ေမာင္ခိုင္ေအာင္ (စစ္ေတြ) - ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္လႊတ္ေတာ္ (၁)

Photo - DMG News Online

ေမာင္ခိုင္ေအာင္ (စစ္ေတြ)  - ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္လႊတ္ေတာ္ (၁) 
(Development Media Group Online Journal မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)
(မိုးမခ) ဧျပီ ၁၀၊ ၂၀၁၈

ေနျပည္ေတာ္မွာ လႊတ္ေတာ္မ်ား ျပန္လည္အသက္၀င္လာခဲ့ၿပီ။ ဒုတိယအႀကိမ္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္၏ ဆ႒မပုံမွန္အစည္းအေ၀းမ်ားကို ေအာက္တိုဘာ ၁၇ ရက္ေန႔ စတင္ခဲ့ သည္။ ေဆာင္းဦးေရာက္ခဲ့ေသာ္လည္း ေဆာင္းရိပ္ေဆာင္းေငြ႕မ်ား ပီပီျပင္ျပင္ မေတြ႕ရေသး။ မိုးရိပ္ေလရိပ္သန္းေသာ ေန႔ရက္မ်ားပင္ ရွိခဲ့ေသးသည္။ ေနျပည္ေတာ္မွ မိုင္ေထာင္ခ်ီေ၀းေသာ အရပ္မ်ားတြင္ကား ျမန္မာႏုိင္ငံသို႔ ဦးတည္ေသာ မုန္တိုင္းမ်ား အစပ်ိဳးေနသည္။ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ အခြင့္အေရးကို ျမတ္ႏိုးသူမ်ားကိုယ္တိုင္ ဒီဇိုင္းဆင္ထားေသာ လူလုပ္မုန္တိုင္းအတုမ်ား ျဖစ္ေနသည္။ စစ္အာဏာစနစ္၏ အ ေမွာင္ဆံုးညမ်ားကို လြန္ေျမာက္ပါၿပီ။ ဒီမိုကေရစီ လင္းအာ႐ုဏ္မႈံပ်ပ်တြင္ တိုင္းရင္းသားျပည္သူတို႔သည္ ျပင္းထန္ေသာ စိန္ေခၚမႈမ်ား ၾကမ္းတမ္းေသာ အခက္အခဲမ်ားကို ရင္ဆိုင္ကာ ဖက္ဒရယ္ခရီးသစ္ကို စတင္ခဲ့ၾကသည္။ ေျခလမ္းစ႐ံုရွိေသး နက္႐ႈိင္းေသာေခ်ာက္ကမၻားတစ္ခုကို ေတြ႕ရေပၿပိီ။ မိတ္ေဆြဟု ထင္မွတ္မႈမ်ားက ဖန္တီးလာေသာ ေခ်ာက္ကမၻားႀကီးသာျဖစ္သည္။

ႏိုင္ငံေရးတြင္ ထာ၀ရမိတ္ေဆြ မရွိေခ်။ မေန႔ကမိတ္ေဆြသည္ ယေန႔ ရန္သူ ျဖစ္တတ္ပါသည္။ အက်ိဳးစီးပြားသည္သာ ထာ၀ရျဖစ္သည္။ အမ်ိဳးသားနိုင္ငံတစ္ခု၏ အက်ိဳးစီးပြားသည္သာ ထာ၀ရျဖစ္သည္။ အမ်ိဳးသားနိုင္ငံတစ္ခု၏ အက်ိဳးစီးပြားသည္ အမ်ိဳးသားလူမႈေရးႏွင့္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ မဟုတ္ပါေလာ။

ျပည္သူလႊတ္ေတာ္ ပုံမွန္အစည္းအေ၀းက်င္းပေသာ ေအာက္တို ဘာ ၁၇ ရက္ေန႔တြင္ ဥကၠ႒က အဖြင့္မိန္႔ခြန္းေျပာၾကားရာ၌ လက္ရွိအခ်ိန္သည္ မိမိတို႔တိုင္းရင္းသားမ်ားအၾကား၊ ပါတီမ်ားအၾကား မယံုၾကည္မူမ်ားႏွင့္ သံသယမ်ားကိုဖယ္ရွားၿပီး ျပည္ထာင္စုစိတ္ဓာတ္ကို ေမြးျမဴၾကရန္ တိုက္တြန္းခဲ့သည္။ နိုင္ငံေတာ္၏ မည္သည့္ေနရာေဒသတြင္မဆို အခက္အခဲ အက်ပ္အတည္း ေဘးအႏၲရာယ္မ်ားႏွင့္ ႀကံဳလာပါက ျပည္ေထာင္စုအေရးဟု ခံယူၾက ၿပီး ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္ျဖင့္ ၀ိုင္း၀န္းပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ၾကေစလိုပါေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။

