ေမာင္စြမ္းရည္ ● ကဗ်ာဆရာ့အိမ္

ေမာင္စြမ္းရည္ ● ကဗ်ာဆရာ့အိမ္
(မုိးမခ) ေမ ၂၂၊ ၂၀၁၈

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာကဗ်ာဆရာ့အိမ္လို႔ေက်ာ္ၾကားဖူးတာကေတာ့  ကဗ်ာဆရာတင္မိုးရဲ႕ အိမ္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ အင္းစိန္မွာရွိပါတယ္။ ေရေျမာင္း (ေခ်ာင္းကေလး) ေဘးက ကမ္းပါးကို သူ႕အိမ္အေပၚထပ္နဲ႔ တံတားထိုးထားတယ္။ အိမ္ပံုစံကေတာ့ ျမန္မာမႈ လို႔ ဗိသုကာဆရာေရႊက ေျပာပါတယ္။ အိမ္ရွင္ေတြ ဝင္မ႐ႈပ္နဲ႔ဆိုၿပီး သူကိုယ္တိုင္ သူ႔လက္သမားနဲ႔သူ ေစာင့္ၾကပ္ၾကည့္႐ႈၿပီး ေဆာက္တာပါ။ အမ်ားကေတာ့ ျမန္မာမႈဆိုတာ ဘံုအဆင့္ဆင့္၊ အခြၽန္အတက္ေတြနဲ႔လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားၾကေပမယ့္ အခြၽန္ အတက္လံုးဝမပါ။ အိမ္ေခါင္မိုးကလည္း တျခမ္းေစာင္းလို႔ေခၚရမလားမသိ။ ေရခ်မ္းစင္လို ပံုစံနဲ႔ပါ။

ကဗ်ာဆရာက ျမင္းၿခံခ႐ိုင္၊ ေတာင္သာၿမိဳ႕နယ္ကပါ။ သူ႕ရဲ႕သူငယ္ခ်င္း ဗိသုကာဦးေရႊက ျမင္းၿခံခ႐ိုင္၊ ေက်ာက္ပန္းေတာင္း သားပါ။ ဂ်ပန္ျပန္ ဗိသုကာတဲ့။ ဗမာျပည္မွာ ဂ်ပန္ျပန္ဗိသုကာဆိုလို႔ ဒီတေယာက္ပဲၾကားဖူးတာပါ။  သူငယ္ခ်င္း ဦးေရႊက ဗိသုကာ လက္ခမယူပဲ ကဗ်ာဆရာကို ၾကည္ညိဳခင္မင္မႈနဲ႔ သူကိုယ္တိုင္ ပံုစံဆြဲၿပီး သူကိုယ္တိုင္ႀကီးၾကပ္ေဆာင္လုပ္ေပးရွာတာပါ။ လူေတြကလည္း အင္းစိန္ကို လာလာၾကည့္ၾကတယ္။ ဘယ္လိုပံုလဲလို႔။ ထူးဆန္းတာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ ဆရာေရႊက သူေဆာက္တဲ့အိမ္ရဲ႕ဗိသုကာသေဘာတရားကို စႏၵာမဂၢဇင္းမွာ ေဆာင္းပါးေရးၿပီးေတာ့ အေသအခ်ာရွင္းလင္းတင္ျပခဲ့ေသးတာပါ။ ကဗ်ာဆရာ့ အိမ္တဲ့။

ေမာင္စြမ္းရည္ရဲ႕အိမ္ကလည္း ကဗ်ာဆရာအိမ္အျဖစ္နဲ႔ အမည္ေက်ာ္တာပါပဲ။ ေက်ာင္းဆရာေမာင္ႏွံ အၿငိမ္းစားယူေတာ့ ရွိစုမဲ့စုနဲ႔ အိမ္ေဆာင္တာပါ။ ဗမာ လက္သမားတစ္ဦးကို ကဗ်ာဆရာကိုယ္တိုင္လက္ညိဳးထိုးၿပီး ဟုိလိုလုပ္၊ ဒီလိုလုပ္ ဆုိၿပီး ညႊန္ၾကားေဆာင္လုပ္ခဲ့တာပါ။ ေဆာက္ရင္း ေငြရွာ၊ ေငြရွာရင္းေဆာင္ဆိုေတာ့ သြပ္မိုး မမိုးႏိုင္ခင္၊ သက္ကယ္ကိုအရင္မိုးထား ေသးတာ။ အေပၚထပ္ကု ပ်င္ကာၿပီး လူေနျဖစ္ေအာင္ အရင္လုပ္တာ။ ၿပီးမွေအာက္ထပ္ကို အုတ္ပတ္ကာတက္တာပါ။ အိမ္လည္းၿပီးေရာ ဝဂၢီရပ္ကြက္ က်ဴးေက်ာ္အိမ္ေတြဆိုၿပီး ဘူဒိုဇာနဲ႔ ထိုးဖ်က္ပစ္ပါတယ္။ က်ေနာ့္အိမ္က က်ဴးေက်ာ္အိမ္မ ဟုတ္၊ ဂရမ္ေျမပါ။ စာရြက္စာတမ္းနဲ႔ပါ။ အိမ္ပ်က္ကို စလင္းကြင္းထဲ သြားပံုထားပါတယ္။ သူမ်ားယူလို႔ ကုန္ေရာ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကဗ်ာဆရာေမာင္စြမ္းရည္ရဲ႕အိမ္္က ကဗ်ာဆရာတင္မိုးရဲ႕အိမ္ထက္ နာမည္ႀကီးသြားခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခားေရဒီယိုေတြက ေတာင္ အင္တာဗ်ဴးလုပ္ၿပီး ဟိုေလးတေက်ာ္ ေၾကာ္ျငာေပးတာခံခဲ့ရပါတယ္။ ေဗဒင္ဆရာက ေဟာထားတယ္။ ကိုယ္ပိုင္ အိမ္ရွိလည္း ကိုယ့္အိမ္နဲ႔ေနရမွာမဟုတ္တဲ့။ ဘယ္လိုဇာတာ ဘယ္လိုကံၾကမၼာလည္း မသိေတာ့ပါဘူး။

