လင္းသစ္နီ ● ေနာင္​တမဲ့ နိုင္​ငံ​ေတာ္​

လင္းသစ္နီ ● ေနာင္​တမဲ့ နိုင္​ငံ​ေတာ္​
(မုိးမခ) ေမ ၂၈၊ ၂၀၁၈

​ယင္​​ေကာင္​​ေတြက ေခါင္​းမွာတဝီဝီနဲ႔
အစာအိမ္​ထဲအ​ေလာင္​းက
အလည္​လြန္​ဆဲပဲ

ခြၽတ္​ခနဲအသံၾကားလို႔
ဆယ္​စုနွစ္​တခ်ဳိ႕ေနာက္​ျပန္​ဆုတ္​ၾကည္​့​ေတာ့
အ​ေလာင္​းက အ​ေခါင္​းထဲမရွိဘူး
အပုတ္​နံ႔မကုန္​​ေသးတဲ့ဦး​ေႏွာက္​ရဲ႕မီး​ေတာက္​​က
နွလံုးသားထဲ သံ​စံုျမည္​တယ္​

က်ကြဲ​ေတာ့မဲ့ ႏိုင္​ငံ​ေရးအခင္​းအက်င္​း
ဆတ္​ဆတ္​ထိမခံႏိုင္​တဲ့ ဘာသာ​ေရးလိုအပ္​ခ်က္​
လဲက်​သူကို ကူသူမရွိ​ေန႔ရက္​မ်ား
လူထူထူထဲ​ေရာက္​​ေတာ့
အားလံုးဟာ​ ေပ်ာက္​ရွသြားတဲ့တ​ေစၦ​ေတြ
ဘယ္​​ေလာက္​​ေတာင္​မ်ား​ေနမလဲ
လမ္​းကို​ေလွ်ာက္​​ေတာ့
​ေနာင္​တ​ေတြက အရင္​​ေရာက္​လို႔
ၿပီး​ေတာ့လည္​း
ပစ္​ခ်လိုက္​ၾကတာပါပဲ

ျပန္​​ေကြ႔လာတဲ့​ေလယာဥ္​က
​ေတာင္​ပံတဖက္​ပါမလာ​တဲ့စကားလံုး​ေတြလား

ထစ္​ခနဲဆို
​ေသ​ေနတဲ့အ​ေလာင္​း​ေတာင္​
ထ​ြက္​​ေျပး​ေနရတဲ့ႏိုင္​ငံ​ေတာ္​ကို
အ​ေခါင္​းထဲကလွမ္​း​ေမွ်ာ္​ၾကည္​့​ေတာ့
ဘိန္​းမုန္႔တခ်ပ္​ကို
တစ္​​ေယာက္​တဝက္​မစားနိုင္​​ေသး​ဘူး
ဒါ​ေတာင္​ နွလံုးသားထဲ ဘုရားတည္​မလို႔​တဲ့
ဦး​ေနွာက္​က ကိန္​းခန္​းႀကီးခ်င္​​ေနတာ
မ်က္​ကန္​းတ​ေစၦမ​ေၾကာက္​မို႔
က်​ေနာ္​တို႔​ေစာင္​့ရတာလည္​း
ဒူး​ေတြ​ကေတာင္​့လို႔
စစ္​ဖိနပ္​သံ​ေတြက
အိမ္​မျပန္​ၾက​​​ေတာ့ဘူးလား
​ေမးမရဘူး

ဘယ္​နားက
​ေနာင္​တ​ေတြနဲ႔ နိုင္​ငံရဲ႕အသံလဲ
ဘယ္​​နားက
ယင္​နား​ေနတဲ့အလံလဲ
ဘယ္​​ေတာ့မွမ​ေသ​ေတာ့မယ္​့ပံုမ်ိဳးနဲ႔
အ​ေနထိုင္​ရဲ​ေနၾကတဲ့
မ်က္​လံုး​ေတြ

အခု
​ေငးမိ​ေတာ့
က်​ေနာ္​့ မ်က္​လံုးက​ မ်က္​ရည္​​ေဝ့မ​ေနတာပဲ ​ေကာင္​းတယ္​။      ။

လင္​းသစ္​နီ