ရခိုင္အက်ပ္အတည္းကို ရည္ၫႊန္းသည္ဟု နားလည္ယူဆရသည္။ ဥကၠ႒၏ သေဘာအတိုင္းဆိုလ်င္ ပါတီမ်ားအၾကား မယံုၾကည္မူမ်ား၊ သံသယမ်ားရွိေနခဲ့ၿပီး ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္ ခမ္းေျခာက္ေနသည္ဟု ဆိုလိုရာေရာက္သြားသည္။ ျပည္သူလႊတ္ေတာ္၏ ပဥၥမပံုမွန္အစည္းအေ၀းမ်ားသည္ ၾသဂုတ္ (၃၁) ရက္ေန႔တြင္ ရပ္နားခဲ့သည္။ ထိုေန႔မတိုင္မီ လႊတ္ေတာ္အတြင္းႏွင့္ နိုင္ငံေတာ္အတြင္း ထူးျခားေသာျဖစ္ရပ္မ်ား ေပၚထြက္လာခဲ့သည္။ ေဒသတြင္း အစြန္းေရာက္အၾကမ္းဖက္အဖြဲ႕မ်ား မရွိပါေၾကာင္း လက္ခံထားေသာ လႊတ္ေတာ္ႏွင့္ လႊတ္ေတာ္အမတ္အမ်ားစု၏ သေဘာထားသည္ လံုး၀မွားယြင္းေၾကာင္း၊ လက္ရွိပကတိ ေျမျပင္အေျခအေနကို နားမလည္ေၾကာင္း သမုိင္းသက္ေသျပသြားခဲ့သည္။ ေနာက္ဆက္တဲြျဖစ္ေပၚလာေသာ ႐ိုက္ခတ္မႈသည္ကား နိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ပိုင္မ်ား ေမွ်ာ္လင့္လိမ့္မည္မဟုတ္ေသာ ထြန္းသစ္စ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံအေပၚ ျပစ္တင္မႈမ်ား၊ စြဲခ်က္မ်ား၊ ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ား၊ ဒီမိုကရက္တစ္မိတ္ေဆြစိတ္ ေခါင္းပါးမႈမ်ား ႏွင့္ ၿငိဳးသူရန္ဘက္ပမာ ဆက္ဆံမူမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ ကုလသမဂၢႏွင့္ အေမရိက၏ အေနာက္ကမၻာသည္ ကြ်န္ေတာ္တို႔နိုင္ငံ ေခါင္းေဆာင္မ်ားအား စစ္တရားခံမ်ားပမာ ဆက္ဆံလာပါေတာ့သည္။

ၾသဂုတ္လ(၃၁)ရက္ေန႔ လႊတ္ေတာ္ျပန္စေသာ ေအာက္တိုဘာ (၁၇) ရက္ကာလသည္ ေခတ္တေခတ္၏ တိုေတာင္းေသာကာလ တစ္ခုမွ်သာျဖစ္ သည္။ ထိုကာလအတြင္း ေမာင္ေတာ၊ ဘူးသီးေတာင္ေဒသသည္ မီးေလာင္ေျမျဖစ္သြားသည္။ ဟိႏၵဴမိသားစုမ်ား အစုလိုက္အၿပံဳလိုက္ သတ္ျဖတ္ခံရသည္။ ရခိုင္တိုင္းရင္းသားမ်ိဳးႏြယ္စုမ်ား သတ္ျဖတ္ခံရသည္။ ရခိုင္မိသားစုမ်ားသည္ ေနရပ္စြန္ခြာထြက္ေျပးၾကသည္။ မူဆလင္အေၾကာက္လြန္ေရာဂါ (Islamphobia) ရသြားၾကသည္။ မူဆလင္ရြာမ်ား ေလာင္မီးက်လ်က္ လူဦးေရ (၅) သိန္းေက်ာ္ တဖက္ႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္သြားသည္။ ထိုႏိုင္ငံရွိ ဒုကၡသည္စခန္းမ်ား၌ ေနထိုင္ေနရသည္။ ႏိုင္ငံတကာမီဒီယာမ်ားႀကီးမ်ားက ျမန္မာအစိုးရႏွင့္တပ္မေတာ္ကို ရက္ရက္စက္စက္ တိုက္ခိုက္သည္။ တခ်ိဳ႕ေတြက ေသြးခြဲၿပီးတိုက္သည္။ ဂုဏ္သိကၡာရွိေသာ ပညာေရးအင္စတီက်ဳရွင္မ်ားပင္လွ်င္ စေကာ္လာမဆန္ႏိုင္ေတာ့။ ႏိုင္ငံတကာ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာအဖြဲ႕၊ လူ႔အခြင့္အေရး ေစာင့္ၾကည့္ေရးအဖြဲ႕မ်ားက ေျပာစရာမလို၊ နဂိုကတည္းက ေမာင္းခလုပ္ အသင့္ျပင္ၿပီးသား။ ပညာရွင္ဆန္ လူသားဆန္ေသာ WHO အဖြဲ႕ပင္လွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔မကပ္၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္အတြက္ စိုးရိမ္ေသာကႀကီးေနသည္။ စကန္ေဒးေနဗီးယန္း ႏိုင္ငံမ်ားကလည္း ျမန္မာတုိ႔ကို စာနာနားလည္မႈ ျပတ္သားစြာမရွိ။ မိတ္ေဆြမ်ား လံုးပါးပါးခဲ့ပါၿပီလား။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဘာမ်ားမွားခဲ့ၾကပါသလဲ။

အလြယ္တကူ ေက်ာ္လႊားႏိုင္မည္ဟု ႏိုင္ငံတာ၀န္ရွိသူမ်ား ယူဆေနၾကပါသလား။ ဆုေတာင္းပြဲမ်ားျဖင့္ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္လႊားႏိုင္မည္လား။ ေခတ္သစ္သူေဌးသူၾကြယ္တို႔၏ ဒါနမ်ားျဖင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေရာင္ျခည္သန္း လာႏိုင္မည္လား။ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈေတြ လာမည္လား။ စီးပြားေရး ဦးေမာ့လာႏိုင္ဦးမလား။ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္ကိုပါ ထိခိုက္လာနိုင္မည္လား။ ေျမာက္ပိုင္းဘက္တြင္ စစ္႐ွိန္တိုးလာႏိုင္မည္လား။ လားေပါင္းမ်ားစြာ ေမးခြန္ေပါင္းမ်ားစြာကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ ရင္ဆိုင္ေနရၿပီ။