ကၽြန္ေတာ္ေမြးခဲ့တာ နံရံတေပေလာက္ထူတဲ့ ႏွစ္ထပ္အုတ္တိုက္ႀကီးေပၚမွာ ေမြးခဲ့တာပါ။ ဒါေပမယ့္ က်ေတာ့အထက္ကသံုးေယာက္အဖတ္မတင္ခဲ့လို႔တဲ့ ေမြးၿပီးမၾကာခင္ သူမ်ားႏို႔တိုက္ဖို႔ ထန္းလက္တဲ့နဲ႔ေနတဲ့ မိခင္တေယာက္အိမ္ကို ပို႔ထားခဲ့ရ တာ ႏွစ္လသားအရြယ္ကေန ႏွစ္ႏွစ္သားရွိမွ ျပန္ေခၚရသတဲ့။ ၿပီးေတာ့လည္း ဦးေလးေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အေဖကိုပါသူပုန္လို႔ စြပ္စြဲလုိက္ဖမ္းလို႔ သူမ်ား အိမ္၊ သမ်ားရြာကို သြားေနခဲ့ရတာ အိမ္မ်ဳိးစံုပါ။ ထန္းေတာ၊ သရက္ၿခံထဲက ထန္းလက္တဲထဲမွာလည္း သြားေနခဲ့ရဖူးတယ္။ ေရေတြပ်က္ထဲ၊ ဂူေတြထဲလည္း သြားအိပ္ခဲ့ရဖူးတယ္။ ခုေတာ့ အေမြရတဲ့တိုက္ႀကီးကို စာၾကည့္တိုက္ လုပ္ဖို႔လည္း လွဴလိုက္ေရာ ၿပိဳက်သြားေရာတဲ့။

ဒါနဲ႔စာၾကည့္တိုက္ကို ေငြပဲလွဴလိုက္ရပါတယ္။ အစိုးရက ၃၄ သိန္းေတာင္ ကူညီပါသတဲ့။ ဖြင့္ပြဲကိုသြားရင္ ကိုယ္သြားလို႔ ၿပိဳက်ရင္အခက္ (ဖြဟဲ့ လြဲပါေစ၊ ဖယ္ပါေစ)။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကဗ်ာဆရာဦးကိုေလး (အင္းဝဂုဏ္ရည္) ကို ေမာင္စြမ္းရည္ ဂုဏ္ ရည္စာၾကည့္တိုက္ဖြင့္ေပးဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆရာ့တို႔လည္း မဖြင့္ခဲ့ရဖူးတဲ့။ မပိတ္ခံရတာ ကံေကာင္း။ အေဆာက္အံုနဲ႔ ေမာင္စြမ္းရည္နဲ႔ ကံမစပ္ဘူး။  မႏၱေလးျပန္ေတာ့ ဆရာက သတင္းေပးသတဲ့။ ေမာင္စြမ္းရည္က သူ႕ကိုယ္သူ သူႀကီးသားလို႔ေၾကာ္ျငာ္ေတာ့ အဟုတ္ႀကီးမွတ္ခဲ့ရတယ္။ အိမ္ေျခ ၈၀ ပဲရွိတဲ့ ရြာကေလးရဲ႕သူႀကီးသားေပကိုး။ ေနာက္တခါ ဘုရားတည္ရင္ သူ႔မဖိတ္ေတာ့ဘူး။

