​မုိေနးသစ္ ● ေဆးသား​ေတြကြာစျပဳ​ေနတ့ဲ က်​ေနာ္​တို႔စာၾကည္​့တိုက္​

​မုိေနးသစ္ ● ေဆးသား​ေတြကြာစျပဳ​ေနတ့ဲ က်​ေနာ္​တို႔စာၾကည္​့တိုက္​
(မုိးမခ) ေမ ၉၊ ၂၀၁၈

​ေဆးသား​ေတြကြာစျပဳ​ေနတ့ဲ က်​ေနာ္​တို႔စာၾကည္​့တိုက္​က​ေလး

အခန္​းထဲ စာအုပ္​​ေတြျပန္​႔က်ဲ​ေနတယ္​။ စာအုပ္​စင္​​ေကာင္​း​ေကာင္​း​ေလးတစ္​ခု ရိွခ်င္​​ေနခ့ဲတာ​ေတာ့ၾကာပါၿပီ။ စာအုပ္​​ေတြပုံထားရတာ မိုးတြင္း ဆိုရင္​ျခရန္​က​ေၾကာက္​ရ​ေသးတယ္​။ စာအုပ္​​ေတြ နည္​းနည္​းစီဝယ္​ထားခ့ဲ​ေပမယ္​့ ၾကာၾကာစုလာတ့ဲ အခါ ပမာဏနည္​းနည္​း​ေတာ့မ်ားလာခ့ဲပါၿပီ။

ကိုယ္​ဝါသနာပါတ့ဲကဗ်ာနဲ႔ကဗ်ာဆိုင္​ရာစာအုပ္​​ေတြကပိုမ်ား​ေနပါတယ္​။

ငွါးဖတ္​တ့ဲသူ​ေတြဆီ အခ်ိဳ႕ ပါ သြား​ ေပမယ္​့ လည္​း အ​ေတာ္​မ်ားမ်ားက်န္​ရိွ​ေန​ေသးတာကဝမ္​းသာ စရာ ပါ။

က်​ေနာ္​တို႔၁၉၉၀ ​ေက်ာ္​ႏွစ္​ကာလ​ေတြဆီကို ျပန္​တမ္​း လိုက္​မိပါတယ္​။အဲဒီအခ်ိန္​က က်​ေနာ္​တို႔သူငယ္​ခ်င္​း​ေလးငါး​ေယာက္​စုမိ​ေနခ်ိန္​ ႒ာန​ေလးတစ္​ခုရဲ႕ စာၾကည္​့တိုက္​​ေလးတစ္​ခုမွာက်​ေနာ္​တို႔လူငယ္​​ေတြစုမိခ့ဲတာပါပဲ။ အားႀကိဳးမာန္​တက္​ နဲ႔စာၾကည္​့တိုက္​​ ေလးမွာကိုယ္​စြမ္​းဥာဏ္​စြမ္​းရိွသ​ေလာက္​ အားတက္​သ​ေရာလုပ္​​ေဆာင္​ခ့ဲ​ပါတယ္​။

စာ​ေပဝါသနာ႐ွင္​သူငယ္​ခ်င္​း​ေတြပါ။လူငယ္​​ေတြျဖစ္​​ေတာ့အျမဲတက္​ႂကြ​ေနတ့ဲအရြယ္​လည္​းျဖစ္​ပါတယ္​။ လူငယ္​လူႀကီး​ေတာ္​​ေတာ္​မ်ားမ်ားလည္​း စာဖတ္​ၾကတ့ဲအခ်ိန္​ပါ။ အခ်ိန္​အားရရင္​ရသလို စာအုပ္​ဆိုင္​စာၾကည္​့တိုက္​ ​ေတြကို​ေျပးၾကပါတယ္​။

က်​ေနာ္​တို႔ရြာငယ္​ဇနပုဒ္​​ေလးတစ္​ခုမွာ​ေတာင္​ စာအုပ္​အငွါးဆိုင္​သုံးဆိုင္​နဲ႔စာၾကည္​့တိုက္​တစ္​တိုက္​ရိွပါတယ္​။စာအုပ္​သစ္​တစ္​အုပ္​ထြက္​ၿပီဆို အဲဒီဆိုင္​သုံးဆိုင္​မွာ ၿပိဳင္​တူ​ေရာက္​ပါတယ္​။ဒါ​ေပမယ္​့ဖတ္​သူပမာဏကလည္​းမ်ား​ေတာ့စာအုပ္​အသစ္​ဖတ္​ရဖို႔ ကိုစီနီယာလု​ေနရပါ​ေသးတယ္​။ က်​ေနာ္​တို႔လုပ္​​ေနတ့ဲ စာၾကည္​့တိုက္​မွာလည္​း မဂၢဇင္​းအသစ္​​ေတြဝတၱဳ​ေဆာင္​းပါး စာအုပ္​အသစ္​​ေတြကို​ေရြးခ်ယ္​ၿပီး ရန္​ပုံ​ေငြအ​ေျခအ​ေနကိုၾကည္​့ၿပီးတင္​ပါတယ္​။

မဂၢဇင္​းအသစ္​စာအုပ္​အသစ္​​ေတြကို​ေတာ့ရက္​အကန္​႔အသတ္​ထားၿပီးမွ​ေပးငွါးရပါတယ္​။ဒါမွ​ေနာက္​ဖတ္​ခ်င္​တ့ဲသူကအဆင္​​ေျပမွာပါ။