ဆယ္စုႏွစ္ အနည္းငယ္ႏွင့္ ျမန္မာ့ေရႊေခတ္ေရာက္မည္ဆိုေသာ ယံုၾကည္မႈက ေ၀၀ါးလာေနၿပီ။

ကြ်န္ေတာ္တို႔၏လႊတ္ေတာ္က အဘယ္တာ၀န္ကို ယူရမည္နည္း။ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္မ်ားသည္ လက္ရွိႏိုင္ငံေတာ္ ႀကံဳေတြ႕ေနရေသာ အခက္အခဲမ်ား၊ စိန္ေခၚမႈမ်ားကို ႏွလံုးအိမ္ထဲ၊ ဦးေခါင္းထဲ ေလးေလးနက္နက္ ထားရွိပါသလားဆိုသည္မွာလည္း မဟာေမးခြန္းတစ္ခုပင္။

လႊတ္ေတာ္အဖြင့္၌ ေျပာၾကားေသာ ဥကၠ႒မိန္႔ခြန္း၏ အတိမ္အနက္ႏွင့္ဂယက္သည္ လႊတ္ေတာ္ထဲတြင္ ထင္ထင္ေပၚေပၚမရွိေခ်။ မိမိတို႔ေခါင္းေဆာင္၊ မိမိတို႔အစိုးရ၊ မိမိတို႔၏ ႏိုင္ငံအေပၚ ၿခိမ္းေျခာက္ေစာ္ကားထိုးႏွက္ ေနမႈအေပၚ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ထိထိခိုက္ခိုက္ပင္ ခံစားမိပါေလစဟု ေတြးစရာျဖစ္ေနသည္။ ရခိုင္္လူမ်ိဳးေတြ၊ တိုင္းရင္းသားမ်ိဳးႏြယ္စုေတြ မည္သို႔ခံစားေနရသလဲ။ မည္သို႔ေနထိုင္ လႈပ္ရွားေနၾကပါစ။ မီးေလာင္ေျမ ေမာင္ေတာေဒသမွာ တရားဥပေဒစိုး မိုးမႈရွိၿပီလား။ ထြက္ေျပးသြားသည့္ ဘဂၤလီမ်ား ျပန္၀င္လာလွ်င္ ေဒသခံရခိုင္မ်ားႏွင့္ အဆင္ေျပပါ့မလား။ ႏွစႏိုင္ငံေကာ အဆင့္ေျပပါ့မလား။ မိမိတို႔ႏွင့္မဆိုင္၊ သိစရာမလို၊ သိေအာင္လည္း ႀကိဳးစားစရာမရွိေသာ အမ်ားစုသည္ ရခိုင္အမ်ိဳးသားပါတီမွ ၾသဂုတ္လ(၁၈)ရက္ေန႔တြင္ တင္သြင္းေသာအဆိုကို ညီညီညာညာ ဆန္႔က်င္ခဲ့ၾကေလသည္။

ရခိုင္ျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္းေဒသ ေမာင္ေတာ၊ ဘူးသီးေတာင္ႏွင့္ ရေသ့ေတာင္ၿမိဳ႕နယ္မ်ားတြင္ ျဖစ္ေပၚလ်က္ရွိေသာ ဘဂၤလီအစြန္းေရာက္အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၏ ရာဇ၀တ္မႈက်ဴးလြန္ေနျခင္းသည္ ႏိုင္ငံေတာ္လံုၿခဳံေရးႏွင့္ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး၊ နယ္ေျမတည္တံ့ခိုင္ၿမဲေရးႏွင့္ အသက္အိုးအိမ္လံုၿခံဳေရးတို႔ကို မ်ားစြာထိပါးေႏွာင့္ယွက္လာသည္ျဖစ္၍ ေဒသအတြင္း ပိုမိုေကာင္းမြန္သည့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ လံုၿခံဳေရးအစီအမံမ်ား အျမန္ဆံုးအေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ တိုက္တြန္းေၾကာင္းအဆိုကို ရေသ့ေတာင္ၿမိဳ႕နယ္ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္ ေဒၚခင္ေစာေ၀က ဇြန္လ ၃၀ ရက္ေန႔တြင္ သက္ဆိုင္ရာသို႔ ပို႔ေပးခဲ့သည္။ ၾသဂုတ္လ ၁၈ ရက္တြင္ ကိုယ္စားလွယ္ ၂၄ ဦးမွ စတင္ေဆြးေႏြးၿပီး ၾသဂုတ္လ ၂၄ ရက္ေန႔တြင္ မဲခြဲဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။ ကန္႔ကြက္(၂၃၂)၊ ေထာက္ခံ(၁၅၀)၊ ၾကားေန (၆)မဲျဖင့္ ႐ံႈးနိမ့္ခဲ့သည္။ ထိုေန႔တြင္ ကိုဖီအာနန္ အစီရင္ခံစာထြက္သည္။ ေနာက္ေန႔ နံနက္(၁)နာရီတြင္ ေဒၚခင္ေစာေ၀ ၫႊန္းဆိုေသာ ဘဂၤလီအၾကမ္းဖက္မ်ားသည္ ေမာင္ေတာခ႐ိုင္ရွိ လံုၿခံဳေရးစခန္း(၃၀)က္ို လူသူအင္အားမ်ားစြာျဖင့္ စီးနင္းတိုက္ခိုက္ေလေတာ့သည္။

