လွေက်ာ္ေဇာ ● တပ္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး - အပိုင္း (၆)
(မုိးမခ) ေမ ၁၇၊ ၂ဝ၁၈
(မုိးမခ) ေမ ၁၇၊ ၂ဝ၁၈
● ဗေလာင္းဗလဲ ကာခ်ဳပ္
၂ဝ၁၈ မတ္လ (၂၇) ရက္ေန႔က၊ ကာခ်ဳပ္ မင္းေအာင္လိႈင္က တပ္ကိုမိန္႔ခြန္းေပးရာမွာ တပ္ကို အႀကီးအက်ယ္မႊန္း အား ေဆးတင္ေပး (ေနာက္ဆံုးေပၚ လက္နက္အသစ္အဆန္းေတြ ဆက္လက္ဝယ္ယူေနမယ္) ၿပီး တခါ တဖက္ကလည္း ၿငိမ္း ခ်မ္းေရးကိစၥေတြမွာ အစိုးရနဲ႔ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ေနေၾကာင္း အစိုးရနဲ႔တန္းတူထားေျပာသြားေပမယ့္ ေနာက္တလေက်ာ္ အၾကာေလး (ဧၿပီလ ၃ဝ ရက္ေန႔) မွာပဲ၊ ကုလလံုျခံဳေရးေကာင္စီဝင္ သံအမတ္မ်ားနဲ႔ေတြ႕ဆံုရာမွာေတာ မိမိတို႔ႏိုင္ငံတြင္ ႏိုင္ ငံ၏ေခါင္းေဆာင္ သမၼတရွိပါေၾကာင္း၊ မိမိတို႔တပ္မေတာ္အေနျဖင့္ သမၼတ၏ေခါင္းေဆာင္မႈေအာက္တြင္သာ လုပ္ကိုင္ ေဆာင္ရြက္ျခင္းျဖစ္ပါေၾကာင္း၊ မိမိတို႔တပ္မေတာ္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရ၏ ဥိီးေဆာင္မႈေအာက္တြင္သာရွိသည္လို႔ ဆိုျပန္ ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ အခုေခတ္လို (အစစအရာရာ ပြင့္လင္းလာတဲ့ကာလမွာ) ကာခ်ဳပ္ျဖစ္လာရရွာတဲ့ မင္းေအာင္လိႈင္ခမ်ာ ယခင့္ ယခင္ ကာခ်ဳပ္အရွင္သခင္မ်ားလို တျပည္လံုးကို နားပိတ္ မ်က္စိပိတ္ ငါေျပာသမွ်အမိန္႔ နားေထာင္လို႔ဆိုၿပီး အာဏာရွင္ လုပ္လို႔မရေတာ့ပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ တေန႔တမ်ဳိး မ႐ိုးရေအာင္ ဗေလာင္းဗလဲေတြ ေျပာေနရတာပါ။
အဲဒီ ၃ဝ၊ ၄၊ ၂ဝ၁၈ ရက္ေန႔က အစည္းအေဝးမွတ္တမ္း (၄၅၂၁၈ တပ္မေတာ္ဦးစီးခ်ဳပ္႐ုံးကထုတ္ထား) ကိုပဲ ၾကည့္ပါ။
အေစာပိုင္းမွာ သံအမတ္ႀကီးမ်ားကို တေယာက္စီေမးခြင့္ေပး၊ သူကိုယ္တိုင္ တခုခ်င္းေျဖေနရာကေန ၄၅ ေယာက္ေမး အၿပီးမွာေတာ့ အခ်ိန္အကန္႔အသတ္ေၾကာင့္လို႔ဆိုၿပီး ေမးခြန္းေတြကိုတခုခ်င္းမေျဖေတာ့ပဲ တၿပိဳင္တည္းေမး၊ ျခံဳငံုၿပီးေျဖၾကား ပါ့မယ္လို႔ လုပ္လာရပါတယ္။
ကာခ်ဳပ္ခမ်ာ အဲဒီ ၂ နာရီဟာ ေဇာေခြၽးျပန္ေလာက္ပါတယ္။ သူ႔အေျဖမ်ားမွာ တာဝန္ဟူသမွ် ျပည္ထဲေရးလႊဲခ်၊ အစိုးရလႊဲခ်နဲ႔ အေတာ့္ကိုတာဝန္မဲ့ပါတယ္။ မတ္လ (၂၇) ရက္ေန႔ မိန္႔ခြန္းတုန္းက ေမာက္ေမာက္မာမာေျပာခဲ့တဲ့စကားေတြနဲ႔ ကြာလိုက္ တာ။
ဒါ့အျပင္ တျခားမိန္႔ခြန္းမ်ားမွာေျပာခဲ့ဘူးတဲ့ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႕မ်ားက မျဖစ္ႏိုင္တာေတြေတာင္းေနၾကတာတို႔၊ အျမင္က်ဥ္းတဲ့ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားေၾကာင့္ ျပည္တြင္းစစ္ရွည္ၾကာေနရတာတို႔ဆိုတဲ့ ငါ့စကားႏြားရစကားမ်ဳိး ေလသံေတြ႔နဲလည္း ကြာလိုက္တာ။
