ေမာင္စြမ္းရည္ ● ဒဂုန္တာရာ ရာျပည့္ပြဲသုိ႔

ေမာင္စြမ္းရည္ ● ဒဂုန္တာရာ ရာျပည့္ပြဲသုိ႔
(မုိးမခ) ေမ ၇၊ ၂၀၁၈

ဆရာဒဂုန္တာရာဟာ ၁၉၁၉၊ ေမ ၁၀ မွာ ေမြးဖြားသူျဖစ္ပါတယ္။ ၂ဝ၁၉၊ ေမ ၁၀ မွာဆုိရင္ ဒဂုန္တာရာအသက္ ၁ဝဝ ျပည့္ ပြဲဆင္ႏႊဲရေတာ့မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာဟာ ၂ဝ၁၃ ကြယ္လြန္တာ ဆုိေတာ့ အသက္ ၉၄ ႏွစ္ၾကာေအာင္ ေနသြားရတယ္လို႔ဆုိႏိုင္ ပါတယ္။ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း၊ ဆရာႀကီးမင္းသုဝဏ္၊ ဆရာေဇာ္ဂ်ီ၊ ဆရာဒဂုန္တာရာစတဲ့ ကဗ်ာဆရာႀကီးေတြ အသက္ ရွည္လွပါတယ္။ ကဗ်ာေရးတာနဲ႔ အသက္ရွည္တာ၊ တုိတာတုိ႔ဟာ ဘာမွေတာ့မဆိုင္ပါ။ ဆရာေဇာ္ဂ်ီ အသက္နည္း နည္းတိုသြားတာ ကေတာ့ ေဆးလိပ္အေသာက္မ်ားခဲ့လြန္းလုိ႔ ျဖစ္ဖုိ႔ရွိပါတယ္။ ကဗ်ာ ဆရာတင္မုိးဟာ ကိုယ္ခံက်န္းမာေရးအလြန္ေကာင္းသူပါ။ ေဆးလိပ္ေၾကာင့္ အသက္ ၇ဝ+၄ ႏွစ္သာေနသြားရရွာတာပါ။ ေဆးလိပ္မေသာက္ရင္ အသက္ ၁ဝဝ တန္းေနရမယ့္ ပုဂၢိဳလ္ပါ။

ဆရာတာရာ အသက္ ၉၄ ႏွစ္ထိေနသြားရတာဟာ ေဆး လိပ္မေသာက္လို႔ဆုိတဲ့ အခ်က္တစ္ခ်က္ကို ထည့္တြက္ရမယ္ထင္ ပါတယ္။ ေဆးလိပ္က လူအသက္ရဲ႕အခ်က္အခ်ာျဖစ္တဲ့ အဆုပ္၊  အသည္း၊ ႏွလုံးတို႔တိုက္႐ိုက္၊ ထိခိုက္ေစတာအမွန္ပါ။ မီးခိုးေတြကို ႐ွဴသြင္းတာဆုိေတာ့ အဆုပ္ကို မီးခိုးကမျဖတ္သန္းဘဲ ဘယ္မွဆက္ မသြားပါ။ အရက္ေသစာကေတာ့ မ်ားမ်ားမေသာက္ရင္၊ စြဲ မေသာက္ရင္ အသက္ကို ရန္ရွာဖြယ္မရွိပါ။ အသက္မရွည္ေစႏိုင္ ေတာင္မွ အသက္ကိုေတာ့ မတုိေစႏိုင္ပါ။ ခုလို ေဆးလိပ္နဲ႔ အရက္ ကိုဒဲ့ေျပာရတာက စာေရးဆရာအမ်ားစုဟာ ေဆးလိပ္၊ အရက္ကို စြဲတတ္ၾကလုိ႔ ေျပာရတာပါ။ ကြၽန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြထဲက တင္မုိး၊ ၾကည္ေအာင္၊ ၫြန္႔ေအး(အင္းဝ)တို႔ဟာ ေဆးလိပ္စြဲလို႔သာ အေသေစာၾကတာလို႔ ကြၽန္ေတာ္မွတ္ယူပါတယ္။ ပန္းခ်ီဝင္းေဖ၊ ေမာင္သိန္းႏိုင္၊ ေမာင္မုိးသူ၊ ကိုေလး(အင္းဝဂုဏ္ရည္)၊ ေမာင္စြမ္း ရည္တုိ႔ဟာ ခု ၈ဝ ေက်ာ္ေတြပါ။ ေဆးလိပ္မေသာက္ၾကပါ။ ဆရာ ေမာင္သာႏိုးက ေဆးလိပ္ျဖတ္တာ ေနာက္က် လို႔နဲ႔တူပါရဲ႕။ အသက္ရွည္ေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ေလာက္ က်န္းမာေရးမေကာင္းပါ။ ဆရာဒဂုန္တာရာဟာ သက္ေတာ္ရွည္ကဗ်ာ ဆရာႀကီးျဖစ္ရတဲ့ အေၾကာင္းကို ဆင္ျခင္ၾကည့္မိလို႔။ ကြၽန္ေတာ္ ဆင္ျခင္မိတာကို လူငယ္ေတြ သင္ခန္းစာယူရေအာင္ ေဖာက္သယ္ခ်တာပါ။