ၾသဂုတ္လ ၂၅ ရက္ေန႔သည္ ေသာၾကာေန႔၊ မူဆလင္တို႔ ၀တ္ျပဳဆုေတာင္းေန႔ျဖစ္သည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ လႊတ္ေတာ္ထဲေရာက္လာေသာခါ ကန္႔ကြက္ရွင္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၏ မ်က္ႏွာမ်ားတြင္ စိုးရိမ္စိတ္၀မ္းနည္းစိတ္မ်ား မေတြ႔ျမင္ရ။ သတင္းေမးေဖာ္မရ စိတ္၀င္စားပုံ မရၾကေခ်။ အံၾသေနမိသည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ညႏွစ္ခ်က္တီးေက်ာ္ ေက်ာ္ေလာက္ကတည္းက ဖုန္းဆက္တိုက္လာသည္။ တစ္ညလံုး စိတ္လႈပ္ရွား ရင္ေမာေနခဲ့ရသည္။

လႊႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဘာလုပ္သင့္ပါသလဲ။ အေရးေပၚအဆို ထပ္တင္ရမလား။ ေဒၚခင္ေစာေ၀ အဆိုတင္စဥ္က ကန္႔ကြက္ေဆြးေႏြး႐ံုမက အဆိုမတင္သင့္ေၾကာင္း ေဆြးေႏြးသူအမ်ိဳးသမီးပင္ ရွိလုိက္ေသး သည္။ ရခိုင္ေတြစာမတတ္၊ ပညာမတတ္၍ ျပႆနာမ်ား ႀကီးလာသည္ဟု ေဆြးေႏြးသည္။ ရခိုင္ကိုယ္စားျပဳ အမတ္ပင္ရွိသည္။ ရခိုင္တို႔၏ သမိုင္း၊ လူမႈစီးပြားဘ၀၊ ႏိုိင္ငံေရးဘ၀မ်ားကို နားမလည္၊ နားလည္ရန္လည္း မႀကိဳးစားဘဲ ပါတီႀကီးစိတ္ဓာတ္၊ လူအုပ္စုစိတ္ဓာတ္ျဖင့္ လက္ရွိအစိုးရကို တံတိုင္းကာၿပီး ေဆြးေႏြးၾကျခင္းသည္ ျပည္သ႔ူလႊတ္ေတာ္အမတ္တို႔၏ ျပည္ေထာင္စုအေပၚ သစၥာရွိေသာ လုပ္ရပ္ပါေလာ။ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ေျပာေသာ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓါတ္ႏွင့္ ထို(၂၃၂)ဦး သူတို႔၏ လုပ္ရပ္ကို မည္သို႔ မွတ္ေက်ာက္တင္ရပါအံ့နည္း။

ႏိုင္ငံေတာ္စစ္သမိုင္းတြင္ တခါမွ်မရွိဖူးေသာ လံုၿခံဳေရးစခန္း(၃၀)ကို အခ်ိန္ကိုက္တိုက္ခိုက္သည့္ အၾကမ္းဖက္စစ္ဆင္ေရးလုပ္ရပ္သည္ အမွန္တကယ္ေပၚထြက္လာသည္။ လႊတ္ေတာ္ကား အိပ္ေမာက်ေနခဲ့ေပသည္တကား၊ တေရးႏိုးလာေသာ္လည္း ရြာမီးေလာင္ေနသည္ကို မသိေသာသူပမာ။ ထိုေန႔မွစကာ ႏွစ္လအတြင္း ျမန္မာနိုင္ငံ၏ႏိုင္ငံေရးပုံရိပ္လႊာသည္ ႏိုင္ငံတကာတြင္ လံုး၀ေျပာင္းလဲသြားခဲ့ပါၿပီ။ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ စီးပြားေရးတံု႔ဆိုင္းမႈ ျပႆနာႀကီးမ်ား ႀကံဳေတြ႕ေနရေသာ ဒီမိုကေရစီနိုင္ငံႏုႏုအတြက္ ႏွစ္ပူေပၚသံုးပူဆင့္ခဲ့ရပါၿပီ။

ေဒၚခင္ေစာေ၀၏ အဆိုအေပၚ လႊတ္ေတာ္ထဲ၌ ေဆြးေႏြးမူမ်ား မရေသးခင္ကာလအတြင္း ၾသဂုတ္လ ၉ ရက္ေန႔တြင္ ရခိုင္အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္အမတ္ ဦးခင္ေမာင္လတ္မွ သီးျခားအဆိုတစ္ခု တင္သြင္းခဲ့သည္။

ေမာင္ေတာင္၊ ဘူးသီးေတာင္ႏွင့္ ရေသေတာင္ၿမိဳ႕နယ္မ်ားတြင္ လႈပ္ရွားေနေသာ အၾကမ္းဖက္အဖြဲ႕၀င္မ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီး အၾကမ္းဖက္တိုက္ဖ်က္ေရးဥပေဒအရ အေရးယူေပးရန္ႏွင့္ ၄င္းတို႔၏ ၿခိမ္းေျခာက္မႈေၾကာင့္ ေလာေလာဆယ္ ေနရပ္စြန္႔ခြာထြက္ေျပးလာၾကေသာ တိုင္းရင္းသားေက်းရြာမ်ား ဆက္လက္ရပ္တည္ႏိုင္ေရးအတြက္ အေရးတယူ ေဆာင္ရြက္ေပးပါရန္ျဖစ္သည္။ လႊတ္ေတာ္တြင္ ၂၁ ရက္ေန႔ စတင္ေဆြးေႏြးခဲ့သည္။ အဆိုႏွစ္ရပ္မွာ အႏွစ္သာရ မကဲြျပားေခ် ။လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္တြင္ ၿပိဳင္တူေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္။

ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္၌ ေအာက္တိုဘာ ၂၄ ရက္၌ မဲခြဲဆံုးျဖတ္ရာတြင္ ေဒၚခင္ေစာေ၀၏အဆို ႐ံႈးနိမ့္ခဲ့ၿပီး ၂၅ ရက္ေန႔တြင္ အၾကမ္းဖက္တိုက္ခိုက္မႈႀကီး ျဖစ္ေပၚလာသည္။ ၅ ရက္အၾကာ ၾသဂုတ္လ ၃၀ ရက္ေန႔တြင္ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္၌ မဲခြဲဆံုးျဖတ္ရာတြင္ကား ေထာက္ခံသူ (၁၈၇) မဲ ၾကားေနမဲ (၁) ႏွင့္ ကန္႔ကြက္သူမရွိ အတည္ျပဳခဲ့သည္။

ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္တြင္ ျပတ္ျပတ္သားသားမရွိခဲ့ေသာ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးဌာနသည္လည္း အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္တြင္ ျပတ္သားသြားခဲ့ပါသည္။ ဗမာဒီမိုကရက္မ်ားက ၀န္ႀကီးဌာန(၃)ခုုကို သီးျခားၾကည့္ျမင္သည္။ ႏိုင္ငံေရးေလ့လာသူမ်ား၊ ႏိုင္ငံျခားမီဒီယာမ်ားက အစိုးရႀကီးထဲမွ အစိုးရငယ္ဟု ေျပာၾကသည္။ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးဌာနသည္ အမ်ိဳးသားလံုၿခံဳေရးျပႆနာအတြက္ ခိုင္မာေသာအခ်က္အလက္မ်ား၊ သတင္းမ်ား ရရွိၿပီးျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ အမ်ိဳးသားလံုၿခံဳေရးကို နားမလည္၊ ထည့္သြင္းစဥ္းစားႏိုင္စြမ္း မရွိေသာ ဒီမိုကရက္အမတ္မ်ားႏွင့္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္တြင္ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ရပ္တည္သြားခဲ့သည္။ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ထဲတြင္ ျပႆနာကို မီးေမႊးသူမ်ားမွာ ရခိုင္အမ်ိဳးသားပါတီမွ ကိုယ္ စားလွယ္မ်ားဟု ေ၀ဖန္မႈမ်ား လႊတ္ေတာ္ထဲ၊ လႊတ္ေတာ္ျပင္ပတြင္ ရွိေနဆဲပင္ျဖစ္သည္။ ရခိုင္ျပႆနာအတြက္ စိုးရိမ္ေသာကမ်ားေနေသာ ရခိုင္ကိုယ္စားလွယ္တို႔သည္ တပ္မေတာ္ထိပ္တန္း ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ေတြဆံုခြင့္ေတာင္းရာ ၾသဂုတ္လ ၉ ရက္ေန႔တြင္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးခြင့္ဘ ရခဲ့သည္မဟုတ္ပါေလာ။

ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ထဲ၌ ရခိုင္ကိုယ္စားလွယ္္မ်ား တင္သြင္းသည့္အဆိုမ်ား ပယ္ခ်ခံရျခင္းသည္ ထူးျခား ခ်က္တရပ္ျဖစ္ေနသည္။

ေအာက္တိုဘာ ၉ ရက္ ၂၀၁၆ ခုတြင္ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရွိ အမွတ္(၁) နယ္ျခားေစာင့္ရဲကြပ္ကဲမႈ ဌာန၊ က်ီးကန္းျပင္၊ ကိုးတန္ေကာက္ရဲစခန္းႏွင့္ ငါးခူရနယ္ေျမ႐ုံးမ်ားကို ဘဂၤါလီအၾကမ္းဖက္၀ါဒီမ်ား ၀င္ေရာက္တိုက္ခိုက္မႈေၾကာင့္ ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္(၉)ဦး က်ဆံုးၿပီး လက္နက္မ်ိဳးစံု (၄၉)လက္၊ က်ည္မ်ိဳးစံု (၆၆၂၄)ေတာင့္၊ လွံစြပ္ (၄၇)၊ က်ည္အိတ္ (၁၆၄)ဆံုး႐ံုးခဲ့ရသည္။ နယ္ေျမရွင္းလင္းေရးတြင္ တပ္မေတာ္သား(၅)ဦး ထပ္မံအသက္ေပးခဲ့ရသည္။

ထိုကိစၥႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕နယ္ ျပည္သ႔ူလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးဘရိွန္မွ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ထံသို႔ အေရးတႀကီးအဆို တင္သြင္းခဲ့ပါသည္။ အမ်ိဳးသားလံုၿခံဳေရး ႏွင့္အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ၿခိမ္းေျခာက္ေနသည့္အတြက္ အၾကမ္းဖက္လုပ္ရပ္မ်ား ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသည္ထိ အျမစ္ျပတ္ ေခ်မႈန္းႏိုင္ေရးအတြက္ လိုအပ္ေသာအစီအမံမ်ား ခ်မွတ္ေပးပါရန္ နိုင္ငံေတာ္အစိုးရအား တိုက္တြန္းျခင္းျဖစ္သည္။

လႊတ္ေတာ္တြင္း ေဆြးေႏြးခြင့္မရဘဲ ပယ္ခ်ခံရသည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္ျပည့္၀စြာ တာ၀န္ ေက်ပြန္ခဲ့ပါသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ ပယ္ခ်ပါသနည္း။ နားမလည္ႏိုင္ခဲ့ပါ။