က်​ေနာ္​လည္​းဆင္​းဆင္း​ရဲရဲနဲ့ဘဝကိုရုန္းကန္ခ့ဲရ ပါတယ္​​​။ စိတ္​အပန္​း​ေျဖစရာစာအုပ္​​ေတြနဲ႔ အျမဲ​ေနသားက်ရင္​းႏွီးခ့ဲရပါ တယ္​။စာအုပ္​ဖတ္​တ့ဲအခါစိတ္​ခြန္​အား​ေတြရပါတယ္​။ အားက်အတုခိုးစရာ​ေတြရပါတယ္​။ ကိုယ္​့ကိုယ္​ကိုမသိမ္​ငယ္​​ေစတ့ဲစိတ္​ခြန္​အား​ေတြအားလုံးကို စာအုပ္​​ေတြထဲက​ေနတူး​ေဖာ္​ရပါတယ္​။ အခ်ိန္​အားရတိုင္​းစာၾကည္​့တိုက္​ထဲမွာသြားအခ်ိန္​ျဖဳန္​း​ေလ့ရိွ ပါ တယ္​။က်​ေနာ္​ဖတ္​ခ်င္​တ့ဲ စာအုပ္​​ေတြစာၾကည္​့တိုက္​ထဲမွာအျပည္​့ရိွ​ေနပါတယ္​။

အထိမ္​းအမွတ္​လို​ေန႔​ေတြတိုင္​းမွာလည္​း က်​ေနာ္​တို႔သူငယ္​ခ်င္​း​ေတြစုၿပီးစာၾကည္​့တိုက္​ထဲမွာပဲ နံရံကပ္​စာ​ေစာင္​ျပပြဲ​ေလး​ေတြျပဳလုပ္​​ေလ့ရိွပါတယ္​။

အ႐ုပ္​နည္​းနည္​းပါးပါးရတ့ဲက်​ေနာ္​ကပန္​းခ်ီတာဝန္​ခံလည္​းဟုတ္​ပါတယ္​။ စာစီစာကုံးၿပိဳင္​ပြဲ​ေတြျပဳလုပ္​က်င္​းပၿပီးဆု​ေတြလည္​း​ေပးဖို႔အစီအစဥ္​​ေတြလည္​းဆြဲခ့ဲၾကပါတယ္​။​ေက်ာင္​းမွာစာစီစာကုံးၿပိဳင္​ပြဲ​ေတြ စာစီစာကုံး​ေရးစရာ​ေတြရိွလာတ့ဲအခါ​ေက်ာင္​းသားအမ်ားစုက စာစီစာကုံးစာအုပ္​​ေတြလာ႐ွာ​ေလ့ရိွပါတယ္​။စာစီစာကုံးစာအုပ္​​ေတြထဲကစာစီစာကုံး​ေတြကိုနမူနာယူတာ တို႔မွီျငမ္​းအသုံးအသုံးျပဳတာတို႔လုပ္​ရင္​​ေတာ့​ေကာင္​းပါတယ္​။တိုက္​႐ိုက္​ကူးခ်တာမ်ိဳး​ေတာ့က်​ေနာ္​အားမ​ေပးခ်င္​ပါ။စာစီစာကုံး​ေရးဖို႔အစကတည္​းကလိုအပ္​တာ​ေတြကိုစာအုပ္​​ေတြထဲက​ေနႀကိဳတင္​စု​ေဆာင္​းထားသင္​့ပါတယ္​။စာအုပ္​မ်ားမ်ားဖတ္​လာတ့ဲအခါ ကိုယ္​​ေျပာခ်င္​တ့ဲအ​ေၾကာင္​းအရာကိုအဆင္​​ေျပ​ေျပ ​ေျပ​ေျပျပစ္​ျပစ္​ျဖစ္​​ေအာင္​​ေျပာတတ္​​ေရးတတ္​ျဖစ္​လာမွာ​ေသခ်ာပါတယ္​။ဒါ​ေၾကာင္​့​ေက်ာင္​းသား​ေတြအ​ေနနဲ႔ဘက္​စုံထူးခြၽန္​မႈရိွ​ေအာင္​ျမန္​မာစကား​ေျပအ​ေရးအသားႏိုင္​နင္​းကြၽမ္​းက်င္​ေအာင္​စာအုပ္​စာတမ္​းမ်ားမ်ားဖတ္​​ေပးဖို႔လိုပါလိမ္​့မယ္​။

က်​ေနာ္​တို႔စာၾကည္​့တိုက္​မွာက်​ေနာ္​တို႔မတိုင္​ခင္​ လုပ္​လာတ့ဲ စာ​ေပဝါသနာ႐ွင္​ဆရာႀကီးတစ္​​ေယာက္​ရိွပါတယ္​။ သူကညာဖက္​တစ္​ျခမ္​း​ေလအနည္​းငယ္​ျဖတ္​ထား​ေပမယ္​့ သြားလာလႈပ္​႐ွားမႈအားလုံး​ေကာင္​းပါတယ္​။ဒါ​ေပမယ္​့စာကို​ေတာ့ညာဖက္​လက္​နဲ႔မ​ေရးႏိုင္​​ေတာ့ပါ။ဘယ္​ဖက္​လက္​နဲ႔ပဲ​ေျဖး​ေျဖးခ်င္​း​ေရးပါတယ္​။ စာအုပ္​အစုံကိုအ​ေတာ္​​ေလ့​ေလ့လာဖတ္​႐ႈသူပါ။စာအုပ္​ဖတ္​ရင္​လည္​း​ေသ​ေသခ်ာခ်ာတစ္​လုံးတစ္​ပါဒမွမက်န္​ဖတ္​မွတ္​​ေလ့ရိွပါတယ္​။ တျခားစာ​ေရးသူမသိပဲ​ေက်ာ္​သြားတ့ဲ က်န္​သြားတ့ဲမွားသြားတ့ဲအ​ေၾကာင္​းအရာ​ေတြကို​ေတာင္​မွ သူကစာအုပ္​ရဲ႕လြတ္​​ေနတ့ဲ​ေနရာ​ေလး​ေတြမွာ ဘယ္ႏဲွခုႏွစ္​ဘယ္​​စာအုပ္​ဘယ္စာ​​ေရးသူအစရိွသျဖင္႔​​အတိအက် မွတ္​ခ်က္​​ေတြအမ်ားႀကီး​ေရး​ေပးထားတတ္​ပါတယ္​။လူတိုင္​း​ေတာ့အဲလို​ေရးသား​ေပးထားတာကိုမႀကိဳက္​ၾကပါဘူး။က်​ေနာ္​့အ​ေနနဲ႔က​ေတာ့ ဆရာ့ရဲ႕သိစပ္​ကြၽမ္​းက်င္​မႈကို​ေလးစားခ်ီး က်ဴး မိပါတယ္​။ စာအုပ္​ဖတ္​ျခင္​းရဲ႕အက်ိဳး​ေက်းဇူး ဆိုတာကိုလည္​းသိျမင္​လာခ့ဲရပါတယ္​။