ဗမာ့တပ္မေတာ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား စကားဗေလာင္းဗလဲေျပာတာ၊ ဗေလာင္းဗလဲလုပ္တာ၊ ကတိမတည္တာေတြဟာ အခု မွ မဟုတ္ပါဘူး။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ထူေထာင္စဥ္ကတည္းက လူေကာင္းလူေတာ္ပဲလိုခ်င္တယ္ဆိုၿပီး မိမိတို႔ရဲ႕အရွင္ သခင္စစ္အုပ္စုထိပ္သီးမ်ားအေပၚသာ (ေကာင္းတဲ့) သစၥာေစာင့္ထိမ္းၿပီး ျပည္သူလူထုမ်က္ႏွာ (ေအာက္ေျခတပ္သား မ်ားအပါ) ကို လံုးဝမေထာက္ထားတဲ့သူမ်ားကိုသာ အဆင့္ဆင့္ေျမႇာက္စားလာတဲ့စနစ္အရ ေပၚထြက္လာတဲ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ မ်ားအဆက္ဆက္ ဒီလိုအခ်ဳိးမ်ဳိးခ်ည္းပါပဲ။ သိပ္မၾကာခင္ကျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ ကိစၥအခ်ဳိ႕ကိုပဲၾကည့္ပါ။
၁၉၈၈ - ၁၉၉၇ နဝတေခတ္။ ၁၉၉၇ - ၂ဝ၁၁ နအဖေခတ္ တိုင္းရင္းသားေဒသမ်ားမွာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့မႈေတြကိုျပန္ၾကည့္ရင္ ဗမာ့တပ္မေတာ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားရဲ႕လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကိုၾကည့္ရင္ တိုင္းျပည္ႀကီးၿငိမ္းခ်မ္းသြားမွာကို ဘယ္ေလာက္စိုး ရိမ္ ၿပီး အိမ္ၾကက္ခ်င္းခြပ္ကုန္ေအာင္ ဘယ္လိုဗေလာင္းဗလဲ ေအာက္တန္းက်စြာလုပ္ေဆာင္ခဲ့တယ္ဆိုတာ ေတြ႕ရွိႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီကမွတဆင့္ အခုလက္ရွိဆက္လက္ျဖစ္ပြားေနတဲ့ျပည္တြင္းစစ္ရဲ႕ အဓိကတရားခံဟာ ဘယ္သူလဲဆိုတာ ရွင္းလင္းစြာ သိႏ္ိုင္ပါတယ္။
၁၉၈၉ ခုႏွစ္၊ မတ္လမွာ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ႕လက္ေအာက္ခံေဒသတခုျဖစ္တဲ့ ကိုးကန္႔ေဒသက ဖုန္ၾကားရွင္ေခါင္း ေဆာင္ၿပီး ပုန္ကန္ခြဲထြက္ခဲ့ပါတယ္။ မုန္ကိုးေဒသကိုပါစည္း႐ုံးၿပီး ခြဲထြက္လိုက္တာပါ။ အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ကစလိုက္တဲ့ ပုန္ ကန္ခြဲထြက္မႈဟာ ၁၉၈၉ ခု ဧၿပီလသႀကၤန္တြင္း ဝတပ္ဖြဲ႕မ်ားက ပန္ဆန္းဗဟိုဌာနခ်ဳပ္သိမ္းပိုက္ခံလိုက္ရၿပီး က်န္ေဒသ မ်ားမိုင္းလား ၁ဝ၁ ပန္ဝါေဒသစသျဖင့္ တစစီ ကြဲထြက္ကုန္ပါတယ္။ ဒီခြဲထြက္အဖြဲ႔မ်ားအားလံုး နဝတနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ၾကပါတယ္။ စစ္ရပ္စဲလိုက္ၾကၿပီး စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြ အမ်ားအျပားလုပ္ခြင့္ျပဳခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲ မ်ားေတာ့ ေနာင္တက္လာမယ့္အစိုးရနဲ႔က်မွ ေျပာပါလို႔ နဝတဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား (ဗိုလ္ခင္ညြန္႔) က ကတိေပးထားတယ္တဲ့။