ယေန႔ကာလတြင္ ႏိုင္ငံသားဥပေဒသည္ ေဆြးေႏြးသံုးသပ္စရာ နယ္ပယ္တစ္ခုျဖစ္ေနပါသည္။ အျငင္းပြားဖြယ္ရာ ကိုဖီအာနန္ အစီရင္ခံစာတြင္လည္း ၁၉၈၂ ဥပေဒကို ျပန္လည္သံုးသပ္ရန္ အႀကံဳျပဳခ်က္ပါ၀င္သည္။ လက္ရွိအတည္ျပဳထားေသာ ဥပေဒျဖစ္ေသာ္လည္း ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္ေတာကဲ့သို႔ အာဏာသက္ေရာက္မႈ မရွိေသာ နယ္ေျမမ်ားရွိေနသည္။ ေဒသခံႏွင့္ခိုး၀င္မ်ား ေရာေထြးေနၾကသည္။ ဥပေဒ၏ဆံုးျဖတ္မႈကို မနာခံလိုေသာ လူအုုပ္စုႀကီးရွိေနသည္။ တနည္းေျပာရလွ်င္ တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈ ေလ်ာ့ရဲေနသည္။

၂၀၁၆ ခု ေမလ ၁၆ ရက္ေန႔မွာ ေဒၚခင္ေစာေ၀၏ ၁၉၈၂ ႏိုင္ငံ သားဥပေဒႏွင့္ပတ္သက္ေသာ အဆိုတစ္ခုကို လႊတ္ေတာ္တြင္ တင္သြင္းခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံတစ္၀ွမ္း၌ ဤဥပေဒႏွင့္အညီ ထိေရာက္စြာေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္ပါရန္ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရအား တိုက္တြန္းျခင္းျဖစ္သည္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔က အမ်ိဳးသားလံုၿခံဳေရး၊ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးႏွင့္ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတာ္ ေတာင့္တင္းခိုင္မာေရးကို အေျခခံလ်က္ ေဆြးေႏြးသည္။ မည္သည့္လူမ်ဳိးဘာသာ အဖြဲ႕ အစည္းကိုမွ အမုန္းမထားဘဲ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေဆြးေႏြးခဲ့သည္။ ကန္႔ကြက္မဲ (၂၂၈)၊ ႀကားေနမဲ (၇)၊ ေထာက္ခံမဲ (၁၅၄) ျဖစ္ခဲ့သည္။

ယခုအခါ တဘက္နိုင္ငံသို႔ ထြက္ေျပးမႈမ်ားကို ၁၉၉၃ MOU အရ လက္ခံမည္။ ထိုသူမ်ားကို နိုင္ငံသားျဖစ္မႈ စိစစ္ေရးျဖစ္စဥ္တြင္ မည္သည့္ဥပေဒကို ကိုင္စြဲပါမည္နည္း။ ေဒၚခင္ေစာေ၀၏အဆိုကို ဆန္႔က်င္ကန္ကြက္ခဲ့ၾကေသာ (၂၂၈) ဦးေသာ ကိုယ္စားလွယ္ႀကီးမ်ားသည္ ျပန္လည္၀င္ေရာက္လာမည့္သူမ်ားအတြက္ အဘယ္ဥပေဒကိုသံုးမည္လို႔ စဥ္းစားထားၾကပါသလဲဟု ေမးစရာျဖစ္လာပါၿပီ။ ထိုပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ တည္ဆဲ ၁၉၈၂ ဥပေဒကို လက္မခံျပင္ဆင္လိုသူမ်ား ျဖစ္ပါသလားဟု ေမးခြန္ထုတ္ရေပလိမ့္မည္။ မိမိကိုယ္ပိုင္အယူအဆကို ႐ိုးသားပြင့္လင္းစြာေျပာရဲျခင္းသည္ ဒီမိုကေရစီကို တန္ဖိုးထားျခင္းတစ္မ်ိဳး မဟုတ္ပါလား။

၂၀၁၆ ၾသဂုတ္လ ၂၄ ရက္ေန႔တြင္ ႏုိင္ငံေတာ္အတိုင္ပင္ခံ႐ံုး ၀န္ႀကီးဌာနမွ ေကာ္မရွင္တစ္ရပ္ကို ဖြဲ႕စည္းရာတြင္ နိုင္ငံျခားသား(၃)ဦး ပါ၀င္ေနသည္။ ထ္ိုကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ေပါက္ေတာၿမိဳ႕နယ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ဦးေအာင္ေက်ာ္ဇံမွ လႊတ္ေတာ္သို႔ အဆိုတစ္ရပ္ တင္သြင္းခဲ့သည္။ ေကာ္မရွင္တြင္ ႏိုင္ငံျခားသား (၃)ဦးပါ၀င္ေနျခင္းသည္ မိမိနိုင္ငံ၏ ျပည္တြင္းေရးကို ႏိုင္ငံတကာျပႆနာအျဖစ္ ဖန္တီးရာေရာက္ေစသျဖင့္ အဆိုပါေကာ္မရွင္ကို ျပည္တြင္းမွ တတ္သိပညာရွင္မ်ားျဖင့္သာ ဖြဲ႕စည္းသင့္ေၾကာင္း နိုင္ငံေတာ္အစိုးရအား တိုက္တြန္းျခင္းျဖစ္သည္။