ဆရာ့ကို ဆရာရယ္​ဆရာ့မွာစာ​ေပအသိ​ေတြအမ်ားႀကီးရိွ​ေနတယ္​။ က်​ေနာ္​တို႔မသိတ့ဲအ​ေၾကာင္​းအရာ​ေတြဆရာသိတာမွအမ်ားႀကီးပဲ။အဲဒါ​ေတြနဲ႔အက္​​ေဆးျဖစ္​ျဖစ္​ တျခားအ​ေၾကာင္​းအရာျဖစ္​ျဖစ္​ဝတၱဳျဖစ္​ျဖစ္​​ေရးပါလားဆရာရယ္​လို႔က်​ေနာ္​ခဏခဏ​ေျပာဖူးခ့ဲပါတယ္​။ က်​ေနာ္​ကစာ​ေရးဝါသနာပါၿပီးအဲဒီအခ်ိန္​တုန္​းမဂၢဇင္​းမ်ားစြာကို ကဗ်ာ​ေတြ​ေရးပို႔​ေနပါၿပီ။ ဒါ​ေၾကာင့္​့ဆရာရဲ႕ဗဟုသုတစာ​ေပ​ေတြကိုႏွ​ေမ်ာမိၿပီးစာ​ေရးဖို႔ တိုက္​တြန္​း​ေနမိပါတယ္​။ ထိုအခါတုန္​းကဆရာက ဟငါမ​ေရးတတ္​ဘူးကြလို႔ျပန္​​ေျပာပါတယ္​။ စာ​ေတြသိပ္​ဖတ္​ သိပ္​မွတ္​တာ​ေတာ့ဟုတ္​ပါတယ္​ ဒါ​ေပမယ္​့ျပန္​​ေရးဖို႔​ေခါင္​းထဲလည္​းမရိွဘူး ​ေရးလည္​းမ​ေရးတတ္​ပါဘူးကြာလို႔​ေျပာျပန္​ပါတယ္​။

သူကစာဖတ္​ဖို႔ မွတ္​ဖို႔သာဝါသနာပါၿပီး စာ​ေရးဖို႔ စာ​ေရးဆရာလုပ္​ဖို႔ ဝါသနာမပါတာပဲလို႔ နားလည္​သ​ေဘာ​ေပါက္​ခ့ဲရပါတယ္​။စာၾကည္​့တိုက္​အသိပညာ အျဖစ္​စာၾကည္​့တိုက္​ပညာကိုမသင္​ဖူး​ေပမယ္​့ စာၾကည္​့တိုက္​မွာရိွတ့ဲ စာၾကည္​့တိုက္​ပညာဆိုတ့ဲစာအုပ္​ကို​ေတာ့က်​ေနာ္​တို႔​ေတြဖတ္​ဖူးပါတယ္​။ စာရင္​း​ေရးသြင္​းျခင္​းစာအုပ္​အမ်ိဳးအစားခြဲသတ္​မွတ္​ျခင္​း အစရိွတ့ဲလုပ္​ငန္​း​ေတြကို​ေတာ့က်​ေနာ္​တို႔ အတတ္​ႏိုင္​ဆုံးစံနစ္​တက်ရိွ​ေအာင္​ ​ေရးသြင္​းထားရိွၾကပါတယ္​။

ဆရာတကၠသိုလ္​ဘုန္​းႏိုင္​ မကြယ္​လြန္​ခင္​ တစ္​ႏွစ္​ခန္႔​႔အလိုက က်​ေနာ္​တို႔စာၾကည္​့တိုက္​က​ေလးအတြင္​းကို စာ​ေပ​ေဟာ​ေျပာပြဲကိစၥနဲ႔လာ​ေရာက္​ခ့ဲဖူးပါတယ္​။

က်​ေနာ္​တို႔စာၾကည္​့တိုက္​ကလူငယ္​​ေတြကို လည္​း​ေလ့လာဖို႔ သင္​ယူဖို႔ စာအုပ္​စာတမ္​းမ်ားမ်ား႐ွာဖတ္​ဖို႔ လမ္​းၫႊန္​သင္​ျပသြားခ့ဲပါတယ္​။