(မွတ္ခ်က္ ။ ။ အဲဒီကာလျငိမ္းခ်မ္းေရးယူထားတဲ့ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႕မ်ားက ဘယ္လိုဆက္ဆံ (ဖ်က္ဆီး) ခဲ့တယ္ဆိုတာ ေတြကိုေတာ့ ဗိုလ္ထက္မင္းေရးသားၿပီး မိုးမခမွာတင္ေနတဲ့ ေဆာင္းပါးမ်ား ဥပမာ - ၅၄၂ဝ၁၈ ဇာခန္းဆီးေနာက္ကြယ္က ဇတ္လမ္းမ်ားမွာ ဖတ္ၾကည့္ပါ။)
အဲသလို ဗကပၿပိဳကြဲေရးကို ဦးေဆာင္ေဖာက္ထြင္းလုပ္ေဆာင္ေပးခဲ့တဲ့ ကိုးကန္႔ေဒသေခါင္းေဆာင္ ဖုန္ၾကားရွင္ကို နဝတက (စီးပြားေရး) အခြင့္ထူးအမ်ဳိးမ်ဳိးေပးၿပီး ကိုးကန္႔အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဦးဖုန္ၾကားရွင္ဆိုၿပီး နဝတသတင္းစာမ်ားက ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားနဲ႔တြဲရိုက္ထားတဲ့ဓာတ္ပံုမ်ားနဲ႔ ေနရာေပးေဖၚျပတာေတြေတြ႕ရပါတယ္။ ဖုန္ၾကားရွင္က ကိုးကန္႔ေဒသဖြံ႕ၿဖိဳးေရး အတြက္ ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးေရးပေပ်ာက္ေရးလုပ္ငန္းေတြ ဘယ္လိုလုပ္ေဆာင္တယ္ဆိုတာ သတင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးကိုေဖၚျပေနရံုမကကိုးကန္႔ေဒသကို ဘိန္းပေပ်ာက္သြားၿပီးျဖစ္ေၾကာင္းေတာင္ ေၾကညာေပးခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ တကယ့္ျဖစ္ရပ္မ်ားမွာေတာ့ အလြန္႐ႈပ္ေထြးေနခဲ့ပါတယ္။
၁၉၉၂ - ၉၃ မွာ ကိုးကန္႔က ဖုန္မိသားစုနဲ႔ ရန္မိသားစု ပဋိပကၡတိုက္ပြဲေတြ (ၾကားက စစ္တပ္ကပဲရန္တိုက္ေပးခဲ့တာ) ကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး တပ္မေတာ္က အဲဒီေဒသတြင္းဝင္လာရံုမက မုန္ကိုးက မုန္ဇလပ္တို႔ကို ၁၉၉၅ မွာ ကိုးကန္႔ကခြဲထြက္ေစၿပီးကာကြယ္ေရးတပ္ ဖြဲ႕ေပးခဲ့ပါတယ္။ မူးယစ္ေဆးဝါးလုပ္ေဆာင္ခြင့္အပါအဝင္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းအမ်ိဳးစံု လုပ္ခြင့္ျပဳခဲ့ပါတယ္။
တခါ ၂ဝဝဝ ခုႏွစ္မွာ မုန္းကိုးကာကြယ္ေရးတပ္မွဴး မုန္ဇလပ္နဲ႔ ဒုတာဝန္ခံလီနမင္တို႔ ပဋိပကၡတိုက္ပြဲမ်ားျဖစ္လာတဲ့အခါ တပ္မ (၉၉) က ဝင္လာေျဖရွင္းတယ္ဆိုၿပီး မုန္ဇလပ္တပ္ဖြဲ႕ကို အရင္ရွင္းပါတယ္။ အိမ္ၾကက္ခ်င္းခြပ္ၿပီး ပန္းေနတဲ့ မုန္ဇလပ္ တပ္မ်ား လက္နက္ခ်လိုက္ရပါတယ္။
ဒီေနာက္ေဆြးေႏြးရေအာင္ဆိုၿပီး(၂၄၊ ၁၁၊ ၂၀၀၀) ရက္ေန႔ ေဟမုန္လံုမွာ လီနမင္တို႔ကိုေခၚ တတပ္လံုးလူ (၂၀၀ ေက်ာ္)ကို ေသြးေအးေအးနဲ႔သတ္ျဖတ္လိုက္ၿပီး မုန္ကိုးေဒသတခုလံုးကို ဗမာ့တပ္မေတာ္က သိမ္းယူလိုက္ပါတယ္။