ၾသဂုတ္လ ၃၀ ရက္ေန႔တြင္ လႊတ္ေတာ္တြင္း ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေဆြးေႏြးၾကသည္။ နိုင္ငံေတာ္အတိုင္ ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ဆိုင္ရာဥပေဒ၏ တာ၀န္လုပ္ပိုင္ခြင့္ရပိုင္ခြင့္မ်ားထဲတြင္ ေကာ္မရွင္ဖြဲ႔စည္းပိုင္ခြင့္ကို တိတိက်က်ေဖာ္ ျပထားျခင္း မရွိပါေခ်။ အျငင္းပြားစရာျဖစ္သည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔က ျပည္တြင္းျပႆနာမ်ားကို ျပည္တြင္းပညာရွင္မ်ား၊ ျပည္သူမ်ားႏွင့္ ေက်ာခ်င္းကပ္ကာ ျပတ္ျပတ္သားသား ရင္ဆိုင္လိုသည္။ နိုင္ငံျခားသားမ်ားလက္ထဲ ထိုးမအပ္လိုေပ။ မဲခြဲရာတြင္ကား ေထာက္ခံမဲ (၁၄၈)၊ ၾကားေနမဲ (၁)၊ ကန္႔ကြက္ (၂၅၉) မဲႏွင့္ ကိုဖီအာနယ္ေကာ္မရွင္သည္ တရား၀င္ျဖစ္သြားသည္။ ရခိုင္ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္တြင္ကား ကိုဖီအာနန္ေကာ္မရွင္ကို လက္မခံႏိုင္ေၾကာင္း အတည္ျပဳခဲ့သည္။ ယခုကား ကိုဖီအာနန္ေကာ္မရွင္၏ အစီရင္ခံစာ ထြက္ေပၚလာခဲ့ေပၿပီ။ အစိုးရအေနႏွင့္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ ျပင္ဆင္ေနၿပီဟု သိရွိရသည္။ ၁၉၈၂ ဥပေဒကဲ့သို႔ အျငင္းပြားဖြယ္ရာ အႀကံေပးခ်က္မ်ား ပါ၀င္ေနၿပီး အေကာင္အထည္ အျပည့္အ၀ေဖာ္ရန္ကိစၥသည္ ႀကီးမားေသာစိန္ေခၚမႈကို တရား၀င္ လက္ခံလိုက္ျခင္းပင္ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။

ဒုတိယအႀကိမ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္၏ ပဥၥမပံုမွန္အစည္းအေ၀း ေနာက္ဆံုးေန႔ရက္မ်ားမွ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အဆို႐ႈံးနိမ့္ျခင္းသည္ လႊတ္ေတာ္၏ထူးျခားျဖစ္စဥ္တစ္ခုဟု ဆိုႏိုင္သည္။ လႊတ္ေတာ္ထဲမွ ဗမာဒီမိုကရက္မ်ား မသိေသာ၊ နားလည္ႏိုင္ေျခမရွိေသာ၊ ရခိုင္ျပည္သူမ်ား စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔ေနေသာ ႏွင္းဖံုးမီးေတာင္ႀကီးသည္ အဆို႐ႈံးနိမ့္ၿပီး ေနာက္တေန႔တြင္ ေပါက္ကြဲသြားခဲ့ေလသည္။ ျပည္ေထာင္စု၏ အစိတ္အပိုင္းတခုျဖစ္ေနေသာ ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္ ဘဂၤါလီအၾကမ္းဖက္၀ါဒသည္ နိုင္ငံတကာႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္ကာ အျမစ္စတြယ္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သက္ေသျပခဲ့ပါေလၿပီ။

“ တ႐ုပ္ျဖဴက်ဴးေက်ာ္သူေတြကို တိုက္ထုတ္ဖို႔ ၁၉၅၀ ကစတဲ့ စစ္ဆင္ေရးေတြဟာ ၁၉၆၁ ခုႏွစ္ေရာက္မွ ရန္ႀကီးေအာင္စစ္ဆင္ေရးမွာပဲ အျပတ္ေခ်မႈန္းနိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အခုကြ်န္ေတာ္တို႔ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ စိန္ေခၚမႈႀကီးဟာ အဲဒီထက္ အမ်ားႀကီး ပိုမိုႀကီးက်ယ္ပါတယ္။ ဘဂၤါလီအၾကမ္းဖက္၀ါဒီေတြရဲ႕ နယ္လုေျမလု အခ်ဳပ္ျခာအာဏာသစ္ေထာင္မယ့္ မဟာစီမံကိန္းပါပဲ။ အာရပ္ပံုျပင္ထဲကလို ကုလားအုပ္ႀကီးဟာ တဲရွင္ကိုႏွင္ထုတ္ၿပီးေတာ့ တဲကိုအပိုင္ စီမံကိန္းျဖစ္တဲ့အတြက္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာနဲ႔ ပတ္သက္ေနပါတယ္။ ”

“ မူလက ဒီလူေတြဟာ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရေဒသ တရား၀င္ထူေထာင္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ တိုင္းရင္းသားတစ္ခုအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳခံရဖို႔အတြက္ လူအခြင့္အေရးအေရၿခံဳၿပီးေတာ့ ျပည္တြင္းမွာ လႈပ္ရွားခဲ့ၾကပါတယ္။ ”

“ UN အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႕အစည္းေတြနဲ႔ အေနာက္ကမၻာကို သူတို႔အေပၚနားလည္ေအာင္ အယံုသြင္းႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ OIC အဖြဲ႕ႀကီးရဲ႕ ဓနအင္အားကိုသံုးၿပီး နိုင္ငံတကာမီဒီယာႀကီးေတြကို သူတို႔လက္ကိုင္တုတ္ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ၀မ္းနည္းဖို႔ေကာင္းတာက ဒီမိုကေရစီရဲ႕ဖခင္ႀကီး အိမ္ျဖဴေတာ္ဟာ ကြ်န္ ေတာ္တို႔ ျမန္မာျပည္သူေတြထက္ အဲဒီလူေတြကို ပိုၿပီးအေလးသာခဲ့ပါတယ္။ ”

“ ဒီေန႔အစိုးရသစ္လက္ထက္မွာ အဲဒီလူေတြဟာ ဇာတ္ရွိန္ပိုျမင့္လာၿပီးေတာ့ အခုေတာ့ အႀကမ္းဖက္၀ါဒပံုစံနဲ႔ ေျပာင္းသြားခဲ့ပါၿပီ။ ရခိုင္အေရးဟာ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕ ဘ၀လံုၿခဳံေရးျပႆနာ၊ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး ျပႆနာကို ေက်ာ္လြန္ၿပီးေတာ့ အမ်ိဳးသားလံုၿခံဳေရးျပႆနာ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာျပႆနာ ျဖစ္ေပၚလာပါၿပီ။ “”