က်​ေနာ္​တို႔ငယ္​ငယ္​ကမိုး​ေသာက္​ပန္​း​ေရႊ​ေသြး​ေတဇဆိုတ့ဲစာ​ေစာင္​က​ေလး​ေတြကို က်​ေနာ္​တို႔က​ေလးတိုင္​းႀကိဳက္​ႏွစ္​သက္​ခ့ဲရပါတယ္​။​ေဖ​ေဖ​ေမ​ေမ​ေျပာျပတ့ဲပုံျပင္​ဇာတ္​လမ္​း​ေတြကလည္​းက်​ေနာ္​တို႔အတြက္​ပထမဦးဆုံးစာ​ေပဆိုလည္​းမွားမည္​မထင္​ပါ။ က်​ေနာ္​ပထမဆုံးစာစဖတ္​တာ​ေဖ​ေဖ့ရဲ႕စာအုပ္​စင္​ကပါ။ ​စာအုပ္​စင္​မွာႏိုင္​ငံ​ေရး​ေတြ​ေရာရသ​ေတြပါရိွပါတယ္​။ ႏိုင္​ငံ​ေရးဂ်ာနယ္​​ေတြမွာ ​ေက်ာ္​ၿငိမ္​းငါ့ညီမင္​းငယ္​ပါ​ေသးတယ္​ဟဲဟဲ ဆိုတ့ဲ​ေဆာင္​းပါး​​​​ေခါင္း​စဥ္​​ေလးကို​​ေတာ့မွတ္မွတ္ရရရိွ​ေနပါ​ေသး တယ္​။ ဝတၱဳစာအုပ္​က​ေလး​ေတြထဲက​ေတာ့ ဆရာတကၠသိုလ္​ဘုန္​းႏိုင္​ရဲ႕ ကမၻာကုန္​က်ယ္​သ​ေရြ႔ဝယ္​နဲ႔ သူငယ္​ခ်င္​းလို႔ပဲဆက္​၍​ေခၚမည္​ခိုင္​ ဆိုတ့ဲစာအုပ္​ႏွစ္​အုပ္​ကို​ေတာ့အ​ေတာ္​​ေလးစြဲစြဲလန္​း ဖတ္​ျဖစ္​ခ့ဲပါတယ္​။အဲဒီႏွစ္​ပုဒ္​​ေၾကာင္​့လည္​း ဝတၱဳ႐ွည္​​ေတြကိုက်​ေနာ္​စြဲလန္​းခ့ဲရပါတယ္​။ ​ေနာက္​ဘာသာျပန္​အ​ေနနဲ႔ ဆရာ​ေရႊဥ​ေဒါင္​းရဲ႕ ရတနာသိုက္​ ကလည္​းစိတ္​ဝင္​စားစရာအလြန္​​ေကာင္​းခ့ဲပါတယ္​။

​ေဖ​ေဖကသစ္​​ေတာဌာနမွာအလုပ္​လုပ္​ခ့ဲပါတယ္​။ သစ္​​ေတာ​ေၾကးမုံမွာ ​ေဖ​ေဖ မင္​းတပ္​မတူပီလမ္​းအူ​ေၾကာင္​း ႐ွာ​ေဖြရတ့ဲဒုကၡအဖုံဖုံကို ရတုပိုဒ္​စုံ​ေရးသားခ့ဲဖူးတာ က်​ေနာ္​ငယ္​ငယ္​က ​ေဖ​ေဖ့စာအုပ္​စင္​မွာဖတ္​ခ့ဲရဖူးပါတယ္​။ ​ေမ​ေမက​ေတာ့ ​ေဖ​ေဖ လမ္​းအူ​ေၾကာင္​း႐ွာရင္​းပင္​ပန္​းဆင္​းရဲခ့ဲတာ ငွက္​ဖ်ား​ေရာဂါရလို႔ ​ေဆး႐ုံတက္​ခ့ဲရတာ လမ္​းနဲ႔ပတ္​သက္​ၿပီးဘာအက်ိဳးခံစားခြင္​့မွမရခ့ဲတာ​ေတြကို က်​ေနာ္​့ကို​ေျပာျပခ့ဲပါတယ္​။ အဲဒီသစ္​​ေတာ​ေၾကးမုံစာအုပ္​က​ေလးကို အခုျပန္​ၿပီးဖတ္​ခ်င္​ပါ​ေသးတယ္​။အိမ္​နဲ႔​ေဝးခ့ဲရၿပီး​ေနာက္​က်​ေနာ္​့အကိုကိုလွမ္​း​ေမး​ေတာ့ လည္​း စာအုပ္​က​ေလးရိွမရိွမ​ေသခ်ာ​ေတာ့ပါ။​ေဖ​ေဖ့လက္​ရာ​ေလးမို႔အမွတ္​တရလည္​းသိမ္​းထားခ်င္​မိပါတယ္​။

စာၾကည္​့တိုက္​​ေသာ့က​ေလးကက်​ေနာ္​့လက္​ထဲမွာတစ္​​ေခ်ာင္​းရိွ​ေနပါတယ္​။စာၾကည္​့တိုက္​ကိုညပိုင္​းႏွစ္​နာရီ​ေလာက္​သာဖြင္​့​ေပးပါတယ္​။အဲဒီအခ်ိန္​မွာစာအုပ္​အပ္​သူစာအုပ္​​ေရြးသူနဲ႔သတင္​းစာစာ​ေစာင္​မ်ားလာ​ေရာက္​ဖတ္​႐ႈသူ​ေတြနဲ႔စည္​ကား​ေနတတ္​ပါတယ္​။စာအုပ္​လာအပ္​တာ​ေနာက္​က်သူစာအုပ္​ျပန္​ငွါးခ်င္​သူ​ေတြကိုလည္​းက်​ေနာ္​တို႔ အခ်ိန္​ယူ​ေစာင္​့​ေပးၾကပါတယ္​။ရက္​လြန္​​ေနတ့ဲစာအုပ္​​ေတြျပန္​မအပ္​ျဖစ္​တ့ဲစာအုပ္​​ေတြကိုလည္​း စာရင္​းထဲမွာ​ေသခ်ာမွတ္​ၿပီးၾကံဳရင္​ၾကံဳသလို​ေတာင္​းရပါတယ္​။ စာၾကည္​့တိုက္​မဖြင္​့ခ်ိန္​ ​ေန႔လည္​​ေန႔ခင္​း​ေတြမွာ အားလပ္​​ေနရင္​က်​ေနာ္​စာၾကည္​့တိုက္​ထဲကိုသြားတတ္​ပါတယ္​။ စာအုပ္​စင္​မွာစာအုပ္​​ေတြျပန္​စီတာရယ္​ သန္​႔႐ွင္​း​ေရးလုပ္​တာရယ္​​ေတြၿပီးတ့ဲအခါ မဖတ္​ရ​ေသးတ့ဲစာအုပ္​​ေတြကိုဇိမ္​​ေျပန​ေျပထိုင္​ဖတ္​ခြင္​့ရခ့ဲ့ပါတယ္​။