ဆရာဒဂုန္တာရာဟာ တစ္သက္တာလုံးေလာက္ စာေတြေရး သြားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေတာင္ ငယ္စဥ္ကတည္းက ခ်ဴခ်ာခဲ့ၿပီး ငယ္စဥ္ ကတည္းက မ်က္စိမေကာင္းခဲ့လုိ႔ ဘဝေနာက္ဆုံးပိုင္းအရြယ္မွာ စာေကာင္းေကာင္းမေရးႏိုင္ခဲ့ပါ။ မ်က္စိမေကာင္းလို႔ ေျပးခုန္လႈပ္ ရွားတာေတြလည္း အလြန္နည္းခဲ့ဟန္ရွိပါတယ္။ ဆရာတာရဲ႕ အေပၚ ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိတဲ့ ဆရာပါရဂူရဲ႕ မွတ္ခ်က္ကိုေတာ့ ေဖာက္သယ္ခ်လိုက္ခ်င္ပါတယ္။ ဆရာတာကေတာ့ မႀကိဳက္ေပမဲ့ ၿပံဳးၿပီး ငုံ႔ခံရရွာပါတယ္။ ဆရာပါရဲ႕ မွတ္ခ်က္က ''ခင္ဗ်ားက ေရသာခိုေနတာပါ''တဲ့။ ဘာမဆုိ ကိုယ္ထူကိုယ္ထမလုပ္လို႔ ဆရာ ပါကက ေဝဖန္တာပါ။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဆရာတာရာဟာ လူ႔ဘဝမွာ လူျဖစ္ရက်ဳိးနပ္ တယ္လုိ႔ ဆုိႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အလုပ္ေတြလုပ္သြားႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ကဗ်ာဝတၴဳတုိ၊ ဝတၴဳရွည္၊ ေဝဖန္စာစု စာေပ၊ ဂီတ၊ ႐ုပ္ရွင္၊ ပန္းခ်ီ စသည္တို႔ကို ေဝဖန္စာ)၊ ႐ုပ္ပုံလႊာ၊ ခရီးသြားစတဲ့ေတြေရးသားရင္း တာရာမဂၢဇင္းကို တည္းျဖတ္ထုတ္ေဝၿပီး စာေပသစ္ေခတ္တစ္ ေခတ္ကို ထူေထာင္ႏိုင္ခဲ့တဲ့အျပင္ စာေပသစ္ လူငယ္မ်ားကို အေတာ္အသင့္ ေမြးထုတ္ႏိုင္ခဲ့တယ္လို႔ဆုိႏိုင္ပါတယ္။

ဆရာတာရာဟာ တာရာမဂၢဇင္းအျပင္ စာေပသစ္မဂၢဇင္းနဲ႔ ဂႏၶဝင္ဂ်ာနယ္၊ ရန္ေက်ာ္ဂ်ာနယ္ (သခင္အုန္းျမင့္) လင္းယုန္ဂ်ာ နယ္ (ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္) တို႔မွာလည္း ပူးတြဲေရွ႕ေဆာင္ေရးသား ခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသား ဘဝကတည္းက အုိးေဝမဂၢဇင္းကို အယ္ဒီတာအျဖစ္နဲ႔ ကို္ေအာင္ဆန္းတုိ႔ကို ဆက္ခံ တည္းျဖတ္ထုတ္ေဝခဲ့တာပါ။