ကဲ ကဗ်ာဆရာ့အိမ္အေၾကာင္းက ဘယ္ေရာက္သြားလဲ။ ကိုယ္ပုိင္အိမ္မရွိေတာ့ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္က ဗမာျပည္ျပန္တဲ့အခါ ေရာက္ ေရာက္ခ်င္း နီးရာက ဗ်ာဆရာ့အိမ္ေတြကို စက္ဘီးနဲ႔သြားလုိက္ပါတယ္။ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္၊ ဆယ့္ငါးႏွစ္ၾကာမွ ျပန္ေရာက္တာ ဆိုေတာ့ အလြမ္္းေျပေပါ့။ တင္မိုးအိမ္က အင္းစိန္မွာဆိုေတာ့ ေဝးလို႔ နီးရာအိမ္ကို သြားရတယ္။ က်ေတာ္က ကမာရြတ္ထဲမွာ ေနတာ။ ကိုယ့္အိမ္မရွိေတာ့ သားသမီးအိမ္ တည္းရ၊ ခိုရတာေပါ့။ တကယ့္ကို ခရီးေရာက္မစိုက္ သြားလည္တာကဗ်ာဆရာႀကီး မင္းသုဝဏ္ရဲ႕အိမ္ကိုသြားတာေပါ့။ ဦးထြန္းလင္းျခံလမ္းဆိုေတာ့ မလြဲႏိုင္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ လမ္းထဲက ရပ္ကြက္ေစ်းျဖစ္ေနလို႔ အိမ္ကို ရွာမေတြ႕ဘူး။ ကင္းတဲေကာင္းေလးေတြ႕ေတာ့ ဝမ္းသာသြားတယ္။ ကဗ်ာဆရာႀကီးကိုယ္တိုင္ ကင္းေစာင့္ေပးရတဲ့ တဲကေလး။ ကင္းတဲနားက အဖိုးႀကီးကို ဆရာႀကီးမင္းသုဝဏ္ရဲ႕အိမ္ ဘယ္ေရာက္သြားလဲေမးေတာ့ မရွိေတာ့ဘူး ဖ်က္ပစ္ လိုက္ၿပီတဲ့။ ဝမ္းနည္းလိုက္တာ။ ေဒါသလည္းထြက္လိုက္တာ။ စစ္အစိုးရလက္ခ်က္ပဲေပါ့။ မဟုတ္ဘူးတဲ့။ သူ႕သားသမီး ေတြကဖ်က္ၿပီး ကန္ထရိုက္တိုက္ေဆာက္လိုက္တာတဲ့။ သူ႕သားသမီးဆိုသူေတြထဲမွာ ဒီမိုကေရစီသမၼတႀကီးလည္း ပါတာ ေပါ့။ ဝမ္းနည္းၿပီးျပန္ခဲ့တယ္။ ဆရာႀကီးဟာ ဂ်ပန္ကို သြားအလုပ္လုပ္ၿပီး အျပန္မွာ ရတဲ့ေငြနဲ႔ေဆာက္လုပ္ထားတာ။ အၿငိမ္း စားယူေတာ့ ဗိုလ္ေနဝင္းက မက်က္ တက်က္ေပါင္မုန္႔တဲ့။ မက်က္တက်က္ပဲ မုန္႔ကေျပာတာ။ ခရစ္ယာန္ႀကီးရဲ႕ တပည့္လည္း ဗုဒဘာသာဝင္ေတြ ရန္တိုက္တဲ့သေဘာ။ ဗမာျပည္မွာ ပညာရွိဆံုးပုဂၢိဳလ္ႀကီး ျမန္မာမႈ၊ ျမမာစာပညာရွင္ႀကီးကိုမ်ား သူတို႔ ေျပာရဲတယ္။

ထားပါေတာ့။ အဲဒီလူႀကီးအေၾကာင္းေျပာရရင္ အကုသိုလ္ျဖစ္ရတယ္။ ကဲ ကဗ်ာဆရာႀကီးအိမ္တလံုးေတာ့ မရွိေတာ့ဘူး။ ဒါနဲ႔အေမာတေကာပါပဲ။ စမ္းေခ်ာင္း၊ ခ်မ္းသာလမ္း၊ အိမ္နံပါတ္ (၅) ကို သြားပါတယ္။ သိၾကရဲ႕လား။ ဗမာျပည္ရဲ႕ အႀကီးျမတ္ ဆံုးကဗ်ာဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းရဲ႕အိမ္ေလ။ ဗုေဒၶါ မရွိေတာ့ဘူးတဲ့။ ေရာင္းခ်ၿပီး ကန္ထ႐ိုက္ေဆာက္လုိက္ၿပီတဲ့။ ကန္ထရိုက္ကို ေမတၱာပို႔ရမလား။ သူ႕ေျမးျမစ္ေတြပဲ ေမတၱာပို႔ရမလား မေျပာတတ္ေတာ့ပါ။ သြားပါေလေရာ။ မ်က္ေမာက္ ေခတ္စာေပသမိုင္းမွာ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း၊ ဆရာႀကီးမင္းသုဝဏ္နဲ႔ ဆရာတင္မိုး သူတို႔ရဲ႕အမွတ္တရအိမ္ေတြ ထိန္သိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ရမွာေပါ့။ တင္မိုးရဲ႕အိမ္ကေတာ့ သူသမီးေတြေနၾကပါတယ္။ တင္မိုးရဲ႕တသက္တာ ကိုယ္ပိုင္အိမ္ ေလးပါ။ သမီးတို႔ မဖ်က္ၾကနဲ႔ေနာ္။ ထိန္းသိမ္းထားၾကပါ။ မေရာင္းလိုက္ၾကပါနဲ႔။

ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းရဲ႕အိမ္လည္း မရွိေတာ့ဘူးဆိုေတာ့။ ဘယ္သြားရမလဲ။ အနီးဆံုးက တကၠသိုလ္ပဲ။ တကၠသိုလ္ စာၾကည့္တိုက္မွာ ငါတို႔ဆရာ ကဗ်ာဆရာႀကီးေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ `႐ံုးခန္းေလးရွိတယ္ေလ။ စာၾကည့္တိုက္ႀကီးေတာ့ ဖ်က္ၾကမွာ မဟုတ္ဘူးေပါ့။ စာၾကည့္တိုက္ကိုေရာက္ေတာ့ ဝမ္းသာရတယ္။ ဆရာႀကီးရဲ႕႐ံုးခန္းကိုပါ ဘယ္သူမွဝင္ၿပီးမေနၾကဘဲ ဆရာ ႀကီးေနသြားစဥ္က စားပြဲ၊ ကုလားထိုင္၊ ဗီ႐ိုေတြမွာအရင္လုိပဲ ေတြ႕ရပါတယ္။ ၀မ္းသာစရာပါ။ ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ အိမ္ကိုေတာ့ ေ၀းလုိ႔မသြားရေသးပါဘူး။ ဆရာႀကီးမင္းယုေဝရဲ႕အိမ္ကေတာ့ က်ေတာ္တို႔နဲ႔ မနီးမေဝးကိုေျပာင္းေရႊ႕လာလို႔ သြားၿပီးဂါဝ ရျပဳခဲ့ပါတယ္။

နည္းနည္းပိုေ၀းတဲ့ အတိတ္ကိုျပန္ၾကည့္လိုက္မိပါေသးတယ္။ ဝန္ႀကီးပေဒသရာဇာ၊ ဦးပုည၊ အခ်ဳပ္တန္းဆရာေဖ၊ အေနာက္ နန္းမေတာ္ မျမေလး၊ လိႈင္ထိပ္ေခါင္တင္….။ နန္းေတာ္ေရွ႕ဆရာတင္၊ ၿမိဳ႕မၿငိမ္း၊ ဗန္းေမာ္ညိဳႏြဲ႕ သူတို႔အိမ္ ေတြ အိမ္ေနရာ ေတြအေၾကာင္းကို စဥ္းစားမိပါတယ္။ တင္မိုးေမြးဖြားတဲ့ အိမ္ေနရာမွာေတာ့ သူရွိကတည္းက အိမ္အသစ္ေဆာက္ခဲ့ၿပီ။ အဲဒီ အိမ္လည္း သူ႕အိမ္ပဲေပါ့။ ေမာင္စြမ္းရည္ကေတာ့ ျပႆနာမ႐ႈပ္ဘူး။ သူ႔မွာအိမ္မရွိဘူး။ ဗမာျပည္မွာ အိမ္မရွိတဲ့ကဗ်ာ ဆရာဆိုလို႔ ဒီတေယာက္ပဲရွိတယ္လို႔ လက္မေထာင္ႏိုင္သူပါ။ ဗိုလ္ခင္ညြန္႔ဖ်က္ခဲ့တာေလ။ အာဏာရွင္စနစ္ရဲ႕ အမာရြတ္ အျဖစ္ အိမ္ေနရာကေတာ့ မူလတန္းေက်ာင္းေျမျဖစ္ေနေလရဲ႕။ ကုသိုလ္ရတယ္လို႔ပဲ သေဘာထားလိုက္ပါတယ္။ ယဥ္ေက်း တဲ့လူမ်ဳိးမွန္ရင္ စာဆိုေတြရဲ႕အိမ္ကိုအမွတ္တရထားရၿမဲ ဆိုတာေလးကိုပဲ အေလးအနက္ေျပာခ်င္တာပါ။

ေမာင္စြမ္းရည္
(ကိုယ္ပိုင္အိမ္ မရွိတဲ့ကဗ်ာဆရာ)
၂၀၁၈၊ ေမ ၁၆၊ နယူးေယာက္။