အဲဒီလိုဖတ္​မွတ္​​ေလ့လာခြင္​့ရတာ​ေတြက တန္​ဖိုးမျဖတ္​ႏိုင္​တ့ဲအသိတရား​ေတြကို​ေပးစြမ္​း​ေနတာပါ။ စာ​ေပအႏုပညာကိုဝါသနာထုံ​ေအာင္​တြန္​းအား​ေပးရင္​းခံစားမႈနဲ႔အရာရာကိုၾကည္​့ျမင္​လာ​ေအာင္​သင္​ယူရင္​း က်​ေနာ္​တို႔ႀကီးျပင္​းခ့ဲၾကပါတယ္​။

စာၾကည္​့တိုက္​ရဲ႕စာ​ေပအႏုပညာအသင္​း​ေလးကို က်​ေနာ္​တို႔သူငယ္​ခ်င္​း​ေတြစိတ္​တူကိုယ္​တူဖြဲ႔ျဖစ္​ခ့ဲပါတယ္​။ စာ​ေပ​ေဟာ​ေျပာပြဲ​ေလး​ေတြလည္​း က်င္​းပျပဳလုပ္​ႏိုင္​​ေအာင္​ႀကိဳးစားၾကပါတယ္​။ မွတ္​မွတ္​ရရ စာ​ေပ​ေဟာ​ေျပာပြဲရန္​ပုံ​ေငြအတြက္​ ဗီဒီယိုလက္​မွတ္​က​ေလး​ေတြကိုတစ္​အိမ္​တက္​ဆင္​း​ေျခတို​ေအာင္​အာ​ေပါက္​​ေအာင္​လိုက္​​ေရာင္​းခ့ဲဖူးၾကပါတယ္​။ အဲဒီအခ်ိန္​တုန္​းက က်​ေနာ္​တို႔​ေဒသက အၾကီးအကဲ​​ေတြကလည္​းစာေပကိုစိတ္​ဝင္​စားတ့ဲျမတ္​ႏိုးတ့ဲသူျဖစ္​​ေနတ့ဲအတြက္​ခြင္​့ျပဳ​ေပးခ့ဲၾကျခင္​းလည္​း ျဖစ္​ပါတယ္​။ စာ​ေရးဆရာဖိတ္​တ့ဲအခါမွာ​ေတာ့ အႀကီးအကဲ​ေတြရဲ႕ဆနၵကိုဦးစား​ေပးရျပန္​ပါတယ္​။

စာ​ေပ​ေဟာ​ေျပာပြဲျပဳလုပ္​ခြင္​့​ေလးကိုပဲျမတ္​ႏိုးတန္​ဖိုးထားရင္​း အစစက်​ေနာ္​တို႔ဝမ္​း​ေျမာက္​တက္​ႂကြ စြာလုပ္​ကိုင္​​ေဆာင္​ရြက္​ခ့ဲၾကပါတယ္​။

က်​ေနာ္​တို႔သူငယ္​ခ်င္​း​ေတြကလည္​း လက္​​ေရးကဗ်ာစာအုပ္​က​ေလး​ေတြ စုၿပီးထုတ္​​ေနၾကတ့ဲ အခ်ိန္​ပဲျဖစ္​ပါတယ္​။ စာ​ေပ​ေဟာ​ေျပာပြဲလာ​ေဟာတ့ဲ ဆရာတစ္​​ေယာက္​နဲ႔​ေရးသူဖတ္​သူ​ေဆြး​ေႏြးပြဲမွာ ကဗ်ာအယူအဆ သ​ေဘာထားကြဲလြဲခ့ဲၾကပါ​ေသးတယ္​။ စာ​ေရးဆရာက​ေတာ့​ေ႐ွး႐ိုးစြဲမွလက္​ခံသူျဖစ္​ၿပီး က်​ေနာ္​တို႔အဖြဲ႔လူငယ္​မ်ားက​ေတာ့​ေခတ္​ နဲ႔လိုက္​ၿပီး​ေပၚလာတ့ဲဆန္​းသစ္​မႈကိုႀကိဳက္​ၾက​ေၾကာင္​း ​ေျပာၾကရင္​း သ​ေဘာထားကြဲလြဲၾကတာပါ။

က်​ေနာ္​တို႔ႏွစ္​သက္​တ့ဲစာ​ေရးဆရာမ်ားကိုလည္​း စာ​ေပ​ေဟာ​ေျပာပြဲစင္​ျမင္​့​ေပၚတင္​ႏိုင္​ခ့ဲၾကပါတယ္​။ အဲဒီအခ်ိန္​တုန္​းက​ေတာ့ စာ​ေပ​ေဟာ​ေျပာပြဲ​ေတြနဲ႔စာဖတ္​သူ​ေတြနဲ႔ စည္​ကားခ့ဲတ့ဲက်​ေနာ္​တို႔စာၾကည္​့တိုက္​က​ေလးပါ။

ဆရာသိန္​း​ေဖျမင္​့ရဲ႕ အ​ေ႐ွ႕က​ေနဝန္​းထြက္​သည္​့ပမာ ဝတၱဳ႐ွည္​ စာအုပ္​ႀကီးလည္​းက်​ေနာ္​တို႔စာၾကည့္​့တိုက္​မွာရိွပါတယ္​။ဆရာျမသန္​းတင္​့ရဲ႕စာအုပ္​​ေတြကို​ေတာ့က်​ေနာ္​အႀကိဳက္​ဆုံးျဖစ္​ခ့ဲပါတယ္​။ ဆရာျမကလက္​ႏိွပ္​စက္​တစ္​လုံးနဲ႔ စာ​ေတြကိုက​ေလာင္​ခြဲအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔​ေရးသားပါတယ္​။ ဘက္​စုံ​ေရးသားႏိုင္​တ့ဲဆရာျမပါ။ ကဗ်ာဘာသာျပန္​တာရယ္​ ဝတၱဳတို႐ွည္​နဲ႔ အက္​​ေဆးပင္​ကိုယ္​​ေရာဘာသာျပန္​ပါ ​ေရးသားႏိုင္​သူပါ။တစ္​လတည္​းမဂၢဇင္​းတစ္​​ေစာင္​တည္​းမွာ​ဆရာျမရဲ႕က​ေလာင္​ခြဲသုံး​ေလးခု​ေလာက္​​ေတြ႔ရ​ေတာ့ ဆရာ့ကိုလက္​ဖ်ားခါမိပါတယ္​။