ဆရာတာရာဟာ ဂီတနဲ႔ပန္းခ်ီကိုယ္လည္း ဝါသနာပါထုံခဲ့ပါ တယ္။ ေက်ာင္းသားဘဝက တကၠသုိလ္အေဆာင္မွာ စႏၵယားကို ပါယူလာၿပီး တီးခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ သူရဲ႕စႏၵယားလက္သံကို အသံ သြင္းထားသလားမသိပါ။ အသံသြင္းထားခဲ့ရင္ ဓာတ္ျပား ပြားၿပီး ျဖန္႔ေဝသင့္ပါတယ္။ ပန္းခ်ီကာမ်ားကိုလည္း မမ်ားလွေပမဲ့ ႐ို႐ို ေသေသ စုေဆာင္းထားသင့္ပါတယ္။ ဆရာတာရာရဲ႕ ရာျပည့္ အႀကိဳပုံနဲ႔ ရာျပည့္ပြဲတုိ႔မွာ (၁) ဆရာကိုယ္တိုင္ေရးသားခဲ့တဲ့ ကဗ်ာ၊ ဝတၴဳရွည္ပုံလႊာ ခရီးသားစာေပစတဲ့စာအုပ္ေတြ၊ (၂) ဆရာတည္း ျဖတ္ထုတ္ေဝခဲ့တဲ့ အုိးေဝ၊ တာရာ၊ စာေပ၊ စာေပမဂၢဇင္း၊ ဂႏၳဝင္ ဂ်ာနယ္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံစာေရးဆရာအသင္း မဂၢဇင္းစတဲ့ စာအုပ္ စာေပေတြကို ခင္းက်င္းျပသတဲ့အျပင္ သူရဲ႕ပန္းခ်ီကား၊ စႏၵရား စသည္မ်ားနဲ႔ သူထူးထူးျခားျခား ဝတ္ဆင္ေလ့ရွိတဲ့ အဝတ္အထည္ မ်ား၊ သူ႔ရဲ႕တုတ္ေကာက္၊ ဖိနပ္စသည္တုိ႔ကိုပါ ျပသသင့္ပါတယ္။ ဓာတ္ပုံေတြဆုိရင္လည္း နံရံမွာခ်ိတ္ၿပီးျပတဲ့အျပင္ ဓာတ္ပုံအယ္လ္ ဘမ္စာအုပ္ကေလးလုပ္ၿပီး ေရာင္းခ်ရင္ေတာင္ အမွတ္တရ ဝယ္ ထားခ်င္ၾကမွာပါ။ ကဗ်ာ၊ ဝတၴဳတုိ၊ ဝတၴဳရွည္စာအုပ္ေတြကုိလည္း မိသားစုကျဖစ္ေစ၊ ထုတ္ေဝသူေတြကျဖစ္ေစ ပုံႏွိပ္ထုတ္ေဝေရာင္း ခ်သင့္တယ္ထင္ပါတယ္။

ဆရာတာရာဟာ အသက္ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ စာေရးဆရာအသင္းမွာ ဥကၠ႒အေရြးခံရသူျဖစ္ပါတယ္။ တကၠ သုိလ္ဘက္က ဆရာေဇာ္ဂ်ီ၊ ဆရာမင္းသုဝဏ္တို႔ကပါ ထုိက္တန္သူအျဖစ္ ေထာက္ခံအားေပးခဲ့လုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာ ေဇာ္ဂ်ီကဆုိရင္ စာေပ႐ုပ္ပုံလႊာဆုိတဲ့ စာေပပုံစံတစ္မ်ဳိးဟာ ျမန္မာစာေပ ေလာကမွာ ဆရာတာရာရဲ႕ ထည့္ဝင္မႈအျဖစ္ အသိ အမွတ္ျပဳ ေရးသားခဲ့ပါတယ္။