မုန္ကိုးေဒသကို ကိုးကန္႔ကခြဲထုတ္သိမ္းပိုက္ၿပီး ဗမာ့တပ္မေတာ္ဟာ ကိုးကန္႔ကိုထပ္မံခြဲထုတ္ေရး လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္မွာ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ႕ေရးကို လက္မခံႏိုင္တဲ့ဖုန္ၾကားရွင္ကို (ငါးၾကင္းဆီနဲ႔ ငါးၾကင္းေက်ာ္သလို) နယ္ျခား ေစာင့္တပ္ဖြဲ႕ေရးလက္ခံတဲ့သူမ်ားက စစ္တပ္အကူအညီနဲ႔ ေမာင္းထုတ္ပစ္လိုက္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ အဲဒီသတင္းစာမ်ားကပဲမူးယစ္ေဆးဝါးဘိန္းရာဇာ ဖြတ္ၾကားရွင္လို႔ ျပန္အပုပ္ခ်လာပါတယ္။ (အခု အလြန္အမင္းခ်မ္းသာေနၾကတဲ့ ဗမာတပ္မ ေတာ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား ဘိန္းမူးယစ္ေဆးဝါးမ်ားကရခဲ့တဲ့ေငြေတြနဲ႔ လြတ္ကင္းၾကပါသလား။) ၂ဝ၁၅ မွာေတာ့ ဖုန္ၾကားရွင္ရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈနဲ႔ ကိုးကန္႔အဖြဲ႕ (MNDAA) ျပန္ေပၚလာၿပီးကိုးကန္႔ေဒသမွာ တိုက္ပြဲမ်ား တဖန္ျပန္ေပၚလာပါေတာ့တယ္။
ဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြကိုၾကည့္ရင္ ဗမာ့တပ္မေတာ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားဟာ ျပည္တြင္းစစ္ကို မရွည္ ရွည္ေအာင္ လုပ္ေနတာ ေတြ ေတြ႔ရမွာျဖစ္ၿပီး၊ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား ဘာေၾကာင့္ ဒီစစ္တပ္ကိုေရာ၊ ဒီဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားကိုေရာ မယံုၾကည္ၾကရ သလဲဆိုတာ သိႏိုင္ပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုမလိုခ်င္သူေတြဟာ ဒီဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကို နယ္စပ္တေၾကာ ေနထိုင္ေနရတဲ့တိုင္းရင္းသားမ်ားသာမက ျပည္တြင္းကဗမာလူမ်ိဳးအမ်ားစုအပါအဝင္ ျပည္သူလူထုႀကီးတရပ္လံုး သိရွိနားလည္ လာေနၿပီး ျပည္သူလူထုရဲ႕စစ္ပြဲေတြရပ္ပစ္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတည္ေဆာက္ဖို႔ ေတာင္းဆိုတိုက္ပြဲဝင္္သံေတြ ပိုက်ယ္ေလာင္ လာေနပါၿပီ။ ျပည္တြင္းစစ္တိုက္ေနရတဲ့စစ္သည္မ်ားအားလံုး ဒီသမိုင္းဝင္တိုက္ပြဲႀကီးအတြင္းပါဝင္လာေအာင္ ဝိုင္းႀကိဳးစား ရပါလိမ့္မယ္။ အဓိကအင္အားအႀကီးဆံုးျဖစ္တဲ့ ဗမာ့တပ္မေတာ္ႀကီးထဲက (စြန္႔ပဲဲ စြန္႔ရၿပီး မစားရတဲ့) ေအာက္ေျခတပ္သားမ်ား ပါ ပါဝင္လာေအာင္ႀကိဳးစားၾကပါစို႔။
လွေက်ာ္ေဇာ
၁၆၊ ၅၊ ၂ဝ၁၈။
Comments