ဆရာ့စာက​ေနပါရီက​ေဖး​ေတြကိုလွမ္​းျမင္​ခ့ဲရပါတယ္​။ဆရာဘာသာျပန္​တ့ဲယက္​ဖ္​တူ႐ွင္​ကိုရဲ႕ဇီမာလမ္​းဆုံကဗ်ာနဲ႔က်​ေနာ္​ကဗ်ာလမ္​း​ေတြကိုျဖတ္​သန္​းႏိုင္​ခ့ဲပါတယ္​။​ေနာက္​ ဆရာ့ရဲ႕ဓား​ေတာင္​ကို​ေက်ာ္​၍မီးပင္​လယ္​ကိုျဖတ္​မည္​ နာမည္​​ေက်ာ္​စာအုပ္​က​ေလးလည္​း က်​ေနာ္​တို႔စာၾကည္​့တိုက္​မွာ အငွါး အမ်ား ဆုံးျဖစ္​ခ့ဲရပါတယ္​။

မိုးရာသီဆိုရင္​​ေတာ့ျခတက္​တတ္​တာရယ္​မိုးယိုၿပီးမိုးစိုတတ္​တာ​ေတြ​ေၾကာင္​့က်​ေနာ္​တို႔အဖြဲ႔ စာၾကည္​့တိုက္​အတြင္​းအ​ေနအထားစာအုပ္​ပုံ​ေတြကို ​ေသခ်ာဂ႐ုစိုက္​ၾကရပါတယ္​။ ​ေက်ာက္​ျပားမိုးထား တ့ဲစာၾကည္​့တိုက္​​ေခါင္​မိုး​ေပၚတက္​ၿပီး သံ​ေခ်ာင္​း​ေပါက္​​ ေတြ ​ေက်ာက္​ျပားအကြဲ​ေတြက ​မိုး​ေရ​ေတြမ ဝင္​ ႏိုင္​​ ေအာင္​လည္​းက်​ေနာ္​တို႔ကိုယ္​တိုင္​ကိုယ္​က် ျပဳျပင္​ခ့ဲၾကရပါတယ္​။စာၾကည္​့တိုက္​ကိုစာအုပ္​​ေတြ နဲ႔လည္​ပတ္​ၾကရတာပါ။ စာအုပ္​အလႉ႐ွင္​​ေတြ ပ့ံပိုးကူ ညီ သူ​ေတြသာမရိွရင္​ ​ေရ႐ွည္​လည္​ပတ္​ႏိုင္​ဖို႔ ခဲယဥ္​းလွပါတယ္​။

လူငယ္​ဘဝကိုစာၾကည္​့တိုက္​မွာပဲျဖတ္​သန္​းမိခ့ဲတ့ဲ ကာလ ​ေတြကို​ေက်နပ္​မိပါတယ္​။ဘဝမွာကိုယ္​တိုင္​​ေတြ႔ၾကံဳရတ့ဲအ​ေတြ႔အၾကံဳ​ေတြရယ္​ဖတ္​႐ႈ႕​ေလ့လာခ့ဲ တ့ဲ စာ​ေပ​ေတြဟာ အဖိုးမျဖတ္​ႏိုင္​တ့ဲ အရာ​ေတြျဖစ္​ပါတယ္​။ ျမန္​မာ့စြယ္​စုံက်မ္​း​ေတြကအစက်​ေနာ္​တို႔ထိန္​းသိမ္​းထားႏိုင္​ပါတယ္​။

တခ်ိဳ႕ငွားသူ​ေတြအ​ေပ်ာက္​႐ိုက္​သြားတ့ဲစာအုပ္​​ေတာ္​​ေတာ္​မ်ားမ်ားလည္​းရိွပါတယ္​။ ႏွ​ေမ်ာမိတ့ဲစာအုပ္​​ေတြလည္​းအမ်ားအျပားပါ။စာၾကည္​့တိုက္​ရဲ႕​မ်က္​ႏွာစာမွာ ဆရာႀကီးသခင္​ကိုယ္​ေတာ္​မိႈင္​းရဲ႕ဓာတ္​ပုံႀကီး ကိုခ်ိတ္​ဆြဲထားပါတယ္​။
မနီးမ​​ေဝးတျခားရြာမွာရိွတ့ဲကဗ်ာဆရာစာဖတ္​သူ သူငယ္​ခ်င္​းတစ္​​ေယာက္​က​ေတာ့ က်​ေနာ္​တို႔စာၾကည္​့တိုက္​ထိ တကူးတကလာ​ေရာက္​ၿပီးစာအုပ္​ငွါး​ေလ့ရိွပါတယ္​။

စက္​ဘီး​ေလးစီးၿပီး စာၾကည္​့တိုက္​ကိုမၾကာမၾကာ ​ေရာက္​​ေရာက္​လာတတ္​ပါတယ္​။အဲဒီအခ်ိန္​ဆိုက်​ေနာ္​တို႔ဝါသနာတူ သူငယ္​ခ်င္​းတစ္​စုရဲ႕စကားဝိုင္​းဟာစာသံ​ေပသံ​ေတြညံၿပီး စည္​ကား​ေနပါ​တယ္​။