ဆရာတာရာဟာ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားဘဝကတည္းက ကိုႏု၊ ကုိေအာင္ဆန္းတုိ႔ ကိုဗဟိန္း၊ ကိုဗေဆြတုိ႔နဲ႔အတူ ဆက္ ခံၿပီး ေက်ာင္းသားသမဂၢနဲ႔ အုိးေဝမဂၢဇင္းထုတ္ေဝမႈတုိ႔ကို တာဝန္ယူခဲ့ သူျဖစ္ပါတယ္။ ျပင္ပစာေပေလာကေရာက္ေတာ့ ပါတီႏိုင္ငံေရးသမားအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တာမရွိေပမဲ့ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္ မႈိင္းရဲ႕အပါးမွာ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး လႈပ္ရွားသူတစ္ဦးအျဖစ္ လည္း ပါဝင္လႈပ္ေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးေရာ ကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလႈပ္ရွားမႈမ်ားကိုပါ ဦးေဆာင္ပါဝင္ဆင္ႏႊဲခဲ့ပါ တယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ သခင္သန္းထြန္း၊ သခင္ဗဟိန္း၊ ဗိုလ္ ေဇယ်ေခၚ ကိုလွေမာင္ စတဲ့ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားနဲ႔ ရင္းႏွီးကြၽမ္း ဝင္ေပမဲ့ပါတီႏိုင္ငံေရးကိုေရာ အစုိးရမႈထမ္းအျဖစ္ကိုေရာ လုံးဝ  မလႈပ္ေဆာင္ခဲ့ဖူးပါ။ အသင္းအပင္ကိစၥမ်ားမွာ ေက်ာင္းသားမဂၢနဲ႔ စာေရးဆရာအသင္း၊ စာေရးဆရာသမဂၢတုိ႔မွာသာ ပါဝင္ေဆာင္ ရြက္ခဲ့ဖူးပါ တယ္။ ႏိုင္ငံေရးသမား အေက်ာ္အေမာ္ေတြနဲ႔ေပါင္းသင္းခဲ့လို႔ အဖ်ားခက္ဖမ္းဆီးခံရတာမ်ဳိးပဲရွိခဲ့ပါတယ္။ ဆုိရွယ္လစ္ ဦးဗေဆြကလြဲလို႔ သူေပါင္းသင္းခဲ့သူေတြဟာ ကြန္ျမဴနစ္အေက်ာ္ အေမာ္ေတြခ်ည္းျဖစ္ပါတယ္။

အသက္ႀကီးလာတဲ့အခါ သူ႔တူမ စာေပသမားျဖစ္သူ သခင္ျမ စႏီၵရဲ႕အိမ္ေထာင္ဘက္ရွိရာ ရွမ္းျပည္ေအာင္ပန္းကိုလိုက္ၿပီး တစ္ သက္လုံး မွီခိုေနထိုင္သြားခဲ့ပါတယ္။ ေအာင္ပန္းမွာ ႏွစ္စဥ္ေမြးေန႔ ပြဲက်င္းပတဲ့အခါ ရန္ကုန္နဲ႔အနယ္နယ္အရပ္ရပ္က စာေရးဆရာမ်ားနဲ႔ စာေပဝါသနာရွင္မ်ားက ႏွစ္စဥ္သြားေရာက္ခဲ့ၾကပါတယ္။  အေမလူထုေဒၚအမာေမြးေန႔ပြဲကိုပဲ စာေရးဆရာ မ်ား၊ စာေပသမား မ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးသမားေဟာင္းမ်ားက ႏွစ္စဥ္ဝတ္မပ်က္ သြားေရာက္ ၾကပါတယ္။ လူငယ္စာေပသမားမ်ားအျပင္ သခင္အုန္းျမင့္၊ လင္း ယုန္ေမာင္ေမာင္၊ ဦးအုန္းေမာင္တုိ႔လို လူႀကီးမ်ားႏွင့္ ပန္းခ်ီ၊ ဂီတသမားအခ်ဳိ႕လည္း လုိက္ပါ သြားၾကပါတယ္။

ဆရာတာရာ ရာျပည့္အႀကိဳပြဲနဲ႔ ရာျပည့္ပြဲကိုလည္း လူငယ္ လူႀကီးစာေပသမားမ်ားက စိတ္ဝင္တစားပူးေပါင္း ျပင္ဆင္လ်က္ ရွိၾကပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ တာရာေခတ္ၿပိဳင္ လူႀကီးစာေပသမား မ်ားမရွိၾကေတာ့ပါ။ သူ႔ထက္ငယ္တဲ့ ဗန္းေမာ္တင္ေမာင္၊ ျမသန္း တင့္၊ လင္းယုန္ေမာင္ေမာင္တုိ႔လို ပုဂၢိဳလ္ေတြက သူ႔ထက္အရင္ ဦးစြာ ကြယ္လြန္ခဲ့ၾကၿပီျဖစ္ပါတယ္။ သူတုိ႔ခဗ်ာ က်န္းမာေရးလိုက္ စားသူေတြျဖစ္ၾကတဲ့ ေခတ္အဆက္ဆက္အစုိးရမ်ားက ဖမ္းဆီးႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းမႈေတြေၾကာင့္ အေသ ေစာခဲ့ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာရဲ႕ရာျပည့္ပြဲမွာ ဆရာမင္းယုေဝနဲ႔ ဆရာကုိေလးတို႔ပဲ အသက္ ဂုဏ္ဝါအႀကီးဆုံး ကဗ်ာ ဆရာႀကီးမ်ားျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဆရာႀကီးမ်ားလည္း အသက္ရာေက်ာ္ရွည္ၾကပါေစသတည္း။

ေမာင္စြမ္းရည္
၁၇၊ ၄၊ ၁၈