္ဆံုးကာလ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကိုၾကည့္ပါ။ သူတို႔ ပင္စင္စား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားအတြက္ သတ္မွတ္ေပးတဲ့ခံစားခြင့္မ်ားကိုပဲၾကည့္ပါ။ ျပည္သူ႔ဘ႑ာေငြေတြကို မိုက္ေၾကးခြဲသလို ခြဲေဝယူ သြားၾကျပီး ဗမာျပည္သူေတြ ကုန္းေကာက္စရာမရွိေတာ့ေအာင္ ခြၽတ္ျခံဳက်က်န္ခဲ့ေအာင္ မေထာက္မညႇာ ရက္ရက္စက္စက္ လုပ္သြားပံုမ်ား ယံုႏိုင္စရာေတာင္မရွိပါဘူး။
ဒီလိုမ်ိဳးအစိုးရကို ျပည္သူေတြက လြမ္းရမလား။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမင္းေအာင္လိႈင္ကိုလည္း ေစတနာနဲ႔ အၾကံေပးပါရေစ။
ျပည္သူေတြရဲ႕အသဲၾကားက မဲတျပားနဲ႔ သမၼတႀကီးျဖစ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ တပ္မေတာ္ဟာ ရယူလိုမႈ အနည္းဆံုးနဲ႔ ေပး ဆပ္ႏိုင္မႈ အျမင့္မားဆံုးအဖြဲ႕အစည္းတရပ္ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ ျပည္သူေတြလံုးဝလက္မခံတဲ့ ေျဗာင္လိမ္တဲ့အေျပာမ်ိဳးကို လံုးဝ စြန္႔လႊတ္ပါ။ အဲသလိုိေျပာထြက္ႏိုင္တဲ့ တို႔သာတိုင္းျပည္အခ်စ္ဆံုး၊ အနစ္နာခံရဆံုး၊ ဒါ့ေၾကာင့္ တို႔သာအခြင့္ထူးခံျဖစ္ရ မယ္ဆိုတဲ့ အေျခခံစိတ္ဓာတ္ကိုလည္း ျပဳျပင္ရပါလိမ့္မယ္။
တကယ္ေတာ့ တပ္မေတာ္ထဲရွိ စစ္သည္အမ်ားစုႀကီးဟာ (အထူးသျဖင့္ ေအာက္ေျခအဆင့္ဆင့္ကသူမ်ား) ဟာ ျပည္သူ လူထု (တိုင္းရင္းသားမ်ားအပါ) အလႊာအသီးသီးကေပါက္ဖြားလာသူမ်ားျဖစ္တာေၾကာင့္ မိဖျပည္သူလူထုရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားကို ေရွ႕႐ႈတဲ့ လုပ္ေဆာင္တဲ့စိတ္ဓာတ္ကိိုသာ ေမြးျမဴရပါလိမ့္မယ္။
လွေက်ာ္ေဇာ
၂၄၊ ၄၊ ၂ဝ၁၈။
Comments