​ေနာက္​မလွမ္​းမကမ္​းကရြာက​ေလးတစ္​ရြာရဲ႕ရြာဦး​ေက်ာင္​းမွာလည္​း စာ​ေပ​ေရးသားၿပီးစာဖတ္​ဝါသနာထုံလွတ့ဲ ဦးပဇင္​းတစ္​ပါးလည္​းရိွပါတယ္​။ က်​ေနာ္​နဲ႔အ​ေတာ္​​ေလးခင္​မင္​ၿပီး အားလပ္​ခ်ိန္​​ေတြဆို အဲဒီရြာဦး​ေက်ာင္​းကို က်​ေနာ္​​ေရာက္​သြား​ေလ့ရိွပါ တယ္​။ ဦးပဇင္​းကလည္​းစာၾကည္​့တိုက္​ရဲ႕အမာခံ အသင္​း ဝင္​ တစ္​ဦးျဖစ္​ပါတယ္​။ ခု​ေတာ့အဲဒီဦးပဇင္​း​ေလး ဇာတိျဖစ္တ့ဲ​အညာ​ေျမ​ေက်ာင္​းကိုျပန္​ႂကြသြား ခ့ဲပါၿပီ။ပရဟိတ နာ​ေရးကူညီမႈအသင္​းတစ္​ခုကို  ဦး​ေဆာင္​ဦးရြက္​ျပဳ​ေန​ေၾကာင္​းကိုလည္​း ၾကားသိရပါ တယ္​။ အသစ္​ထြက္​တ့ဲမဂၢဇင္​း​ေတြကို​ေစာင္​့ဖတ္​ရင္​း ပါလာတ့ဲကဗ်ာ​ေတြကိုတ႐ႈိက္​မက္​မက္​ က်​ေနာ္​တို႔ဖတ္​ခ့ဲတယ္​​ေလးစားခ့ဲၾကတယ္​အားလည္​းက်ခ့ဲ ၾကပါတယ္​။ ကဗ်ာ​ေတြစမ္​း​ေရးရင္​းမဂၢဇင္​းတစ္​ခ်ိဳ႕ ကိုလည္​းပို႔တတ္​​ေနခ့ဲပါၿပီ။မွတ္​မွတ္​ရရ ျမားနတ္​​ေမာင္​၊ရယ္​စရာ၊သရဖူတို႔မွာ ​ေပးစာက႑​ေလး​ေတြ​ေဖာ္​ျပ​ေပး​ေနခ်ိန္​ပါ။က်​ေနာ္​လည္​းအဲဒီမဂၢဇင္​း​ေတြမွာ ပထမဦးဆုံးအ​ေနနဲ႔ ​ေပးစာ​ေလး​ေတြ​ေရးခ့ဲဖူးပါတယ္​။​ေပးစာ​ေလးပါလာရင္​ က်​ေနာ့္​့မွာသူငယ္​ခ်င္​း​ေတြကိုႂကြားလို႔မဆုံး​ေတာ့ပါဘူး။

ဆရာဒဂုန္​တာရာရဲ႕​ေမ၊ ၿမိဳင္​ ဝတၱဳ​ေတြကိုလည္​းဖတ္​ခ့ဲရပါတယ္​။​ေခတ္​ၿပိဳင္​႐ုပ္​ပုံလႊာကလည္​း က်​ေနာ္​တို႔အတြက္​ ထိတ့ဲစာပါပဲ။​ေနာက္​ဆရာမၾကည္​​ေအးရဲ႕ႏြမ္​းလ်အိမ္​ျပန္​။ဆရာပါရဂူရဲ႕စိတၱရ​ေလခါ။

သခင္​တင္​ျမရဲ႕ဘုံဘဝမွာ။ဆရာ​ေရႊဥ​ေဒါင္​းရဲ႕ တစ္​သက္​တာမွတ္​တမ္​းႏွွင့္အ​​ေတြးအ​ခၚမ်ား​။ဆရာတက္​တိုးရဲ႕​ေလာကနီတိ။ဆရာ​ေဇာ္​ဂ်ီရဲ႕မိုးၾကယ္​မို႔လားႏွင့္​့အျခားဝတၱဳတိုမ်ား။​ေဗဒါလမ္​း။ဆရာမင္​းယု​ေဝနဲ႔ဆရာမ​ေငြတာရီတို႔ရဲ႕ ကမၻာ​ေက်ာ္​ဂရင္​းညီ​ေနာင္​ပုံျပင္​မ်ား။က်​ေနာ္​လတ္​တ​ေလာ​ေမ့​ေနၿပီး မ​ေရးျဖစ္​တ့ဲစာအုပ္​​ေကာင္​းမ်ားစြာက်​ေနာ္​တို႔စာၾကည္​့တိုက္​က​ေလးမွာရိွပါတယ္​။ က်​ေနာ္​တို႔သူငယ္​ခ်င္​းမ်ားစာၾကည္​့တိုက္​မွာလႈပ္​႐ွားခ့ဲၾကစဥ္​ တတ္​ႏိုင္​သမွ် သုတစာ​ေ​ပရသပညာ နဲ႔က​ေလးမ်ားအတြက္​ စုံလင္​​ေအာင္​ရိွသမွ်​ေငြ​ေၾကးထဲက​ေနဝယ္​ယူစု​ေဆာင္​းခ့ဲပါတယ္​။

က်​ေနာ္​တို႔ဆရာက စာအုပ္​ကိုအ႐ိုအ​ေသႀကီးပါ တယ္​။ စာအုပ္​မွာ​ေခါက္​ႀကိဳး​ေလး​ေတြ ထည္​့ထား​ေပးၿပီးလုံးဝစာရြက္​ကို​ေခါက္​ၿပီးမွတ္​တာကိုမႀကိဳက္​ပါ။​ေခါက္​ႀကိဳးနဲ႔အသုံးျပဳဖို႔လည္​းမွတ္​ခ်က္​​ေရးထား​ေပးပါတယ္​။ သူ​ေ႐ွ႕မွာစာအုပ္​ခါးၾကားထိုးတာ ကို လုံးဝလက္​မခံပါ။ ျမင္​​ေတြ႔ရင္​ျမင္​​ေတြ႔ခ်င္​းမထိုးဖို႔​ေသခ်ာ​ေျပာျပပါတယ္​။ စာၾကည္​့တိုက္​ထဲစာဖတ္​တ့ဲက​ေလး​ေတြ စာရြက္​လွန္​တ့ဲအသံၾကမ္​းရင္​ ​ေစာင့္​့ၾကည္​့တတ္​ၿပီး က​ေလးနား လည္​​ေအာင္​​ေသ​ေသခ်ာ ခ်ာ႐ွင္​းျပ​ေပးတတ္​ပါတယ္​။  က​ေလးမ်ားနား မလည္​ တ့ဲ အ​ေၾကာင္​း အရာတစ္​ခုကို ​ေမးရင္​လည္​း ​ေသခ်ာခ​ေရ​ေစ့တြင္​းက်႐ွင္​းျပတတ္​ပါတယ္​။