“ တ႐ုပ္ျဖဴက်ဳးေက်ာ္စစ္ကို တိုက္ဖို႔ (၁၀) ႏွစ္ၾကာခဲ့ပါတယ္။ အခုစစ္ပြဲဟာ နိုင္ငံေရး၊ ဘာသာေရး၊ စစ္ေရး၊ နယ္ေျမခ်ဲ႕ထြြင္ေရးနဲ႔ သမိုင္းလိမ္ေတြ အားလံုး႐ႈပ္ေထြးေနပါတယ္။ ”

ၾသဂုတ္ ၂၅ တိုက္ခိုက္မႈ မျဖစ္ မွီ ၂၄ ရက္ေန႔တြင္ ကြ်န္ေတာ္ လႊတ္ေတာ္အတြင္း ေဆြးေႏြးခ်က္ထဲမွ တစိတ္တပိုင္းျဖစ္ပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္က (၁) အၾကမ္းဖက္၀ါဒီမ်ားကို စစ္ေရးအရ ျပတ္ျပတ္သားသား ေခ်မႈန္းရန္၊ (၂) သံခင္းတမန္ခင္း ျပတ္ျပတ္သား သားတ႔ံုျပန္ရန္၊ လႊတ္ေတာ္၏ ႏိုင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရးေကာ္မတီ ေရွ႕တန္းထြက္ တာ၀န္ယူရန္ႏွင့္ (၃) ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးဌာနအေနႏွင့္ တိက်ေသာ ႏိုင္ငံေရးမူကိုကိုင္စြဲၿပီး မီဒီယာပါ၀ါကို ျမႇင့္တင္ရန္ အႀကံဳျပဳေဆြးေႏြးခဲ့သည္။

“ နိဂံုးခ်ဳပ္အေနနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျပည္သူေတြရဲ႕ အစစ္အမွန္ဆႏၵျဖစ္တဲ့ ျပည္တြင္းစစ္မွ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆီသို႔ လမ္းေၾကာင္းကို ပင္လံုညီလာခံမ်ားမွတဆင့္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရင္း အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို စိန္ေခၚေနတဲ့ တိုင္းရင္းသားမဟုတ္တဲ့ နိုင္ငံတကာနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတဲ့ ဘဂၤါလီအၾကမ္းဖက္၀ါဒအႏၲရာယ္ကို အားလံုးညီညီၫြတ္ၫြတ္ ရင္ဆိုင္ေခ်မႈန္းဖိုု႔ လိုေနၿပီဆိုတာ အသိေပး ေျပာၾကားလိုပါတယ္။ ”

လႊတ္ေတာ္ထဲတြင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အသိအျမင္သည္ ဒီမိုကေရစီနည္းအရ႐ႈံးသည္။ အသိအမွတ္ျပဳျခင္း မခံရ။ အမုန္းတရားႏွင့္ အစြန္းေရာက္ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီမ်ားပမာ ပံုေဖာ္ၾကသည္။ ခြဲျခားဆက္ဆံခံရသည္။ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံ ေရးယဥ္ေက်းမႈ အစဥ္အလာအတိုင္း တပ္မေတာ္ႏွင့္ တံဆိပ္ကပ္ေပးသည္။ ယေန႔အစိုးရသစ္၏ လမ္းၫႊန္မူ၀ါဒ တြင္ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးသည္ မ႑ိဳင္တစ္ရပ္ျဖစ္သည္။ လႊတ္ေတာ္ထဲတြင္ ထိုႏိုင္ငံေရးအေငြ႕အသက္ ကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ မခံစားရပါေခ်။

ဆ႒မပံုမွန္ အစည္းအေ၀း၏ အဖြင့္မိန္႔ခြန္းတြင္ပါရွိေသာ တိုင္းရင္းသားအၾကား၊ ပါတီမ်ားအၾကား သံသယမ်ားကိုဖယ္ရွားၿပီး ျပည္ေထာင္စု စိတ္ဓာတ္ေမြးျမဴရန္ဆိုေသာ အခ်က္သည္ျငင္းစရာ မရွိပါေခ်။ ေျပာေနက် ၾကားေနက်စကား ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ရင္ထဲမွ ဘ၀အေတြ႕အႀကံဳမွလာသည္ေလာ၊ အခမ္းအနားဆန္ဆန္ေလာ ဆိုသည္ကို လက္ေတြ႕လုပ္ရပ္မ်ားကသာ ဆံုးျဖတ္ေပလိမ့္မည္။

ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္ဆိုသည္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံေရးအတြက္ ဖန္တရာေတေနေသာ ကလိေရွးေ၀ါဟာရ တစ္ခုျဖစ္ေနၿပီး အသစ္ေမြးဖြားလာေသာ လႊတ္ေတာ္မ်ားထဲတြင္လည္း ထိုနည္း၄င္းပါတကား ....။ ဤသို႔ ေကာက္ခ်က္၀ါက်သည္ သမိုင္းစာ မ်က္ႏွာသို႔ မေရာက္ပါေစေၾကာင္း ႐ိုးသားပြင့္လင္းစြာ ဆႏၵျပဳလိုက္ပါသည္။

ေမာင္ခိုင္ေအာင္(စစ္ေတြ)

(၄ ႏို၀င္ဘာ ၂၀၁၇)

(၂၀၁၈ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ ၁ ရက္ေန႔တြင္ထြက္ရွိေသာ Development News Journal ၏ အမွတ္ (၈၄) တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္ ေဆာင္းပါးျဖစ္သည္။)