စာအုပ္​အဖတ္​နာသူမို႔ က်​ေနာ္​တို႔သိခ်င္​တာရိွရင္​လည္​း ဆရာ့ကိုပဲက်​ေနာ္​တို႔​ေမးျမန္​းရပါတယ္​။

သူ႔မွာရိွတ့ဲကိုယ္​ပိုင္​စာအုပ္​​ေတြကိုလည္​းဖတ္​ဖို႔က်​ေနာ္​တို႔ကိုမၾကာခဏ​ေဝမွ်​ေလ့ရိွပါတယ္​။ သူငွါးထားတ့ဲစာအုပ္​​ေတြကိုလည္​း စံနစ္​တက်​ေန႔စြဲအခ်ိန္​နဲ႔ ​ေသခ်ာမွတ္​ထားၿပီး မ​ေမ့မ​ေလ်ာ့ျပန္​​ေတာင္​း​ေလ့ရိွပါတယ္​။

အဲလိုစံနစ္​​ေလး​ေတြက​ေတာ့တကယ္​အတုယူစရာပါ။

ဆရာလည္​းဌာနတစ္​ခုက​ေနအၿငိမ္​းစားယူၿပီးတျခား​ေဒသတစ္​ခုကို​ေျပာင္​း​ေရႊ႔သြားပါၿပီ။သူမရိွ​ေတာ့ စာအုပ္​ ကို ဂ႐ုတစိုက္​ခ်စ္​ျမတ္​႐ို​ေသထိန္​းသိမ္​း ​ေစာင္​့​ ေ႐ွာက္​သူ တစ္​ဦး​ေလ်ာ့သြားရပါတယ္​။

ညပ္ိုင္​း စာၾကည္​့တိုက္​ပိတ္​ခ်ိန္​​ေရာက္​တ့ဲအခါ က်​ေနာ္​တို႔သူငယ္​ခ်င္​းမ်ားလဖက္​ရည္​ဆိုင္​ထိုင္​ျဖစ္​ၾကပါတယ္​။လဖက္​ရည္​ဆိုင္​မွာလည္​းစာအ​ေၾကာင္​း​ေပအ​ေၾကာင္​းအမ်ားႀကီး​ေဆြး​ေႏြးခြင္​့ရၾကပါတယ္​။

ခု​ေနာက္​ပိုင္​းက်​ေနာ္​တို႔သူငယ္​ခ်င္​း​ေတြလည္​းတစ္​​ေယာက္​တစ္​​ေနရာစီကြဲကြာကုန္​ၾကပါၿပီ။ စာၾကည့္​့တိုက္​က​ေလးကို စိတ္​ပါဝင္​စား​ေထာက္​ပ့ံ​ေပးမယ္​့ လူႀကီးပိုင္​းကလည္​း စာ​ေပဝါသနာပါသူ မရိွ​ေတာ့ပါ။

က်​ေနာ္​လည္​း​ေနာက္​ပိုင္​းကိုယ္​ပိုင္​အလုပ္​ကိစၥ​ေတြနဲ႔ စာၾကည္​့တိုက္​ဖက္​မ​ေရာက္​ျဖစ္​​ေတာ့။ ခု​ေတာ့က်​ေနာ္​တို႔စာၾကည္​့တိုက္​က​ေလးကိုပရဟိတဝါသနာ႐ွင္​တစ္​ဦးတည္​းကပဲၾကည္​့႐ႈ​ေစာင္​့​ေ႐ွာက္​ရင္​းက်ားကန္​​ေနတ့ဲအ​ၾကာင္​းကိုသိရပါတယ္​။ အရင္​ကလိုစာ​ေပလႈပ္​႐ွားမႈ​ေတြစာ​ေပ​ေဟာ​ေျပာပြဲ​ေတြလည္​းမလုပ္​ႏိုင္​​ေတာ့တာၾကာခ့ဲပါၿပီ။ ခုလိုအစဥ္​အလာ​ေကာင္​း​ေလး​ေတြကိုဆက္​လက္​မထိန္​းသိမ္​းႏိုင္​​ေတာ့တာဝမ္​း နည္​းစရာပါ။ လူငယ္​​ေတြရဲ႕စိတ္​ဝင္​စားမႈက စာၾကည္​့ တိုက္​ မွာ ရိွမ​ေန​ေတာ့တာဟာ​ေကာင္​း​ ေသာ လကၡဏာတစ္​ရပ္​မဟုတ္​တာ​ေသခ်ာ ပါ တယ္​။ စာၾကည္​့တိုက္​က​ေလးနားျဖတ္​သြား မိတ့ဲ အခါ တိုင္​းရင္​တုန္​းကလႈပ္​႐ွားမႈပုံရိပ္​​ေတြကို ျမင္​​ေယာင္​​ေနမိပါတယ္​။ အခု​ေတာ့ စာၾကည္​့တိုက္​ဆိုင္​း ဘုတ္​က​ေလးလည္​း​ေဆးသား​ေတြကြာလို႔ စာၾကည့္​့တိုက္​ ဆိုတ့ဲစာလုံး​ေလးကို​ေတာင္​အျပည့္​့အစုံဖတ္​မရ​ေတာ့ပါ။ ​ေမွးမိွန္​လွတ့ဲစာၾကည္​့တိုက္​က​ေလးကို ၾကည္​့​ေနမိရင္​း အတိတ္ဆီ​ကို ျပန္​လည္​တမ္​းတလြမ္​း​ ေနမိပါတယ္​။

မို​ေနးသစ္​